Verenigde Oudeschilder Compagnie laat de kanonnen bulderei Jarig dorp maakt zich op voor feest Afscheid van een monument waaraan iedereen verknocht was TEXELSE cquraNT - Programma aankomst Duyfk^ Sommeltjeswe! VRIJDAG 19 APRIL 2002 Oudeschild maakt zich op voor een groots festijn. De diverse commissies hebben hun pannen op het vuur staan en hier en daar begint de zaak al flink te borrelen. Het feest begint met een voorafje, alleen 'foor eige'. Daarna komt er een maaltijd op tafel die klinkt als een klok. De Texelse Courant mocht even onder de deksels van de diverse pannen kijken en verklapt al vast het hoofdgerecht: 400 jaar Oudeschild, en iedereen mag mee-eten. soms wekenlange wachttijden met iedereen steeds op het schip bleef, maar z'n vertier op de wal zocht. Dat gaf reuring in het kleine gehucht aan de Waddendijk en ondernemend als ze waren, lieten de bewoners kroeg jes en winkeltjes als paddestoelen uit de grond rijzen. De nederzetting groeide straat na straat en in de na- Met lijfstraffen werd op VOC-schepen de orde gehandhaafd. Ter herinnering wordt de Wijde Steeg voorde gelegenheid omgedoopt ii Martelsteeg. Donderdag 27 juni zal het feest luid en duidelijk worden geopend met trompetgeschal, klokgelui en kanon gebulder. Het duurt dus nog een kleine drie maanden voor het zover is, maar de voorbereidingen zijn al in volle gang Dat mag ook wel. want er staat heel wat op het programma, le dereen die kan zagen, timmeren, las sen, naaien, zingen of wat dan ook is ingeschakeld 'Ik schat dat toch wel zo'n tachtig procent van de Oude schilders meedoet,' zegt commissie lid Martha Witte-de Kind hierover. Het gebeurt allemaal nog een beetje bin nenshuis en met alles wordt direct aan de openbaarheid prijsgegeven. Er moeten tenslotte ook verrassingen zijn. Maar wie een rondje over de Commandeurssingel loopt, zal zich toch zeker afvragen wat dat grote stalen frame daar achter die hekken moet. Het loont de moeite om op zaterdagochtend, als de mannen te rug zijn van de kotters en hier aan het werk zijn, even te kijken naar de vor deringen van deze walvisvaarder. Want dat moet het worden. Het dorp Oudeschild, vroeger 't Schilt geheten, dankt zijn ontstaan aan de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) en aan de Wezenputten. Of dankt de VOC zijn succesrijk opere ren aan het gezonde ijzerhoudende water van de Wezenputten en daar mee aan Oudeschild? Hoe het ook zij, beide 'instituten' zijn van grote betekenis voor elkaar geweest. Soms lagen de schepen met tientallen te gelijk op de Reede van Texel te wach ten op een gunstige wind, om daarna met een loods aan boord zee te kun nen kiezen. Om de orde te bewaren, verbood de schipper zijn mannen vaak van boord te gaan. Maar het spreekt vanzelf dat gedurende de In de nettenschuur van Kees Boersen verrijst een kraaiennest, bevestigd op een constructie van lege olievaten. men daarvan proeft men het roem rijke verleden. In stijl De diverse werkgroepen voor de vie ring van het vierhonderdjarig bestaan van het dorp hebben een gevarieerd programma samengesteld, alles geënt op vroeger dagen en geheel In stijl. De dorpelingen zullen zich mas saal in speciaal voor dit feest ontwor pen dracht steken. De kleding is ont worpen door Carolien Eelman- Brouwer, die haar sporen in deze reeds heeft verdiend. Bij de opening van het VOC-jaar in Enkhuizen (op 20 maart jongstleden) waren vijf Texelse kinderen die deel uitmaakten van de Raad van Zeventien, het bestuurs orgaan van de VOC, in haar kleding in het Jeugdjournaal te zien. Eelman is bij het ontwerpen van de feest- kostuums met over één nacht ijs ge gaan. Zij zocht op .internet en.in de bibliotheek naar afbeeldingen en be schrijvingen. ging op bezoek in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen en zocht ook naar documentatie in de andere steden die een rol speelden in de tijd van de VOC. Belangrijke informatiebronnen onder eigen gele deren waren en zijn Jaap Bakker en Bert Koning. 'Jaap Bakker is een lo pend register.'aldus Witte. 'Als ik hem vroeg: waar zat het Hof van Eden ook alweer, dan riep-ie Buurtje 51, zonder na te denken.' Op grond van 'kijk, dit komt overal terug en moet dus ook bij ons gedra gen zijn' is de uiteindelijke kleding keuze tot stand gekomen. Voor waarde was dat het draagbaar is. En simpel, door iedereen te maken Het resultaat mag er zijn. De Oude schilders bezochten en masse de patroonavonden in dorpshuis 't Skiltje. 'Officieel duurden die tot half tien, maar meestal zaten er om elf uur nog mensen te tekenen en te knippen zegt Eelman. Het pak heeft drie kledinglagen, maar is zo samenge steld, dat er afhankelijk van het weer iets aan kan worden toegevoegd of weggelaten. Zeehelden De straten hebben allemaal hun eigen thema en worden daarnaar 'aange kleed'. Het gekozen thema heeft al les te doen met de naam van de straat. Zo zal de De Ruyterstraat de sfeer ademen van de roemruchte admiraal. Op 24 maart 1607 in Vlissingen als Michieltje geboren, draaide hij als elfjarig |ongetje reeds in zijn blauw geruite kiel aan het grote wiel. Twintig jaar later had hij als ka pitein een eigen koopvaardijschip en nog weer later beschermde en verde digde hij in dienst van de Hollandse manne de koopvaardijschepen tegen de plunderingen door Barbarijse pi raten en Franse kapers. Het logement de Zeven Provinciën is genoemd naar zijn'Schip en hij verbleef hier meerma len, ook met vrouw en kinderen. Het Zeemanskerkje werd door hem be dacht met een prachtige kroonluch ter, die er heden ten dage nog hangt, naast die van Maarten Harpertszoon Tromp, een andere beroemde zee vaarder. Hoewel Tromp zich net als De Ruyter inzette voor de bescherming van de koopvaardijschepen, wordt het thema van de Trompstraat piraterij. Er wordt - waarschijnlijk - druk gewerkt aan ooglapjes en houten poten. De Loodssingel houdt zich bezig met de betonning, bakens, boeien en wim pels Alles wat nodig was om de schepen veilig buitengaats te lood sen. Het thema walvisvaart komt uit gebreid aan de orde in de Commandeurssingel. De bewoners daar hebben een speciale verassing in petto. Onder het deksel van dit pannetje mocht niet gekeken wor den, maar de geuren die eruit opste gen waren veelbelovend. De overwin- ln de Commandeurssingel bouwen de bewoners een enorme walvisvaarder. steeg, wórdt het naverteld. Mensen met een sterke maag kunnen hier kennisnemen van justitionele maatre gelen ti|dens de VOC-tijd. Laurien de Waard maakte voor de gelegenheid van gips een levensechte hand, die aan de arm heeft gezeten van iemand die met van andermans eigendom men kon afbli|ven. De straat zal via een poort te betreden zijn en voorzien van een waarschuwing. Wie er met tegen kan, mijde deze steeg. Heel wat gezelliger gaat het toe in het Buurtje, waar winkeltjes en kroegjes uit vroeger tijd worden ingericht. En in de Kerkesteeg of Koeksteeg geven de Koekvreters, zoals de bijnaam van de Oudeschilders luidt, gelegenheid tot het koekslaan. Het belooft een vrolijk spel te worden, maar vanzelf gaat dat bepaald met. Martha Witte heeft dagen, weken achter de computer gezeten, om overal de geschiedkundige gegevens vandaan te halen, om alles zo au thentiek mogelijk te laten worden. 'Ik droomde ervan! Vreselijk!' Oudeschild geeft gedurende de fees- tering op Nova Zembla komt uitgebreid aan bod in de Heems- kerckstraat en de Barendszstraat. De bewoners van deze straten lieten zich inspireren door de beruchte overwin tering van Jacob van Heemskerck en Willem Barendsz in 1596, bij hun po ging een weg om de noord naar Azië te vinden Schuld en boete Niet alles wat van de Reede van Texel vertrok, had dezelfde intentie. Zo ver trokken er schepen ter handelsvaart, op ontdekkingsreis en ten oorlog. De zeelieden die aanmonsterden of zelfs geronseld werden voor de VOC- schepen waren lang met altijd van het braafste soort. Er gebeurde dan ook genoeg aan boord dat afgestraft diende te worden om de wind eron der te houden. En net als tegenwoor dig in oorlogsgebieden wist men ook toen van wanten. De straffen waren allerminst zachtzinnig en dienden meer ter afschrikking dan ter correc tie. De tijd van psychologische ge sprekken was nog niet aangebroken en men leefde zich uit in de meest afschuwelijke lijfstraffen, meestal tot de boosdoener de geest gaf. Alleen de toeschouwers konden het naver tellen. In de Wi|de Steeg, voor deze gelegenheid omgedoopt in Martel ten levende geschiedenisles. Dat komt goed uit, want de school is in deze feestweek officieel nog met aan vakantie toe. Er moesten dus wat constructies worden bedacht, zodat leerplicht en feest elkaar niet bijten. Uitkomst is dat de jeugd een VOC- musical instudeert en zich bekwaamt in oude kinderspelen. Daarnaast vin den allerlei andere activiteiten plaats. Voor de kijkers is er de demon stratie van oude beroepen en am bachten, luidkeels aangekondigd door de dorpsomroeper We zien de vaten water worden aangevoerd door de Skilsloot en aansluitend met paard en kar verder getransporteerd wor den naar de haven.Voor de doeners is er een wedstrijd watervaten roeien naar de Texelstroom. Al het luie zweet kan er uit en even heeft men dan de ervaring vierhonderd jaar terug te zijn in de tijd. Wat een tijd... We lopen even een rondje door het dorp om te kijken wat er al tot stand gekomen is. Geregeld worden we aangesproken door deze of gene, die wat te melden heeft 'Hoe ver zijn jul lie met het bruggetje bij het Buurtje?' 'De houten leuning zit er al op.' 'Mooi zo!' Hier is al een kraaiennest klaar en daar moeten er nog twee in de verf worden gezet. Bij Kees Boersen van de TX94 krijgen we een aardige in druk van zo'n kraaiennest. De indruk wekkende uitkijkposten zijn beves tigd op een mast van lege olievaten. Voor de vervaardiging ervan heeft Boersen twee draadhaspels van ver schillende grootte genomen en gede monteerd. Alle onderdelen konden worden hergebruikt. Het resultaat is verrassend en loopt op deze manier ook niet al teveel in de papieren. De wijken moeten van een vastgesteld budget zien rond te komen Het voor deel hiervan is dat men heel creatief wordt. Ook wordt gewerkt aan een VOC- wandeling. Deze voert (denkbeeldig) vanaf Amsterdam, langs de Reede van Texel, via Kaap de Goede Hoop naar Indië. Bij Ingrid en Hans Vëeger zal daarom een complete (Zuid-Afri kaanse) Tafelberg in de tuin verrijzen. Er ligt al een hoop zand, maar er kan nog wel wat worden biigekruid. Iets verderop komt een donkere kroeg om zeelui te ronselen, er komen scheepswrakken en een scheeps werf... Iedere maand komen de comités bij elkaar om de vorderingen met elkaar te bespreken. Veel zit nog in de hoof den en het eindresultaat laat nog veel te raden over. Maar de ogen glimmen en het enthousiasme straalt je tege moet. Oudeschild heeft er zin in. le dereen is druk bezig om het feest straks aan alle kanten tot één groots vuurwerk te maken Een jonge mannequin showt door C Eelman-Brouwer ontworpen feestkk Wie meer wil weten over het ont en de geschiedenis van Oude* kan terecht op www.voc.texel; Tekst en foto's Corrie Tu De VOC-replica Duyfken wordt bij zijn aankomst zondag 28 april in Oudeschild opgewacht door pro minenten uit de hele wereld. On der hen prins Willem Alexander, die in 1997 in Australië de kiel van het schip legde. Hij arriveert om streeks 13.30 uur met het konink lijke jacht Groene Draeck in Oude schild, een half uur voor vóór aankomst van de Duyfken. Op de vraag of prinses Maxima hem ver gezelt geeft de Rijksvoorlichtings dienst nog geen duidelijk ant woord. Andere vooraanstaande gast is de gouverneur generaal van Australië, dr. Peter Hollingworth. Verder nemen nog zo'n 250 andere genodigden plaats op de eretribune op de havenkade bij het Stoomboot koffiehuis. De rest van de oude ha ven, inclusief de dijk, wordt vrij gehouden voor het overige publiek. Rond de binnenkomst is een feestelijk programma opga waarvan het officiële deel dl van 13.00 tot 17.00 uur. Er optredens van KTF, het Ou schilder Visserskoor en Australische zanger Mike Bam die de ballade van Duyfken zr Verder zijn er bijdragen van del ziek en Dansschool, de Steelb Korps Mariniers, Big Band Ts en anderen. Publiek is well vanaf 10.00 uur. Om een verkeerschaos te voor men, roept de organisatie bet kers op per fiets te komen. Duyfken is zondag 28 april i voor publiek te bezichtigen, we maandag 29 en dinsdag 30 van 10.00 tot 18.00 uur. Det gang is 5 euro voor volwassen kinderen halve prijs. Woensda mei vertrekt het schip naar f sterdam. Op 17 en 18 juni keer Duyfken terug naar Texel. Alice Dros toont de wortels va monumentale beuk van dames Gisteren kwamen die boven deo bij het weghalen van de laatste tanten uit. Door en door verroti\ (Foto's Gorard Timmerman en Jeroen Op de Sommeltjesweg, de p2fi weg van de Oosterenderweg. Waal, start aannemer De Vries* de Wiel maandag met herstel# zaamheden aan het riool De w twee weken gestremd. Fietsers1 den omgeleid via het Hogerei^ Dinsdag 9 april Met een kettingzaag worden de kruin van de beuk aan het begin van de middag ontdaan van takken. Dinsdag 16 april. Ook de stam is weggehaald. Halverwege de middag is hij klaar voor trans port. Diezelfde dag nog plaatsen Stan Boon, René Geurtsen, Dirk van Tatenhove en anderen de stam op zijn nieuwe plek. Alice Dros toont een stuk van de verrotte wortels, terwijl op de achtergrond de pulp wordt verwijderd op de plaats waar ooit de boom stond. Aan het eind van de middag worden een voor een de boomstammen die op de dikke stam Met een kraan en kettingzaag wordt het restant van de stam verwijderd, groeiden verwijderd met een kraan. Dros wil er meteen maar mee rti lijk maken dat de monumentaleb van de dames Dijt dus echt ziek' De afgelopen dagen werd daar nigmaal hardop aan getwijfeld gedachte werd gevoed doordal gekapte hout er nog zo gaaf Uil Aan de wortels is te zien di reuzenpaddenstoel wel degeli|k schade heeft aangericht. De tuin van de familie Dros biK middels een lege aanblik. Afgek dinsdag verdween ook de dikke: na een verblijf van een eeuw» Weverstraat. Met een kraan»' werd hij op een vrachtwagen gei en naar de beeldentuin van Boon aan het Oude Dijkje vens Vorige week dinsdag werd de be ontdaan van al zijn zijtakken. Hel wordt deels hergebruikt in de tu' Dros en voor een tropische tui tuincentrum Eureka in polder Noorden. Opnieuw was erafget dinsdag veel belangstelling vo° kap van de beuk. Op de foto's e één keer te zien hoe binnen I weken tijd de monumentale voorgoed uit het beeld van deW straat verdween.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2002 | | pagina 6