Getraumatiseerde asielzoekertjes vragen speciale aanpak
6
'De school moet een
veilige haven zijn'
Pelagia zet koers naar Dar-es-Salaam
.TEXELSE
COURANT1
Afscheid
Rommelmarkt
in Bethel
Kerkdiensten
Stille Week
Zelf je eigen lesmateriaal bedenken en realiseren, gewoon
omdat er voor jouw type onderwijs nog niets is. Zestig kin
deren in de klas hebben van tien nationaliteiten die geen
woord Nederlands spreken en ook elkaar onderling veelal
niet verstaan. Kinderen, die zwaar getraumatiseerd zijn en
van wie sommigen hebben geleerd eikaars cultuur te ha
ten. Hoe geef je op zo'n school in vredesnaam les? Op de
Redmer IJskaschool De Wereld in De Waal probeert het
onderwijsteam daar met kunst- en vliegwerk voor hun
'wereldkinderen' een antwoord op te vinden.
Het is bij de eerste aanblik al duide
lijk dat het hier geen normale Hol
landse basisschool betreft De
blonde haren zijn hier veelal zwart en
zestig paar heel donkere ogen kijken
je nieuwsgierig aan als je het plein
van de voormalige Redmer
IJskaschool opkomt. Wat komt zij
hier nou weer doen? Er wordt met
geschroomd je dat onmiddellijk te
vragen. De belhamel die het beste
met het Nederlands overweg kan.
voert het woord en de anderen klit
ten wat lacherig bij elkaar en wach
ten af. Ruim zestig kinderen uit tien
verschillende landen en evenzoveel
talen. Met ogen die getuige waren
van de meest verschrikkelijke dingen
en oren waarin afgrijselijke klanken 's
nachts in hun dromen na-echoën.
Kinderen, die hier proberen weer kind
te zijn. Kinderen, die lief en ondeu
gend. aanhankelijk en klierig zijn. Die
leuk met elkaar kunnen spelen en net
zo vlot elkaar treiteren. Wat dat be
treft zijn ze met anders dan Hollandse
kinderen. Het verschil zit in hun ach
tergrond, in hun levenservaringen, in
hun toekomst, die gemerkt is door
hun verleden.
Welk Nederlands kind kruipt bij het
horen van een helikopter direct weg
in een hoekje met de armen om het
hoofd? Welk Nederlands kind tekent
bij een verhaal over Sinterklaas en
Zwarte Piet een muur met naakte,
vastgenagelde mensen die afgeran
seld worden en kijkt dan nog stom
verbaasd als de juf vraagt: Arman,
wat teken je nou? Deze mensen heb
ben toch straf verdiend? Zo gaat dat
toch? Souwie Duinker, Resi Siebert,
Klaartje Trap en Anneloes Visman
gingen de uitdaging aan om op deze
school les te geven. Om te proberen
in het leven van totaal ontregelde kin
deren een klein beetje vastigheid en
structuur aan te brengen.
Eén van de eerste vereisten bij deze
baan is een grote mate van creativi
teit en lenigheid van geest. Ook een
iets hogere leeftijd is een pré. Een
beetje levenservaring is wel nodig om
de vaak schokkende verhalen aan te
horen Er is weinig of geen les
materiaal voorhanden dat op deze
chaotische situatie past. leder kind
heeft zijn eigen niveau, stroomt in en
vertrekt al naar gelang de omstandig
heden dat voorschrijven. Er is geen
structuur in het schooljaar en niet in
het leven van het kind. Gewoon maar
beginnen en zien hoe het loopt. Het
is opvallend hoe ijverig de kinderen
huis gaan 's middags gaan ze twee
aan twee, hand in hand in de rij naar
de bus. Het haantje moet een henne
tje kiezen en daarna het hennetje een
haantje. Ze willen wel eens niet. maar
daar heb ik niks mee te- maken. Je
ziet die meiden gniffelen en genieten,
als die jongen met wil en toch moet.
Wat dat betreft zijn wij vrouwen overal
ter wereld hetzelfde
Ook asielzoekerskinderen vallen in
Nederland onder de leerplichtwet.
Ongeacht de duur van hun verblijf. De
eerste asielzoekersschool was in een
container bij de Lubertischool in De
Koog. daarna verhuisde de school
naar Oudeschild en vanaf 1998 is de
groep twee jaar lang ondergebracht
geweest bij de Jan Drijverschool in
Den Hoorn, eveneens in een contai-
zijn. Ze willen leren, leren, leren. Doen
verschrikkelijk hun best, hiertoe aan
gespoord door hun ouders, die het
van levensbelang achten dat hun
kind zo veel mogelijk kennis vergaart
en zo snel mogelijk de taal onder de
knie krijgt. Het spelend leren kan in
hun ogen niet veel goedkeuring weg
dragen: spelen doen ze thuis maar.
op school kom je om te leren. Trap:
'Maar een kind dat twee, tweeëneen
half uur in een vreemde taal is toege
sproken en vaak maar raden moet
wat er wordt gezegd, kan gewoon
met meer stof opnemen In zo'n
hoofd gaat een deurtje dicht, het ka
mertje is vol en er kan niets meer bij.
Zelfs als je het bij de naam noemt,
verstaat het je niet meer. Denk je
maar eens in dat je zelf twee uur lang
ingespannen naar Chinees hebt
moeten luisteren, dan ben je toch ook
murw? Dan is het allemaal Chinees
voor je. Zo'n kind moet eerst even
spelen, l/erspelen. Even lachen en
ondeugend kunnen zijn. Onze
wereldkinderen doen een inhaalrace.
Ze zijn door oorlogshandelingen of
het moeten vluchten soms in jaren
niet op school geweest en in het ge
val van meisjes vaak helemaal niet,
gewoon omdat het meisjes zijn. Voor
veel jongens hier op school is het niet
gewoon om een meisje als hun gelijke
te accepteren. Maar we zijn hier in
Nederland en hier zijn we gelijk. Bijna
tenminste. Ik zet ze expres om en om,
een jongen naast een meisje, dan
kunnen ze wennen. En bij het naar
ner. Inmiddels groeide het aantal kin
deren dat onderwijs behoefde zo ex
plosief, dat er naar een extra
onderkomen moest worden omge
zien. Klaartje Trap startte met de kleu
terklas in de leeggekomen Redmer
IJskaschool in De Waal. In de zomer
van 2000 verhuisden ook de midden-
en de bovenbouw en is de school
weer compleet in één gebouw dat nu
officieel Redmer IJskaschool De We
reld heet. De kinderen die het ge
bouw bevolken komen uit Afghanis
tan, Bosnië. Servië, Iran, Irak, Turkije,
Rusland, Armenië, Azerbeidzjan,
Tsjetsjenië en Syrië en luisteren naar
namen als Sohrab, Arman, Egzona,
Sahar. Irnesa, Asalem en Katerina.
Van religieuze komaf zijn ze christen
of islamiet. Souwie Duinker: 'Bij een
nieuwkomer was dat vaak de eerste
vraag die op het kind werd afgevuurd:
van wat voor geloof ben je? En als het
antwoord christen luidde, was de
volgende vraag: varkensvlees? Nu
hoor ik dat gelukkig weinig meer We
praten wel over eikaars godsdienst
en religieuze feesten. Ontdekken dan
dat in beide religies dezelfde aartsva
ders voorkomen: Abraham, Izak en
Jacob. Ontdekken dat zowel Allah als
de God van de Christenen wil dat we
goed voor elkaar zijn. Als ik dan het
woord GOeD opschrijf en ik streep de
e door, komen we weer op God. Er is
op school ruimte voor islamitische
kinderen die zich willen terugtrekken
om te bidden of zich willen houden
aan de Ramadan.'
Klaartje Trap geeft leesles aan een Irakees meisje.
(Foto Corne Timmer)
Groepsfoto van de kinderen én de leerkrachten van de Remer IJskaschool De Wereld.
(Foto Corne Timmer)
Het verschil in opvatting over gelijk
waardigheid van mannen en vrouwen
is voor de nieuwkomers steeds een
moeilijk punt. Dat een vrouw de baas
is op school: onbegrijpelijk! Dat zij
een lange broek draagt is vooral de
Koerdische kinderen een doorn in het
oog: niet goed! Een ander opmerke
lijk verschil is de opvatting over dis
cipline. Wordt in Nederland het gezag
verbaal afgedwongen, in de meeste
landen waar de asielzoekers vandaan
komen is fysiek geweld de geëigende
methode. Een vers uit de Koran met
juist geciteerd? De voeten worden bij
elkaar gebonden en je krijgt slaag op
je voetzolen. Ook twee uur lang voor
straf op één been staan omdat je een
antwoord niet weet, is niet ongebrui
kelijk. Ouders en kinderen kunnen
vaak moeilijk begrijpen dat er op
school niet wordt geslagen. Trap: 'De
kinderen zijn vaak snel ontvlambaar
en slaan snel én geoefend. Uit ex
treem zelfbehoud. Het is puur
overlevingsgedrag. Ik vroeg aan een
jongetje uit Tsjetsjenië: deed je dat
thuis op school ook? De jongen keek
me stomverbaasd aan over zo'n
domme vraag. Op school? Nóóit
school. Altijd oorlog. Juf. ik vluchten
met opa. op schouders van opa. Opa
een granaat, opa dood. Ik lag daar.
papa pakte mij, wij verder rennen.
Een ander kind had een videoband
mee voor op school over de oorlog
in Afghanistan, opgenomen van de
TV. Wij hadden de documentaire ook
gezien en vonden hem nogal schok
kend met al die verminkte kinderen
die op landmijnen waren gelopen en
ik vroeg: vond je het niet heel erg om
te zien? Nee juf. ze hebben alleen de
móóie dingen laten zien. met hoe het
echt is. Hij had gezien hoe de men
sen op een rij werden gelegd en hun
de ledematen werden afgehakt. Ik
heb hier kinderen die zeggen tien. elf
te zijn en misschien is dat ook zo,
maar ze zijn véél ouder.'
'Het zijn vooral de oudere kinderen
die hun ervaringen bewust met zich
mee dragen. Zo heb ik een meisje in
mijn klas dat er slecht uit zag en met
leren ging het niet goed. Na lang aan
dringen vertelde ze dat ze iedere
nacht uit haar slaap werd gehouden
door het gegil van haar twee oudere
zusjes, die steeds nachtmerries had
den. De familie woont en slaapt in één
ruimte en het kind kwam nooit aan
voldoende nachtrust toe.'
Duinker die de bovenbouw voor haar
rekening heeft, begint de dag altijd
met tijd voor een gesprek. 'Gezinnen
die net in Nederland aankomen zijn
vaak totaal ontredderd, ze hebben
een wanhopige trektocht achter de
rug van hot naar haar, waarin ze ie
dere vorm van structuur hebben ver
loren. De ouders zijn dan ook vaak
niet meer in staat hun kinderen op te
vangen. Ze moeten overleven. Alles
is hier vreemd en anders en ze ver
staan ons totaal met. Ze komen in
kleine behuizingen met rondom zich
allemaal vreemde mensen uit allerlei
culturen en met hun meegebrachte
spanningen, onzekerheden en trau
ma's. De school moet dan een veilige
haven zijn waarin aandacht is voor
het individuele kind. Als na een paar
maanden thuis alles een beetje vorm
begint te krijgen, merk je dat aan het
kind. Het gaat zich veiliger voelen,
wordt rustiger en begint de lesstof op
te pakken.'
Is er vanuit het COA documentatie
over achtergronden van de kinderen?
'Nee. alleen een papier met kaal hun
leeftijd, taal, godsdienst, plaats van
herkomst en vermelding van een
eventueel eerder bezochte school.
Wij bekijken in de klas hoe het kind
zich ontwikkelt, hoe zijn gedrag is
naar de andere kinderen toe, zijn con
centratie, contactuele eigenschap
pen. Er is onder deze kinderen veel
sociaal-emotionele problematiek. De
kinderen zijn vrij druk, drukker dan op
een normale basisschool. Het les
niveau is anders vanwege de taalbe
heersing en de achterstand in school
tijd. Oudere kinderen, die al wat
langer in Nederland zijn, worden vaak
gevraagd te tolken bij de nieuwko
mers Wordt zo'n kind onverwacht
met zijn ouders overgeplaatst naar
een ander adres in Nederland en blijf
ie als leerkracht met een klas nieuw
komers zitten die nog geen woord
Nederlands spreken, dan geeft dat
behoorlijk extra zorg. Via het RIAGG
kan in noodgevallen gelukkig wel
over een tolk worden beschikt.'
Het overplaatsen van kinderen is op
dit moment zeer actueel, daar de
AVO Vogelmient per 1 augustus ont
ruimd moet zijn. Het geeft de nodige
stress in de gezinnen en de kinderen
nemen die spanning mee naar
school. Wéér afscheid nemen, wéér
ergens anders een plaatsje moeten
veroveren. Een heel moeilijk te verte
ren gegeven is de korte termijn
waarop de gezinnen geïnformeerd
worden over hun overplaatsing
Slechts achtenveertig uur van te vo
ren krijgen ze de aanzegging in de
bus en dan dienen ze te gaan.
Duinker: 'We hebben intussen een
band met de kinderen opgebouwd en
je voelt vaak aan de nadrukkelijke
manier waarop ze afscheid van je
nemen hoe bang en onzeker ze zijn.
Zien we elkaar na het weekend weer
terug of is hij of zij dan opeens ver
trokken?'
Een vraag, die onmiddellijk bij je op
komt is: kan dit niet op een betere
manier geregeld worden? Op het
gemeentehuis wordt desgevraagd
gezegd dat het overplaatsen niet een
zaak van de gemeente is, maar dat
deze bij het COA berust. Texel heeft
geen bestuursovereenkomst met het
COA, omdat er slechts sprake is van
een opvangfunctie, wat iets anders is
dan asiel-aanvraagopvang. Wel heeft
men vanuit de gemeente aangedron
gen op een zorgvuldige selectie bij
het overplaatsen en de gezinnen met
kinderen als laatste over te plaatsen,
zodat het schooljaar afgemaakt kan
worden.
Bij het COA werd verontwaardigd
gereageerd. 'Al die verhalen, die di
rect weer in de kranten verschijnen
over die zielige mensen! Zonder over
leg of inspraak door het COA ver
plaatst! Maar van óns hoefde de
Vogelmient niet ontruimd, integen
deel. Als de gemeente tijdig het be
stemmingsplan had gewijzigd zou
den al die mensen hier kunnen
blijven. Wij hebben de taak de men
sen onderdak te brengen en zie maar
hoe je het redt. Deze maand nog
moeten we voor zeventig mensen
een plaats zien te vinden. Van de ASP,
de Afdeling Spreiding Plaatsing uit
Rijswijk, krijgen wij inderdaad achten
veertig uur van te voren bericht wie
er weg moet en waarheen. Die termijn
is krap, er zijn te weinig plaatsen, er
is een grote hoeveelheid van bewe
ging en wat ook meespeelt is, dat de
mensen nu niet van te voren kunnen
gaan kijken waar ze terecht komen en
dan gaan weigeren. Dat kunnen we
niet hebben, ze móeten weg. Dit park
moét per 1 augustus leeg. Daar kun
nen wij als COA niks aan doen. We
laten de mensen wel formulieren in
vullen met voorkeurbestemmingen,
maar als het ergens vol is, is het vol.
We proberen de gezinnen met
schoolgaande kinderen hier tot het
laatst te houden. Wij zijn er ziek van
de Zwarte Piet toegespeeld te krij
gen. Wij willen de mensen hier graag
houden.'
Bij een door creativiteitscentrum
Triade in Den Helder georganiseerd
project hebben de kinderen van De
Afscheid is moeilijk
dat doet zeer
ik wil hier niet weg
maar dat moet ik
dat doet zeer
wat kan ik doen
ik wil hier niet weg
maar niemand luistert naar rm
wat kan ik doen
ik kan hen nooit vergeten
maar niemand luistert naar rm e I
ze zijn mijn vrienden
ik kan hen niet vergeten
ze zitten vast in mijn hart
ze zijn mijn vrienden
help me toch!
(Geschreven door de 12-jai
Alma uit Joegoslavië)
Wereld onder het motto 'muzii
poëzie' grote posters gemaakli
Elfjes. Een Elfje is, behalve
sprookjesfiguurtje, ook een sij
poëzie van vijf regels. De eerst;
gel heeft één woord, de tweedes
dan drie, vier en het gedicht en
weer met één woord, zodat hetti
aantal woorden op elf komt. De
deren hebben zich er naar hart
op gestort en de posters zijn
voor stuk ware kunstwerkjes ge
den, waard om te worden gezia
dat kan ook. Ze zijn gefotokoj»
op A3-formaat en geplastificj
Klaar om aan de wand gehange
worden of om te gebruiken
placemat. Ook zijn er plannen o:
posters uit te brengen op k:
formaat. 'Het is nog even kijken|
we dat aan moeten pakken, zi
er geld bij in te schieten. Er i
eerst geïnvesteerd worden, mat
hebben geen geld. Geen geld, w
speelgoed en onvoldoende
materiaal. We willen proberen om
de opbrengst van de verkoop va
posters onze leeshoek op pe
brengen. We hebben al één coor
een soort bandrecorder waaraat
kinderen tegelijk met een koptele
en een boek in de hand kunneng
maar we zouden er best nog eem
willen hebben.'
rk
De Pelagia heeft een nieuwe be
manning: op La Réunion is de eer
ste ploeg, die een aantal weken
met verlof was, weer op het schip
gekomen. Expeditieleider Hendrik
van Aken is van boord gegaan om
plaats te maken voor Herman
Ridderinkhof. Van Aken heeft zijn
laatste onderzoeken verricht op
een 'beweeglijke' Pelagia, dankzij
de vele deining in zijn afsluitende
dagen aan boord. Ridderinkhof
vaart met het schip de volgende
route, van La Réunion naar Dar-es-
Salaam. Hij schrijft dit deel van het
Rondje Afrika.
Een paar dagen geleden is de Pelagia
vanuit La Réunion. een eiland in de
Indische Oceaan vlakbij Mauritius,
vertrokken om onderzoek te doen
aan de noordkant van Madagascar
en in het Mozambique Kanaal, tussen
Mozambique en Madagascar. Het
onderzoeksprogramma op het schip
op het traject La Réunion - Dar-es-
Salaam heeft als titel 'Agulhas
Current Sources Experiment - III
(ACSEX III). Nog slecht begrepen
onderdelen van de mondiale oceaan
stroming worden hierin nader bestu
deerd. Tijdens de tochten met de
Pelagia wordt onderzoek gedaan
naar de bronnen van de
Agulhasstroom. Eén van de nog al
tijd openstaande vragen is of de
Agulhasstroom voornamelijk gevoed
wordt door een stroming die in de
Indische Oceaan zuidwaarts langs
Madagascar stroomt, of door een
stroming die door het Mozambique
Kanaal, het gebied tussen Mozambi
que en Madagascar, stroomt.
Tijdens de voorgaande tocht, de
tweede ACSEX-reis. werden de zee
stromingen ten zuiden van Mada
gascar bestudeerd. Tijdens onze
tocht, staat de stroming door het
Mozambique Kanaal centraal. Tij
dens ACSEX-III worden veranke
ringen met stroommeters opgehaald
die vorig jaar tijdens de vaartocht zijn
uitgezet in de nauwste doorgang van
het Mozambique Kanaal. We ver
wachten een schat aan gegevens
over de stromingen in dat gebied ge
durende het afgelopen jaar. Op weg
naar de verankeringen worden eerst
de stromingen aan de noordkant van
Madagascar gemeten. Hierlangs
stroomt de sterke Zuid Equatoriaal
Stroom, een stroming van oost naar
west in de Indische Oceaan die zich
bij Madagascar vertakt in een noor
delijke en een zuidelijke stroming.
Een klein deel van de noordelijke tak
stroomt vervolgens door het Mozam
bique Kanaal, om Madagascar heen.
Met de metingen proberen we te ach
terhalen of dit inderdaad zo is en hoe
veel er uiteindelijk via het Mozambi
que Kanaal naar het zuiden stroomt.
Dit doen we door vanaf de Pelagia
met akoestische instrumenten de
stromingen te meten, vergelijkbaar
met de metingen vanaf de veerboot
Schulpengat, en door eigenschap
pen zoals temperatuur, zoutgehalte
en concentraties voedingsstoffen
(nutriënten) over de gehele water
kolom te meten. Uit de eigenschap
pen van het water hopen we vooral
de herkomst te kunnen traceren.
Inmiddels zijn we met de Pelagia aan
gekomen aan het begin van de meet-
sectie ten noordoosten van
Madagascar. Hier, op zo'n 140 mijl
afstand van Madagascar, ligt een
groep atollen die net boven het wa
ter uitsteken. Het eerste station ligt
tussen deze ondieptes.
Jammer genoeg is het donker en
kunnen we er niet direct iets van zien.
Wel merken we de nabijheid van land:
een enorme groep vogels vliegt al
krijsend om de Pelagia. Ook zien we
in het licht van de Pelagia veel vlie
gende vissen rondom het schip. Ik
ben benieuwd naar de vangst van
Matthijs. Matthijs van Couwelaar, bio
loog van de Universiteit van Amster
dam. onderzoekt de verspreiding van
zwemkrabben in de Indische
Oceaan. Deze reis vaart hij mee en
vist iedere dag een uur met allerlei
verschillende netten. Hoewel er tot nu
toe nog geen zwemkrab is gevangen
zijn er al heel wat bijzondere beesten
in de netten terechtgekomen. Een
leuke afwisseling die, elke keer wan
neer het net aan boord komt, veel
opstappers naar het achterdek doet
gaan.
Op de Pelagia heeft zich een bijna
geheel nieuwe groep van beman
ningsleden en opstappers verza
meld. Verreweg het grootste deel van
de bemanning kwam na hun verlof
weer terug aan boord, nadat ze een
aantal weken geleden in Kaapstad
waren afgelost. Een groot deel van
een hotel op La Reunion werd afge
lopen weekend dan ook in beslag
genomen door de opstappers en
bemanningsleden. Een aantal van
hen had van de gelegenheid gebruik
gemaakt om een paar dagen eerder
naar ditt eiland te gaan. G, La
Réunion is veel te zien prachtige
bergen met mooie wandelroutes, een
nog werkende vulkaan en voor de
kust een koraalrif.
In de bar van het hotel waren vele
sterke verhalen te vertellen. Het leek
wel of het NIOZ de bar voor een
personeelsfeestje had afgehuurd. De
barkeepers zullen ongetwijfeld met
genoegen aan deze groep terugden
ken: ter herinnering vroegen ze al om
een T-shirt van de Pelagia.
Inmiddels zijn we een paar dagen op
zee. De studenten en OIO's, Elise,
Laura, Matthijs en Astrid, zijn na een
moeilijke eerste dag ingewerkt en
hebben instructies gehad van Mar
griet over de bediening van de instru
menten. Ook de Mozambikaanse
'observer' Candida Nhapulo, die op
deze reis meevaart, draait mee in de
ploegendienst. Daardoor kan Theo,
sinds vandaag alweer een jaar ouder,
ontzien worden. Dat is blijkbaar no
dig want hij kreeg een rollator ca
deau, die heel kundig door Lorendz,
Willem en Bob snel in elkaar werd ge
sleuteld. Bas heeft ongetwijfeld een
mooie digitale foto van deze zeevaste
rollator gemaakt, zodat ook de thuis
blijvers er straks van kunnen genie
ten.
De bemanning is in haar oude doen.
Als vanouds heeft de tropenkolder
weer toegeslagen en zie je ineens
weer allemaal kale hoofden om je
heen. De nieuwste variant is dat het
knippen in twee keer gebeurt. Zo heb
ik Gerard met een hanenkam zien
rondlopen en liep Garl een dag als
een vliegende vis door de kombuis.
Jan heeft zijn haar, dat hij de vorige
reis blond had geverfd, sinds vanoch
tend pikzwart. Gelukkig is het paars
van Margriet inmiddels eruit ge
groeid. Wat er hier toch met dat haar
aan de hand is? Ik heb me laten ver
tellen dat de haarrage ontstaan is
sinds de komst van John Betsema.
Ik ben zeer benieuwd welke kleuren
ik de volgende keer kan melden Jan
Hoekstra, de scheepsarts, heeft ge
lukkig nog weinig te doen gehad. Een
verklaring voor het schoksgewijs dik
ker worden van Jan van Ooyen heeft
hij echter nog niet kunnen vinden. Dat
heeft vast te maken met vaartochten
op de Pelagia, want het eten dat Garl
ons voorzet is verrukkelijk.
Het echte werk is begonnen en vol
gende week hoop ik meer te kunnen
vertellen over de eerste resultaten
van de metingen ten noorden van
Madagascar en natuurlijk van de
stroommeters die we dan hopelijk uit
de oceaan hebben opgehaald.
Herman Ridderinkhof
Meer bevindingen van Ridderinkhof
en zijn collega's zijn te lezen op de
website www.nioz.nl.
Bethel in Zuid-Eierland biedt maan
dag 16 april (tweede paasdag) onder
dak aan een grote rommelmarkt, die
om 11.00 uur begint en rond 16.00 is
afgelopen. De opbrengst komt ten
goede aan een naast het buurthuis
aan te leggen parkeerterrein.
In de leeshoek staan verschilli
klappers met bladzijden uit o
meer de Bobo. Op bijbehon
bandjes zijn de afgedrukte woo
te horen, worden vragen gesteld
de plaatjes, wordt gewerkt aan
begrip. Een gigantische klus,
gegeven wordt door de creaj
van de leerkracht en in de eigel
tijd wordt gerealiseerd. De school
het toejuichen als er meer hulp lof
Naast de klassenassistenten,
onderwijskrachten bijstaan zou|
graag leesmoeders en -vaders!
mensen die bereid zijn eens mf|
groep mee te gaan op een excu|
hulp bij bepaalde projecten,
iemand iets in huis wat zou kir|
dienen als uitgangspunt voor n
lesmateriaal, graag! Ideeën? I
kom Als tot slot de vraag valtj
samenvatting te geven over het of
verschil tussen lesgeven op o
school en een reguliere basisscl
wordt duidelijk dat er hier meeil
cipline moet worden bijgebrol
maar ook dat de kinderen met cl
ger aandacht kennis willen opol
en met grote ogen genieten val
luxe van in Nederlandse ogenf
daagse dingen.
m si
CorrieTifrJhjk
enr
ave
por
kiei
bh
laa
ver
'eel
De Nederlands-Hervomde gemerf^
neerde kerk vanfl
pen
iedr
Itte
en de Gereformeerde kerk van
Burg houden in de week voor Pa
dagelijks een gezamenlijke die
Alle vieringen vinden plaats m
gereformeerde kerk aan de Elefl
en zijn voor iedereen toegankefcjfs
Maandag, dinsdag en woens: ass
worden vespers gehouden, k iker
diensten waarin inkeer en stiltec
traal staan. Donderdag wordt
dienst van schrift en tafel gehouftng
en vrijdag een gedachtenisdiens!
bestaat uit bijbellezingen Aan
diensten wordt meegewerkt doof'
gelegenheidscantorij onder led
van Dyo Wassink. Vrijdag wordt
litanie van Huub Oosterhuis
Antoine Oomen ten gehore gebra
die nog met eerder op Texel v.- Oor,'
horen. De diensten worden afwi ebo
lend geleid door voorgangers M1 en
Roepers en H.D. van Zessen
mit
eer
ass,
assi
B.OC
b
atei
iler
en
euv
Programma:
Zondag 10.00 u. kerkdienst
M.G.J. Roepers; maandag 19.3£
vesper, ds. H D. van Zessen; dins> rmt
19.30 u. vesper, ds. M.G.J. Roep' Ifde
woensdag 19.30 u. vesper, ds.f jn
van Zessen; donderdag 19.30 u1
ring van het Heilig Avondmaal
M.G.J. Roepers; vrijdag 1930
gedachtemsdienst, ds. H.D. van
sen; zaterdag 10.00 u. Ochti
gebed, ds. M.G.J. Roepers; zoi
5.30 u. oecumenische Paasw<
10.00 u, ds. H.D. van Zessen
/lorr
>wb
er
avei
ame
mit
fspli
iie,1
EAC
lage
'eze
Ie k
