Skuul vangt jaarlijks tachtig tot honderd mensen op
'Je kunt er vanaf komen,
maar de zucht blijft
TEXELSE J J C0URANT
WOENSDAG 8 MEI 2002
In één van de woonkamers van de Skuul.
i'n tachtig tot honderd mensen van de overkant worden
grlijks opgenomen in de Nieuwe Skuul, de alcoholkliniek
't Horntje. In de stolpboerderij aan het Molwerk krijgen
de kans hun leven weer in de hand te nemen. Zelfinzicht,
st verzwelgen in zelfmedelijden en leren initiatieven te
itplooien zijn er kernbegrippen. De Texelse Courant liep
•n paar dagen mee.
iel |e wel eens berouw? Oenk je wel
is. wat ben ik toch een klootzak
jls Ik in het leven sta?' Ronald (43),
van de bewoners van de Skuul,
iet lang nadenken over de vraag
hulpverlener Jan den IJzerman
ri zojuist gesteld heeft. Met aarze-
zegt hij uiteindeli|k 'ja'. Den IJzer-
n vervolgt 'Daar moet je beginnen
"Wat ben ik toch een oetlul",
iet je voelen. En dan moet je gaan
ien waar je zelf kan beginnen om
je leven weer wat te maken. Je
iekt op instanties, je vloekt op le-
■een om je heen, als je hier weg-
at, deugt er natuurlijk ook niks van
Skuul, maar wie is er ondertussen
■antwoordelijk voor de rotzooi waar
n zit Dus aan wie de taak om die
ooi op te ruimen?' Ronald kijkt
ijgend toe. Hulpverleenster
nneke Wassmk richt zich tot hem
er kun je voor jezelf beginnen met
ruimen Hier, in deze kleine maat-
iappi|
ze kleine maatschappij is de
luwe Skuul, een afdeling van de
linek in Amsterdam. Sinds 1980
vestigd in een stolpboerderij aan
Molwerk, vlak voorbij de oprit
ar de boot.
t is half drie in de middag. Al een
rlang zijn de twee woongroepen in
keuken bezig met de wekelijkse
lepstherapie. Er is thee gezet en er
inden waxinelichtjes op tafel om
n gemoedelijke sfeer te creëren,
ilpverleners van de Skuul begelei-
n de gesprekken. Ronald, een van
bewoners, staat centraal. Hij heeft
ngegeven binnenkort te vertrek-
n. Of hij daar klaar voor is, is ech-
maar de vraag. Pratend over zijn
Bholprobleem, legt hij de schuld
oral buiten zichzelf. Den IJzerman
ibeert Ronald duidelijk te maken
I het met alleen door anderen
ml, dat hij problemen heeft. 'Je
itt mij een gevoel van onmacht',
|t hij op een gegeven moment,
aarom wil je niet met je gevoelens
confronteerd worden?'
makkeen stille en zwijgzame man,
kent na enig aandringen dat er een
lurtieom hem staat. En dSt fflf RëT
3eili|k vmdkom over zijn gevoelens
praten. Is geen excuus, gaat Den
erman er meteen op door. 'Je wil
t met je gevoelens geconfronteerd
rden. Het liefst wil je ze verdoven,
als je drinkt, dan voel je ook inder
ad niks. Dat is het probleem van
mverslaving.' De woorden lijken af
glijden op een uiterlijk onbewogen
inald. Den IJzerman zet een tandje
om de verdedigingslinies van
inald te slechten. 'Het gaat erom
of je voor jezelf een onveilige si-
atie durft te creëren in een veilige
ngeving. Creëer je voor jezelf een
ikge situatie in een veilige omge-
ig zoals ie nu doet, dan ben je te-
ggetrokken. Dan ben je alleen be-
om jezelf droog te houden. Durf
op zoek te gaan naar onveilige si
llies in een veilige omgeving, dan
n |e vertrouwen krijgen in jezelf,
ie je het hier, dan is er hulp om je
en en kun je angstig zijn als je je
veilig voelt. Maar kom je daar door-
en, dan kun je later buiten de Skuul
de echte maatschappij op die er
ring doorbouwen.' Het is de vraag
Ronald de woorden in zich op-
emt. Op zijn gezicht is niet te lezen
H er in hem omgaat. Dennis (37),
nvan de andere bewoners, toont
n bezorgdheid. 'Wat weten we ei-
'rilijk van jou als je volgende week
tggaat?' Ronald blijft onaange-
an. Den IJzerman: 'Er moet iets
tanderen in jou, want alleen kom je
niet uit.' Ronald knikt. En daar blijft
't bij. Een uur later wordt de sessie
gesloten met thee in de huiskamer,
inald zit er stil bij.
Huiskamer
>'n tachtig tot honderd alcohol-
rslaafden laten zich jaarlijks in de
mul opnemen. Daar kunnen ze zich,
tg uit het dagelijks leven, volledig
Wen op het oplossen van hun pro-
emen. Ook kunnen ze weer een
"maal leven opbouwen. Bij de
testen is dat door langdurig
toholgebruik grotendeels ont
ucht. De Skuul is opgedeeld in twee
tongroepen waar de bewoners zelf
"antwoordelijk zijn voor het huis-
Wen. Ze moeten zelf voor het eten
"gen, zelf schoonmaken en zelf de
Wschappen doen. Achter het huis
tan dieren waar eveneens voor
izorgd moet worden
P dinsdag worden de boodschap
te gedaan na het wekelijkse uurtje
Wen m sporthal Ons Genoegen.
sde ploeg terugkeert uit Den Burg
effen de meesten in de twee woon-
"eers op de bank om nog even uit
Puffen van het sporten. Evert (38)
tRené (54), de twee koks van van-
'°nd, ruimen de boodschappen op.
rwordt koffie gezet en er kan, vóór
middageten, nog even worden
=rookt. Veertien mensen verblijven
'daSkuul op de dagen dat ik mee
loop. Dertien mannen en één vrouw
Ze zijn allemaal van de overkant.
Texelaars worden niet opgenomen in
de Skuul. Soms volgt wel iemand van
het eiland een dagbehandeling.
Gehoest en gekuch overheerst in de
woonkamer. 'Maar dat komt niet van
het roken', zegt Paul (42), een man
met een zware rokersstem. 'Er is ge
woon een aantal mensen verkouden
en dan steek je elkaar aan Beide
woonkamers zien er identiek en so
ber uit. Een paar banken, een televi
sie, een tafel om aan te zitten, plavui
zen op de vloer en een kast met wat
boeken en een aquarium. Persoon
lijke spullen van de bewoners zijn
nauwelijks aanwezig. Sommigen zien
er nog moe uit van het sporten. Er
werd fanatiek gebasketbald en
gevolleybald. 'Had je niet verwacht
hè van zo'n stelletje alcoholisten',
zegt Paul lachend.
Onder het eten praat hulpverlener
Ruud Nooij - de hulpverleners eten 's
middags met de groepen mee - over
het belang van sport. Evert krijgt het
advies om net als vroeger weer te
gaan honkballen. 'Pak het weer op.
man. Ga opnieuw trainen en leer je
grenzen weer kennen.' Opvallend is
de gang waarmee de vitaminepillen
hun ronde doen aan tafel. 'Als je veel
alcohol gebruikt, bouw je een tekort
aan vitaminen op', vertelt Nooi|. 'Dat
leidt tot afstervende zenuwcellen. Het
kan zelfs zo ver gaan dat ledematen
geamputeerd moeten worden. Met
vitaminepillen kun je het tekort weer
redelijk aanvullen.' Het gesprek gaat
door over verslaving. Bewoner Piet,
met zijn 21 jaar de jongste van het
stel, vertelt over mensen die toch ble
ven doordrinken, ook al wisten ze dat
het slecht was. 'Ja, maar dat is nou
verslaving', zegt Nooij.
Tijdens het boodschappen doen,
heeft Evert daar al uitgebreid over
verteld. De voormalige eigenaar van
een sloopbedrijf kon op een gegeven
moment niet meer stoppen. 'Het ging
bergafwaarts, totdat ik excessief aan
het drinken was. De hele dag.' Er
volgde een opname van twaalf dagen
ÖfTdê dëfölfom mePBfefïUlp Van de
medicijnen Librium, Valium en
Thiamine-spuiten te ontgiften. De
detox is een afdeling van een zieken
huis waar alcoholverslaafden me
disch worden doorgelicht, voordat zij
voor behandeling worden opgeno
men. 'Je kreeg daar ook Antabus of
Campral toegediend om de zucht
naar de drank te verminderen en er
werden longfoto's gemaakt. Je
lichaam moet er weer in balans ko
men. En ze brengen je opnieuw struc
tuur bij. Op vaste tijden naar bed, op
vaste tijden opstaan en op vaste tij
den ontbijten. Dat is voor de mees
ten dan ook hard nodig.'
Op de Skuul geldt ook een aantal
vaste patronen om de bewoners
structuur te geven. Om half twaalf
moeten de bewoners naar bed. om
zeven uur is het tijd om op te staan.
Dat is om te voorkomen dat iemand
liever op zijn bed blijft liggen. Gebruik
van alcohol is absoluut verboden.
Wie daarop betrapt wordt, moet di
rect weg. Elkaar bedreigen is ook
streng verboden. 'Je moet hier open
en eerlijk naar elkaar kunnen zijn,
zodat je elkaar kunt helpen om aan
de problemen te werken', zegt hulp
verlener Johan Hoogerheide 'Als ie
mand jou dreigt de kop van je romp
te slaan, omdat je iets gezegd hebt
wat die persoon niet aanstaat, dan
zou je het wel uit je hoofd laten om
een tweede keer nog iets te zeggen
Mensen die nieuw zijn, moeten de
eerste drie weekeinden verplicht op
de Skuul overblijven. Daarna mogen
ze in de weekeinden ook weer naar
de overkant.
Verschil tussen de Skuul en veel an
dere klinieken is de grote mate van
zelfstandigheid voor de bewoners.
Zelf activiteiten ontplooien op het ei
land of lid worden van een club wordt
bevorderd. 'De acceptatie van
Texelaars is groot', zegt Nooij. 'Die
hebben het meteen in de gaten wan
neer iemand van de Skuul is en die
maken daar geen punt van.'
Alcohol
Opvallend is het gemak waarmee de
bewoners over alcohol en hun pro
blemen praten. Het onderwerp is met
taboe. Het blijkt zelfs een bron voor
gezonde zelfspot te vormen Evert
toont in de huiskamer een rondslin
gerend blad waarin toevallig de nare
gevolgen van alcoholgebruik be
schreven worden. Is volgens hem
'wel interessant' om te lezen. Piet,
verslaafd aan drugs, leest een
krantenbericht over de toename van
cokegebruik. 'Dat doe je toch met',
zegt hij ironisch.
Tijdens de therapiesessies komt de
ellende naar voren. Anoek (57), een
vriendelijk, maar traag overkomende
vrouw, vertelt dat ze altijd moe is
omdat ze alleen maar werkt, 's
Avonds vlucht ze in de drank. Hulp
verleenster Wassmk vindt dat ze
meer tijd voor zichzelf moet creeren.
Anoek zegt dat ze dat met kan. Over
vier jaar misschien, zegt ze. als ze
met de vut is. 'Over vier jaar kan het
al te laat zijn', antwoordt Den IJzer
man 'Leer er juist van te genieten om
even niks te hebben. Ga dan eens
lekker ongegeneerd op een bank lig
gen. Moeten is alleen maar onrust.'
Jasper (47). die in de woonkamer na
drukkelijk aanwezig was, blijkt tijdens
de sessie veel moeite te hebben om
contact te maken met zijn groeps
genoten. Ze luisteren wel als hij over
zichzelf praat, maar reacties blijven
uit. Hij is warrig en zoekend naar be
vestiging. Den IJzerman haakt in op
ruimten of het saneren van schulden,
veelvoorkomende problemen bij
alcoholverslaving, houden de hulp
verleners bewust de boot af. 'Mensen
moeten er zelf bewust van worden
waarom ze schulden hadden en
waarom ze daar al die tijd niks aan
deden. Los ik het op, dan stapt ie
mand lachend op de boot en is het
"bedankt Ruud". Maar komt iemand
uit zichzelf met een echte hulpvraag
om hem bij te staan bij het oplossen
van zulke problemen, dan help ik
graag. Dan ben ik ook bereid om bij
voorbeeld mee te gaan naar de recht
bank als dat nodig is.' De hulpverle
ners begeleiden ook zogeheten
systeemgesprekken. Daarbij praat
vlees. De meesten zitten weer in de
woonkamer. Er is weer koffie gezet en
er wordt opnieuw veel gerookt.
Anoek en Piet laten boven de slaap
kamers zien. Anoek is de enige die
een kamer voor zichzelf heeft. De
anderen slapen met z'n tweeën of
drieën per kamer. De langwerpige
kamer van Anoek is ongeveer veer
tien vierkante meter groot. 'De eerste
maanden heeft hier ook nog een an
dere vrouw geslapen', vertelt ze. 'We
hadden de afspraak dat zij haar spul
letjes op de tafel zette en ik deed dat
op de wastafel.' De kamer waar Piet
slaapt, is evenmin groot. Langs de
muren hangen een paar borden
waarop wat foto's geplakt zijn. Verder
het antwoord op alles', klinkt het
melancholiek.
De wandeling voert langs de Hors
meertjes. Ampt vertelt onderweg over
de natuur. 'Ik vertel voor wie het leuk
vindt. Als iemand geen interesse
heeft, vind ik het ook goed.' Tijdens
de wandeling begint Aart, een wat
slungelige, stille jongen, spontaan
over zichzelf te vertellen. Hij vertelt
moeilijk met geld om te kunnen gaan.
Hij bezocht vaak cafés om te kunnen
drinken. De opname beschouwt hij
als een laatste kans om van de drank
af te blijven. 'Anders zetten mijn
ouders me het huis uit.' Hij lijkt te
schrikken van zijn openhartigheid en
doet er weer het zwijgen toe. Sander
het hartgrondig met hem eens.
Serieus
Een week later. Nooij is, tijdens een
nieuwe therapiesessie, boos op
Jeroen. Goed boos. Jeroen is tegen
alle gemaakte afspraken in van het
weekend even weggeweest omdat
hij elders in het land nieuwe woon
ruimte kon krijgen. Nooij: 'Je hebt een
puinhoop van je leven gemaakt, nu
krijg je de gelegenheid er iets aan te
doen, maar kennelijk vind je het met
nodig om je daarvoor aan de spelre
gels te houden.' Het gesprek ontwik
kelt zich op twee niveaus. Nooij. met
geïnteresseerd in het voorval zelf,
maar meer in de onderliggende non
chalante houding van Jeroen, pro
beert hem duidelijk te maken dat hij
met serieus met anderen omgaat door
zijn eigen gang maar te gaan. Jeroen,
met geïnteresseerd in onderliggende
houdingen, blijft volhouden dat het
voor hem gewoon belangnjk was om
even op en neer te gaan. 'Wat heb jij
eigenlijk nodig van de Skuul', stelt
Nooij op een gegeven moment de
vraag. 'Neem je je opname en jezelf
eigenlijk wel seneus?' Jeroen wil niet
veel meer zeggen en trekt zich terug.
Hij reageert ook met geschrokken als
Nooij dreigt met verwijdering als hij
met snel duidelijk maakt wat de Skuul
voor hem zou kunnen betekenen. 'Als
ik vroeger op mijn werk opmerkingen
kreeg, liep ik ook weg', zegt Jeroen
met een mix van bravoure en twijfel.
Nooij: 'Mag ik eens zien en voelen wat
er bij je gebeurt? Mag dat?' Jeroen
houdt de boot af. Hij zegt andere
mensen liever op een afstand te hou
den. Dat is veiliger. Piet, die al een paar
vertrouwelijke gesprekken met Jeroen
heeft gehad, mengt zich in het ge
sprek. 'Je kunt beter eerlijk zijn tegen
jezelf Jeroen, anders kun je net zo
goed je spullen pakken of verder in
een hoekje tegen je muur op gaan
staan.' Nooij nodigt Jeroen uit voor
een gesprek onder vier ogen. 'Dat zal
bepalend zijn voor de vraag of je mag
blijven. Je zult me ervan moeten over
tuigen dat ik je hier mag helpen bij je
problemen. Anders heeft het allemaal
weinig zin.'
Jaspers gevoelens van minderwaar
digheid. 'Je moet maar weer eens
gewoon Jasper worden. Wie is de
echte Jasper. Je gaat straks weer het
echte leven in. Weet je dan wel hoe
het bij jezeffWéTKt. Waar lopen jouw
contacten steeds op stuk. Wat is
jouw patroon om een excuus te zoe
ken om te drinken.'
Pasklare antwoorden hebben de
hulpverleners tijdens de sessies met
op voorraad. De bewoners krijgen
wel stof mee om over te na te den
een bewoner met familieleden of een
partner. Hoogerheide: 'Het kan heel
confronterend zijn als ze dan van een
ander horen dat die jarenlang niks
aan hem of haar heeft gehad.'
Vaker
Een partij borden en bestek staat
schoon in het afdruiprek. Sander en
Jeroen hebben de afwas gedaan.
Sander vertelt met trots dat hij dat
soort karweitjes met meer in zijn een
tje opknapt, als anderen het niet
zien de kamers er onpersoonlijk uit.
Na het avondeten, de hulpverleners
zijn inmiddels naar huis, wordt er te
levisie gekeken in de woonkamers
Anoek vraagt wie er zin heeft in een
potje 'Triviah't."Eveh la'tëV buigen
Gerrit, Peter, Anoek en de verslagge
ver zich over het bord en de vragen.
Peter, een intelligente man met een
wat droeve inslag, blijkt over droog
gevoel voor humor te beschikkenEn
hij laat duidelijk blijken wanneer hij
het niveau van een vraag te laag
loopt te dollen. 'We staan voor een
kruispunt', roept hij opeens als hij met
Paul een stukje vooruit gelopen is.
'Wat moeten we doen. We hebben
een dilemma.' Even later staart hij in
dé lucht'naaf tfe N/veilden'Hef fs rriéar'
goed dat we het yyeei; niet in de hand
hebben', zegt hij ironisch. 'Anders
zouden we daar ook nog een puin
hoop van maken.'
Paul loopt er wat stilletjes bij. 'Weet
je dat ik dit vijftien jaar lang met heb',
vertelt hij op zachte toon als hij een
ken. Aaien over de bol zijn er niet bij.
Ze worden op hun eigen doen en la
ten gewezen en dat is vaak met pret
tig om te horen. De Skuul probeert
hen op die manier bewust te maken
van hun eigen gedrag en levenshou
ding. 'Iemand die verslaafd is, laat zijn
leven leiden door die verslaving', ver
telt Nooij. 'Veel alcoholisten geven de
schuld aan alles en iedereen van het
feit dat het met hen slecht gaat. Maar
naar zichzelf kijken ze met. Wij pro
beren ze er juist weer bewust van te
maken dat ze zelf ook een aandeel
hebben in hun leven. We proberen ze
te leren omgaan met hun problemen,
maar dan zonder naar de fles te grij
pen.'
Achtergronden en verledens spelen
op de Skuul geen belangrijke rol bij
een behandeling. Met misnoegen
toont Nooij een kast waar dikke dos
siers liggen. 'Moet je eens zien wat
sommigen met zich mee sjouwen.
Maar het liefst weten we zo weinig
mogelijk van iemands voorgeschie
denis. Het gaat erom wat ze nu doen.
welk gedrag ze nü vertonen. Ik ga er
van uit dat iedereen elke dag kan
zeggen dat hij de zaken anders gaat
aanpakken. Hier krijgen ze de kans
dat te doen. Ze zitten op een eiland
waar geen familieleden of vrienden in
de buurt zijn. Ze hoeven met aan een
bepaald verwachtingspatroon te vol
doen. Ze kunnen zich hier gedragen
zoals ze werkelijk zijn.' Voorkennis
van problemen zou volgens Hooger
heide tot meer begrip kunnen leiden.
'Maar daar hebben ze niks aan Wat
ie in het verleden hebt meegemaakt,
mag je nooit gebruiken als excuus
om te drinken.' Nooij: 'Laatst had ik
iemand die vertelde me over zelf
moordpogingen. Ik vroeg hem
waaróm hij me dat vertelde. Zo ie
mand heeft er niks aan als ik mede
lijden toon. Die moet een gevoel krij
gen waarbij hij zich gaat afvragen wat
voor een lui hij is dat hij een zelf
moordpoging gedaan heeft.'
Bij het zoeken naar nieuwe woon-
doen. 'Ik had nog wel eens de neiging
mezelf voorbij te draven en zulke
klusjes op te knappen als anderen het
niet deden.' Met een verblijf van zes
maanden, is hij momenteel het langst
aanwezig op de Skuul. Net als veel
anderen heeft hij al meermalen po
gingen ondernomen van de drank af
te komen. 'Begin jaren negentig ben
ik ook verslaafd geweest Toen ik er
vanaf was, heb ik erg veel hooi op
mijn vork genomen. Ik ben enorm
gaan sporten en ik deed heel veel
werk bij een verkeersorganisatie. Tot
dat ik er achter kwam dat ik mijn
alcoholverslaving had ingewisseld
voor werk en sport. Ik sukkelde toen
al met mijn gezondheid en ik voelde
me ook depressief. De drank sloop er
geleidelijk weer in. En als je dan
drinkt, voel je je prettiger. Later kwam
de teleurstelling dat ik toch weer aan
de drank was. Ik dacht er aanvanke
lijk op eigen kracht wel weer uit te
komen, maar op een gegeven mo
ment moest ik toegeven dat het me
niet lukte.' Hij begon ooit met drinken
om meer rust te krijgen. 'Ik had het
gevoel dat er teveel op me afkwam.
Met drank was dat wel te regelen.'
Op de Skuul heeft hij voor zichzelf
geleerd duidelijker grenzen te stellen
en zijn mond eerder open te doen. 'Ik
moet irritaties met meer opsparen. Ik
moet ook wel eens nee zeggen. En
mijn persoonlijke problemen moet ik
een plekje geven.' Als hij klaar is, wil
hij weer gaan werken, al weet hij nog
met wat hij wil doen. 'Misschien iets
in de zorgsector. Ik ben met het type
om mijn handje op te blijven houden
voor een uitkering.' Hij heeft een huis
waarin hij na zijn ontslag uit de Skuul
kan terugkeren. 'Gelukkig heb ik dat
met opgemaakt aan de drank. Mijn
salaris en spaargeld heb ik daar wel
aan gespendeerd
Evert en Renê zijn beiden inmiddels
begonnen met het klaarmaken van
het avondeten. De groep van Evert
eet macaroni met ham en kaas, René
maakt spruiten met aardappels en
vindt. 'Noem een plaats in Europa
waar je goed kan huilen', leest hij voor
aan Gerrit. Hij draait het kaartje even
om en gooit het theatraal op de
grond. 'Nee, nee. nee', roept hij luid.
'Dit kan met waar zijn.' Het is de zo
veelste vraag waar hij het heen-en-
weer van krijgt. Met een armzwaai
gooit hij denkbeeldig een granaat op
het kaartje. 'Wat een vraag, wat een
vraag.' Gerrit kijkt bedenkelijk, begint
dan ook te lachen en roept 'Wenen'.
Peter keurt het goed. Als het spel
even later stilligt, keert de alcohol
terug. In vijf minuten tijd vertelt Gerrit
dat hij door de drank zijn
glazenwassersbedrijf kwijtraakte en
dat zijn vrouw hem uit huis zette.
'Stond ik daar met mijn koffertje bij
het Leger des Heils. Het eerste wat
ik moest doen was mezelf uitkleden
en een of ander kleed van hun aan
trekken. Ik had me nog nooit zo laag
en beroerd gevoeld. Na twee nach
ten ben ik in het Vondelpark gaan sla
pen. Ik heb dat een week volgehou
den, totdat ik ergens anders
opgevangen kon worden.' Hij zegt
zichzelf voor zijn twee nog kleine kin
deren terug te willen vechten. Hij mist
ook zijn werk. 'Het was machtig om
soms boven de wolken tegen die
hoge flatgebouwen aan te hangen.'
Als Peter terugkeert van de wc, gaat
het spel weer verder Pas na tienen
komt Wim als winnaar uit de strijd. De
anderen zitten in de woonkamer nog
steeds tv te kijken.
Wandeling
Woensdagochtend maakt de groep
traditioneel een wandeling door de
natuur. 'Of het nu regent of niet', zegt
Peter Ampt die elke week de wande
lingen begeleidt. Om tien voor negen
zit de groep al te wachten om met het
busje naar de Mok te gaan. Dikke
slierten rook hangen reeds in de
woonkamer en op tafel staat koffie
Peter is met meer zo vrolijk als gister
avond. Hij staart enige tijd naar de
sigaret in zijn handen. 'De sigaret is
duin oploopt. 'Ik heb vijftien jaar lang
in de drank geleefd.' Hij was een
probleemdrinker, vertelt hij. 'Ik had
moeite met het overlijden van mijn
vader, ik was 22 toen dat gebeurde,
ik had schulden en ik had problemen
met mijn echtscheiding. Het drinken
is er geleidelijk ingeslopen. Op het
laatst dronk ik rustig twee flessen
Beerenburg op een dag. Ik werd af
gekeurd, zat de hele dag voor de tv
met de gordijnen dicht en ik at ook
bijna met meer, waardoor ik proble
men met mijn maag kreeg. Ik maakte
soms pizzabroodjes klaar. Nam ik
twee happen en dan hoefde ik niet
meer. Ik kreeg het niet door mijn keel.1
Brand vormde voor hem de omme
keer. 'Ik was met een brandende si
garet op bed in slaap gevallen. Ik
werd gelukkig op tijd wakker om de
buren te waarschuwen. Zij hadden
net een baby. Toen ben ik wel gaan
nadenken over waar ik mee bezig
was.' Zijn slaapkamer brandde ge
heel uit
Na een behandeling in de detox en
opname in enkele andere klinieken,
kwam hij een paar maanden geleden
in de Skuul. Het doet hem goed Ik
merk dat ik weer langzaam in vorm
begin te komen. Ik begin bijvoorbeeld
weer namen te onthouden Ik denk er
ook over om net als vroeger weer te
gaan vissen Ik heb inmiddels een
zeehengel gekocht Hij heeft twee
zonen van zeventien en negentien
jaar oud. Met de jongste heeft hij
contact, de oudste wil weinig meer
van hem weten. Het raakt hem 'Ik
heb inmiddels geleerd het zo te laten.
Ik kan het beter aan hem overlaten
om weer contact met mij te zoeken
als hij daar zelf aan toe is.' Hij geniet
oprecht van de wandeling 'Met
drank maak ie niets meer bewust
mee. Het is puur vergifEen eindje
verderop lopen Jasper en Gerrit on
dertussen de rust van Texel met de
drukte van Amsterdam te vergelijken
Gerrit: 'Hier wordt het gewoon win
ter en daarna weer zomer.' Jasper is
Koffie
Terug in de huiskamer voert Sander
een gesprek met Joris, een man die
net nieuw is in de groep. Hij vertelt dat
hij zichzelf niet in de hand kan hou
den met alcohol. 'Ik streef ernaar om
Wëër'gewob'n naar ëên café'te kun
nen gaan zonder mezelf klem te zui
pen. Ik leef in een roes waarbij ik het
gevoel heb dat alles in slowmotion
gaat. Ik kan soms de halve dag be
zig zijn met bijvoorbeeld afwassen.'
Paul komt nog eens terug op zijn
oude leven als hij koffie inschenkt.
'Dit kon ik vier maanden geleden ge
woon met', zegt hij. 'Daar trilde ik te
veel voor. De suiker zou er ook naast
liggen.' Hij vertelt dat het hem toen
weinig moeite kostte veel te drinken.
Die twee flessen Beerenburg? Die
gingen er net zo gemakkelijk in zoals
we nu koffie zitten te drinken.' Licha
melijk verwacht hij toch niet al te veel
schade over te houden aan het zui
pen. Hij beseft dat hij veel mensen
om zich heen gekwetst heeft. 'Er
waren genoeg mensen die zeiden dat
ik aan de drank was, maar daar had
ik op dat moment schijt aan. Ze heb
ben me gelukkig niet laten vallen. Ik
heb veel steun van ze gehad Dat
heeft lang niet iedereen meer.' Hij kijkt
starend voor zich uit. 'Je kunt van de
drank af komen, maar de zucht blijft.
Als je in een dip zit, weet je dat de fles
er is.' Sander bevestigt het. 'Licha
melijk kan je er mee stoppen, maar
geestelijk blijft er altijd een trek.
De ervaring leert dat zo'n dertig tot
vijfendertig procent van de mensen
die een behandeling heeft gevolgd
van de drank weet af te blijven De
rest valt na verloop van tijd toch weer
terug. 'Maar een behandeling heeft
altijd zin gehad', zegt Hoogerheide.
'Want je zuipt nooit meer zo lekker als
je vroeger deed.' Er is opnieuw kof
fie gezet en er wordt weer veel ge
rookt in de woonkamers. Dennis kijkt
starend voor zich uit. 'Denk alsjeblieft
niet dat we hier niks zitten te doen',
zegt hij met zachte stem. 'ledereen Is
juist druk bezig. Met malen over wat
er gebeurd is en hoe we nu verder
moeten.'
Een paar weken later. Bij toeval loop
ik Paul en Gerrit tegen het lijf. Gerrit
vertelt dat het goed met hen gaat. Ze
gaan geregeld kaarten in Zuid-
Eierland en ze hebben ook meege
daan aan de klaverjasnacht in De
Cocksdorp. Paul vertelt dat hij werk
heeft gevonden. De twee zien er
goed uit. Navraag leert dat het met
Evert ook goedgaat. Met Ronald gaat
het minder. Piet, die ogenschijnlijk
ook hard werkte aan zijn problemen,
blijkt helemaal te zijn teruggevallen.
Juist hij had tijdens het middageten
op de Skuul voorgesteld om over een
jaar een reünie te houden met de
mensen die het zouden redden.
Jeroen van Hattum
De namen van de verslaafden in dit
verhaal zijn gefingeerd In verband met
de privacy.
