'Zorg voor voldoende geld voor onderhoud van haven' Duurzaam Texel krijgt toch zegen van raad avenmeester Cees de Graaf na 38 jaar met pensioen uit het Cabaret-café 'Eerst investeren om te verdienen' Van Rijsselberghes geven surflessen Twents Jeugd Symfonieorkest Jeugddienst Democratisch TEXELSE g COURANT -- Gedompeld Geslaagd laritieme taptoe Het voortbestaan van de Stichting Duurzaam Texel lijkt gewaarborgd. De leden van de commissie Grond zaken velden dinsdag een positief oordeel over de stichting - zowel wat betreft de plannen als wat al is gerealiseerd - en adviseerden het college voor de komende twee jaar een subsidie van 177.000 euro be schikbaar te stellen. Nog maar een paar maanden gele den leek de Stichting Duurzaam Texel ten dode opgeschreven. Vooral de rechtse partijen in de gemeenteraad toonden zich sceptisch over de waarde van de organisatie en weiger den het gevraagde bedrag beschik baar te stellen. De enige toezegging betrof een bedrag van 23 000 euro, om de lopende zaken voor dit jaar te kunnen afhandelen. Nienke Bloksma. uitvoerend coördinator van de stich ting, toonde zich ontzet. Veel geld schieters stellen als voorwaarde voor subsidiering dat ook de gemeente fi nanciële steun verleent. Het budget van de stichting is verder afkomstig van de provincie (350.00 euro), Texelse ondernemers (435.000 euro) en andere sponsors (555.000 euro). Bloksma voorspelde dat deze zou den afhaken, wat zou betekenen dat de stichting haar activiteiten bij ge brek aan financiële armslag zou moe ten staken. Bestuurslid Jan Jacob Rab pro beerde de commissie Grondzaken in de vergadering van de dinsdag op andere gedachten te brengen. Hij wees op succesvolle projecten als de Meimaand Natuurmaand, de Milieu barometer voor ondernemers die ver antwoord met het milieu omgaan en de beurs Duurzaam Bouwen, die vol gens hem 'veel uitstraling' hebben. Plannen voor nieuwe projecten heeft Duurzaam Texel te over. Veel ver wacht Rab te bereiken op het gebied van de bouw van 'duurzame' en milieuvriendelijke woningen. Hij had succes metzijn pleidooi, want bijna alle commissieleden toonden zich enthousiast. Dat het stichtings bestuur bestaat uit vertegenwoordi gers van allerlei sectoren en dus ken nelijk breed wordt gedragen, pleit duidelijk in het voordeel van Duur zaam Texel, merkten enkele leden op. Jan Koolhof (CDA) vond wel dat de werkelijke financiële bijdrage van de gemeente hoger moet worden inge schat, aangezien de stichting ook nog (gratis) ambtelijke ondersteuning geniet. Zijn eindoordeel bleef even wel positief. Alleen Maria van der Spek van de WD bleef uitermate sceptisch. Volgens haar wegen de baten met op tegen de kosten en zouden veel van de activiteiten van Duurzaam Texel ook bij ondernemers in goede handen zijn. Dat sommige plannen, zoals het mobiliteitsplan, haperingen vertoonden of zelfs lucht ballonnen bleken, maakte het oordeel van Van der Spek er met gunstiger op. Rab erkende dat met alles even goed uitpakt, maar noemde de stich ting 'een denkdank', die ideeen lan ceert en initiatieven ontplooit waar ondernemers en anderen in de drukte van alledag niet aan toekomen. Vol gens hem zijn er inderdaad fouten gemaakt, maar is het bestuur kritisch genoeg om plannen die niet aanslaan terug te trekken. Hij bestreed met klem dat de stichting alleen maar geld kost. 'Geld maak je met geld, zeg ik altijd Je moet eerst investeren om daarna te gaan verdienen. Als ik er niet van overtuigd was dat de stichting genoeg opbracht, dan was ik er allang mee gestopt', aldus Rab, die in het dagelijks leven directeur van één van Texels grootste bedniven is. De Waddenwindsurfschool van Adriaan en Dorian van Rijsselberghe hervat zijn activiteiten. Leerlingen van de broers krijgen les op beginners boards, waarop ze 'gegarandeerd' binnen een dag kunnen zeilen. Surfkleding is beschikbaar. Wanneer er les wordt gegeven, hangt af van het tij. Het is daarom handig van te voren een afspraak te maken, in de kantine van Windsurfclub Texel op de dijk bij Dijkmanshuizen of telefonisch, tel. 06-53800087. In de weekends is de school in verband met wedstrijd verplichtingen van de Van Rijssel berghes gesloten. Een les van een uur kost 15, van twee uur €20 euro, van drie uur €25 en van vier uur €30. Wie tenminste vier uur les neemt, wordt tevens gratis lid van de windsurfclub. Buiten de lessen om is het mogelijk een zogenoemde technoplank te huren. Die kost €7,50 per uur en €20 voor een hele dag. Het Twents Jeugd Symfonieorkest geeft komend weekeinde twee concerten. Zaterdag treedt het ge zelschap op in de hervormde kerk van Den Burg, zondag wordt EcoMare aangedaan. Wat ooit begon als een (eenmalig) proiectorkest van leerlingen van de muziekscholen uit Almelo, Enschede en Hengelo, groeide uit tot een echt symfonieorkest. Een succesvol op treden tijdens het Europees Jeugd Muziekfestival in Boedapest in 1995 legde hiervoor de basis. De orkest leden bestaan nog steeds uit leerlin gen van de drie muziekscholen, die in leeftijd varièren van 12 tot 20 jaar. Jaarlijks zijn er audities. Bedoeling is jonge musici de gelegenheid te bie den hun muziek in orkestverband te beoefenen. Het orkest, dat onder deskundige leiding staat, heeft in enkele jaren een goede reputatie op gebouwd en wordt geregeld uitgeno digd voor optredens in binnen- en buitenland. Het concert in de hervormde kerk begint om 19.30 uur. De toegang is vrij. Na afloop wordt gecollecteerd ter bestrijding van de kosten. Het optre den van zondag begint om 12.30 uur en is bestemd voor bezoekers van EcoMare, die dus een gewoon toegangskaartje moeten kopen. In de SOW-kerk in Oosterend staan zondag de kinderen uit groep 8 cen traal. Onder het thema 'ervoor gaan en niemand laten staan' nemen zij afscheid van hun school om na de vakantie naar een nieuwe school te gaan. De dienst begint om 9.30 uur, voorganger is dominee Fred van Hel den. 'Pip Barnard en Janien de Bruijn bespreken het lokale nieuws' Het is volgend jaar weer Oosterend Present. Voor de tiende keer sinds 1959 hult het hele dorp zich in feest tooi. Vier dagen maar liefst, want bij een tiende keer hoort een extraatje. Vier dagen lang feesten de Oosterenders rond een nog te bepa len thema waarbij saamhorigheid de kop opsteekt, de schoonheid van het eigen dorp ten hemel wordt gepre zen, en al wat Oosterend is zich af zet tegen al wat dat niet is. In de da gen, weken, maanden voorafgaand aan het feest is het hele dorp in rep en roer om zich vooral toch van zijn beste zijde te laten zien. Stoepjes en muren worden geschrobt, ramen ge lapt, de vlag uitgestoken en de buitenboel opnieuw in de verf gezet. Elke vijf jaar komt Oosterend als her boren uit de strijd. En om te tonen dat Oosterend Pre sent werkelijk een feest van oprechte saamhorigheid is, wordt - voor ook maar met de organisatie wordt be gonnen - een bijeenkomst gehouden waarop alle dorpelingen hun mening mogen geven. Een stemming waar van de uitkomst bij voorbaat al vast staat, maar het geeft zo'n mooi de mocratisch tintje. Niet alleen in Oosterend, ook in an dere dorpen wordt het democratisch gehalte van de dorspcommissie in twijfel getrokken. Veel dorpen worden bestuurd door een stichtingsbestuur, waarvan de leden gerechtigd zijn zelf hun opvolger aan te wijzen. Niet vreemd, als in ogenschouw wordt genomen hoeveel moeite het kost om geschikte kandidaten te vinden. Als die dan eerst nog door een meerder heid van de bevolking moeten wor den goedgekeurd en aangenomen, kon de continuïteit van het dorps bestuur wel eens in gevaar komen. Problemen ontstaan dan ook pas als de dorpsbevolking het niet met de daden van de commissie eens is en men zich realiseert dat men door een daartoe aangewezen en met gekozen vertegenwoordiger wordt vertegen woordigd. Omdat de dorps commissies een officiële bestuurlijke status hebben als onderhandelings partner met het gemeentebestuur, zijn dergelijke conflicten niet ondenk baar. Ook op een hoger niveau zijn vraag tekens te zetten bij het democratisch gehalte van onze maatschappij structuur. We brengen weliswaar onze stem uit voor de volksvertegen woordigers in onze gemeenteraad, maar hebben daarmee met of nauwe lijks invloed op de daarop volgende wethoudersverkiezing. En nu de uit voerende macht van het college in het duale stelsel veel groter is gewor den, is daarmee de macht van de gekozen gemeenteraad evenredig afgenomen. Uiteraard is het college van burge meester en wethouders verantwoor ding schuldig aan de leden van de gemeenteraad. Om dit soepel te la ten verlopen, wordt bij heel moeilijke besluiten, besluiten die op grote weerstand zouden kunnen stuiten of besluiten die tot hevige discussie in de raad zouden kunnen leiden, vooraf in kleiner comité overlegd. In dit 'seniorenconvent' hoeven alleen de fractieleiders het eens te worden, en hoe kleiner de groep mensen, hoe eenvoudiger het is op één lijn te ko men. Om de vinger aan de pols van de maatschappij te houden, wordt daar naast enkele malen per jaar het zo geheten Lindeboomberaad gehou den. Hierin hebben naast het college van burgemeestei en wethouders, ook vertegenwoordigers van ver schillende belangenorganisaties zit ting. Aan de koffietafel wordt in infor mele sfeer overlegd over een spectrum van meningen en belan gen. Als er al notulen worden ge maakt, zijn die zeker met openbaar, zodat collectief geheugenverlies niet onmogelijk is, mocht de noodzaak daartoe bestaan. En de volksverte genwoordigers in de gemeenteraad reserveren ieder jaar een aardig be drag voor de instandhouding van dit onofficiële overleg. Het is misschien ook wel de geest van de tijd Zelfs jongeren stemmen rechts op een leeftijd dat iedereen nog links zou moeten zijn. Aan het begin van de 21ste eeuw is het ieder voor zich en niemand voor ons allen. De standpunten en de maatschappij verharden zich. Niet alleen uit zich dat tijdens de verkiezingen, maar de op lettende voorbijganger ziet het ook in het voorbijgaan: bij steeds meer wo ningen wordt de tuin omgespit en worden betontegels gelegd waar eerst een groen gazon was Mis schien uit praktisch oogpunt, maar het blijft net zozeer verharding als het leggen van graskeien in de wegber men. Omdat het goed is voor het dorp. al was het maar omdat alles weer eens netjes wordt opgepoetst, is het te hopen dat Oosterend Present 2003 een groots spektakel wordt waarover nog jarenlang wordt nagepraat en waarop de Oosterenders zeker vijf jaar kunnen teren. Maar al direct na de dorpsvergadering in De Bijenkorf heerste er een stemming van 'ze doen maar' en 'we zullen het wel zien'. Het hoofdbestuur zal er een zware kluif aan hebben deze stem ming te veranderen in 'wat moet ik doen' en 'wat wordt er van mij ver wacht'. Want niet alleen kan dan pas een feest als Oosterend Present wordt georganiseerd, pas dan komt de werkelijke waarde ervan naar bo ven: samen voor elkaar Democratie is een mooi iets, maar we moeten het ons wel waard tonen. de gemeente met alleen aan het be lang van het toerisme denkt. De overdracht van de haven van Rijkswaterstaat aan de gemeente houdt hem eveneens bezig. Rijkswa terstaat levert de haven goed opge knapt en onderhouden op, daar maakt hij zich geen zorgen over. Maar over een jaar of vijfentwintig, dan komen de grote kosten. En dan moet er voldoende geld zijn voor de onderhoudswerkzaamheden. Hij hoopt dat de afkoopsom die het rijk aan de gemeente geeft, in een spe ciale pot voor de haven komt en met op den duur aan de aanleg van bij voorbeeld rotondes wordt gespen deerd. Hij hoopt ook dat de ge meente ervoor zorgt dat zij voldoende geld krijgt van Rijkswaterstaat. De beroepsvaart alleen kan de kosten van het havenonderhoud niet dek ken. Hij hoopt daarnaast dat de ge meente de haven om het jaar blijft uitbaggeren. Als ze dat bijvoorbeeld om de twee jaar zouden gaan doen, ontstaat het risico van verdroging. Pensioen Hij schenkt nog eens koffie in. Als hij straks met pensioen is, zal hij zeker nog regelmatig op de haven komen. Maar dan gewoon als bezoeker. Hij heeft zich voorgenomen in zijn nieuwe vrije tijd veel te gaan fietsen. Hij wil eens lekker met vakantie, meer aandacht besteden aan de kleinkin deren en ook aan het meubelmaak- bedrijf van zijn zoon. Wie zijn opvol ger wordt, weet hij niet. Collega's Hans Boks en Willem Zoutzeling ne men zijn taken voorlopig over en er VRIJDAG 21 JUNI 2002 Collega's hebben woensdag avond op ludieke wijze afscheid genomen van Cees de Graaf. In een bakje werd hij boven de ha ven gehangen, waarna hij tien vragen moest beantwoorden. Een fout antwoord had de verve lende consequentie dat het bakje wat dichter naar het water zakte. De scheidende havenmeester was gewaarschuwd, toch slaagde hij er met in alle vragen goed te beantwoorden. Het re sultaat: hij ging tot aan zijn mid del in het water... (foto Chris van Oer Meer) komt een uitzendkracht in het haven kantoor. Een laatste blik valt op het beeld van de twee mannetjes die op de voor malige misthoorn staan. Een nieuwe glimlach verschijnt op zijn lippen. Het beeld, afkomstig van het oude havenkantoor, stond jarenlang bij hem thuis. Nadat de nieuwe mist hoorn in gebruik werd genomen, bleek de sokkel van de oude hoorn een geschikte nieuwe plaats voor de mannetjes. De Graaf kijkt er nog eens naar voor hij zich omdraait. Het is een klein tastbaar bewijs dat hij achterlaat in 'zijn' haven. Jeroen van Hattum Vlaming (21) is in tiugowaard geslaagd voor de iding tot meubelmaker. Hij is zaam bij Casper de Graaf in eschild. jaren zestig werd hij rijks- nmeester in de toen nog ie haven van Oudeschild. Van- l neemt Cees de Graaf af- jd van zijn vak. Bijna 33 jaar hij een van de vaste gezichten haven, die in zijn periode veel ideringen onderging. idachte verzonken kijkt rijks- ïmeester De Graaf vanuit het ikantoor naar buiten Het mooi- ergezicht van Oudeschild is al voor de havenmeesters. Uit- over de hele haven en de Wad- ee tot Den Oever aan toe als het ris, Hi| denkt aan bezoekers van iven die hem al regelmatig vroe- vanneer hij met pensioen zou Dit keer heeft De Graaf een oord. Vandaag, vrijdag 21 juni, hij met pensioen Na bijna 33 rouwe dienst. raaf kijkt naar een haven die hij september 1969 heeft zien en, zien veranderen en zien le- Een haven die destijds nog al- bestond uit de Noorder- en irhaven en de monding. Zowel rerkhaven als de passanten- imoest nog worden aangelegd, lottervloot, zo'n 25 schepen lag nog in de Noorder- en irhaven. De kotters waren ge- eld nog 24 tot 26 meter lang en en motoren van 300 pk. Plezier- was er mondjesmaat en de e vloot bestond nog met eens. aats van die schepen werd nog lomen door bmnenvaart- pen die graan, bieten, zand en vervoerden. lemt een slok van zijn koffie. Als de havenmeester begon hij des- in Oudeschild. Onder Joop van ileras, toen nog eerste haven- iter. In 1988 volgde hij hem op. 1969 werkte hij ook al voor waterstaat. Vier |aar lang voer hij ■n peilvlet om de bodem van de dzee in de gaten te houden. Werkhaven ilik valt op de werkhaven Aan- jd, in 1972, toen de dijk moest [en verhoogd. De werkhaven nodig om de aangevoerde klei uit laas te verwerken. Later namen ■(Ottervissers de werkhaven in uik. Hij zag de kotters verande- De kleinere schepen werden in e instantie verlengd met tussen lenen er kwamen nieuwe moto- in. Later voeren nieuwbouw- taptoe van de gezamenlijke irekorpsen werd in dit VOC-jaar op de Groeneplaats gehouden r op de haven van Oudeschild. dagavond traden alle drie korp- aan om onder royale publieke ngstelling staaltjes van hun kun- te tonen. Fotograaf Bert Koning de maritieme sfeer van het op- fn treffend weer te geven. De foto nomen terwijl de korpsen zich op groentje aan de De Ruyterstraat bereiden op hun optreden. (Foto Bort Koning) te leveren. De plaats van de binnenvaartschepen is deels overge nomen door de bruine vloot. Voorma lige binnenvaartschepen als tjalken en klippers werden omgebouwd tot groepsschepen Tegenwoordig zijn het luxe schepen, destijds sliepen de jongeren in kooien en waren de voor zieningen slecht. Hij zag de bruine vloot zich ontwik kelen tot een volwaardige beroeps- tak. De organisatie werd beter gere geld. Dagen dat er plotseling veertig schepen tegelijk op de haven af koer sten, zijn verleden tijd Met de opva renden is de verstandhouding de laatste jaren ook goed geweest. Hij weet nog dat hij ooit een ingezonden stuk schreef in weekblad Schuttevaer. Daarin nam hij het op voor de schippers van de bruine vloot. Die werden aangekeken op de vernielingen en overlast van de jon geren. Vond hij met terecht, de schip per kon er weinig aan doen. Thuis op de kast staat nog een mooie waardering die hij in 2000 kreeg. Op Terschelling riepen de schippers van de bruine vloot hem uit tot Haven meester van het Jaar. Ze hadden hem gevraagd of hij op dat eiland de prij zen van de Brandaris Zeilrace zou willen uitreiken Tot op het laatst had hij met in de gaten, dat ze hem niet zomaar hadden gevraagd. De onder scheiding beschouwt hij als een schouderklopje voor zichzelf en vooral voor zijn collega's. IJsschotsen De Graaf draait zich om en staart over de Waddenzee. De grote velden met ijsschotsen die in de winter soms voorbij dreven, komen weer langs. Grote nietsontziende plakken ijs die alles meenamen wat ze onderweg tegenkwamen. Ook boeien. Soms gebeurde het dat zo'n losgeslagen boei meermalen voorbij zag komen. Eerst de ene kant op en een paar uur later, als het getij veranderd was, zag hij de boei weer passeren, maar dan de andere kant uit. Als hij naar de Zuiderhaven kijkt, voelt hij zich bezorgd Hij hoopt dat de gemeente in de toekomst voldoende rekening blijft houden met de beroepsvaart. Als havenmeester weet hij dat kottervissers en binnenvaartschepen de Zuiderhaven nodig hebben bij zuidwesterstorm of oostenwind. Voor de schepen is het dan bij laag water moeilijk om achter in de haven te komen. Hij hoopt dat schepen van gemiddeld veertig meter de haven binnen Typisch, denkt hij. De laatste tijd heeft hij de trend weer in de richting van kleinere schepen zien gaan. Begin mei zag hij de nieuwe eurokotter van Hans, Klaas-Jan en Johan Daalder zijn in trede doen, de vierde Eurokotter voor de Texelse vloot. Schepen die weer net zo lang zijn als de kotters eind jaren zestig Hoeveel afspraken zou hij in de loop der jaren hebben gemaakt met de vissers? Als havenmeester moest hij ervoor zorgen dat zij konden laden en lossen. Zij moesten ervoor zorgen dat hij niet plotseling voor verrassingen kwam te staan De kaderuimte was vroeger beperkter en ze hadden al lemaal op hun tijd toch de ruimte nodig om bi|voorbeeld nieuwe lijnen op te draaien. Of om ijs te laden in de tijd dat de vissers nog een eigen ijs fabriek hadden. Over het algemeen verliepen de contacten goed. 'Ging het bij ons ook maar zo', fluisterde een Urker visser hem ooit toe. November 1970 staat hem ook nog helder voor de geest. De TX18 meldde toen als eerste dat de TX26 zoek was Later bleek dat het schip met de voltallige bemanning was ver gaan. Bemanning die hij persoonlijk gekend had. Het is één van zijn on prettige herinneringen aan de haven. Zijn blik dwaalt verder naar het oude PEN-bassin Die werd anderhalf jaar geleden in gebruik genomen als de nieuwe passantenhaven. Daar was hij zelf nog voor in actie gekomen. Hij denkt aan de plannen die op tafel la gen om er een viskwekerij te vesti gen, nadat het bassin niet meer no dig was voor de energievoorziening van het eiland. Hij wees de gemeente erop dat ze het bassin beter konden gebruiken voor uitbreiding van de jachthaven, die toen nog achter in de werkhaven was gevestigd. Hij is blij dat het uiteindelijk geen viskwekerij is geworden Voor Oudeschild was het bassin de enige mogelijkheid om de haven te kunnen uitbreiden. Eenzijdiger Een Urker kotter verstoort zijn ge dachten De visser wil de haven in om naar het dok te gaan. De Graaf neemt contact op met de TX37 die net aan stalten maakt de haven te verlaten. 'TX37, wat doe je. Blijf je?' De TX37 blijft, de Urker visser glijdt door de monding naar binnen. Even later vaart de Texelse kotter naar buiten. De Graaf kijkt het schip na. De beroepsvaart heeft hij eenzijdiger zien worden. Bieten, graan en kunstmest worden met meer met binnenvaart schepen vervoerd, maar met vracht wagens. Er komen gelukkig nog wel binnenvaartschepen in de haven om zand, grind, benzine en gasolie aan Havenmeester Cees de Graaf verlaat vandaag na 33 jaar de haven van Oudeschild. Hij gaat met pensioen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2002 | | pagina 9