Dirk
Agrarisch natuurbeheer
kwestie van lange adem
Roeper van Plassendaal trots op eerste orchideeën
uit het Cabaret-café
1EXELSE g COURANT
B edrij vigheid
BéVé Jeugdmode
in Binnenburg 6
Waar gebeurd
Verwarrend
Wat ik zeggen wou...
Topless
Luilak
]J3edrijvigheid.
euwe banketzaak
n Weverstraat 36
Collecte ANGO
Loodgieter begint eigen bedrijf
VRIJDAG 7 JUNI 2002
BéVé Jeugdmode van Henk en
Marijke van der Belt en Hans en
Anneke Veelo uit Meppel is ver
huisd naar Binnenburg 6 in Den
Burg. De kinderkledingzaak is ge
vestigd in de nieuwe winkelruimte
tussen de wolwinkel en de kapsa
lon. Woensdag was de winkel voor
het eerst open op de nieuwe
locatie.
BéVé Jeugdmode was zeven jaar
gevestigd aan de Waalderstraat. Het
echtpaar Van der Belt zocht een an
dere locatie, omdat het pand te klem
begon te worden. 'We hadden daar
minder ruimte en we konden er ook
geen voorraad opslaan', zegt Marijke
van der Belt. 'Dan moest ik telkens
met kleding van jojo naar de andere
zaak lopen.' JoJo Mode aan de
Stenenplaats is ook eigendom van
het echtpaar.
Binnenburg 6 bevalt goed. 'We heb
ben wat meer ruimte, maar het is ook
weer met te groot. We kunnen de kle
ding achterin opslaan, waardoor de
dames in de winkel nu selfsupporting
kunnen zijn.' De winkel wordt be
heerd door Tamara den IJzerman en
de parttimers Heieen Vink en Anja
Goenga. De laatste wordt wegens
zwangerschapsverlof tijdelijk vervan
gen door Truus Maas. Het echtpaar
Van der Belt staat zelf met in de
nieuwe winkelruimte. Mede-
eigenaarsechtpaar Veelo doet de in
kopen. De ruimte wordt gehuurd van
de familie Huizmga. De winkelruimte
werd gecreëerd tijdens de renovatie
van het pand Binnenburg 6. In de
winkel wordt kleding voor kinderen
van twee tot ongeveer dertien |aar
verkocht. De voormalige winkel aan
de Waalderstraat is overgenomen
door Jopie Oomkes. Zij maakt het
gereed voor een nieuw reisbureau.
Bij de ambulancedienst in Alkmaar
werd een nieuwe chauffeur aangeno
men. Het was een echte chauffeur
met een stevig postuur en een buik
die ook wel wordt aangeduid als een
welvaartsknobbel. Toen hij voor de
eerste keer met zijn nieuwe maten
kennis maakte, stelde hij zich voor
door ze de hand te geven met de
woorden. 'Ik ben Dik.' Nadat hij de
derde een hand had gegeven rea
geerde die met: 'Dat je dik bent dat
zien we zelf ook wel. maar hoe heet
je eigenlijk?'
Wanneer een groep mensen samen
werken en er zijn erbij met een zelfde
voornaam kan dit weieens verwar
rend zijn. Als er een wordt aangeroe
pen reageert net de ander of allebei.
Wanneer ze dan ook nog de zelfde
achternaam hebben wordt het pro
bleem groter. Zo ook bij de AOT op
Texel waar soms twee werknemers in
de garage zijn met ook nog dezelfde
achternaam. Ze heten namelijk alle
bei Kees Vinke. Ze hadden daar ech
ter wel een verschillende functie, de
ene was buschauffeur en de ander
onderhoudsmonteur en doorsmeer
der van de bussen. De oplossing
werd door een van de andere werk
nemers gevonden: de ene kreeg de
bijnaam 'Buskees' en de ander
'Smeerkees'. Daarmee was het pro
bleem opgelost.
Jan van Tunen
Een topless-café is geen aanwinst
voor De Koog en ook niet voor Texel.
Dit is een toeristenoord, geen haven
plaats. De Koog heeft al zoveel geld
uitgegeven om de plaats mooier en
aantrekkelijker te maken. Dit geeft het
in mijn ogen een verkeerde naam.
Waar is de eerbaarheid van de
vrouw? Als de drank is in de man, is
de wijsheid in de kan. Over vijf jaar,
of misschien nog eerder, is het een
verkapt bordeel. Wettelijk is er niets
tegen te doen? Dat lijkt me stug. Ie
mand die met zulke plannen rond
loopt, ontneem je zijn vergunning. Hij
ziet zijn geld maar ergens anders te
verdienen. Al die vreemde lui, moe
ten die het hier even vertellen?
M.A. v.d. Berg-Witte,
Den Burg.
995 besloot melkveehouder
Roeper van hoeve Plassend-
n Waalenburg het roer dras-
i om te gooien. De fiere zwart-
e koeien gingen weg, hij liet
jrasland verwilderen en scha-
e over op een Frans vleesras,
zich goed thuis voelt in het
ligde weiland. De
chakeling vergt een lange
n, maar Roeper heeft volop
■ouwen in de toekomst. Inmid-
groeien op Plassendaal de
te orchideeën.
'Pip Bamard en Janien dc Bmijn bespreken het lokale nieuws'
Luilak is leuk. Zonder je vader en
moeder wakker te maken, sta je heel
vroeg op om met een speelkaart tus
sen je spaken ratelend door het dorp
te fietsen. Of je maakt met een touw
tje en een conservenblik een
foekepot achterop je fiets waarmee
je zo'n mooi diep gonzend geluid kan
voortbrengen. En als je het fietsen zat
bent, neem je een stuk zeep en
smeert de ramen van de buurvrouw
zo vol dat ze denkt dat het nog nacht
is als ze wakker wordt. En als men
sen vergeten vrijdag voor Pinksteren
hun tuinstoelen en brievenbus binnen
te halen, is het hun eigen schuld als
ze die zaterdag voor Pinksteren een
paar straten verder terugvinden. Au
to's op onmogelijke plaatsen, terras
stoelen in de boom. een enkele koe
door de straten, dat moet allemaal
kunnen. En uiteraard gaat dat ge
paard met een hoop kabaal van toe
ters, bellen en afgezaagde knal-
potten.
Tenslotte gaat het er met Luilak om
alle luilakken en beddezakken zo
vroeg mogelijk uit bed te trommelen
om met de grote schoonmaak te be
ginnen. En die enkeling die door het
getoeter, gebel en geraas heen
slaapt, nou die zal het weten ook.
Maar bewust dingen kapot maken,
onherstelbaar vermelen, dat heeft
niets meer met Luilak te maken. Dat
is puur vandalisme, waardoor oude
tradities een slechte naam knjgen. De
meierblis wordt bijna verboden om
dat het nodig werd gevonden ouwe
matrassen, afgewerkte olie en auto
banden in het vuur te gooien. Voet
bal krijgt een slechte naam omdat de
supporters van de verschillende
ploegen elkaar naar het leven staan,
en Luilak wordt met angst en beven
tegemoet gezien en achter gesloten
ramen en deuren afgewacht. Nog
even en ook Ouwe Sunderklaas moet
aan banden worden gelegd omdat
eens lekker uit de band springen al
snel kan leiden tot bandeloos gedrag.
Bij de afgelopen trekkertrek-
wedstrijden was zelfs de trekker met
de grootste rookwolk nog niet in staat
de gemoederen door uitputting tot
bedaren te brengen. De verslagen
tegenstanders hadden nog genoeg
energie om 's nachts uitzinnig tekeer
te gaan en op grote schaal vernielin
gen aan te nchten. Bij de kinderboer
derij van Kotex worden kippen en
konijnen op beestachtige wijze mis
handeld. Het zal een rare kijk zijn als
straks op de vervroegde schapenfok-
dag de fokkers die niet met pnjzen
naar huis gaan. zich op dezelfde
manier afreageren. Maar nee, zij gaan
- al dan met mokkend - rustig naar
huis en doen volgend jaar beter hun
best.
Maar inmiddels is het seizoen weer
begonnen. Bussen vol kinderen wor
den van de verschillende verblijfs-
accommodaties naar de uitgaans
centra vervoerd om zich daar vol te
laten lopen met sterk alcoholische
dranken. De politie wordt weer bij tijd
en wijle de huid vol gescholden, taxi
chauffeurs krijgen met de regelmaat
van de klok klappen en onschuldige
voorbijgangers wordt de benen ge
broken. Wie niet vóór het sluiten van
de cafés zijn bezit heeft veilig gesteld,
is een luilak en zal het weten ook.
Tussen één uur 's nachts en vijf uur
's morgens behoren de straten aan
heel andere mensen toe dan over
dag.
De horeca-ondernemers zijn bang
dat de horeca wordt gebruikt als een
avond- en nachtcrèche. Geef je kin
deren een tientje of twee en stuur ze
op pad. Geheid dat je er tot de vol
gende ochtend geen last van hebt.
Nee. jij met. En dat iemand anders er
last van heeft, nou ja, dat is zijn pro
bleem. Toch? Maar als dit een crèche
is voor 's nachts, vraag ik me toch af
wat er in de dagcrèche wel niet loos
is. Liggen de veroorzakers van nach
telijke overlast dan op één oor. als
vampiers die krachten opdoen voor
de volgende strooptocht? Of bera
den ze zich in verduisterde kamers op
nieuwe snode plannen? Of zijn ze
zelfs zo gevaarlijk dat ze overdag van
mets weten? Misschien laten ze zich
zelf ook wel verontwaardigd uit over
de jongeren die dergelijke streken
uithalen.
We mogen niet zeggen dat het aan de
ouders ligt. Dat levert ons ingezon
den brieven en protestacties op.
Maar in dat geval nemen de jongeren
wel een heel zware verantwoordelijk
heid op zich.
banket. Hij volgde een opleiding aan
de MTS in Wageningen, waar hij zich
specialiseerde in banket. Na het vol
tooien van de opleiding in 1992, ging
hij in Den Helder verder in de zaak die
toen nog van zijn ouders was. 'Tot
1997 heb ik daarin met hen samen
gewerkt. Daarna heb ik hem overge
nomen.' Hij heeft zeven mensen, on
der wie één banketbakker,
aangenomen om in de Weverstraat te
komen werken. Zelf gaat hij er één
dag in de week aan de slag. Hij is
tevreden met de ruimte. 'Het is een
mooie grote winkel en er is ook ach
ter veel ruimte.' Winter huurt de zaak
van juwelier Martin Tromp.
Bezoekers kunnen vanuit de zaak
volgen wat er allemaal in de (open)
keuken gebeurt. Winter: 'Op die ma
nier is er ook altijd wat reuring in de
winkel. Want het is een theater op
zich.'
Slik verwacht aan werk voorlopig
geen gebrek te hebben. 'Het aanbod
is groot en ik weet zeker dat klanten
bij wie ik in dienst van Veltkamp veel
over de vloer kwam, me straks weer
zullen vragen. Ze weten hoe ik te
werk ga en wat voor kwaliteit ik lever.'
Slik staat bekend als een loodgieter
die zijn werk secuur uitvoert en die in
diensttijd met achterover leunt.
'Daarom rook ik ook met', grapt hij.
Meer serieus: 'Je wordt ervoor be
taald om te werken, niet om wat an
ders te doen.' Dat een eenmans
bedrijf grote klussen niet aan kan,
bestrijdt hij. 'Als het zo uitkomt, werk
ik samen met collega's die ook een
eenmansbedrijf hebben.'
Tot september werkt Slik nog vanuit
de schuur van Veltkamp, daarna krijgt
lemve brood- en banketzaak aan de Weverstraat zat gisteren op de eerste dag
ten al vol, (Foto Jeroen van Hotlum)
i Burg heeft sinds gisteren een
iwe brood- en banketzaak.
is-Peter en Marlies Winter uit
i Helder hebben in het pand
■e.'straat 36 banketbakkerij Thé
éBos geopend.
afgelopen weken zijn de nieuwe
maren bezig geweest om de win-
waar eerst dekbeddenspecialist
Wever was gevestigd, van een
edig nieuw interieur te voorzien,
iter in de zaak is een keuken aan-
tgd, de vloer is vervangen door
<we tegels en parket, de muren
geel geschilderd, er is een nieuw
ond aangelegd en de gehele elek-
fhe installatie is vervangen. Een
van de ruimte is met donker
te tafels en stoelen ingericht als
tliroom. 'We hebben 52 zitplaat-
vertelt Hans-Peter Winter. 'Men-
1 kunnen hier koffie met gebak of
1 broodje krijgen.' Het banket
zelf gemaakt, het brood is af-
üstig uit de bakkerij van Timmer
1 de Hogerstraat. Het wordt
sbakken in de keuken van de
we zaak.
"er, die in Den Helder ook een
'ketbakkerij heeft, startte zo'n an-
ftalfjaar geleden met de voorbe
rg om uit te breiden op Texel.
e" ben ik echt gaan rondkijken. Ik
er er al wel eens op zondagen,
IJfdan meer om te.fietsen Hij ziet
bzelf niet als concurrent van bak-
1 Timmer. 'Ik denk dat we elkaar
fer versterken. Zeker omdat
,e'n er met meer is.' De lunchroom
"die zaak, die nog enige tijd on-
'deel uitmaakte van Sportshop
(s', werd ongeveer een jaar gele-
1 gesloten.
Getogen
"er is getogen in het brood en
De Algemene Nederlandse Gehandi
capten Organisatie (ANGO) is op
zoek naar mensen die willen collecte
ren in De Koog. De ANGO houdt in
de week van 10 tot en met 15 juni
haar nationale collecte. De opbrengst
komt ten goede van gehandicapten
die net buiten een bepaalde regeling
vallen of voor kosten staan die ner
gens worden vergoed en daardoor
belemmerd worden om volledig in de
maatschappij te staan Zo kon ie
mand een bed aanschaffen dat elek-
hij een eigen werkplaats in de schuur
van zijn oom Dirk Slik in Oudeschild.
'Om bijvoorbeeld een zinken goot te
maken. Ik doe dat soort dingen vaak
's avonds. Net als offertes maken en
rekeningen schrijven, want daar kom
ik overdag met aan toe. Die uren zijn
voor de klantSlik is telefonisch be
reikbaar onder nummer 321444.
BéVé Jeugdmode heeft zijn intrek genomen in de nieuwe winkelruimte in het pand Binnen
burg 6 in het centrum van Den Burg. (Foto Jeroen van Hettum)
trisch omhoog en omlaag kan, kre
gen anderen een tegemoetkoming in
de kosten voor vervoer en werd ook
geld toegekend om materiaal te ko
pen voor het opnieuw uitoefenen van
een hobby. Wie in De Koog met de
collectebus rond wil, kan contact
opnemen met Dinie Vos, tel. 312221
Roeper is telg uit een agrarisch
jcht, dat sedert tientallen jaren
t op het lage land aan de voet
jeZaandammerdijk. Het is land
ooit door Natuurmonumenten
aangekocht en aan de familie
Fcht. Zijn vader voerde een tra-
eel melkveehouderijbedrijf, wat
tijd ook het voornemen was
Roeper zelf. 'Maar met het oog
e toekomst zag ik problemen. Dit
ad kent beperkende omstandig-
m waardoor er geen toekomst
zijn voor een moderne melk-
ouderij. Het regelmatig inzaaien
nieuw grasland, een absolute
[voor een traditionele veehoude-
aat op deze schrale grond met.
geluk was dat er voor mij alter-
iven waren. De mogelijkheid be-
d om voor dit land beheers-
eenkomsten af te sluiten en te
aan natuurproductie, waar we
at ervaring mee hadden. Dat ligt
vel, ik heb 'er wel gevoel voor
Dirk Roeper van hoeve Plassendaal. 'Als je het goed beheert, dan ontkiemt het zaad vanzelf.
voor een zwartbonte koe z'n neus op
haalt.'
jer sloot voor een flink deel van
veertig hectare grote bedrijf
persovereenkomsten af. 'Dat
t bepaalde beperkingen. Je mag
lorbeeld niet voor een bepaalde
naaien. Dat is
>reen traditionele veehouderij een
t bezwaar. Daarvoor moet het
is eind mei worden gemaaid, om
■eiwitrijk product voor het vee te
ien, wat nodig is voor een opti-
productie. Door die beheers-
eenkomst kan dat dus niet. Ik
b gezocht wat daar het best bij-
st. Zwartbont vee en natuurbeheer
als ik dat doe, gaan niet samen. Ik
daarom de bakens verzet en
>zen voor de limousin koe, een
ere Frans vleesras. De dieren
len prima overweg met het wat
egewas dat hier groeit en waar-
Natuurpad
Natuurbeheer is uitgegroeid tot de
voornaamste pijler van het boerenbe
drijf. 'Ik heb twintig zoogkoeien en
daarnaast de schapen en een stukje
recreatie, in de vorm van een
vakantiehuisje. Nu is het zo dat ik er
nog geen volledig inkomen uit kan
halen, maar ik heb het geluk dat
Marjet, mijn echtgenote, een baan
heeft, waardoor we niets tekort ko
men. Ik beschouw deze periode als
een tussenfase. Ik heb gekozen voor
een geleidelijk opbouw. Maar ik wil
toe naar een situatie waarin ik minder
afhankelijk ben van de beheers
overeenkomsten. Want het verleden
heeft geleerd dat de overheid wat
grillig is', doelt hij op het wegvallen
van subsidies voor bepaalde vormen
van agrarisch natuurbeheer, waar
door hij overigens zelf met is getrof
fen. De benaming 'subsidies' vindt
Roeper zelf verkeerd. 'Waar collega's
melk. aardappelen of wat anders le
veren, produceer ik natuur. Bij mij
wordt gekeken hoeveel en welke
weidevogels hier voorkomen en wat
voor vegetatie er groeit en daarvoor
krijg ik een vergoeding Dat is heel
wat anders dan subsidie.' Behalve
een rijkheid aan planten en vogels,
tiert op de weilanden van Plassend
aal ook het insectenleven welig.
Roepers activiteiten komen niet al
leen de natuur, maar ook aan de
maatschappij ten goede. Natuur
monumenten treft voorbereidingen
voor een wandelpad door het gebied,
waardoor de flora en fauna om
Plassendaal en het omliggende en
waterrijke gebied van nabij kan wor
den bekeken. Met uitzondering van
de broedperiode, want dan verdraagt
de natuur geen verstoring.
Roeper, éèn van de 52 Texelse boe
ren waarmee Natuurmonumenten
samenwerkt, is vol vertrouwen dat de
door hem ingeslagen weg een suc
ces wordt. 'Ook omdat Natuur
monumenten en ik op één lijn zitten
en er mogelijkheden zijn voor schaal
vergroting. Dus kan ik uitgroeien naar
een zoogkoeienbedrijf met tachtig of
Loodgieter Rob Slik monteert de bodem van een douchecabine. (Foto Camnj rimmarman)
meer moederdieren, terwijl ik er nu
twintig heb.' Hij is ook bezig om te
schakelen naar een biologisch be
heer 'Voor mij is dat niet zo'n grote
stap en eigenlijk een heel logische,
omdat ik al met veel beperkingen te
maken had. Een regulier melk
veehouderij moet er veel meer voor
doen Ik denk dat zo'n biologisch eti
ket toch voordelen biedt.'
De omschakeling van weilanden met
raaigras, zoals op melkveehouderij
bedrijven, naar bloemrijke graslan
den, vergt een jaar of tien. Aan de
kleur van de verderop gelegen wei
landen is te zien dat deze overgang
op Plassendaal al een aardig eind op
weg is. Vanaf de Zaandammerdijk is
de roze gloed over de weilanden
goed zichtbaar. Het duidt op de aan
wezigheid van veel zuring en de gele
kleur op veel boterbloemen, typerend
voor verschraald grasland. 'Ik heb het
voordeel dat de zandgrond hier toch
al vrij schraal is.' De wilde planten
soorten die er nu groeien, heeft hij
niet zelf ingezaaid. 'Het zaad zat nog
in de bodem en als je het goed be
heert, dan ontkiemt dat vanzelf. Je
kunt een wilde plant wel inzaaien,
maar als de omstandigheden in de
grond met geschikt zijn, wordt het
niets.' Om een goed natuurbeheer te
voeren, volgde Roeper enkele jaren
geleden met goed gevolg een cursus
agrarisch natuurbeheer
Eén van de cultuurmaatregelen die hij
nam, was het dichtstoppen van de
greppels waarmee het water in de
wintermaanden snel wordt afge
voerd 'Het water blijft nu staan en
daardoor gaan er vochtminnende
planten groeien Voor mij leveren die
bijzondere planten extra inkomen op.
Maar een reguliere boer haalt het niet
in z'n hoofd, want het belemmert de
grasgroei.' Door de lage ligging van
Plassendaal, waardoor op sommige
plekken kalkrijke kwel aan de opper
vlakte komt, groeien er bijzondere
planten. Zoals zeekraal, dat door
gaans alleen buitendijks voorkomt.
Bijzonder is ook dat de grote ratelaar
hier vrij massaal groeit, een plant die
je op een normaal melkveehouderij
bedrijf met ziet. En wat te denken van
wilde orchideeën? 'Die groeien hier
dit jaar voor het eerst en daar ben ik
best een beetje trots op.'
Tekst en foto's Gerard Timmerman
Loodgieter Rob Slik uit Oudeschild
is voor zichzelf begonnen. De
Texelaar die al elf jaar bij de firma
Veltkamp werkt, vond de over
name door IBS/Oele/Schoo een
goed moment om een eigen bedrijf
te beginnen.
'Ik heb altijd gezegd: liever een grote
knecht dan een kleine baas Maar
Dries (Veltkamp. red.) liet me in de
loop der jaren steeds meer zelf rege
len. Ik deed veel grote klussen, zoals
het appartementenhotel van de fami
lie Brons in De Koog, hotel Molenbos
in De Cocksdorp en de vakantie
woningen van Gerard Zoetelief. Bij
dat soort klussen rust er een grote
verantwoording op je schouders.
Maar dat ligt me wel. Dus een eigen
bedrijf is wel een logische stap', zegt
de 27-jarige Slik, die als zestienjarige
knaap binnenstapte bij de firma Velt
kamp. 'Ik solliciteerde 's morgens na
de koffie en na de middag kon ik be
ginnen. Het was in de winter en er lag
een pak sneeuw. Het dak van Hotel
Opduin was net stuk gewaaid, ik ben
er in de sneeuw naartoe gereden en
op het dak geklommen.'
Veltkamp bleek voor hem een goed
leerbedrijf. 'Ik heb me er tot allround
loodgieter kunnen ontwikkelen. Klus
jes op dak, koper en zink, aansluiting
van gas, riolering, sanitair, eigenlijk
alles dat geen betrekking heeft op
centrale verwarming. Zo gaat dat bij
Veltkamp. ledereen doet van alles,
die afwisseling maakt het werk juist
zo leuk. Grote klussen, maar ook een
wc-tje of een kraantie vervangen.
Klein of groot, ik blijf het allemaal
doen, maar nu als zelfstandige. Wat
er straks bijkomt is de administratie,
maar daar helpt Mary Veltkamp me
de eerste tijd nog bij.'
