boeken Vibeke Roeper beleven tweede druk
ieisverslagen vertellen
chte leven in VOC-tijd
PRO zendt tv-serie uit over Sommeltjes
lieuw trottoir langs Elemert
VAN DE
COMPAGNIE
.TEXELSE g COURANT'
Trainingen
Texel'94
Brandweer
content
na keuringen bij
horecabedrijven
Wat ik zeggen wou.
Robert Bakker
wint laatste loop
Tevredenheid
over deelname
vaccinatie
Versterking voor
brandweer
Hondenpoep
Openingstijden
bieb verruimd
Dirk Koster wint
zomeravond golf
Meisje gewond
na val van kar
Witte zwaluw
VRIJDAG 16 AUGUSTUS 2002
t gaat goed met de boeken van Vibeke Roeper. Van
tarte peper, scheurbuik, het kinderboek dat afgelopen
nter uitkwam, ligt inmiddels de tweede druk in de win-
,ln dienst van de compagnie, de verzamelbundel die in
il verscheen, is uitverkocht en wordt eveneens herdrukt,
n opmerkelijk succes, vindt ook de oud-Texelse zelf,
oral omdat de landelijke kranten tot nog toe maar wei
interesse hebben getoond in met name het tweede
k.
■meeste media hebben nu zó veel
Wacht besteed aan de VOC, dat
=nsoort verzadiging optreedt. Nu
■reven wat anders, wordt er ge-
ht', constateert Roeper. Dat geldt
enigszins voor de Texelse Cou-
die In dienst van de compagnie
■en noemde in een interview met
per van eerder dit jaar, toen het
knog moest verschijnen. Vooral
Texel, waar de vierhonderdste
lardag van de VOC uitgebreid
dt herdacht, is de kans nu een-
il groot dat de lezer wordt
voerd met dit onderwerp.
i is de terughoudendheid ten
■zien van Roepers tweede boek
lerecht. Want juist daar waar
rtdurend ophef wordt gemaakt
alles wat ook maar enigszins
de VOC te maken heeft, is het
d onderscheid te maken tussen
ressante en minder interessante
sn. En dat In dienst van de com-
nie belangwekkend is, dat lijdt
n twijfel. Het boek bestaat uit
«en, reisverslagen en memoires
Kin de dienaren van de VOC zélf
liet woord komen. Roeper en co-
air Roelof van Gelder selecteer-
honderd 'getuigenissen', die ze
een korte uitleg voorzagen en
laaiden' in modern Nederlands,
alleen van prominenten als
pper Bontekoe en gouverneur-
raai Jan Pieterzoon Coen, maar
»an verder onbekend gebleven
sepsiongens, kooplieden,
«gijnen, predikanten, soldaten
Jerken, die allemaal hun 'eigen'
baamheden en gebeurtenissen
thnjven.
Ronselen
sgmenten zijn thematisch inge-
Zo bestaat hoofdstuk één vol-
jii fragmenten die de voorbode
van elke reis: het ronselen, de
raar Texel, het aanmonsteren en
endeloze wachten op de Rede
Texel op gunstige omstandighe-
om uit te varen. In hoofdstuk
wordt de reis naar Kaap de
(de Hoop beschreven, in hoofd-
drie de Kaap zelf, in hoofdstuk
Ie reis van de Kaap naar Batavia
in hoofdstuk vijf het leven in
ma. Aan de orde komen verder
ter meer de Indonesische archi
pel, de handel in andere delen van
Azië en uiteraard ook de thuisreis
Het is verleidelijk uitgebreid te cite
ren, want het boek geeft niet alleen
een (zo goed als) volledig beeld van
wat er allemaal gebeurde, maar is -
mede door het fragmentarische ka
rakter - ook gewoon lekker smeuïg
Wie er eenmaal in begint te lezen,
houdt niet snel weer op. Dat het le
ven aan boord verre van romantisch
was, wordt wel erg duidelijk. Schip
per Pieter Jansz Veltmuys beschreef
in 1667 het voorkomen van een mui
terij en het straffen van de muiters.
'De krijgsraad heeft besloten de mis
dadigers goed te bewaken, en omdat
ze met ver van de Kaap waren, hen
in handen van de gouverneur aldaar
over te dragen. Zo is het ook ge
beurd, maar twee van hen zijn in de
tussentijd overleden. Ze wilden niet
meer eten en hebben zichzelf laten
verhongeren De anderen zijn aan de
Kaap gekomen en aan de gouverneur
uitgeleverd. Die liet meteen de heren
van de justitie vergaderen en daar
werden hun bekentenissen opnieuw
voorgelezen en moesten ze opnieuw
alles bekennen. Vijf van de eerste
aanstichters werden tot de galg ver
oordeeld, negen werden streng ge
geseld en vijf levenslang naar
Robbeneiland verbannen. Het is
nog het vernielden waard dat degene
die de muiters als hoofdman uitver
koren hadden, bij het hangen door de
strop viel en een rib brak. Hij hoopte
toen genade te krijgen, maar dat ging
met door. Maar omdat hij met meer
langs de ladder omhoog kon komen,
is hij met een katrol opgehesen en zo
aan de galg vastgemaakt.'
Scheurbuik
Huiveringwekkend zijn de verhalen
over honger en de gevolgen ervan.
De Alkmaarse chirurgijn Nicolaus de
Graaff schreef in 1640 dat de scheur
buik zó hard aankwam, dat
bemanningsleden krankzinnig wer
den van de pijn en sommigen zelfs
overboord sprongen of zichzelf op
een andere manier van het leven be
roofden, om maar voor verder lijden
gespaard te worden. 'Bij velen vielen
de tanden uit de mond door de
scheurbuik, en hun tandvlees was
dik, zwart en verrot. We moesten het
elke dag bijsnijden en spoelen. We
zagen ook veel slechte,
kankerachtige zweren, Omdat we
al lang geen vers voedsel hadden
gehad vingen sommigen elke nacht
met strikken en vallen alle ratten die
ze konden krijgen. De kop, staart en
poten werden afgesneden en de in
gewanden verwijderd, waarna de rat
ten werden gevild. Zo werden 's
nachts in het want gehangen en
daarna met water, wijn, rijst, suiker en
specerijen gekookt en in de pan ge
bakken, en als versterking aan de zie
ken uitgedeeld Het smaakte erg
goed.'
Wie al moeite heeft met dergelijke
beschrijvingen, zal de ogen helemaal
met droog kunnen houden met de
verhalen van Lourens Thijsz en Daniel
Silleman, respectievelijk derde tim
merman en watermaker op de Gou
den Buys. Dit schip vertrok in mei
1693 uit Enkhuizen en kreeg al snel
te maken met scheurbuik Toen in
oktober eindelijk de Zuid-Afrikaanse
kust in zicht kwam, was van de 190
opvarenden die bij vertrek aan boord
waren, nog maar 'een handvol' in le
ven. De Gouden Buys strandde in
Sint Helena, waarna zeven mannen
over land probeerden de dichtstbij
zijnde VOC-post te bereiken. Twee
overleden al snel en twee anderen,
een boekhouder en een timmerman,
waren zo verzwakt dat ze niet met de
andere drie mee konden komen. Na
dat de boekhouder was overleden,
moest Lourens Thijsz het alleen zien
te redden. De timmerman had geluk,
want na een angstig avontuur in het
oerwoud - 'ik at niets dan gras en
drek van wilde beesten' - werd hij
gevonden en gered door een in
heems volk, de Hottentotten.
Daniël Silleman werd uiteindelijk ge
red door een Engels schip, maar zijn
lijdensweg was zo mogelijk nóg
zwaarder. Hij en twee andere opva
renden zwierven een andere kant uit,
dronken hun eigen urine om in leven
te blijven, maar verloren ten slotte één
van hen. 'We lieten het dode lichaam
achter, maar toen zei de comman
deur tegen mij: "Jan Christiaansz is
nu dood en wij lijden grote honger.
Laat ons teruggaan en een stuk vlees
van hem afsnijden, en het braden en
opeten. God zal ons dat niet kwalijk
nemen." Ik schrok van dat voorstel en
zei nee. Maar na veel discussie zei hij,
gekweld door de honger: "Dan zal ik
er voor mijzelf een stuk uit snijden",
en omdat mijn honger niet minder
was dan de zijne, zei ik tegen hem:
"Als u het snijdt en braadt, dan zal ik
u ervan helpen eten." Ik haalde
hout en maakte vuur, en hij ging naar
het lijk en sneed een stuk uit de bil,
zo groot als een hand. Maar toen het
gebraden was konden we er bijna
met van eten want het was droog en
taai. We aten er twee happen van en
staken de rest in onze zak. We wilden
proberen of we het de volgende dag
beter eetbaar konden maken. We leg
den ons hier, ongeveer twintig pas
sen van het dode lichaam, krachte
loos en moedeloos te slapen De
volgende dag bleven we er zittenWe
hadden nog tabak en rookten een
pijp Rond de middag overviel de
slaap ons weer
Hoerhuizen
Het mag nauwelijks verbazing wek
ken dat opvarenden die heelhuids en
met het nodige spaargeld op zak te
rugkeerden, moeite hadden om het
'gewone' leven op te pakken. Een
anonieme verteller (het fragment is
afkomstig uit het boekje 't
Amsterdamsch Hoerdombeschreef
in 1681 een tafereel in een van de
talloze 'hoerhuizen', waar de drank
rijkelijk vloeide, uit volle borst werd
gezongen en ruzies werden uitge
vochten. "'Wat zijn dat voor gezel
len?", vroeg ik aan mijn gids, toen we
elkaar weer konden verstaan "Dat
zijn bootsgezellen", zei hij, "die met
de laatste boot uit Oost-lndiè geko
men zijn en die tegen het voorjaar
weer zullen vertrekken omdat hun
geld dan wel op zal zijn. U kunt wel
raden dat de vrouwen hoeren zijn,
maar u zou nooit vermoeden dat
twee van hen mannen hebben die als
arme soldaten in Oost-lndië zitten,
terwijl zij zich als beesten door ieder
een laten gebruiken. Maar de pleuris
zal wel uitbreken", zei hij, "want die
dikke, die daar bij die vent met dat
blonde krulhaar zit, heeft al een kind
gekregen terwijl haar man weg was
en is nu zwanger van een tweede. Dat
is een forse straf voor haar onkuis
heid, want gewoonlijk ziet men op
veel betreden wegen zelden gras
groeien." "Dat is allemaal goed en
wel", zei ik, "maar nu eens wat an
ders: zouden die schatten dat hele
vaatje leegdrinken voordat ze hier
vertrekken?" "Jazeker", antwoordde
hij, "want wat een Oost-lndisch-
vaarder met zijn dronken gat besluit,
dat zal gebeuren, al zou het paard en
wagen kosten. Er is geen gekker volk
in de wereld dan deze arakdrinkers,
en er is geen volk dat minder om geld
geeft, terwijl vaststaat dat men ner
gens zo hard voor zijn geld moet
werken als de soldaten en matrozen
in Indië doen. Het is ruim vier weken
geleden dat deze kwanten aan wal
kwamen, en van die vijfhonderd gul
den die zij elk op het Oost-Indisch
Huis ontvingen, zal men er nu bij geen
van vieren meer dan veertig dukaten
vinden, zo flink hebben ze gedronken
en zo zijn ze kaalgeplukt door de
hoeren.'"
Verveling
Maar naast muiterii, scheurbuik en
uitspattingen aan de wal, leert de
schrijver ook veel over de 'gewone'
zeden en gebruiken aan boord en in
Oost-lndië. Dat het met alleen in de
hoogste kringen heel gebruikelijk was
om een slaaf te hebben, bijvoorbeeld.
Dat de Hollanders zich heel veel
moeite en zelfs vernederingen ge
troosten om over de hele wereld han
del te kunnen drijven. Maar ook dat
de verveling zo ver van huis altijd op
de loer lag. In het tweede gedeelte
verhaalt soldaat David Tappe over de
spelletjes die werden gespeeld om
de tijd te verdrijven Daarbij spaarden
de manschappen elkaar met Achter
werken werden bont en blauw, ge
blindeerde 'dieven' smeerden zich
zelf en anderen in met mensenstront
en edele delen van het menselijk
lichaam werden zwart gemaakt met
teer. Anderen maakten muziek, terwijl
adelborst Frederik Andersen Bolling
in 1670 als bijbelgetrouw theoloog in
felle discussies de 'waan
denkbeelden' van de opperstuurman
bestreed dat de aarde om de zon
heen draait. Roeper en co-auteur Van
Gelder (de laatste is historicus en re
dacteur bij NRC Handelsbladzijn er
kortom op voorbeeldige wijze in ge
slaagd in driehonderd bladzijden te
laten zien hoe het er écht aan toeging
ten tijde van de VOC. Wie het werke
lijke leven van de Oost-lndiëvaarders
een beetje wil leren begrijpen, zou In
dienst van de compagnie moeten le
zen.
Texelse huisartsen
Helaas voor de Texelse lezer bevat
het boek geen ooggetuigeverslagen
over het leven in Oudeschild of de
rest van het eiland. Uiteraard wordt
Texel geregeld genoemd, maar ver
der gaat het meestal niet. Een uitzon
dering vormt het verhaal van Martin
Wintergerst, één van de laatste in het
boek, dat een met al te fraai beeld
schetst van twee voorlopers van de
Texelse huisartsen. Wintergerst, een
bakkersknecht uit Zuid-Duitsland,
diende vier jaar als konstabelsmaat
(een onderofficier) voor de VOC,
voordat hij in 1704 met een mooi ka
pitaal op zak besloot af te monsteren.
Op de Rede van Texel gekomen werd
bij het laten vallen van de ankers een
been getroffen door een tros en ver
pletterd. 'Ik dacht eerst dat het wel
meeviel. Ik liet de chirurgijn naar de
voet kijken. Hij twijfelde of die er he
lemaal af was, en spalkte en verbond
het in de hoop dat de voet weer zou
vastgroeien. Maar drie dagen nadat
we van boord waren gegaan moest
ik in bed blijven en al mijn zaken aan
anderen overlaten. Het eerste wat ik
moest doen, was zoeken naar een
goed logement. Dat vond ik ook,
want Oost-Indische zeelui waren
overal welkom omdat ze goed beta
len konden Ik kwam in een goede
buurt waar ik voor logement en goed
eten met bier erbij wekelijks vijf Hol
landse guldens moest geven. Alles
wat ik extra dronk moest ik apart
betalen.'
Voor een rijksdaalder per week
huurde Wintergerst een chirurgijn in
Die leek aanvankelijk goed werk te
verrichten, totdat de voet pikzwart
werd en het advies kwam de voet te
laten afzetten. 'Hoe het mij te moede
was, is makkelijk te begrijpen. Ik leed
grote pijnen en er stonden mij nog
grotere te wachten. Ik kon niets an
ders doen dan mijn chirurgijn afdan
ken en op advies van een goede
vriend de stadarts vragen mij als pa
tiënt aan te nemen. Toen die de wond
bekeek zei hij dat degene die mij tot
nu toe had verpleegd een schurk was
die me van mijn geld had beroofd. Als
ik wilde blijven leven dan zou hij al
les wat die chirurgijn genezen had
weer weg moeten snijden, tot op het
scheenbeen. Hij wilde mij elke dag
tweemaal verbinden, waarvoor ik
hem telkens drie duiten moest beta
len. Maar ik had geen keus, ik leed
dag en nacht ontzaglijke pijn. Als ik
eraan denk gruw ik er nog van. Hij
legde scherpe messen klaar waar
mee hij het pas genezen vlees tot op
het bot begon weg te snijden. Ik
kermde en steunde en dacht steeds
dat ik dit geen minuut langer volhield.
Eindelijk was hij bij het bot. Hij
maakte het schoon, nam de splinters
weg en legde er een genezende
pleister overheen.'
De behandeling duurde bijna een
heel jaar, een tijd waarin het zuur
verdiende kapitaal van Wintergerst
bijna helemaal opging. 'Ik moest elke
week purgeren en hem daarvoor,
naast het geld voor het verbinden,
nog dertig duiten betalen, 's Morgens
moest ik hem altijd brandewijn of
chocola geven, en 's middags een
roemer goede wijn, om hem te vriend
te houden. Ik kon met vermijden dat
de dokter zowel het vlees van mijn
been als het geld uit mijn buidel weg
vrat.'
Door geldgebrek besloot Wintergerst
uiteindelijk maar weer te gaan varen.
'Mijn geneesheer wilde mij geen toe
stemming geven tot de voet helemaal
genezen was, maar dat duurde toen,
Godzijdank, met lang meer. Wie was
er vrolijker dan ik. dat ik bevrijd was
uit dit ziekengevang. Ik ging op zoek
naar werk en vond een goede betrek
king in dienst van de Oost-Indische
Compagnie. In september 1705 ging
ik aan boord van het schip Bloys dat
met honderdzestig man en zesen
twintig stukken geschut op 2 oktober
uit Vlissingen vertrok.'
In dienst van de compagnieleven bij
de VOC in honderd getuigenissen
(1602-1799) van Vibeke Roeper en
Roelof van Gelder is een uitgave van
Athenaeum - Polak Van Gennep,
Amsterdam. Het boek (ISBN 90 253
4681 2) telt 304 bladzijden en is voor
€19,95 verkrijgbaar bij de (Texelse)
boekwinkels.
Joop Rommets
VPRO brengt vanaf zondag 17
■ember een serie op de buis
er Sommeltjes. De tv-film is ge
lakt door regisseur Harry
kien, echtgenote van oud-
ralse en schrijfster Imme Dros.
opdracht van de VPRO maakte
een film, geïnspireerd op de
idmannetjes die volgens de
erlevering woonden in de
mmeltjesberg bij De Waal.
elen en Dros zijn vertrouwd met
mmeltjes. Twintig jaar geleden
Sliceerde Dros er in jeugdbladen al
kaaltjes over, die waren voorzien
illustraties van Geelen. 'Het zijn
Hasiefiguurtjes waarmee je alle
Hen op kunt. Imme schreef de
kaaltjes, ik maakte de illustratie.
is altijd mijn droom geweest om
en televisieserie over te maken',
vertelt de in Hilversum woonachtige
filmmaker. In de Sommeltjesfilm heeft
hij overigens geen verband met Texel
gelegd. In de film leiden de kleine
Sommeltjes, die zo hoog zijn als een
madeliefje, aanvankelijk een tamelijk
onbekommerd bestaan. Ze leven ver
van de bewoonde wereld in het Hoge
Gras. Bergsommeltjes wonen in een
berg, Veldsommeltjes op het Verre
Veld. Het ene soort kan vliegen, het
andere niet, de één draagt een kap,
de ander een puntmuts. De twee
soorten liggen constant met elkaar
overhoop. Als op een dag een vrouw
tje van de ene stam verliefd wordt op
een mannetje van de andere, begin
nen deze 'Romeo en Julia' aan een
gevaarlijke reis door de 'boze buiten
wereld'. Om hen te redden moeten
de twee ruziënde dorpen vrede slui
ten.
leer op de Elemert in Den Burg
tsf deze week rekening houden
<1 werkzaamheden langs de weg.
'nemersbedrijf De Vries en Van de
il legde een nieuw trottoir aan
Ijsde kant van het park. De stoep
Pt van de eendenvijver tot aan het
Wietje naar het park bij de
Waan De aanleg is onderdeel
<le herinrichting van de vijver en
'park. Volgens een woordvoerder
ke gemeente worden de werk
zaamheden waarschijnlijk over twee
weken afgerond. 'Dan kunnen men
sen weer over de paden lopenIn het
park is een nieuwe brug aangelegd,
zodat mensen dok via de ijsbaan een
ommetje kunnen maken. Straten
makers Henk Grootenmaat (links) en
Lars Schrier bereikten met de nieuwe
stoep woensdagochtend de hoek
Elemert/Emmalaan. (Foto Jeroen van
Hattum)
De Sommeltjes worden gespeeld
door kleine mensen (dwergen), de
achtergronden zijn getekend door
Geelen, die enkele jaren aan de serie
heeft gewerkt. Het acteren was voor
de spelers niet alti|d even makkelijk.
'De opnamen moesten regelmatig
worden onderbroken, want bij elke
nieuwe scène moest er een nieuw
aquarel worden opgevangen. Boven
dien liepen de acteurs in een lege
studio en moest ik ze steeds vertel
len welke kant ze op moesten kijken.'
De 13-delige serie wordt op zondag
morgen uitgezonden tijdens Villa
Achterwerk, aanvang 9.50 uur.
Nu de scholen op het eiland weer
begonnen zijn, hervat voetbal
vereniging Texel'94 ook de trainingen
voor de jeugd. Het schema ziet er. per
dag, als volgt uit:
Maandag, 16.45 uur: D3, trainer
Hans Kuipers; 17.30 uur: F-pupillen.
Menno Koorn, Biem Trap en Gerard
Arkenbout; 18.00 uur: C2, Jan den
IJzerman. 18.00 uur: G-team, Henk
de Ruyter. 18.30 uur: dames, Ruud
Nooy; 19.00 uur: C1, Klaas van den
Berg; 19.15 uur: A1- Jan den IJzer
man.
Dinsdag, 17.00 uur: E2 en E4, Jeroen
Vlaming, Bart-Jan Grisnigt en Klaas
van den Berg. 18.00 uur: E1, Martijn
van den Berg en Jan den IJzerman.
18.30 uur: D4, Adam Ricketts; 19.00
uur: A2, Nicol Schermer; 19.00 uur:
B1, Gooitzen Kedde en Willem Kui
per.
Woensdag, 18.00 uur: C2, Jan den
IJzerman; 18.30 uur: D5 en D6, Bert
Witte; 19.00 uur: C1, Klaas van den
Berg; 19.15 uur: A1, Jan den IJzer
man.
Donderdag, 16.30 uur: F-mini
(nieuwe leden van 5 jaar oud), Bart
Udding en Wim Koorn; 17.30 uur: D2,
Gerard Boogaard; 19.00 uur: B1,
Gooitzen Kedde en Willem Kuiper.
Wanneer C3, D1E3 en E5 trainen, is
nog niet bekend. De betreffende spe
lers krijgen hierover nader bericht. De
keeperstraining gaat pas later van
start, de looptraining voor A1B1 en
C1 begint in oktober.
Ondanks enkele gebreken houden
horecagelegenheden op Texel zich
goed aan de voorschriften en doen
ze voldoende op het gebied van
brandveiligheid. Dat constateert
de brandweer, die tijdens twee
drukbezochte uitgaansavonden
controles uitvoerde. Zaterdag 9
augustus gebeurde dat tijdens het
Hollands Festival in Den Burg,
maandag 12 augustus tijdens de
Horizon Tour in De Koog.
Zaterdag 9 augustus werden tussen
23.00 en 02.00 uur in totaal acht
horecagelegenheden in Den Burg
gecontroleerd. Medewerkers van de
brandweer bezochten één restaurant
en zeven natte horecabedrijven.
Maandag 12 augustus inspecteerde
de brandweer elf horecabedrijven in
De Koog. Deze controles vonden
plaats tussen 21.30 en 1.00 uur. Dit
maal ging het om negen cafés en dis
cotheken en twee eetgelegenheden.
De controleurs werden in alle bedrij
ven in goede sfeer ontvangen en
rondgeleid, valt te lezen in een pers
bericht waarin de brandweer zich dik
tevreden toont.
Toch werden ook tekortkomingen
gesignaleerd. De controleurs stuitten
op vluchtdeuren die niet in de vlucht
richting draaiden, brandwerende
deuren die niet zelfsluitend waren uit
gevoerd, nooduitgangen zonder
(werkende) buitenlamp, onvoldoende
nood- of transparantverlichting, de
fecte transparantverlichting en één
geval van open vuur op openbaar
terrein. De gebreken zijn besproken
met de bedrijfsleider of exploitant, die
heeft moeten beloven deze op korte
termijn te herstellen.
Robert Bakker heeft woensdag bij
paal 28 de laatste De
Krimstrandloop gewonnen. Hij liep
in de loop over 8 kilometer al snel
weg van zijn belagers en geholpen
door de ideale omstandigheden -
een hard strand en weinig wind -
finishte hij in een persoonlijk re
cord van 28.23 minuten. De 53-ja-
rige veteraan Niek Bremen uit
Sittard eindigde in 29.55 als
tweede. Jan Zijm veroverde in
30.49 de derde prijs.
De loop over 4 kilometer werd beslist
door een eindsprint tussen Texelaar
Jaap Witte en Niels Ros uit Lekker-
kerk. Witte won in 13.45. Zijn achter
volger liet een tijd van 13.52 noteren.
Maurice Mülder uit Bonn werd knap
derdein 14.11Zijn zusje Valerie was
in 17.19 het snelste meisje.
Bij de jongste jeugd, die 1 kilometer
liep, was de Duitse Annabel Diawuch
de beste in 4.46. Ze was zeven se
conden sneller dan de winnaar bij de
jongens, Dean Salwagter uit
Dordrecht. De laatste wedstrijd van
dit zomerseizoen van Atletiek
vereniging Texel gaat zondag om
19.30 uur van start bij paal 21
Het eerste deel van de vaccinatie
campagne tegen hersenvliesontste
king is volgens het uitvoerende bu
reau SMH/GHOR Noord-Holland
Noord uitstekend verlopen. Van de
doelgroep (de leeftijdscategorieën
15-18 jaar en 14 maanden tot en met
3 jaar) werd in Noord-Holland 90%
ingeënt; op Texel was dat 93,2%.
Het college heeft opnieuw een lid van
de brandweer kunnen benoemen.
Het is Cornelis ('Cock') Eschweiler
(47) uit Den Burg. Hij heeft hier sinds
2,5 jaar een schildersbedrijf. Voor die
tijd woonde hij in Zaandam, waar hij
28 jaar lang deel uitmaakte van de
brandweer.
Intussen hebben zich nog twee ge
gadigden aangemeld Als die ge
schikt blijken en worden aangeno
men, telt het korps vijftig personen,
wat precies de gewenste sterkte is.
Deze week las ik in De Telegraaf'In
de Belgische kustplaats Oostende is
de boete voor hondenpoep op straat
verdubbeld tot 250 euro. Bovendien
moet aan de politie nog 125 euro
administratiekosten worden betaald.'
Waarschijnlijk ook in België, maar hier
is het - om het maar zo te noemen -
'op heterdaad betrappen' in de prak
tijk hoogst onwaarschijnlijk. Maar er
zijn wel preventief werkende moge
lijkheden denkbaar. De aanleiding dat
ik mij met dit 'poepartikel' tot u wend,
is dat ik vandaag midden op het trot
toir van de Badweg een flinke hoop
zag liggen. Dus daar waar vele bad
gasten, groot en klein, al dan niet op
blote voeten, zich naar het strand be
geven. Over het gedrag van de
hondeneigenaar zullen we het maar
met hebben; daarover raken we niet
uitgepraat. Maar terugkomend op
een preventieve maatregel zou ik wil
len voorstellen dat, zoals elders, op
het trottoir van de Badweg bijvoor
beeld om de 50 meter een tegel
wordt gelegd met het bekende op
schrift: 'Hondenpoep niet op de
stoep
J. van Eijk,
De Koog.
De Openbare Bibliotheek Texel ver
ruimt met ingang van 1 september de
openingstijden. Op dinsdag, woens
dag, donderdag en vrijdag gaat de
bibliotheek in Den Burg al om 14.00
uur open. wat een uitbreiding ople
vert van twee uur per week. Door een
interne reorganisatie - verandering
van roosters en taken - kan deze ver
ruiming tot stand komen zonder per
sonele uitbreiding. De bibliotheek
hoopt het publiek op deze manier
(nog) beter van dienst te zijn De
nieuwe openingstijden zijn: maandag
10.30-12.30 uur, dinsdag 14.00-
20.30 uur. woensdag 14.00-17 00
uur, donderdag 14.00-17.00 uur, vrij
dag 14.00-20.30 uur en zaterdag
10 30-12.30 uur.
Zo'n 120 golfers deden in de afgelo
pen negen weken mee aan de
zomeravondcompetitie op de Texelse
golfbaan. Van diegenen die minstens
vijf keer meededen, werden de pun
ten opgeteld. Woensdag was de laat
ste avond om nog een goede score
neer te zetten In de totaalscore bleek
Dirk Koster met 104 punten de beste.
Hij won met zijn prestatie een beeld
van een golfer als wisseltrofee.
Markus Gersthagen volgde op
slechts één punt en werd daarmee
tweede. Jan van Wijk greep met 100
punten de derde pnjs.
Ook bij de dames was de strijd span
nend. De twee koplopers behaalden
op de laatste avond hetzelfde aantal
punten. Uiteindelijk bleken de 95
punten van Elly Boorsma net even
meer waard dan die van Erna Dam.
Janneke Kampstra werd met 90 pun
ten derde
Een 16-jarig meisje uit Heinekenzand
is dinsdagmiddag gewond geraakt
aan een pols toen zij van een kiepkar
viel. Het slachtoffer was een schuur
aan de Zanddijk aan het schilderen
en gebruikte de achter een tractor
gekoppelde kar als opstap. Toen haar
vriend de tractor verplaatste, schoot
de blokkering van de kar los en viel
het meisje van een hoogte van drie
meter op de grond.
Eén zwaluw betekent nog geen zo
mer. Maar of dat voor een witte zwa
luw ook geldt? Boven het noordelijk
deel van het eiland is al verschillende
malen een volledig witte zwaluw ge
signaleerd. Geen uniek verschijnsel,
maar wel memorabel, omdat slechts
één op de 100.000 zwaluwen een al
bino is Het dier is waargenomen in
de Slufter, maar ook aan de oostkant
van Texel.
