'Die ligt nog wel een
tijdje op het strand'
Gestrande coaster Hunte nog muurvast bij paal 22
6
Veel nieuwsgierigen bij vastgelopen schip
Herinneringen
aan andere
strandingen
.TEXELSE
COURANT
Bemanningsleden van de gestrande kustvaarder. Op de voorgrond kapitein Ruben
O. Olivares.
ue lading van het schip werd via een vacuümpomp in zogeheten big bags opgeslagen en afgevoerd. Het vullen van een zak duurde
ongeveer tien minuten.
Vanaf het moment dat de Duitse
kustvaarder Hunte vrijdag rond
20.00 uur bij De Koog aan de grond
liep, vormt de stranding het ge
sprek van de dag. Maar weinig
Texelaars en toeristen namen géén
kijkje en menigeen keerde er meer
dere keren terug. Op het strand,
maar ook bij andere gelegenheden
werd hevig gespeculeerd over de
oorzaak, de bemanning, de
berging en andere wetens
waardigheden over de stranding.
Niet zelden onder het genot van
een glaasje glühwein op het terras
van Huntezicht.
'We hebben er de vakantie voor ver
vroegd', vertellen Nico en Jet Mantel
uit Hoorn, lopend langs de coaster.
'We zouden hier al een paar dagen
met vakantie gaan, maar met dat
schip op het strand, zijn we wat eer
der gekomen. We wilden het even
zien.'
Dat gold de afgelopen dagen voor
veel mensen. De parkeerplaats nabij
paal 21 was soms zó vol, dat de au
to's in de berm langs de toegangs
weg stonden geparkeerd. Op het
strand liepen lange slierten mensen
die allemaal de Hunte even wilden
zien liggen. Menigeen was getooid
met camera om de aanblik vast te
leggen voor later
Bezoeker Frank de Vries heeft zowel
een fototoestel als een verrekijker
voor de borst hangen. Hij kwam op
nieuwjaarsdag speciaal voor het
schip over naar het eiland. 'Ik heb 's
avonds al foto's gemaakt bij zonson
dergang. Woensdag is hij opnieuw
present op het strand. De Vries zegt
wel te willen blijven totdat het schip
er weer af is. 'Maar dat kan nog wel
een paar weken duren, dus eind van
de middag ga ik maar weer naar
huis.'
Huntezicht
Oda Dombrowski uit het Duitse Aken
maakt een foto van haar man Hans,
terwijl hij poseert voor Huntezicht, de
'strandtent' die Henk-Jan Klok en
drie vrienden na de stranding in een
rap tempo opbouwden. 'Ik vind dat
zó grappig', lacht Dombrowski. Het
echtpaar zegt niet speciaal voor het
schip gekomen te zijn. 'We zijn hier
gewoon met vakantie. Maar we wis
ten wel dat hij hier lag, dus we ma
ken hier nu een strandwandeling.
Maar we zijn voor de zee met vakan
tie gegaan.'
Gerot Kikkert neemt op zijn gemak de
situatie in ogenschouw. Hij gaat
ervanuit dat de Hunte nog wel een
tijdje op het strand ligt. Gisteren
kwam hij voor het eerst kijken Dat hij
daarbij een lift kreeg over het strand
van één van de vaak voorbijrijdende
wagens, was meteen mooi meege
nomen. 'Want het is toch nog wel een
eindje lopen.'
Voor de broertjes Luc en Max van
Zoolingen is het de eerste keer dat ze
zo'n groot schip van dichtbij op het
strand zien liggen. Ze zijn meegeno
men door vader Bert van Zoolingen,
die voor zijn werk toch even in De
Koog moest zijn. Volgens Van
Zoolmgen, werkzaam op Dennen
oord, toonden toeristen op het
vakantiepark de afgelopen dagen
veel belangstelling. 'Ik heb regelma
tig kunnen uitleggen waar de Hunte
lag.'
Weemoedig
Volgens meerdere toeschouwers is
het een geluk dat de lading bestaat
uit lijnzaad. 'Je moet er toch met aan
denken dat dat schip dat bij Vlieland
in brand vloog hier was gestrand.' Bij
dat schip, de Sloman Traveller, was
onder meer tolueen en aceton aan
boord.
Vakantieganger Jan Zijlstra wordt een
beetje weemoedig van de aanblik. 'Ik
ben zelf een bootjesmens, dus ik vind
het triest als ik dat schip daar zo zie
liggen.' Tijdens de storm vrijdag
avond stond hij zelf bij de Slufter te
kijken. 'We komen hier al vijfentwintig
jaar, maar ik had de Slufter nog nooit
zo vol water gezien.' Op de parkeer
plaats wenkt een aanrijdende toe
schouwer naar een andere automo
bilist. Door het raampje vraagt hij of
de Hunte nog vastzit 'Ik heb last van
mijn benen, dus ik wil wel eerst we
ten of het zin heeft om die kant uit te
lopen.'
schip kon vlak voor de stranding niets
meer uitvoeren 'Waren we er een
kwartier eerder bijgehaald, dan had
den we kunnen vastmaken en had dit
niet gebeurd', aldus Bob van der
Kraats van rederij Waterweg. Ter
plaatse was ook reddingboot Dorus
Rijkers uit Den Helder, die in het
noodweer een hachelijke tocht
maakte, maar met aan hulpverlening
toekwam. In de golven van meer dan
tien meter achtte schipper Charles
Douma van de Beursplein 5 het niet
verantwoord om uit te varen. De be
manning was later op de avond wel
ter plaatse om te assisteren.
Springvloed
Toen het ernaar uit zag dat de boot
op Texel zou stranden, werd om
18.00 uur de wipperploeg uit De
Koog gealarmeerd, die de ontwikke
lingen aanvankelijk vanaf de duinen
aan de Badweg volgde. Doordat de
Hunte volledige boordverlichting
voerde, was het schip vanaf de kant
goed zichtbaar. Het bewoog zich
langzaam in noordelijke richting en
dreef af in de richting van de kust.
Olivares: 'De omstandigheden waren
vreselijk, maar gelukkig zijn we wel
wat gewend. Ik vaar al dertig jaar en
de bemanningsleden wisten precies
wat ze in zo'n noodsituatie moeten
doen.' De bemanning was op het erg
ste voorbereid. Reddingsvesten en
ander overlevingsmateriaal werd in
de stuurhut klaargelegd. Het nieuws
ging snel, want de uiteindelijke
stranding rond 20.00 uur bij paal 22
werd door veel Texelaars waargeno
men. 'Het schip rammelde over de
banken, tolde in het rond en ging vre
selijk tekeer', aldus hulpstrandvonder
Klaas Uitgeest, die verantwoordelijk
is voor het strand tussen paal 20 en
25. Het was die avond springvloed en
hoewel het water ten tijde van de
stranding niet meer op z'n hoogst
was, rolden de golven tot de duinen
door. De waterstand was 1,80 meter
boven NAR waardoor het schip ta
melijk hoog op het strand werd ge
worpen. De Hunte lag dwars op de
golven, die met kracht tegen de
scheepswand beukten, wat vanaf de
duinen goed hoorbaar was. De bran
dende boordlichten, in combinatie
met zeewater dat tientallen meters
hoog opspatte, vormden een spec
taculair gezicht. Eén van de
bemanningsleden gaf aan van boord
te willen. Maar toen kort na de
stranding een helikopter van de ma
rine boven het schip hing, moest
deze onverrichter zake terugkeren. In
Omdat het er naar uitzag dat de be
manning aan boord zou blijven, leek
het voor de redders een lange nacht
te worden. Afgesproken werd dat de
ploeg van de KNRM zich zou split
sen, zodat de mensen elkaar konden
aflossen. 'In zo'n situatie kan er van
alles gebeuren en kan het nodig zijn
dat er een redding moet worden ver
richt', aldus vuurleider Rob Vinke uit
De Koog. Maar toen de kapitein rond
tien uur onverwacht aangaf dat de
bemanning het schip wilde verlaten,
kreeg de reddingactie alsnog een
CrtrtoHin oinrlo niliraroc ninnnnnr
stand tot het schip, een situatie die
de bergers naar eigen zeggen belem
merden in hun werkzaamheden.
'Vooral in het begin was het nogal
hinderlijk. Mensen liepen in de weg',
aldus Bob van der Kraats van rederij
Waterweg. Afzetlinten die werden
neergezet konden de kijkers echter
niet op afstand houden.
Goede zaken werden gedaan door
Henk Jan Klok en zijn vrienden die
zaterdagmorgen in alle vroegte een
koek- en zopieterras (Huntezicht) in
elkaar hadden geflanst. Er brandde
De parkeerplaats was te klein om de toegestroomde auto's een plaatsje te bieden.
8000 pk van de Zeus, die een trek
kracht heeft van 100 ton, was niet
voldoende om de Hunte vlot te krij
gen. Op het voorschip viel af te lezen
dat de Hunte aan de strandzijde 1.60
tot 1.80 meter onder het zand stak en
dieper. Inzet van
Kosten noch moeite worden gespaard om de Hunte vlot te krijgen. Graafmachines gra ven een geul rond het schip.
droeg ons op voor onze veiligheid
aan land te gaan.' Het water was toen
al een eind gezakt en de storm leek
over het hoogtepunt heen. De
bemanningsleden verlieten het schip
per touwladder, waarna ze werden
opgepikt door reddingboot De Zalm.
Ze gingen met tweetallen gelijk van
boord, waarna ze aan land werden
gebracht. Doordat de Hunte dwars
op de zee lag, kon de reddingactie
redelijk in de luwte van het schip
worden uitgevoerd. Maar deson
danks ging het nog flink te keer. In
totaal voer De Zalm vier keer heen en
weer, drie keer voor de bemanning en
de vierde keer om hun persoonlijke
spullen op te halen. Hierna werd de
bemanning (inmiddels in warme de
kens van de reddingmaatschappij
gehuld) met de truck van de KNRM
naar het boothuis in De Koog over
gebracht, alweer de koffie klaar stond
en ze droge kleren kregen. Vervol
gens werden ze overgebracht naar
het pension van bemanningslid
Robert Huisman aan de Brink, waar
de nacht werd doorbracht. De KNRM
kijkt met grote tevredenheid terug op
de actie, die wordt omschreven als
'eentje uit het boekje'.
zelfs de kapstok ontbrak niet. Dat er
niet kon worden gepind nam nie
mand de heren kwalijk. De warme
chocolademelk, glühwhein, worsten
en andere versnaperingen gingen grif
van de hand. Bezoekers van het ter
ras meldden zich met allerlei vragen.
Klok: 'Ze wilden weten wat er in het
schip zat. Wist ik veel. Ik weet amper
wanneer het hoog en laag water is.
Voor de grap zei ik dat er auto's,
shovels en combines in zaten. Men
sen geloven alles. Eén vrouw vroeg
waar het toilet was. In de kelder zei
ik, die kant op. Ze ging nog zoeken
ook.' Ook burgemeester Geldorp
nam een kijkje bij de heren. Tot veler
geruststelling liet ze geen eind maken
aan het kleurrijke initiatief. 'De winst
komt ten goede van het Tesselhuus',
beloofde Klok, die deze uitspraak
herhaalde voor de camera's van het
NOS-journaal en SBS 6. Die belofte
zal het viertal eind deze week
inlossen. Verwacht wordt dat het
Tesselhuus ƒ3000,- zal incasseren.
Sleepboot
Zaterdagmiddag arriveerde vanuit
Italië de Duitse reder, die volgens de
nog meer trekkracht werd door de
bergers met verantwoord geacht,
omdat de bolders op het voordek het
zou begeven.
Graafmachines
Zondag groeven twee rupskranen en
shovels van Werner Dros en de firma
Daalder bij eb een geul naast het
schip, waarna het 's avonds opnieuw
werd geprobeerd. Maar toen was de
wind al gedraaid en stond er te wei
nig water. De vele belangstellenden
die zondagavond naar paal 22 waren
gekomen zagen het schip dan ook
hoegenaamd niet van z'n plek ko
men. Van der Kraats: 'Er zat wel wat
beweging in, maar niet veel. Er stond
veel te weinig water.' Bij laag water
's nachts gingen kraanmachinisten
opnieuw aan de slag en groeven rond
het schip een geul van twee meter.
Maar ook maandagmorgen zat het de
bergers niet mee. Opnieuw stond er
weinig water en wilde het schip niet
van z'n plek komen.
Daarop besloten de bergers het schip
deels van z'n lading te ontdoen. Hier
voor werd een vacuümzuiginstallatie
met een capaciteit van 8000 kubieke
de vijfde dag in ging, werd steec
meer personeel ingezet. Twaalf vz
Waterweg en Smit tak waren in toe
en nog zo'n twintig van andere bedri
ven, zoals Werner Dros, Daalder e
anderen. Voor velen van hen zijn hJ
lange dagen. 'Vooral in het begr
werkten we bijna onafgebroken doo
Tussen de bedrijven door was er a
leen tijd voor hazenslaapjes. Nu w
met wat meer mensen zijn, werke'
we in ploegen en heb ik eindelijk een
een hele nacht kunnen slapen', aldu-
Paul Deijl van Smit Tak.
Tekst en foto's: Gerard Timmermar
Bij Texelaars gingen de afgelope
dagen de gedachten uit naar eerder
strandingen. De laatste betrof die va
de kustvaarder Anneliese, die op 2
februari 1990 ter hoogte van paal 11
strandde. Het schip werd als eerst
in de geschiedenis direct onder d
Wrakkenwet geplaatst, omdat he
gevaar opleverde voor de achterlig
gende duinen. De stranding vom
toen plaats in de crocusvakantie ei
trok duizenden belangstellenden
Ondanks de bewaking slaagde ie
mand er toen in aan boord van hé
schip te komen en ging met dl
scheepsbel aan de haal. Het schif
werd gesloopt. In januari 1986 liej
ten noorden van paal 9 de Compas:
II aan de grond. Ook dit schip moed
worden gesloopt. Minder bekend is
de Noordzeekotter Katwijk 49, die
strandde in 1983, maar velen weter
zich nog de grote Benares te herin
neren, die op 3 februari 1971 vastliep
bij De Slufter. In de jaren zeventig
strandde ook de Metric, die vastliep
op de Razende Bol, die overigens
toen nog geen Texels grondgebied
was. Dramatisch was de stranding
van de Richel bij paal 17. Dit schip
was geladen met porseleinaarde en
kapseisde. Een deel van de beman
ning verdronk en het schip verdween
in korte tijd onder het zand, waar hel
zich nu nog bevindt. Legendarisch is
de stranding van de Alesia bij hel
Westerslag, in 1924 en waar zelfs een
wandelpad naar is vernoemd. De
masten van dit grote vrachtschip
waren al vanuit Den Burg te zien.
Lange tijd trok het grote belangstel
ling, maar toen het schip uiteindelijk
werd vlotgetrokken, was er bijna
geen kip op het strand.
DONDERDAG 3 JANUARI 2002
Een Duitse klictuaarHor mat pan j—
Een Duitse kustvaarder met een
Filippijnse bemanning aan boord,
die vaart onder Antiguaanse vlag.
Dat is het geval met de Hunte, een
71,5 meter lang vrachtschip dat ei
gendom is van een gelijknamig
bedrijf uit Brake. Met een leeftijd
van circa twintig jaar zou het vol
gens de normen van de scheep
vaart nog een tijdje mee moeten
kunnen. Maar door de stranding
van afgelopen vrijdag bij paal 22 is
het voortbestaan onzeker gewor
den. Bergers stellen alles in het
werk om het gevaarte vlot te trek
ken, maar tot dusver geeft de
Hunte geen krimp.
De Hunte (de naam van een rivier in
Duitsland) had in de haven van Szscin
in Polen 1450 ton lijnzaadschroot
(verwerkt vlaszaad) geladen en was
onderweg naar een haven nabij het
Engelse Plymouth, toen het vrijdag
middag in zware storm terecht kwam.
Het schip raakte ter hoogte van Den
Helder in de problemen, als gevolg
van de in hevigheid toenemende
wind, maar volgens een scanner
luisteraar ook doordat zich een
motorstoring had voorgedaan. Kapi
tein Ruben O Olivares in redelijk En
gels. 'Onze motor van 800 pak was
niet opgewassen tegen de storm. De
wind duwde ons langzaam richting
de eilanden.' Het hoge schip dat niet
zwaar beladen was, was een prooi
voor windstoten die in buien opliepen
tot kracht twaalf. Al in een vroeg sta
dium had de Hunte contact met de
Kustwacht. 'Elk kwartier hadden we
oeeiu vanai ue orug van oe overhellende Hunte, gemaakt door hulpstrandvonder Maarten Boon.
overleg', vertelde de kapitein. De wel in de buurt te blijven, maar toen
kustwacht was ons zeer ter wille en een stranding dreigde, was deze
bereid te helpen.' Hulp die aanvanke- sleper niet in de buurt.
Toen het schip de kust steeds dich
ter naderde, riep de kapitein alsnog
sleepboothulp in. De zware Zeus van
Smit Tak stoomde op naar Texel,
maar op dat moment voer de coaster
al in water dat te ondiep was voor de
sleper. De Zeus werd afgelost door
de kleinere Pieter van rederij Water
weg uit Den Helder, maar ook dit
lijk met nodig leek, omdat de gezag
voerder er op vertrouwde dat het
schip op eigen kracht op koers zou
kunnen blijven. De motor bleef
draaien, evenals de schroef. Zelfs de
Waker, de sleepboot van de Kust
wacht dat bij riskant weer op zee
verblijft om calamiteiten te voorko
men, greep met in. De Waker gaf aan
het noodweer was de heli met in staat
een verantwoorde actie uit te voeren.
Bovendien was het ergste gevaar
geweken. Olivares: 'We wisten dat we
op het schip veilig zaten. In Engeland
laten we het wel vaker droogvallen op
een zandbank, om met hoog water
weg te varen
Op het moment dat de kapitein het
schip had verlaten, nam de
strandvonderij de bewaking van het
schip op zich. Dat gebeurde bij toer
beurt door Klaas Uitgeest, Maarten
Jan Boon, Kees Burgman en Piet Uit
geest. Zaterdagmorgen vroeg arri
veerden vertegenwoordigers van ver
zekeringsmaatschappij op de plek
van de stranding. In de loop van de
morgen werden de kapitein en be
manning door de truck van de KNRM
afgezet op de plek, waar ze de avond
ervoor benauwde momenten door
brachten. Nadat de kapitein aan
boord was gegaan, arriveerden ver
tegenwoordigers van de waterpolitie,
die een verklaring van de kapitein
opnamen.
Het nieuws over de stranding ging als
een lopend vuurtje. Zodra het
zaterdagmorgen licht was, stroom
den nieuwsgierigen toe. Toeval of
niet, de kapitein had het schip laten
stranden tegenover de strandopgang
die bekend staat als het 'paadje van
de Muy'. Maar de meeste kijkers
kwamen via het slag van paal 21,
waar het op de parkeerplaats al snel
een drukte van belang was. Zondag
middag was de stroom kijkers zelfs
zó groot, dat links en rechts in de
berm langs de weg auto's werden
geparkeerd. Ook op nieuwjaarsdag
heerste er grote drukte.
De nieuwsgierigen hielden weinig af-
kapitem vijf schepen bezit. Na onder
handelingen tussen de verzekerings
maatschappij en bergers (Smit Tak en
rederij Waterweg) werd zaterdaga
vond om 21.00 uur een
bergingscontract afgesloten, in prin
cipe op basis van 'no cure, no pay',
maar volgens de bergers wel in een
aangepaste versie. Een vertegen
woordiger van de verzekeringsmaat
schappij spreekt het gerucht tegen
dat het contract niet door alle betrok
ken partijen zou zijn ondertekend.
Maar om precies na te gaan wat zich
voor en tijdens de stranding had af
gespeeld, beluisterde hij gisteren een
opname van de gesprekken tussen
de kustwacht en de kapitein. Hij was
onder andere geïnteresseerd in de
wijze waarop de kapitein met de
bergers een mondelinge overeen
komst is aangegaan Dat hij vervol
gens een eventueel contract met zou
hebben ondertekend, is volgens de
zegsman niet relevant, omdat hij toen
niet meer de bevoegdheid had over
het schip
Zodra het contract een feit was zat
het werk van de Texelse
strandvonderij er op en werd de be
waking overgenomen door de
bergers van Smit Tak en rederij Wa
terweg. De bergers gingen meteen
aan de slag, want de voorspellingen
waren dat de wind naar het noord
oosten zou draaien, waardoor er met
voldoende water meer zou staan. Bij
vloed werd met de sleper Zeus een
eerste vergeefse poging ondernomen
om de Hunte vlot te trekken. Hiervoor
was een sleeptros van circa 1,6 kilo
meter uitgelegd. Maar zelfs de circa
meter lucht per uur naar paal 22 o
gebracht, met als doel het lijnza
schroot met een slang van meer
honderd meter lengte uit het schi
zuigen. Het spul wordt opgevan
in zogeheten big bags met een
houd van 1000 liter, waarin circa
kilogram kan worden opgeslagen
zakken werden met dumpers c
het strand vervoerd en bij paal
overgeslagen op vrachtwagens,
het afvoeren naar de schuren var
Firma A. Bakker Azn. in Oudescl
Een langdurige en arbeidsintensi
operatie, die veel tijd in beslag n,
Aanvankelijk duurde het tien mini
om een zak te vullen, maar nadat
extra pomp was aangebracht, kon
capaciteit volgens een technici
worden opgevoerd tot 7,5 zakken
uur. Maar dan nóg is er veel ged
vereist. Want de helft van de vra
is altijd nog meer dan duizend z
ken. 'We verwachten dat we er ter
het weekend zoveel uit het schip h'
ben gehaald, dat we het bij hc»,
water kunnen vlot trekken. We hop:
op een flinke noordwester storm, nt
een dik tij water. We gaan ervoor.'I
bergers mogen dan vastberaden ii
om de Hunte vlot te trekken, hel
nog onzeker of dit lukt. Door de vj
wachte oostenwind zal het waterjjj
het komend weekend waarschijn,
niet de gewenste hoogte bereik^
Mocht tot sloop worden beslot^!
dan zullen daar op Texel zeker gej,,
digden voor zijn. Henk (van de Bare,,
Witte, die al eerder zo'n klusje heij
geklaard, had er afgelopen zaterd^j
wel oren naar.
Voor het bergingswerk dat gisten
