Bsaaaaa
ioniers van Sint Donatus verzetten hun bakens
We hebben heel veel
leuke dingen gedaan
Opgraving Blekerij smaakt naar meer
7
.TEXELSE
COURANT'
Plan Vogelkijkhut
naar provincie
Gezondheidszorg
beter bereikbaar
[Wat ik zeggen wou...
Maak stroom uit
water, niet uit wind
Raadscommissies
samen bijeen voor
dringende zaken
Reumafonds
zoekt
collectanten
Wandeltocht
zijn dé gezichten van zuivel-
perderij Sint Donatus, Marc van
jsselberghe en Benno Bakker.
eerste heeft in de 27 jaar dat hij
het BD-bedrijf actief is nog nooit
■n koe gemolken, maar ontpopte
;h als een pionier, door wiens
irnieuwingsdrang de boerderij
e een kwart eeuw geleden nog in
rode cijfers zat een gezonde
ekomst kreeg. De landbouw- en
ehouderij was lange tijd het
erk van Bakker, die zich later toe-
ide op productontwikkeling,
rktverkenning, afzetverzorging,
cursies, bedrijfs- en PR-zaken.
iden zetten een punt achter het
rk. 'Tijd voor wat anders.'
smakkelijk hebben de pioniers het
5t altijd gehad. Toen de familie Van
Jjsselberghe in 1975 de keus
laakte om op de landerijen aan de
jornderweg biologisch-dynamisch
gaan boeren, ging dat aanvanke-
|t niet over rozen. Van Rijsselberghe:
de beginjaren hadden we veel
fchapen. We werkten samen met een
jntal boeren, maar we hadden de
»ch dat er voor de biologisch-dyna-
lische producten onvoldoende afzet
as. Toen ik erin stapte, draaide het
adrijf verlies. De schapen gingen
jn de kant en ik ben begonnen met
ontwikkelen van nieuwe
loducten en het zoeken van afzet
lervoor.'
nno Bakker stapte na zijn oplei-
ing op de Hogere Landbouwschool
In 1979 bij Sint Donatus binnen. 'Ze
ichten een melkveehouder en dat
ik me wel wat. Bovendien wilde ik
■aag terug naar het eiland.' In de 23
|ar dat hij er werkt, maakte hij de ups
de downs in het bedrijf mee. 'Het
'as pionieren. Mare bedacht wat en
dan zeiden we tegen elkaar- "Dat
laken we wel even in de verloren
rtjes We hebben heel veel leuke
Ingen gedaan. Joost mag weten
eveel aardappelen we in doosjes
bben gestopt. Je moet bedenken
Jt het begin jaren negentig allemaal
niet zo lekker ging in de zuivelsector.
I De handel groeide explosief en de
'(markt zocht een richting. Met als ge-
1'volg dat wij met onze producten bui-
r ten de boot vielen en onze afzet in de
knel kwam. De biologische aardap-
pelen werden onze redding. Na een
c' artikel in de Telegraaf was er vraag
naar wel 100 ton. Alleen hadden we
0 daar maar een fractie van. De piepers
Waren met aan te aanslepen. Maar
het jaar erop konden we wel volop
aan het inpakken
0 fekker en Van Rijsselbergen piomer-
f tien in een tijd dat het merendeel van
II de reguliere landbouw weinig of niets
est hebben van de alternatieve
moe
sector. De tegenwind op Donatus
manifesteerde zich ook in een moei
zame verhouding met traditionele
boeren, die de activiteiten aan de
Hoornderweg wantrouwend gade
sloegen en hun kritiek niet altijd on
der stoelen of banken staken. Maar
de individualistisch aangelegde Van
Rijsselberghe koesterde zijn visie op
de landbouw, alleen door het geven
van een toegevoegde waarde aan
producten en bij de ontwikkeling en
afzet samen te werken, kunnen indi
viduele bedrijven overleven. De
productie in bulk rendeert slechts
marginaal en vereist een dermate
grootschalige aanpak, dat die voor
velen niet is weggelegd. Het is een
stelling waar veel collega's binnen de
reguliere landbouw nog steeds met
aan willen. Maar Van Rijsselberghe
wordt dan ook niet gehinderd door
een generaties lange agrarische tra
ditie 'Je kunt van een gemiddelde
boer niet verwachten dat ze nieuwe
eigen producten in de markt zetten.
Op Texel zijn best veel mogelijkhe
den. Er is bijvoorbeeld meer vraag
dan aanbod in biologische
producten, bijvoorbeeld in melk. Ik
denk dat er grote kansen liggen als
we processen gaan structuren. Ik
roep al zes jaar dat er een coördina
tor moet komen, die regionaal, pro
vinciaal en Europees beleid gaat ver
talen naar lokale activiteiten. Ik denk
dat zo'n coördinator zich heel snel
terugbetaalt. Maar dat moet wel wor
den gedragen door de landbouw
sector zelf.'
Waar de collectieve landbouw met
plat ging voor de vooruitstrevende
ideeën van Van Rijsselberghe, bracht
hij die binnen Donatus wel in praktijk.
Zijn creatieve geest leverde tal van
nieuwe producten op en om hier be
kendheid aan te geven meldde hij
zich in het verleden meer dan eens bij
de redactie van de Texelse Courant,
waarbii uit zijn tas allerlei potjes en
flesjes met nieuwe zuivel- en andere
heerlijkheden tevoorschijn kwamen.
Al die producten wisten de weg naar
de klant steeds beter te vinden. Ze
ker nadat Van Rijsselberghe en
geestverwant en econoom Henk Pilat
zes jaar geleden het initiatief namen
tot de oprichting van de Wadden-
groep, een stichting die zich in regio
naal verband bezighoudt met afzet,
promotie en ontwikkeling van biolo
gische Waddenproducten. 'Het is
ontstaan vanuit een toenemende
vraag naar biologische
streekproducten en de gedachte dat
individuele landbouwbedrijven geen
kans op overleven hebben als ze zelf
standig blijven. We hebben een for
mule ontwikkeld, waarbinnen we af
spraken met elkaar hebben gemaakt.
De bedrijven kunnen gebruik maken
van eikaars kennis en elkaar aanvul
len op markten.'
De formule werkt goed. Van
Rijsselberghe: 'Momenteel zijn er
tussen de 23 en 25 bedrijven die
eindproducten maken en ongeveer
70 die biologische grondstoffen leve
ren. Alles bij elkaar verkopen die aan
600 winkels in Nederland, België en
Duitsland. Een hele klus, want het zijn
vaak relatief kleinschalige winkels
nationaal, van Den Helder tot Esbjerg,
bedrijven begeleiden. Na Nederland
en Duitsland richt de Waddengroep
zich nu op Denemarken. 'Dat wordt
een hele klus. De contacten verlopen
er moeilijk en traag en er moet veel
worden gelobbyd. Bovendien moe
ten we behoedzaam opereren. Want
voor je het weet, loopt een ander met
je goeie ideeën weg.'
De vraag is waarom de Wadden-
groep niet beperkt kan blijven tot
Nederland en zo'n grootschalige
vis. Er worden 140 verschillende
producten gemaakt die allemaal gre
tig aftrek vinden Zeer 'eigen' zijn
brood- en zuivelproducten, kaas,
kwark, yoghurt en boerderij-ijs. Door
de samenwerking binnen de
Waddengroep kunnen fruitsoorten
als vlier-, aroma-, duindoorn- en
vossebessen delicatessen als taart,
jam, wijn en duindoornyoghurt wor
den gemaakt. Bakker. 'Dankzij de
Waddengroep beschikken we nu
over een zeer stabiele afzet.'
voor hele specifieke markten, die
soms heel lastig zijn te ontwikkelen
Daartegenover staat dat ze wel heel
trouw zijn. Als je eenmaal een plek
hebt in zo'n winkel word je er niet
zomaar uitgeknikkerd omdat een
regiomanager dat besluit.'
De vooruitzichten voor de Wadden
groep zijn goed. Het Europese
ondersteuningsfonds Leader heeft
toegezegd de regionale activiteiten
de komende zes jaar te ondersteunen
en uit te breiden. Dat betekent inter-
omvang moet krijgen. Van
Rijsselberghe: 'Omdat we op lande
lijke schaal een hele kleine partij zijn.
Je moet een grote markt hebben om
de verschillende producten af te zet
ten. Je hebt daar een hele specifieke
klantenkring voor nodig. De duin
doornjam die in de regio wordt gepro
duceerd, proberen we ook in dat ge
bied af te zetten, om zo de identiteit
te handhaven
Op het gebied van verse
(zuilvel)producten is Donatus binnen
de Waddengroep nog altijd een grote
Aan de traditionele taakverdeling tus
sen Van Rijsselberghe en Bakker
kwam 4,5 jaar geleden abrupt een
einde, toen de eerste enkele zware
hartoperaties moest ondergaan. De
dagelijkse leiding kwam volledig in
handen van Bakker. 'Hoewel we hier
met z'n allen een fantastische sa
menwerking hebben, merk ik toch
dat ik blijf zoeken naar de samenwer
king zoals Mare en ik die hadden Ik
ben hier tamelijk dominant aanwezig
en merk dat ik de zaken op mijn ei
gen manier blijf oplossen. Maar ik
Marc van Rijsselberghe en Benno Bakker nemen na tientallen jaren aan het eind van dit jaar afscheid van Sint Donatus. De zuivelboerderij
wordt onder een nieuwe leiding voortgezet. Foto Gerara Timmerman)
denk dat het bedrijf toe is aan een
andere aanpak. Het is tijd dat
Donatus zich bezint op de omvang
van de schaal waarop wordt gewerkt
en de positie op het eiland. Als je er
gens zolang werkt, is het tijd om eens
in de spiegel te kijken. Dat heb ik
gedaan en ik ben tot de conclusie
gekomen dat het tijd is voor wat an
ders. Wat, dat weet ik nog met. Ik heb
in ieder geval een contract met
Gradiënt BV dat ik vier uur per week
op de Schotse Hooglanders in de
duinen let. Ik heb grote affiniteit met
de natuur en met water. We hebben
hier bijvoorbeeld ons eigen water-
beheerproject. Ik hoop in de toe
komst iets in die richting te kunnen
gaan doen.' Van Rijsselberghe zet
binnen de Waddengroep het werk
voort waarmee hij zich al enige jaren
bezighoudt. Ook de echtgenotes van
Bakker (Insabella) en Van
Rijsselberghe (Geertje) treden terug
uit de maatschap.
Ze laten een goed renderend bedrijf
achter met een gezonde afzet.
Donatus omvat zestig hectare grond,
waarvan er twintig worden gebruikt
voor akkerbouw. Op jaarbasis wordt
er 320.000 liter melk geproduceerd,
een hoeveelheid die in z'n geheel op
de boerderij wordt verwerkt. Verder
worden excursies gehouden en wor
den op de boerderij producten ver
kocht. Bijzonder aan het bedrijf is ook
dat een deel van de medewerkers
wordt voorbereid op een volwaardige
rol in de maatschappij. De aard van
het bedrijf en de manier waarop
wordt gewerkt op Sint Donatus heeft
alles te maken met de drie doelstel
lingen van de stichting: optimale bio
logische dynamische landbouw, edu
catie en voorlichting en opvang.
Tot het eind van dit jaar blijven Bak
ker en Van Rijsselberghe actief lid in
de maatschap Sint Donatus, die be
staat uit zeven maten. Aan het eind
van dit jaar trekt het tweetal zich daar
uit terug. 'We werken nu aan de op
volging, zodat een nieuw team wordt
gevormd dat samen met de Stichting
verder gaat. Dat gaat in goede har
monie. We werken in een gelijkwaar
dige constructie. Het is een interes
sant bedrijf, waarvoor zeker
opvolgers te vinden moeten zijn.'
Over de toekomstige werkwijze op
het bedrijf maakt het tweetal zich
geen zorgen. 'Het beleid is vastge
legd in de doelstelling.' Als bestuurs
lid van de stichting, die als een stille
vennoot deel uitmaakt van de maat
schap, zullen beiden op de achter
grond betrokken blijven bij het bedrijf.
Gerard Timmerman
i Opvarenden van de schepen die in de zeventiende eeuw op
'de Rede van Texel lagen, zijn mogelijk de belangrijkste klan-
1 ten geweest van de blekerij die ruim een eeuw heeft gefunc
tioneerd in de 'Negen Bunder' tussen de Rovershut en
HWindy Ridge. Dat is een theorie van Irene Maas uit Alkmaar,
rdie de afgelopen zomer het initiatief nam voor een
S opgraving waarbij talloze interessante voorwerpen aan het
'licht kwamen: glaswerk, dakpannen, plavuizen, wandtegels,
pijkers, munten, tabakspijpen, keramiek en zelfs voedsel-
sten zoals de doppen van eieren van meeuwen en vis-
iefjes. Maas vindt dat er alle reden is om dit archeologi-
;che onderzoek op uitgebreide schaal voort te zetten in
ombinatie met archiefonderzoek. Zij zal de Rijksdienst
oor Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB) om medewer
ing vragen en hoopt ook op enige steun van de gemeente
Texel, omdat op deze manier een nog onbekend stukje lo
kale historie kan worden geschreven.
melding gemaakt van werkzaamhe
den 'aan de boe' en aan 'beide
huijsen'.
Wasserij
Een zeventiende-eeuwse kleer-
blekerij zouden we nu een wasserij
noemen. Het wassen gebeurde met
loog en houtas, het bleken met kar
nemelk of wei en zonlicht. Voor het
wassen, naspoelen en bleken in de
zon was een vlak gebied en veel
schoon water nodig, zoals blijkt uit
het proefschrift 'De Haarlemmer
Bleekerijen' van S.C. Regtdoorzee
Greup-Roldanus uit 1936. In het
mientgebied was dat volop beschik
baar. Het grondwater van het binnen
land van Texel was veel minder ge
schikt, omdat het ijzerhoudend en
bruin was. Een blekerij zou ook in de
Hoornder duinen mogelijk zijn ge
weest, maar dat gebied was eigen
dom van boeren, terwijl Gerritsland
vrij beschikbare domeingrond bood
die kon worden gehuurd. De omge
ving zag er toen totaal anders uit dan
nu. Het was een open heideterrein
zonder dennen.
Irene Maas vindt het onwaarschijnlijk
et onderzoeksterrein maakt deel uit
'an de zogeheten mientgronden, een
:andig heidegebied dat de overgang
'ormde tussen de duinen en het die-
ere binnenland van Texel. Irene
laas is in deze omgeving geboren
in kreeg al in haar jeugd belangstel
ling voor het leven en werken van
vroegere generaties boeren die op
leze weinig vruchtbare grond het
ïoofd boven water hielden. Intrige-
end vond ze het bakstenen funda
ment van tien bij twaalf meter dat tot
1950 in het weiland achter de
Rovershut stond. Beweerd werd dat
iet de overblijfselen van een kloos-
ler waren en dat de monniken die er
woonden er een blekersbedrijf had
den. Maas wilde daar meer van we
len.
3ogingen om de Rijksdienst voor
Oudheidkundig Bodemonderzoek
nervoor de interesseren haalden
diets uit. De eerste brief die ze
stuurde raakte in het instituut zoek en
hop de tweede brief werd geantwoord
?dat er contact met haar zou worden
opgenomen, wat nooit gebeurde,
leien het gebied door Staatsbos
beheer op de schop werd genomen
in verband met de aanleg van natuur
ontwikkelingsgebied De Ploeg-
elanden, was dat voor Maas een
goede gelegenheid zelf te gaan gra
ven, samen met anderen die haar
archeologische passie delen. Eigen
lik mag een particulier geen archeo
logisch onderzoek uitvoeren buiten
de officiële wetenschappelijke instan
ties om, maar Staatsbosbeheer had
er geen bezwaar tegen dat leden van
de Historische Vereniging Texel en
kele proefsleuven en kuilen gingen
delven. Al direct vonden de gravers
twee paalgaten op twaalf meter van
elkaar, zeventiende-eeuwse scher
ven, roestige spijkers en gebroken
bakstenen in allerlei soorten. Com
plete bakstenen of muurresten wer
den niet gevonden. Blijkbaar zijn alle
nog bruikbare materialen die destijds
bij de sloop vrijkwamen, afgevoerd
en elders opnieuw gebruikt.
Doorleefd
Al gauw werd duidelijk dat het een
intens doorleefd terrein is, met spo
ren van verschillende bouwlagen
boven elkaar. Bij het bepalen van de
afmetingen van de bebouwing vond
de groep aan de westkant van het
terrein een drie meter brede sloot die
met beer en zand was gedempt. Een
enorme hoeveelheid scherven kwam
tevoorschijn toen deze sloot over een
lengte van tien meter werd door
zocht. Door elkaar lagen schotels uit
de eerste helft van de zeventiende
eeuw maar ook een theeserviesje uit
1711. Mogelijk is de sloot die door de
bleker voor het spoelen werd ge
bruikt in 1730 met afval dichtgegooid
toen het blekersbedrijf werd opgehe
ven en de nieuwe eigenaar, Jan
Cornelisz Bos, er een boerenbedrijf
begon. Behalve bedrijfsgebouwen
moeten er ook éen of meer woonhui
zen hebben gestaan. Er zijn archief
stukken gevonden waaruit blijkt dat
timmerman Thijs Jansz Velthoen tus
sen 1690 en 1720 regelmatig in het
'Gerslandt' heeft gewerkt voor bleker
Jacob Wuijdts. Onder meer wordt
De resultaten van de opgraving werden vrijdag getoond in 'Tusse de banke', het hoofd
kwartier van de Historische Vereniging Texel. Vooral het gerestaureerde keramiek maakte
indruk. Foto Harry do Graaf)
dat de wasserij voor de eigen Texelse
bevolking werkte. Ze neemt daarom
aan dat de klantenkring voornamelijk
bestond uit kapiteins en officieren
van schepen die op de Rede lagen.
In het verslag dat ze van haar
naspeuringen maakte, staat: 'We
stellen ons de bleker en zijn knecht
voor die met een kar naar de sche
pen gingen, de kisten en manden met
wasgoed ophaalden en later weer
keung gewassen, gebleekt en geste
ven terugbrachten. Het echte was-
en bleekwerk zal vooral zijn gedaan
door wasvrouwen en blekersmeiden.
In het winterseizoen werd niet gewas
sen. Het succes van de Oude
Bleekerij op Texel zal afhankelijk zijn
geweest van het aantal schepen dat
op de Rede lag te wachten op ver
trek'.
Monniken
Van de monniken die volgens de
overlevering in het gebied gewoond
moeten hebben, is bij de opgraving
geen spoor gevonden. Maar volgens
Maas wil dat niet zeggen dat ze er in
een veel verder verleden niet zijn ge
weest. Bij bodemonderzoek achter
het 'Hutje op de Hei' is veertiende-
eeuwse landbouwgrond aangetrof
fen Mogelijk hebben de monniken
daar iets mee te maken gehad.
De voorwerpen die in de spoelsloot
zijn gegooid, dateren uit de laatste
periode van het blekersbedrijf. Elders
moeten uit eerdere perioden afval-
kuilen met huis- en bedrijfsafval zo
als asresten verborgen liggen. Maas
zou graag zien dat de opgraving met
medewerking van de ROB wordt
voortgezet, dus onder leiding van een
professionele archeoloog. Minstens
zo belangrijk is archiefonderzoek. Uit
notanële aktes, belastingaangiftes en
andere stukken die betrekking heb
ben op de bewoners van de blekerij
zouden veel gegevens zijn te ontle
nen over hoe daar werd geleefd en
gewerkt en welke betekenis het be
drijf had in de toenmalige eiland-
economie.
Bij de opgraving, waarbij zo'n 35 ku
bieke meter grond werd verzet, werd
Irene Maas onder meer ter zijde ge
staan door Henk Brugge, Govert van
Noort, Johan Reydon. Hans de Beurs
en Maarten Brugge. Laatstgenoemde
vond met zijn metaaldetector mun
ten, een vingei hoedje musketkogels,
een deurslot en andere metalen voor
werpen. Ivo Mol van EcoMare knapte
het metaal op en determineerde ook
vele pijpenkoppen. Een dankbare
taak hadden de dames van de 'plak-
ploeg', die uit de ontelbare scherven
weer prachtige potten en schalen
samenstelden. Met alle andere ge
vonden spullen lagen die vrijdag
avond in 'Tusse de banke', waar Irene
Maas voor een groep betrokkenen en
geïnteresseerden verslag deed van
haar onderzoek.
Het college heeft besloten om de
artikel 19-procedure die nodig is
voor de bouw van een Vogelkijkhut
en de aanleg van een wandelpad
met brug nabij de Zaandammerdijk
in Waalenburg voort te zetten. De
provincie zal worden gevraagd een
verklaring van geen bezwaar af te
geven.
Het betreft een plan van Natuur
monumenten dat in januari vorig jaar
een bezwaar van een omwonende
uitlokte. Betrokkene verwachtte dat
het aantal verkeersbewegingen op de
Zaandammerdijk zou toenemen.
Naar aanleiding daarvan werd geke
ken naar een mogelijkheid om auto's
en fietsen te parkeren. Een daarvoor
geschikt perceeltje werd gevonden
tegenover de Zaandammerdijk. Op
18 februari jongstleden werd op
nieuw een hoorzitting gehouden,
deze keer naar aanleiding van bezwa
ren tegen de parkeerplaats. Er wordt
nu naar alternatieven gezocht. Het
ambtelijk advies aan b en w was om
de procedure alleen voor de vogel
kijkhut door te zetten omdat daar
geen bezwaar tegen was en over de
rest eerst overleg te voeren. Het col
lege heeft echter besloten het hele
plan in één procedure af te handelen.
Thuiszorg Kop van Noord-Holland
breidt met ingang van maandag de
Jeugdgezondheidszorg aanzienlijk
uit. De dienst is elke werkdag tussen
9.00 en 17.00 uur via telefoonnum
mer 0900-4636549 bereikbaar voor
vragen over ontwikkeling, voeding,
opvoeding en verzorging van baby's
en jonge kinderen tot vier jaar. Tot
voor kort hielden de consultatiebu
reaus één keer per dag telefonisch
spreekuur. De Jeugdgezond
heidszorg is een vraagbaak voor
ouders en verzorgers, medewerkers
van peuterspeelzalen en kinderdag
verblijven, huisartsen, verloskundi
gen en anderen.
VRIJDAG 1 MAART 2002
bnc.cc vae tczxT* huren >oevww<4ciijfcticid ><o dc rodjcui
Windturbines houden de gemoede
ren bezig Moeten ze op Texel wor
den toegelaten of juist niet? Wat mij
betreft kunnen de molens die al zijn
gebouwd gewoon blijven staan, want
ze zijn er tenslotte niet illegaal geko
men, maar er moeten beslist geen
nieuwe bijkomen. Ze passen hier niet,
storen in het landschap, leveren risico
op voor vogels, maken lawaai, geven
alleen stroom als het waait en vragen
veel onderhoud. Toch moet Texel iets
doen op het gebied van duurzame
energie. Getijdenenergie ligt dan het
meest voor de hand. Een getijden-
centrale werkt altijd omdat er altijd
stroming is. maakt geen lawaai en je
ziet en hoort er niets van omdat alles
onder water zit. Natuurlijk zullen daar
ook wel problemen aan vast zitten en
zal het lang duren voordat zulke cen
trales een belangrijke bijdrage leve
ren aan de energievoorziening, maar
het is wél de juiste weg, speciaal in
de Texelse situatie. Maak hier geen
stroom uit wind maar uit water. Ik
roep alle plaatselijke politieke partijen
op om daarover vóór de
gemeenteraadsverkiezing een duide
lijke uitspraak te doen. Velen zullen
hun stem daarvan laten afhangen.
Jan Zwan,
Den Burg
Mede in verband met de overgang
naar het duale stelsel gaan de ver
gaderingen van de raads
commissies, die op 18,19,20 en 21
maart zouden worden gehouden
niet door. In plaats daarvan is er
maandag 18 maart één 'algemene'
commissievergadering, waarop
dnngende zaken worden behan
deld. De dan demissionaire wet
houders zullen daarbij ook aanwe
zig zijn.
De oude gemeenteraad komt dins
dag 12 maart voor het laatst bijeen.
De bijeenkomst staat in het teken van
afscheid en begint reeds om 15.30
uur. Tussen 17.30 en 19.00 uur wordt
gepauzeerd. Dan is er tot 19.30 uur
een presentatie van de besluiten die
onlangs door de jeugdgemeenteraad
zijn genomen. Vervolgens wordt de
rest van de agenda afgewerkt. Eén
van de punten is het traditionele on
derzoek naar de geloofsbrieven van
de nieuw gekozen raadsleden. De
vergadering eindigt rond 21.00 uur.
De nieuwe raad vergadert donderdag
14 maart voor het eerst. De agenda
vermeldt de installatie van de nieuwe
bestuurders en de samenstelling van
de raadscommissies.
Het Nationaal Reumafonds is op
zoek naar mensen die in de week van
10 tot en met 16 maart willen
collecteren. Het gaat om belangrijk
werk, want het reumafonds krijgt
geen overheidssubsidie en ongeveer
25 procent van alle inkomsten wordt
in die ene week opgehaald. Reuma,
een verzamelnaam voor meer dan
200 verschillende aandoeningen, is
volksziekte nummer één. Liefst één
op de tien Nederlanders heeft last
van het 'bewegingsapparaat'. In
bijna alle gevallen gaat het om ge
wrichten die zijn aangetast, met alle
(pijnlijke) gevolgen van dien. Reuma
is een ziekte die iedereen kan over
komen, jong en oud, man en vrouw.
Het collectegeld wordt gebruikt voor
de bestnjding van reuma: voor we
tenschappelijk onderzoek, het geven
van voorlichting, hulpmiddelen en
voor aangepaste vakanties. Wie
meer informatie wenst of zich wil
aanmelden, kan contact opnemen
met de rayonleider van Noord-Hol
land: Gera Rodi, tel. 0226-313745.
Rondom Oosterend wordt zondag 3
maart de propagandawandeltocht
van wandelsportvereniging Het Gou
den Boltje gehouden. Met deze tocht
wordt het wandelsportseizoen geo
pend. Er zijn routes uitgezet van vijf,
tien en vijftien kilometer, de start vindt
tussen 13.00 en 14.00 uur plaats
vanaf Strends End aan de
Achtertune. Kosten voor deelname
bedragen €3,-, €2,30 voor leden.
Zonder herinnering zijn de kosten
€1,85 en €1,15.
De volgende tocht van Het Gouden
Boltje is de Lammetjeswandeltocht
op 1 april (tweede Paasdag). Voorin-
schrijven is tot 16 maart mogelijk bij
Hennie van Heerwaarden, tel.
313087.
De kinderen van Afghanistan vragen uw hulp
