'In uniform maakt mg of stand niet uit pgedane ervaringen scouting goed voor later .TBXELSE COURANT Indeling Herkomst Theo Boom wint eerste ATB-cross Handboogschieten Bridge Siep Schellingen 'Je houden aan je afspraken' DINSDAG 8 OKTOBER 2002 jen in actie tijdens een balspel op het grasveld achter het clubgebouw van de scouting. liven naar alle kanten van het Zo'n vijfentwintig jongetjes sn zo ver mogelijk zien weg te n, terwijl een jongetje een bal log gooit. Een ander jongetje zo snel mogelijk weer terug- n naar de bal en 'stop' roepen ij hem in zijn handen heeft, a na is het de kunst om iemand og een beetje dichtbij staat af oien. ij iezierdoen de vijfentwintig wel- 't ïee aan het spel op het grasveld rhet clubgebouw van Scouting aan de Bernhardlaan in Den Het is maandagavond, de i waarop de jongste kinderen ie scouting sinds september wekelijks bij elkaar komen, lal wordt er binnen wat gedaan, als het mooi weer is. gaat de naar buiten. sdster Marga Wiering van de routing kent diverse afdelin- idle op leeftijd zijn ingedeeld, deren kunnen vanaf hun ze de jaar lid worden van de luting. Jongens komen dan cht bij de welpen, meisjes bij kabouters. Vanaf hun elfde #1 de jongens door naar de kenners en de meisjes naar de sen. Sinds enige tijd zijn ver niers en gidsen overigens ge- nenlijk ingedeeld in de groep Hits. Op Texel zijn de verken- s en de gidsen overigens nog elkaar gescheiden. Op hun irtiende stromen de jongeren ar naar de afdeling rowans igens) en sherpa's (meisjes). zijn samengegaan in de ilorers. Van hun zeventiende drieëntwintigste zijn ze lid van stam, de oudste afdeling van scouting. Daarna worden ze iing en gaan ze zelf groepen geleiden. De scouting hanteert eentwintig jaar als de leeftijd arop leden bij de volwassenen nen. welpen legt het spel uit. ledereen mag twee keer worden getroffen. Een derde keer raak is einde oefening. Na een paar keer gooien worden de om liggende bosschages tot verboden gebied verklaard, omdat toch net iets teveel jongetjes meteen die kant uit rennen. Na een kwartiertje wordt het spel onderbroken. De hulp van de welpen is nodig bij een karweitje. Een container met spullen voor de najaarsactie, die afgelopen zaterdag werd gehouden, moet worden ge leegd. Zonder morren staan ze even later in een rij achter elkaar om één voor één materiaal naar binnen te sjouwen. Dozen met allerlei huishou delijke artikelen komen voorbij Alle maal voor de rommeltjesmarkt van de najaarsactie. Hoe groter de vracht, hoe trotser het gezicht van het jonge tje dat aan het sjouwen is. Begelei der André Eelman werpt een blik in de volle container. Zich echt verba zen over de hoeveelheid doet hij met 'Wat wil je als ouders van tachtig kin deren allemaal wat meegeven.' Clubgebouw In totaal kent Scouting Texel zo'n honderd leden. Tachtig jeugdleden en zo'n twintig begeleiders. De groep is al jaren gehuisvest in het clubgebouw dat in de jaren zeventig van gemeentewerken werd overgeno men. Het pand maakt binnen een prettige indruk. De entree mondt uit in een centrale ruimte, waaraan vijf zalen voor de verschillende groepen liggen. Langs de muren is veel ro buust hout aangebracht, de vloeren kunnen tegen een stootje, en er hangt een ongedwongen sfeer. De ruimte van de rowans (scouts van 14 tot 17 jaar) oogt als een ingeleefde woonka mer in een studentenhuis. Langs de muren en het plafond hangen veel spullen die in de loop der jaren zijn verzameld en er staan diverse ver schillende soorten bankstellen opge steld. De stam (scouts van 17 tot 23 jaar) heeft naast het gebouw een ei gen onderkomen. Het oude vakantie huisje, dat zo'n tien jaar geleden van Dennenoord werd overgenomen, is ingericht met banken en een eigen barretje. De stam bestaat op het moment uit zeven man die met elkaar een vriendengroep vormen, vertelt stamlid Marcel Slikker. Het lokaal van de welpen is versierd met een afbeelding uit Disney's Junglebook. Op een van de wanden is een oerwoud te zien met Mowgli en zijn vriendjes Baloo en King Louie. Ook hier veel hout en drie houten hutten (nesten), zodat ook de klein sten een eigen plekje kunnen inrich ten. Het zogeheten rimboespel vormt het hele jaar door de leidraad voor de activiteiten die worden ondernomen, vertelt Marga Wiering. Bedoeling is dat ze zich met alleen vermaken, maar dat ze er meteen wat van op steken. Speurtochten in het donker door de Dennen zijn er voor de wel pen en de kabouters nog met bij. Dat komt meer aan de orde zodra ze op hun elfde naar de verkenners of gid sen gaan. 'Dan gaan we veel naar buiten, zowel in de zomer als de win ter, en houden we bijvoorbeeld drop pingen in het bos', vertelt Eelman, begeleider van de gidsen. De scouts dragen allemaal een uni form. De welpen en kabouters heb ben een groen overhemd, de verken ners en gidsen een beige blouse, de rowans een donker oranje overhemd en zodra iemand doorstroomt naar de stam komt een extra insigne op het overhemd. Ze hebben ook alle maal een das voor de borst hangen. Het uniform staat volgens de scouts symbool voor de eenheid en de gelijkwaardigheid van de leden. Wie ring: 'In zo'n uniform ben je allemaal hetzelfde. Dan heb je geen onder scheid door bijvoorbeeld dure merk kleding. Rang of stand maakt niet meer uit.' Die gelijkwaardigheid is volgens Wiering ook meteen een van de belangrijkste kenmerken van de scouting. 'De kinderen wordt geleerd elkaar met te beoordelen op wat ze niet kunnen, maar op de dingen waar ze goed in zijn. Als iemand iets met kan, dan doen we daar gewoon nor maal en open over.' Kinderen die er nieuw bijkomen, hebben de eerste weken nog geen uniform. Dat krijgen ze pas als ze officieel zijn ingewijd. In de tussenliggende tijd wordt volgens Wiering en Eelman meestal meteen duidelijk of ze wel of met bij de scouting willen. 'Als ze willen blijven, vragen ze vaak de tweede keer al wanneer ze een uniform krijgen.' Mis verstanden over de kleding zijn er volgens de scouts nog steeds. 'Er wordt soms gedacht dat het militaristisch is. Dat is het dus niet.' Kamp Het ophalen van oud papier in Den Burg is een van de bekendste activi teiten van de scouting. Daarnaast trekken ze elk jaar wel een keer de Slufter in om rotzooi op te ruimen. 'Maar we helpen bijvoorbeeld ook mee bij het opruimen van kampeer terreinen', vertelt Peter van der Voort. 'En we bieden onze hulp aan bij de jaarlijkse dodenherdenking, lenen materialen uit, we hebben jarenlang meegeholpen bij de bewaking tijdens de Ronde om Texel en helpen nog steeds mee bij de Wampex.' 'Dan gaan we bijvoorbeeld een avondje touwbruggen voor ze knopen', vertelt Marcel Slikker. 'En dit jaar hebben we ook meegeholpen bij de bewaking van de haven tijdens het Haven- festijn.' Het jaarlijks hoogtepunt voor veel scouts zijn de zomerkampen. Daar wordt al maanden van tevoren naar toe gewerkt met allerlei activiteiten. Zo wordt met behulp van Staatsbos beheer soms een houthakkerskamp gehouden of komt de brandweer langs om meer inzicht te geven in haar werkzaamheden. Door mee te doen aan die bijeenkomsten, kunnen de scouts insignes verdienen Wie ring: 'En ze krijgen ze allemaal. We gaan niet zeggen dat de een ze wel heeft verdiend en de ander met. Als ze ergens aan hebben meegedaan, krijgen ze er een.' Doel van de meeste activiteiten is dat de kinderen leren hoe ze zelf een en ander kunnen aan pakken Eelman: Tijdens een kamp krijgen ze bijvoorbeeld de opdracht dat ze zelf een menu moeten samen stellen. Dan moeten ze zelf naar een dorp om de spullen te vinden.' Ouderwets een vuurtje stoken en 'Afgelopen zomer waren we op een kamp in België, waar zo'n vijf- tot zeshonderd scouts waren', vertelt Slikker. 'We hebben toen veel opge trokken met een groep uit Engeland. Het klikte bij het kampvuur.' Tijdens die kampen is 'swoppen' een van de geliefkoosde onderdelen. Slikker. 'Daarbij ruilen we dassen met elkaar. Het is de kunst om zoveel mogelijk verschillende dassen te verzamelen. Het is ook meteen een mooie manier om contact te leggen. Je begint ge woon over de das en de rest volgt vanzelf wel.' Zijn allereerste das uit de welpentijd heeft hij overigens nooit geswopt. Die wordt gekoesterd. De contacten met de Engelse groep zijn na het kamp gebleven Van Aken kreeg laatst nog post van een van hen met daarin een hele stapel Engelse insignes. Leden van de stam helpen ook mee bij de kampen voor de jon gere kinderen en ze bereiden de ac tiviteiten mee voor. In het gebouw aan de Bernhardlaan wordt ook zo nu en dan geslapen. In een van de lokalen liggen daarvoor een paar grote stapels matrassen opgeslagen. Het gebouw heeft een paar douches en er is een vrij ruim opgezette keuken, waar voor vijftig man kan worden gekookt, vertelt se cretaris Marcel Bakker, een van de oudgedienden bij de scouting. Het gebouw wordt ook verhuurd aan scoutinggroepen van de overkant. Soms is er ook bezoek dat de tenten opslaat op het grasveldje achter het clubgebouwd Hoewel Scouting Texel de enige scoutinggroep is op de Waddeneilanden, is de aanloop van andere groepen niet echt groot, aldus Bakker. 'Maar dan heb je bijvoor beeld ook met de kosten van de boot te maken, waardoor het al snel duur kan worden voor een groep om hier even te komen.' Met het ophalen van het oud papier en het verhuren van het clubgebouw haalt de scoutinggroep een deel van haar in komsten op. Contact Een vriendje, vriendinnetje of klasge- Bij de najaarsactie, die afgelopen zaterdag werd gehouden, stond onder meer een zelf gemaakte draai- en zweefmolen. daarboven het eten klaarmaken, hoort er ook steeds bij. Net als zelf de tenten opzetten, waarin geslapen wordt. De opzet van een kamp wisselt per groep. Voor de kabouters en de wel pen wordt een kamp opgebouwd rond een thema. 'Ik kan me nog her inneren we dat we een keer een kamp hadden waarin een zwart kistje cen traal stond', vertelt Ruben van Aken, een van de andere leden van de stam. 'Dat kistje was zogenaamd van de maffia. Het was erg spannend, want de ene dag waren er geen sleu tels en de andere dag was er bijvoor beeld wel een sleutel, maar was die kapot.' De rowans en de stam ken nen doorgaans met echt meer een thema tijdens de kampweek. De rowans krijgen nog begeleiding, de stam wordt in staat geacht zelf alles te regelen en uit te voeren. Contact maken met andere scouts staat voorop bij de stam en de rowans. lid, maar zodra hij zeven is, kunnen ze hem verwachten. Speurtochten en spelletjes, dat zijn activiteiten die Wannes wel ziet zitten. Tijdens de najaarsactie staat op het terrein een soort draai- en zweefmolen die de scouting eigenhandig in elkaar heeft gezet Vier kinderen kunnen op een plank zitten die als stoeltje dient. Lo pend met een touw wordt de molen in beweging gebracht. Een van de scouts vertelt in het voorbij lopen dat hij het mechaniek gesmeerd heeft met frituurvet 'Het begon een beetje te piepen.' Praktisch zijn, ergens de hand met voor om draaien en met gemak voor grote groepen mensen wat organiseren, Het zijn enkele ei genschappen die de scouts door de jaren heen hebben opgedaan. De geïnterviewden zeggen er allemaal hun voordeel mee te doen in het da gelijks leven. 'Ik vind het geen pro bleem om een groep van 150 men sen een programma voor te schotelen', vertelt Bakker 'En het is ook goed geweest voor mijn sociale contacten, doordat je hier veel met elkaar doet.' Eelman: 'Laatst heb ik voor mijn werk een cursus praktisch leidinggeven gevolgd. Aan het eind moesten we een presentatie geven en dan zag je sommigen toch hakke len. Voor mezelf was het geen pro bleem, omdat je bij de scouting soms voor grote groepen staat te praten. Ik had toen het gevoel dat ik die cursus helemaal niet nodig had gehad.' De scouting gaat volgens Bakker ondanks het vasthouden aan tradities met de tijd mee. 'Als je vroeger een speurtocht had, kreeg je een nood- opdracht mee die je kon openen als je werkelijk helemaal de weg was kwijtgeraakt. Daar stond dan bijvoor beeld in dat je naar een bepaalde toren moest lopen Nu werken we met mobieltjes als je er met meer uit komt. En sinds een paar jaar hebben we naast de Jamboree On The Air (de zogeheten JOTA-weekenden) ook een Jamboree On The Internet (JOTI- weekenden).' Scouts hebben tijdens die weekenden via de ether en via internet contact met andere scouts over de hele wereld. 'En bij de kleding hebben we ook wel wat aangepast. Meisjes hoeven echt geen rokje meer aan, maar dragen ook gewoon een spijkerbroek En het petje dat vroe ger gedragen werd, hebben we afge- De scouting werd bijna honderd jaar geleden opgericht door Robert Baden-Powell uit Enge land. Powell, die dienst had ge daan in de Boerenoorlog in Zuid- Afrika, had een boek geschreven met tips en adviezen voor verspieders in het leger. Tot zijn verbazing werd het boek ook gretig gelezen door jongens die de tips in het boek gingen naspe len. Baden-Powell ging daarop door en schreef in 1907 het boek Scouting for Boys In augustus van dat jaar ging hij voor het eerst op kamp met een groep van 21 jongens Scouting was daarmee geboren. In 1910 deed scouting in Nederland zijn intrede. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Baden-Powell na het bezoeken van diverse slagvelden op de gedachte dat scouting een goed middel zou zijn om mensen uit verschillende landen met elkaar in contact te laten komen. Scouting Texel werd in 1945 op gericht. schaft.' Niet iedereen blijft even en thousiast. Na een tijdje haken kinderen en jongeren ook af. 'Som migen zie je met een scooter staan een beetje hangjongere spelen', zegt Van Aken. 'Maar als je mensen spreekt die lid waren, komen meestal de goede herinneringen boven.' Van Aken zelf kan vanwege zijn stu die in Delft minder tijd besteden aan de scouting op het eiland. Hij heeft de scouting echter met losgelaten. 'Ik ben lid geworden van de Delftsche Zwervers, een studentenscoutinggroep. Dat is wel zo praktisch, want daar doe je weer dingen op die je hier kan toepassen.' Tijdens de najaarsactie is hij wel in het clubgebouw in Den Burg. 'Het is pret tig om iedereen weer te ontmoeten. Als ik mijn pak aan heb, zit de sfeer er meteen weer in.' De actie werd afgesloten met een dienstenveiling, die voor het eerst werd gehouden. Die veiling leverde 2900 euro op. Er waren zo'n vijftig kopers. Jeroen van Hattum nootje dat er al op zit, is doorgaans de manier waarop kinderen met de scouting in aanraking komen. Dat geldt ook voor de 7-jarige Aron Blauwboer. die net een halfjaartje lid is. Hij zegt het allemaal wel leuk te vinden en is al een keer mee op kamp geweest. Sliep hij met vijf andere |on- getjes in een tent Hij heeft er onder meer met schelpjes een soort mo bieltje gemaakt, vertelt hij. De 10-ja- rige Mark Wiering springt bij om dat te verduidelijken. Met takjes, touwtjes en schelpen hebben ze tijdens dat kamp een constructie gemaakt, waarbij het belangrijk was dat het al lemaal in evenwicht bleef. Anton weet ook nog dat ze naar de Eftelmg zijn geweest. 'Maar dat was weer bij een ander kamp', vult Mark aan. Een eindje verderop zoeft de 6-jarige Wannes Lely naar beneden aan een kabelbaan die afgelopen zaterdag stond opgesteld voor de najaarsactie bij het clubgebouw. Hij is nog geen Theo Boom heeft zaterdag in de Dennen de eerste ATB-cross van de wintercompetitie gewonnen. Halverwege nam hij een voor sprong op concurrent Niels Jimmink, om deze niet meer af te staan. Na elf ronden finishte Jan Zijm als derde. De in de A-poule debuterende Marcus Bakker werd vijfde, Natascha Handboogschietvereniging De Eilandschutters verzorgt de komende weken een cursus handboogschieten voor beginners. De lessen worden gegeven in het schietsportcentrum aan de Emmalaan en vinden plaats op donderdag vanaf 19.30 uur voor volwassenen en zondag vanaf 13.30 uur voor jeugd van negen tot zestien jaar. De vereniging stelt bogen en materiaal beschikbaar. Deelname aan een cursus van dne lessen kost €23.-. inclusief gebruik matenalen en verze kering. De vereniging is op zoek naar jeug digen die op zes zondagochtenden beschikbaar willen zijn voor de sta ges van de trainer in opleiding. Deel name is gratis. Voor opgave en inlich tingen: J. Tijsen, tel. 318600 of B. Moor, tel. 322862. van der Vis zesde en Ingrid van Lubek zevende. Het verlengde parcours met de steile heuvel en de af en toe zeer hevige regenbuien maakten het een zware wedstrijd. Toch was een flink aantal wielrenners op de wedstrijd afgekomen. Inclusief de jeugdige crossers verschenen vier dames en eenendertig heren aan de start. Omdat hij de dag erop een surfwed- strijd op het programma had, had Adriaan van Rijsselberghe gekozen voor deelname aan de kortere B- wedstrijd. Soepel rijdend ging hij na acht ronden als eerste over de eind streep. Ruben van Vliet greep de tweede plaats. Piet Kingma werd derde. De A-jeugd reed vijf ronden. De ren ners waren aan elkaar gewaagd en gingen vlak na elkaar over de finish. Dorian van Rijsselberghe won, voor Ferry van der Vis en Klaas Uitgeest. Bij de B-jeugd bleek Kees Winter het ritme al aardig te pakken te hebben. Hij won met ruime voorsprong op Mike Brouwer en Jelle Schouwstra. Zeventig paren spelen vrijdag en za terdag in dorpshuis De Hof mee om het Texels kampioenschap bridge, dat op initiatief van bridgeclub Groot Slem uit Den Burg voor de elfde keer wordt gehouden. De wedstrijden be ginnen vrijdag om 19.30 uur. uct werd dat te duur, dus dat kon Toen kwam Blokker in beeld, een sterke partij op de Nederlandse it. Blokker op zijn beurt zocht op naar een sterke partij, omdat ze ikend waren met de toeristische ;f. In 1990 zijn we franchise- imemer voor Blokker geworden. Hokker-keten laat zijn producten en in het Midden Oosten, het Oosten en in Europa. Ze heb- professionele inkopers die de Js proberen uit te vissen. En met le info over de eigen markt wor- grote volumes ingekocht. Je kunt lie manier een betere prijs neer- in. We profiteren volop van die mes, maar zijn verder voor hon- procent eigen baas. De naam is Zegel moest wel van de gevel, daar is door ons nooit zwaar getild Hij stond wel leuk, maar in er niet van eten. Sindsdien is groei onverwacht hard gegaan, begonnen met drie man perso- inclusief mijn vader, en nu wer- we hier met vijftien mensen. In de Ier van '93/'94 hebben we nog rwbouw gepleegd. We hadden een stuk grond aan de Warmoes et en konden daarmee de winkel bel magazijn ruimer maken. Er "ti een nieuw kantoor bij, een tine.' 'rnd het werken met de Blokker- tule heel plezierig. De lijnen zijn lelijk en alles werkt heel profes- teel. Toen we pas aangesloten en, was het even wennen. Mijn ~er en ik liepen allebei met de ne pet op. Dat ging niet en gaf wel eens ergernis. Op aandrang van mijn moeder hebben we toen de werk zaamheden gesplitst: mijn vader de administratie, ik de winkel. En dat loopt als een tierelier. Nog steeds verzorgt mijn vader de administra tieve kant, maar ook mijn moeder kijkt vanaf de zijlijn mee, sinds zij er vier jaar geleden mee stopte. Ik heb niets dan lof voor de manier waarop de overname tussen hen en mij ge regeld is. Sinds twee jaar ben ik he lemaal voor alles verantwoordelijk en ik vind het leuk. Ik houd van het om gaan met mensen en ook de verzor gende functie die je op Texel hebt, vind ik heel belangrijk. Aan eigen on dernemer zijn kleven voor- en nade len. Als nadeel op dit moment vind ik de druk van de enorme regelgeving op allerlei gebied, de bureaucratie, de stapels formulieren die je overal voor moet invullen. Gelukkig ben ik vrij positief ingesteld, want |e erover op winden kost zóveel negatieve energie en gaat ten koste van je plezier in het werk. Een ander punt is dat je niet al tijd vrij hebt wanneer je wilt. Als ik thuis mijn krantje zit te lezen, heb ik toch gauw het gevoel: gaat alies wel goed? Aan de andere kant vind ik het eigen-ondernemer-zijn geweldig. Die vrijheid in doen en laten heeft me al tijd aangetrokken. Het zelf verant woordelijk zijn voor eigen succes.' 'Het leuke van deze jubileumviering is dat we elkaar als familie intenser spreken. We hebben allemaal een beetje dezelfde instelling: als je kos ten maakt, wat staat daar dan tegen over? Dat praat gemakkelijk, je weet waar je het met z'n allen over hebt. ledereen is gewend eigen verant woordelijkheid te nemen en dan kun je lekker doorstomen.' Vlak voor de bouwvak van 1983 be gon de toen bijna 26-jarige Siep Schellinger een eigen bouwbedrijf. Het vormde onderdeel van de firma die zijn vader en moeder vormden en die tot dan toe bestond uit een winkel in huishoudelijke artikelen en een sterk op de boerenstand gericht timmerbedrijf, dat onder meer hekken, voerbakken en bollenkisten maakte. Een kleine twintig jaar later is Frans Zegel Bouw een florerende bouw onderneming, die de meeste an dere activiteiten heeft afgestoten. 'We bouwen nog steeds veel voor boeren. Maar hekken maken we al leen op verzoek. Tijd om op zoek te gaan naar klanten hebben we niet. En hoe spijtig ook, het is met de huidige uurlonen niet lonend meer om met dertig palen naar De Cocksdorp te rijden. Het bedrijf is in de loop der jaren ge stadig gegroeid. Direct na de bouw vak van 1983 kreeg Schellinger zijn eerste medewerker: metselaar Jaap Eelman. Een maand later volgde een timmerman, Paul Prins. Eén van de eerste klussen was de verbouw van een melkstal op hoeve Kilstee van de familie Kuip De klant was kennelijk tevreden, want de opdrachten volg den elkaar op, waardoor ook het aan tal medewerkers toenam 'Lange tijd groeiden we met gemiddeld één man per jaar. Nu zijn we daarmee gestopt. Bewust. Want met vijftien man kun je leuk verdienen, maar wil je nóg gro ter worden, dan moet je in één keer doorgroeien naar dertig man.' Met een grijns: 'En dan krijg je iets meer zorgen.' Hoewel er niet meer zo veel wordt gebouwd op Texel als een paar |aar geleden, heeft Schellinger over klan dizie niet te klagen. 'De vraag blijft, ook in de luxere bouw. Op dit mo ment herbouwen we onder meer de verbrande boerderii van Schuiringa aan de Fonteinsweg. En er zitten meer van soortgelijke opdrachten aan te komen.' Bescheiden consta teert hij 'een redelijk goede naam' te hebben opgebouwd. 'We leveren kwaliteit en we houden ons aan onze afspraken. Als we aan een klus begin nen en we zeggen dat we met de bouwvak klaar zijn, dan doen we er alles aan ook écht met de bouwvak klaar te zijn. Het is een gevaarlijke slogan, maar we houden hem staande. Als je er vanuit gaat dat alle bouwbedrijven op het eiland onge veer dezelfde kwaliteit leveren, dan moet je je op een andere manier zien te onderscheiden. Ik ben ervan over tuigd dat we op die manier klanten hebben gewonnen.' Het bouwbedrijf van Schellinger is de jongste loot aan de boom die Frans Zegel Kz. honderd jaar geleden plantte Hoewel Siep al op jonge leef tijd dagelijks in de timmermans werkplaats van vader Frans te vinden was, stond niet bij voorbaat vast waar zijn toekomst zou liggen. Na de LTS volgde een studie aan de MTS in Alkmaar. Het laatste jaar liep hij stage op twee adressen: het bouwbedrijf van Cor Timmer in Oosterend en het architectenbureau van Jan Visser in Den Burg. 'Ik heb van allebei veel ge leerd. Maar bij Visser kwam ik er al snel achter dat de hele dag achter zo'n raampje zitten niet was wat ik zocht. Bij Timmer deed ik alles: tim meren, metselen, uren bijhouden en later ook begrotingen en offertes maken. Dat beviel me veel meer.' Na zijn stage kon hij bij Timmer aan het werk, maar toen de economische malaise in het begin van de jaren tachtig toesloeg, werd het voor zijn werkgever steeds moeilijker het hoofd boven water te houden. In 1983 kwam er een einde aan het be drijf, op een moment dat Schellinger net zijn aannemerspapieren had ge haald Een paar weken later begon hij in de schuren aan de Heemskerckstraat in Oudeschild die overgrootvader Frans in 1931 had gebouwd - een eigen bedrijf. 'Dat moet toch te maken hebben met het ondernemersbloed in onze familie. Ik zie het nu ook aan mijn dochter, Janneke. Zij heeft nu al ideeën om later zelf iets te beginnen. Nu doet ze de opleiding Small Bussines aan de Hogeschool Alkmaar. In het weekend en de vakanties helpt ze Monique Zegel in de kleding. Ja, het blijft in de familie.' Opvallend aan het bedrijf is de trouw van de medewerkers. Jaap Eelman en Paul Prins, de mannen van het eerste uur, werken er nog steeds, ter wijl ook de meeste anderen er niet over piekeren om een andere werk gever te zoeken. Schellinger zelf schrijft het fenomeen toe aan de goede sfeer. 'Je moet het gezellig hebben met elkaar. Het is heus niet nodig dat iedereen elke dag fluitend binnen komt, maar je moet wel iets hebben als: leuk. we gaan wat ma ken Veel bijzonders doet hij niet om de stemming erin te houden, vindt hij zelf. Maar na even nadenken zeg hij toch: 'Het is belangrijk de jongens zo min mogelijk stress te geven. Als ze naar een klus gaan, weten ze niet voor hoeveel uur ik die heb begroot. Dat zou ook niet werken. Nu, op dit moment, is Kees ergens ramen aan het afhangen. Daar is drie uur voor begroot, maar dat vertel ik niet. An ders gaat hij misschien rauzen als hij bang is er een half uur langer over te doen en dat komt de kwaliteit niet ten goede. Bovendien, het kan best zijn dat Paul in de werkplaats over het maken van de kozijnen een half uur korter heeft gedaan Je gaat uit van de hoeveelheid werk en van de ge middelde capaciteiten van je men sen. En dat komt altijd ongeveer uit.' Sfeerverhogend werkt ook het borrel tje op vrijdagmiddag en de vergade ring die eens in de zes weken wordt gehouden, waarin iedereen z'n me ning kan geven over de zaken die wel of niet goed gaan, 'En niet te verge ten de reisjes. Londen, Parijs of ge woon, zoals de laatste keer, in Neder land. Het kost klauwen met geld, maar het is erg leuk. En je leert de vrouwen een beetje kennen. Wie zit er achter zo'n man?' Schellinger voelt zich zelf het beste als hij de handen uit de mouwen kan steken. 'Alleen maar binnen zitten vind ik nog steeds niks. Het is ook belangnjk alles in de gaten te houden. Op elke plaats waar wij bezig zijn, ga ik elke dag kijken. Ik laat wel eens wat afbreken ook, als het niet goed is. Ik zeg altijd: je moet het doen zoals ye het zelf thuis zou willen hebben Daar wil je ook geen scheef muurtje. En als het zo uitkomt, dan pak ik aan het eind van de dag de bezem om de boel aan te vegen. Daar voel ik me niks te goed voor. Helaas heb ik er steeds minder tijd voor. Vroeger bouwden we veel stallen. Dat vroeg veel minder voorbereiding dan de complexe bouw van een huis. Het plannen deed ik in de avonduren. Nu heeft Ruud een fulltime baan aan de calculatie en het voorbereiden van het werk. En Jacqueline, mijn vrouw, doet de administratie. Noodgedwon gen ben ik zelf ook veel meer op kan toor dan ik zou willen.' Tekst Corrie Timmer en Joop Rommets

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2002 | | pagina 7