Winterconcert KTF ook
>oeiend om naar te kijken
>chade aan kunstwerk
oor wind veroorzaakt?
.TEXELSE J COURANT'
^at ik zeggen wou...
Woningbouw (2)
Wat ik zeggen wou.
Woningbouw (3)
'Gemeente moet
op termijn uit
vliegveld stappen'
Nader onderzoek
schuiven komgrens
Onderhoud
tuinwallen
Vrouwen van Nu
Ruilbeurs
Sterren kijken
fflaar gebeurd
Verkooptechniek
an Sambeek geeft voorzittershamer aan Auke Rienstra
m
Zuster Speranda
naar Aerdenhout
DINSDAG 19 MAART 2002
it belang van het politieonderzoek werden de scherven aan de voet van het kunst-
voorlopig onaangeroerd gelaten. (Foto Hany da Graaf)
numentje Hoe groot het schade
bedrag is, is nog niet bekend, want
dat hangt af van de operatie die no
dig is om de boel te herstellen. Als het
kapotte onderdeel ter plekke kan
worden vervangen, valt het mee.
Maar als een kraan nodig is om het
hele kunstwerk naar een werkplaats
op het vasteland te brengen, loopt
het in de duizenden euro's. Volgens
Jan Wolkers is het vervaardigen van
een nieuwe golf geen enkel pro
bleem. Het Amsterdamse bedrijf Van
Tetterode dat het kunstwerk heeft ge
construeerd, beschikt over de mallen
waarmee eenvoudig een nieuwe golf
kan worden uitgesneden. Het was
Jan Vonk van het hoogheem
raadschap Uitwaterende Sluizen die
Wolkers op de hoogte stelde van het
vermeende vandalisme. De kunste
naar vond het niet zo aannemelijk dat
het door de wind is gebeurd. 'Zó hard
heeft het toch met gewaaid? In het
verleden zijn we menigmaal bij zware
storm wezen kijken hoe het ding zich
hield. Er was nooit wat aan de hand'.
Als het beeld wel bewust door ie
mand is vermeld, is het de derde keer
dat een glazen kunstwerk van Wol
kers dit lot treft. Het lijkt nu dat van
dalen het vooral hebben voorzien op
werken van de Texelse kunstenaar,
maar dat komt door zijn nationale
bekendheid. Wolkers: 'Ja dat zit in de
publiciteit. Het staat in alle kranten als
er iets van mij wordt vernield. Werk
van veel andere kunstenaars wordt
ook vaak beklad of kapot gemaakt,
meestal door dronken mensen die 's
nachts uit uitgaansgelegenheden
komen'. Ook in dit geval was er veel
belangstelling van de media. Jan
Vonk van Uitwaterende Sluizen en de
politie hadden het druk met het te
woord staan van journalisten.
Het kunstwerk 'Tot hier en niet verder'
werd in 1998 gemaakt in opdracht
van het hoogheemraadschap als her
innering aan de voltooiing van de
dijkverzwaringen in het kader van de
Deltawerken. Het zou ongeveer
ƒ80.000,- hebben gekost.
ruonjrlijkhcuj van dc rcviinuc
Net als Pim Fortuyn is Suzan Boom
sterk in het signaleren en opsommen
van problemen, maar blijft ze achter
in het trekken van de juiste conclusies
en het aangeven van werkbare oplos
singen. Het maken van een vergelij
king tussen een Texelse woning
zoekende en een asielzoeker is krom,
temeer als wordt gesteld dat er 'voor
de eigen bevolking mets kan en mets
mag en voor de asielzoeker en de
toeristen van alles'.
Los van het feit dat ik 'eigen bevol
king' een tamelijk enge term vind,
betreft het hier problematiek van to
taal verschillende aard, met huisves
ting als enige overeenkomstige fac
tor.
Het over één kam scheren van asiel
zoekers en de toeristen is een scheve
voorstelling van zaken - er zit een
groot verschil tussen vluchten of
vakantievieren. Het signaleren van
een tekortkoming in de aanpak van
de sociale woningbouw is een goede
zaak, het leggen van een verband
met de huisvesting van mensen die
hun eigen land noodgedwongen heb
ben moeten verlaten riekt naar het
zelfde soort populisme als waar Pim
Fortuyn zich van bedient. En voor wat
betreft de populariteit van de heer
Fortuyn, de geschiedenis leert ons
dat de populariteit van een politicus
lang niet altijd een garantie voor suc
ces inhoudt.
Rob van Beurden,
Oudeschild.
K
Van de brief van Suzan Boom in de
krant van vrijdag schrok ik een beetje
Alsjeblieft, toch geen 'eigen volk
eerst' -Fortuyn- denken op Texel? Ik
begrijp het wel - een beetje. Al is het
jaren geleden, ik weet nog precies
hoe gefrustreerd ik destijds was toen
mij de huur werd opgezegd. Huizen
genoeg, maar ze waren voor toeris
ten, niet voor ons. Dan doet het pijn
wanneer een ander eerder aan de
beurt is. Natuurlijk moeten er meer
woningen voor Texelaars komen, na
tuurlijk is het schrijnend om wel al die
luxe vakantievilla's te zien verschij
nen. Maar laten we de verhoudingen
niet uit het oog verliezen. Een huis
voor asielzoekers lijkt mij iets heel
anders. Een asielzoeker is gevlucht
uit eigen land. vaak uit doodsangst,
is familie en vrienden, soms gezins
leden kwijt... Dan heb je veiligheid
it glazen kunstwerk 'Tot hier en
ft verder' van Jan Wolkers op de
Ut van de Prins Hendrikpolder be
hartigd door een vandaal of is
■tijdens de oosterstorm van vrij-
ig gewoon kapot gewaaid? Aan-
inkelijk dacht de politie aan het
i'rste, omdat op de hardstenen
)kkel duidelijk de afdruk van een
Shoenzool is te zien, wat erop zou
ijzen dat iemand in het kunst-
rerk is geklommen en de gesti-
lèWe golf' eraf heeft getrokken of
■agen. Ook het feit dat de rand
(M één van de in stand gebleven
rdelen schade vertoont, geeft
Isel aan die gedachte. Later
itond daarover twijfel, toen be
id werd dat de golf kort voor de
lekking van de schade al los
K
Bes Maas uit Den Burg meldt dat hij
■derdagmiddag omstreeks 12.30
■met anderen toevallig in de buurt
B het beeld was en duidelijk zag
dat de golf wiebelde in de wind en dat
hij aan de onderkant ook scheurtjes
vertoonde. 'Ik dacht nog: nu krijg je
materiaalmoeheid of iets dergelijks.
Als dat op den duur maar goed gaat...
Toen ik een paar dagen later weer
kwam, zag ik dat juist dat onderdeel
er inderdaad af was Ik ben er daarom
bijna zeker van dat de schade door
de elementen is veroorzaakt en ge
lukkig niet door vandalisme'.
Maar hoe is dan die voetafdruk en de
schade aan het overgebleven onder
deel te verklaren? Een denkbare
theorie is dat iemand de loszittende
golf zag, op de sokkel is geklommen
en hem er heeft afgetrokken of afge
slagen. Het kan ook een goed
bedoelde maar mislukte poging zijn
geweest om het loszittende deel te
bergen
Veel schade?
Hoe het ook zij, in elk geval lag de golf
in scherven aan de voet van het mo-
De gemeente zou zich op termijn
moeten terugtrekken uit de exploi
tatie van het vliegveld. De aande
len daarvan zouden in handen
moeten komen van ondernemers
op Texel. Die voorzet op de toe
komst van het vliegveld gaf het
CDA dinsdag tijdens de raads
vergadering.
Burgemeester Geldorp wilde van
fractievoorzitter Jan Koolhof weten
aan welke termijn het CDA denkt.
Texels Belang zei in een eerste reac
tie zich nog niet te kunnen vinden in
ideeën om het bedrijfsleven alle aan
delen te laten overnemen. Koolhof liet
weten dat binnen de partij nog met
over concrete termijnen gesproken
was. 'Het is meer een gedachte
spinsel.'
De raad sprak over een voorstel van
burgemeester en wethouders om de
vrijkomende aandelen van het minis
terie van Verkeer en Waterstaat in de
NV Luchtvaartterrein eventueel tijde
lijk bij de gemeente onder te brengen,
als het rijk ze met voor 1 juli verkocht
heeft. Op die manier wil de gemeente
voorkomen dat een toegezegde bij
drage van het rijk voor renovatie van
de grasbanen in het geding komt. Het
ministerie bezit 65 procent van de
aandelen. De gemeente heeft een
belang van 29 procent.
De partijen gingen, net als in de
commissievergadeTTng, unaniem ak
koord met het voorstel. Burgemees
ter Geldorp liet als voorzitter van de
NV Luchtvaartterrein weten dat het
besluit van de raad 'even rust geeft'.
Klaas Modder (PvdA) stond nog stil
bij de eenzijdige voorwaarden die het
ministerie gesteld heeft aan de ver
koop van de aandelen. Geldorp:
'Daar moeten we mee leren leven.' Ze
zei blij te zijn dat niemand het bestaan
van het vliegveld ter discussie stelde.
nodig, en een dak boven je hoofd.
Het ,s fijn dat daarvoor op Texel
plaats is. Wat stellen 370 asielzoekers
voor op 14.000 eilanders en 42.000
toeristen? Die menselijkheid moeten
we toch kunnen opbrengen!
Sytske Dijksen,
Den Hoorn.
Burgemeester en wethouders la
ten nader onderzoeken of ver
plaatsing van komgrenzen in Den
Hoorn, De Koog en De Cocksdorp
gevolgen heeft voor de milieu
wetgeving voor de betrokken plek
ken.
Het college had de raad voorgesteld
om op drie plaatsen de grens van de
bebouwde kom te verschuiven. De
partijen zetten daar tijdens de raads
vergadering kanttekeningen bij. Zij
wilden eerst weten in hoeverre dat
consequenties heeft voor de milieu
wetgeving.
Volgens wethouder Peter Bakker zou
dat niet het geval zijn, omdat de ver
schuiving alleen in relatie staat met
de wegenverkeerswet. Corry Heijne
(Texels Belang) zei geluiden te heb
ben ontvangen dat verplaatsing in de
toekomst wel gevolgen kan hebben.
'We willen eerst weten wat we ons op
de hals halen', voegde Maria van der
Spek (WD) daaraan toe.
Wethouder Bakker herhaalde dat het
voorstel alleen een relatie heeft met
de wegenverkeerswet. Het college
besloot het voorstel daarop nog niet
in stemming te brengen, maar de
gevolgen nog eens goed uit te zoe
ken.
Burgemeester en wethouders had
den op verzoek van de dorps
commissies in Den Hoorn en De
Cocksdorp het plan op tafel gelegd.
In De Cocksdorp zou de Langeveld-
straat al vanaf de Vuurtorenweg bin
nen de bebouwde kom moeten val
len. In Den Hoorn zou de grens op de
Een groep van twintig vrijwilligers van
de werkgroep Kwadijks Vlot komt in
het weekend van 23 en 24 maart naar
het eiland om onderhouds
werkzaamheden uit te voeren aan de
tuinwallen van Staatsbosbeheer in
het HogeberggebiedTwee jaar gele
den was een groep van bijna tachtig
vrijwilligers actief en werd ruim twin
tig kilometer tuinwal gemaaid en zelfs
een stukje nieuwe tuinwal aangelegd
Door het maaien ontstaat een rijkere
variatie aan plantengroei op de tuin
wallen. Zo komen het Engels gras en
het grasklokje nu op meer plaatsen
voor dan enkele jaren geleden. De
vrijwilligers worden gesponsord door
TESO, Staatsbosbeheer en de
NJHC.
Vrijwilligers die willen meehelpen met
het onderhouden van de tuinwallen,
kunnen zich aanmelden bij Ben
Brugge, tel. 0299-463309 of e-mail
brugge@science.uva.nl. Er wordt za
terdag vanaf 9.30 uur gewerkt, deel
nemers dienen zelf voor kleding,
handschoenen en eventueel een
lunchpakket te zorgen Voor gereed
schap wordt gezorgd.
De afdeling De Cocksdorp/Eierland
van de NBvP/Vrouwen van Nu komt
donderdag om 20.00 uur bijeen in het
Eierlandsche Huis. Het Bureau
Groepsvoorlichting verzorgt een pre
sentatie met als thema 'Kiezen in de
nieuwe eeuw'.
Stolweg 135 meter naar het zuiden
moeten, waardoor kampeerboerderij
De Stolp binnen de bebouwde kom
komt te liggen. Op verzoek van afde
ling civiele techniek van de ge
meente, stelde het college ook voor
de grens op de Kamperfoelieweg in
De Koog een stukje op te schuiven,
waardoor bungalowpark Kamperfoe
lie binnen de bebouwde kom valt. Op
de weggedeeltes die volgens het
voorstel binnen de komgrens komen
te liggen, kan de maximumsnelheid
worden teruggedrongen naar dertig
kilometer per uur. Raadslid Gerard
Weijers vond dat de dorps
commissies eerst nog eens met de
betrokken bewoners moeten praten.
De afdeling verzamelaars van de His
torische Vereniging houdt donderdag
21 maart in Tusse de Banke op de
Groeneplaats de laatste ruilbeurs van
het seizoen Op deze avond verwis
selen allerlei Texelse zaken van eige
naar. maar ook kijkers zijn welkom.
De beurs begint om 20.00 uur.
Bij de volkssterrenwacht bij EcoMare
wordt aanstaand weekend, tijdens de
landelijke sterrenkijkdagen, door de
telescoop naar sterren gekeken. Bij
bewolkte hemel worden als alterna
tief twee korte lezingen gehouden.
Vanaf 14.00 uur op zaterdagmiddag
worden de telescopen gedemon
streerd en wordt een expositie ge
houden. De toegang is gratis.
Vroeger stond in de Molenstraat in
Den Burg de manufacturenzaak van
Vlessing, bij de oudere Texelaars en
ook bij mij nog wel bekend. Eens
kwam daar tegen Sinterklaastijd het
echtpaar Smit binnen, de ouders van
acht kinderen. Nadat ze wat in de
winkel hadden rondgekeken, ston
den ze in gezelschap van mevrouw
Vlessing bij een bak met wollen sjaals
te beraadslagen over de prijs daar
van. Toen de aankoop niet door
dreigde te gaan, kwam de heer
Vlessing tevoorschijn met zijn
trukendoos. Hij trok zijn vrouw naar
zich toe en fluisterde in haar oor. net
zo luid dat ook de Smitten het kon
den verstaan: 'Weetje wel dat we die
sjaals allemaal een gulden te laag
hebben geprijsd?' Het gevolg was
dat het echtpaar Smit met acht sjaals
de deur uitging, voor elke spruit één.
Want dit 'mazzeltje' konden ze niet
laten schieten. Dit was nu wat je
noemt 'verkooptechniek'.
Jan van Tunen
f orkest van KTF, hier staand tijdens het openingsnummer, presenteerde een gevarieerd repertoire.
iziek is niet alleen leuk om naar
luisteren, maar kan een prach-
kijkspel opleveren. Hoe bijvoor-
Bid oud en jong, geroutineerd en
Sinneling door elkaar zit. Te aan-
louwen hoe plezier van het fan-
e afstraalt en de piepjonge
ijorettes de ingestudeerde pas
op ontroerende wijze nét ver-
erd doen en - in plaats van met
1 collectief - vooral met zichzelf
z'9 zijn. En hoe gecompliceerde
'faremuziek vol overgave door
n orkest kan worden gespeeld
na afloop van zo'n zware klus de
luchting is af te lezen van de ge-
hten van de saxofonisten, die el-
ar na afloop aankijken of hun
ndeel goed is verlopen.
kijkspel was te aanschouwen tij-
is het winterconcert van KTF, za-
dagavond in de Burgemeester De
nmghal, waar het orkest dat vorig
'r het 110-jarig jubileum vierde
icht had gevonden om een volle-
nieuw programma ten gehore te
ingen. Het was niet de enige ver-
'uwing binnen de vereniging Na
intig jaar deden de gedreven voor-
Ier Wim van Sambeek en secreta-
en penningmeester Gerben van
der Feen een stapje terug. De kassier,
zo omschreef muzikant Jan Wieten,
hanteerde een fluwelen potlood.
'Want hoe zou het anders zijn als de
bezoekers gratis van het concert
kunnen genieten.' Van Sambeek
stond bekend als een voorzitter die
zich met hart en ziel inzette voor de
vereniging. 'Onschatbaar groot was
de inzet van Wim en Gerben', aldus
Wieten namens alle leden. Van
Sambeek droeg de voorzittershamer
over aan Auke Rienstra, die met Dia
Maat en Peter de Haas het nieuwe
bestuur vormt.
De 'Koninklijke' zou KTF met zijn als
niet een aantal muzikanten in het zon
netje zou worden gezet. Dat ge
beurde door (demissionair) wethou
der Nel Eelman, die ondanks de
drukte rond de collegevorming acte
de presence gaf. Ze haalde een oud
leerling van haar, Tamara Kuiper, naar
voren, die 12,5 jaar lid was van KTF.
Ze was begonnen bij de majorettes
en blaast al jaren enthousiast op de
saxofoon. Een belangrijk tussensta
tion op weg naar de 25 en goed voor
een bronzen speld. Andere jubilaris
was saxofonist Hans Boom, leider
van de boerenkapel, de 'commer
ciële' tak van het korps. Boom werd
in 1977 lid van KTF en speelde daar
voor orgel en piano. Het 25-jarig lid
maatschap van de vereniging leverde
hem een zilveren speld op. Dezelfde
versierselen werden op de revers
gespeld van slagwerker Arie Maat,
ooit begonnen bij de drumband.
'Heel indrukwekkend om precies op
het juiste moment die slag te geven',
prees Eelman de paukemst. Collega
muzikant Piet Witte is een telg uit een
ouderwetse plattelandsfamilie waarin
zo ongeveer het hele gezin muziek
maakt. Witte, die ooit begon bij
zustervereniging DEK, geldt tevens
als een erfenis uit de vroegere sa
menwerking tussen de muziekkorp
sen uit Den Hoorn en Den Burg. Na
de scheiding werd Witte lid van KTF.
Eelman haalde de jubilaris naar voren
en schonk hem 'zilver met een robijn',
ter ere van het feit dat hij veertig jaar
muziek maakt. Speciale aandacht
was er voor Frans Zegel, die vijftig
jaar in de muziek zit. Desondanks
durfde de wethouder hem te vragen
of hij eigenlijk wel van fanfaremuziek
houdt. De vraag had alles te maken
met zijn voorkeur voor jazz, dé reden
waarom hij ooit saxofoon leerde spe
len. Zegel: 'Bij het fanfare heb ik het
geleerd en ben er blijven hangen. Ik
heb er heel veel van geleerd. Jazz
spelen doe ik even goed, bijvoor
beeld in de dixielandband.' Zegel er
kende geen enkele affiniteit met
marsmuziek te hebben. 'Ik kan zelfs
geen titel onthouden.' Om er aan te
ontkomen, presteerde hij het zelfs om
tijdens de repetities, die destijds be
gonnen met marsen, te laat te ver
schijnen. Zegel: 'Geloof het niet alle
maal.' Waar of niet, de dirigent
maakte aan die gewoonte een einde
door de repetities met een stemmig
werk te beginnen. Dat de sopraan-
saxspeler eer en gevoel legt in zi|n
spel was te horen tijdens zijn solo.
Eelman had een gouden speld voor
hem in petto. Van Sambeek prees
majorette Laura Schrama uitbundig
voor haar vijfjarige lidmaatschap en
overhandigde haar het verenigings
vijfje.
Er waren meer officiële plichtplegin
gen. De wethouder mocht bijvoor
beeld het eerste exemplaar van de
concert CD van de jubilerende fan
fare in ontvangst nemen, waarop
onder andere het door Jacob de
Haan speciaal voor KTF gecompo
neerde stuk 'Virginia' is te horen. Ze
sprak haar bewondering uit en rea
geerde op een opmerking van diri
gent Frank Meijer, dat het door KTF
gespeelde 'Bad Bad Leroy Brown'
van Jim Croce uiteindelijk vanuit het
verre Amerika op Texel terechtkwam.
'Ik hoop dat het mooie Virginia uitein
delijk in Amerika zal worden ge
speeld.' De CD kost 10 euro.
Zaterdagavond werd er ook muziek
gemaakt en waar dat kon gebeurde
dat op meeslepende wijze. Zoals bij
'Granada Ouverture', een vurig
Spaanse stuk, waarin het hele orkest
vol overgave meeblies en zich volle
dig liet meeslepen. Een fenomeen dat
duidelijk van de gezichten viel af te
lezen. Modern en gevarieerd zijn
kwalificaties die van toepassing zijn
op het repertoire van KTF, dat ook de
vlotte mars 'Margam Abbey' van Tom
J. Powell speelde. Gecompliceerd
maar kundig uitgevoerd was de ode
van Jan de Haan aan componist
John Williams, de schrijver van de
muziek van de films over 'Indiana
Jones'. Voor 'La Storia' (het verhaal)
had broer Jacob de Haan zich laten
inspireren door een andere film, 'The
Godfather'. Het was - typerend voor
Sopraansaxefonist Frans Zegel vierde zijn
50-jarige jubileum bij KTF.
De Haan - een zeer gevarieerd werk,
met veel tempo- en ritmewisselingen
en verschillende thema's, waar de
muzikanten stevig aan moesten trek
ken. Als er iets kritisch over de
muziekavond kan worden gezegd,
dan is dat over de vertolking van 'Bad
Bad Leroy Brown', dat zich leent voor
een bigband-achtige uitvoering.
Maar in de tamelijk vlakke uitvoering
van zaterdagavond kwam de swin
gende compositie, die ooit ook door
Sinatra op de plaat is gezet, met tot
z'n recht, wat overigens geen verwijt
is aan de muzikanten, maar aan het
zouteloze arrangement van Emile
Stoffels.
Van geheel andere orde waren de
speelse optredens van de majorettes
en mimrettes. De kleintjes hielden
assistentes Martme Barhorst en
Christine Beuving nauwlettend in de
gaten. Een aandoenlijk schouwspel,
waarbij in fraaie pakjes werd gedanst
op moderne muziek, een bewijs dat
het 110-jarige fanfarekorps de jeugd
niet uit het oog verliest. Warme aan
dacht was er voor de drumband on
der leiding van Henk Beijert. die al
dan niet in combinatie met de
majorettes en het orkest verschil
lende uitingen van percussie ten
gehore bracht. Op het programma
stonden onder meer 'United Friends'
van Jean van der Meulen, 'Look Out',
van Martine Saxony, 'Today' van J.
Littelink en de vrolijke 'March of Rio
de Janeir'.
Tekst en foto's Gerard Timmerman
De majorettes ontroerden velen.
Na bijna dertig jaar op Texel te heb
ben gewerkt gaat zuster Speranda
Ligthart (83) haar levensavond
doorbrengen in het klooster
Alverna in Aerdenhout. Begin april
verlaat ze haar woning aan de
Hollewal in Den Burg en kijkt ze
terug op een leven dat belangeloos
en onopvallend in dienst heeft ge
staan van de medemens.
Speranda werd als Greetje Ligthart
op 20 april 1919 geboren in het
Noord-Hollandse Wognum. Op 21-
jarige leeftijd verbleef ze als novice
toevallig in hetzelfde klooster
Alverna, dat toen een opleidingshuis
was. In haar eerste baan als
Franciscanes - dus volgelinge van de
heilige Franciscus van Asisië - gaf zij
met een medezuster leiding aan een
schippersinternaat in Den Bnel, Dat
huis werd opgeheven als gevolg van
de oorlogsomstandigheden. De
ouders vonden het veiliger als zij hun
kinderen aan boord hadden. Van
1945 tot 1956 zwaaide Speranda de
scepter over het huishoudelijk perso
neel van het Sint Anthomus-
ziekenhuis (thans Zeewegziekenhuis)
in IJmuiden. 'Tegelijk was ik een soort
boerin want ik moest zorgen voor de
kippen en varkens van de boerderij
die aan het ziekenhuis was verbon
den'. De functie verviel als gevolg van
fusie van ziekenhuizen en Speranda
deed een maand of tien ander werk
in het Jozefziekenhuis in Vlissmgen.
Daarop volgde een periode in Spier
dijk waar ze zorgde voor de was van
75 bejaarden. Ze ging terug naar het
Zuster Speranda (Greetje) Ligthart.
C-pfo Harry da Graal)
ziekenhuis Vlissingen. nu voor een
veel langere tijd als hoofd van de
huishouding om vervolgens te wer
ken in een bejaardenhuis met 330
bewoners. Totdat ze werd gevraagd
huishoudster te worden bij pastor
Piet Kolkman op Texel. 'Ik had er
eerst met zoveel zin in, maar ik wilde
het toch proberen. Ik zou twee maan
den op proef komen. Het klikte we
derzijds en het is een fijne en lange
tijd geworden'.
Speranda trad nooit op de voor
grond, maar onderhield warme con
tacten. 'Ik heb de Texelaars vooral
gewaardeerd om hun eenvoud. Toch
wil ik niet op het eiland blijven. In
Alverna leef ik samen met zusters die
dezelfde achtergrond hebben en die
ik merendeels goed ken Maar ik weet
zeker dat ik aan Texel goede herinne
ringen zal bewaren'.
