T
exelaars inwerk
Anja Amsing werkt
met demente bejaarden
'Geen clubbestuur,
iedereen is de baas
'In dit werk ga je het mooie
van
de dood inzien
Koger linedancers enthousiaste club
'Laat brandweer aan
Bernhardlaan blijven'
Alternatief WD voor hulppost
GEVONDEN:
TEXELSE g couRANT
Hercules maakt
kans op prijs
kindertelevisie
GEZOCHT:
De beste
slotconclusie
Texel heeft een rijk vereni
gingsleven. Duizenden Texe
laars zijn regelmatig actief in
clubverband en zeer enthou
siast over hun 'duppie'. De
variëteit is groot. Verscheidene
clubs zijn bekend doordat ze
regelmatig in het nieuws zijn
vanwege (sportieve) presta
ties. Maar tal van andere vere
nigingen halen nooit de krant,
doordat zij niet actief naar bui
ten treden of niet prestatie
gericht zijn. De Texelse Cou
rant gaat iedere maand op
bezoek bij een Texelse club of
vereniging en ervaart hoe de
leden hun hobby beleven. Deze
maand de Indian Summer
Linedancers in De Koog.
Gezellig babbelend met haar collega's zit Anja Amsing-Van Exel
al te wachten op de verslaggever. Haar taak zit er vandaag weer
op, maar dat weerhoudt haar er niet van om nog wat te blijven
hangen in het kantoortje op de somatische afdeling van Ver
pleeghuis Texel, waar ouderen met lichamelijke klachten
revalideren. 'Normaal werk ik op de psychogeriatrie met de
mente bejaarden, maar ik ben nu tweeëneenhalve maand hier
geplaatst. De leiding wil meer mobiliteit in het verpleeghuis,
zodat je breder inzetbaar wordt', vertelt Amsing. De 42-jarige
Texelse is al vanaf 1988 werkzaam in de verpleging. Hoewel zij
het geen roeping wil noemen, was haar van kinds af aan al
duidelijk dat ze in de verzorging terecht zou komen.
Na haar opleiding tot zieken-
verzorgster werkte Amsing eerst een
jaar als bejaardenverzorgster in De
Gollards. 'Ik vond het wel aardig,
maar het was niet wat ik zocht. Ik heb
ti|dens mi|n opleiding stage gelopen
in een verpleeghuis en had het idee
dat ik daar meer op mijn plek zou
verpleeghuis. 'Natuurlijk is het nooit
leuk, maar de dood hoort bij het le
ven. Ik vind de dood ook helemaal
niet eng, net zo min als ik een over
leden iemand beangstigend vind. Je
gaat hier het mooie van de dood in
zien.' Volgens de Texelse, moeder
van twee kinderen, geeft het voldoe-
het verpleeghuis en er vooral op de
gesloten afdeling weinig reuring is,
ziet Amsing dat anders. 'We hebben
hier meerdere huiskamers en plekjes
waar de bewoners lekker kunnen zit
ten. En het is er vaak gezellig. Natuur
lijk hangt dat wel af van de mensen
die er zijn. Hoe zwaar dement ze zijn
en hoe ze in het leven staan. Net als
iedereen hebben ook deze mensen
allemaal een eigen karakter. Dat
wordt soms versterkt door de de
mentie. Soms veranderen mensen
ook helemaal door hun ziekte en
soms zijn ze wel eens agressief. Maar
dat kun je iemand nooit persoonlijk
aanrekenen. Die mensen zijn ziek, je
zijn.' Toen er na een jaar een plekje
vrijkwam in Verpleeghuis Texel, aar
zelde zij dan ook geen moment. In
middels werkt ze al ruim vijftien jaar
met demente bejaarden. Een baan
die haar nog steeds enorme voldoe
ning geeft. Op de vraag waarom ze
per se met dementen wil werken,
antwoordt zij na enig nadenken: 'De
mensen die wij verzorgen, maken
vaak de laatste fase van hun leven
door. Veel mensen gaan hier dood.
Met z'n allen wil je zorgen voor een
zo goed mogelijke afsluiting. Je pro
beert de bewoners nog een mooie
tijd te bezorgen.'
Speciale band
Doordat de gemiddelde leeftijd op de
gesloten afdeling ongeveer 86 jaar is,
maakt de dood nadrukkelijk onder
deel uit van het dagelijkse leven in het
ning als je nabestaanden kunt helpen
bij de rouwverwerking. 'Met de fami
lie krijg |e op zulke momenten een
band. Ook als iemand stervende is en
de familie waakt, probeer je die zo
goed mogelijk van dienst te zien en
steun te geven. Dat wordt vaak
enorm gewaardeerd.' Hoewel zij
goed in staat is werk en privé-leven
te scheiden, is dat met altijd eenvou
dig. 'Meestal ben je het kwijt als je
hier de deur uitgaat. Dan begint er
een ander leven, maar soms neem je
het mee naar huis. Vooral als er rela
tief jonge mensen doodgaan is dat
moeilijk. Mensen van in de vijftig of
mensen waar ie een speciale band
mee had. Dat is wel eens moeilijk.'
Gezellig
Hoewel buitenstaanders wel eens
denken dat het een saaie boel is in
kunt het ze niet kwalijk nemen.' Hoe
wel zij beaamt dat het niet eenvou
dig is om contact te krijgen met de
demente bewoners, is dat er wel. 'Je
moet je voldoening halen uit de mo
menten, uit de kleine dingen. Bijvoor
beeld als iemand rustig wordt als jij
z'n hand pakt, of als iemand lacht
wanneer je buiten met hem wandelt.
Daar doe je het voor. Zulke momen
ten moet je koesteren.' Dat diezelfde
persoon soms vijf minuten later al niet
meer weet wie je bent, stoort Amsing
met. 'Daar heb ik geen moeite mee.
Je moet daar niet bij stilstaan, want
het is gewoon met anders.'
Het contact tussen bewoners onder
ling is volgens de verzorgster heel
anders en soms grappig om te zien.
'Dan zitten ze bij elkaar aan tafel en
voeren hele gesprekken. Dan heb ik
zoiets van: waar hebben ze het over
Maar blijkbaar begrijpen ze de ander
heel goed.'
Onmacht
Veel minpunten kan zij niet bedenken
over haar werk. Toch zijn er wel frus
traties. 'Het moeilijkst vind ik de on
macht. Mensen die beseffen dat ze
vergeetachtig worden en aan het
dementeren zijn, maar daar mets te
gen kunnen doen. Dat is moeilijk.'
Soms levert dat lastige ogenblikken
op. 'Het gebeurt wel dat een
bewoonster tegen mij zegt: je moet
even opschieten, want ik moet de kin
deren uit school halen. Voor die
vrouw is dat de werkelijkheid. Voor
haar is het net zo echt als dat ik zeg
dat ik mijn kinderen moet ophalen.'
Volgens Amsing zijn er verschillende
technieken om zo'n bewoonster van
die gedachte af te halen. 'Meestal
probeer ik ze af te leiden of wat an
ders met ze te gaan doen. Dat werkt
met altijd. Soms is iemand er rotsvast
van overtuigd dat de kinderen ge
haald moeten worden en krijg je dat
er met uit. Dan probeer ik op een sub
tiele manier de waarheid te brengen,
want confronterend te werk gaan
heeft geen zin. dan kwets je de men
sen alleen maar Dan vraag ik bijvoor
beeld hoe oud haar kinderen zijn en
of die zelf ook al weer kinderen heb
ben. Dan probeer je ze te laten inzien
dat de kinderen echt met meer van
school gehaald hoeven te worden.'
Collega's
In het verpleeghuis is het werken in
teamverband belangrijk. 'Je doet het
samen, dus je moet in ieder geval op
goede voet met elkaar staan. Je hebt
elkaar ook allemaal nodig. Niet alleen
de andere verzorgers, maar ook de
huishoudelijke dienst en ook de keu
ken. Je doet het samen.' Net als in
veel gezondheidsinstellingen is het
ook in Verpleeghuis Texel vrouwen
bal. Het overgrote deel van de mede
werkers is vrouw. 'We hebben maar
'Moet je op de foto? Kom maar hier kind, dan rat ik je eens lekker vasthoudengrapt een patiënt tegen Anja Amsing-van
een paar mannelijke collega's, jam
mer genoeg niet meer! Schrijf dat
maar op hoor. laat ze hier maar solli
citeren, want met mannen erbij is er
meer afwisseling en dat maakt het
alleen maar leuker.' Ook in het werk
is het volgens de Texelse nuttig als er
mannen op de werkvloer zijn. 'Die
zien toch weer andere dingen en
gaan anders met de mensen om. Dat
is wel goed, hoewel sommige patiën
ten wel weer aan die andere aanpak
moeten wennen, omdat ze bijna al
leen maar vrouwen gewend zijn.'
Op haar tijdelijke plek op de somati
sche afdeling heeft Amsing het best
naar haar zin. 'Het is goed om weer
eens met andere dingen bezig te zijn.
En het is plezierig dat mensen zeg
gen wat ze willen Als er bij een
bewoonster bijvoorbeeld een panty
kousje met lekker zit, dan zegt die dat
en kun je er wat aan doen. Bij de
dementen is dat niet zo, en lopen die
mensen de hele dag met dat be
roerde pantykousje. Hier kennen ze
ook je naam. Ik was hier twee dagen
toen er een bewoonster zei: hé An/a,
ben /e er weer? Dat ben ik dus met
gewend.' Niettemin zou zei met per
manent op deze afdeling willen blij
ven. 'Ik zou het leuk vinden om hier
bijvoorbeeld drie maanden per jaar te
zitten en de rest lekker op mijn eigen
afdeling te werken.'
Kinderen
Amsing. getrouwd en moeder van
Lisanne (10) en Berry (4) staat voor 18
uur op de loonlijst. Ze loopt alle dien
sten mee ('Met dank aan mijn moeder,
dat is een geweldige oppas') en werkt
tussen de vier en acht uur pent
Haar kinderen neemt ze zo nus
wel eens mee naar het werk. 'Ot
ik bewust, want ik vind het goed
ze. Dementie en ouderdom hor
het leven en de mensen vinden I*
leuk als er kinderen komen. So
gen worden daar rustig van.' Cr
contact met kinderen te stimi»
bezoeken groepjes bewoner
beide afdelingen regelmatig W
derdagverblijf in Den Burg. Gezé
lijk worden onder meer liedjesffi
gen, tot groot plezier van
ouderen als kinderen 'Dat isoo
mooie van het Texelse verplee:
Dat staat midden in het dorp, r
in de samenleving. Oud wod!
doodgaan horen bij het leven,!-
Tekst en foto Louise van de-
VRIJDAG 17 OKTOBER 2003
Scenarioschrijver Eric Hercules
Den Burg maakt kans op
Kinderkast-Televisieprijs 2003
Sinterklaasaflevering die hij
jaar schreef voor Sesamstraat
genomineerd voor de enige kinj
televisieprijs die Nederland kei
woningbouw worden gebruikt als de
hulppost met zou doorgaan.
Gaat de centrale hulpverlenmgspost
wél door. dan zou de gemeente vol
gens de WD niet verantwoordelijk
moeten worden voor de verhuur van
alle delen die niet naar de brandweer
gaan. Van der Spek stelde voor even
tueel een belegger het te laten verhu
ren. Volgens gemeentesecretaris Piet
Zoon is de eigendomskwestie echter
nog niet aan de orde. De stuurgroep
houdt zich eerst bezig met de finan
ciën Geldorp haalde aan dat de wijze
waarop het WV-kantoor in eigendom
is gebracht bij een aparte Kantoor
pand BV is voorgesteld, maar dat niet
alle instanties zich in zo'n construc
tie konden vinden.
Afmaken
Frans Visman (D66) vond het niet
verstandig van de WD om alvast met
alternatieven aan de slag te gaan. 'Je
moet eerst afmaken wat je hebt inge
zet. En als het een heilloze weg is.
Laat de brandweer blijven in ga
rage Reij aan de Bernhardlaan als
de centrale hulpverleningspost
niet doorgaat. De ambulance
dienst kan dan haar intrek nemen
bij de brandweer. Dat heeft de WD
dinsdagavond voorgesteld tijdens
de raadsvergadering.
'Koop het pand aan de Bernhard
laan', aldus fractievoorzitter Maria
van der Spek, die voorhield dat dat
ook goedkoper uitpakt dan de jaar-
last van €214.000,- die huisvesting
van de brandweer in de centrale
hulppost zou gaan kosten. De WD
ging net als de andere partiien wél
akkoord met het verhogen van het
voorbereidingskrediet van €50.000,-
naar €100.000,-. De fractie zette ech
ter kanttekeningen bij de wijze
waarop tot nu toe is gewerkt aan de
plannen voor de hulppost aan de
Pontweg. 'Het proces is verkeerd
verlopen. Eerst hadden alle koppies
van de betrokken instanties in de zak
moeten zitten, voordat zo'n bedrag
zou worden uitgegeven.'
In totaal is tot nu toe bijna €88.000,-
uitgegeven aan de voorbereidingen.
Daarvan ging €42.000,- naar de ar
chitect voor het maken van het ont
werp en het doorberekenen van ver
schillende exploitatievarianten. De
gemeente besteedde tot nu toe 1123
mensuren (omgerekend €56.290,-)
aan het project. De WD pleitte ervoor
dat de gemeente, die alleen verant
woordelijk is voor de huisvesting van
de brandweer, niet verantwoordelijk
wordt voor de verhuur van alle andere
gedeelten van het gebouw.
De voorstellen van de WD vielen niet
in goede aarde bij burgemeester Gel
dorp en enkele andere fracties. Geld-
dorp wees erop dat alle betrokken
instanties hun handtekeningen onder
de intentieverklaring hebben gezet en
dat vanuit die intentie nog steeds
door iedereen wordt gewerkt aan het
project. 'We onderschrijven dat het
een meerwaarde heeft om samen
onder één dak te zitten. Als zich wat
voordoet en er moet worden opge
schaald in de hulpverlening, dan zijn
we als eiland het eerste uur op ons
zelf aangewezen.'
Ze waarschuwde Van der Spek zich
niet alvast rijk te rekenen door de
brandweer in garage Reij te laten blij
ven. Tijdens een bijeenkomst die
dinsdagmiddag was gehouden, had
den de raadsleden te horen gekregen
dat de jaarlast voor de brand
weer inmiddels is bijgesteld van
€214.000,- naar iets meer dan
€150.000,-. Dat was echter aan de
WD voorbijgegaan, omdat de raads
leden vanwege hun werk niet bij die
bijeenkomst konden zijn. Geldorp
wees er op dat de raad een tijdelijk
huurcontract heeft afgesloten voor de
garage. 'De brandweer moet voor
maart 2005 duidelijkheid hebben.'
Volgens Geldorp moet de WD ook
nog eens kijken naar de Arbo-eisen
en technische eisen die worden ge
steld aan een ruimte voor brandweer
en ambulance. Van der Spek: 'We
hebben er naar geïnformeerd en het
is een gebouw met een stalen con
structie. Er zou dus nog een etage
bovenop kunnen.' De bestemde plek
voor de hulpverleningspost, het ter
rein van de voormalige jeugdherberg
Eyercoogh, kan volgens de WD voor
Vrolijke countrymuziek galmt door
het etablissement, terwijl zo'n vijftien
in westernlook uitgedoste Texelaars
de benen van danslerares Lien de
Vries proberen te volgen. Vanaf de zij
kant kijken enkele ervaren dansers
toe. Ongeduldig wachtend tot er een
moeilijker nummer komt en ook zij de
dansvloer mogen betreden. Kortom,
een gewone clubavond van de Indian
Summer Linedancers in De Koog.
Deze groep enthousiaste country-
dansers startte zo'n vier jaar geleden
met linedance in de badplaats. Het
initiatief werd destijds genomen door
Ria Zoetelief, Marijke de Ridder en
Margriet Mets. Mets is altijd aanwe
zig als er les wordt gegeven. 'Twee
keer per week dans ik hier en dan ga
ik ook nog een keer naar de Buure-
ton, want ik vind het zo verschrikke
lijk leuk. We gaan ook met langer dan
vier weken op vakantie, want dan wil
ik weer naar huis. Mis ik het
linedancen.' Hoewel ze zichzelf een
echte club vinden, zijn ze dat formeel
niet. 'We hebben geen bestuur. Ei
genlijk zijn we allemaal de baas', al
dus Mets. Twee keer per week, op
dinsdag- en woensdagavond, geeft
Lien de Vries (van de Indian Summer
Ranch) les in restaurant Tumble-
weeds in de Dorpsstraat, dat gezien
de inrichting in westernstijl een pas
send onderkomen is voor de dan
sers. De gevorderden dansen op
dinsdag, de beginners krijgen les op
woensdag. Maar ook dan is een groot
aantal enthousiaste gevorderden
aanwezig, loerend op een kans om
even mee te dansen. De 'club' heeft
zo'n kleine dertig leden. Slechts twee
daarvan zijn van het mannelijke ge
slacht. 'Dat is wel jammer hoor. Ik
denk dat als er meer mannen zouden
zijn, dat er dan nog meer zouden
komen. Maar ja, ze durven niet zo
erg', stelt Petra Mets. Net als haar
moeder is zij wildenthousiast over de
populaire dansvorm. Een van die
mannen is Bert Witte. Hij is bezig aan
zijn tweede les. 'Ik mocht niet meer
voetballen, dus dan ga je wat anders
zoeken. Mijn vrouw is er al jaren gek
van, maar ik zag het nooit zo zitten.
Toch een beetje schroom om de
dansvloer op te gaan', beaamt hij.
Niettemin gaat het dansen hem al
goed af. Voor een beginner blijft hij
goed in het spoor van de lerares. 'Je
krijgt het er warm van en het is leuk.
Ik denk wel dat ik ermee door ga.'
de Vries (midden).
De ervaren dansers begeven zich op
niveau drie, waar het aantal beats per
minute veel hoger ligt dan bij de een
voudige dansen. Belangrijke leidraad
voor de lessen vormt tevens de top
vijftig van meest geliefde dansen, die
onder linedancers uiteraard heel be
kend is. Een dresscode geldt er niet
in De Koog. 'Maar het is natuurlijk wel
leuk als je je kleding een beetje aan
past. Wat wel belangrijk is, zijn leren
zolen. Je moet lekker kunnen stam
pen!'
Tekst en foto
Louise van der Sluis
komen we daar vanzelf wel achter.'
Henny Festen (GroenLinks) vond ook
dat eerst aan de beoogde doelstel
ling moet worden gewerkt. Zij bena
drukte dat naast de brandweer ook
de huisvesting van de ambulance
dienst en de SIGMA (Snel Inzetbare
Groep ter Medische Assistentie) van
het GHOR (Gemeenschappelijke
Hulpverlening bij Ongevallen en
Rampen) met het project is gemoeid.
Willem Vlas (Texels Belang) zei
schoorvoetend akkoord te gaan met
de kredietverhoging, omdat er toch
sprake was van een kostenover-
schrijding. Volgens Geldorp is echter
afgesproken dat alle betrokken in
stanties hun deel van de voorberei-
dingskosten voor hun rekening ne
men. 'De politie en de Thuiszorg
hebben elk €15.000,- toegezegd en
dat geld is binnen. De anderen moe
ten nog, maar zij kunnen dat bedrag
onderbrengen bij de totale exploi
tatielasten.' De gemeente is inmid
dels in overleg met de brandweer aan
Partner
De lessen beginnen om acht uur en
duren tot half elf. Als het heel gezel
lig is, kan dat best uitlopen. 'Ik ben
hier wel eens om één uur wegge
gaan. Het was zo leuk en we waren
zo aan het dansen dat je de tijd ver
geet', vertelt Smy Zijm. Samen met
vriendin Fiona Witte, eveneens uit
Den Burg, is zij vorig jaar begonnen
met linedance. 'Of dit meer iets voor
ouderen is? Helemaal niet. Kijk, ik ga
niet bij de Buureton dansen dat gaat
me te ver, maar in principe is dit iets
voor alle leeftijden. Dat is hier ook
zeker zo. De jongste is achttien en de
oudste is zestig.' Het enthousiasme
van sommige leden gaat wel heel ver.
Zoals dat van Marianne van der
Geest. Zij loopt na een beenbreuk op
krukken, maar dat weerhoudt haar er
niet van toch af en toe een nummer
tje mee te dansen. 'Ik doe het wel
rustig aan hoor, maar ik kan het met
laten. Het bewegen op muziek is
hartstikke leuk, zeker in deze groep,
want je bent echt een avondje uit.'
Van der Geest is ook boven
gemiddeld fanatiek. Regelmatig
struint zij het internet af, op zoek naar
dansen die ze nog met kent. 'Je kunt
Geconcentreerd kijken beginnende linedancers naar de bewegingen van danslerares Liei
de stappen zo van internet afhalen en
een nieuwe dans dan helemaal uit
stappen. Ik oefen net zo lang tot ik
hem onder de knie heb.' Een groot
voordeel van linedance is volgens
diverse leden dat je geen partner
nodig hebt. 'Vroeger ben ik op pnvé-
les geweest met Willem, mijn man,
om stijldansen te leren. Dat werd een
ramp, want hij heeft er geen gevoel
voor. Nu kan ik lekker dansen, zon
der dat ik een ander nodig heb', al
dus Margriet Mets.
Honderd dansen
Terwijl lerares Lien de pauze aankon
digt, wordt de dansvloer niet echt
veel leger. Ondanks de verleidelijke
bitterballen die op tafel verschijnen,
heeft de muziek een grotere aantrek
kingskracht. Onder het genot van een
frisje vertelt Lien de Vries dat ieder
countrynummer z'n eigen dans heeft.
Dat betekent dat de ervaren Koger
dansers, die overigens vooral uit Den
Burg komen, inmiddels al zo'n hon
derd verschillende dansen hebben
geleerd, 'In de beginnerlessen start ik
met het uitstappen van een nieuwe
dans. Eerst op een oefenmuziekje en
daarna op het nummer dat erbij
hoort.' Het linedance kent verschil
lende niveaus. De beginners stappen
in op niveau één, het laagste niveau.
In de extra lange aflevering diet
december werd uitgezonden, doe
Hoofdpiet van Sinterklaas afss
van zijn pietenpak en zijn pig
bestaan als hij de mijter van Sin
klaas is kwijtgeraakt. Als gew
burger meldt hij zich in Sesamst
om daar te gaan wonen en dat ro
weerstand op Hercules: 'Vooral;
neer Aart vindt het maar niks. Hij
trouwt het niet. Het is immers
zwarte man in een regenjas die a
komen wonen Met het seen
maakte Hercules een verwijzingr
de toegenomen angst voor vreerr
lingen, In de aflevering hebben P
Tommie en leniemienie wel in de
ten wie die mijnheer is en zij hel
hem.
Het is voor Hercules de tweedei
dat een scenario van hem
genomineerd. In 1998 won hj
Kinderkast-Televisieprijs al eensi
scenarioschrijver Richard van Bi
kelen voor eveneens een Sinterkl
aflevering van Sesamstraat. 'Ikke
toen de prijs helaas nog niet en ik
nog met welke waarde eraan w
toegekend.' Hercules neemt he
tegen een aflevering van Klok
over haar, de spelprogramma'si
zag en Zipzoo, een aflevering va'
serie Gebakken Mannetjes en
serie waarin te zien was hoe Sir
klaas en Zwarte Piet zich opmaat
voor de reis naar Nederland. Kiji
kunnen via internet (www.kin
kast.nl) hun stem uitbrengen op
genomineerden. Een jury deelti
naast ook nog prijzen uit. Dei
naars worden morgen (zaterdag)!
kendgemaakt in het Hilton hols
Amsterdam tijdens het Cinel
festival.
800.000 fietsen
de overkant voor extra geld voi
post. Er komt een fusie aar
brandweerkorpsen in Noord-I
land. Texel hoopt extra geld da
te krijgen voor het eiland vanwegi
geïsoleerde ligging. Op woensda;
november heeft de stuurgroep ni
overleg met elkaar. Dan worden;
gelijk knopen doorgehakt.
