k ben zelf ook dol
op kinderboeken
oppe Visser nieuwe havenmeester
Geknipte/
.TEXELSE g
COURANT
Eelman wint
golfwedstrijd
Dartcompetitie
bijna ten einde
^cdvi]\igheid
CreaKtief start
met feestkisten
SWOT zoekt
nopindrukkers
Oosterend wint
Snerttoernooi
Watersnoodramp
:k
VRIJDAG 7 MAART 2003
Op de Texelse golfbaan werd zondag
de maandwedstrijd gespeeld, waar
aan ditmaal ook door nieuwe leden
werd deelgenomen. De meesten hier
van hebben nog geen handicap,
maar hebben wel de hele winter les
gekregen van golfleraren Joost
Brieko en Jeroen van der Vring, waar
door zij gerechtigd zijn op de grote
baan te spelen. De hele wedstrijd
stond in het teken van de kennisma
king van oude en nieuwe leden, waar
bij ook de sponsors waren uitgeno
digd. Voor hen die met speelden werd
op de par-3 baan een clinic gehou
den. Door de grote belangstelling
deden maar liefst 67 spelers aan de
maandwedstrijd mee, die over negen
holes hun stablefordpunten telden. Er
waren in vijf categorieën prijzen te
verdelen.
Uit: Dagblad van het Noorden van 14
februari.
Met nog twee ronden te gaan is de
strijd om de derde plaats In de A-
poule van de dartcompetitie nog
spannend. Het team van de Zwaan
lijkt met 7 punten voorsprong op zijn
vierde kampioenschap af te
stevenen. Het kersverse team van"t
Vooronder staat op een mooie
tweede plaats. Om de derde plaats
wordt nog druk gestreden door De
Smulpot, De Pilaar 1 en Slock 3.
Omdat de onderlinge verschillen klein
zijn, zal waarschijnlijk pas op de laat
ste speeldag bekend worden wie op
de derde plaats eindigt. Dan spelen
Slock 3 en Smulpot tegen elkaar. De
laatste wedstrijden worden gespeeld
op vrijdag 14 maart vanaf 21.30 uur.
In de B-poule is het iets minder span
nend. Sportshop Texel lijkt met 11
punten voorsprong kandidaat voor
het kampioenschap. Pilaar 2 staat op
een tweede plaats en derde is Bosch
en Zee 1Maar met nog vijf rondes
te gaan is nog van alles mogelijk. Dit
jaar worden records gebroken. Er zijn
er al bijna 3500 100+-scores te be
wonderen geweest, waaronder 38
180-scores.
Een junglekist met onder meer ten
ten, junglepakken, dierenspelen en
een spel om zelf vuur te maken. Of
een indianenkist met pijl en boog,
tomahawks, indianenkleding en
wigwams. Adviesbureau CreaKtief
van Johan Hoogerheide en Liliane
van Langelaan is begonnen met de
verhuur van feestkisten en bijbe
horende kleding voor kinder
verjaardagsfeesten.
Het idee had Van Langelaan al zo'n
anderhalf jaar lang in gedachte. Be
gin januari begon ze met de uitwer
king van haar plannen. In twee maan
den tijd zette ze achter het
naaimachine zo'n vijftig tot zestig
pakken voor de feestkisten in elkaar.
Hoogerheide maakte eigenhandig
een aantal kisten en dochter Maya,
die een opleiding theatervormgeving
in Groningen volgt, beschilderde ze
aan de buitenkant.
In de kisten bevindt zich. al naar ge
lang het thema, een keur aan attribu
ten en spelletjes voor de kinder
feestjes. 'Daarnaast doen we er ook
nog een voorleesverhaal, een video
band, schmink, recepten en een
draaiboek in', vertellen Hoogerheide
en Van Langelaan. Dat wordt in over
leg met ouders vastgesteld. 'Wij heb
ben er veel ervaring mee. We hebben
in het verleden meegedaan aan
huttenbouwdorpen en vanuit
CreaKtief bedenken we onder meer
al spelideeen voor bedrijven. Bij het
maken van een draaiboek kunnen we
er rekening mee houden dat ouders
meedoen, maar ook dat ze niet mee
doen. Dan komt er bijvoorbeeld wat
meer knutselen in voor de kinderen.'
Bij het samenstellen van de kisten
wordt ook rekening gehouden met
het aantal jongens en meisjes dat
meedoet aan het partijtje. Ook het
draaiboek wordt in overleg met de
ouders samengesteld. De videoband
is bedoeld als rustmoment 'Dan kun
nen ouders alvast wat andere spul
len klaar zetten.'
CreaKtief biedt diverse thema's, zo
als prinsen en prinsessen, ridders en
jonkvrouwen, piraten en Pipi Lang
kous, tovenaars en heksen, politie en
boefje, disco en karaoké. circus,
jungle, indianen, kabouters, militai
ren. feeën, zwembad, detective en
Bob de Bouwer. De pakken die daar
voor zijn gemaakt, variëren van maat
104 tot maat 152 Van Langelaan
kocht een deel van de stof zelf en
kreeg ook stukken toegeschoven van
anderen. 'Mensen doken soms met
een de zolder op om te kijken wat ze
nog hadden.'
Volgens haar kan de feestkist een
uitkomst bieden voor ouders die pie
keren over de vraag hoe ze een
kinderfeestje in goede banen moeten
laten verlopen. 'Ik ken ouders die er
nachtmerries van hebben en met de
handen in het haar zitten over de
vraag wat ze met de kinderen moe
ten doen.' CreaKtief is de eerste op
het eiland die feestkisten voor kinder
partijtje verhuurt.
Ouders moeten een feestkist min
stens veertien dagen van tevoren
bestellen. Een dag vantevoren kan hij
worden opgehaald. De huur van een
kist voor acht personen kost €75.-.
Per kind of volwassene extra komt
daar €5.- bij. Meer informatie
CreaKtief, tel. 314897.
3t is eventjes stil rond haar geweest. In 2000 verscheen het
fjgdboek Willem is een weerwolf, haar laatste verhalenbundel
ior volwassenen dateert van nog een jaar eerder. Afgelopen
(jaar kwamen plotseling twee kinderboeken kort achter elkaar
iKoen van achter de sterren en Sofie en de vergeetziekte.
fewel ze er zelf nogal bescheiden over is - 'het zijn maar dunne
Sekjes' - is Hermine Landvreugd weer terug in belangstelling,
juige ook het programma dat TV Noord-Holland onlangs
idde aan de in Den Hoorn geboren en getogen schrijfster,
sinds zo'n vijftien jaar in Amsterdam woont.
Ér debuut - Het zilveren thee-el -
|de tien jaar geleden voor enige
schudding. In de verhalen komt
(seks en geweld voor, terwijl de
onages nogal trieste, verknipte
|en zijn, die geen hoop meer
teren dat ze ooit nog een plezie-
leven krijgen. De stijl waarin de
ur hun leed beschrijft, is vrij kaal
'standelijk, reden voor sommige
:i om te stellen dat Landvreugd
jandaden van haar personages
iens wat meer had mogen afkeu-
Eén recensent klaagde zelfs dat
at anders had verwacht van le-
d met zo'n achternaam, die hij
toebedacht aan een oudere,
lijke dame. Over haar volgende
ren - Margaretha bleef het langst
in (1996) en Kont achteruit. Hoe-
||999) - werd soortgelijke kritiek
iait Vooral de uitzichtloosheid die
■demen, bracht weinig enthou-
isme teweeg. In 2000 kwam Willem
sen weerwolf uit, over een jonge-
dat met zijn gescheiden moeder
(Oudere broer samenwoont. Hoe-
►I ook hij niet alleen maar vreugde
leeft, is het kinderboek een verfris-
ig, dat in weinig doet denken aan
i-wat deprimerende voorgangers,
it is vooral te danken aan de jeug-
je personage Willem, die wél in
aat blijkt om zich aan alle sores te
Hrekken. Wanneer hij zich voorstelt
raweerwolf te zijn, kan hij de hele
areld aan.
oejze er toekwam een kinderboek
hrijven, weet Landvreugd niet
precies meer. 'Het gebeurde in ieder
geval bij het maken van een televisie
serie. Als één van de schrijvers werd
ik gevraagd er zelf een rol in te spe
len. Dat leek me wel wat. Ik heb ooit
op de toneelschool gezeten en als
kind zat ik op de jeugdrevue in Den
Hoorn. Maar het viel me behoorlijk
tegen. Tussen de opnamen zat je ein
deloos te wachten en te hangen. Ik
dacht: was ik maar thuis, dan kon ik
tenminste schri/ven. Toen is dat idee
vooreen kinderboek ontstaan. Ik ben
dol op kinderboeken. Om voor te le
zen aan Petterson, mijn zoontje, maar
ook om zelf te lezen. Ik heb laatst nog
De kleine kapitein van Paul Biegel
weer eens gelezen. En Max en de
Maximonsters is ook prachtig.'
Willem is een weerwolf werd ook
door critici positief ontvangen. De
VPRO besloot het boek te gebruiken
als basis voor een televisieserie, die
afgelopen maanden werd uitgezon
den in het kinderprogramma Villa
Achterwerk. De titel van de serie was
Ik ben Willem. Daar was Landvreugd
van te voren van op de hoogte ge
bracht. 'Ze vertelden dat er onder
zoek naar is gedaan en dat veel kin
deren niet kijken als de term weerwolf
erin voorkomt, omdat ze bang zijn dat
het een eng programma is.'
Het werken aan een kinderboek be
viel Landvreugd zó goed dat ze er
mee doorging. Eind vorig jaar ver
schenen er vrijwel gelijktijdig zelfs
twee. Beide zijn prachtig geïllus
treerd. Koen van achter de sterren
Hermine Landvreugd combineert haar schrijverij met een baantje als schoonmaakster. 'Ik
zit óf te typen óf ik ben aan het dweilen.(Foto joop Rommots)
gaat over Daantje, een klein meisje
met rood haar en sproeten en een
pop met maar één oog. Haar moeder
belooft steeds het andere oog eraan
te zetten, maar ze doet het nooit.
'Daantje heeft het een keer aan oma
gevraagd, maar die ging toen dood.
Voordat ze doodging zei ze tegen
Daantje: "Ik ga eigenlijk gewoon ver
huizen, alleen neem ik mijn spullen
niet mee".' Daantje heeft ook een
grote punkbroer, met groen haar, die
ze niet aardig vindt en die harde mu
ziek draait. Voor haar ouders koestert
ze evenmin erg warme gevoelens. Ze
hebben haar gevonden, meent
Daantje, in een schoenendoos op de
stoep, naast een hondendrol. Eerst
wilden ze de doos bij de buren voor
de deur zetten, maar ze bedachten
zich. 'Wacht eens even, we houden
haar en we mesten haar lekker vet.
Daarom moet ze altijd haar bord leeg-
eten En als ze dik genoeg is verko
pen we haar voor veel geld aan een
heks die graag kinderen verslindt.'
Wanneer Daantje het ook nog eens
moet beleven dat haar vader en moe
der op zoek gaan naar een huis in de
stad, is voor Daantje de maat vol. Ze
trekt haar krokodillenlaarzen aan en
zet haar soldatenhelm op, 'want je
weet nooit - buiten springen er soms
monsters op je hoofd'. Vanuit haar
geheime boomhut ontwaart ze een
jongetje op het dak van de buren. Hij
vertelt Koen te zijn, 'Kapitein Koen',
en vanachter de sterren te komen. Hij
en Daantje blijken het goed met el
kaar te kunnen vinden en hij vraagt
haar mee te gaan, met zijn zelf
gemaakte vliegtuigraket.
Het is een mooi verhaal. Aan de ene
kant is het dromerig en krijgt de le
zer aanvankelijk ook de indruk dat
Daantje droomt. Aan de andere kant
is het een beetje triest en neemt het
meisje resoluut de beslissing haar
ouders te verlaten.
Het andere boek, Sofie en de ver
geetziekte, verhaalt over een meisje,
Sofie, dat een dementerende oma
heeft. Ze is de enige die regelmatig
bij haar grootmoeder op bezoek gaat
'Papa en mama gaan er bijna nooit
heen. "Oma herkent ons met", zeg
gen ze. "Ze heeft er niets aan en wij
ook niet".' Sofie trekt zich er niets van
aan dat oma het af en toe niet meer
weet en soms zomaar in slaap valt.
Ze vindt haar lief en lacht heel wat
met haar af, 'Oma vraagt nooit "hoe
gaat het op school? Haal je wel
goede cijfers?" En oma leert haar de
mooiste liedjes. Alleen soms is oma
heel triest. Dan glanzen haar ogen.
Soms moet ze huilen. "Heeft u
nieuws van Gerrit", vraagt ze dan. Dat
komt door de vergeetziekte. Vroeger
woonde oma met opa Gerrit op een
boerderij. In de duinen. Gerrit hield
schapen. Toen werd het oorlog. Sol
daten hadden een schaap gestolen.
Ze braadden het en aten het op. Opa
vond alleen nog een paar botten. Hij
ging klagen in het legerkamp. Die
baas zei dat hij naar Amsterdam
moest. Dan kreeg hij geld voor zijn
schaap. "Ga met", zei oma. "Het is de
vijand." Maar Gerrit ging toch. Met de
trein. Daar had hij nog nooit ingeze
ten. Ik kom vanavond terug, zei hij.
Maar hij bleef een jaar weg. Toen hij
terugkwam was hij mager. Je zag al
zijn ribben. Oma was heel ongerust.
Daarom is ze het soms nu nog.'
De anekdote over opa Gerrit is geba
seerd op een verhaal dat Land-
vreugds eigen oma haar wel eens
vertelde. 'Mijn opa, Kees Lap -
Hoornders noemden 'm Kees Fret
omdat hij altijd fretten gebruikte bij de
jacht op konijnen -, was duinboer. Hij
is in zijn hele leven één keer naar de
overkant geweest, toen de Duitsers
een schaap van hem hadden opge
geten. Hij was zó. kwaad. De com
mandant op Texel zei dat-ie z'n be
klag maar moest doen in Amsterdam.
Ik moest altijd erg lachen als mijn oma
dat vertelde. In gedachte zag ik mijn
opa op z'n klompen lopen. Hij wist bij
wijze van spreken met eens wat de
voor- en de achterkant van een trein
was. Maar hij ging wel en heeft z'n
geld nog gekregen ook.'
Net als veel andere schrijvers laat
Landvreugd zich graag inspireren
door personen en gebeurtenissen uit
haar eigen omgeving. Wat dat betreft,
valt nog het een en ander van haar te
verwachten, want sinds enige tijd
bezoekt ze enkele malen per week
gehandicapten en bejaarden in Am
sterdam. 'Als schrijver zit je vaak te
wachten op het moment dat je wordt
uitbetaald. Afgelopen najaar had ik
plotseling geld nodig en bedacht ik
me dat ik wel een baantje kon gebrui
ken. Maar ja, ik kan niks, dus wat
moest ik?' Ze belandde uiteindelijk bij
de Amsterdamse thuiszorg als
schoonmaakster. 'Mijn moeder kreeg
een rolberoerte toen ik het vertelde.
Ji/, jij? Jii maakt nooit wat schoon. Je
weet niet eens wat een zwabber is.
Hoewel haar financiële nood inmid
dels weer voorbij is, is Landvreugd
met van plan snel te stoppen met
haar bijbaantje. 'Ik vind het wel grap
pig om 's ochtends met een broodje
en een appeltje op pad te gaan. Dat
is een heel ander leven dan ik ge
wend ben. Bovendien krijg je een
band met de mensen waar je werkt.
De meesten zijn hartstikke eenzaam.
Die juichen als de thuishulp komt,
kunnen ze eindelijk hun verhaal kwijt.
Ze zijn erg aardig. Er is een man, een
Marokkaan of Turk denk ik, die altijd
thee voor me zet. Heel sterk, met
twee zakjes in een kopje. En dat vindt
hij zelf nog te slap Een ander maakt
quiche voor me En er is iemand die
altijd kauwgom meegeeft voor mijn
zoontje. Ik vind het een beetje lullig
voor die mensen om nu zomaar te
stoppen.'
Het werk is allerminst vrijblijvend,
ontdekte ze al snel. 'Je komt met de
grootste ellende jn aanraking. Als je
ergens een paar minuten binnen
bent, worden je al de meest persoon
lijke dingen verteld, die je anders pas
te horen krijgt als je een paar jaar met
iemand bevriend bent.' Ze is vast van
plan sommige van haar ervaringen te
gebruiken voor een boek. 'Maar ik ga
toch voornamelijk door met dit werk
omdat ik het leuk vind. En omdat ik
het gevoel heb dat het zin heeft wat
ik doe. Ik heb ook een tijdie als vrij
williger gewerkt in een opvang voor
dakloze verslaafden. Maar daar ben
ik mee gestopt, dat was zo deprime
rend. Als je over tien jaar weer in die
opvang komt, zie je er nog steeds
dezelfde mensen. Tenzij ze dan dood
zijn.'
Wat haar eerstvolgende boek zal zijn,
kan Landvreugd nog niet zeggen. 'Ik
ben bezig met een vervolg op Willem
is een weerwolf. Dat schiet al aardig
op. En misschien dat de VPRO er
weer iets mee wil doen voor televisie.
Ik denk ook aan een vervolg op Koen
van achter de sterren. Columns schrijf
ik niet meer. Dat heb ik nog een tijdje
gedaan voor Viva en Playboy. Voor
Viva schreef ik over mijn dagelijks le
ven. Dat moest vlot en leuk zijn. Maar
ik ben helemaal niet elke dag vlot en
leuk, dus dat ging me zo tegenstaan
dat ik ermee opgehouden ben.' Ze is
echter met van plan zich te beperken
tot kinderboeken. 'Ik ben ook nog
bezig met een boek voor volwasse
nen. Ja, ik ben echt hard aan het
werk Lachend: 'Ik zit óf te typen óf
ik ben aan het dweilen.'
'Soldaten hadden een schaap gestolen. Ze braadden het en aten het op.'
(Wuslrato Daan Rammens de Vnas un 'Softe en de vergeatoekie 1
tichting Welzijn Ouderen Texel
>T) is op zoek naar vrijwilligers
emoren willen helpen met het
Jnen van knoppen op appara-
J's magnetrons, wasmachines,
)uters, video's, CD-spelers en
Jelilke. Het lezen en begrijpen van
fuiksaanwijzingen en het bedie-
wan de knoppen levert vaak pro-
len op, waardoor veel mensen
katen hebben die niet optimaal
«uikt worden. Dit levert naast on-
vaak ook irritatie op. De
Ji is op zoek naar vrijwilligers die
et dez© apparaten kunnen om
gaan en indien nodig tien keer willen
voordoen hoe iets werkt. Voor aan
meldingen en meer informatie: tel.
312696.
De recreatievoetballers van Ooster
end zijn winnaar geworden van het
jaarlijkse Snerttoernooi. Deze spor
tieve strijd, die voorheen altijd in De
Cocksdorp werd gehouden, was tot
tweemaal toe uitgesteld, maar kon nu
toch eindelijk doorgang vinden.
Locatie was het terrein van SV De
Koog, die de organisatie op zich had
genomen. Omdat Texelse Boys met
een tekort aan spelers kampte, stre
den slechts drie teams om de wissel
beker. Elk team speelde tweemaal
tegen elk ander team. De ontknoping
vond plaats in de laatste wedstrijd,
die tussen De Waal en Oosterend.
Oosterend had aan een gelijkspel
voldoende, terwijl De Waal moest
winnen om de felbegeerde beker in
ontvangst te mogen nemen. Het
werd na een spannende wedstrijd 1 -
1, waardoor Oosterend toernooi-
winnaarwerd. De tweede plaats was
voor De Waal. De Koog moest met
slechts een enkele nederlaag toch
genoegen nemen met de laatste
plaats. Komend weekend wordt de
competitie voor de recreanten weer
hervat.
Er .taat al tientallen jaren een verkeerde foto bij verhalen over de
watersnoodramp in Zeeland. Foto; Archief DvfiN
Wouter de Koning wil even iets recht zetten, naar aanleiding van de pu
blicaties over de watersnoodramp in Zeeland.
'Maar daar was onze koningin ze beklom de dijk van Goeree-Overvlak-
kee. Lucior et Emergo. De zee mag dan nog zo woest en machtig zijn
ons staatshoofd staat pal, waterbestendig en niet omver te blazen',
schrijft uw redacteur en laat deze prachtige woorden vergezeld gaan
van de foto. die nu dus al 50 jaar als voorbeeld van een journalistieke
blunder letterlijk 'te boek' staat met als onderschrift steevast 'Konin
gin bezoekt Zeeland in 1S)53 Reeds een halve eeuw heb ik mij daarover
verwonderd en om die verwondering nu maar eens en voor altijd van
mi) af te werpen: de man met de keurige hoed op zijn hoofd is de burge
meester van Texel ten ti jde van de ramp. Cornells de Koning, mijn eigen
vader, en ik kan u Verzekeren, dat mijn vader op dat moment niet in
Zeeland vertoefde. Texel was immers eveneens zwaar door de woeste
zee beschadigd. Kortom: graag vanaf nu en niet omver te blazen. Ko
ningin bezoekt Texel in 1953. Met, opgelucht gemoed en vriendelijke
groet,
Adnirderzijl. Wouter de Koning. Czn
Johan Hoogerheide en Liliane van Langelaan starten met de verhuur van feestkisten voor
verjaardagsfeesten van kinderen. (Foto Jeroen van Hattum)
ries Foppe Visser (38) is deze
i begonnen als nieuwe haven
ster in Oudeschild. Er was een
ture op het havenkantoor, na-
|Cees de Graaf vorig jaar met
Bioen was gegaan. Zee en wa-
Zijn geen onbekenden voor de
ve havenmeester.
een baan met een van de mooi-
[tzichten vanaf Texel op de Wad-
ie. Voor de havenmeester moet
:hter al enigszins een vertrouwd
ld zijn. Hij voer op de koopvaar-
j de laatste anderhalfjaar was hij
(man bij de dienst Noord-Neder-
;van Rijkswaterstaat in Delfzijl,
f werkte ik als stuurman bij de
dienst. Ik heb er op diverse peil-
aen gevaren en op het werk-
vaartuig Asteria. We hielden onder
meer de geulen in het oostelijk deel
van de Waddenzee in de gaten.'
Visser, afkomstig uit het Friese West-
stellingwerf, werkte aanvankelijk op
de koopvaardij, nadat hij een oplei
ding had gevolgd aan de Nautische
Academie voor Scheepvaart en Tech
niek in Delfzijl. 'Ik ben begonnen als
matroos, ik heb nog een jaar in de
machinekamer gewerkt en ik ben
stuurman geworden. Ik ben de hele
wereld over geweest, totdat ik verke
ring kreeg en weer een walbestaan
wilde leiden.' Met zijn vriendin ves
tigde Visser zich in Den Helder, hij
volgde een opleiding bij het KNMI en
werkte tien jaar lang bij de meteoro
logische dienst van vliegveld De
Kooy, totdat de overstap naar Delfzijl
volgde.
Visser: 'We wilden graag terug naar
deze omgeving. Ik heb gesolliciteerd
op deze baan en het was mogelijk om
binnen Rijkswaterstaat te worden
overgeplaatst.' De nieuwe haven
meester woont inmiddels op Texel in
een dienstwoning van Rijkswater
staat. Toen hij nog in Den Helder
woonde, kwam hij al regelmatig op
het eiland. 'Mijn hobby's zijn zeilen,
duiken en fietsen, dus het is hier met
helemaal onbekend.' Visser werkt in
het havenkantoor samen met Willem
Zoutzeling en Hans Boks. De laatste
is hoofd havendienst geworden na
het vertrek van De Graaf. Met de
komst van Visser is het team op het
havenkantoor weer compleet.
Visser is sinds deze week de nieuwe havenmeester in Oudeschild.
