Van exporteur broedeieren
ot agrarisch toeleverancier
Bemanning thuis na bezoek
aan onbewoond eiland
Dosterend wint
van subtopper
9
Pelagia ervaartWraak van de Coelacanth'
.TEXELSE
V/co Kikkert maakt vliegende start bij Agrifirm
COURANT'
ihaalprogramma
nekslag g-team
Hofnartrofee
Scholenproject
over toekomst
Waddengebied
Wielrennen
Kritiek TVL op
controle op
brandveiligheid
VRIJDAG 20 APRIL 2001
n directeur van een exportbedrijf
or broedeieren dat uitvoert naar
■ika en het Midden-Oosten, tot
itigingsmanager bij een agra-
ch toeleveringsbedrijf op Texel,
t overkwam Nico Kikkert, die bij
rifirm een vliegende start
akte. Na een inwerkperiode van
ee weken viel ineens een bom
de Nederlandse veehouderij, in
vorm van mkz. 'We konden
en voer meer rijden en mochten
boerenerven niet meer op. Het
ige dat écht goed liep waren de
tsmettingsmatten en -midde-
meuwe vestigingsmanager, te-
is coordinator akkerbouw, heeft
uitgesproken visie op de (toe-
nstige) landbouw: 'Op het gebied
de kostprijs moet je meekunnen
t de wereldhandel en verder wor
de partijen steeds groter, zowel
leveranciers als de afnemers. Zon-
groei zit er geen toekomst in een
Injf. Specialisatie, dus jezelf
eds meer toeleggen op een be-
vollegrondsgroenten als een Echt
Texels Product. Als coöperatie hopen
we daarbij mee te denken, want dat
wordt immers van ons verwacht, ze
ker nu de landbouwvoorlichting van
Texel is verdwenen.'
Broedeieren
Aan enthousiasme ontbreekt het
Nico Kikkert (35) met. Voor velen is hij
geen onbekend gezicht. De Texelaar
is geboren en getogen op het eiland.
Vanaf zijn tweede jaar woonde hij aan
de Waalderstraat tegenover wat toen
nog de Coöperatieve Aankoop
centrale Texel en waarvan hij toen
niet kon vermoeden dat hij er ooit nog
een keer aan de slag zou raken. 'Ik
keek er van de andere kant tegenaan
en vond het prachtig om al die bezig
heden te zien, maar had in feite geen
idee wat er eigenlijk binnen die mu
ren gebeurde.' Kikkert had van jongs
af aan wel interesse in de sector, wat
resulteerde in een studie bedrijfs
kunde aan de Hogere Agrarische
School Friesland in Leeuwarden,
waarna hij als exportmanager aan de
aandeelhouder een zusterbedrijf in
Duitsland, een diepvriesslachterij, te
saneren 'Europa ging over op vers
vlees, de export viel terug, de
wereldhandelsovereenkomsten
(GATT) pakten nadelig uit, met als
gevolg dat dit zusterbedrijf minder
broedeieren afnam, terwijl er toch al
een overschot was. De wereldmarkt
in broedeieren werd kleiner doordat
landen die altijd ons product hadden
afgenomen, de kennis kregen om zelf
eieren te produceren. Met als gevolg
dat ik Plumex in 1995 moest saneren,
wat in een half jaar een feit was. Maar
de handel bleef en die heb ik voor
bleef echter in beweging en toen de
mogelijkheid zich voordeed om met
het beursgenoteerde Nutreco te fu
seren, hebben we die met beide han
den aangepakt. Die fusie voltrok zich
in december 1999, waarna het bedrijf
verhuisde naar Boxmeer in Brabant
Kikkert bleef met partner Gea woon
achtig in Weert. 'Nutreco is een grote
multinational, die voor mij best mo
gelijkheden gaf en er werd ook aan
gegeven dat er voor mij promotie
kansen waren.' Maar zover kwam het
niet. 'Het afgelopen jaar hebben we
een enorme ommezwaai gehad in de
landbouw, met name in de productie
van vlees, met als gevolg een over
capaciteit in de voedersector. De ene
reorganisatie volgde de ander op.'
Texel
Verdere promotiekansen bij Nutreco
wilde Kikkert niet afwachten. 'Ik be
gon wat om me heen te kijken. Op dat
moment viel mijn oog op een adver-
en vestigingsmanager met de Wel-
koopwinkel werden gecombineerd,
waarbij werd afgesproken dat Kikkert
tevens de vestigingen in Kolhorn en
Anna Paulowna onder zijn hoede
krijgt. In zijn functie krijgt Kikkert ook
de verantwoording over de Coöpera
tieve Aardappelbewaarplaats. Hij zal
regelmatig heen en weer pendelen
tussen het hoofdkantoor van Cavo
Latuco in Utrecht en dat van Agrifirm
in Bleiswijk.
In beweging
Over de coöperatie. 'Aan de ene kant
verwacht men een organisatie die
meedenkt met de boer en aan de
andere kant een professioneel bedrijf
voor de handel in agrarische goede
ren, zowel toeleverend als afnemend.
De coöperatie is steeds professione
ler geworden en dat zal verder toe
nemen, zeker met de fusie tussen
Cavo Latuco en ACM, een soortge
lijke coöperatie in het noorden en
oosten van het land. Samen zijn de
ild product, wordt steeds belang- slag ging bij Plumex in Zuidwolde
(prenthe) een pecjrjjf dat zich bezig
hield met de wereldwijde export van
broedeieren en eendagskuikens. 'Ik
deed de verkoop, plande de logistiek
en bezocht exportlanden, met name
in het Midden-Oosten, Afrika en Eu
ropa. Ik verhandelde zo'n honderd
miljoen broedeieren per jaar. Totdat
een poging van het management om
het bedrijf van de toenmalige aan
deelhouder over te nemen mislukte,
omdat we met het management niet
tot overeenstemming konden ko
men.'
Toen ben ik opgestapt en bij Leopack
in Franeker gaan werken, een bedrijf
dat kartonproducten maakte, zoals
groente- en fruitschaaltjes en
eierverpakkmgen. Ik deed er aan ver
koop, productontwikkeling en
marketingondersteuning. Een jaar la
ter, in 1993, bleek dat mijn oude di
recteur alsnog was vertrokken bij
Plumex. Ze vroegen mij om de leiding
over te nemen. Ik was toen 27 en
vond het wel een aardige uitdaging.'
Na tweeëneenhalf jaar besloot de
:r.' Kikkert verwacht meer ruimte
irtoekomstige samenwerking. 'In
ïemarken zie je al dat boeren sa
il hun koeien melken. Waarom hier
I? Als ondernemers samenwer-
i, geeft dat ook de mogelijkheid tot
•cialisatie op verschillende gebie-
i. In je eentje hoefje daar echt niet
i te beginnen, want dan kun je
lit topkwaliteit leveren. De agrari-
le markt kenmerkt zich toch al
jr afnemende marges. Alleen als
loede kwaliteit aflevert, kun je te-
iwoordig nog wat verdienen,
iducten van tweede kwaliteit,
arvoor je vroeger nog een aardig
itje ving. brengen nu niets meer
Het geldt voor pootaardappels,
ar ook voor graan en andere
ducten.'
ikomst ziet Kikkert ook in wat hij
imt verticale integratie. 'Dat is het
voegen van een schakel voor of
het productieproces, zoals bij-
irbeeld het Waddenproduct van
IDonatus en de zaadolie van firma
Wit. Denk aan het verkopen van
W/co Kikkert, de nieuwe vestigingsmanager van Agrifirm: 'Alleen alsje goede kwaliteit aflevert, kun je tegenwoordig nog wat verdie
nen.
eigen rekening voortgezet. Om het
risico te verkleinen ben ik een fusie
aangegaan met twee andere export
bedrijven, eentje dat zich toelegde op
de legfokkerij en een pluimvee
slachterij. Dat voltrok zich in 1996 en
was reden om te verhuizen van Dren
the naar Weert in Limburg. De markt
tentie van Agrifirm, waarin een
vestigingsmanager werd gevraagd.
De band met het Texel was nog
steeds heel sterk. We hadden een
vakantiehuisje en kwamen regelma
tig naar het eiland.' Met Agrifirm
kwam het tot een akkoord. De twee
functies van coördinator akkerbouw
(Foto Genard Ttmmorman)
coöperaties twee van de vier aan
deelhouders van Cebeco Handels-
raad. Agrifirm heeft op veel gebieden
specialisten in dienst. Wij zullen de
bewegingen binnen de landbouw
scherp volgen. Bijvoorbeeld ten aan
zien van de mest. Nu is er nog een
overschot en krijgen akkerbouwers
geld toe als ze mest willen ontvan
gen. Maar nu de kalver- en
varkensmesterij steeds meer onder
druk komen te staan, kan dat in de
toekomst wel eens omslaan in een
tekort aan organische mest. De zo
geheten stapelbare mest zal in de
toekomst worden verbrand om elek
triciteit te winnen. Wat resteert is de
vloeibare mest. Daarom treffen we nu
voorbereidingen voor het mest-
garantieplan ten behoeve van de
mestwetgeving van de overheid.
Hiervoor zetten we een grondpool
voor akkerbouw en veehouderij op.
Tegenover de productie van dierlijke
mest stellen wij straks grond van
akkerbouwers. Daarmee helpen we
de veehouders van hun mest af en de
akkerbouwers aan organische mest
Bedrijfshygiëne
Veranderingen komen er ook ten aan
zien van kunstmest en bestrijding
smiddel. waarbij de regelgeving ver
der zal worden aangescherpt. 'Als
ondernemer moet je je bedrijf hierop
goed inrichten. Niets mag meer aan
het toeval worden overgelaten. Ten
aanzien van de bedrijfshygiëne moe
ten bepaalde procedures in acht
worden genomen. Ik verwacht dat
elke boerderij in de toekomst twee
toegangen moet hebben, ééntje voor
de aanvoer en één voor de afvoer
Zelf moeten we ook aan de regels
voldoen. Om het huidig risico op mkz
te verkleinen gaat Hank Witte, onze
vertegenwoordiger veehouderij, de
boerenerven niet op. Omdat Texel
relatief veel gemengde bedrijven
heeft, komen de vrachtauto's alleen
als het echt noodzakelijk is op het erf.
Verkopen en adviseren vinden alleen
via de telefoon plaats. We hebben
onze voorraden op peil gebracht en
dit ook aan onze klanten geadvi
seerd. De hele logistiek is onder
hoogspanning gekomen, de auto's
hebben een ontsmettingsinstallatie
gekregen en noem maar op. Het
vergt heel veel tijd en planning.'
Somber over de toekomstige land
bouw en de coöperatie is Kikkert al
lerminst. 'Op Texel zal altijd een pro
fessionele landbouw mogelijk blijven,
al zal de sector blijven veranderen en
zullen de partijen die overblijven
steeds belangrijker worden. Hun ken
nis en dus ook die van ons zal zich
steeds verder uitbreiden en speciali
seren. In die verandering zie ik een
uitdaging.'
innen we eindelijk kampioen wor-
i, dreigt het inhaalprogramma ons
das om te doen.' Theo
nchimon van het g-team is zeer
bolgen over de avondwedstrijden
de KNVB heeft uitgeschreven,
int als Texelaars zijn we nooit op
terug om laatste boot te halen.'
dat net nu het g-team er zo goed
orstaat. 'Met vijftien punten uit ze-
wedstrijden zitten we feitelijk op
en. Met één wedstrijd en drie pun-
minder, zijn we onze naast con-
rrent, ook op doelsaldo de baas.
larzij kunnen de inhaalwedstrijden
I spelen en wij met. Op die manier
irdt ons dus het kampioenschap
orde neus geboord.' Tot dusver
heeft de KNVB zich niet gevoelig ge
toond voor protesten vanuit Texel.
Franchimon: 'Het is te hopen dat ook
Eendracht de avondwedstrijden niet
kan spelen.'
Onder het motto 'zelfs de beste
schutter laat wel eens een steekje
vallen' schieten leden van handboog
vereniging De Eilandschutters dins
dag op de handboogbaan van schiet
sportcentrum Odysseus aan de
Emmalaan om de 'hofnartrofee'. Bij
deze wedstrijd wordt het persoonlijk
record van elke schutter als stan
daard genomen. Degene die het verst
onder zijn eigen record blijft, wint de
trofee. Belangstellenden zijn welkom,
de toegang is gratis.
sterend heeft op tweede paas-
I in een boeiende wedstrijd van
als derde geplaatste HOSV
en te winnen. De bezoekers uit
imeer dachten een makkelijke
ist in Oosterend te halen. De
enders weigerden mee te wer-
n, en pakten met veel inzet via
n penalty een minimale overwin-
ig: 1-0.
lie uitwedstrijd verloor Oosterend
13-1 van HOSV. Voor de wedstrijd
den de bezoekers nog altijd mee
de eerste plaats. Oosterend had
f een achtste plaats niets te ver-
'en De ploeg begon rommelig na
gelijke spel tegen De Koog vorige
ek. De spitsen van HOSV liepen
el en de verdediging van Ooster-
d had hier moeite mee. Na twintig
I/ten vonden de gastheren hun
k in het veld en kon er gevoetbald
'den. De bal werd aan beide kan-
goed rond gespeeld, wat resul-
'dein een aantal kansen. Ooster-
d had de wind in de rug en
'leerde veelvuldig de lange bal. De
Isen konden hier goed mee over-
9. en vooral Ger Vlaming toonde
!s balvast en kon voortdurend af
ten op Chris of Eddy de Vries die
'den een goed schot in de benen
iben. Bij één van de schoten dacht
«terend een voorsprong te krijgen,
de keeper kreeg de hand net
len de bal. zodat deze via de paal
Bs' het doel verdween. HOSV be-
i aan te dringen. Met verzorgd
etbal probeerden ze richting het
'ander doel te komen. Helaas voor
bezoekers dekte Oosterend kort
de man en gingen de partijen met
'0-0 stand de rust in.
Na de theepauze was de wind aan
gewakkerd en moest Oosterend over
de grond gaan spelen. Dit leverde
goede combinaties op. HOSV profi
teerde echter van het aanvallende
spel van de Strenders door de ruimte
te benutten. Maar elke bal werd door
de wind te hard gespeeld, of be
landde naast het doel van de goed
keepende Diederik Kruithof. Aanvoer
der Jan Bloem moest hierdoor veel
vuldig met wind tegen een achterbal
nemen, dit resulteerde in een aantal
gevaarlijke situaties voor het doel van
Oosterend. De HOSV spelers kregen
in de gaten dat het wel eens een
moeilijke middag kon worden en be
gonnen elkaar te irriteren. Dit kwam
het spel van Oosterend alleen maar
ten goede, waardoor de verdediging
steeds meer op de proef werd ge
steld. In de zeventigste minuut gaf
Chris de Vries een pass op Rutger
Zoetelief, die richting keeper kon lo
pen. Hij passeerde zijn bewaker in het
strafschopgebied maar werd vervol
gens door dezelfde verdediger on
deruit gehaald, hetgeen de scheids
rechter niet ontging. Specialist Eddy
de Vries wist wel raad met de toege
kende strafschop: 1 -0. Met nog twin
tig minuten op de klok kroop Ooster
end in de verdediging. De tegenpartij
werd met succes kort afgedekt, en
Oosterend kon na negentig minuten
drie welkome punten aan het totaal
voegen. HOSV droop direct na de
wedstrijd zeer teleurgesteld af, om
dat de kans op de eerste plaats is
verkeken. Aanstaande zondag speelt
Oosterend een uitwedstrijd tegen
koploper ASV '55.
Expeditieleider Herman Ridderink-
hof, bemanning en opstappers
voeren met de Pelagia van La
Réunion naar Dar-es-Salaam. In
het Mozambique Kanaal werden
metingen uitgevoerd en eerdere
verankeringen opgehaald. Om on
duidelijke redenen ontstonden
problemen bij het binnenhalen van
verankeringen. Omdat er tijd over
was, bezocht de bemanning een
onbewoond eiland. Ridderinkhof
vertelt over de ontwikkelingen aan
boord van de Pelagia.
Via de wereldomroep hebben we
begrepen dat er door mkz en de ver
loving van
Willem Alexander met Maxima in Ne
derland behoorlijk wat opwinding is.
Ook hier aan boord is de opwinding
groot, het was me het weekje wel. We
proberen met een serie vaartochten
en verankerde stroommeters, die hier
vorig |aar zijn uitgezet, een goed
beeld te krijgen van de stromingen
rond Madagascar. Ook zetten we een
aantal drifters overboord om een
beeld te krijgen van de stroming. De
drifters, die met de stroom meedrij
ven door een drijfanker op vijftien
meter waterdiepte, seinen hun posi
tie dagelijks door via een satelliet. Op
het NIOZ worden de banen van de
drifters getoond op de website Mis
schien komen we ze nog weer tegen
aan het einde van onze tocht, onder
weg naar Dar-es-Salaam. Na de me
tingen voeren we in twee dagen naar
de plek waar we vorig jaar
verankeringen met stroommeters
hadden neergezet, op het nauwste
gedeelte van het Mozambique Ka
naal. Op de eerste dag werden drie
verankeringen, in lengte variërend
van ongeveer 400 tot 2000 meter,
met succes opgehaald. De stroom
meters zaten vol interessante metin
gen. Na de geslaagde pogingen
dachten we dat het binnenhalen van
de overige vier verankeringen simpel
zou worden. Dat pakte echter anders
uit.
Het is bijna niet te geloven, maar op
de tweede dag lukte het niet ook
maar éen van de overgebleven vier
verankeringen op te piepen. Dit was
nog nooit gebeurd. Allerlei wilde ver
klaringen deden de ronde, de één
nog meer bizar dan de ander. 'De
Wraak van de Coelacanth', een oer-
vis die in deze wateren recent werd
ontdekt, hebben we het uiteindelijk
maar genoemd. Na koortsachtig
overleg hebben we besloten te
dreggen. Eerst moest exact de
locatie van de verankering gepeild
worden. De afstand van de Pelagia
tot de release is exact te bepalen, de
positie van het schip is, door DGPS-
bepaling, bekend met een nauwkeu
righeid van een paar meter. De stel
ling van Pythagoras doet de rest.
rol spelen bij het proces dat de uit
wisseling van water tussen de Indi
sche en Atlantische Oceaan veroor
zaakt. Deze theorie wordt - nog - niet
ondersteund door metingen. En zo
als Jaap, onze machinist, het kern
achtig uitdrukt: meten is weten. We
Uitzicht vanaf het strand van Juan de Nova. In het midden Theo Hillebrand, ver op de
achtergrond ligt de Pelagia aan de rand van het koraalrif te wachten. (foto hnozi
Vervolgens dienen twee lussen met
een straal van 500 meter om de
verankeringen op de zeebodem te
worden gelegd en aangesnoerd. Dit
noemen we de mastworp-methode.
De eerste poging leek direct succes
vol, maar vlak voor het aan boord hij
sen brak de hijskabel. Teleurstelling,
maar ook opluchting aan boord van
de Pelagia: we hadden beet. De
tweede poging, met een zwaardere
kabel, had meer succes. Na meer
dan 24 uur dreggen, kwam de
verankering naar boven. Vlak voor
zonsondergang verschenen de eer
ste drijfbollen aan het oppervlak. Het
schip helde ongeveer naar stuur
boord omdat iedereen dit spektakel
wilde zien.
Na alle moeite is de beloning groot.
De stroommeters hebben goed ge
werkt en laten fantastische metingen
zien. Vorig jaar vonden we grote wer
vels, linksom draaiend met een dia
meter van een paar honderd kilome
ter - in dit gebied nooit eerder
gemeten. De stroommeters laten zien
dat dit geen eenmalig verschijnsel is.
De afgelopen jaren is met regelmaat
vier keer zo'n wervel ontstaan. Uit
onderzoek van de Universiteit van
Utrecht onder leiding van professor
Will de Ruijter is het vermoeden ont
staan dat de wervels een belangrijke
hebben dagelijks contact met Utrecht
om de nieuwste bevindingen te be
spreken. Het enthousiasme is groot
en creëert een sfeer waarin met snel
bij de pakken wordt neergezeten.
Uiteindelijk is het dreggen naar de
verankeringen zeer succesvol verlo
pen. Door de gezamenlijke inzet van
bemanning en opstappers konden
alle vier verankeringen, vol interes
sante gegevens, grotendeels onge
schonden aan dek worden gezet.
Gekscherend hebben we besloten
om tijdens het dreggen te stoppen
met de onderlinge competitie tussen
de verschillende ploegen. De strijd
bijl werd begraven en de multidisci
plinaire afdeling Mooring Rescue
Dream Team werd opgericht. De
MRDT heeft de klus geklaard en kan
tevreden terugkijken. De lange werk
dagen waarbij zonder morren uren
lang kabels op- en afgespoeld moes
ten worden, de lange uren
nauwkeurig het schip over een afge
sproken dregroute manoeuvreren,
het is allemaal niet voor niets ge
weest. Bij het uitlezen van de ruwe
data aan dek zagen we dat we het
bewijs nu te pakken hebben: de Mo
zambique Stroom die in alle atlassen
en op zeekaarten staat aangegeven
als een continue doorgaande stroom
langs het Afrikaanse continent, be
staat niet. Het zijn inderdaad Mozam
bique wervels, zoals alle stroom
meters laten zien. Wie weet wordt
door onze bevinding de Bosatlas
aangepast, dat zou leuk zijn.
Scheepsarts Jan Hoekstra maakte
van de periode zondag 8 tot woens
dag 11 april een filosofisch verslag.
Het leven aan boord: dagboek van
een scheepsarts, is te lezen op de
website www.moz.nl.
Aan het einde van de reis van La
Réunion naar Dar-es-Salaam, blijkt
dat er tijd over is. Alle inspanningen
worden beloond met een
'personeelsuitje' aan een tropisch ei
land midden in het Mozambique Ka
naal: het Bounty eiland lie Juan de
Nova.Vele malen hebben we dit ei
landje, met de afmetingen vijf bij één
kilometer, met onze verrekijkers ver
langend bekeken wanneer we er
langs voeren tijdens het werk op de
meetsectie tussen Madagascar en
Mozambique. Als expeditieleider heb
ik het genoegen om als eerste, sa
men met onder andere Theo
Hillebrand, met de rubberboot afge
zet te worden op dit tropische para
dijs. Gewapend met een NIOZ vlag
en de Texelse vlag, die de Pelagia bij
vertrek op Texel als geschenk kreeg
van burgemeester Geldorp, gaan we
op verkenning. Via een portofoon
houden we kapitein Hans Groot, die
met de Pelagia aan de rand van het
omringende koraalrif ligt, op de
hoogte van onze bevindingen. We
lopen over het prachtige koraalzand
op zoek naar een meteo-station. Dat
moet er zijn volgens de pilot, die ook
aangeeft dat het eiland onbewoond
is. Genietend van het fraais: fijn, ha
gelwit koraalzand, prachtige koraal
schelpen, een gestrand wrak, azuur
blauwe zee slenteren we naar het
meteo-station. Klaar om voor één
dag de Texelse en NIOZ vlag op te
hangen, lie Juan de Nova pikken we
mooi voor een dagje in, denken we.
Die Fransen - het eiland is van Frank
rijk, dat in de Indische oceaan op
meerdere strategische plekken der
gelijke eilanden nog steeds in bezit
heeft - plegen vast op Goede Vnjdag
geen onderhoud. Wie doet ons wat
op deze verlaten plek, midden in de
oceaan?
Bij de gebouwtjes aangekomen be
ginnen we onraad te voelen. 'Gendar
merie' staat er met grote letters op
één van de gebouwtjes. Er blijken
twee Franse politieambtenaren te
zijn, waarschijnlijk vanwege overdre
ven bureaucratisch gedrag verban
nen naar deze verlaten plek in de In
dische Oceaan. Of we papieren
hebben. Trots haal ik de vergunning
die de kapitein me meegegeven
heeft, uit mijn broek. Vergunning van
Parijs voor de Pelagia om in deze
wateren onderzoek te doen, met een
vette stempel eronder: dat moet ge
noeg zi|n. Fijntjes wijst de beambte
De verdeling van de ruimte in het
Waddengebied tussen natuur en
mens is het onderwerp van een
educatief project dat de komende
maanden plaatsvindt op diverse
basisscholen op Texel, de andere
Waddeneilanden en Wieringen.
Aanleiding is de conferentie die in
oktober in het Deense Esbjerg
wordt gehouden en waar ministers
van Nederland, Duitsland en Dene
marken over de toekomst van de
wadden spreken.
Het doel van het project is de leerlin
gen van groep 7 en 8 net als de
conferentiegangers te laten naden
ken over hun woonomgeving. Het
Waddengebied is niet alleen een ge
bied waar mensen wonen en waar
veel 'natuur' is, maar dat ook een
functie heeft als defensieterrein,
voedselbron, recreatiegebied, vind
plaats van delfstoffen en 'transport-
weg'.
Leerlingen krijgen in de eerste twee
weken van het project allerlei kennis
aangereikt door middel van een wad
excursie, een videofilm, een tentoon
stelling en een interactief computer
programma. In de laatste week
werken ze aan een toekomstplan
voor het gebied. Op een bijeenkomst
met de ouders presenteren de leer
lingen hun visie. Na afloop organi
seert EcoMare een gezamenlijke ten
toonstelling van de Texelse scholen,
waarbij iedere Texelaar kennis kan
nemen van de ideeën van de scho
lieren en ook zijn of haar eigen visie
kan geven. Waar deze wordt ingencht
is nog niet bekend. Bedoeling is in
ieder geval het project nog vóór de
zomervakantie af te ronden. Tijdens
de conferentie wordt in Esbjerg ten
slotte een tentoonstelling ingericht
met een overzicht van de resultaten
van alle deelnemende scholen.
Het project, dat ongeveer vier dag
delen beslaat, is een idee van
EcoMare en wordt gefinancierd door
Rijkswaterstaat en het ministerie van
Landbouw, Natuurbeheer en Visserij.
Vorig jaar werd het 'getest' door leer
lingen van De Akker in Oosterend.
Naar tevredenheid, want inmiddels
zijn ook de Kompasschool, Jan
Drijverschool, Strijbosschool, het
Durperhonk, de Bruinvis, de Jozef
school en de Daalderschool enthou
siast geworden om mee te doen.
Voor de uitvoering buiten Texel wordt
samengewerkt met andere natuur-
centra.
Informatie over het project is ook te
vinden op de website van Interwad.
www.waddenzee.nl, onder het kopje
'Met de eilanden naar Esbjerg'.
erop dat we vergunning hebben om
in de buurt, maar niet op, lie Juan de
Nova te vertoeven. Hij wil ons graag
op het eiland toelaten, maar dan eerst
de paspoorten laten zien en met
maximaal 6 personen tegelijk, dat zijn
nu eenmaal de regels Gelukkig is het
ontschepmgs-schema van de
Pelagia inmiddels zover gevorderd
dat alle twintig personen - vijf blijven
aan boord - op Juan de Nova zijn
aangeland. Inmiddels is het ook laag
water geworden en duurt het daar
door erg lang voordat de rubberboot
z'n weg door het koraalnf kon vinden.
We geven de beambte maar z'n zin,
halen twintig paspoorten van de
Pelagia, krijgen allemaal een stempel
van Juan de Nova, met een handte
kening van de gendarmene. Zo kun
nen we uiteindelijk een halve dag van
het prachtige eiland genieten. De
Texelse vlag laat ik maar in mijn rug
zak zitten.
Herman Ridderinkhof, expeditieleider
Gisteren kwamen de opstappers van
de etappe La Réunion - Dar-es-
Salaam thuis. Meer bevindingen van
Ridderinkhof en zijn collega's op de
Pelagia zijn te lezen op de website
www.moz.nl.
Wielervereniging Texel hield vrijdag
de eerste tijdrit van het seizoen, zo
als gebruikelijk de rit van de
wielerbaan naar de Hogeberg en te
rug. Door de harde noordenwind
hadden de 25 deelnemers het met
name lastig tussen Westergeest en
Panorama.
Uitslagen:
Heren: 1. Joost Bakker 10 09; 2. David
Schumann 10.26:3. Jan Zijm 10.36 Dames. 1.
Natascha van der Vis 11.22; 2. Gerie Vals 11 56.
3. Bettma Lösscher 12.49. Jeugd 1 Thomas
Boom 13.53,2. Dorian van Rijsselberghe 14.39.
De gemeente beschikt over onvol
doende kennis over de toeristische
bedrijfstak. Die conclusie trekt TVL-
voorzitter Harry Wuis naar aanleiding
van de controles op brandveiligheid
in horecabedrijven. 'Terecht zult u
zeggen, na de vele ongelukken in
gedurende de afgelopen periode in
Nederland. Maar dan moet er wel van
realiteitszin worden uitgegaan en niet
van het eisen om het eisen.'
