Katholieke-pastor Ed Moltzer:
'Het goeie van de kerk
komt niet snel aan bod'
Gelooft Texel nog of
geloven we het wel?
Rooms-katholiek:
zeven sacramenten
Oud-onderwijzer Gerhard Smeenk:
'Al die voorschriften en rituelen,
i misschien was ik te eigenzinnig'
'Pastoor kan het niet
in z'n eentje bijsloffen'
De vrouw binnen de kerk:
Oosterender jeugd in actie
voor 'Gered Gereedschap'
Pasto(o)r
TEXELSE 9 C0URANT
verplichte biechten was het vaak zoe
ken naar een geschikte zonde en dat
was toch ook niet de bedoeling. Te
genwoordig hebben we met Kerstmis
en Pasen een boeteviering, een mo
ment van bezinning. Hierin wordt
geen absolutie gegeven; in de mas
saliteit zou dat te goedkoop zijn. Ab
solutie krijgen is een persoonlijke
zaak en behoort bij persoonlijke in
keer. Ik stel mensen wel altijd in de
gelegenheid om persoonlijk bij mij te
komen biechten. Het is erg jammer
dat de biecht uit beeld raakt. Op het
moment van biechten ben je je be
wust van jezelf. Je maakt een balans
op en maakt een keuze. Je staat even
op de grens van goed en kwaad.'
Leegloop
'Er is de laatste jaren een grote leeg
loop in de kerken te constateren. Het
zijn vooral de jongeren die afhaken,
maar ook veel veertigers houden het
voor gezien. Wij proberen door mid
del van cursussen in spiritualiteit,
pastorale scholing en kindervieringen
de belangstelling levend te houden.
Het nadeel is dat de scholing in de
avonduren in Schagen is. We zijn
bezig cursussen naar Texel te krijgen.
Het vreemde is dat de Wereld
Jongerendagen, voor volgend jaar is
dat in Keulen, wél massaal bezocht
worden. Waar hem dat aan ligt? Zeg
het maar. Toch zie ik de toekomst van
de kerk niet somber in. Het is waar
dat ik nog de enige priester ben op
het eiland, terwijl er vroeger drie pas
toors plus nog twee kapelaans wa
ren. Maar de inbreng en betrokken
heid van onderaf, door de
gemeenteleden, is nu veel groter. Er
is een hele groep gelovigen iedere
In dit interview wordt afwisselend
gesproken van pastoor en pas
tor. Bij pastoor wordt bedoeld de
leider van de parochie en met
pastor de herder van de ge
meente Dit is een titel die ver
diend moet worden. Niet iedere
pastoor is een pastor.
week maar weer in touw om alles te
laten draaien. Dat is moedgevend.
Mogelijk dat er meer mannen tot het
priesterambt zouden worden aange
trokken als het celibaat afgeschaft
zou worden, maar ik denk toch dat
het meer zit in de geloofsbeleving van
de mensen en het niet meer zo be
trokken voelen. Het is ook nodig je
zelf steeds weer op te laden. Ik doe
dat door gebed, maar ook in ontmoe
ting en gesprekken met mensen.'
Verdedigen
'Ik kom uit een buitenkerkelijk gezin.
Ik werd aangetrokken door de mys
tiek in de katholieke kerk, de mooie
gewaden, de wierook, en besloot het
geloof aan te nemen. Weer later nam
ik het besluit priester te worden. Hoe
werd daar tegenaan gekeken? Men
vond het bijzonder. Meest in positieve
zin. Maar er waren ook momenten
dat ik me voor die keuze verdedigen
moest. En dat was moeilijk, omdat
geloven iets persoonlijks is. Mensen
die tégen zijn, komen dan aanzetten
met de kruistochten, die uit naam van
God gevoerd werden. Maar God had
daar niks mee van doen, het waren
acties van mensen, die toch op het
'Door de toenemende secularisa
tie (ontkerkelijking) is de beleving
van het geloof sterk veranderd. De
mens is zelfstandiger geworden en
daarmee is de kerk naar de zijlijn
van het leven verhuisd. Was het
vroeger de kerk en de pastoor die
de dienst uitmaakten, tegenwoor
dig bepalen de gelovigen zelf wel
wat ze willen aannemen', vertelt Ed
Moltzer (53), die sinds 1998 als
pastor aan de rooms-katholieke
kerk op Texel is verbonden.
'De invloed van de pastor binnen de
kerk is niet meer zo groot. Het gezag
van de kerkleiders taant en het voet
stuk is verdwenen. In de moderne
kerk kunnen de gelovigen niet meer
terugvallen op van oudsher verkon
digde zekerheden, leder heeft zijn
eigen godsbeeld. Neem nu de biecht.
Het is met meer zo dat de gelovigen
iedere week verplicht ter biecht ko
men. Het is ook wel te begrijpen dat
men dat niet meer rechtaf wil. Bij het
Hoe staat het met kerk en geloofsbeweging op Texel?
Gelooft Texel nog of geloven we het wel? Hoeveel kerk-
richtingen zijn er op het eiland? De Texelse Courant
besteedt dit jaar aandacht aan de verschillende kerk-
richtingen op het eiland en de ontwikkelingen daarin.
Met algemene informatie over de kerk, een gesprek met
voorganger en/of iemand uit de organisatie en tien vra
gen aan een Texelaar over zijn of haar geloofsbeleving
of het ontbreken daarvan. Vandaag het oudste christe
lijke geloof, de rooms-katholieke kerk.
Be rooms-katholieke kerk is de
oudste christelijke kerk. Ontstaan uit
een kleine groep volgelingen van Je
zus Christus kreeg zij vorm rond het
lar 50 na Christus, toen na een apos-
ilisch concilie (kerkvergadering) een
Ifficiële geloofsrichting werd vastge-
ield. Toen de Romeinse keizer
lonstantijn de Grote in het jaar 313
hristen werd en het christendom tot
Ifficiële staatsgodsdienst verklaarde,
erd Rome automatisch de plaats
aar het hoofdbestuur van deze
|odsdienst zetelde. Ook na het uit-
ienvallen van het Romeinse Rijk
ileef Rome de plaats van het centrale
iestuur van de kerk, met een paus
aan het hoofd. In het jaar 1054 vond
■Ten grote scheiding plaats tussen de
jerken van oost en west, waarna
lost verder ging onder bewind van
pnstantinopel en west onder Rome.
let Latijn werd in het westen de offi
ciële kerktaal Dit bleef zo tot het
j tweede Vaticaans Concilie (1962-
'65), waarna meer ruimte voor de
1 landstaal kwam. De rooms-katho
lieke kerk kent een strakke, manlijk
gedomineerde, getrapte bestuurs
vorm. Na de paus komen de kardina
len voor landelijk bestuur, de bis-
schoppen voor gewestelijk bestuur,
r daarna de dekens voor de regio en
tot slot de pastoors en kapelaans
voor het werk in de parochie. De laat-
sten worden veel bijgestaan door le
ken, parochieleden met een speciale
toewijding. De grote geloofslijnen
worden uitgezet in Rome Plaatselijk
kunnen de opvattingen en de nale
ving van sommige regels wel eens
verschillen, maar afwijkende
hantering van de sacramenten wordt
niet toegestaan. 'Een sacrament is
het delen van een levensmoment met
God. stilstaan op een sacraal, heilig
moment.' De kerk kent zeven sacra
menten: doop, vormsel, eucharistie,
huwelijk, priesterwijding, biecht en
ziekenzalving. Al heel vroeg in de tijd,
waarschijnlijk in de tweede eeuw,
waren er kleine groepjes van mensen
die zich in de woestijn terugtrokken
om in de eenzaamheid door een le
ven van gebed en versterving hun
heiligheid wilden behouden of ver
sterken. Soms sloten zij hun gemeen
schappen door een muur claustrum
- vandaar klooster) van de wereld af.
Hieruit zijn in later tijd de verschil
lende kloosterorden ontstaan, die al
lemaal hun eigen specifieke doelstel
lingen hebben. Een grote verdienste
van de oude kloosterordes was het
vormen en instandhouden van in
drukwekkende bibliotheken, waar
door veel kennis en cultuur uit de
Oudheid is bewaard gebleven. Door
missie en zending heeft de rooms-
katholieke kerk haar leer wereldwijd
bekendheid gegeven. In tegenstelling
tot de protestantse overtuiging kent
de rooms-katholieke kerk veel heili
gen, die als een soort brugfunctie de
verbinding tussen mens en God hel
pen onderhouden. Het is niet hele
maal zeker te achterhalen waar deze
traditie vandaan komt, maar hoogst
waarschijnlijk is er een connectie met
de geloofsbeleving uit het oude Grie
kenland met zijn goden van de Olym
pus, zoals ook het christelijke kerst
feest een link heeft met het oude
heidense lichtfeest. Alles wat leeft is
aan verandering onderhevig. Zo ook
de beleving in de kerk. De tijd dat de
pastoor bij gezinnen thuis kwam om
de gehuwden tot het voortbrengen
van kinderen aan te sporen, is voor
bij. Het verplichte wekelijkse biech
ten heeft andere vormen aangeno
men en er is ruimte gekomen voor
persoonlijke zienswijzen op kerk en
geloof.
Moet de kerk als instituut blijven
bestaan?
'Jazeker. Veel mensen vinden er be
vrediging in iedere zondag naar de
kerk te gaan. Dat is hun grootste
recht. Je moet andere mensen hun
levenspatroon blijven gunnen.'
Draagt het geloof bij aan het leven
van alledag?
Voor mij niet. Maar voor anderen
denk ik wel. Ook als de kerk zou ver
dwijnen zouden die normen en waar
den nog wel blijven bestaan. Die zijn
er aardig ingeslepen. De zin van mijn
leven bestaat uit het zinvol aanwezig
zijn voor anderen.'
Geloof je in iets na de dood?
'Ik denk niet dat het na de dood af
gelopen is, maar kan me daar geen
voorstelling van maken. Velen den
ken dat ze de mensen die hen zijn
voorgegaan weer zullen ontmoeten.
Ik denk dan, dat is fijn voor jullie als
jullie daar troost in hebben. Er is nie
mand die er iets concreets over kan
zeggen, dus het heeft geen zin om
daar over te filosoferen. Ik wacht af,
ik zie wel. Of zie ik niks? Ik weet niet
of ik dan ogen heb. Misschien ben je
alleen maar geest.' Hij wijst op de
vele, zelfgeschilderde droom-
tekenmgen die zijn wanden sieren:
'Zie je die Egyptenaar daar? Ik
droomde eens dat ik een Egyptische
priester was. Ik was oud geworden
en het was dan gebruikelijk te ver
trekken door de gifbeker te drinken.
Ik zat op een vlot met de kist naast
me en hoefde na de eerste slok, mijn
geest was al onderweg, alleen nog
maar de stap te maken en te gaan lig
gen. Na verloop van tijd zou ik dan
ergens aanspoelen waar ik goed ver
zorgd werd. Zoiets misschien
Tekst Corrie Timmer
'Oud gereedschap kan het leven
van mensen in arme landen helpen
opbouwen of repareren', zegt do
minee Fred van Helden uit Ooster
end. Aanstaande zaterdag, 21 fe
bruari, gaan jongeren van de
Waddengemeente Texel van 14.00
tot 17.00 uur in en rond Oosterend
de huizen langs om gebruikt ge
reedschap in te zamelen voor de
Stichting Gered Gereedschap. De
stichting is een landelijke vrijwil
ligersorganisatie, die gebruikt ge
reedschap inzamelt, opknapt, zo
nodig repareert en het vervolgens
op aanvraag verstuurt naar klein
schalige projecten in de Derde
Wereld.
'De Stichting Gered Gereedschap in
Nederland is in 1982 ontstaan uit ini
tiatief van een vriendenclubje uit het
alternatieve circuit,' vertelt Joost
Rensen van het hoofdkantoor in
Amsterdam. 'Zij wilden meer doen
voor ontwikkelingslanden en stuitten
al zoekende op een Tools for Self-
Reliance "n Engeland, van wie zij de
organisatie afkeken.' Gered Gereed
schap is een zelfstandige neutrale
stichting, zonder bindingen met over
heid of andere organisaties. Het inge
zamelde gereedschap wordt ver
stuurd naar landen in Afrika, Azië en
Latijns-Amerika. Oost-Europa valt
buiten beeld, omdat daar de kerken
al veel hulpprogramma's hebben lo
pen. Van de aanvragende organisa
ties wordt verwacht dat zij in staat zijn
voldoende informatie te geven over
hun doelstellingen en werkwijze: hoe
zij het project denken aan te pakken
en welk gereedschap zij op het oog
hebben. Het gaat om handge
reedschap en klein elektrisch gereed
schap op het gebied van hout- en
metaalbewerking, autotechniek,
elektromontage, bouw- en con
structiewerk en kleermakerij. Gereed
schap kan worden aangevraagd voor
kleinschalige lokale initiatieven die
economische zelfstandigheid moe
ten bevorderen. Belangrijk hierbij is
dat de doelgroep zelf bij de voorbe
reiding en de uitvoering is betrokken.
Er wordt geen geld gegeven, wel ver
zorgt de stichting het transport naar
de dichtstbijzijnde haven in het land
van bestemming. Omdat de voorra
den in de diverse depots afhankelijk
zijn van wat er wordt ingezameld,
moge het duidelijk zijn dat Gered
Gereedschap geen a la minute-ser-
vice heeft. Afhankelijk van het ge
vraagde, de aanwezige voorraad en
de mogelijkheden voor financiering
en verscheping, moet in de regel re
kening gehouden worden met een
levertijd van zes tot twaalf maanden.
Rensen: 'Wij hebben geen structurele
controle, maar krijgen regelmatig te
horen hoe de projecten lopen. Aan
vragende organisaties weten ons te
vinden via mond-tot-mondreclame,
via een fondsenwijzer of een
ontwikkelingsnetwerk. Jaarlijks ko
men er een paar duizend aanvragen
binnen, waarvan wij er zo'n zeventig
tot tachtig kunnen honoreren.' In de
22 jaar dat de stichting bestaat is hij
van een klein vrijwilligersmitiatief uit
gegroeid tot een organisatie met zo'n
tweehonderd inzamelpunten en der
tig werkplaatsen waar het verza
melde gereedschap wordt gerepa
reerd en opgeknapt- Hierbij snijdt het
mes aan twee kanten. De werkplaat
sen waar het gereedschap wordt
opgeknapt worden gerund door zo'n
driehonderdvijftig vrijwilligers, VUT-
ters met een technische achtergrond
en langdurig werkloze jongeren, die
op deze wijze werkervanng opdoen
Ook psychiatrische inrichtingen ma
ken gebruik van de werkplaatsen
voor dagactiviteit voor hun patiënten.
Catechesanten en leden van de
jeugdclubs gaan zaterdag 21 februan
langs de deuren om oud gereed
schap in te zamelen, op zondag 29
februari wordt de actie tijdens een
jeugddienst feestelijk afgesloten.
Gevraagd wordt eenvoudig hand
gereedschap als spaden, harken en
snoeischaren. maar ook professio
neel elektrisch handgereedschap,
buitenboordmotoren, generatoren en
compressors, elektrisch las-
gereedschap en waterpompen. Ook
(inklapbare) rolstoelen, krukken,
looprekjes, bestek, naai- en brei
machines, schrijfmachines en
printers zijn welkom
De jeugd gaat alleen in Oosterend
rond, maar gereedschap kan ook
worden ingeleverd bij de vaste
inleverpunten van de Stichting Texel
Helpt: D. en M. Veltkamp, Maricoweg
17, Den Burg; Spar Supermarkt
Kalverboer, Trompstraat 64, Oude-
schild; B. en H. Bruijn, Klif 38, Den
Hoorn, J. Huisman. Schumakersweg
96, De Koog; C. Broekman, Hoofd
weg 116, De Cocksdorp; R van
Strien, Koningsweg 78, Oosterend.
Voor het afhalen van goederen kan
contact worden opgenomen met
Biem van der Vis, tel. 318478.
^„r-r om r\ DINSDAG 17 FEBRUARI 2004
Gerhard Smeenk (65) uit De
Cocksdorp was jarenlang on
derwijzer aan de openbare ba
sisschool in De Cocksdorp en
is vooral bekend door zijn
vioolspel bij velerlei gelegen
heden. Hoor je bij toneeluit
voeringen of straattheater
vioolklanken, dan is het in veel
i gevallen Smeenk die de strijk
stok hanteert.
Met welk geloof ben je opgegroeid?
'Ik kom uit het Hersteld Apostolisch
Genootschap in Zutphen. Het is een
kerkgenootschap die zo'n beetle van
alle christelijke geloven iets bij elkaar
gesprokkeld heeft. Alleen Maria heb
ben ze eruit gehaald, die heb ik nooit
kunnen ontdekken. Aan het hoofd
staat een zogeheten apostel, die net
als de paus voor het leven is be
noemd. De apostel schrijft een brief
naar de gemeenten, die zondags
wordt voorgelezen in de dienst en de
gemeenteleden kunnen daarop rea
geren en meegetuigen als ze willen.
Er is een hostiegebruik in een rond
gang, net als bij de katholieken, en
ieder die naar behoren heeft geleefd
die week kan daaraan meedoen.'
Ben je nu nog gelovig?
'Nee, ik geloof niet in God. Helemaal
niet. Misschien wel in iets, in een
scheppende kracht. Iets om je heen.
Iets onbenoembaars. Je kunt het
God noemen, maar ik denk daarbii
niet aan een persoon of vaste voor
stelling. Op mijn dertiende hield ik het
voor gezien. Ik was het met eens met
de manier waarop de voorganger de
^bijbelverhalen vertelde. Wonderen
werden teruggebracht tot natuurwe
tenschappelijke verklaringen, waaruit
het geloof verdwenen was. Ik verloor
het wonder en dacht: als het zó
moet? Dit is geen geloven meer. Ik
ben op aandringen van mijn grootva
der naar de voorganger gegaan om
te zeggen dat ik hier geen zin meer
in had. Je komt er nog wel op terug,
zei hij, maar dat is nooit gebeurd. Ik
geloofde niet meer.'
Gerhard Smeenk: 'De zin van mijn leven be
ren.'
Je bent geen lid meer van een
kerk, maar kom je er evengoed
wel eens?
'Ik ben dus uit de kerk gegaan en heb
nooit meer behoefte gevoeld me er
gens anders aan te sluiten. Tijdens
mijn militaire diensttijd ben ik nog
verloofd geweest met een hervormd
meisie. Ik heb het daar nog heel even
geprobeerd, maar al die voorschrif
ten en rituelen, nee. Misschien was ik
te eigenzinnig. Ik kom nu alleen nog
in een kerk als er muziek gemaakt
moet worden. Bij speciale diensten,
trouwerijen en begrafenissen.'
Waarom ben je weggegaan?
'Ik was het wonder kwijt. En ik ver
wachtte misschien teveel. Op zon
dagmorgen in de kerk zitten en na de
dienst over elkaar roddelen Dat
schijnheilige.'
Geloven buiten de kerk, is dat
mogelijk?
'Geloof is een gave. Het is met iets
wat je leren kunt. Je raakt het ook niet
kwijt als je het hebt. Het is een fun-
laat uit het zinvol aanwezig zijn voor ande
dering van je leven. Als ik nooit meer
ergens muziek zou horen, zou ik toch
blijven spelen, omdat het in me zit.'
Bid je wel eens?
'Nooit. Ik vraag nergens om. Als er in
een dienst ruimte gegeven wordt
voor stil gebed laat ik wel mijn ge
dachten gaan en doe ik aan bezin
ning, maar ergens om vragen, nee. Ik
denk met dat dat helpt. Dat God te
groot is voor al die kleinigheden
Maar als andere mensen wel willen
bidden, vind ik dat prima. Bidden is
beter dan vechten.'
Wat vind je van de normen en
waarden van de kerk?
'Ik vind de Tien Geboden goeie op
voedkundige maatregelen. Maat
schappelijk gezien een heel juiste
benadering om goed te leven. Je
moet iemand niet koeioneren en van
andermans spullen afblijven. Het is
gelukkig dat ook andere godsdien
sten, islam, boeddhisme, deze nor
men en waarden hebben.'
Pastor Ed Moltzer: 'In de moderne kerk kunnen de gelovigen niet meer terugvallen op van oudsher verkondigde zekerheden.
(Foto Harry de Graaf)
conto van God werden geschreven.
Negatieve beelden en opvattingen
blijven hangen, al is het van nog zo
lang geleden De goeie dingen van de
kerk komen met zo snel aan bod in
zo'n discussie. Natuurlijk weten we
allemaal dat de officiële leer van de
kerk wel eens vraagtekens oproept,
maar ik probeer daar zo genuanceerd
mogelijk mee om te gaan.'
Politiek
'Veel goeie dingen gebeuren trou
wens in stilte. Zoals het Fonds Kerk
en Minima. Een kerkgrensover-
schrijdend fonds, voortgekomen uit
de katholieke Caritas en de protes
tantse diaconieën, dat op de bres
staat voor alle mensen op Texel die
in ernstige financiële nood zijn ge
raakt en geen kant meer op kunnen.
Die samenwerking is een goed voor
beeld van oecumene. Evenals het
Texels Theologen Convent, waarin de
meeste Texelse kerken zijn vertegen
woordigd. Op onze vergaderingen
bespreken we de gezamenlijke be
langen en ook nemen wij wel eens
een theologisch boek om hier als
vakgenoten over te discussiëren.
Maar katholiek en protestant als één
kerk is nog heel ver weg.'
'Plaatselijk bemoeit de kerk zich niet
met politiek. Al heb ik twee weken
geleden wel iets gezegd over het
besluit van minister Verdonk aan
gaande het asielzoekersbeleid, dat
naar mijn mening haaks staat op de
evangelielezing die we die morgen
behandelden. De kerk moet een ge
meenschap zijn van mensen die wat
voor elkaar over hebben, zoals Jezus
ons aanreikte in de evangeliën. Wij
moeten de mensen die wij op onze
levensweg ontmoeten ruimte geven
in ons eigen leven, luisteren naar hun
verhaal, hen bemoedigen en hen een
warm hart toedragen.'
De rooms-katholieke kerk is, even
als de andere kerken, als vanouds
een mannenbolwerk. Toch bestaat
de (iastoraatgroep voornamelijk
uit vrouwen. De zorgtaken, het lei
den van de woord- en communie
diensten en het voorgaan in de
avondwakes wordt geheel door
vrouwen verzorgd. De meer tech
nische en zakelijke dingen, zoals
het drukken van het parochieblad
De Vuurtoren en kerkbestuur, zijn
de mannenklussen.
Ria Kuip-Witte (61): 'Ik ben in 1977
samen met onder anderen zuster
Rood, een religieuze die hier op Texel
in de gezinszorg werkte, de kmder-
nevendienst gaan doen. Ik heb toen
ook mijn eerste bijbel gekocht. In
katholieke gezinnen was het niet ge
bruikelijk een bijbel te hebben om zelf
in te lezen. De pastoor vertelde het je
wel. Het kennen van al die verhalen
zit er bij ons niet zo in. De pastoraat-
groep, nu dagelijks bestuur van de
parochieraad geheten, is halfweg de
jaren tachtig ingesteld ter ondersteu
ning van de pastor Helemaal nu pas
tor Moltzer de enige RK-geestelijke
op het eiland is en hij ook nog het
dekenaat van de Noordkop erbij
heeft, kan hij dat allemaal nooit in zijn
eentje bijsloffen. Onder pastor Kolk
man (overleden op 15 april 1997, red.)
zijn we begonnen met het opzetten
van bijbel- en catechesecursussen.
Met de koffiepot op tafel zaten we in
de pastorie dingen uit te spitten en
van mening te verschillen.'
'In 1988 heb ik een tweejange
toerustingcursus gevolgd in Den Hel
der, van dertig lesdagen per jaar. Er
werd onderricht gegeven in onder
andere bijbelkennis, parochie
opbouw, organisatie en liturgie-invul
ling. Daarna volgde ik in Amsterdam
een catecheseopleiding van twintig
lessen. Op zo'n cursus leer je veel
over jezelf en je leert met nieuwe
ogen naar de bijbel kijken. Je spreekt
dan over een eerste taal, lezen wat er
letterlijk staat, en over een tweede
taal: hoe wordt het bedoeld? Neem
je alleen letterlijk dat Jezus over het
water heeft gelopen, dan kom je daar
met ver mee. Maar neem je de figuur
lijke betekenis, dan kom je erachter
dat het boek niet oud is en dan kun
je er vandaag mee uit de voeten. Op
dit moment volgt Henme Hin-Witte
nog een catechesecursus in
Haarlem. Voor het maken van de li
turgie en de overweging kunnen we
steunen op een drietal bladen, waarin
per zondag het thema wordt aange
geven met lezingen en achtergrond
informatie. Maar evengoed betekent
het maken van de overweging jezelf
een dag opsluiten. Het is een worste
ling. De Cocksdorp heeft een eigen
woord- en communiegroep, Ooster
end kon niet meer genoeg mensen bij
elkaar krijgen en is ermee gestopt en
hier in Den Burg zijn we nog met
slechts vier mensen, plus twee van
de avondwakegroep. Het wordt tijd
dat er nieuwe mensen bij komen.
Jonge mensen, die weer willen hel
pen de kerk levend te laten zijn. An
ders ben ik bang dat wij de laatsten
zijn. Afgelopen zaterdag hadden we
nog een bezinningsdag met de
parochieraad, waarin we allerlei
ideeën besproken hebben om de jon
geren toch te bereiken. Ik denk dat
we ze moeten opzoeken in hun eigen
wereld en niet moeten proberen ze
per se over die kerkdrempel te krij
gen. Er zijn wel wat dingen naar vo
ren gekomen en we kijken nu hoe we
ze zullen uitwerken. Je moet toch
positief blijven.'
Ria Witte-Kuip, één van de vrouwen die ac
tief zijn binnen de rooms-katholieke kerk.
