'Wethouder van projecten' aast op nieuwe uitdaginc
'Godin' waakt bij ingang beeldentui
Misschien ben ik wel te
rechts voor GroenLinks'
Hoofdsponsors drinken op VOC-jaar
IfcAfcLbE C0URANT
Eilandcompetitie
volleybal
VRIJDAG 12 APRIL 2002 TPYPT <JP
(Foto Harry*
Nog even en dan is Peter Bakker wethoudi
sluiten naadloos aan op mijn groene idealei
gemeente te worden, wat extra geld
oplevert. Op het ministerie hadden ze
begrip voor ons, maar we moesten
wel onszelf uitnodigen.'
Om tot een goed financieel beleid te
komen, ging Bakker een goed ge
sprek met zijn ambtenaren niet uit de
weg. 'Soms voelde ik me meer een
toegevoegde ambtenaar dan wet
houder. Het heeft ook te maken met
de portefeuille. Daan (Schilling, red.)
krijgt bijvoorbeeld veel meer mensen
op zijn spreekuur. Ze willen allemaal
een bouwvergunning, maar de één
wijkt zus af en de ander zo. Hij moet
elke week twee spreekuren houden
om ze allemaal te ontvangen. Veel
individuele contacten dus. Ook ik heb
veel contact met Texelaars, maar dan
meer in georganiseerde vorm, om
proberen samen projecten te realise
ren. Met z'n allen naar een doel toe
werken.'
Het ging niet altijd van een leien
dakje. Weerstand ontmoette Bakker
bij de plannen van de voor gratis
openbaar vervoer, toen de fietsen-
verhuurders de 'kont tegen de krib'
gooiden. 'Dat was nog een erfenis
van burgemeester Van Rappard, die
dat eens had geroepen. Maar naar
mate we ons beter informeerden,
bleek dat dus geen kans van slagen
te hebben. We kwamen tot het inzicht
dat mobiliteit meer inhoudt dan alleen
openbaar vervoer. Texel is een fiets-
eiland, dus moet de fiets centraal
staan. Daaromheen kun je van alles
ontwikkelen. Het bewijst dat als je
af. 'Projecten die Ik heb helpen realiseren
(Foto Gerard Timmerman)
iedereen serieus neemt, je een eind
kan komen.'
De aanloop naar de herinrichting van
de haven van Oudeschild gaf ook de
nodige strubbelingen. 'Door de beno
digde subsidie stonden we onder
enorme tijdsdruk. We hadden met
veel belangengroepen van doen. Vis
sers. pleziervaarders en noem maar
op. Zelfs de logiesverstrekkers gin
gen zich ermee bemoeien. Publieke
bemoeienis is prachtig, ik ben een
voorstander van open plan
processen. Maar we liepen wel het
risico miljoenen subsidie mis te lo
pen.' Er volgde een pittige discussie
over de noodzaak van een tweede
havenmond. 'Ik heb de blaren van
m'n tong moeten lullen om het geld
lost te krijgen. Het was een span
nende tijd, dat kan ik je wel vertellen.
Maar het is gelukt.'
Inherent aan politiek is het sluiten van
compromissen. De vraag is of een
vertegenwoordiger van een progres
sieve partij die ver van het midden
staat dat wel kan verantwoorden? 'Ik
ben een groot voorstander van
econologie. Ecologie, zeg maar
duurzaamheid, en economie zijn
goed aan elkaar te koppelen. Texel
leent zich daar uitstekend voor. Toe
risme is een schone vorm van indus
trie. Daar hoefje het milieu niet mee
te belasten. Er doen bijvoorbeeld veel
bedrijven mee aan de Milieu
barometer, eenderde van de prijzen
in Noord-Holland zijn op Texel te
rechtgekomen. Dat zegt toch veel
over het draagvlak. Texel scooit
hoogst als het gaat om bedrijver
zonnepanelen gebruiken, en wel
ben procentueel gezien het hoq
aantal klanten voor natuurstroom
acties liepen als een trein. We zijn
succes op zoek gegaan naar st
dies. De regentonactie is gesla
ecologisch bermbeheer, het Mas
plan Water. Dat zegt iets over de
wustwordmg op Texel. Dat soort|
jecten sluit naadloos aan op i
groene idealen. Het is gelukt om
anderen de waarde van duurt
projecten te laten inzien. Heel on
nemend Texel is vertegenwoordig
de Stichting Duurzaam Texel, oj
gen initiatief. Het is toch prachtig
de Texelse ondernemers de han
ineen hebben geslagen om te kj
hoe het eiland duurzaam kan wo
geëxploiteerd. Econologie dus.'
Wethouderen betekende voor Ba
ook vier jaar buffelen. 'Vrijdag de
meentelijk stukken mee naar li
zaterdag postbestellen, zondags
ken lezen, maandag portefet
overleg, dinsdag om de tafel i
burgemeesters en wethouders
dan gemiddeld twee keer per
naar de overkant. Een vergadt
van een uur in Schagen kost
halve dag. En als het even kon
dag vrij. Zo zag vier jaar lang de»
van Peter Bakker eruit. Bakker c
bineerde het wethouderswerk i
vankelijk met twee dagen p
bestellen. 'Maar dat hield ik niel
Ik doe dat nu alleen nog op zate
en ben zo de hele dag beschikt
voor het wethouderschap.'
Vijftig uur per week besteedde hij
het wethouderschap, een baan
voor op papier dertig uur staat, k
daar heeft de gemiddelde kiezerg
boodschap aan. Het verlies kwan
een donderslag bij heldere hemel
dereen die ik sprak zei: dat komt
goed. Natuurlijk hadden we in l
ons derde raadslid aan een rest
te danken, maar ik zag de verte
gen met vertrouwen tegemoet. D
en Dick Drijver gingen weg bij TB
zou die partij zich houden? Eeni
nieuwe fractie bij de PvdA, D66
het landelijk wat moeilijk. Ik daclt
moeten het wel redden. Maai
worden kennelijk niet gewaard
op de dingen die we tot standi
ben gebracht. Het is de tijd va
kretologie. Een opmerking overt
gen langer open spreekt meer
dan het Masterplan Water, duurt
ondernemen, een moderne en
haven en dat soort dingen. Miss
is het zo: we hebben het wel
gedaan, maar niet goed verkor
Als wethouder zorgde Bakker
evenwicht binnen het college, i
het beleid met teveel naar re
doorsloeg. Maar duidelijk werd
dat bij de ambitieuze 'wethouder
projecten' de scherpe progress
kantjes er wel af zijn. Uiterlijk r
testeerde zich dat in de steeds
tere kleding waarin hij op de ra
vergaderingen verscheen. Op
laatst staken alleen zijn co\#t
laarzen onder zijn driedelige pal
nog af. Relativerend: 'Ach, os
word ouder. Misschien ben ik
rechts voor GroenLinks geworrt
Gerard Timmerman
De Stichting VOC-Texel 2002, orga
nisator van het jubileumjaar, heeft de
begroting bijna sluitend. Voorzitter en
wethouder Nel Eelman ging zelf op
pad om geld los te praten van de on
dernemers. Dat bleef met zonder re
sultaat. Sommige bedrijven spons
oren een project, anderen doneren
geld of helpen bij de organisatie.
Musea dragen bij in de vorm van ex
posities. Verdeeld over drie jaar is
ruim 240.000 euro (ƒ528.000,-) nodig
om de vele activiteiten en projecten
te bekostigen (afgezien van de vienng
van de aankomst van de Duyfken).
De hoofdsponsors brachten 132.000
euro bijeen, het resterende deel
wordt gefinancierd door de ge
meente, de landelijke stichting VOC
en de provincie. Voor 23.000 euro
bestaat nog geen dekking, maar het
bestuur vertrouwt erop dat ook het
restant boven water komt. Reden
voor de in toepasselijke kledij uitge
doste bestuurders het glas (een
Ronselaartje) te heffen met de hoofd
sponsors, die donderdag in het
Maritiem en Juttersmuseum het con
tract ondertekenden. Het betrof ver
tegenwoordigers van Teso (sponsor
van de maritieme erfgoedroute), de
Rabobank (Wezenputten), aannemer
De Vries Van de Wiel (haven),
Grontmij, de provincie Noord-Holland
en de Rab Bouwcenter uit Oude
schild. Ze werden toegezongen door
Arthur Oosterbaan, die het zware
bestaan van de schepelingen onder
woorden bracht.
Aansluitend op de ondertekening
werd in hetzelfde museum de ten
toonstelling 'Geld als Water' geo
pend. De titel slaat op de rijke inkom
sten die de handel op de Oost, maar
ook andere delen van de wereld, ons
land opleverde. Want door de vele
publiciteit rond de VOC, lijkt het alsof
de rol hiervan wordt overschat. 'Niet
peper, kaneel en andere specerijen,
maar de handel in graan, hout en pek
vormden de voornaamste bronnen
van inkomsten voor ons land', aldus
Raymond Daalder van het
Scheepvaartmuseum in Amsterdam,
die de tentoonstelling opende. Ook
de schepen die op de Rede van Texel
lagen, voeren lang niet allemaal in
dienst van de VOC. Veruit de meer
derheid niet zelfs.
Met de winst van de reizen werden
investeringen gedaan, bijvoorbeeld
de drooglegging van de Beemster, de
Watergraafsmeer en andere
droogmakerijen. Plattegronden hier
van zijn onder andere te zien op de
expositie, waarvoor materiaal is ge
bruikt uit de collectie van de Provin
ciale Atlas Noord-Holland. Verder te
keningen en kaarten van de Rede van
Texel en de VOC-steden met hun
drukke havens en imposante gebou
wen. Het betreft een reizende ten
toonstelling, die tot en met juni in
Oudeschild is te zien.
(Foto Gerard Timmerman)
Programma dinsdag 16 april
Veld A, dames
18.30 Westerl.-Sportshop Wessels
19.15 Wessels-Dros Westerlaken
20.00 Nokanto-I. de Boer Timmer
20.45 Wessels-Timmer Nokanto
21.30 Klif 12-Jozefsch. Haarstudio
22.15 Haarst.-Durper Drup Klif 12
'Wat moeten we met zo'n pacifist in de gemeenteraad?', vroeg de ge
vestigde orde zich af toen Peter Bakker van de PSP in 1982 een zetel
veroverde. Maar de 'alternatieve' Texelaar had veel aanhang onder leef
tijdgenoten. Het was vooral zijn maatschappelijke betrokkenheid waar
door zijn partij hem naar voren schoof. De scepsis onder collega-poli
tici maakte met de jaren plaats voor respect. De demonstrant van toen
zou eindigen als gearriveerde wethouder, die econologie, een koppe
ling van ecologie (duurzaamheid) aan economie, hoog in het vaandel
heeft. Maar de kiezer beloonde zijn bevlogen inzet van de laatste vier
jaar niet. Lang wil de nuchtere Texelaar er niet om treuren. Na twintig
jaar in de lokale politiek is het tijd voor een nieuwe uitdaging.
Het zal je maar gebeuren. Je denkt
als wethouder stevig in het zadel te
zitten, en dan ineens moet je 300
stemmen inleveren. Een tijdje koes
terde Bakker (1955) nog de hoop te
rug te kunnen keren als wethouder.
Het CDA ondernam nog een seneuze
poging hem in het college te krijgen,
maar toen de rechtse aanhang van
Texels Belang de voorkeur gaf aan de
WD, viel voor Bakker het doek. Maar
hij is nuchter genoeg om met bij de
pakken neer te zitten en verlaat het
raadhuis met opgeheven hoofd.
Want het leven is meer dan politiek
alleen. Critici die hem verwijten dat hij
niet terugkeert als raadslid snoert hij
de mond. 'Ik heb gezien hoe dat met
twee oud-wethouders gebeurde.
risme. Ik hoop dat ik er een rol in kan
spelen.'
Terug naar Bakkers politieke 'jeugd'.
Hij behoorde tot de jongeren die met
zoals veel leeftijdgenoten kozen voor
het grootstedelijke studentenleven,
maar een toekomst zochten op Texel.
Het wat alternatieve circuit trof elkaar
in jeugdhonk 't Asiel aan de Burgwal,
waar nu architectenbureau Jan Vis
ser zit. 'Hans Oosterhof, Johan
Hoogerheide, ik en nog wat mensen
schoolden daar regelmatig samen. Ik
was een jaar of 25 en op maatschap
pelijk gebied tamelijk actief. Zat bij
het werklozenproject en heb zelf nog
een winter helm geplant. Ik bemoeide
Het was een tijd waarin er voor jon
geren veel gebeurde. Mijn maat
schappelijke belangstelling werd op
gemerkt door de PSR want ze
vroegen of ik de lijst wilde aanvoeren.
Het leek me leuk, al had ik met de
verwachting dat het zou lukken. Je
kunt nu makkelijk zeggen: wat moet
je met dat pacifisme op Texel? Maar
het was een andere tijd. We leefden
onder de dreiging van een kernoor
log. We stonden ook voor huisvesting
voor jongeren, projecten voor werk
lozen en activiteiten voor de jeugd.
Tot onze eigen verbazing haalden we
in 1982 ruim driekwart van de kies
deler, genoeg voor een zetel. Door de
gevestigde orde werden we scep
tisch ontvangen. Wat moest zo'n
malloot in de gemeenteraad? Maar in
de acht jaar dat ik er in mijn eentje
heb gezeten, groeide het respect. Ik
zat in elke commissie en moest me
concentreren op vele vakgebieden en
me over elke punt een mening vor
men. Dat ik als "algemeen specialist"
over elk onderwerp het woord
voerde, wekte wel eens afgunst on
der andere partijen. De krant had bij
tijd en wijle een hoog Bakker-gehalte.
Ik werd geholpen door een steun-
Ik heb best idealen, maar je moet wel
kijken naar wat haalbaar is. Als men
sen het idee hebben dat het ze door
de strot wordt gedouwd, dat het niet
aanspreekt of geen draagvlak heeft,
leg ze dan maar in de kast. Discus
sies mogen best op het scherp van
de snede gaan, maar als het daar
overheen gaat, dan wekt het wrevel.
Dan denken mensen: dat zit daar
maar een beetje ruzie te maken, ter
wijl ze voor onze belangen moeten
opkomen. Voor de Texelse samenle
ving was de periode 1994 tot 1998
geen productieve.'
GL voer die jaren een eigen, wat meer
gematigde, koers, wat zich vertaalde
in een ongekende populanteit van
Bakker, die zijn inspanning in 1998
beloond zag met het wethouder
schap. 'Voor mij stond vast dat ik de
Buitendienst en Civiele Techniek on
der ?hijn hoede zou nemen. Mijn va
der is veertig jaar technisch ambte
naar bij de gemeente geweest. Het
gebouw van gemeentewerken dat ik
vorige week mocht slopen, heeft hij
nog gebouwd. Die band met de bui
tendienst, dat is genetisch bepaald.'
Waar veel GL-wethouders aan de
overkant 'zachte' portefeuilles als
Foto uit de tijd dat Peter Bakker nog maar
kort raadslid was. (Foto anzhret Texetse Courant)
Daar werd ik niet vrolijk van. Als ze
kritisch waren richting het college,
dan werd al snel gezegd: jullie zijn
rancuneus en je hebt je verlies niet
verwerkt. Ik ben met gefrustreerd,
maar zo kan het wel worden uitge
legd. Dat wil ik mezelf besparen. Het
zou niet goed zijn voor mijn partij en
de kiezers zouden er niet mee gebaat
zijn. Op de achtergrond blijf ik wel
actief, maar vind dat het voor mij tijd
is een andere stap in mijn carrière te
maken. Ik ben me aan het oriënteren.
Met alle respect voor mijn collega's
bij de PTT, maar mijn ambities liggen
hoger dan het fulltime bestellen van
post. Ik denk dat ik heb laten zien dat
ik meer in mijn mars heb. Besturen
ligt me aardig. Maar ook project
management. Voorbeelden genoeg.
Ik denk dat mijn volgende werkkring
met op Texel ligt. Er gebeurt ontzet
tend veel in de provincie. Op het ge
bied van water, economie en toe-
me met woonruimteverdeling, met
name voor jongeren. Ik vond het leuk
om dingen te organiseren. In onze
Asieltijd hebben we menig pop
festival in het park gehouden. Park
pop heette het toen nog, de voorlo
per van Texelpop. Het legendarisch
optreden van Normaal. Er was een
hele motorclub meegereisd, die wilde
per se de motorfietsen in het park
neerzetten. Dat gaf nogal wat rumoer.
Maar het was een gezellige happe
ning, er wordt nóg over gesproken.
Politie liep in burger rond en zei op
een gegeven moment dat we er een
eind aan moesten maken, want het
volume van Normaal was voor een
dorpscentrum wel erg hard. "Ga je
gang", zei ik. De legendarische Gijs
Oskam heeft de zaak gered door aan
te kondigen dat het maar eens afge
lopen moest zijn. Dat was precies om
elf uur het geval.'
Van 't Asiel verhuisde het jongeren
centrum naar d'Ouwe Ulo. 'Het ge
bouw stond leeg. We hebben het min
of meer gekraakt en er projecten op
gezet. De kinderopvang is er ont
staan. Een paar werkloze kleuterleid
sters deden wat werkervaring op en
ouders konden hun kinderen kwijt. Zo
kwam er steeds meer naar het dorps
huis. De visbeurs kwam, het maat
schappelijk werk en via contacten
met de Melkweg en Paradiso in Am
sterdam haalden we kleine theater
optredens naar Texel. Om eens wat
andere cultuur dan de uitvoering van
de toneelvereniging te hebben. We
hebben met leerlingen uit de hogere
klassen van de scholengemeen
schap de scholierenopvang opgezet.
fractie, die achter de schermen heel
actief was. We riepen met zomaar
"nee", maar droegen alternatieven
aan Waar de coalitiepartijen op het
kompas van het college voeren,
schreven wij nota's over jongeren
huisvesting, over toerisme, parkeer
beleid. Daar zijn we groot mee gewor
den. Doordat we ons in zaken
hadden verdiept, hadden we een
voorsprong op de rest. Anderen
moesten daar dan weer op reageren.'
De inzet vertaalde zich na acht jaar in
een extra zetel, die door Jaap Vla
ming werd ingenomen. Ergens in die
periode veranderde PSP in
GroenLinks en bleef de partij driftig
nota's produceren. 'Dat ging zo: Jaap
en ik voerden gesprekken, ik schreef
wat op, Jaap schreef wat op en zo
ontstond er een stuk.' Het nieuws
haalde Bakker ook toen hij een pro-
ging waagde een zetel in de Tweede
Kamer te veroveren. Maar GL wilde
zich profileren met een vertegen
woordiger van een minderheids
groep. De keus viel op Tara Singh
Varma. Bakker: 'Ze zullen zich nog
wel eens achter de oren hebben ge
krabd over die keus...'
Hoewel lang geen collegepartij,
voerde GL nooit de scherpe opposi
tie die Pieter de Groot (D66), Dirk
Terpstra (PvdA) en Erna Eelman (WD)
tijdens de voorlaatste raadsperiode
wél voerden. 'Zij gingen er lekker ste
vig tegenin. Maar dat is niet mijn stijl.
Ik beoordeel elk onderwerp en pro
beer mezelf te profileren. Moties van
wantrouwen die geen effect sorteren,
dat zijn uitingen van wanhoop of on
vermogen. Daar doe ik niet aan mee.
Welzijn en Onderwijs, beheren, ver
koos Bakker het cijferwerk op de
'harde' afdeling Financiën. 'Ik voel me
daar beter thuis dan op Ruimtelijke
Ordening of Welzijn.' Tevoren kon
digde hij aan niet alleen op de winkel
te willen passen, maar er stevig te
genaan te gaan. Ambities te over:
duurzaam Texel, Masterplan Water,
herinrichting van de haven en noem
maar op. Het enthousiasme waarmee
Bakker aan de slag ging, wekte ont
zag. Maar toen Bakker ter realisatie
van kanjerprojecten als het gemeen
tehuis, Gemeentewerken en één dak
voor de Welzijnsstichtingen de OZB
met vijf procent extra wilde verhogen,
trok de raad aan de noodrem. 'Klopt,
maar doordat we een financiële mee
valler hadden, vonden we er toch
dekking voor.' Over meevallers ge
sproken, Texel heeft in financieel op
zicht de laatste jaren de wind niet
bepaald tegen gehad. Bakker: 'Daar
wordt wel eens makkelijk over ge
dacht. Alsof iedereen maar vanzelf
geld komt brengen naar het eiland.
Maar zo werkt het niet. We hebben in
deze collegeperiode zo'n dertig mil-
|oen gulden (13,64 miljoen euro, red.)
binnen gehaald voor infrastructuur.
De haven in Oudeschild is natuurlijk
een flinke hap. Maar ook de Boeren-
route, fietspad Westerweg, twee ro
tondes en veilig verkeer binnen de
bebouwde kom, om maar een paar
voorbeelden te noemen. Dat geld
komt niet vanzelf. Bij de provincie
moet je concrete plannen indienen.
Je moet knokken voor je centen. We
hebben ons in Den Haag suf geluld
om van nadeel- een voordeel-
De in opbouw zijnde Beeldentuin
Het Posthuys aan het Oude Dijkje
bij De Koog springt sinds woens
dag duidelijk in het oog. Dat is te
danken aan een zeer fors beeld
houwwerk dat bij de ingang is ge
zet. De sculptuur van Franse kalk
steen is inclusief sokkel drie meter
hoog en weegt meer dan een ton.
De zeer vrouwelijke figuur, met
maar liefst drie borsten, stelt een
godin voor en is vervaardigd door
de 37-jarige Mathieu Nab uit Am
sterdam, die zijn atelier heeft op
Veld B, heren/gemengd
18.30 Beverdam-Bocksberg Nioz
19.15 Nioz-Fitt De Bocksberg
20.00 De Wit-De Lindeboom Fitt
20.45 Bocksb.-Zandbank Lindeboom
21.30 DGM-OSG Zandbank
22.15 Grooten Slock-Balcken DGM
Veld C, dames
18.30 Bar Sportief-Goënga Milly's
19.15 Milly's-B&B Bar Sportief
20.00 Smash'68-Piranha NBC
20.45 NBC Eelman-De Rival Smash
21.30 Natuurw.-Wiersma Martine
22.15 De Krim-Martine Natuurwinkel
Wedstrijdleiding let en Willem (tel.
319436 en 315194)
Uitslagen 9 april
DGM-CVI 3-0; OSG-Super de Boer 1-2;
Maarcobouw-Teso 3-0, Paal 28/De Krim-
Kobeko 2-1, Sportshop Texel-Tatenhove 1 3-
0; Agrifirm-Twaalf Balcken 0-3; Wiersma Meu
belen-Bar Sportief 1 -2; De Krim-Smash'68 2-1
Natuurwinkel-NBC Eelman Partners 1-2; B4B
v/d Vis Den 8oer-De Rival 3-0; Salon Martine/
De Oorzaak-Milly's 2-1, Cocky's Kapsalon-
Texelse Autocentrale 3-0; Keurslager Dros-
Timmers Bakkerij 0-3, Eierlandsche Huls-
Jozefschool 3-0; Slagerij Beverdam-Rabo 0-3;
Kevermuseum De Bocksberg-De Lindeboom
niet gespeeld; De Wit Installatietechniek-Fitt 1-
2; Zandbank-LenR 0-3.
het KNSM-eiland. De kunstenaar,
die over een auto met kraan be
schikt, kwam het beeld woensdag
middag persoonlijk bezorgen en
overeind zetten.
De godin is verreweg het grootste
kunstwerk dat tot dusver een plekje
kreeg in de beeldentuin. Nab maakte
het zeven jaar geleden en stelde het
op diverse locaties ten toon, onder
andere in Amsterdam en zijn geboor
teplaats Oegstgeest. Als alles naar
wens gaat, zal het niet lang in de
beeldentuin blijven staan, want het is
de bedoeling dat het wordt verkocht.
De tuin heeft op dit ogenblik nog
geen officiële status, omdat het pro
ject strijdig is met de huidige agrari
sche bestemming van de grond. Het
college wil echter meewerken aan
een bestemmingsverandering door
toepassing van artikel 19. Ook de
provincie, die op bezoek is geweest,
lijkt positief.
Nog groter dan het nu geplaatste
beeld is het 'kunstwerk' dat dinsdag
een centrale plek in de tuin krijgt. Het
is het grootste deel van de stam van
de gekapte beuk uit de tuin van Kees
Dros in Den Burg. De stam met de
aanzet van zeven vertakkingen krijgt
een plek binnen een halve cirkel die
gevormd wordt door tien palen met
wijnranken. Van de stam wordt een
dertig centimeter dikke schijf afge
zaagd, die op zijn kant ernaast wordt
geëxposeerd, zodat de meer dan
honderd jaarringen zijn te zien. Stan
Boon, eigenaar van de tuin, was al
geobsedeerd door de 'beuk van de
dames Dijt' toen hij nog als fotograaf
bij Nauta werkte en daar uitzicht had
op de imposante boom. Hij was er
daarom als de kippen bij toen hij
hoorde dat de beuk ziek was en zou Kunstenaar Mathieu Nab. Stan Boon en Rene Geurtsen (van links naar
worden gekapt. beeld met behulp van een kraan op de sokkel.