'Gasten mochten andere
gasten niet tot overlast zijn'
3
Rob van Oortmerssen was 23 jaar beheerder Eijercoogh
Landal start verhuur
huisjes Vogelmient
F amilieberichten
"1
.TEXELSE
COURANT'
Oud-leerlingen
VRIJDAG 10 JANUARI 2003
Persoonlijk kennismaken met
nieuwe gasten. Gewoon even een
praatje en meteen de spelregels
binnen het gebouw uitleggen. Dat
was volgens Rob van Oortmerssen
de manier om de basis te leggen
voor een goede omgang met zijn
gasten. 'Dan creëerde je vanaf het
begin een band met ze. Dat kon je
later weer van pas komen', aldus
de oud-beheerder van jeugdher
berg de Eijercoogh.
Drieëntwintig jaar lang was hij de
beheerder van de vorig jaar definitief
gesloten Eijercoogh. Het gebouw aan
de Pontweg voldoet niet meer aan de
eisen van de Nederlandse Jeugdher
berg Centrale (NJHC) en gaat niet
meer open. Het wordt vervangen
door de nieuwe herberg die de NJHC
in 2004 wil openen in Den Burg op het
voormalig B-veld van Texel'94. Van
Oortmerssen werkte van 1972 tot
1995 in de Eijercoogh en stond daar
mee het langst aan het roer in de ge
schiedenis van de jeugdherberg, die
op 15 juli 1959 werd geopend.
Van Oortmerssen, geboren en geto
gen in Eindhoven, ging er op zijn
28ste aan de slag, nadat hij een
stressvolle baan als computer
technicus bij IBM gedag had gezegd.
Op zijn eerste werkdag werd hij met
een in het diepe gegooid. 'We kregen
toen een groep van negentig Amster
dammers. Ik was na die eerste nacht
gevuld met gewone en doorgaans
goed hanteerbare appels. Kinderen
die thuis verantwoordelijkheden kre
gen, bleken die in de jeugdherberg
vaak ook aan te kunnen. 'Maar dat ze
goed zijn opgevoed, betekent niet
altijd dat ze zich ook goed gedragen.'
Bij kinderen die thuis niks mochten,
kwam het vaker voor dat ze. éénmaal
weg van huis, hevig uit de band
sprongen Bij schoolgroepen merkte
hij duidelijk verschil tussen leerlingen
uit het westen en het oosten De laat-
sten luisterden soms tot op het brave
af naar de leraren, terwijl kinderen uit
het westen zich vaak niks van hen
aantrokken.
Veranderingen
Gewild en ook ongewild zorgde Van
Oortmerssen soms voor veranderin
gen en vernieuwingen binnen de
jeugdherberg en de NJHC. Een
jeugdherbergvader wilde hij zichzelf
destijds met meer noemen en gasten
hoefden hem niet als 'vader' aan te
spreken, zoals in de jaren zeventig
nog gebruikelijk was. 'Ik was 28, dan
zou ik me door bijna-leeftijdgenoten
vader moeten laten noemen. Ik liet ze
me liever met mijn voornaam aan
spreken. Dat gaf minder afstand.'
In 1973 liet hij een bar maken in de
grote eetzaal, zodat hij niet telkens
naar zijn kantoor hoefde te lopen als
iemand een reep chocolade wilde
kopen. Naast snoep werden aan de
De Vereniging van Oud-leerlingen van
de Landbouwschool heeft het toneel
stuk Renzen en Contramendes in stu
die genomen. Het gaat over twee
boeren die met elkaar in de clinch lig
gen over een pad en land. De Oud
leerlingen verzorgen twee uitvoerin
gen. De eerste is op zaterdag 15
februari in het dorpshuis in De Waal
en zaterdag 22 februari in het
Eierlandsche Huis in De Cocksdorp
Beide voorstellingen beginnen om
20.00 uur. De regie is in handen van
Henk Tjepkema.
Oud-beheerder Rob van Oortmerssen van de Eijercoogh: 'Jongeren komen echt niet alleen maar om te feesten.
nog aangeboden naar Panorama te
gaan, maar dan zou ik weer intern
moeten wonen en dat wilde ik liever
niet meer.'
De verhouding tussen Van
Oortmerssen en het hoofdkantoor in
gepokt en gemazeld.' Ervaring met
het leiden van groepen had bij de
NJHC geen hoge prioriteit bij het se
lecteren van medewerkers. 'Het was
belangrijker dat je getrouwd was en
je moest het liefst ook nog een kind
hebben. Dan gingen ze er van uit dat
je het wel moest kunnen. Ze kwamen
toen ook nog bij je thuis kijken of het
er allemaal netjes uitzag.' In Eind
hoven moesten ze wennen aan het
idee dat Van Oortmerssen de over
stap naar Texel maakte. Hij toont een
fotoalbum waarin een tekening zit die
zijn schoonvader in 1972 voor hem
maakte. Texel is daarop met humor
afgebeeld als een klem eiland dat er
gens heel ver weg moet liggen en
waar waarschijnlijk nooit iets gebeurt.
Zelf had Van Oortmerssen toen in
gedachte dat hij het voor een paar
jaar zou doen en dan zag hij wel weer
verder.
De zaken praktisch aanpakken en
niet teveel willen regelen. Dat was
volgens hem de manier om het alle
maal in zo goed mogelijke banen te
laten lopen. 'In het eerste jaar heb ik
nog veel willen sturen en regelen. Na
een paar maanden besefte ik dat ik
het niet lang zou volhouden als ik zo
bezig zou blijven. Ik heb daarna be
sloten om maar met de stroom mee
te zwemmen. Net zoals Mao dat
vroeger deed met de rivier.' Het
kwam er kort gezegd op neer dat
gasten veel konden doen en laten.
Wel stelde Van Oortmerssen één dui
delijke regel: gasten mochten andere
gasten met tot overlast zijn. Wie zich
daar niet aan kon houden, kreeg het
met hem aan de stok.
Zijn ervaringen met jongeren zijn over
het algemeen goed. Een paar rotte
appels waren er altijd wel, maar voor
het grootste deel was de mand vaak
bar ook fris en bier verkocht. Ook kon
de degene die achter de bar stond
meteen de muziek van de disco
avonden verzorgen. Bier was destijds
'op het randje' binnen de NJHC. Bij
de andere jeugdherberg op het eiland
was het uit den boze. Freek
Veldwisch, tot 1980 de herbergvader
van Panorama, wilde om principiële
redenen niets met alcohol te maken
te hebben. Mensen die hij in zijn
jeugdherberg op alcohol betrapte,
konden hun biezen pakken. Regel
matig gingen die naar de Eijercoogh.
Van Oortmerssen. 'Hier waren ze
vaak poeslief, maar dat kwam vaak
omdat ze wisten dat ze anders geen
verblijf meer zouden hebben. We zijn
op die manier eens dari éen paar
Schotten gekomen die bij Panorama
op drank waren betrapt. Die hebben
uiteindelijk nog een tijd bij ons ge
werkt. We zijn daarna bij hen in
Schotland op bezoek geweest.'
Binnen de NJHC-gelederen was Van
Oortmerssen de eerste beheerder die
buiten de jeugdherberg ging wonen.
Dat was midden jaren zeventig. Zijn
pasgeboren dochter had teveel last
van de slaapzalen en kon daardoor
moeilijk slapen. 'Als ze op de zaal een
kraan opendraaien, stond het in het
privé-gedeelte te klapperen. Dat
houd je op een gegeven moment niet
meer uit en ik had het er moeilijk mee
dat zij niet kon slapen.' Een verhui
zing naar een boerderij in Het Noor
den volgde. De dochter sliep weer,
maar nu lag het hoofdkantoor van de
NJHC in Amsterdam er lichtelijk wak
ker van. 'Ze hebben me destijds zelfs
met ontslag gedreigd, omdat ik met
meer in de jeugdherberg woonde.
Met een bureau voor rechtshulp in
Den Helder hebben we dat kunnen
afwentelen. Ze hebben me later ook
Amsterdam was vaker problema
tisch. Al vanaf 1972 deed hij verzoe
ken om de Eijercoogh op te laten
knappen. Telkens kreeg hij nul op het
rekest. Het leidde tot zijn tijdelijk ver
trek in 1983. Dat jaar beheerde hij een
jeugdherberg in het Limburgse Vaals
In de winter van 1983 werd het ge
bouw aan de Pontweg alsnog ver
bouwd en keerde Van Oortmerssen
terug. De Eijercoogh kreeg er een
aanbouw bij, de slaapvertrekken
werd heringericht van twee tot vier
slaapzalen en er kwam een klem dag
verblijf naast de grote eetzaal voor
gasten die 's avonds geen behoefte
hadden aan disco. Niet helemaal tot
genoegen van Van Oortmerssen
werd de bar naar het nieuwe dagver
blijf verplaatst, waardoor
discogangers gingen pendelen tus
sen de eetzaal en het dagverblijf.
Enschede
Hij bewaart goede herinneringen aan
het Kotterpark College uit Enschede,
dat elk jaar met 4 MAVO langs kwam
'Daar hadden we heel goed contact
mee Aan het eind van de week gin
gen we altijd met ze mee uit eten. We
hebben wel eens meegemaakt dat ze
hier met 130 man kwamen. Dan
paste ik er wel een mouw aan, zodat
er toch allemaal in konden. Een keer
heb ik boven alle stapelbedden extra
bedden gemonteerd en ik heb eens
een stel caravans voor ze op het
grasveld neergezet, zodat ze allemaal
konden overnachten. Voor hen deed
ik dat graag.'
De Jozefschool uit 't Zand liet bij hem
eveneens een prettig indruk na. De
school bleek ook goed voor een mis
verstand. 'Op een dag kwamen hier
een stel Harley Davidson's het terrein
oprijden. Dat was nadat Heli's Angels
hun een bezoek aan Texel hadden
gebracht. Ik vroeg me al af wat er zou
gaan gebeuren. Bleek dat het oud
leerlingen uit 't Zand waren die een
eigen motorclub hadden opgencht en
nog even langs wilden komen.' De
Mgr. Zwiissenschool uit het Gelderse
Kerkdriel was eveneens goed voor
anekdotes. Die school kwam met
jongens en meisjes. De leraren slie
pen 's nachts op matrassen voor de
deuren van de slaapvertrekken, zodat
ze iets meer zekerheid hadden dat de
jongens en meisjes met massaal bij
elkaar op bezoek zouden gaan.
Een mindere ervaring had hij met een
school uit Amsterdam. Leerlingen
hadden ontdekt hoe ze een bepaalde
stang uit de bedden konden trappen,
door erop te springen. 'Ik had al een
paar keer gevraagd daarmee te stop
pen. De leiding vond echter niet dat
ze de boel aan het ruïneren waren. Op
een gegeven moment heb ik de deur
op slot gedaan en gezegd dat ze er
niet meer inkwamen. Helaas moest ik
van het hoofdkantoor in Amsterdam
toch de deur weer open doen. Die
nacht zijn dus alle stangen van de
bedden gesloopt. Die konden de vol
gende dag allemaal naar de smid. En
de sfeer was die nacht te snijden.'
Het was wel meteen het laatste be
zoek van de betreffende school aan
de Eijercoogh. Minder enthousiast
was hij ook over zogeheten doe-het-
zelf-groepen die een tijdje in de mode
waren. Die groepen deden zelf het
huishouden en de schoonmaak. 'Als
je dan in de keuken kwam, stond er
werkelijk op elke vierkante centime
ter wel iets. Het schoonmaken stelde
ook weinig voor. Maar waar die groe
pen geen rekening mee hielden, was
dat wij de volgende dag wel weer
nieuwe gasten moesten ontvangen
en dat dan alles weer schoon moest
zijn.'
In 1995 vertrok Van Oortmerssen bij
de NJHC, omdat hij zich niet meer
kon vinden in het beleid. Hij wil er
weinig over zeggen. Sindsdien heeft
hij een eigen bedrijf in onder meer
reparatie van elektronica en wit- en
bruingoed. 'Ik heb nog steeds mijn
achtergrond als computertechnicus.'
De discussies over de achtergeble
ven bedden in Panorama zegt hij niet
echt meer gevolgd te hebben. Dat de
Eijercoogh wordt gesloopt, doet hem
ook niet zoveel. Belangrijker vindt hij
zelf dat er voor jongeren van pakweg
Landal GreenParks is begonnen
met de verhuur van ongeveer der
tig van de zestig nieuwe huisjes op
bungalowpark Vogelmient in De
Koog. Landal heeft de Vogelmient
opgenomen in haar nieuwe
vakantiegids voor dit jaar. Het is de
bedoeling dat vanaf 18 april (Goede
Vrijdag) de eerste gasten in de luxe
verblijven terechtkunnen.
Tegen de jaarwisseling zijn de eerste
vijftien bungalows op het terrein aan
de Ruijslaan opgeleverd. Een aantal
daarvan is inmiddels ingericht. Vol
gens woordvoerder Pieter Thijssen
van Vogelmient VOF is het de bedoe
ling dat in april de volgende huizen
klaar zijn. Eind 2003 moet het bou
wen zijn afgerond.
Vogelmient VOF is de opdrachtgever
van de bouw. De VOF, die bestaat uit
Thijsen, Piet Schuijl, Ben en Jan
Jacob Rab en bouwbedrijf De Geus
uit Broek op Langedijk, kocht in 1998
het bungalowpark met de toen sterk
verouderde voormalige woningen.
Tot 1998 werden die verhuurd door
Landal. Daarna werden er een paar
jaar asielzoekers gehuisvest, totdat
ze in augustus 2001 werden ge
sloopt. Eind dat jaar begon bouwbe
drijf De Geus, hoofdaannemer van
het project, met de bouw van de
nieuwe bungalows.
Thijssen wijst erop dat het aan de
eigenaren zelf is om te bepalen of zij
hun huis willen laten verhuren. Het is
geen verplichting. Volgens zowel
Thijssen als Landal gaat het om on
geveer dertig huisjes. De huurprijzen
die de bungalowketen heeft opgeno
men in haar brochure zijn wisselend.
Voor een lang weekend (drie nachten)
is bij een vierpersoonsbungalow type
comfort het laagste bedrag €230,- en
het hoogste €550,-. Voor een week
(zeven nachten) variëren de prijzen bij
dezelfde bungalows tussen €370,- en
€895,- Voor het type luxe liggen de
prijzen gemiddeld enkele tientallen
euro's hoger. In de brochure wordt
ook gesproken over zespersoons-
bungalows. Daarvan zijn er echter
maar een paar, aldus Thijssen. In
hoeverre die in de verhuur gaan, is
niet duidelijk.
De huisjes zijn allemaal verkocht.
Ongeveer vijftien zijn er volgens hem
naar Texelaars gegaan. De verkoop
prijzen lagen tussen de €225.000 en
€350.000,- (exclusief BTW). De
kavelgrootte varieert van 375 tot
1000 vierkante meter. De huisjes heb
ben een oppervlak van 72 vierkante
meter en een inhoud van 350 kuub.
16, 17 en 18 jaar voldoende vaste
verblijfsaccomodatie blijft. 'Die moe
ten met worden geweerd. Ze komen
echt niet allemaal alleen om te fees
ten. Ze komen ook om overdag te
fietsen en je ziet ze ook wel eens in
het museum. En als ze op jonge leef
tijd kennis maken met Texel komen
ze later op volwassen leeftijd meestal
terug met vrouw en kind.'
Tekst en foto Jeroen van Hattum
Op de begane grond zijn ze onder
meer voorzien van een ruime keuken,
een grote woonkamer en een
berging. Boven bevinden zich twee
slaapkamers en een ruime badkamer
met bubbelbad, stoomcabine en
sauna. Buiten zijn 23 huisjes van een
rieten dak voorzien, de rest is bedekt
met rode of grijze pannen. Ook zijn
een schuurtje en carport bijgebouwd.
Diverse Texelse bedrijven en aanne
mers zijn betrokken bij de bouw en
afwerking van het terrein. Er is inmid
dels een Vereniging van Eigenaren
opgericht die recent de eerste alge
mene ledenvergadering heeft gehou
den.
x'Z'-
Afgelopen maand zijn de eerste vijftien nieuwe huizen op Vogelmient opgeleverd.
(Foto Jêrothi ven Helium)
Lieve Martin.
We zullen je heel erg missen!
Heel plotseling overleed vandaag op 72-jarige
leeftijd onze dierbare
Martin van der Wal
Joep
Marianne en Tony
Joris
Menno t en Joke
Mallorca. 9 januari 2003.
De crematie vindt plaats op 11 januari 2003 op
Mallorca.
Er is gelegenheid tot condoleren op donderdag
16 januari 2003 van 16.00 tot 17.30 uur in „Hotel
Den Burg". Emmalaan 4 te Den Burg.
Correspondentie-adres:
Middellandseweg 3,1792 CG Oudeschild.
Sprakeloos door je plotselinge overlijden kunnen
we alleen maar zeggen
Dag
Martin
We zullen je missen!
Kees en Joke
Joep, Marianne, Tony en Joris, we leven heel erg
met jullie mee.
Tot onze grote spijt is vandaag overleden onze
beste vriend
Martin van der Wal
Wij wensen Joep en de familie veel sterkte toe.
Jan en Marijke Hennink
De Koog, 9 januari 2003
Martin
Veel liefs
Hanno, Ingrid, Jip
Een bijzonder mens,
Martin van der Wal
is overleden.
Wij wensen Joep, Marianne, Tony en Joris veel
sterkte toe.
Joes, Mieke, Liselotte en Wessel
Met grote verslagenheid vernamen wij het heen
gaan van
Martin van der Wal
Jarenlang onze veiligheidscoördinator.
Wij wensen Joep en de familie heel veel sterkte.
Commissie Stichting
Texel Race
Het laatste beet/e is nu op
Veel was er te verduren
Het kaarsje is nu opgebrand
Gedoofd zi/n alle vuren.
Bedroefd, maar dankbaar voor alles wat zij voor
ons heeft betekend, geven wij u kennis van het
overlijden van onze sterke, zorgzame moeder,
groot- en overgrootmoeder
Antje Flens-Vlig
op de leeftijd van 100 jaar,
sedert 1974 weduwe van Jan Willem Flens
7 januari 2003
„Sudengge"
Lemmer
Netty en Hans
Ingrid en Leo
Assunta
Julian
Marleen en Paul
Piet
Eva
Floris
De crematieplechtigheid zal plaatsvinden op za
terdag 11 januari om 10.00 uur in het cremato
rium „Schoterhof", Rotstergaastweg 45, Nieuwe-
schoot, Heerenveen-Zuid
Gelegenheid tot condoleren is er na afloop van
de plechtigheid in de koffiekamer van het crema
torium.
Correspondentie-adres: J. Vinke-Flens,
Schutsluis 39, 2408 PK Alphen a.d. Rijn.
Dankbaar voor alles wat zij aan ons
i heeft gegeven, is na een goede en
liefdevolle verzorging in Verpleeghuis
Texel kalm en vredig overleden onze
moeder
Sofia Grzyb
weduwe van Wim van Heenwaarden
a Dabrowa Gornicza,
12 mei 1913
t Texel,
9 januari 2003
Nareszcie w domu
Karei en Ada
André
Moeder is opgebaard in afscheidshuis de Vlinder,
Hollewal 42 te Den Burg. Op zaterdag 11 januari
is daar tussen 13.30 en 16.30 uur gelegenheid om
afscheid te nemen.
Op maandag 13 januari is er om 13.30 uur een
rouwdienst in de R.K. kerk. Molenstraat 36 te Den
Burg, waarna de begrafenis plaatsvindt op de
R.K. begraafplaats.
Na de begrafenis kunt u met ons koffiednnken in
de serre van „Hotel de Lindeboom" op de
Groeneplaats.
Correspondentie-adres: K. van Heerwaarden,
Kogerstraat 70, 1791 ET Den Burg.
Niet geheel onverwacht moeten wij afscheid ne
men van onze dierbare schoonzus en tante
Sofia (Sosca) Grzyb
weduwe van Wim van Heerwaarden
Karei. Ada en André. afscheid nemen is alle
mooie herinneringen meedragen.
Fam. Van Heerwaarden
Op 5 januari overleed
Frans Schellinger
Adviseur van Stichting tot behoud van Molen de
Traanroeier. De stichting is hem veel dank ver
schuldigd. Wij wensen zijn vrouw en kinderen veel
sterkte.
Oudeschild: Stichting tot behoud
van Molen de Traanroeier
en het Maritiem en Jutters Museum
We nemen afscheid van
Frans Schellinger
Jarenlang inspirerend lid van ons bestuur.
We verliezen in hem een markante dorpsgenoot.
Bestuur St. Dorpshuis
't Skiltje
JZegers - voorzitter
S. Dros - secretans
Ons bereikte het bericht dat onze oud-secreta
ris van S.V. Texel
Frans Schellinger
is overleden.
Wij herdenken in hem een zeer gedreven be
stuurslid die veel voor de club heeft betekend.
Leden en bestuur V.V. T^xel '94
