Betaald parkeren op nieuw
parkeerterrein Albert Heijn
Zes natuurorganisaties op
de bres voor zee en kust
.TEXELSE COURANT
\\/at ik zeggen wou...
GSM-antennes
Het schaap en ik L Blikvanger J
Wat ik zeggen wou...
Vogels of olie?
Natuur
monumenten
en EcoMare halen
banden flink aan
IW^at ik zeggen wou..
Sinterklaas
Kaartenactie IMV
Windenergie
Ruilbeurs
Samenwerking bezegeld bij EcoMare
'ÖEN BUR6
OUKSCHi'lD
■■cmf
Sonnevanck
DINSDAG 20 NOVEMBER 2001
Gratis parkeren bij Albert Heijn in
pen Burg verdwijnt als het nieuwe
parkeerterrein tussen de super
markt en huize Sonnevanck in Den
Burg is aangelegd. Van de huidige
Iwee parkeerplaatsen is er één
Betaald, de andere is gratis. Een
uur parkeren kost straks één euro.
Het nieuwe parkeerterrein krijgt
luimte voor negentig auto's, een
jerdubbeling van het huidige aantal.
Pe kosten van de aanleg zijn begroot
op/ 1 457.000,- Ahold, het moeder
concern van Albert Heiin, wil die kos-
waarborgd zou blijven. Bij de kruising
Drijverstraat/Berhardlaan is onlangs
al een zogeheten inritconstructie aan
gelegd waarmee aangegeven wordt
dat automobilisten een dertig
kilometerzone binnenrijden.
De gemeente wil ook een parkeer
verbod aan beide zijden van de
Dri|verstraat instellen. Nu mag aan
één kant nog geparkeerd worden. De
bewoners krijgen dan e.en vergunning
om hun auto op parkeerterrein de
Boxberg te zetten. Dat is nog een
openbare parkeerplaats, maar de
gemeente wil dat veranderen Vol-
valt. Op het plein komen verzinkbare
palen te staan om de doorgang af te
sluiten. Brandweer, ambulance en
politie kunnen er niet noodgevallen
nog wel door, door de palen in de
grond te laten zakken.
Het plein wordt voor een deel omge
ven door hagen. Ook komen er de
nodige platanen te staan. Het par
keerterrein pal voor de Albert Heijn
vervalt. Op die plaats komt een fiet
senstalling met rekjes voor zo'n hon
derd fietsen. Het deel van het terrein
waar geen auto's komen te staan,
wordt bestraat met een rode sier
bestrating. In het parkeergedeelte
komen straatstenen. Het deel van het
plein dat over de huidige Waalder-
straat komt, wordt aangepast aan de
Waalderstraat tussen de Albert Heijn
r5
Waalderstraat
gens een woordvoerder van de ge
meente is het de bedoeling om het
hoofdzakelijk voor vergunning
houders wordt.
Het definitieve plan voor het nieuwe parkeerterrein tussen Albert Heijn en huize Sonnevanck.
ten verspreid over een aantal jaren
terugverdienen uit de opbrengst van
het parkeren. Het terrein is eigendom
van Ahold.
Door de aanleg van het parkeerterrein
wordt het moeilijker om vanuit de
Waalderweg de Wilhelminaweg op te
rijden. Daardoor wordt het naar ver
wachting drukker in de Drijverstraat.
Burgemeester en wethouders heb
ben voorgesteld in die straat een pla
teau aan te leggen, zodat verkeer niet
hard kan rijden. Ti|dens een van de
twee informatie-avonden had basis
school De Fontijn aangedrongen op
maatregelen zodat de
verkeersveiligheid in de straat ge-
Definitief
Voor het nieuwe parkeerterrein is in
middels een definitief plan opgesteld.
Het wordt ongeveer vijftig bij vijftig
meter groot. Het wordt zo aangelegd
dat de Waalderstraat, Burgerhout
straat en Wilhelmmalaan erop uitko
men. Doorgaand verkeer tussen de
Waalderstraat en Wilhelmmalaan blijft
mogelijk, zij het via het parkeerterrein.
Doorgaand verkeer tussen de Burger
houtstraat en de Wilhelminalaan ver-
In Nederlands zijn zes miljoen GSM-
telefoons in gebruik. Deze 'mobiel-
les' zijn afhankelijk van een goed
netwerk van antennes: de basis
stations. Bij het complex van SVO
komen GSM-antennes in alle vier de
Ichtmasten, op een hoogte van acht
tien meter.
Nu heeft de Gezondheidsraad een
onderzoek gedaan naar de eventuele
gevolgen van deze antennes voor de
volksgezondheid, en onderzoeks
resultaten verzameld uit binnen- en
buitenland. Op grond van tientallen
onderzoeken is de volgende conclu
sie getrokken: de elektromagnetische
straling die vrijkomt bij GSM-anten
nes, kan zich omzetten in warmte en
kan bij mensen de lichaams
temperatuur met één graad Celsius
doen stijgen. Deze stijging doet zich
voor bij vier Watt per kilo
elektromagnetische straling.
Deze temperatuurstijging is onge
vaarlijk, maar voor de zekerheid heeft
de Gezondheidsraad een limiet vast
gesteld van 4:5 0,08 W/kg. In de
praktijk betekent dit voor het veld van
SVO dat er rond de antennes een
veiligheidszone is van drie meter in
het horizontale vlak. In het verticale
vlak is er een veiligheidszone van een
halve meter Dus op 17,5 meter bo
ven het veld bevinden zich straks vier
'pannenkoeken' met een straal van
drie meter waarin men zich beter met
kan begeven. Daarbuiten is er geen
enkel gevaar. Gemeten straling aan
die voet van de masten, dus waar de
voetballers trainen en spelen, is min
der dan één procent van de 0,08 W/
kg die als limiet was vastgesteld. Een
TV of magnetron geven vast meer
straling af.
Uit al het onderzoek is verder geen
negatief gevolg van de antennes
vastgesteld. Dat er desondanks men
sen klagen over hoofdpijn of slape-
Het is inmiddels een jaar geleden.
Druil. Grijze mist. Kaal. Afzien. Texel
in grijstinten. De vrienden blijven
weg. Maar één vriend komt. Hij is
jong, overmoedig, een blije vrije vo
gel die tegen de lamp vloog en nu
komt bijtanken op Texel. Hij stoort
zich niet aan mist en druil. Hij heeft
heel wat achter zijn kiezen waarvan
ik het fijne met weet. Dat doet er
niet toe. Soms heb ik een ruim hart
en denk ik alles te verstaan. Niets
doet er toe op bepaalde momen
ten. De jonge vriend loopt voortdu
rend naar de dijk en staart over het
wad. Hij leunt tegen het hek en
houdt gesprekken met een ram die
staat te verkleumen in de regen en
zich met een gigantisch geslacht
wel erg van zijn rammerige kant laat
zien. Maar het dier heeft schitte
rende ogen, heel licht grijs met een
veegje blauw. Mijn vriend vertelt.
De ram luistert, geeft eigenaardige
kotsgeluiden weg, slaat zo nu en
dan met een poot. Zijn vacht is vuil,
zijn achterwerk niet om aan te zien.
Iedere keer wanneer wij bij de dijk
aankomen, verdwijnt mijn |onge
vriend naar het ram. Ik vertel hem
alles, zegt hij. Ik knik. Hij begrijpt
mij, zegt hij Ik knik weer. Hij veroor
deelt mij met. Ik ook met, zeg ik.
Mijn vriend glimlacht. Zijn handen
strelen het dier. Ik zie vanaf een
kleine afstand hoe twee lichte ogen
met een veegje blauw de jongen
aankijken.
Begrijpend, afwachtend, berustend.
Iedere dag lijken de gesprekken lan
ger te duren. Na drie dagen ga ik
met meer mee naar de dijk. Mijn
jonge vriend gaat alleen en komt
met blozende wangen en vuurwerk-
spattende ogen terug.
De ram herkent mij, zegt hij. Ik knik.
Hij komt me tegemoet lopen, vanaf
wel tweehonderd meter. Hij weet
zeker dat je voert, mompel ik. Een
beetje realiteitszin moet er blijven,
ook al ben je dingen aan het verwer
ken.
Ik voer niets, zegt mijn vriend. Hij
komt om mij. Hij herkent mij. Hij gaat
steeds in dezelfde houding staan.
Hij antwoordt echt. Ik zwijg gepast.
Ik zie zijn jonge benen weer gaan,
op weg naar de dijk. Ik zie de zware
ram aan komen rennen. Ik zie de sa
menspraak. Het duurt wel heel erg
eindeloos. Eén keer gaat hij niet. Hij
slaapt na zeer veel onrustige nach
ten opeens door. Ik ga. Ik zeg: Mijn
heer Ram, ik wil ook wel eens met
|ou spreken. Maar het dier rent ver
twijfeld een andere kant op wanneer
ik in de buurt kom. Zeer ver weg
blijft hij stokstijf staan. Twee stap
pen in zijn richting en hij gaat nog
verder weg. Sloof je met uit, schijt-
laars, zeg ik enigszins gekwetst.
Wanneer in de middag mijn jonge
vriend richting dijk gaat loop ik iets
achter hem aan mep De ontmoe
ting is warm. De ram schuurt tegen
het prikkeldraad om nog dichterbij
te zijn. Mijn vriend spreekt. Het dier
kijkt bewogen naar hem op. Het is
zo heerlijk om alles, maar dan ook
alles te kunnen zeggen, zegt mijn
vriend aan tafel. Ik voel mij bijna
overbodig.
Hij vertrekt, om na twee maanden
op Texel terug te komen. Heer Ram
heeft mij geen blik waardig geacht,
maar wanneer mijn jonge vriend
naar hem toesnelt, weet hij niet hoe
snel hij dichterbij moet komen. Psy
chiater van de koude grond, mom
pel ik. En dan lees ik nu in de krant
dat schapen gezichten kunnen ont
houden, zij bezitten 'gezichts-
herkenningscellen'. Bij herkenning
schijnen die cellen extra activiteit te
vertonen. Na twee jaar herkennen
ze de gezichten nog. Britse onder
zoekers hebben dit ontdekt na
proeven met twintig schapen. Zo
wel en face als en profil. Er kwam
wel voedselbeloning bij te pas. Bij
het tonen van onbekende indivi
duen werden de 'gezichts-
herkenningscellen', niet actief. Bij
mij dus. Irrationele woede op een
schaap. Wie woont er nu eigenlijk
op Texel en dient als her
kenbaarheid? Ik dus.
Moet je lezen, zeg ik. Wist ik toch,
zegt mijn jonge vriend, en ik voerde
mets.
Dana Rover
en de Stenenplaats. 'Dat wordt een
zelfde oud uitziende steensoort.' Het
is de bedoeling dat de aanleg eind dit
jaar begint. In april moeten de werk
zaamheden voltooid zijn. Volgens de
woordvoerder van de gemeente
wordt tegelijkertijd de riolering ver
vangen. Er wordt ook meteen
verontreinigde grond opgeruimd. Het
gaat om licht verontreinigde grond
die elders hergebruikt kan worden.
De commissie financign, werken en
milieu buigt zich donderdag over het
definitief plan. Voor belangstellenden
ligt het ter inzage op het gemeente
huis.
loosheid als gevolg van de masten
moet volgens de Gezondheidsraad
aan stress of angst voor het onbe
kende worden toegeschreven. Som
mige mensen krijgen immers al
klachten als de antennes nog niet
eens zijn geplaatst. Betere voorlich
ting is dus nodig. Daarom heeft het
Ministerie van Verkeer en Waterstaat
in Groningen het Nationaal Antenne
bureau geopend. Daar kan iedereen
terecht met vragen over alles wat met
antennes te maken heeft. Er is ook
een internetsite:
www.antennebureau.nl, en een
informatienummer: 0900-2683663.
En tenslotte laat het bestuur van SVO
alleen antennes plaatsen als die vol
strekt ongevaarlijk zijn. Wij voetbal
len immers zelf ook, of hebben zelf
kinderen die bij SVO voetballen. Of
allebei. Wij vinden dat er geen enkel
reden is om bezorgd te zijn.
Lia Duinker,
bestuurslid SVO,
Nieuweschild.
De elf organisaties die zich tegen de
komst van windenergie afzetten,
doen dat helaas met argumenten die
met deugen en op een manier die een
aantal organisaties onwaardig zou
moeten zijn.
Windturbines wekken grote hoeveel
heden schone energie op. De types
waar het op Texel om gaat genereren
per stuk jaarlijks enkele miljoenen
kWh's. Eén windturbine levert naar
mijn schatting genoeg stroom voor
alle grote gebouwen rond de Groene-
plaats Die hoeveelheden stroom zijn
met gering en uit ervaring kan ik zeg
gen dat dit met besparingen zeer
moeilijk te realiseren is. Als dat dwei
len met de kraan open is, ligt dat aan
de kraan, en niet aan de dweil. Het
ontbreekt blijkbaar aan de wil om wat
aan de kraan te doen. Dan moet je
ook niet zeuren dat je zoveel dweilen
nodig hebt.
Dat het landschap van Texel juist
gekenmerkt wordt door het ontbre
ken van hoge verticale bouwwerken
is de tweede leugen. De vuurtoren en
de kerktoren van Den Hoorn zijn maar
twee van de beeldbepalende oriën
terende hoge elementen in het
Texelse landschap. Jarenlang heeft
de windturbine bij de veerhaven als
eerste het beeld van Texel bepaald
voor honderdduizenden toeristen.
Die windturbine stond voor frisse
lucht en een schoon klimaat. Kwali
teiten waar mensen in groten getale
op af komen.
Dat het streven om Texel geheel van
duurzame energie te voorzien
onrealistisch is, is de derde leugen.
Het rapport van Ecofys geeft daar
uitsluitsel over. Als het om het
energieverbruik van bepaalde bedrij
ven gaat, moeten we misschien eens
een afweging gaan maken of dat die
energie wel waard is. In elk geval is
compensatie met duurzame energie
niet verkeerd!
Niemand heeft ooit beweerd dat
windenergie alléén voor de totale
energievoorziening zou kunnen zor
gen. Twintig procent windenergie is
technisch echter geen probleem, zo
bleek mij de afgelopen week tijdens
een voordracht door mensen van de
TU-Delft. Er staat geen centrale
(meer) op Texel, maar de nog wer
kende centrales in de rest van Europa
zijn heel goed in staat de fluctuaties
in de opwekking op te vangen. Het is
ook de taak van die centrales om
aanvullend vermogen te leveren.
Maar liefst zo weinig mogelijk, want
allereerst is" schbne "opwekking van
belang. Zeker voor het Wadden
gebied.
Als de gemeenteraad voor de keus
wordt gezet, zou het goed zijn te be
denken wat men zou kiezen als deze
Vereniging Natuurmonumenten en
EcoMare hebben de banden flink
aangehaald. De samenwerking
tussen de twee dateert al van de
oprichting van het natuureducatie-
centrum in de zeventiger jaren en
is gaandeweg gegroeid. Inmiddels
zodanig, dat de twee partners be
sloten dit met een contract te be
zegelen. Voor het verlenen van
diensten ontvangt EcoMare de
komende vijfjaar ƒ250.000,-.
Symbolisch voorde samenwerking is
de vlag van Natuurmonumenten die
wappert bij de entree van EcoMare.
Ook de logo's die binnen worden af
gebeeld maken duidelijk dat Natuur
monumenten participeert in
EcoMare. De dienstverlening omvat
het aanbieden van informatie over
Natuurmonumenten en de gebieden
daarvan, het aanbieden van excur
sies, boeken en brochures, het in
schrijven van leden, die korting ge
nieten op de entree. Als
tegenprestatie is EcoMare opgeno
men in het handboek van Natuur
monumenten en het blad Natuurbe
houd, dat bij bijna een miljoen leden
in de bus glijdt. Met jaarlijks 300.000
bezoekers is EcoMare een uithang
bord voor de vereniging. 'Wie tegen
woordig natuur wil beschermen,
moet het zichtbaar maken. Daarvoor
is EcoMare dé plek', vertelt Jan
Willem van Rijn van Alkemade. in
specteurvan Natuurmonumenten. Hij
omschreef de natuur als het 'werk
kapitaal' van de vereniging. 'Daar
moet goed op worden gepast en in
geïnvesteerd. Dat doen we onder
andere door samen te werken met
andere instanties. Onze gebiedjes
aan de oostkant zijn klein. Als voor
behoud of versterken van de natuur
waarden het grondwater omhoog
moet. dan moet dan in overleg met
de grondbezitters om ons heen.
Daarom werken we mee aan het
Masterplan Water.' Zichtbaar maken
van de natuur doet de vereniging ook
door het houden van excursies. Door
de stijgende belangstelling hebben
de medewerkers van Natuur
monumenten daar niet altijd genoeg
tijd voor. Daarom vraagt de vereni
ging binnenkort ook leden om rond
leidingen te houden.
week een in moeilijkheden verke
rende tanker zijn lading op het
Texelse strand had geloosd (zoals
enkele keren achtereen aan de kust
van Bretagne gebeurde). Texel ver
keert in de luxe positie dat dit soort
rampen al enige tijd met voor haar
kust hebben plaats gevonden. Zoals
een persbericht van Vogel
bescherming Nederland op 2 april
2001 laat zien kan dat elk moment
veranderen. Toen dreigde een oliet
anker in de Baltische Zee op de klip
pen te lopen, terwijl de 2.000 ton olie
die hij al had verloren tienduizenden
vogels bedreigde. Onze manier van
energieopwekking houdt dergelijke
risico's bij voortduring in.
(zie voor het persbericht
www.kennemerwind.nl/
olievogels.htm)
Ik hoop niet dat het ooit nodig zal zijn
om de namen te publiceren van de
genen die door een verkeerd stand
punt in te nemen openlijk om een
dergelijke ramp hebben gevraagd. De
elf organisaties staan dan uiteraard
boven aan de lijst.
(voor meer informatie over wind
energie: www.kennemerwind.nl of
www.cees-bakker.nl/wind).
C. Bakker,
Heerhugowaard.
Bnr.cn m knn Bunco vntnraoordclijUKU) via de redacuc
Zie, ginds komt de stoomboot
Uit Spanje weer aan
Maar de fanfare was
Er al lang vandoor gegaan
De kinderen zongen wel mee
Helaas met een CD
Hier een hint voor volgend jaar
Beste fanfare, sta dan wat langer
Voor ons klaar
De kinderen
van Oudeschild
Met het aanbieden van de eerste
prentbriefkaarten aan Nel Eelman,
wethouder van welzijn, gaat woens
dag de kaartenactie van het IMV-pro-
ject van de muziekschool van start.
Doel van de actie is het aanvullen van
heg instrumentenfonds, waardoor
het IMV-project voor langere tijd ge
waarborgd blijft.
Sinds enkele jaren worden leerlingen
van groep 5 van de verschillende
basisscholen geconfronteerd met
instrumentaal vormend onderwijs
(IMV). Dit als aanvulling op het me
thodisch muziekonderwijs zoals dat
op de scholen wordt gegeven. Voor
dit project zijn inmiddels zo'n 170 in-
"strufnenten aangeschaft, betaald uit
een speciaal instrumentenfonds. Om
dit fonds in stand te houden, worden
acties als deze kaartenactie gehou
den. De door de kinderen ter verkoop
aangeboden kaarten laten de Texelse
natuur in de verschillende seizoenen
zien
Het ccllege van b en w heeft een
standpunt ever windenergie ingeno
men Afgaande op de reacties in de
krant, wordt daarbij vooral uiting ge
geven aan emoties. Van raadsleden
mag worden verwacht dat ze op ba
sis van argumenten tot afweging van
belangen komen. Hieraan willen wij
graag een bijdrage leveren.
Blijkens de rapportage van Ecofys
over de energiesituatie op Texel
wordt door de diverse sectoren op
157.000 ton C02 in het milieu ge
dumpt. We praten dan uitsluitend
over C02 uit energie (elektriciteit, gas
en brandstof). Door de turbines in
Oudeschild wordt 1325 ton be
spaard, nog geen procent van het
totaal. Tijd om verder te zoeken. In de
principe-aanvraag van ons project is
uitgegaan van tien turbines van elk
1,3 megawatt, wat en besparing op
levert van 19.250 ton. Bij toepassing
van turbines van 1,8 MW wordt dit
24.250 ton. De uitstoot van C02 is op
ons eiland voor ongeveer 30% af
komstig van huishoudens, voor 25%
van transport en voor ruim 30% van
toerisme. Aan elektriciteit is in 2000
63 miljoen kWh verbruikt. De turbines
van 1,3 MW leveren per jaar 34 mil
joen kWh, 50% van de behoefte.
Turbines van 1,8 MW leveren 45 mil
joen kWh, ongeveer 75% van de
vraag, Dit zijn gewoon kille cijfers
waaruit blijkt dat de milieuwinst en de
elektriciteitsopbrengst van ons pro
ject niet alles oplost, maar wel dege
lijk zoden aan de dijk zet.
Het broeikaseffect houdt niet op bij
de verdwijning van het Wadden
gebied als natuurgebied, maar heeft
wereldwijd grote gevolgen. Het kabi
net heeft jaren geleden al met steun
van het parlement de afweging ge
maakt tussen milieuwinst van
windturbines en het ruimtelijk beslag
ervan. Volgend punt is waar ze ge
plaatst worden. De provincie regelt
De afdeling verzamelaars van de His
torische Vereniging houdt donderdag
de tweede ruilbeurs van dit seizoen.
Allerlei Texelse zaken verwisselen op
deze avond van eigenaar, maar ook
kijkers zijn welkom. De ruilbeurs be
gint om 20.00 uur.
dat met een streekplan. De aanwij
zing hiervan voor grote delen van
Texel heeft geen grote politieke en
maatschappelijke reacties teweeg
gebracht. De reacties zijn pas geko
men bij een concreet plan op een
locatie die voor iedereen acceptabel
was. Net als bij een financiële begro
ting geldt ook hier: bij afwijzing zou
moeten worden aangegeven, waar ze
dan wél geplaatst moeten worden.
Nog met zo lang geleden stelde de
gemeenteraad met overgrote meer
derheid onze locatie vast als
windturbinebestemming in het
nieuwe bestemmingsplan buiten
gebied. Nabij onze locatie liggen
geen waarden verankerd die onze
plannen in de weg staan. Wij hebben
een onderzoeksbureau opdracht ge
geven onze locatie te onderzoeken
op vogelveiligheid, te toetsen aan
habitat- en vogelrichtlijn en met een
deugdelijke ruimtelijke onderbouwing
te komen. Wij doen dat in het vertrou
wen dat wij met iets goeds op de
goede plaats bezig zijn. Overlast door
omwonenden wordt door een milieu
vergunning gewaarborgd. Daaraan
moet ons project gewoon voldoen.
Uit de cijfers van Ecofys blijkt dat de
uitstoot van C02 op ons-eiland best
de moeite is. Als dit eiland zo kwets
baar is dat er geen windturbines
mogen staan, zou er toch ook met zo
vervuild mogen worden. De bewenng
dat door windturbines de kip met de
gouden eieren wordt geslacht, wordt
met verder onderbouwd. Met een
natte vinger in de lucht is het wel
makkelijk iets te beweren. Bij het-col-
lege ligt de taak met voldoende infor
matie te komen, maar verantwoorde
lijkheid hebben we allemaal. Waar
kiezen we voor?
Frits Bakker. Nico Boersen,
Arco Eelman, Simon Vlaming.
Zes natuurorganisaties, waaron
der EcoMare, hebben de handen
ineen geslagen. Gezamenlijk willen
ze zich verder inzetten voor het
behoud van de Noordzee, de Wad
denzee en de kust. Het gaat om
EcoMare, stichtingen De Noord
zee, Duinbehoud, In Natura en In
ternationaal Fonds voor de Euro
pese Natuur en EUCC De Kustunie.
Vertegenwoordigers van de zes orga
nisaties tekenden woensdag in
EcoMare de samenwerkings-
overkomst tijdens een symposium
over kansen voor de kust. Onder de
naam KustNet gaan ze gezamenlijk
projecten oppakken voor behoud en
bescherming van zee. kust en achter
liggend laagland.
Directeur Jan Kuiper van EcoMare liet
weten dat de organisaties gezamen
lijk sterker kunnen staan in het
lobbyen bij de overheid. 'We worden
met vrolijk van de Vijfde Nota Ruim
telijke Ordening en ook andere plan
nen stemmen ons niet gerust. Op
papier is de Waddenzee het best
beschermde natuurgebied, maar er
wordt even gemakkelijk een besluit
genomen over plaatsing van wind
molens bij de Afsluitdijk. Een paar
jaar geleden was nog afgesproken
dat dat niet zou gebeuren Het gemak
waarmee dat nu gebeurt spreekt
boekdelen Hij noemde het veront
rustend dat Deense en Duitse politici
staatssecretans Faber (natuurbeheer)
tijdens de Waddenconferentie in
Esbjerg niet tot de orde riepen.
Het samenwerkingsverband wil men
sen ook meer bewust maken van de
waarden van de zee en de kust.
'Onbekend maakt onbemind. Voor
veel mensen is de Noordzee niet
meer dan een plas water en voor
politici is het helemaal een ver-van-
mijn-bed-show.' Andere aandachts
punten van KustNet zijn het vergro
ten van het draagvlak voor, het
'verankeren' van natuur- en
landschapsbeheer in maatschappe
lijke processen en het leveren van een
bijdrage aan de Ecologische Hoofd
structuur langs de kust. Kuiper wees
erop dat achter de zes organisaties
nog vele anderen staan. 'Bij de Kust
unie zijn bijvoorbeeld honderd orga
nisaties aangesloten, bij Duinbehoud
twintig, achter In Natura staan tien
organisaties voor agrarisch natuur
beheer en achter EcoMare zitten ook
tachtig organisaties. Het is beter om
met elkaar samen te werken in plaats
van te concurreren.'
Voor KustNet worden geen mensen
in dienst genomen. De groep wordt
gevormd door directeuren van de zes
samenwerkende organisaties. Kui
per: 'We werken op projectbasis. Een
medewerker van ons kan een project
begeleiden, maar het kan ook iemand
van een andere organisatie zijn.' De
afstemming vindt plaats tijdens het
gezamenlijk overleg. Het afgelopen
jaar kwamen de mensen volgens
Kuiper al maandelijks bij elkaar om de
samenwerking voor te bereiden. De
inbreng van EcoMare bestaat onder
meer uit aanleveren van voorlichting
en educatie. Volgens Kuiper bestaan
er ook plannen om websites aan el
kaar te koppelen, zodat mensen op
internet gemakkelijker informatie van
de een bij de ander kunnen vinden.
/ertegenwoordigers van zes natuurorganisaties tekenen voor de oprichting van KustNet. Namens EcoMare tekende Rob Wortel,
voorzitter van het Texels Museum waar EcoMare onderdeel van uitmaakt. <Fotoj«roon van Hatium)
