5
ïMiek estas beta, Bart estas dika kaj blonda
Verlangen naar een diepe winterslaap
Dpkomst Esperantocursus
stuk minder dan vorig jaar
Besmeurde schapen hebben aandacht politie
Mond en klauwzeer Autoritje voor leerlingen Jozefschool
.TEXELSE
COURANT'
2-4 regeling
te werken
Wat ik zeggen wou.
Flora-klucht
lijkt
Muziek Complet
Wat ik zeggen wou...
Euthanasie
Collecte
Wat ik zeggen wou...
Donderdagavond
Wat Uc zeggen wou.
Texelaar
Jeugdbrandweer
gooit hoge ogen
Bouw rouwcentrum
mag doorgaan
Geldorp voorzitter
NH kustoverleg
Windmolendebat
maakt tongen los
De Verrekieker
in andere handen
Slik vanger
tt'Uaita
DINSDAG 20 MAART 2001
Het Esperanto kent een rijke Texelse geschiedenis, maar afge- nieuwsgierigheid naar De Schakel
leten aan de opkomst voor de proefles die afgelopen week- gekomen. 'Mijn tante en een neef
ld in De Schakel werd gegeven, blijft het bij die historische sPraken het voor de oorlog en ik heb
(,eken,s. Slechts drie Texelaars maakten de gang naar het ge- ?k'\b~ Haar
Duwtje bij de hervormde kerk van Den Burg om te bezien of angst b|ijkt ongegrond, want het Es-
cursus die hier in april van start gaat, iets voor hen is. 'Maar peranto is de simpelste taal die er
j zijn er, en er hebben mensen gebeld dat ze wel interesse bestaat. Geen gedoe met naamvallen
adden maar waren verhinderd', zo hield de Groningse Ans en onregelmatige werkwoorden Een
akker van Esperanto Nederland de aanwezigen hoopvol voor.
It hoop zit in deze bedachte taal letterlijk opgesloten.
zelfstandig naamwoord eindigt op
een o en een bijvoegelijk naamwoord
op een a. Zonder uitzondering. Het
meervoud is niet óf met een s óf met
-en, maar je plakt er gewoon een j
achter en klaar is Kees. Medecursist
Hans doet 'witte melk in de zwarte
koffie': blanka lacto in nigra kalo.
Twee zwarte koffie? Du nigray kafoj.
>t kan natuurlijk zijn dat al diegenen
e de taal willen leren spreken dat
niddels ook kunnen - vorig jaar
I0|i aren er maar liefst zeventien
xelaars op de kennismakingsles
gekomen. Welllicht werkte het nare
=er ook tegen: op de bomen aan de
nnenburg waren affiches geplakt
(om naar de gratis introductieles!')
aar die enkeling die er langs kwam
id wel wat beters te doen dan in de
genachtige kou stil te houden om
fe tekst te lezen. Of misschien is de
er gewoon met (meer) rijp voor:
peranto is net als de Volkerenbond
typische product van het interbel-
^n, de tijd tussen de twee wereld-
irlogen waarin idealisme en opti-
isme hoogtij vierden. Zo is de taal
Jiswaar al in 1887 door de Poolse
d Zamenhof bedacht, maar werd
it Texelse Esperantomonument aan
DeZesin f935opgericht. Honderden
ixelaars koesterden in die tijd onder
bezielende aansporing van de
broeders Johan en Gijs Duinker
imen met miljoenen andere wereld-
irgers de gedachte dat het spreken
in een gemeenschappelijke taal tot
n beter onderling begrip en daar-
f mee tot vrede voor iedereen zou lei-
Zelfs een wereld-, Korea-, Vietnam-
er Golfoorlog later, is de ideologische
ïjevlogenheid van de Esperantisten
verre van geluwd, maar staat vooral
het praktische gemak van één we-
Idwijd gedeelde taal (naast de moe-
irtaal) voorop. Boeken en andere
jksten hoeven niet meer te worden
rtaald, men kan overal op voet van
ilijkheid met een ander spreken
inder dat de één een taalkundige
lorsprong heeft, reizen wordt een
juk makkelijker evenals telefoneren,
mailen en filmondertiteling, om
Jaar eens iets te noemen. Gelijkheid
is een belangrijk principe: vandaar
(muro), de vloer Iplanko), de tafels
(tabloi) en de stoelen (tornistroD be
hangen met briefjes (paperof) De di
recte en confronterende manier van
lesgeven van Rogas, die geen woord
Nederlands maar alleen Spaans en
Esperanto spreekt, leidt tot veel hila
riteit. 'Bart is dik en blond, dan wor
den wij maar griza (grijs) Dirk!', scha
tert Miek. Het oudere echtpaar heeft
nog wat moeite met de uitspraak die
vooral Latijnse invloeden heeft, maar
na anderhalf uur hebben zij meer van
een vreemde taal opgestoken dan bij
een cursus Engels of Duits in pakweg
vier sessies mogelijk zou zijn ge
weest. 'Het is de logica van de een
voud', verklaart Ans Bakker.
Zij hoopt dat er zich tien mensen voor
de cursus aanmelden, anders kan die
niet doorgaan. 'Die groepsgrootte is
nodig bij deze vorm van lesgeven. De
cursisten moeten namelijk wel een
beetje op elkaar kunnen reageren.'
Wie meer informatie wil of zich al vast
voor de Texelse cursus wil aanmel
den, kan tot 23 maart bellen met Es
peranto Nederland, tel. 050-5718842
(http://home.net.nl/-esperanto-ne-
derlandOok de Texelse bibliotheek
heeft cursus-'en leesboeken in het
Esperanto.
Besmeurde schapen in een nat wei
land nabij Den Hoorn. De trieste aan
blik was voor iemand die medelijden
had met de dieren aanleiding de po
litie in te seinen, die gistermorgen
poolshoogte nam. Maar de betref
fende agenten grepen niet in. Uit een
gesprek met de eigenaar bleek dat
het bijvoeren van de dieren, waardoor
ze met hun hoeven de grond rond de
trog vertrappen, in combinatie met de
natte winter de hoofdoorzaak is van
de modderpoel. Maar de politie con
stateerde tevens dat ondanks de
hevige neerslag er in het betreffende
weiland nog voldoende droge plek
ken voor de schapen waren.
Miek en Dirk de Graaf luisteren naar Artillo Rogas die naar de dikke redacteur wijst.
Foto Bart BoschI
dat van iedere taal wel woorden zijn
afgeleid.
'Als het op grammatica aankomt, dan
ken ik wel naar huüs gaan', zegt Miek
de Graaf. 'Ik spreek Texels en een
beetje Nederlands, en daarmee
houdt het wel op.' Samen met haar
man is de bejaarde Texelse uit
Mede door zijn eigen toedoen wordt
de verslaggever van deze krant door
de Argentijnse docent Artillo Rogas
gebombardeerd tot een dikke
blonde, unu blonda dika. Miek is klein
en mooi: malgranda (=óngroot) en
bela, en met een soort kauwgum
worden de woorden aan onze tafel
tjes geplakt. In korte tijd zijn de muur
Bij deze feliciteer in de jutters van
Flora van harte met een voor hen
waarschijnlijk goede afloop van de
discussie rond hun museum. Tegelij
kertijd feliciteer ik de politici die hier
voor verantwoordelijk zijn. Zij hebben
hun kennis over het bestemmings
plan Buitengebied vergeten te ge
bruiken.
De proef met de 2-4 regeling, waar
bezoekers tijdens de rustige
(aanden tot vier uur 's nachts het
ifé in mogen, lijkt redelijk geslaagd,
mvankelijk leidde de maatregel in
weekend tot wat overlast, wellicht
idat enkele bezoekers nog moes-
ai ten wennen aan het extra uurtje en
Cf daardoor boven hun theewater raak-
irt ten. Maar na verloop van tijd deden
in dat soort situaties zich niet meer voor,
vc aldus burgemeester Geldorp, die op
7 mei met horeca overlegt of de proef
.volgend jaar zal worden voortgezet,
jpaarbij zal ook worden gesproken
- óver de vraag of portiers wel over de
rfWreiste papieren beschikken. Om dit
te controleren zullen de uitsmijters
r; het komende seizoen nu en dan hun
j A pasje aan het bevoegd gezag moe-
3 - ten tonen.
VERVOLG VAN PAGINA 1
VERVOLG VAN PAGINA 2
bliek moeiteloos mee. Els
Wennekendonk, fraai uitgedost als de
hulpvaardige, maar ook strenge
djinn, zorgde voor een verrassende
aanvulling. Hun spel leidde de aan
dacht met af van de muziek, waar het
eigenlijk om begonnen was. De mu
ziek was door inhoud en uitvoering
nadrukkelijk aanwezig en onlosma
kelijk met het geheel verbonden. Een
pluim op de hoed van Comitas, die
wederom bewezen heeft een talent
vol componist én pianist te zijn.
Ook na afloop van het concert hoef
den de kinderen zich niet te vervelen.
De Krim-medewerkers hadden er
veel werk van gemaakt. Er stonden
tal van hapjes klaar, in de vorm van
dieren, zoals komkommerslangen,
kikkererwtenballetjes en (vegetari
sche) lijsterpastei naar het recept van
Tos uit het bekende kinderboek
'Otje'. Daarnaast was er een kleur-
wedstrijd en konden de kinderen ook
zelf improviseren met hapjes klaar
maken. Het valt de organisatie te prij
zen dat dit soort kinderconcerten op
Texel worden georganiseerd. Gezien
de belangstelling en de reacties van
het jonge publiek ('leuk', 'best wel
lollig') voorzien zij zeker in een be
hoefte. Ook voor het volgende sei
zoen is in deze serie Muziek Complet
een familieconcert opgenomen; er zal
dan een kinderopera worden opge
voerd. Het verdient wellicht overwe
ging de kinderconcerten wat lengte
betreft aan de doelgroep aan te pas
sen; de opvoering van afgelopen
zondag, hoe boeiend en kleurrijk ook,
was voor veel kinderen wel een lange
zit.
Bncvcn ven lezer» Builen vcruinnmnklijUmJ vmn Je rrjectic
Aan de leden van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal
Geachte dames en heren.
Binnenkort wordt het wetsvoorstel
'Toetsing levensbeëindiging op ver
zoek en hulp bij zelfdoding' door u
behandeld. Ik vraag u om vóór dit
voorstel te stemmen.
Wanneer ik ongeneeslijk zien ben,
wens ik dat mijn leven op een hu
mane wijze beëindigd kan worden.
Mijn arts en ik hebben wel eens over
mijn wilsverklaring gesproken en hij
heeft ook een kopie in zijn bureau.
Maar ik weet dat hij nog steeds straf
baar is als hij euthanasie verleent. Als
deze wet er is, kan ik er opener met
hem over praten. Dat zou bij mij veel
onzekerheid wegnemen.
Ik heb bewondering voor artsen die
de moed hebben zorgvuldig euthana
sie uit te voeren en te melden. Zij en
hun ernstig zieke patiënten verdienen
dat deze wet wordt aangenomen.
Daarom, stemt u vóór de euthanasie
wet.
C. Wielenga,
Den Burg.
Onder het motto 'Geef gezondheid,
geef leven' wordt in de week van 25
tot 31 maart de nationale collecte
voor Simavi gehouden. Simavi is een
ontwikkelingsorganisatie op het ge
bied van de gezondheidszorg en
houdt zich onder meer bezig met het
opleiden van gezondheids
medewerkers. het opstellen van
inentingsprogramma's en het inrich
ten van (mobiele) klinieken in landen
in Afrika, Azië en Latijns-Amerika.
Donderdagavond 15 maart. Alleen
thuis, geen zin in voetbal, dus ik
dacht een avondje uit in Den Burg -
met een drankje, een hapje en een
bezoek aan de bioscoop, waar op het
moment de veel beschreven film
Hannibal draait. Hoewel het alleen
bezoeken van een restaurant niet al
tijd even gezellig is, koos ik voor de
Chinees. Altijd smakelijk en snel op
tafel. Tegen zeven uur lopend naar de
bioscoop. De deur zat op slot, de
lichten brandden wel. Een vriende-
ac'niveau. Bovendien is transport naar
ae veemarkten nog steeds verboden.
Duinen afgesloten
Dmdat er een openbaar toegankelijk
jandelpad loopt tussen het noorde
en zuidelijke deel van de
jierlandse Duinen en de ter plaatse
pzende schapen van Frans Koorn
erweid moeten worden, zal Staats-
osbeheer vanaf morgen een deel
an dit duingebied afsluiten. Door het
immeren hebben de dieren te wel
ig ruimte gekregen en daarom zal
en deel van het koppel naar het
Joordelijke terrein worden verplaatst,
ladat de verweiding is voltooid, zal
Jet wandelpad tussen vakantiepark
jluftervallei en strandpaal 29 weer
korden opengesteld. Het parallel lo-
Jende ruiterpad blijft wel afgesloten.
Je kans op verspreiding van het
hond- en klauwzeervirus door ruiters
groter doordat veel paarden op
oerenbedrijven worden gestald. Het
ostelijk gelegen fietspad van de
Irimweg richting de vuurtoren wordt
Jet door de maatregel getroffen en
■lijft gewoon open.
ltaatsbosbeheer roept het publiek
lp het risico op de verspreiding van
fond- en klauwzeer zoveel mogelijk
beperken. Het voeren en aanraken
an de dieren wordt ontraden. Ruiters
'°rdt gevraagd met uit rijden te gaan
'dien het erf van een ander moet
'orden gepasseerd. De organisatie
eeft zelf de excursieroutes zodanig
angepast dat begraasde gebieden
'orden gemeden
Een ritje met de auto, een duik in een
bad met vla of het antwoord op de
vraag hoeveel kinderen er in een toi
let passen. Michelle Pool en Lars
Hoogenbosch uit groep acht van de
Jozefschool zaten er gisteren niet
mee. Ze waren door de Avro uitver
koren om mee te doen aan het spel-
programma Klasse!, waarvoor pre
sentator Michaël van Buuren 22
weken lang naar een basisschool er
gens in Nederland is gereisd. Daar
bij nemen jongens en meisjes het te
gen elkaar op. Nadat de leerlingen
zondag symbolisch afscheid hadden
genomen van juf Petronella Alkema,
nam Van Buuren haar taak tijdelijk
over. Wat daarna gebeurde tart zelfs
de modernste onderwijsnormen. De
twee leerlingen gingen tijdens een
'Vladip' kopje onder in de gele pud
ding en van rijschoolhouder Ruud
Wetsteen en instructeur Ed Ridder
kreeg het tweetal een stoomcursus
autorijden, waarna ze (onder bege
leiding) op het schoolplein een ritje
in de auto mochten maken. Het pro
gramma had een feestelijk tintje, om
dat het de laatste aflevering betrof.
Klasse! wordt uitgezonden tijdens
Z@ppeling op vrijdag 30 maart, aan
vang 17.15 uur op Nederland 3 en
herhaald op zaterdag 31 maart, om
8.50 uur.
Respect heb ik voor de heren Weijers,
Roeper en Modder die hun eerder
ingenomen standpunt handhaafden.
Zij respecteren in ieder geval wel het
bestemmingsplan Buitengebied.
Minder respect heb ik voor de heren
van Groen Links, omdat zij Flora als
museum willen handhaven, echter
alleen als de mensen gebruik maken
van de achterdeur. Een ongelooflijk
sterk argument.
Jammer dat deze klucht 45.000 gul
den heeft gekost (Tex. Crt„ 18 augus
tus 2000). Of is er toch nog een mee
valler van 20.000 gulden? Want in de
Tex. Crt. van 16 maart jongstleden
stond dat het onderzoek 25.000 gul
den had gekost.
Namens 10 voor Texel.
Menno Stam, Den Burg.
lijke jongeman deed open en vertelde
mij dat de film niet gedraaid werd
omdat ik de enige bezoeker was.
Misschien de voorstelling van half
tien wel, als er voldoende belangstel
ling voor was. Teleurgesteld liep ik
naar buiten. Nog even langs café De
Karseboom. Ook dicht.
Dat was toch die man met die plan
nen voor een bruisend uitgaansleven
in het centrum van Den Burg? Met
een cultureel centrum en een muziek
theater en zo? Blijf maar met beide
benen op de grond. Want als
Hannibal het al niet kan trekken. wie
dan wel?
D.J. Pannekoek,
De Koog.
Kunst in zee, kunst aan de muur,
kunst met een grote k lees je in de
woorden van Baha'u'llah: 'De aarde
is slechts één land, waarvan alle
mensen de burgers zijn Zou het met
heerlijk zijn als iedereen zich deze
woorden eigen zou maken? ledereen
is gewoon wereldburger, waar je ook
woont, hoe je er uitziet of op welk
deel van de aarde je geboren bent
Daar krijg je vrede mee.
Antoinette Habraken,
De Koog.
De jeugdbrandweer van Texel be
haalde zaterdag een tweede plaats
bij de onderlinge wedstrijden in
Amstelveen, waar een (nagebootste)
brand bij gemeentewerken moest
worden bestreden. De 'blus
werkzaamheden' werden bemoeilijkt
door de 'aanwezigheid' van gevaar
lijke stoffen en een doorslag naar
boven, wat een tactische inzet ver
eist. Er namen acht teams uit Noord
en Zuid-Holland deel; Texel had twin
tig punten achterstand op de kam
pioen.
André van Strien van de Texelse af
deling werd met een voorsprong van
zes punten de beste bevelvoerder. De
praktijktoets die bij de wedstrijd
hoorde, werd door alle leden met
goed resultaat afgesloten.
De bouw van het rouwcentrum van
Liesbeth Roeper mag doorgaan.
Bestuursrechter M. Zijp heeft het ver
zoek van Uitvaartcentrum Texel om
via een voorlopige voorziening de
bouw stop te zetten gisteren afgewe
zen. Komende donderdag zullen
naast het al bestaande gebouw,
waarin onder meer een woning is on
dergebracht, de binnenmuren van de
opbaarruimte overeind worden gezet
Het centrum in Den Burg-West, dat
wordt uitgevoerd met een zogeheten
lessenaardak. zal De Vlinder gaan
heten.
Ondanks het verlies van het voorzit
terschap van de raadscommissie
Bestuur en Organisatie zal voor bur
gemeester Joke Geldorp de verveling
niet snel toeslaan. Ze is gevraagd om
het voorzittersschap te bekleden van
het Provinciaal Overlegorgaan Kust-
gemeenten. Dit nadat haar voorgan
ger burgemeester van Waterland is
geworden. De functie sluit volgens de
burgemeester goed aan op haar taak
binnen de Vereniging van Neder
landse Gemeenten, waarvoor ze zich
met milieu en waterstaatstaken be
zighoudt.
Ze maken lawaai en vervuilen de
horizon. Ze leveren schone energie
en zijn een mooi markeringspunt in
het landschap. Windturbines laten
niemand onverschillig. Je bent er
uitgesproken voor of tegen. Zo
was het ook donderdagavond in
hotel De Pelikaan, waar Land-
schapszorg Texel een discussie
avond hield over de wenselijkheid
van windenergie.
Circa zestig geïnteresseerden - waar
onder agranërs en politici - luisterden
naar voordrachten van twee deskun
digen, prof. Lukkes uit Leeuwarden
en dr. Beursken van het ECN in Pet
ten. Lukkes noemde de potentiële
bijdrage van de windmolens aan de
energiebehoefte 'minder dan een
druppel op een gloeiende plaat',
Beursken gaf toe dat de turbines
De exploitatie van café-restaurant
'DeVerrekieker' gaat binnenkort wel
licht in andere handen over. De hui
dige exploitant, Mady Welbie. die het
pand huurt van de Stichting
Passantenhaven Oudeschild, heeft
besloten om te stoppen. Dat is in
goed overleg met de Stichting
Passantenhaven Oudeschild gegaan,
die een bemiddelende rol speelt en
met de opvolgers een nieuwe huur
overeenkomst aan wil gaan.
Welbie: 'Het is een moeilijke en pijn
lijke beslissing geweest. We zijn bij
zonder aan het bedrijf en de sfeer op
de haven gehecht geraakt. Nu ook
Willem met meer als havenmeester
terugkeert is het voor mij minder ple
zierig om de exploitatie op dezelfde
wijze voort te zetten. Al met al rede
nen om te besluiten er een punt ach
ter te zetten. We proberen nu in sa
menspraak met de stichting zo snel
mogelijk in de opvolging te voorzien.'
Jook Nauta, voorzitter van de Stich
ting Passantenhaven Oudeschild,
bevestigt de woorden van Welbie.
Ook de stichting hoopt dat zich, liefst
op korte termijn, een nieuw
ondernemerspaar voor De Verrekie
ker meldt. Mede gezien de belang
rijke ontwikkelingen in het haven
gebied van Oudeschild de komende
tijd, denkt de stichting dat hier een
dynamisch ondernemerspaar een
prachtige kans wordt geboden.
geen zoden aan de dijk zetten, maar
dat alle kleine beetjes helpen en dat
we van windenergie moeten profite
ren totdat er betere methoden voor
de opwekking van groene energie
binnen handbereik komen. Gemeen
ten moeten volgens Beursken echter
geen incidentele 'planologische pre
sentjes' weggeven, maar met een
goed onderbouwd beleidsplan ko
men.
Na de pauze ontstond er onder voor
zitterschap van prof. Han Brezet van
de TU Delft, adviseur van de stichting
Duurzaam Texel, een levendig debat
tussen de voor- en tegenstanders. Zij
hadden eén ding gemeen: niemand
wilde het hele eiland volplanten met
de molens, die van veraf te zien zijn.
De organiserende werkgroep
Landschapszorg is om deze reden
tegen plaatsing.
Ik heb last van het eeuwige ritme
van alles. Dat het altijd weer eb en
vloed worden zal, nou ja, dat geeft
een zekere rust. Maar dat ik nu op
eens weer allemaal van die ver
schrikkingen voor de tuin moet aan
schaffen, terwijl ik net gewend ben
om alleen maar vetbollen voor de
pimpelmezen, koolmezen en rood-
borsten te kopen. Het begint weer.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid.
Een zin om licht misselijk in de hoek
weg te kruipen. De advertenties ter
gen mijn ogen. Woorden als Gazon
herstelmix, Zomerbloeiende bloem
bollen, Fonteinpomp, voorzien van
grootfilter, inclusief telescoopbuis,
waterbelnozzle, 2-traps nozzle,
grote waterlelienozzle en 3-traps
nozzle. Daarbij twee paar werk/tuin
handschoenen voor de somma van
ƒ3,69. Dit alles geeft een ellendig
gevoel van mee moeten doen aan
iets waar je helemaal niet aan mee
wilt doen.
Bijvoorbeeld een tuinslangwagen,
of een gelakte houten steel van het
tuingereedschap, de bladhark, de
schoffel, de tuinkrabber, keuze uit
12-tands of 22-stands. Of een
snoeischaar met hardstalen mes
sen. teflon coating, ergonomisch
gevormde handgreep
Het is om te gruwelen. Heel Texel
begint op een werkkamp te lijken
Wie heeft de mooiste tuin, wie heeft
de grootste hortensia's? Wie heeft
de beste dennen- of rozenmest ge
strooid en gooit straks hoge ogen?
Ik wil een tuin om alleen maar in te
zitten tussen hoog ruw gras vol
boterbloemen en madelieven, bloe
men die gewoon weer verschijnen.
Ik wil tussen kromgegroeide haze
laars en een overwoekering aan ie
pen zitten mijmeren over mets en
alles. Gewoon mooi groen en onuit
roeibaar. Verder ben ik dol op alle
soorten onkruid. Ze komen, ze gaan
en vaak blijven ze.
Maar voordat ik in die tuin kan gaan
zitten, moet ik zelf ook 'een nieuwe
lente een nieuw geluid'-gedonder-
jaag aangaan. Ik moet lijnen. Ik
moet verjongen. Ik moet sapkuren,
modderbaden, vitaminestoten on
dergaan en zonnebrandcrèmes
aanschaffen. Ik moet lopen lopen
lopen, fietsen fietsen fietsen. Ik
moet er persé er jonger uit zien dan
ik ben. Waarom eigenlijk? En als ik
dan eindelijk afgeslankt en inge
smeerd tussen mijn onkruid zit,
roept iemand van mijn familie: 'Waar
gaan we dit jaar naar toe?' Vakan
tie? Ook wij gaan op vakantie. En
weer zijn er die hemeltergende ad
vertenties over wat wij allemaal
moeten gaan ondernemen.
Wandelroutes met moeilijkheids
graad a, b of c. Drie- of viersterren-
hotels. Het uitproberen van de ten
ten in de tuin, de sokken en de
schoenen die bijdragen aan 'de va
kantie voorde voeten' Hoe gruwe
lijker de bestemming, hoe interes
santer. En dan ook nog de hoge
stapels leesvoer die in de vakantie
doorworsteld dienen te worden om
dat we er in het 'gewone leven' niet
aan toekomen.
Kortom, dat wisselen van die jaar
getijden brengt stormen met zich
mee. Vroeger moesten we zomerjur
ken passen die dan verlengd moes
ten worden omdat wij weer waren
gegroeid. Dodelijk stilstaan op een
tafel met prikkende spelden tegen
je knieën. Dit alles gebeurde na de
grote voorjaarsschoonmaak, die te
genwoordig gelukkig wordt overge
slagen. Aan het eind van de zomer
begon de inmaak. En dan hadden
we het stiekem over Sinterklaas,
over Kerst over.
Ik verlang naar een diepe winter
slaap. Zonder enig ritme.
Dana Rover
