'In uniform maakt
mg of stand niet uit
pgedane ervaringen scouting goed voor later
.TBXELSE COURANT
Indeling
Herkomst
Theo Boom wint
eerste ATB-cross
Handboogschieten
Bridge
Siep Schellingen
'Je houden aan
je afspraken'
DINSDAG 8 OKTOBER 2002
jen in actie tijdens een balspel op het grasveld achter het clubgebouw van de scouting.
liven naar alle kanten van het
Zo'n vijfentwintig jongetjes
sn zo ver mogelijk zien weg te
n, terwijl een jongetje een bal
log gooit. Een ander jongetje
zo snel mogelijk weer terug-
n naar de bal en 'stop' roepen
ij hem in zijn handen heeft,
a na is het de kunst om iemand
og een beetje dichtbij staat af
oien.
ij
iezierdoen de vijfentwintig wel-
't ïee aan het spel op het grasveld
rhet clubgebouw van Scouting
aan de Bernhardlaan in Den
Het is maandagavond, de
i waarop de jongste kinderen
ie scouting sinds september
wekelijks bij elkaar komen,
lal wordt er binnen wat gedaan,
als het mooi weer is. gaat de
naar buiten.
sdster Marga Wiering van de
routing kent diverse afdelin-
idle op leeftijd zijn ingedeeld,
deren kunnen vanaf hun ze
de jaar lid worden van de
luting. Jongens komen dan
cht bij de welpen, meisjes bij
kabouters. Vanaf hun elfde
#1 de jongens door naar de
kenners en de meisjes naar de
sen. Sinds enige tijd zijn ver
niers en gidsen overigens ge-
nenlijk ingedeeld in de groep
Hits. Op Texel zijn de verken-
s en de gidsen overigens nog
elkaar gescheiden. Op hun
irtiende stromen de jongeren
ar naar de afdeling rowans
igens) en sherpa's (meisjes).
zijn samengegaan in de
ilorers. Van hun zeventiende
drieëntwintigste zijn ze lid van
stam, de oudste afdeling van
scouting. Daarna worden ze
iing en gaan ze zelf groepen
geleiden. De scouting hanteert
eentwintig jaar als de leeftijd
arop leden bij de volwassenen
nen.
welpen legt het spel uit. ledereen
mag twee keer worden getroffen. Een
derde keer raak is einde oefening. Na
een paar keer gooien worden de om
liggende bosschages tot verboden
gebied verklaard, omdat toch net iets
teveel jongetjes meteen die kant uit
rennen. Na een kwartiertje wordt het
spel onderbroken. De hulp van de
welpen is nodig bij een karweitje. Een
container met spullen voor de
najaarsactie, die afgelopen zaterdag
werd gehouden, moet worden ge
leegd. Zonder morren staan ze even
later in een rij achter elkaar om één
voor één materiaal naar binnen te
sjouwen. Dozen met allerlei huishou
delijke artikelen komen voorbij Alle
maal voor de rommeltjesmarkt van
de najaarsactie. Hoe groter de vracht,
hoe trotser het gezicht van het jonge
tje dat aan het sjouwen is. Begelei
der André Eelman werpt een blik in
de volle container. Zich echt verba
zen over de hoeveelheid doet hij met
'Wat wil je als ouders van tachtig kin
deren allemaal wat meegeven.'
Clubgebouw
In totaal kent Scouting Texel zo'n
honderd leden. Tachtig jeugdleden en
zo'n twintig begeleiders. De groep is
al jaren gehuisvest in het clubgebouw
dat in de jaren zeventig van
gemeentewerken werd overgeno
men. Het pand maakt binnen een
prettige indruk. De entree mondt uit
in een centrale ruimte, waaraan vijf
zalen voor de verschillende groepen
liggen. Langs de muren is veel ro
buust hout aangebracht, de vloeren
kunnen tegen een stootje, en er hangt
een ongedwongen sfeer. De ruimte
van de rowans (scouts van 14 tot 17
jaar) oogt als een ingeleefde woonka
mer in een studentenhuis. Langs de
muren en het plafond hangen veel
spullen die in de loop der jaren zijn
verzameld en er staan diverse ver
schillende soorten bankstellen opge
steld. De stam (scouts van 17 tot 23
jaar) heeft naast het gebouw een ei
gen onderkomen. Het oude vakantie
huisje, dat zo'n tien jaar geleden van
Dennenoord werd overgenomen, is
ingericht met banken en een eigen
barretje. De stam bestaat op het
moment uit zeven man die met elkaar
een vriendengroep vormen, vertelt
stamlid Marcel Slikker.
Het lokaal van de welpen is versierd
met een afbeelding uit Disney's
Junglebook. Op een van de wanden
is een oerwoud te zien met Mowgli en
zijn vriendjes Baloo en King Louie.
Ook hier veel hout en drie houten
hutten (nesten), zodat ook de klein
sten een eigen plekje kunnen inrich
ten. Het zogeheten rimboespel vormt
het hele jaar door de leidraad voor de
activiteiten die worden ondernomen,
vertelt Marga Wiering. Bedoeling is
dat ze zich met alleen vermaken,
maar dat ze er meteen wat van op
steken. Speurtochten in het donker
door de Dennen zijn er voor de wel
pen en de kabouters nog met bij. Dat
komt meer aan de orde zodra ze op
hun elfde naar de verkenners of gid
sen gaan. 'Dan gaan we veel naar
buiten, zowel in de zomer als de win
ter, en houden we bijvoorbeeld drop
pingen in het bos', vertelt Eelman,
begeleider van de gidsen.
De scouts dragen allemaal een uni
form. De welpen en kabouters heb
ben een groen overhemd, de verken
ners en gidsen een beige blouse, de
rowans een donker oranje overhemd
en zodra iemand doorstroomt naar
de stam komt een extra insigne op
het overhemd. Ze hebben ook alle
maal een das voor de borst hangen.
Het uniform staat volgens de scouts
symbool voor de eenheid en de
gelijkwaardigheid van de leden. Wie
ring: 'In zo'n uniform ben je allemaal
hetzelfde. Dan heb je geen onder
scheid door bijvoorbeeld dure merk
kleding. Rang of stand maakt niet
meer uit.' Die gelijkwaardigheid is
volgens Wiering ook meteen een van
de belangrijkste kenmerken van de
scouting. 'De kinderen wordt geleerd
elkaar met te beoordelen op wat ze
niet kunnen, maar op de dingen waar
ze goed in zijn. Als iemand iets met
kan, dan doen we daar gewoon nor
maal en open over.' Kinderen die er
nieuw bijkomen, hebben de eerste
weken nog geen uniform. Dat krijgen
ze pas als ze officieel zijn ingewijd. In
de tussenliggende tijd wordt volgens
Wiering en Eelman meestal meteen
duidelijk of ze wel of met bij de
scouting willen. 'Als ze willen blijven,
vragen ze vaak de tweede keer al
wanneer ze een uniform krijgen.' Mis
verstanden over de kleding zijn er
volgens de scouts nog steeds. 'Er
wordt soms gedacht dat het
militaristisch is. Dat is het dus niet.'
Kamp
Het ophalen van oud papier in Den
Burg is een van de bekendste activi
teiten van de scouting. Daarnaast
trekken ze elk jaar wel een keer de
Slufter in om rotzooi op te ruimen.
'Maar we helpen bijvoorbeeld ook
mee bij het opruimen van kampeer
terreinen', vertelt Peter van der Voort.
'En we bieden onze hulp aan bij de
jaarlijkse dodenherdenking, lenen
materialen uit, we hebben jarenlang
meegeholpen bij de bewaking tijdens
de Ronde om Texel en helpen nog
steeds mee bij de Wampex.' 'Dan
gaan we bijvoorbeeld een avondje
touwbruggen voor ze knopen', vertelt
Marcel Slikker. 'En dit jaar hebben we
ook meegeholpen bij de bewaking
van de haven tijdens het Haven-
festijn.'
Het jaarlijks hoogtepunt voor veel
scouts zijn de zomerkampen. Daar
wordt al maanden van tevoren naar
toe gewerkt met allerlei activiteiten.
Zo wordt met behulp van Staatsbos
beheer soms een houthakkerskamp
gehouden of komt de brandweer
langs om meer inzicht te geven in
haar werkzaamheden. Door mee te
doen aan die bijeenkomsten, kunnen
de scouts insignes verdienen Wie
ring: 'En ze krijgen ze allemaal. We
gaan niet zeggen dat de een ze wel
heeft verdiend en de ander met. Als
ze ergens aan hebben meegedaan,
krijgen ze er een.' Doel van de meeste
activiteiten is dat de kinderen leren
hoe ze zelf een en ander kunnen aan
pakken Eelman: Tijdens een kamp
krijgen ze bijvoorbeeld de opdracht
dat ze zelf een menu moeten samen
stellen. Dan moeten ze zelf naar een
dorp om de spullen te vinden.'
Ouderwets een vuurtje stoken en
'Afgelopen zomer waren we op een
kamp in België, waar zo'n vijf- tot
zeshonderd scouts waren', vertelt
Slikker. 'We hebben toen veel opge
trokken met een groep uit Engeland.
Het klikte bij het kampvuur.' Tijdens
die kampen is 'swoppen' een van de
geliefkoosde onderdelen. Slikker.
'Daarbij ruilen we dassen met elkaar.
Het is de kunst om zoveel mogelijk
verschillende dassen te verzamelen.
Het is ook meteen een mooie manier
om contact te leggen. Je begint ge
woon over de das en de rest volgt
vanzelf wel.' Zijn allereerste das uit de
welpentijd heeft hij overigens nooit
geswopt. Die wordt gekoesterd. De
contacten met de Engelse groep zijn
na het kamp gebleven Van Aken
kreeg laatst nog post van een van hen
met daarin een hele stapel Engelse
insignes. Leden van de stam helpen
ook mee bij de kampen voor de jon
gere kinderen en ze bereiden de ac
tiviteiten mee voor.
In het gebouw aan de Bernhardlaan
wordt ook zo nu en dan geslapen. In
een van de lokalen liggen daarvoor
een paar grote stapels matrassen
opgeslagen. Het gebouw heeft een
paar douches en er is een vrij ruim
opgezette keuken, waar voor vijftig
man kan worden gekookt, vertelt se
cretaris Marcel Bakker, een van de
oudgedienden bij de scouting. Het
gebouw wordt ook verhuurd aan
scoutinggroepen van de overkant.
Soms is er ook bezoek dat de tenten
opslaat op het grasveldje achter het
clubgebouwd Hoewel Scouting
Texel de enige scoutinggroep is op de
Waddeneilanden, is de aanloop van
andere groepen niet echt groot, aldus
Bakker. 'Maar dan heb je bijvoor
beeld ook met de kosten van de boot
te maken, waardoor het al snel duur
kan worden voor een groep om hier
even te komen.' Met het ophalen van
het oud papier en het verhuren van
het clubgebouw haalt de
scoutinggroep een deel van haar in
komsten op.
Contact
Een vriendje, vriendinnetje of klasge-
Bij de najaarsactie, die afgelopen zaterdag werd gehouden, stond onder meer een zelf
gemaakte draai- en zweefmolen.
daarboven het eten klaarmaken,
hoort er ook steeds bij. Net als zelf de
tenten opzetten, waarin geslapen
wordt.
De opzet van een kamp wisselt per
groep. Voor de kabouters en de wel
pen wordt een kamp opgebouwd
rond een thema. 'Ik kan me nog her
inneren we dat we een keer een kamp
hadden waarin een zwart kistje cen
traal stond', vertelt Ruben van Aken,
een van de andere leden van de
stam. 'Dat kistje was zogenaamd van
de maffia. Het was erg spannend,
want de ene dag waren er geen sleu
tels en de andere dag was er bijvoor
beeld wel een sleutel, maar was die
kapot.' De rowans en de stam ken
nen doorgaans met echt meer een
thema tijdens de kampweek. De
rowans krijgen nog begeleiding, de
stam wordt in staat geacht zelf alles
te regelen en uit te voeren. Contact
maken met andere scouts staat
voorop bij de stam en de rowans.
lid, maar zodra hij zeven is, kunnen
ze hem verwachten. Speurtochten en
spelletjes, dat zijn activiteiten die
Wannes wel ziet zitten. Tijdens de
najaarsactie staat op het terrein een
soort draai- en zweefmolen die de
scouting eigenhandig in elkaar heeft
gezet Vier kinderen kunnen op een
plank zitten die als stoeltje dient. Lo
pend met een touw wordt de molen
in beweging gebracht. Een van de
scouts vertelt in het voorbij lopen dat
hij het mechaniek gesmeerd heeft
met frituurvet 'Het begon een beetje
te piepen.' Praktisch zijn, ergens de
hand met voor om draaien en met
gemak voor grote groepen mensen
wat organiseren, Het zijn enkele ei
genschappen die de scouts door de
jaren heen hebben opgedaan. De
geïnterviewden zeggen er allemaal
hun voordeel mee te doen in het da
gelijks leven. 'Ik vind het geen pro
bleem om een groep van 150 men
sen een programma voor te
schotelen', vertelt Bakker 'En het is
ook goed geweest voor mijn sociale
contacten, doordat je hier veel met
elkaar doet.' Eelman: 'Laatst heb ik
voor mijn werk een cursus praktisch
leidinggeven gevolgd. Aan het eind
moesten we een presentatie geven
en dan zag je sommigen toch hakke
len. Voor mezelf was het geen pro
bleem, omdat je bij de scouting soms
voor grote groepen staat te praten. Ik
had toen het gevoel dat ik die cursus
helemaal niet nodig had gehad.'
De scouting gaat volgens Bakker
ondanks het vasthouden aan tradities
met de tijd mee. 'Als je vroeger een
speurtocht had, kreeg je een nood-
opdracht mee die je kon openen als
je werkelijk helemaal de weg was
kwijtgeraakt. Daar stond dan bijvoor
beeld in dat je naar een bepaalde
toren moest lopen Nu werken we
met mobieltjes als je er met meer uit
komt. En sinds een paar jaar hebben
we naast de Jamboree On The Air (de
zogeheten JOTA-weekenden) ook
een Jamboree On The Internet (JOTI-
weekenden).' Scouts hebben tijdens
die weekenden via de ether en via
internet contact met andere scouts
over de hele wereld. 'En bij de kleding
hebben we ook wel wat aangepast.
Meisjes hoeven echt geen rokje meer
aan, maar dragen ook gewoon een
spijkerbroek En het petje dat vroe
ger gedragen werd, hebben we afge-
De scouting werd bijna honderd
jaar geleden opgericht door
Robert Baden-Powell uit Enge
land. Powell, die dienst had ge
daan in de Boerenoorlog in Zuid-
Afrika, had een boek geschreven
met tips en adviezen voor
verspieders in het leger. Tot zijn
verbazing werd het boek ook
gretig gelezen door jongens die
de tips in het boek gingen naspe
len. Baden-Powell ging daarop
door en schreef in 1907 het boek
Scouting for Boys In augustus
van dat jaar ging hij voor het eerst
op kamp met een groep van 21
jongens Scouting was daarmee
geboren. In 1910 deed scouting
in Nederland zijn intrede. Tijdens
de Eerste Wereldoorlog kwam
Baden-Powell na het bezoeken
van diverse slagvelden op de
gedachte dat scouting een goed
middel zou zijn om mensen uit
verschillende landen met elkaar
in contact te laten komen.
Scouting Texel werd in 1945 op
gericht.
schaft.' Niet iedereen blijft even en
thousiast. Na een tijdje haken
kinderen en jongeren ook af. 'Som
migen zie je met een scooter staan
een beetje hangjongere spelen', zegt
Van Aken. 'Maar als je mensen
spreekt die lid waren, komen meestal
de goede herinneringen boven.'
Van Aken zelf kan vanwege zijn stu
die in Delft minder tijd besteden aan
de scouting op het eiland. Hij heeft de
scouting echter met losgelaten. 'Ik
ben lid geworden van de Delftsche
Zwervers, een
studentenscoutinggroep. Dat is wel
zo praktisch, want daar doe je weer
dingen op die je hier kan toepassen.'
Tijdens de najaarsactie is hij wel in het
clubgebouw in Den Burg. 'Het is pret
tig om iedereen weer te ontmoeten.
Als ik mijn pak aan heb, zit de sfeer
er meteen weer in.' De actie werd
afgesloten met een dienstenveiling,
die voor het eerst werd gehouden.
Die veiling leverde 2900 euro op. Er
waren zo'n vijftig kopers.
Jeroen van Hattum
nootje dat er al op zit, is doorgaans
de manier waarop kinderen met de
scouting in aanraking komen. Dat
geldt ook voor de 7-jarige Aron
Blauwboer. die net een halfjaartje lid
is. Hij zegt het allemaal wel leuk te
vinden en is al een keer mee op kamp
geweest. Sliep hij met vijf andere |on-
getjes in een tent Hij heeft er onder
meer met schelpjes een soort mo
bieltje gemaakt, vertelt hij. De 10-ja-
rige Mark Wiering springt bij om dat
te verduidelijken. Met takjes, touwtjes
en schelpen hebben ze tijdens dat
kamp een constructie gemaakt,
waarbij het belangrijk was dat het al
lemaal in evenwicht bleef. Anton weet
ook nog dat ze naar de Eftelmg zijn
geweest. 'Maar dat was weer bij een
ander kamp', vult Mark aan.
Een eindje verderop zoeft de 6-jarige
Wannes Lely naar beneden aan een
kabelbaan die afgelopen zaterdag
stond opgesteld voor de najaarsactie
bij het clubgebouw. Hij is nog geen
Theo Boom heeft zaterdag in de
Dennen de eerste ATB-cross van
de wintercompetitie gewonnen.
Halverwege nam hij een voor
sprong op concurrent Niels
Jimmink, om deze niet meer af te
staan. Na elf ronden finishte Jan
Zijm als derde.
De in de A-poule debuterende
Marcus Bakker werd vijfde, Natascha
Handboogschietvereniging De
Eilandschutters verzorgt de komende
weken een cursus handboogschieten
voor beginners. De lessen worden
gegeven in het schietsportcentrum
aan de Emmalaan en vinden plaats
op donderdag vanaf 19.30 uur voor
volwassenen en zondag vanaf 13.30
uur voor jeugd van negen tot zestien
jaar. De vereniging stelt bogen en
materiaal beschikbaar. Deelname aan
een cursus van dne lessen kost €23.-.
inclusief gebruik matenalen en verze
kering.
De vereniging is op zoek naar jeug
digen die op zes zondagochtenden
beschikbaar willen zijn voor de sta
ges van de trainer in opleiding. Deel
name is gratis. Voor opgave en inlich
tingen: J. Tijsen, tel. 318600 of B.
Moor, tel. 322862.
van der Vis zesde en Ingrid van Lubek
zevende. Het verlengde parcours met
de steile heuvel en de af en toe zeer
hevige regenbuien maakten het een
zware wedstrijd. Toch was een flink
aantal wielrenners op de wedstrijd
afgekomen. Inclusief de jeugdige
crossers verschenen vier dames en
eenendertig heren aan de start.
Omdat hij de dag erop een surfwed-
strijd op het programma had, had
Adriaan van Rijsselberghe gekozen
voor deelname aan de kortere B-
wedstrijd. Soepel rijdend ging hij na
acht ronden als eerste over de eind
streep. Ruben van Vliet greep de
tweede plaats. Piet Kingma werd
derde.
De A-jeugd reed vijf ronden. De ren
ners waren aan elkaar gewaagd en
gingen vlak na elkaar over de finish.
Dorian van Rijsselberghe won, voor
Ferry van der Vis en Klaas Uitgeest.
Bij de B-jeugd bleek Kees Winter het
ritme al aardig te pakken te hebben.
Hij won met ruime voorsprong op
Mike Brouwer en Jelle Schouwstra.
Zeventig paren spelen vrijdag en za
terdag in dorpshuis De Hof mee om
het Texels kampioenschap bridge,
dat op initiatief van bridgeclub Groot
Slem uit Den Burg voor de elfde keer
wordt gehouden. De wedstrijden be
ginnen vrijdag om 19.30 uur.
uct werd dat te duur, dus dat kon
Toen kwam Blokker in beeld, een
sterke partij op de Nederlandse
it. Blokker op zijn beurt zocht op
naar een sterke partij, omdat ze
ikend waren met de toeristische
;f. In 1990 zijn we franchise-
imemer voor Blokker geworden.
Hokker-keten laat zijn producten
en in het Midden Oosten, het
Oosten en in Europa. Ze heb-
professionele inkopers die de
Js proberen uit te vissen. En met
le info over de eigen markt wor-
grote volumes ingekocht. Je kunt
lie manier een betere prijs neer-
in. We profiteren volop van die
mes, maar zijn verder voor hon-
procent eigen baas. De naam
is Zegel moest wel van de gevel,
daar is door ons nooit zwaar
getild Hij stond wel leuk, maar
in er niet van eten. Sindsdien is
groei onverwacht hard gegaan,
begonnen met drie man perso-
inclusief mijn vader, en nu wer-
we hier met vijftien mensen. In de
Ier van '93/'94 hebben we nog
rwbouw gepleegd. We hadden
een stuk grond aan de Warmoes
et en konden daarmee de winkel
bel magazijn ruimer maken. Er
"ti een nieuw kantoor bij, een
tine.'
'rnd het werken met de Blokker-
tule heel plezierig. De lijnen zijn
lelijk en alles werkt heel profes-
teel. Toen we pas aangesloten
en, was het even wennen. Mijn
~er en ik liepen allebei met de
ne pet op. Dat ging niet en gaf wel
eens ergernis. Op aandrang van mijn
moeder hebben we toen de werk
zaamheden gesplitst: mijn vader de
administratie, ik de winkel. En dat
loopt als een tierelier. Nog steeds
verzorgt mijn vader de administra
tieve kant, maar ook mijn moeder
kijkt vanaf de zijlijn mee, sinds zij er
vier jaar geleden mee stopte. Ik heb
niets dan lof voor de manier waarop
de overname tussen hen en mij ge
regeld is. Sinds twee jaar ben ik he
lemaal voor alles verantwoordelijk en
ik vind het leuk. Ik houd van het om
gaan met mensen en ook de verzor
gende functie die je op Texel hebt,
vind ik heel belangrijk. Aan eigen on
dernemer zijn kleven voor- en nade
len. Als nadeel op dit moment vind ik
de druk van de enorme regelgeving
op allerlei gebied, de bureaucratie, de
stapels formulieren die je overal voor
moet invullen. Gelukkig ben ik vrij
positief ingesteld, want |e erover op
winden kost zóveel negatieve energie
en gaat ten koste van je plezier in het
werk. Een ander punt is dat je niet al
tijd vrij hebt wanneer je wilt. Als ik
thuis mijn krantje zit te lezen, heb ik
toch gauw het gevoel: gaat alies wel
goed? Aan de andere kant vind ik het
eigen-ondernemer-zijn geweldig. Die
vrijheid in doen en laten heeft me al
tijd aangetrokken. Het zelf verant
woordelijk zijn voor eigen succes.'
'Het leuke van deze jubileumviering
is dat we elkaar als familie intenser
spreken. We hebben allemaal een
beetje dezelfde instelling: als je kos
ten maakt, wat staat daar dan tegen
over? Dat praat gemakkelijk, je weet
waar je het met z'n allen over hebt.
ledereen is gewend eigen verant
woordelijkheid te nemen en dan kun
je lekker doorstomen.'
Vlak voor de bouwvak van 1983 be
gon de toen bijna 26-jarige Siep
Schellinger een eigen bouwbedrijf.
Het vormde onderdeel van de firma
die zijn vader en moeder vormden
en die tot dan toe bestond uit een
winkel in huishoudelijke artikelen
en een sterk op de boerenstand
gericht timmerbedrijf, dat onder
meer hekken, voerbakken en
bollenkisten maakte. Een kleine
twintig jaar later is Frans Zegel
Bouw een florerende bouw
onderneming, die de meeste an
dere activiteiten heeft afgestoten.
'We bouwen nog steeds veel voor
boeren. Maar hekken maken we al
leen op verzoek. Tijd om op zoek
te gaan naar klanten hebben we
niet. En hoe spijtig ook, het is met
de huidige uurlonen niet lonend
meer om met dertig palen naar De
Cocksdorp te rijden.
Het bedrijf is in de loop der jaren ge
stadig gegroeid. Direct na de bouw
vak van 1983 kreeg Schellinger zijn
eerste medewerker: metselaar Jaap
Eelman. Een maand later volgde een
timmerman, Paul Prins. Eén van de
eerste klussen was de verbouw van
een melkstal op hoeve Kilstee van de
familie Kuip De klant was kennelijk
tevreden, want de opdrachten volg
den elkaar op, waardoor ook het aan
tal medewerkers toenam 'Lange tijd
groeiden we met gemiddeld één man
per jaar. Nu zijn we daarmee gestopt.
Bewust. Want met vijftien man kun je
leuk verdienen, maar wil je nóg gro
ter worden, dan moet je in één keer
doorgroeien naar dertig man.' Met
een grijns: 'En dan krijg je iets meer
zorgen.'
Hoewel er niet meer zo veel wordt
gebouwd op Texel als een paar |aar
geleden, heeft Schellinger over klan
dizie niet te klagen. 'De vraag blijft,
ook in de luxere bouw. Op dit mo
ment herbouwen we onder meer de
verbrande boerderii van Schuiringa
aan de Fonteinsweg. En er zitten
meer van soortgelijke opdrachten
aan te komen.' Bescheiden consta
teert hij 'een redelijk goede naam' te
hebben opgebouwd. 'We leveren
kwaliteit en we houden ons aan onze
afspraken. Als we aan een klus begin
nen en we zeggen dat we met de
bouwvak klaar zijn, dan doen we er
alles aan ook écht met de bouwvak
klaar te zijn. Het is een gevaarlijke
slogan, maar we houden hem
staande. Als je er vanuit gaat dat alle
bouwbedrijven op het eiland onge
veer dezelfde kwaliteit leveren, dan
moet je je op een andere manier zien
te onderscheiden. Ik ben ervan over
tuigd dat we op die manier klanten
hebben gewonnen.'
Het bouwbedrijf van Schellinger is de
jongste loot aan de boom die Frans
Zegel Kz. honderd jaar geleden
plantte Hoewel Siep al op jonge leef
tijd dagelijks in de timmermans
werkplaats van vader Frans te vinden
was, stond niet bij voorbaat vast waar
zijn toekomst zou liggen. Na de LTS
volgde een studie aan de MTS in
Alkmaar. Het laatste jaar liep hij stage
op twee adressen: het bouwbedrijf
van Cor Timmer in Oosterend en het
architectenbureau van Jan Visser in
Den Burg. 'Ik heb van allebei veel ge
leerd. Maar bij Visser kwam ik er al
snel achter dat de hele dag achter
zo'n raampje zitten niet was wat ik
zocht. Bij Timmer deed ik alles: tim
meren, metselen, uren bijhouden en
later ook begrotingen en offertes
maken. Dat beviel me veel meer.'
Na zijn stage kon hij bij Timmer aan
het werk, maar toen de economische
malaise in het begin van de jaren
tachtig toesloeg, werd het voor zijn
werkgever steeds moeilijker het
hoofd boven water te houden. In
1983 kwam er een einde aan het be
drijf, op een moment dat Schellinger
net zijn aannemerspapieren had ge
haald Een paar weken later begon hij
in de schuren aan de
Heemskerckstraat in Oudeschild die
overgrootvader Frans in 1931 had
gebouwd - een eigen bedrijf. 'Dat
moet toch te maken hebben met het
ondernemersbloed in onze familie. Ik
zie het nu ook aan mijn dochter,
Janneke. Zij heeft nu al ideeën om
later zelf iets te beginnen. Nu doet ze
de opleiding Small Bussines aan de
Hogeschool Alkmaar. In het weekend
en de vakanties helpt ze Monique
Zegel in de kleding. Ja, het blijft in de
familie.'
Opvallend aan het bedrijf is de trouw
van de medewerkers. Jaap Eelman
en Paul Prins, de mannen van het
eerste uur, werken er nog steeds, ter
wijl ook de meeste anderen er niet
over piekeren om een andere werk
gever te zoeken. Schellinger zelf
schrijft het fenomeen toe aan de
goede sfeer. 'Je moet het gezellig
hebben met elkaar. Het is heus niet
nodig dat iedereen elke dag fluitend
binnen komt, maar je moet wel iets
hebben als: leuk. we gaan wat ma
ken Veel bijzonders doet hij niet om
de stemming erin te houden, vindt hij
zelf. Maar na even nadenken zeg hij
toch: 'Het is belangrijk de jongens zo
min mogelijk stress te geven. Als ze
naar een klus gaan, weten ze niet
voor hoeveel uur ik die heb begroot.
Dat zou ook niet werken. Nu, op dit
moment, is Kees ergens ramen aan
het afhangen. Daar is drie uur voor
begroot, maar dat vertel ik niet. An
ders gaat hij misschien rauzen als hij
bang is er een half uur langer over te
doen en dat komt de kwaliteit niet ten
goede. Bovendien, het kan best zijn
dat Paul in de werkplaats over het
maken van de kozijnen een half uur
korter heeft gedaan Je gaat uit van
de hoeveelheid werk en van de ge
middelde capaciteiten van je men
sen. En dat komt altijd ongeveer uit.'
Sfeerverhogend werkt ook het borrel
tje op vrijdagmiddag en de vergade
ring die eens in de zes weken wordt
gehouden, waarin iedereen z'n me
ning kan geven over de zaken die wel
of niet goed gaan, 'En niet te verge
ten de reisjes. Londen, Parijs of ge
woon, zoals de laatste keer, in Neder
land. Het kost klauwen met geld,
maar het is erg leuk. En je leert de
vrouwen een beetje kennen. Wie zit
er achter zo'n man?'
Schellinger voelt zich zelf het beste
als hij de handen uit de mouwen kan
steken. 'Alleen maar binnen zitten
vind ik nog steeds niks. Het is ook
belangnjk alles in de gaten te houden.
Op elke plaats waar wij bezig zijn, ga
ik elke dag kijken. Ik laat wel eens wat
afbreken ook, als het niet goed is. Ik
zeg altijd: je moet het doen zoals ye
het zelf thuis zou willen hebben Daar
wil je ook geen scheef muurtje. En als
het zo uitkomt, dan pak ik aan het
eind van de dag de bezem om de
boel aan te vegen. Daar voel ik me
niks te goed voor. Helaas heb ik er
steeds minder tijd voor. Vroeger
bouwden we veel stallen. Dat vroeg
veel minder voorbereiding dan de
complexe bouw van een huis. Het
plannen deed ik in de avonduren. Nu
heeft Ruud een fulltime baan aan de
calculatie en het voorbereiden van
het werk. En Jacqueline, mijn vrouw,
doet de administratie. Noodgedwon
gen ben ik zelf ook veel meer op kan
toor dan ik zou willen.'
Tekst Corrie Timmer
en Joop Rommets