r
i
SPort
'Leren door te luisteren naar je gasten'
i
6
Niet-fitte Vinke valt
uit in NK wielrennen
.TEXELSE
COURANT'
'Boogerd zenuwachtiger dan ik'
Verkoeling
Strandlopen
De Krim
Subsidie voor
restauratie van
Zeemanskerkje
Kustzeilvereniging
houdt open dagen
Afscheid meester
Wim Loning
de Duinpan
Tennis populair in De Cocksdorp
Zware klassiel
prooi voor Vin
Crossloop ZD
Triatlon in trel
Subsidie voor
meubilair aan
Strijbosschool
Zelfpluktuin als tussenstop fietsdriedaag!
VRIJDAG 6 JULI 2001
Bi/ zulke tropische temperaturen
als van de laatste dagen kan het
zelfs in zo 'n fonkelnieuwe school
als het Durperhonk best warm
worden. De vraag van de leiding
aan groepen 1 en 2 of de leerlin
gen buiten verkoeling wilden zoe
ken in opblaasbare badjes, was
niet aan dovemansoren gericht.
(Foto Gerard Timmerman)
Atletiekvereniging Texel organiseert
ook deze zomer zes zogenoemde De
Krimstrandlopen. De eerste wordt
woensdag 11 juli gehouden, de an
dere volgen op de woensdagen erna.
Inschrijven kan vanaf 19.00 uur bij
strandpaviljoen Paal 28. De lopen
over 4 en 8 kilometer gaan om 19.30
uur van start. De jeugd tot en met 12
jaar gaat een minuut later op weg
voor hun wedstri|d over 1200 meter.
Voor zowel jongens als meisjes zijn er
drie prijzen te winnen. Voor alle deel
nemers geldt dat ze in de loterij na
afloop meedingen naar prijzen die
beschikbaar zijn gesteld door onder
nemers uit De Cocksdorp. Het
inschrijfgeld bedraagt ƒ6,-, de jeugd
tot en met 12 jaar betaalt ƒ3,50. Uit
slagen en nadere informatie staat op
de website van de organisatie:
www.avtexel.net.
Onder het 180 man grote gezelschap
dat zondag in Nijmegen aan de start
verscheen voor het Nederlands kam
pioenschap wielrennen voor elite
renners, bevonden zich niet alleen
Michael Boogerd, Erik Dekker en de
latere winnaar Jans Koerts, maar ook
Jordy Vinke. De 26-jarige Texelaar
viel vijftig kilometer voor het einde uit,
maar kan terugzien op een mooie
ervaring. 'Voor de start stond ik vlak
achter Boogerd. Hij was een stuk
zenuwachtiger dan ik. Logisch. Hij
had veel te verliezen en ik was alleen
maar veldvulling.'
Het was voor het eerst dat Vinke aan
het Nederlandse kampioenschap
mocht meedoen sinds hij drie jaar
geleden van de categorie van recrea
tieve wielrenners toetrad tot de ama
teurs, die later werden omgedoopt
tot 'eliterenners zonder contract'.
Deze wielrenners rijden eens per jaar
(in de nationale titelstrijd) in dezelfde
wedstrijd als de profs, ook wel 'elite
renners met contract' genoemd. Mits
ze zich plaatsen en dat kan door pun
ten te verdienen in klassiekers en
districtskampioenschappen. Vinke
leek daarop weinig kans te maken,
omdat hij in januari nog was geope-
reerd aan een vernauwde slagader in
een been en in april pas de training
kon hervatten 'Dan is het seizoen
alweer in volle gang.' De klassiekers
moest Vinke aan zijn neus voorbij la
ten gaan, maar in het districts
kampioenschap reed hij naar een
knappe achtste plaats en verdiende
daarmee net voldoende punten om
zich te kwalificeren. 'Dat hoorde ik
pas twee weken van te voren. Een
leuke verrassing.'
Veel hoop dat hij serieus potten zou
kunnen breken, had Vinke met. Be
halve door zijn trainingsachterstand
en gebrek aan wedstrijdritme werd hij
gehinderd door een fikse verkoud
heid, waardoor hij zich niet erg fit
voelde. Zijn verwachtingen kwamen
uit Onder impulsen van de profs van
de Rabobankploeg werd op het
geaccidenteerde terrein direct na de
start een hoog tempo aangehouden
(winnaar Koerts voltooide de bijna
200 kilometer lange race met een
gemiddelde van 44 kilometer per
uur), terwijl de harde wind het er ook
niet makkelijker op maakte. 'Het was
erg zwaar. Ik belandde al gauw in een
tweede peloton. Dat had een achter
stand van ongeveer zes minuten op
de eerste groep. Na 150 kilometer
ging het licht uit bij me en moest ik
lossen. Toen werd ik uit de strijd ge
nomen, omdat het verschil anders
wel erg groot zou zijn geworden.'
Vinke, die normaal uitkomt in crite
riums met een lengte van 80 a 90 ki
lometer, kijkt desondanks tevreden
terug op zijn debuut. 'In de eerste
groep reden ongeveer 45 renners en
in mijn groep ook. De rest, de helft
van alle deelnemers, was al afge
stapt. Zo slecht had ik het dus niet
gedaan.' Ook over het meedoen zelf
is hij zeer te spreken. 'Het is best
spannend om tussen die grote man
nen te rijden. Blijlevens en Kemna
kwamen me al gauw voorbij zoeven.
Echt contact heb ie niet Vooraf heb
je nog wel de kans om een praatje te
maken, maar in de wedstrijd wordt
weinig gesproken. Daar zijn ze alle
maal veel te zenuwachtig voor.'
Bij één ervaring hoeft het niet te blij
ven. wat de Texelaar zelf betreft, die
momenteel wekelijks één of meer
dere koersen rijdt. 'Ik zie wel kans om
me nog te verbeteren. Vorig jaar had
ik al veel last van mijn blessure, maar
het jaar ervoor reed ik vrij goed. Mijn
beste prestatie was een vierde plaats
in een criterium. Bovendien eindigde
ik toen een paar keer achter elkaar in
de top tien. Misschien dat het dit |aar
nog wat wordt. Ik begin nu aardig in
het ritme te komen.'
Het college heeft besloten de Neder
lands hervormde kerk te Oudeschild
voor ƒ323.000,- (146.571,01 Euro)
exclusief BTW te laten restaureren
Het project wordt uitgevoerd door
bouwbedrijf A. Pronk BV uit Warmen-
huizen.
Wie belangstelling heeft voorde zeil-
sport kan in het weekend van 21 en
22 juli een kijkje nemen en meevaren
op een catamaran bij Kustzeil
vereniging Westerslag, die zetelt op
het strand bij paal 17. Tijdens deze
twee open dagen, die duren van
10.00 tot 16.00 uur, vertellen ervaren
zeilers van de vereniging alles over
hun favoriete sport. Na wat theorie
les te hebben gekregen, kunnen be
zoekers vanaf 12 jaar (van wie kinde
ren onder begeleiding) mee het water
op. Wie interesse heeft, wordt ver
zocht zich aan te melden bij Rob
Souverein (tel. 314 870 of e-mail:
robsouverem@hetnet.nl), zodat de
organisatie weet hoeveel catamarans
moeten worden ingezet. Wie van plan
is de hele dag aanwezig te zijn, wordt
aangeraden een lunchpakket mee te
nemen. Frisdrank is te koop in het
clubgebouw.
Meester Wim Loning keert na veertig
dienstjaren bij het begin van het vol
gend schooljaar niet terug als leraar
op de Thijsseschool. Het afscheid
van deze geziene onderwijsveteraan
zal niet ongemerkt voorbij gaan. Op
zaterdag 1 september wordt het ju
bileum kracht bijgezet tijdens een
afscheidsreceptie, die van 15.30 tot
18.00 uur wordt gehouden.
Ooit was Rob Koenen (47) verkoper
in een radio- en televisiezaak. Vanaf
het moment dat hij de horeca
'inrolde', verwierf hij alle diploma's
die benodigd zijn om een restaurant
te mogen runnen. Maar hoewel hij
het nodige opstak van enkele erva
ren collega's, volgde hij geen speci
fieke koksopleiding. Het verhinderde
hem niet om kok en mede-eigenaar
te worden van appartementenhotel
Bos en Duin, dat in een paar jaar tijd
sterk aan populariteit heeft gewon
nen onder toerist én Texelaar. Hij ziet
zelfs duidelijke voordelen aan zijn
ongewone carrièreontwikkeling. 'Ik
weet wat de mensen lekker vinden.
Een kwestie van naar je gasten luis
teren. Koks met een opleiding heb
ben uit een boekje geleerd en ne
men minder aan van een ander. Dat
is vaak zo tenminste, met altijd. Ik wil
niet tegen zere schenen schoppen
Maar ik denk dat mijn ervaring als
verkoper me goed van pas komt. Als
iemand in de winkel kwam om een
televisie te kopen, vroeg ik eerst
waarvoor hij hem nodig had, in
plaats van meteen te weten wat
goed voor hem was. Want het blijft
een kwestie van verkopen, of het
nou om een televisie, een tournedos
of een weekendje hoogseizoen
gaat.'
Koenen liep al tegen de dertig toen
hij in het begin van de jaren tachtig
als gevolg van een economische
crisis zijn baan als verkoper kwijt
raakte en op zoek moest naar een
nieuwe manier om zijn brood te ver
dienen. In de krant zag hij een ad
vertentie waarin de inventaris en de
goodwill van Nero, een bar-bistro in
Alkmaar, te koop werden aangebo
den. 'Eigenaar was Hans Kam, een
geziene horecaman in Alkmaar. Het
was echt een goed bedrijf.' Hoewel
zijn ervaring in de horeca nihil was,
kreeg Koenen plotseling het idee dat
hij in deze bedrijfstak wel zou kun
nen aarden. Echtgenote Lieke
voelde ook wel voor iets nieuws en
besloot haar banen als secretaresse
bij een opleidingsschool voor kleu
terleidsters en de gemeente
Schagen op te zeggen, 'ledereen
verklaarde ons voor gek. Nou ja, ie
dereen. De mensen vonden het wel
vreemd.'
Door goed te luisteren naar andere
koks en ook verder zijn ogen en oren
open te houden, raakte Rob snel
vertrouwd in de keuken, terwijl Lieke
de bediening voor haar rekening
nam. Ze deden dat op geheel eigen
wijze, waardoor het eethuis, dat on
der de vorige eigenaar vooral popu
lair was onder de happy few, een
breed publiek trok.
Toen na vijf jaar bleek dat ze het
pand met in eigendom konden krij
gen en er ook geen andere moge
lijkheden waren om uit te breiden,
besloten de Koenens hun bakens te
verzetten. De kans om restaurant
Het Wapen, gevestigd in de popu
laire winkelstraat Laet, te kopen,
grepen ze met beide handen aan.
'Een hele vooruitgang. We zaten
precies tegenover C&A, midden in
het centrum. Ideaal voor een dag
zaak. We waren van negen uur 's
ochtends tot zeven uur 's avonds
open. Het liep als een speer. Het was
al een geweldige zaak, maar dat
moet je wel kunnen continueren.
Want je moet je elke dag bewijzen
en op iedere fout word je afgere
kend.'
Na zeven jaar 'begon het te kriebe
len' bij de toen 42-jarige Koenen. 'Ik
geloof met dat het een midlifecrisis
was. Toch?', vraagt hij lachend aan
zijn eega. 'Nee hoor, die krijg je nog',
is het even vrolijke antwoord. Weer
serieus: 'Op een gegeven moment
ben je uitgesjouwd met die koffie.
We hadden wel meer hoor. Ook
broodjes en soepen en koopavond-
Rob Koenen, chef-kok en mede-eigenaar
van appartementenhotel Bos en Duin:
'Samen met mijn zoon werken vind ik
fantastisch.' (Foto Joop Rommels)
menuutjes. Maar het was vooral een
supersnelle zaak. Ik wilde wel eens
wat anders.'
Of ze wel of met in de horeca werk
zaam wilden blijven, was niet echt
de vraag. 'Ik had mijn restaurant- en
leermeesterpapieren gehaald. En in
Het Wapen - dat sinds vorig jaar
trouwens eigendom is van Robert
Terweij van strandpaviljoen Ome
Joop - hadden we geleerd snel en
efficient te werken. In de praktijk leer
ie toch het meest. En anders dan als
werknemer, wil je als eigen baas je
kop wel boven water houden.' Om
niet eerst zelf iets nieuws te begin
nen en dan te worden gedwongen
het 'oude' restaurant voor elk aan
nemelijk bod te verkopen, besloot
het echtpaar de procedure om te
draaien. Terwijl Lieke voor een uit
zendbureau aan de slag ging, orién-
teerde Rob zich in heel Nederland
op een voortzetting van de bedrijvig
heid. 'Van een camping in Baerle-
Nassau tot een zeilschool in Fries
land. Maar het werd allemaal niks.
We zochten ook een plek waar onze
kinderen zouden kunnen aarden.
Robin was dertien, Jorrit acht. Die
verhuis je ook met zomaar van
Alkmaar naar een plaggenhut in
Oost-Drenthe.'
Plotseling deed de mogelijkheid zich
voor om op Texel iets te beginnen.
'We speurden iedere week in de ru
briek in De Telegraaf naar bedrijven
die te koop werden aangeboden.
Die was wel anderhalve pagina
groot. Deze aanbieding stond in een
heel klein stukje. Ik had het gelezen,
gaf de krant aan Lieke en zei: Er
staat één ding in waarop we kunnen
reageren. Ze las de rubriek door en
wees op hetzelfde stukje. We zijn
gaan kijken en één ding viel ons
meteen op: Bos en Duin ligt op een
fantastische plek!'
Het was geen eenvoudige klus
waaraan ze begonnen. Het
appartementenhotel had in korte tijd
de nodige wisselingen van de wacht
gekend en een groot deel van z'n
klanten verloren. Lieke: 'Het had
geen eigen gezicht meer,
schreeuwde eigenlijk om een goede
bedrijfsvoering. Komt bij dat de
structuur tamelijk ingewikkeld was.
Het hotel heeft geen eigen bedden,
alleen 35 appartementen, die alle
maal individuele eigenaren hebben
die met elkaar in een vereniging van
eigenaren zitten. Wij werden eige
naar van de rest van het gebouw,
inclusief de keuken, de parkeer
plaats en de grond erom heen. De
appartementen zijn dus met van
ons, maar we verhuren en beheren
ze wel namens de eigenaren. We
hebben een paar dagen flink moe
ten studeren, voordat we wisten wat
er van ons werd verwacht en wat
onze rechten en plichten zijn.'
Om het centrale gebouw iets van z'n
grandeur van weleer terug te bezor
gen, sloeg Koenen direct flink aan
het verbouwen. 'Een grootscheepse
operatie. Ik heb bijna alles zelf ge
daan, samen met Mark van Poelje.
Die werkte hier al. Mark is een ge
weldige steun en toeverlaat. Hij is de
technische dienst. Maar als het druk
is, vindt-ie het ook geen probleem
om in de bediening mee te helpen.
Ik hoop met dat-ie ooit weg gaat.
Zulke mensen moet je zoeken met
een lantaarntje.'
In de begintijd moesten de Koenens
flink wennen. 'We hadden natuurlijk
weinig kijk op het hotelvak. Geluk
kig had Lieke als secretaresse veel
ervaring opgedaan op een breed
gebied. En ik zelf had natuurlijk ook
al het nodige meegemaakt. We heb
ben alles wat we hadden moeten
inzetten om hier te slagen.'
Koenen roemt de 'ontiegelijke'
veelzijdigheid van het bedrijf. 'Het
gebeurt geregeld dat je staat te ko
ken voor veertig of vijftig mensen en
dat dan net in een appartement het
licht uitvalt of iemand door z'n bed
zakt. En de eén kan wachten, maar
de ander schreeuwt moord en brand
en móet meteen worden geholpen.
Dan moet je er met je schroeven
draaier op af, terwijl je er tegelijker
tijd voor moet zorgen dat het werk
in de keuken doorgaat.'
Verrast was het echtpaar dat het
aanvankelijk wat verwaarloosde res
taurant ook al gauw weer door
Texelaars werd bezocht. 'Dat had
den we niet verwacht. Maar in de
kelder kunnen de mensen allemaal
oud-Hollandse spelletjes spelen en
dat blijkt een enorme hit. Door mijn
affiniteit met sport (Koenen hoorde
als langeafstandsloper jarenlang tot
de regionale top, red.) komen spor
ters hier graag. We zijn zo'n beetje
de kantine van Atletiekvereniging
Texel. En door onze contacten met
de wielervereniging heb ik hier ook
Gerrie Knetemann, Sven Nijs en
Richard Groenendaal al zien binnen
komen. En het Nederlands Dames
voetbalelftal, natuurlijk. Maar eigen
lijk komt iedereen hier. Het levend
bewijs komt net het terras op', wijst
hij, terwijl het docentenkorps van
OSG de Hogeberg, dat het school
jaar afsluit met een fietstocht over
Texel, een plaatsje in de schaduw
zoekt.
Hoewel hij geen koksopleiding
volgde, is Koenen behoorlijk
allround en kunnen de gasten van
Bos en Duin een brede keuze ma
ken. 'We hebben een heel klassieke
keuken. Met diverse visspeciali-
teiten op de kaart: gestoofde kabel
jauw, gepocheerde zeewolf, in
roomboter gebakken Noordzee-
tong. Ik heb iets met vis. Lieke en ik
zijn allebei opgegroeid in Mon-
mckendam. In de vakanties werkte
ik in een palingfileerderij. Vis is erin
gestampt bij ons.'
Sinds kort krijgt Koenen in de keu
ken assistentie van zijn inmiddels
17-jarige zoon Robin, die in
Heerhugowaard de MBO-opleiding
horecaondernemer, café/baren fast-
food volgt en naar de Hogere Hotel
school wil. 'Samen met mijn zoon
werken vind ik fantastisch. Natuur
lijk is er wel eens wat, maar we kun
nen het goed met elkaar vinden. We
stimuleren elkaar. Afgelopen tijd
heeft hij stage gelopen bij Heere
Oosterhaven in de Rotisserie. Een
heel goede kok. Robin heeft daar
een schat aan ervaring opgedaan.
En daar leer ik ook weer van.'
Zachte mosterdsoep
(voor 4 a 6 personen
100 gram roomboter
3 eetlepels grove mosterd
1,5 ons dun gesneden spek
beetje bloem
1 liter (koude) melk
flinke scheut (ongezoete) koksroom
enkele fijne reepjes ijsbergsla of an
dijvie
Verhit de roomboter in een hoge pan
en laat deze uitbruisen. Voeg de
mosterd toe en laat het mengsel (om
te ontzuren) even pruttelen. Doe de
spekreepjes erbij. Voeg na één mi
nuut al roerend de bloem toe en blijf
roeren totdat er een 'bal' ontstaat.
Giet er een liter koude melk en een
flinke scheut room bij en warm het
roerend met een garde weer op.
Opdienen in soepkommen met
daarin enkele fijne reepjes i/sbergsla
of andijvie. 'Supersnel en lekker.
Edwin Boon legde bij tennisvereniging Heri Hodie na een spannende finale tegen
Josien Westdorp beslag op de titel voor leerlingen van het voortgezet onderwijs.
(Foto Robbert van dan Bent)
Nooit eerder stonden zo veel jeugd
leden van Heri Hodie op de baan als
afgelopen weekend tijdens de club
kampioenschappen van de tennis
vereniging uit De Cocksdorp. Onder
zomerse omstandigheden streden 34
kinderen in de leeftijd van 7 tot 16 jaar
in drie categorieën (basisschool jon
gens, basisschool meisjes en voort
gezet onderwijs) om de prijzen. Na
een eerste voorronde zette de strijd
zich voort in winnaars- en
verliezerspoules, waardoor ieder lid
tenminste vier wedstrijden speelde
en de vele toeschouwers konden
genieten van leuk tennis, waarin de
spelers aan elkaar gewaagd waren.
Hoewel veel ouders de wedstrijden
begeleidden, waren de spelers hun
eigen scheidsrechter. Dat verliep
prima, want er werd sportief ge
speeld en verlies werd op de koop
toe genomen.
In een van warmte en spanning zin
derende finale wist Edwin Boon zon
dag beslag te leggen op de titel club
kampioen voortgezet onderwijs. Hij
versloeg Josien Westdorp in de finale
met 6-5 en 6-5. Remco Boon won de
titel bij de jongens van de basis
school. Martijn van der Linde werd
gekroond tot vice-kampioen. Een
feestdag was het voor Juul van der
Steeg, die met alleen jarig was maar
ook nog clubkampioen bij de meis
jes van de basisschool werd. Fenna
Boon werd hier tweede.
De trainingen bij Heri Hodie worden
hervat op vrijdag 31 augustus.
Uitslagen verliezerspoule
Voortgezet onderwijs: 1 Matthijs van
't Noordende; 2.David Stark. Basis
school jongens: I.Tim Klaassen;
2.Wouter Brouwer. Basisschool meis
jes: 1 .Suzan van der Beek; 2.Liza ter
Hoor.
Al enkele uren nadat hij de
Courant had verteld dat hi
deelname aan het nationaa
pioenschap nu aardig in he
begint te komen (zie het art
ders in deze krant), beweei
Vinke zijn gelijk. Met overt
schreef hij woensdagavo
Ronde van het Kopje van
mendaal op zijn naam, een k
ker voor amateurs.
Het betrof een 80 kilomete
wedstri|d, waarin het gelijk
hoge en steile duin ('ongevee
keer zo hoog als de Hogebeij
liefst veertig maal moest wori
klommen. Het prestige van bi
en het lastige parcours lokt
negentig man sterk deelnemt
met een groot aantal toppers
onder bevonden zich veel sjt
ten. 'De echte sprinters zie
niet, want die weten dat ze er
wege toch al worden afgered
Al snel na de start w
gedemarreerd en ook Vink
snapte uit het peloton. Toen
enigszins was weergekeerd,
kopgroep zeven renners, c
eendrachtige samenwerking
den de anderen voor te blijvi
zo'n tien kilometer voor de fin
gon ieder lid van de groep zijr
kansen te ruiken en raakte dei
ratieve gedachte snel op de
grond. Vinke demarreerde als
maar werd achterhaald,
volgden zijn voorbeeld, maj
mand slaagde erin de ultiemel
te delen. Met nog één rondels
precies op het moment dat
snapping van een concurred
teniet was gedaan, deed Vinl
tactisch sterke zet. Hij liet zii
terugvallen naar de staart
groepje en plaatste toen een
ling die niemand kon beantwi
'Het was echt erop en erover
in één keer een gat.' De Ti
handhaafde zijn voorsprong e
zegevierend over de streep, i
seconden gevolgd door de n
twee.
Vinke was erg blij met het s
'Een mooie overwinning. D«
leuk op mijn erelijst.'
Op het voetbalveld van ZDH
Witteweg in Den Hoorn gas
avond (vrijdag) om 19.30 uuri
ste van een serie van zes cros
van start. Deze voeren grots
door de Bollekamer, een fraan
gebied, dat door z'n vele d
echter veel van het doorzettn
mogen van de deelnemers vra
wordt gelopen in diverse cateo
Volwassenen kunnen kiezen
standen van circa 4300 en 860
ter, de jongste jeugd loopt 10!
ter. Inschrijven vanaf 19.00 uu
kantine.
Ai
r
Het college stelt ƒ10.592,- (4.806
Euro) beschikbaar om de
Strijbosschool meubilair aan te laten
schaffen. Netwerkdirecteur Tine Vis
ser en het bestuur van de school heb
ben b en w laten weten dat de kas
ten de levensduur van veertig jaar
hebben overschreden en dat nieuwe,
verplaatsbare kasten gewenst zijn.
Daarnaast dient de nieuwe directie
kamer, die na de verbouwing is ont
staan, gemeubileerd te worden,
evenals de teamkamer van de
school.
De organisatie van de ja
kwarttriatlon, die zaterdag 14
het eiland wordt gehouden,
druk werk. Ze moest tot op hei
solisten en 8 trio's inschri|vi
verwachting is dat dit aantal t
het mooie weer de komende
nog zal stijgen, maar om orga'
rische redenen is er een limiet!
aantal deelnemers gesteld
solisten en 15 trio's. Wie nog
doen. dient zich dus snel aanl
den. Dat kan bij Wil Braam, li
238.
Toerfietsers die deelnamen aan de
deze week gehouden fietsdriedaagse
maakten dinsdagavond een tussen
stop bij de Zelfpluktuin van de fami
lie Boersen. Velen namen de gele
genheid te baat de aardbeienkwekerij
te verkennen, anderen hielden het bij
een paar sappige vruchten, al dan
niet zelfgeplukt. Met 250 deelnemers
had de organiserende Toerclub Taxi
312000 over belangstelling niet te
klagen. De toerfietsers konden kiezen
uit routes van 10,25 en 35 kilo
maandagavond in Den Bi
streken, dinsdag rond De
en.woensdag in en rond de De
(FofoMtf
