'Dit is een school om trots op te zijn
Bezielde toverheksen
Nieuw Durperhonk is
functioneel en vrolijk
Bewindsvrouw overvalt
Ecomare met 200.000,-
Passantenhaven op zoek
naar nieuwe havenmeester
Met EcoMare
op zomerkamp
Vervoersplan
Mareis onderuit
na verlenging
Bjik vanger
lüAfcLM: COURANT
De Cocksdorp heeft na 26 jaar weer een zelfstandig gehuis
veste school. Vrijdag opende wethouder Nel Eelman van
Welzijn en Onderwijs samen met de leerlingen van de open
bare basisschool het nieuwe Durperhonk door een kunst
werk op het schoolplein te onthullen en de deur met een
grote sleutel te 'openen'. Het frisse, ruime en lichte gebouw
achter het dorpshuis heeft ƒ1,7 miljoen gekost en telt vier
klaslokalen, een entresol en een centrale, gezamenlijke
ruimte. 'Een school om trots op te zijn', zei Eelman, die te
vens terugblikte op de turbulente voorgeschiedenis. 'Daar
kun je een boek over schrijven.'
fouders, leerkrachten, politici, ambte
naren en bouwers keken in groten
«etale toe hoe de kinderen onder
aanvoering van de wethouder een
groot zeil van het kunstwerk van Eric
Hercules trokken en daarmee deel
één van de openingshandeling ver
lichtten. Onder het doek kwamen de
zee, de duinen en de vuurtoren te-
oorschijn, waarlangs de kinderen
oortaan letterlek een 'blik op de
ereld' hebben Maar ze kunnen ook
lewoon lekker spelen op de kleurige
louten elementen. Omdat ze het af-
lelopen weekend jarig waren viel
emco Boon, Joris Beintema en
levin de Graaf de eer te beurt om
et een gigantische, goudkleurige
sleutel de voordeur van de school
open te draaien, waarna honderden
ballonnen opstegen en de ceremo
niële opening een feit was.
Feitelijk was de school al een week
in gebruik, enige maanden later dan
de bedoeling was. De oplevering was
eerst voor augustus voorzien. Toen
werd het november en vervolgens
januari. 'Maar ik heb van de ambte
naren gehoord dat aannemers altijd
te laat zijn', grapte Piet de Bloois van
het lokale aannemersbedrijf Daalder
en Zn. bij de sleuteloverdracht. Aan
hem heeft het niet gelegen. De Bloois
was dag en nacht èn in de week
enden op het bouwterrein te vinden.
Leuk detail: in 1918 werd de bouw
van de lagere school in de
Kikkertstraat gegund aan hetzelfde
familiebedrijf, namelijk aannemer Jan
Daalder uit De Cocksdorp. Destijds
had de school 107 leerlingen, nu zijn
het er 83. 'Ook een behoorlijk aantal,
Nel Eelman en haar jonge assistenten dragen de grote gouden sleutel naar de voordeur van de school.
maar het kan beter. Mensen van De
Cocksdorp, dóe er wat aan!', zei
Eelman.
Wantrouwen
Eelman blikte uitvoerig terug op de
ontstaansgeschiedenis van het
nieuwe Durperhonk, dat met zonder
slag of stoot tot stand is gekomen.
Wantrouwen kenmerkte de houding
entresol met vide 'zweeft' aan de ene kant boven de gemeenschappelijke ruimte (onder) en aan de andere kant boven de lesloka-
(links, niet zichtbaar). Een bibliotheekje en lesruimte zijn enn ondergebracht.
van de dorpsbewoners ten aanzien
van de bestuurders, die daar ver ach
ter de Rugediek zetelden. Eelman:
'Wij begrepen daar mets van. Hoe
kon men zo achterdochtig zijn terwijl
de gemeente zoveel geld voor het
dorp beschikbaar wilde stellen?'
Zestien jaar is er gediscussieerd over
een nieuwe school voor de Durper
jeugd. Een werkbezoek aan 'het hoge
Noorden' gaf volgens Eelman uitein
delijk de doorslag. 'Het idee van mul
tifunctionele bouw uit de jaren '70
was achterhaald. De school- en
dorpshuisfunctie hinderden elkaar
over en weer. Tijdens het werkbezoek
moesten wij constateren dat de leer
lingen zich 's ochtends verzamelden
in een gebouw waar de dranklucht en
de rook van de vorige avond nog te
snijden was. Dit kón zo met langer.'
De gemeente besloot in overleg met
de schoolleiding, de ouders, de Ver
eniging Gemeenschap Eierland en de
dorpscommissie om beide functies
los te koppelen. Maar toen de bouw
plannen vorm kregen ontstond er
flinke reuring onder de Durpers. Er
werd door de dorpscommissie in
oktober 1996 een handtekeningen
actie op touw gezet om de nieuwe
school toch tegen het dorpshuis aan
te bouwen. De school en het
Eierlandsche Huis moesten als een
geheel worden gezien. Door de fy
sieke splitsing zou het dorpshuis niet
meer draaien als voorheen en moge
lijk verdwijnen, mede omdat er na de
bouw van een aparte school geen
geld voor het dorpshuis zou resteren.
Een onafhankelijk onderzoeksbureau
moest eraan te pas komen, voordat
de knoop kon worden doorgehakt.
De gemoederen waren inmiddels
zodanig verhit geraakt dat het college
in maart 1997 een officiële
informatiestop over het onderwerp
afkondigde. Via onderzoeksbureau
Ipa-Acon haalde het college zijn ge
lijk: het bureau bepleitte een apart
schoolgebouw, opheffing van het
zwembad en renovatie van het
dorpshuis. Uiteindelijk werd in de
zomer van 1999 een onderhande
lingsresultaat bereikt dat alle betrok
ken partijen tevreden stemde.
Eelman was de argwaan en de
handtekeningenactie nog met verge
ten en riep dorpscommissië-voorzit-
ter Sikke ten Brug naar voren om hem
voor het oog van tientallen genodig
den een koekje van eigen deeg te
geven - ook al was Ten Brug destijds
nog niet bij het commissiewerk be
trokken. Eelman had de handtekenin
gen zorgvuldig bewaard en zichtbaar
genietend gaf zij de bedremmelde
Ten Brug de stapel briefjes retour,
waarna zij de hoop uitsprak dat het
wantrouwen inmiddels heeft plaats
gemaakt voor vertrouwen.
Praktisch
Wat het schoolgebouw betreft is
daarvoor alle reden. Gemeente-amb
tenaren Maarten Smit en Frans
Lugtmeijer ontwierpen een fraai ge
bouw dat beantwoordt aan de laat
ste onderwijskundige inzichten. Het
is ruim, vriendelijk, laat veel licht bin
nen en is vooral praktisch. Het vele
houtwerk, de gele bakstenen en de
rode pannen zorgen voor een fris ui
terlijk. De geschakelde klaslokalen
voor het basisonderwijs zijn door
'middel van klapdeuren en (nog te
plaatsen) scheidingswanden naar
believen op te delen of samen te voe
gen tot één, twee of drie leslokalen,
waardoor het tegelijkertijd lesgeven
aan verschillende groepen wordt ver
gemakkelijkt. Aan de overzijde van de
gang is het kleuterlokaal en een
grote, gemeenschappelijke ruimte
voor spel, theater en andere geza
menlijke evenementen Op het dak is
een extra dakje geplaatst waardoor
veel licht binnenkomt. Vlak daaronder
bevindt zich de entresol (lage tussen-
verdieping) met een vide (lege
ruimte), die is ingericht voor indivi
dueel en computeronderwijs. Verder
hebben een bibliotheek en een
opbergzolder er een plaatsje gekre
gen. In het nieuwe Durperhonk zijn
niet minder dan 22 elementen van
'duurzaam bouwen' verwerkt, waar
onder zonnepanelen en een grijs-
watercircuit waarmee regenwater
wordt opgevangen om de toiletten
door te spoelen. Het pnjskaartje werd
daardoor ƒ80.000,- hoger.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Mooi moment voor de wethoudster: Sikke ten Brug krijgt de handtekeningen retour.
(Foto s Bod Boïz n
'Een kort maar interessant en he
vig werkbezoek', zo omschreef
minister Netelenbos van Verkeer
en Waterstaat haar bliksembezoek
aan Texel. Gisteren tegen twaalf
uur zette ze voet aan wal, om te
gen drie uur net op tijd voor de
boot naar Den Helder te arriveren.
In de tussentijd zegde ze Ecomare
- onder voorbehoud - een extra
bijdrage van ƒ200.000,- toe en ver
diepte ze zich in tal van Texelse
zaken.
-dMBr
De bewindsvrouw en haar gevolg bij het zeehondenbassin in gesprek met EcoMare-di-
recteur KuiperVan links naar rechts Jan Kuiper, hoofdingenieur-directeur Kees van
der Wildt, Hr. Lieben van het bureau van de secretaris-generaal van het ministerie, mi
nister Tineke Netelenbos, Roland Bisschop van Rijkswaterstaat Texel en de Noord
hollandse gedeputeerde Hen de Boer.
IFolo Sxllo do WoH)
Tijdens de heenreis nam de minister
kennis van de aanpassingen aan de
veerhavens op Texel en in Den Hel
der, die nodig zijn in verband met de
ingebruikname van het bredere schip
in 2005. 'Dit is natuurlijk een groot fi
nancieel vraagstuk. Het geld is na
tuurlijk al in grote lijnen verdeeld en
elke nieuwe wens moet worden afge
wogen tegen bestaande zaken. Maar
ik begrijp dat Texel bereikbaar moet
blijven. De kapitein heeft mij laten
zien welke scherpe bocht bij het na
deren van Den Helder moet worden
gemaakt.' In de stuurhut werd ze bij
gepraat over de ideeën die bestaan
over eventuele verplaatsing van de
haven naar Balgzand. 'Rijkswater
staat moet eerst maar eens kijken of
die aanpassing werkelijk nodig is en
wat het allemaal gaat kosten, alvo
rens we daarover een beslissing ne
men.'
Op Texel maakte Netelenbos per
terreinwagen een ritje over het strand,
dat tot haar bewondering nog wit zag
van de sneeuw. Er werd even stilge
staan bij een aantal helmplanters en
Netelenbos bekeek het leggen van
zinkstukken. Ze vervolgde de rit naar
EcoMare, een stop waar de minister
zelf op had aangedrongen. Ze be
keek er de vernieuwing en uitbreiding
van EcoMare, die met de Waterzaal
enkele jaren geleden is begonnen.
Momenteel wordt hard gewerkt aan
de derde en laatste fase, 'Leven op
een eiland'. Het ontstaan van het
Waddengebied, natuur- en agrarisch
beheer, maar ook de toekomstvisie
'Texel 2030' zijn zaken die in beeld
worden gebracht Het is de bedoeling
dat de expositie bij aanvang van het
zomerseizoen gereed is. Aan de drie
fasen hangt een kostenplaatje van
een kleine ƒ13 miljoen, een bedrag
waarvan nog ongeveer een miljoen bij
elkaar moet worden gesprokkeld.
'Want sinds we in 1997 de begroting
maakten, zijn de kosten een stuk
omhoog gegaan Toen ik hoorde dat
de minister een bezoek aan EcoMare
wilden brengen, ben ik in Den Haag
gaan praten om te kijken of er nog
wat mogelijk was. Maar toen me
vrouw Netelenbos gisteren met twee
ton kwam aanzetten, was dat voor
mij een grote verrassing. Ik heb nog
nooit meegemaakt dat het zó snel
ging.'
Het geld komt bovenop een al be
staande bijdrage van haar ministerie
Willem Welbie zal niet als haven
meester terugkeren in de nieuwe
jachthaven. Het bestuur van de
Stichting Passantenhaven Oude-
schild en de 60-jarige Welbie zelf
zijn tot de conclusie gekomen dat
de opzet van de exploitatie in de
nieuwe situatie zó sterk verandert
dat het niet reëel is hem hiermee te
belasten. Besloten is dan ook een
nieuwe havenmeester aan te trek
ken.
De nieuwe havenmeester wordt
fulltime in dienst genomen Een ver
schil met de huidige situatie, want nu
betreft het een seizoenbetrekking, die
duurt van april tot november. In de
nieuwe situatie wordt de havenmees
ter met alleen verantwoordelijk voor
het runnen van het complete haven
bedrijf maar ook voor het resultaat.
Het bestuur zal meer als een raad van
commissarissen gaan functioneren.
'Een situatie die vergelijkbaar is met
bijvoorbeeld de RST', legt voorzitter
Jook Nauta uit
Het is tevens de bedoeling om ti|dens
het hoofdseizoen een assistent-ha
venmeester of enkele hulpkrachten
aan te trekken en misschien zelfs
beiden. Gestreefd wordt het aantal
(scheeps)overnachtingen flink te la
ten groeien, met name buiten het
hoogseizoen. Het bestuur van de
Stichting Passantenhaven Oude-
schild ziet daartoe goede mogelijkhe
den, vooral omdat verschillende ha
vens aan het IJsselmeer belangrijk
worden uitgebreid. 'Het gaat om vele
duizenden ligplaatsen en aangezien
Texel goed bereikbaar is en ruimte
biedt voor een kort verblijf, hebben
we goede hoop dat veel van die
zeilers deze kant op komen', aldus
Nauta,
aan EcoMare. Ze verbond wel een
voorwaarde aan de subsidie: ook
andere partijen moeten hun steentje
bijdragen om het gat te dichten. Kui
per: 'Er lopen aanvragen bij het mi
nisterie van Landbouw, Natuurbeheer
en Visserij, de Vereniging Natuur
monumenten, het VSB-fonds en het
Prins Bernhardfonds En - in het licht
van het onderzoek van de LA Group
- ook bij de gemeente.
Dat Welbie niet meer terugkeert in z'n
vertrouwde functie zal voor alle be
trokkenen flink wennen zijn. Hij is
ruim vijfentwintig jaar het gezicht van
de jachthaven geweest. In
watersportkringen is hij een bekende
figuur geworden en heeft veel vriend
schappelijke contacten gelegd Hij
heeft het ontstaan van de aparte
passantenhaven in 1988 meege
maakt en is bij de ontwikkeling hier
van sterk betrokken geweest.
In samenwerking met de stichting
Veldstudie Hei- en Boeicop organi
seert EcoMare voor komende zomer
kampen voor jongeren van 8 tot 18
jaar op Texel en Ameland, in Hei- en
Boeicop, in Haamstede en (per zeil
schip) op de Waddenzee. Steeds
staan natuurbeleving en plezier
voorop. Informatie over de zomer
kampen kan worden aangevraagd bij
de stichting Veldstudie, Hei- en
Boeicopseweg 143, 4126 Hei- en
Boeicop, tel. 0347-342085, fax 0347-
342279, e-mail stveldhb@xs4all.nl; of
bij EcoMare, tel. 317741.
ook op de eveneens meegereisde
verkeersgedeputeerde Hen de Boer,
om hiervoor vanuit rijk en provincie
ambtelijke ondersteuning te verlenen.
Hoewel beiden niets toezegden, na
men de bewindsvrouw en De Boer de
vraag in 'welwillende overweging'.
Dagboek
Dat gold ook voor Bakkers plan om
bij wijze van proef honderd toeristen
die regelmatig op het eiland vertoe
ven een soort dagboek te laten bij
houden, waarin ze bijhouden hoe ze
zich verplaatsen. 'Op die manier krij
gen we daar zicht op en kunnen we
nog beter maatregelen nemen om dat
gedrag in de toekomst bij te sturen
Volledig gratis openbaar vervoer
sprak de minister niet aan. 'Als dat op
Texel wordt ingevoerd, dan wordt
daardoor met de automobiliteit mee
teruggedrongen, maar wel het fiet
sen 'Want juist wielrijders stappen
dan in de bus, zo heeft een proef in
Leuven al uitgewezen', concludeerde
ze.
Het herenteam van basketbal-ver
eniging De Mareis heeft het zon
dag in eigen huis net niet kunnen
bolwerken tegen Enkhuizen 3. Na
de reguliere speeltijd stond een
stand van 35-35 op het scorebord,
waarna de Texelaars in de verlen
ging twee punten minder scoorden
dan hun tegenstanders: 39-41.
Het begin van de wedstrijd werd ge
kenmerkt door slordig spel van beide
teams. Na de openingstreffer van
Enkhuizen duurde het enkele minu
ten eer de basket voor de tweede
maal werd gevonden. Vervolgens
kwam Enkhuizen echter snel op dreef
en binnen de kortste keren bouwden
de gasten een riante voorsprong op.
Het duurde even voordat de
Texelaars hierop een antwoord paraat
hadden. Halverwege de eerste helft
ontketenden zij een offensief, waar
bij Eric Heijenk en Erik Venneker het
voortouw namen. Heijenk was door
zijn wendbaarheid moeilijk te stop
pen en menig maal moest de tegen
stander naar onreglementaire midde
len grijpen. Venneker was weer op
dreef met zijn drives langs de
baseline. Gevolg was dat De Mareis
hun achterstand verkleinden tot drie
punten en bij rust (stand 21 -24) toch
weer alle kans hadden op een goed
resultaat.
De tweede helft ging gelijk op. Beide
partijen leverden veel stnjd, wat het
spel niet ten goede kwam. Dit bleek
ook uit het kleine aantal punten dat
er werd gemaakt. De Mareis maakten
er na rust veertien. Enkhuizen slechts
elf. Tot vlak voor tijd wist Enkhuizen
de voorsprong te behouden. Uit een
vrije worp trok Serge Blom de stand
in de laatste minuut weer gelijk: 35-
35. In de daarop volgende verlenging
van vijf minuten bleek Enkhuizen net
iets trefzekerder.
Eric Heijenk maakte in deze wedstnjd
dertien punten, Erik Venneker twaalf,
Paul Inpijn en Serge Blom vijf, terwijl
Chris Schlepers en Peter Witte er
twee aan het totaal van De Mareis
toevoegden.
Ook de andere teams van de Texelse
basketbalvereniging Mareis kwamen
afgelopen weekend in actie. De jong
ste junioren (de mini's) boekten hun
derde zege op rij en zijn bezig met
een indrukwekkende zegereeks. Het
damesteam en het cadettenteam le
den een nederlaag.
Er zijn van die momenten dat bezield
ouder worden een opgave is. We
hebben onze mond er van vol. Er zijn
diverse cursussen ontwikkeld om
mensen 'bezield oud' te laten wor
den en dat vervolgens te laten zijn.
En dan zijn er weer andere cursus
sen nodig om jonge mensen ervan
fe overtuigen dat oude mensen niet
als oud vuil in één of ander huis ge
dropt dienen te worden, maar dat ze
eigenlijk zich wat traag voortbewe
gende en er iets minder flitsend uit
ziende, desondanks zeer waarde
volle bewoners van deze wereldbol
zijn. En dus ook van Texel. En dat is
maar goed ook, want stel dat die
enorme grijze golf die er komt aan
rollen. mogelijk via de Razende Bol,
in zi/n totaliteit probeert aan te lan
den op Texel, wat moeten we dan in
vredesnaam weer beginnen? Oude
mensen zijn fantastisch, ze dragen
het leven in zich, ze hebben goeie
ouwe koppen en een schat aan er
varing. Maar te veel oude mensen,
dat is een ramp. dat is een leger bet
weters, klagers, en een half-ons/e-
ham-kopers. Daar kan de winkels
tand het niet mee doen.
Dat bezield oud worden lukt dus met
altijd. Ik liep laatst met een vriendin
druk pratend in de stad. Een onmo
gelijk wit keeshondje ontweek ons
met een overdreven angstig gedrag,
waarop wij zijn bazen (een onnozel
long stel!) al proestend hoorden zeg
gen: 'Ki/k ons beestje is benauwd
voor die twee toverheksen.Even
verlang ye dan naar een doeltref
fende revolver. En dan mengen al
die reacties zich tot een dreigende
deining die tegen je is, gewoon
omdat je ouder bent Gewoon om
dat je al zolang op deze wereld
rondloopt en sowieso zeer veel hebt
gezien en gedaan.
'Een dame van middelbare leeftijd
met grote sieradenzei één van mijn
leerlingen opgewekt om mij te type
ren in zijn werkstukWederom miste
ik mijn revolver, alleen maar omdat
ik het zo saaigrauwgrijs niets vond,
deze bloedeloze typering. Ik had
neiging om uit te roepen. 'Weet je
wel dat deze middelbare dame de
wereld afreist en met zo zuinig ook?
Dat ze er een turbulent liefdesleven
op nahoudt en voortdurend studeert
en ageert op vele terreinen? Onno
zel ventje, met je melkmuilgezicht!'
Hij had niets misdaan, behalve dat
ik met meer van die grote sieraden
hield. Mijn schoonzoon heeft ook
een vernietigend oordeel over vrou
wen van vijftig toegevoegd. Hij
noemde hen 'de zich zogenaamd
vrij voelende dames die zich uiten in
sacrale dansen, zich omhullen met
soepjurken en aanmatigend glimla
chen: zo van wij begrijpen de we
reld en jullie begnjpen dat nog niet
Ik ben dol op mijn schoonzoon, ik
had hem graag willen tegenspreken
maar het wilde met vaardig uit mijn
mond rollen Want ik deelde zijn af-
keer over soepjurken en sacrale
dansen. En ik weet ook heel goed
dat wij dit gebeuren op Texelse
stranden hebben waargenomen en
ik dit een ware vorm van vervuiling
vind. Maar hoe dan wel?
Ik koester mij bij oude mensen en
hun geschiedenissen, die ook op dit
eiland getuigen over dat wat was en
nieuwsgierig en bewogen blijven kij
ken naar de ontwikkelingen van nu.
Die mensen zijn er. Ze zijn zeer oud,
taai en vol humor. Ze hebben het
over het water op een manier dat het
nog kouder, dreigender en duister
der wordt. Ze hebben het over het
land zodaf het zouter en onbegaan
baar wordtZe hebben het over de
visserij zodat ik Herman Heijermans
'Kniertje' kan proeven. Ze hebben
oude handen met grillige landkaar
ten erop en als ik mij realiseer wat
die handen op dit eiland hebben ge
daan, stemt het me zeer gelukkig. Ik
luister naar hun verhalen, ik hoor het
ontstaan van de dijken en de wegen
waarvan ik gebruik kan maken. Ik
hoor het gewonnen en het verloren
land. Elke tijd heeft zijn rijkdom en
ook zijn verliezen. Elk mens groeit
heel langzaam uit zijn tijd. Zelfs een
toverheks.
Dana Rover
TPYFÏ QP C DINSDAG 23 JANUARI 2001
