Het delen met elkaar
s de winst van fusie'
Jutter Bram en het brood
voor
lDe beste hulp bij het starten
van een onderneming,
TEXELSE J COURANT
Fontein-directeur Jan Bot hoofd fusie-organisatie
akkerij verkocht
Wat ik zeggen wou.
UIUUUSLM
Proefpersonen
voetreflexologie
Open dag
Ria Trap
Bluesfestival
Onder invloed
Woningnood
Blik vanger
DINSDAG 16 OKTOBER 2001
elf Bol, tot voor kort directeur van basisschool De Fontein, is nu algemeen directeur van de stichting die twaalf scholen uit de Kop
Boord-Holland aanstuurt. Foto Camra Timmerman)
Bot, tot voor kort directeur van
lasisscholen De Fontein in Den
9 en De Akker in Oosterend, is
onnen aan een imposante uit
ing: vorm en inhoud geven aan
stichting voor Protestants
istelijk Primair Onderwijs in
irdwest Noord-Holland. In deze
iwe organisatie bundelen
alf scholen uit de Noordkop
krachten en spreiden hun risi-
Bot is benoemd tot algemeen
cteur van deze stichting. Hoe
hij in die hoedanigheid zijn
icht nog regelmatig zal laten
in De Fontein, trekt hij toch
deur achter zich dicht. Ter ge-
mheid van zijn 'afscheid' be-
vrijdag om 15.30 uur in de
jol een receptie.
usie heeft alles te maken met de
ideringen in onderwijsland. Nog
zo lang geleden werd het beleid
Ie scholen centraal door het Mi-
ine van Onderwijs geregeld. Bot:
<wam een circulaire uit Zoeter-
en zo ging elke-school het dan
Nadeel was dat de afstand
in 'Zoetermeer' en de dagelijkse
(tijk op de scholen groot was. Met
gevolg dat de maatregelen met
I aansloten op de praktijk en dat
onderwijzers naar het Haagse
«veld trokken om te protesteren,
ten voor de overheid om meer
ntwoordeli|kheden over te dra-
aan de lokale schoolbesturen,
trbij de overheid wel steeds
iiteitseisen stelt.
extra bevoegdheden geven de
olen de ruimte hun onderwijs
>r naar eigen inzicht in te vullen,
die verantwoordelijkheden aan te
men moesten ze ook hun kennis
vergroten en hierdoor viel binnen het
onderwijs niet te ontkomen aan
schaalvergroting. 'Voor ons was dat
reden om de schoolbesturen van de
scholen in Oosterend en Den Burg
samen te voegen, die werden omge
doopt tot De Akker en De Fontein. Dit
proces verliep heel vanzelfsprekend
en harmonieus. Maar wel met het
gevolg dat de mensen in het dagelijks
bestuur vijftien tot twintig uur per
week aan deze taak moesten beste
den. Dat déden ze ook en daarom
liep het hier allemaal heel goed.'
Deur open
Een en ander voltrok zich in de 'pe
riode Bot'. Toen hij 9,5 jaar geleden
van Leiderdorp naar Texel kwam
heette de Fontein in Den Burg nog
CVO. Bot reageerde op een
personeelsadvertentie, die voor de
tweede keer in een vaktijdschrift ver
scheen. 'Die baan heeft op mij ge
wacht', zei ik loen. 'Het team waarin
ik terecht kwam werkte al heel lang
met elkaar. Het was heél-hecht, maar
groeide nietmeer voldoende met z'n
tijd mee. ret verliep allemaal wat
gesloten. Overdreven gesteld ging
het zo: de ouders stuurden hun kin
deren naar school en vertrouwden
die toe aan de vakleerkrachten. Maar
de ouders wisten in feite niets over
het onderwijs, terwijl opvoeden toch
iets s dat je met elkaar doet: gezin en
school. We hebben de deur toen
open gezet. Maar in het begin verliep
hst ombouwproces best stroef, want
tadities doorbreek je met zomaar.
Toch lukte het. We nodigden ouders
uit hun zienswijze over de school te
geven. Elk signaal namen we serieus
en we zijn gaan bouwen aan een
open school, die relaties had met de
samenleving en andere organisaties.
We gaven ouders meer informatie,
zodat ze wisten wat er binnen de
school gebeurde en er vertrouwen in
kregen. We zijn daar personeel bij
gaan zoeken en zo kwam er een
flinke club jonge leerkrachten bij met
die samen met de oudgedienden de
school zijn gaan dragen. Kortom: van
een school die zijn aantrekkelijkheid
wat begon te verliezen, groeide De
Fontein uit tot eentje die meegroeide
met z'n tijd en die weet wat hij wil en
waar hij staat. Ik heb weliswaar de
lijnen uitgezet, maar heel veel steun
gehad van medewerkers en rugdek
king van bestuur. Want iedereen heeft
zich er voor willen inzetten.'
De frisse aanpak bleef niet zonder
resultaat. Het aantal van pakweg 155
leerlingen in 1992 steeg tot zo'n 240
in 2001Een groei deels is terug te
voeren op de uitbreiding van Den
Burg, maar ook te danken aan de
vernieuwing.
beleid, het onderhouden van contac
ten, de financiën en het beheer van
het gebouw. Zeker toen deze fusie er
zat aan te komen had ik er mijn han
den vol aan.'
Het samengaan met scholen uit Den
Helder, Schagen, Stroet en, Anna
Paulowna had verschillende redenen,
'We wilden eikaars kennis en risico
delen en gebruik maken van elkaar
Want zaken worden tegenwoordig
steeds ingewikkelder. Bepaalde risi
co's moet je afdekken. Doordat het
rijk veel taken aan de scholen dele
geert, kunnen wij meer fouten maken.
Die kunnen nare consequenties heb
ben.' Het aanvankelijke idee was dat
de Texelse scholen in een federatie
met vijf schoolbesturen zouden gaan
samenwerking. Elk schoolbestuur
hield dan de eigen zeggenschap.
'Maar al denkend over zo'n verband,
beseften we dat in zo'n federatie een
extra bestuurslaag ontstaat, die de
besluitvorming vertraagt. Dat had
dus geen zin, we moesten fuseren.
Daardoor zou de slagkracht worden
verhoogd en de organisatie worden
versterkt. Maar het betekent ook dat
elke school een stukje geschiedenis
overdraagt aan de nieuwe stichting
Want ze hebben allemaal hun eigen
cultuur, afspraken, regels en noem
maar op. In de nieuwe situatie moe
ten de scholen hun eigen identiteit
kunnen behouden. We willen geen
mammoetscholen met heel veel leer
lingen, zoals |e aan de overkant wel
ziet. De scholen blijven verantwoor
delijk voor hun eigen inhoudelijke
beleid en ze houden een eigen bud
get waarmee ze aan het werk kun
nen. De kinderen merken eigenlijk
niet dat de bordjes verhangen zijn.
meer menskracht inzetten zodat een
klas wél voldoende aandacht krijgt.
Je kunt ook medewerkers uit wisse
len. Voordeel is ook te behalen uit het
beheer. Er zijn scholen die met gloed
nieuw materiaal, maar ook gebouwen
die aan vernieuwing toe zijn. Nu kun
nen we het budget inzetten op de
plaats waar dat het meest nodig is.
'Er komt veel ingewikkelde regelge
ving op de scholen af. Als je daar als
school alleen voor staat, valt het met
mee. Anders ligt het als er een orga
nisatie boven staat die zich met pro
blemen bezig houdt waarmee alle
scholen te maken krijgen.'
Als algemeen directeur is Bot eind
verantwoordelijk voor alle processen
die spelen op de twaalf scholen.
'Maar ik bepaal met alleen het beleid.
Binnen de kaders die we hebben af
gesproken houden de scholen hun
eigen vrijheden.' Bot houdt kantoor in
Den Helder, in een voormalige kleu
terschool die is omgebouwd tot kan
toor, Maar als intermediair tussen de
scholen en de stichting, zal hij zijn
gezicht wel regelmatig op de scholen
laten zien. 'Maar als een kind op de
Fontein nu kattenkwaad uithaalt, dan
zeg ik er niets meer van. Dat is nu met
meer mijn bevoegdheid.'
Saillant is dat Bot zich in zijn nieuwe
functie onder andere zal bezighou
den met de vervangende nieuwbouw
van zijn oude school in Den Burg.
VERVOLG VAN PAGINA 1
(kerij Pater had al zakelijte con-
31J lies met Texel. Aan supëmarkten
tien brood en këinbrood
detjes e.d.) geleverd. F&ter wil in
geval deze voor Texel bestemde
ducten voortaan in Dudeschild
ten en zal diartoe de
ductiecapaciteit opvoeren Verder
31l i de capaciteit van ce overkantse
ligingen worden gtbruikt om de
nerpiek op Texel te ïelpen opvan-
Jillert Blom zegt dat hij de afgelopen
weken veel medeleven en hulp
vaardigheid heeft ondervonden van
allerlei mensen. 'Er is geen enkele
klant weggelopen. We kregen langs
de weg en via de telefoon hartverwar
mende reacties en zelfs bloemen. Er
waren nogal wat mensen die bang
waren dat ze straks op fabrieksbrood
aangewezen zouden zijn, maar daar
is dus geen sprake van. Het blijft zo
als het was volgens eigen receptuur'.
Johan Pater laat weten dat het voor
hem belangrijk is dat Blom als be
drijfsleider actief blijft in de bakkerij.
'Het was zelfs een voorwaarde van
mijn kant. Als hij zou zijn vertrokken,
zou de overname met zijn doorge
gaan'.
De Fontein groeide uit tot een mo
derne school, maar wel een die haar
wortels met verloochent. Bot: 'Onze
christelijke traditie is de basis voor
onze waarden en normen en voor wat
we willen. Maar we doen dat op een
eigentijdse manier, vertaald naar kin
deren van nu en met een open blik
naar de wereld. Niet van: zo is het en
zo moet het, maar meer hoe je eigen
tijds met traditie en verhalen om gaat.
Een school is er enerzijds om kennis
over te brengen, maar het is ook be
langrijk hoe je met elkaar omgaat.
Maar ook ouders die geen christelijke
achtergrond hebben herkennen zich
in onze manier van onderwijs. Zo is
De Fontein een gemeleerde school
geworden. Verschillende achtergron
den in één klas, dat voegt iets toe. In
die zin waren de Bosnische kinderen
die we hier op school kregen heel
waardevol. Want zij brachten de we
reld héél dicht bij.'
Toen Bot als directeur aantrad, be
steedde hij een deel van zijn tijd aan
het lesgeven, maar gaandeweg hield
hij daarvoor steeds minder tijd over.
'Ik kon het aanvankelijk combineren
met de directietaken, maar na de fu
sie met De Akker ging dat niet meer.
Het was: of les geven of de scholen
leiden. Want een directeur heeft veel
taken. Hij of zij is verantwoordelijk
voor de inhoud van het onderwijs, de
veranderingsprocessen, personeels-
De School voor Voetreflexologie is op
zoek naar proefpersonen die een
behandeling willen ondergaan bij the
rapeuten die bijna zijn afgestudeerd
Eerst wordt een voetenbadje gege
ven en worden vragen gesteld over
eventuele lichamelijke klachten.
Daarna wordt een behandelplan op
gesteld en worden de 'patiënten'
gemasseerd. Op de voet wordt het
hele lichaam gespiegeld. Heeft ie
mand lichamelijke klachten, dan ver
tonen de corresponderende zones
op de voet veranderingen. Door deze
plaatsen met een juiste dosering te
behandelen, kunnen klachten ver
minderen of verdwijnen. De sessie
vindt zaterdag tussen 15.30 en 17.15
uur plaats in het Maartenhuis,
Ruyslaan 81, De Koog. Opgave en
inlichtingen bij het hoofd van de op
leiding, Manda Bergsma (tel.
319708)
Wie wil ervaren wat reiki of touch for
health is, op zoek is naar informatie
over voedingssupplementen of ge
woon wil zien hoe Buurtwinkel Ria
Trap is omgebouwd tot Ria Trap Al
ternatief, kan zaterdag tussen 14.00
en 17.00 uur terecht op de open dag
van de Oosterendse, die is gevestigd
op het adres Oranjestraat 5. De be
zoekers krijgen een kopje koffie of
thee.
VERVOLG VAN PAGINA 1
kende in Magic Frankie Hls Blues
Disease een stijlvolle afsluiting. De
'Gangster of the Blues', zoals de in
gangsterkleren gehulde bluesgitarist
wordt genoemd, toonde zich een
meester op de gitaar. In de schaduw
van de stoïcijnse virtuoos opereerde
de begeleidingsband met minder ver
dienstelijk. Met name de toetsenist
verrichtte huzarenstukjes op het
Hammondorgel. Een optreden dat
pas tegen half vier werd afgesloten
Alom reden voor organisatoren Jan
Koomen en Jeroen Dros van De Pi
laar, die dit jaar voor het eerst bij de
organisatie betrokken was, om terug
te kijken op een geslaagd evene
ment. Dros: 'Ik ben een rondje ge
weest en het was overal gezellig druk.
Echt een topweekend.'
Winst
Maar een grote organisatie heeft
meer te bieden. Want de tijd staat niet
stil. Om een voorbeeld te noemen-
vroeger kregen de kinderen in één
klas allemaal dezelfde les. Dat is al
lang verleden tijd. We weten nu dat
de vaardigheiden en interessen van
kinderen verschillen. Leerkrachten
geven nu op allerlei niveaus les. Ze
volgen kinderen in hun ontwikkelin
gen. Dat geeft organisatorisch veel
veranderingen. Vroeger waren die
teams heel erg op zichzelf gericht. Ze
stonden er alleen voor. Dankzij de
fusie steken de teams van de ver
schillende scholen de koppen bij el
kaar en wisselen ervaringen uit. Dat
is winst. En je kunt voor een school
die net tekort leerlingen heeft wat
Een 44-jarige man uit De Koog werd
zondag op de Bernhardlaan betrapt
Traditie op rijden onder invloed. De blaastest
wees uit dat zijn bloed 350 micro
gram alcohol per liter bevatte, waar
220 nog net is toegestaan. Hij kreeg
een proces-verbaal.
Little Roger The Houserockers musiceerden zaterdagavond in De Twaalf Balcken.
o vcd leun Buiten vcnntvtoorttelijkhcid vu tbc redjette
Woningnood? Huizentekort op
Texel? Ja. ik schrijf dit met een vraag
teken want, beste mensen, we heb
ben op Texel helemaal geen huizen
tekort. Hoe komen ze daarbij We
barsten van de huizen, en nog mooie
huizen ook. Huizen die zo goed, groot
en mooi zijn, dat menigeen er zo in
zou willen wonen. Maar wat is dan
het probleem? Nou weet u, al die
mooie huizen zijn voor de toeristen.
Je mag er met vast in wonen, al zou
je dat nog zo graag willen. En het ei
land wordt volgebouwd met al die
mooie huizen: hele stukken land.
waar eens schapen liepen of bollen
stonden, veranderen in bungalowpar
ken,. Dat mag allemaal. En nu moet
de boot ook weer groter. Toeristen
halen, halen, meer, meer. Ons eiland
voor de toeristen. Lieve mensen,
wanneer stoppen we nu eens? En
waarom ons eiland barstensvol bou
wen als we eigenlijk huizen zat heb
ben?
Woningnood? Nee, woningen heb
ben we genoeg. De Texelaars mogen
er alleen niet in wonen.
RJ. van Tongelen-Prins,
Den Burg.
Een donker en somber najaars-
strand. Groteske luchten, drei
gende regen. Het is een vertrouwd
beeld dat we allemaal kennen. En
temidden van die oneindigheid
loopt jutter Bram Koom. Op prach
tige wijze, letterlijk met verve ge
schilderd door Johan Reydon. Jut
ter Bram zeult met de gevonden
planken. Echte jutters zijn er bij
nacht en ontij. Zij zeulen, zijn vin
den altijd wat en alles lijkt de moeite
waard. De wind waait in de broeks
pijpen, het is ploeteren over het
zand met de fiets en met de wat on
handige lading planken. De pet is
stevig op het hoofd verankerd, de
jas is meer dan nodig en voelt als
een aangenaam omhulsel. Iets is
huiveringwekkend en eenzaam aan
dit schilderij. Iets is doodgewoon
en vertrouwd.
Het schilderij hangt sinds kort te
prijken in het Schipbreuk- en
Juttersmuseum. Daar hoort het
ook. Schilderijen willen graag te
rechtkomen waar ze horen. Johan
Reydon schonk het aan het mu
seum. Het schilderij ontroert me.
De schenking ook. Ik ben opge
voed met de betekenis van schilde
rijen. Het zijn ankerpunten uit je kin
derjaren, vertrouwde beelden die
opeens iets heel anders kunnen
laten zien dan ze gewoontegetrouw
eerst deden Meer dan vijfentwintig
jaar hing in de buurt van onze eet
tafel een schilderij van middelgroot
formaat. Er staat een brood plank op
geschilderd, waarop een aangesne
den brood ligt. Een onontbeerlijk
mes ligt ernaast in de aanslag. Ach
ter het brood staat een grote flets-
blauwe Keulse boterpot. Naast de
plank staat een oude witte beker
met een scheurtje erin. Links in de
bovenhoek van het doek flakkert
een groot wit licht, dat als een
vreemde witte plek in de lucht
hangt. Aanvankelijk zag ik er niets
bijzonders in. Brood hoorde bij de
tafel, de plank hadden wij ook op de
tafel, de Keulse pot was vertrouwd,
het mes was een gewone zaag, al
leen de beker leek uit een andere
tijd De witte vlek was gewoon een
witte vlek. Tot je kijken verandert en
je opeens vraagt: waarom zit daar
die grote witte vlek. Het was raak.
Ik had iets aangesneden uit de be
langrijke verhalendoos van mijn
ouders. Ik herkende de blikken over
en weer. Een even optrekken van de
wenkbrauwen. Ja? Nee? Ja dus.
'Dat schilderij heeft een neef van je
moeder geschilderd', zei mijn vader
•plechtig. 'Hij heeft dat schilderij ge
maakt in de hongerwinter, als teken
van hoop op brood op de plank. Het
witte licht, wat jij witte vlek noemt,
verbeeldt het licht van God. Hij zou
mogelijk uitkomst kunnen brengen
en zorgen dat de gewone dingen
weer terugkeren: de plank, het mes.
de pot met boter, de beker met melk
en het brood. Het was in de tijd dat
we ondraaglijke honger leden. Ik
keek met hele andere ogen naar het
vreemde witte licht, dat opeens een
soort God werd. Ik keek naar de
broodkorsten die ik onder de rand
van mijn bord had gestopt en ik
hoorde de woorden ondraaglijke
honger. Brood was opeens niet
meer gewoon.
'Die neef schonk dit schilderij aan je
vader omdat hij hem moed wilde
inspreken voor het verzetswerk in
de oorlog. Eens komt er weer
brood, zei hij. Maar hij is omgeko
men en wij niet. Het schilderij is van
grote betekenis voor ons.' Ik knikte.
Ik zag mijn ouders afdrijven in hun
hennnenngen. Alles op het schildenj
had opeens een andere betekenis
gekregen. Het witte licht van God
bleef mijn hele kindertijd boeien en
verwonderen. Vaak zocht ik de lucht
af of ik er ergens iets van kon her
kennen. Uiteindelijk heb ik het schil
derij geërfd en hangt het al weer
vele jaren in mijn huis. Na het zien
van jutter Bram. stond ik met her
nieuwde blik te kijken naar de plank,
de sneden brood, de barst in de
beker. In de hoop op brood op de
plank, stel ik vast, juist in deze tijd.
Laten we blijven jutten, want voor
lopig is wederom alles een vondst.
Mijn kleinkinderen stellen gelukkig
nqg geen vragen.
Dana Rover
(IM ADVERTENTIE)
Romania Langelaan-Houdijk. bedrijvenadviseur Rabobank Texel
'Bij het starten van een eigen bedrijf komt heel wat kijken.
Prettig om te weten dat de Rabobank u in dat geval een com
pleet pakket producten en diensten kan aanbieden. Om effi
cient te betalen en te incasseren bijvoorbeeld. Maar ook om
te reserveren, plannen te financieren en risico's af te dekken.
Bovendien kennen we de lokale markt als geen ander.
Belt u gerust! Ik help u graag verder
to' blij: Jillert Blom (links) en de nieuwe eigenaar Johan Pater.
(Foto Gerand Timmerman)
Rabobank Telefoon 0222 36 99 14
Texel
