'Waarom ik steeds terugkwam, weet ik niet eens Varende ijsboer blijft altijd Fries ee% Aangepast plan voor Potvis in procedure Aan- gespoeld .TEXELSE g COURANT ■M Waterpartijen uitgebaggerd [leuwe woningen |osterend gereed Texelstroom naar Sail Antwerpen Alsnog geslaagd 'Jeugdherberg niet opnemen in plan Den Burg' GL markt op voor debat over gemeentehuis Garage aan Orchismient Hond doet auto op slot Muziekleerlingen allemaal geslaagd e Adema begon in 1962 als lichtmatroos op de grote vaart pmerf als vijftienjarige al de wereld rond. Op één van zijn vele en ontmoette hij twee Texelaars. Doodziek werd hij van al verhalen over dat eiland. Toch liet hij zich overhalen voor weekendje Texel. Een bezoek dat uitgroeide tot een ver van enkele maanden. Ynte Adema wist het zo te regelen hij ieder jaar in het voorjaar terugkwam. De ijsboeren van Mannehuus noemden hem liefdevol De Dictator. En wel is gehoord van de beruchte Ademabocht? VRIJDAG 2 JULI 2004 ie aan mij vroeg wat ik later wilde jen, zei ik altijd: ik word zwerver. keken ze me aan met een blik die is gek. Maar ik meende het Ynte Adema, nu 57 jaar, vertelt zijn jeugdjaren in het Friese .ward, als zoon van een kruide- die van alles wilde behalve zijn er opvolgen. Hij volgde er de maar het leren wilde niet erg ;en. Na twee jaar eerste klas en tegenzin de tweede, hield hi] het gezien. In een laatste poging weerspannige zoon een diploma iten halen, brachten zijn ouders maar familie in Zeeland. 'Ik kwam ■en oom in de kost, in Sluis. Ze aten dat het daar beter zou gaan, ir dat leren was mets voor mij. Ik veel aan de Schelde te vinden, r ik uitkeek over het water. Dan ik die grote schepen voorbij va in dacht, daar ga ik eerdaags ook Toen bleek dat het ook in Sluis lukte, vergezelden zijn ouders naar Amsterdam. Net vijftien, isterde hij voor de grote vaart aan Maatschappij Nederland Een maatje hadden ze niet nodig, ir als lichtmatroos kon hij wel Zo werd hi| toch een beetje de rver die hij altijd al wilde zijn. inden later, vele ervaringen rijker, on Adema aan zijn tweede verre 'We voeren op Australië, Nieuw land en het Verre Oosten. De be- ining wisselde nogal eens, die kwamen er twee |ongens aan rdwaar ik geregeld mee optrok, tin Zandstra en Jaap Knol, tors. Die twee hadden het altijd Texel Het ene verhaal nog Her dan het andere. Ik hoorde het naai zo eens aan, maar het ging mijn ene oor in het andere weer uit.' Slechts één reis voeren ze samen, waarna ieder zijn eigen weg ver volgde. Tweeeneenhalf jaar zat hij op de grote vaart. 'Het varen was geweldig, ik kon alleen met zo goed tegen die rangen en standencultuur. Ze waren daar zeer strikt in, waardoor ik geregeld ruzie kreeg omdat ik niet de correcte aanspreektitel hanteerde.' Om die reden stapte hij over op de kustvaart, waar het er allemaal wat minder for meel aan toe ging. 'Van tevoren wist je nooit waar de reis heen ging. We voeren veel op Enge land, maar ook wel op het Middel landse Zeegebied. Acht maanden werken en vier maanden vrij. Na een maand of zes kwam ik ineens die Martin Zandstra weer tegen, hij was geen cent veranderd. Kreeg ik weer al die verhalen aan te horen, tot ik er doodziek van werd. Ik dacht: daar mag niet een schep/e, maar wel een vrachtwagen zout overheen.' In mei 1966 meerde het schip af in Harlingen en werden de twee door de ouders van Zandstra opgehaald. Voordat ze naar Texel doorreden, zetten ze Adema af in Bolsward. En na een kop koffie was het: kom gewoon een keer langs, best leuk. 'En zo gebeurde. Ik was toch een maand of vier thuis en dacht: ik koop een brommertje en ga een weekend naar Texel. En nog steeds, als mensen me er naar vra gen, zeg ik: ik ben vrijdags naar Texel gegaan, 's maandags terug naar huis voor meer kleren en geld en nooit meer van Texel afgegaan.' 'Zandstra zat vroeger veel in De Koog bij de badmeesters, de Utrechtse studenten. Dus ik mee naar de post, Ze zijn niet op het eiland gebo ren en getogen, maar wonen hier al zó lang dat ze nauwe lijks meer van een echte Texelaar zijn te onderscheiden. Waar komen ze vandaan en wat bracht hen er toe zich blij vend op ons eiland te vesti gen? In de rubriek Aange spoeld dit keer Ynte Adema. i C- na als ijsventer op het strand. ill Ynte Adema anno 2004. praatje maken en 's avonds het uitgaansleven in. Dat beviel goed. Ik was een vrije jongen van negentien jaar, wat wil je nog meer? Na dat eer ste weekend bij Zandstra keerde ik terug op Texel. Overdag hielp ik de badmeesters een handje tot, na een week of vier het geld op raakte, want dat ging hier erg hard.' Hij had de smaak van het Texelse leven echter goed te pakken en wilde nog een tijdje blijven. Geen nood, als parkeer wachter bij het Kogerstrand kon hij dit geweldige leventje nog wel even voortzetten. Slapen deed hij in een hok dat beneden op de parkeerplaats stond. Op een paar balen stro, in een warme slaapzak redde hij zich best. Als het geen echte stranddag was, kreeg hij op de parkeerplaats gezel schap van Martin Winkler, die op een ijskar van Frits Langeveld zat. 'Die Winkler kreeg al snel in de gaten dat ik in dat groene hokje een paar krat ten bier had staan. Nam hij in plaats van twee bussen één bus ijs mee. Dan konden in die andere bus de fles jes bier staan en hadden we een lek ker koud biertje.' En als het ging re genen, trokken ze de ijskar in het hok en werd het ijs van daaruit verkocht. 'Lachen toch. Of we wisselden, ging hij als parkeerwacht en verkocht ik ijs. Allemaal van dat soort gekke dingen. Ik kan wel zeggen dat ik in die periode heel veel vrienden maakte.' Eén van die vrienden was Udo Eelman, die in De Koog woonde. Nadat Adema in augustus weer was gaan varen, stuurde deze een uitno diging om zijn huwelijk bij te wonen. 'In dat weekend liep ik Frits Lange veld tegen het lijf, die me aansprak. Hij vertelde dat er een ijsboer weg ging en of het niet iets voor mij was. Ik vond het best. Dus het jaar daarop, zo rond de Pinksteren, kwam ik weer op Texel en werd ik ijsboerHet eer ste jaar had hij zijn vaste stek bij het (toenmalige) Texels Museum, in de Dennen. Maar als het goed strand weer was, stond hij bij paal 15. Adema presteerde het om tien jaar lang, gedurende zijn verlofmaanden, ijsboer op Texel te zijn. In de regel kwam hij hier eind mei. Dat kon ook, want Frits Langeveld had in Den Burg een permanente woning voor zijn ijs- boeren. 'Op de plek waar nu Super de Boer staat. Het was de achterkant van een woonhuis-boerderijtje. Vóór woonde de familie Van de Molen, het achterhuis was voor de ijsboeren. Wij noemden het Het Mannehuus. Kijk', Adema wijst naar de muur, 'daar hangt nog een schilderijtje. Dat is de achterkant van het huis waar we slie pen. We keken uit op wat nu de par keerplaats is, maar toen nog een weilandje, waar pony's liepen. Het was een fantastische tijd, we woon den daar met een man of acht, zon der ook maar één keer ruzie te heb ben.' Omdat hij er gemiddeld wat langer verbleef dan de andere jon gens, zorgde hij er voor dat alles in goed banen liep 'Eigenlijk werd ik een beetje de baas daar. Als het hele stel compleet was, verdeelde ik de taken. De één haalde de boodschap pen, de ander moest afwassen, ze noemden me dan ook al snel De Dic tator. En aan het eind van het seizoen ging ik weer acht maanden varen. Ik vond die afwisseling prachtig. Het was 's zomers een genot om hier te zijn, maar in de winter had ik hier niet graag willen zitten. Bovendien kwam varen voor mi| op de eerste plaats en die ijsverkoop deed ik gewoon voor de gezelligheid.' Tussendoor, in de winter van 1969- '70, zat hij op de Zeevaartschool in Amsterdam om zijn stuurmanspa pieren te halen. Dat lukte niet hele maal, maar hi| kreeg uiteindelijk wel dispensatie om als stuurman te mo gen varen. 'Waarom dat niet helemaal Ynte Adema ging bij zijn feestelijk afscheid als ijsboer in 1976 op de schouders. controle te ontlopen, leek het hem het beste om via de Redoute naar de Pontweg te gaan en van daaruit naar Den Burg. Kwam het door de alcohol of omdat het inmiddels vrijdag de dertiende was? 'Bij de Redoute vlo gen we van de dijk af en belandden ten hoogte van Ceres in de bomen. Bij familie en vrienden staat die bocht nu nog bekend als de Ademabocht. Het was het begin van een verkering, die echter pas later wat serieuzer werd. In december 1975 kocht hij samen met zijn vriend Van Rossum en een goede vriendin een huis aan de Post weg. 'De notaris snapte er niets van. Bij wie hoort die dame danToen hij lukte? Tja, in Amsterdam zaten wel vier, vijf collega-ijsboeren, dus dat werd een beetje feest daar.' Al die jaren ging hij als de vrolijke vrij gezel door het leven. Niet dat hij er geen oog voor had. 'Ik had haar al eens ontmoet, het duurde alleen een tijdje voordat het echt iets werd.' Toen Adema in 1974 nogmaals in Amsterdam zat om de rest van zijn papieren te halen, besloot hij op Texel Ouwe Sunderklaas te vieren. Het was het jaar waarin de alcoholwet van kracht werd, die een limiet aan het gebruik van alcohol stelde voor verkeersdeelnemers. Die nacht be landde hij in Oudeschild, waar hij Duwie Weijdt en een vriendin tegen kwam. 'Alledrie moesten we terug naar Den Burg, maar er was geen taxi te krijgen Duwie had haar auto op Oudeschild staan, maar durfde niet meer te rijden. Omdat ik van mening was dat ik dat nog best kon, gaf Duwie mij haar autosleutels.' Om het contract klaar had, zei hij: stel nu, meneer Adema, u gaat dood, u krijgt een'ongèluk of zo. Ikzefnog: waarom ik, neem een ander. Nog geen vier maanden later werd onze goede vriendin voor het huis doodgereden.' Adema zwijgt even. 'Dat was toch wel even een rare kijk..' In 1976 zwaaide hij af als ijsboer. Hij had een andere werkgever, die met een ander schema werkte. Boven dien veranderde het hier ook. Er kwa men nieuwe ijsboeren bij. Een andere generatie is een beetje overdreven, maar toch...' Adema staat op en pakt er een fotoalbum bij. 'Zonder dat ik het in de gaten kreeg, hadden ze een geweldig feest voor me georgani seerd. 's Avonds, ik had mijn laatste dag als ijsboer er op zitten, kwam ik beneden en zie ik ineens Koos Zegers in een stoel zitten. Ik zeg: wat moet jij nou hier? Koos deed zijn jasje opzij en op zijn T-shirt stond: Ynte moet blijven' Het enige wat hij zei was: ik weet van niks, maar ik moét je naar Den Burg brengen. Toen wist ik wel genoeg. Ik kreeg een rondrit door Den Burg met paard en wagen achter de fanfare aan. Uiteindelijk werd ik tot meester ijsschepper ge slagen, Ridder in de Orde van de Ijs boeren.' Het feest werd afgesloten met een barbecue, die tot in de vroege uurtjes voortduurde. In 1978 trouwde hij met Duwie en werd het pand aan de Postweg in tweeën gedeeld. 'Van Rossum nam het achterste gedeelte met het bun- galowtje en ik het voorste stuk met woonhuis. Daar hebben we gewoond tot 1989. Zelf had ik er wel willen blij ven. We hadden een vrij grote tuin en ik was nogal gek op tuinieren. Dan stampte ik in mei de hele tuin vol met worteltjes en boontjes om vervolgens drie maanden te gaan varen. Moest mijn vrouw alles oogsten. Die werd daar dus doodziek van. Daarnaast heeft ze er ook nooit goed kunnen wennen. Het was haar daar te stil.' Toen De Krim gebouwd werd en het verkeer er ook nog eens langs ging razen, was de maat vol. 'Het werd daar levensgevaarlijk voor de kinde ren, onze zonen Merlijn en Robin. Oudeschild was een bewuste keuze. Het voordeel is dat je hier een leuk sociaal leven hebt. Vroeger schoot dat er nog wel eens bij in, omdat je te veel weg was. Maar vanaf dat we hier woonden, werd ik lid van het Visserskoor en doe ik mee wanneer ik er ben.' 'Naar Bolsward heb ik nooit terug gewild. Ik heb over Texel altijd ge zegd: zodra ze hier een brug bouwen, ben ik weg. Maar waarom ik steeds terugkwam, weet ik eigenlijk niet eens. Het gehele sfeertje denk ik. En die periode in Het Mannehuus was natuurlijk grandioos. Ik kreeg hier heel veel kennissen. Bovendien, ik kan wel willen verhuizen, maar dan moet ik alleen. Mijn vrouw wil echt niet van eiland af. Die is hier geboren. Dat blijft ook altijd een leuke discus sie. je wordt nooit een Texelaar als je hier niet geboren bent. Dat kwam ik (Foto vertel Textïte Courant) nogal eens tegen op verjaardagen. Dan zat ik tussen mijn schoonfami lie, allemaal Texelaars, en zeiden ze tegen me: jij wordt nooit een Texelaar En dan zei ik altijd: ik wil het niet eens worden. Ik ben een Fries en blijf een Fries. Maar, ik vind wel, ook al ben ik dan geen echte Texelaar, dat ze wel een beetje moeten oppassen met wat ze weggeven. Als je al die plannen leest over Texel in 2030. En dat ge beurt allemaal door mensen van de overkant. Texel moet uitkijken dat het niet onder de voet gelopen wordt. En wat ik echt Texels vind, is het gedoogbeleid van de gemeente. Eerst iets niet mogen en als je dan maar lang genoeg volhoudt, mag het uiteindelijk wel. Dat is al jaren zo en zal wel zo blijven.' Sinds 1981 werkt Adema als kapitein bij een Helders bedrijf in de offshore. Dit jaar gaat hij met de VUT 'Maar ik blijf nog wel één of twee keer per jaar varen. Mijn vrouw is onderwijzeres en net zo'n regelaar als ik. Twee kapi teins op één schip... Maar met meer dan twee keer per jaar en het liefst 's winters, naar warme streken. Het maakt met uit bij welke maatschap pij, maar nooit meer op de Noordzee. Buiten de weersomstandigheden zijn de regeltjes daar zo gigantisch ge worden, daar word je eng van. Wat zeg je? Een bootje in de haven Oude schild? Oh nee! Dat wordt me wel eens meer gevraagd, maar ik hoef geen bootje. Daar lijkt me helemaal niets aan. IJsboer ook met. Daar heb ik het laatst nog eens met een oud collega over gehad. Zullen we 's zo mers een ijskar doen?. Nee, dat wil ik met. Want waarom ga je met pen sioen? Omdat je niet meer hoeft. Dan moet je niet weer iets anders op je nemen.' Nog steeds is de vriendenkring van weleer vnj hecht. Ze zien elkaar regel matig en organiseren op zijn tijd een reünie. De reünie van de ijsboeren van Het Mannehuus. Een vleugje nostalgie uit die goeie oude tijd. Ingrid de Raad leentelijke waterpartijen als de aan de Elemert, de Brink in loog en de waterpartijen in de moeten van tijd tot tijd wor- uitgebaggerd. Op initiatief van Hoogheemraadschap (dat de gdheid heeft om onderhoud waterpartijen af te dwingen) is «tietcollege €3.000,-uitgetrok- als bijdrage voor een geza- ilijk baggerplan, waarin staat ^■ermoet gebeuren om de wa ll op diepte te houden. so is dat zo'n plan voorwaarde is I m aanmerking te komen voor plie, zowel voor het plan zelf als tvoering ervan. Bovendien gaat [Hoogheemraadschap de komen- 'en scherper letten op de water- po en andere omstandigheden die van belang zijn voor een goede berging en afvoer van hemelwater. Dat gebeurt tijdens de periodieke schouw. Daarbij werd tot dusver vooral gelet op het tijdig maaien van riet, maar er zal nu ook naar de bodemdiepte worden gekekén. Van de huidige situatie waarin de wateren verkeren, bestaat geen goed beeld, zodat men niet eens weet of al op korte termijn moet worden begonnen met baggeren of dat dit nog een tijd kan worden uitgesteld. De inventari satie die aan het baggerplan is ver bonden moet daarover duidelijkheid geven Door in deze samen te werken met het hoogheemraadschap kan de gemeente over het plan beschikken voor een kwart van de kosten die anders zouden moeten worden ge maakt. Voor het baggeren zelf is tot dusver geen geld uitgetrokken, maar in de begrotingen voor de komende jaren zal er rekening mee worden gehouden. "ier woningen die de Stichting «1 Texel liet bouwen in de Ret raat in Oosterend - ter ver- 151 van de vier duplexwo- n die op deze plek stonden - Sereed. Dinsdag kregen de 'oners de sleutel. Drie van de bewoners van de oude jtexwoningen keren terug naar Oranjestraat, na negen tot veer- 1 maanden in een tijdelijke wo- '9 Ie hebben gebivakkeerd. De 'be woning is door de Stichting men Texel toegewezen aan een [®°on met een maatschappelijk n9 met het dorp. "oningen hebben allemaal twee ^kamers, een vaste trap naar de zolder en een ruime tuin aan de ach terzijde. Voordat met de sloop werd begonnen, zi|n de bewoners betrok ken bij de meuwbouwplannen. Een van hen bleek graag de beschikking te krijgen overeen bad. Dit meerwerk is op eigen kosten uitgevoerd en deze bewoner heeft nu de beschikking over een badkamer met ligbad, aparte douche en de mogelijkheid voor een tweede toilet boven. De bouw van de woningen, uitgevoerd door aannemer Duin, heeft acht maanden in beslag genomen. Na de bouwvakvakantie wordt be gonnen met het slopen van de duplexwonmgen aan de Trompstraat in Oudeschild. Ook hier is al diverse keren met de bewoners overlegd over de meuwbouwplannen. Op dit moment is de Stichting Wonen Texel druk bezig vervangende huisvesting te regelen. De loodsbotter Texelstroom vertrekt voor enkele weken naar het zuiden. Eerst wordt van 9 tot 11 juli deelge nomen aan Den Helder Sailing, waar het schip De Eendracht zal worden beloodst. Vervolgens voert de reis naar IJmuiden, waar een bezoek wordt gebracht aan loodswezen IJmond. Passagiers en bemanning gaan hier met een moderne loodsten- der buitengaats. Ook om Sche- veningen wordt een windjammer beloodst, waarna de Zeeuwse kust wordt gevolgd in de richting van Ant werpen, waar de Texelstroom zal deelnemen aan Sail Antwerpen. Na een buitenlands verblijf van enkele dagen wordt de achtdaagse terugreis aanvaard. Als alles volgens plan ver loopt, worden vanaf 2 augustus de dagelijkse rondvaarten vanuit Oude schild hervat. Er is voor de reis naar Antwerpen en terug nog plaats voor enkele passagiers. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met het Maritiem Museum in Oudeschild, tel 314956. Bij zeven leerlingen van OSG de Hogeberg kan alsnog de vlag uit. Na herexamens slaagden voor het VWO- diploma Frans de Jonge (De Koog), Ahram van Noort (Den Burg) en Chris Vinke (De Koog); voor het HAVO-di- ploma Hugo Jansen (De Koog) en Corme Witkamp (De Koog); en voor het VMBO kader-dipoma Sarah Krijnen (Den Burg) en Robin Bakker (Oudeschild). Moet het oude B-veld van SV Texel in het nieuwe bestemmingsplan Den Burg de bestemming groeps- accommodatie met horeca krijgen, of niet? Bezwaarmakers tegen de komst van het hostel van Stayokay vinden van niet, het college meent van wel. De raadscommissie Grondgebied kwam er dinsdag avond tijdens de hoorzitting niet uit. Frans Visman (D66) deed de sugges tie om de huidige bestemming sport accommodatie nog even te handha ven Hij zei dat met het oog op de onzekere situatie, de artikel 19-pro- cedure die momenteel wordt ge voerd, verwachte verkeersproblemen en het hardnekkige verzet vanuit de buurt. Maar volgens wethouder Nel Eelman maakt Texel daarmee geen sterke indruk naar de provincie, om dat de raad immers al heeft toege stemd in de komst van de jeugdher berg. Maar volgens Visman zal de provincie er, gezien de situatie, wel begrip voor hebben dat de bestem ming van het terrein nog even bij het oude wordt gelaten. Eelman zegde toe dat het college tijdens de commissievergadering op 12 juli met argumenten zal komen die aantonen dat het terrein in het plan wél de boogde bestemming moet krijgen, zodat alsnog een besluit kan worden genomen. Texelse leden van GroenLinks gaan maandag de markt in Den Burg op om, aan de hand van een flyer die ze hebben ontwikkeld, uitleg te geven over hun standpunten over een nieuw te bouwen gemeentehuis. Ook heb ben ze suggesties over de nieuwe invulling van het Groeneplaats, Ze benadrukken met uit te zijn op 'papie ren tirades', maar te hopen op 'ge sprekken op basis van gelijkheid en gelijkwaardigheid'. GroenLinks, dat net als een grote meerderheid in de gemeenteraad vóór een nieuw ge meentehuis heeft gestemd, kondigt aan na de zomer vaker op de markt te gaan staan. In de aanloop naar de Europese verkiezingen deden ze dat ook en dat is de partij volgens eigen zeggen goed bevallen Hoewel dat volgens het bestem mingsplan niet kan, wil het college de bouw van een garage bij de woning Orchismient 37 van P.A. van der Vis in De Koog mogelijk maken. Daarvoor zal een artikel 19-procedure worden gevoerd. De familie Van der Vis wil de be staande garage en berging die bin nen de woning zijn opgenomen bij de eigenlijke woonruimte trekken en een nieuwe garage van ongeveer 35 vier kante meter tegen de bijgebouwen- strook van de buren bouwen. Dat laatste mag volgens het bestem mingsplan met, maar in dit geval is het zo logisch en gewenst dat het college vrijstelling wil verlenen De bewoners van het naastgelegen per ceel 35 krijgen hetzelfde recht. De plannen voor de vervanging van het wooncomplex De Potvis van het NIOZ zijn een stap verder. Het college heeft besloten mee te wer ken aan de benodigde artikel 19- procedure, op basis van een ont werp dat mede onder druk van omwonenden en andere belang hebbenden is aangepast. Het door de Stichting Wonen Texel uit te voeren plan voorzag oorspronke lijk in honderd eenheden voor onder zoekers en studenten die verbonden zijn aan de naburige instituten NIOZ en Alterra. Die omvang riep verzet op bij omwonenden, omdat de nood zaak onvoldoende was aangetoond. Dat leidde tot overleg, waarbij ook de provincie was betrokken Het resul taat was een aangepast plan, dat 79 eenheden telt in twee bouwlagen. De binnenring van het complex be staat uit tweepersoonseenheden en gezinswoningen. De zijde aan de Noorderhaaks bevat eenpersoons eenheden en een gemeenschappe lijke ruimte Verder komen op het ter rein 87 parkeerplaatsen. Direct- omwonenden hadden echter beden kingen wat betreft de parkeerplaat sen, de inrit aan het begin van De Dageraad en de nok- en goothoogten van de huizen. Daaraan werd gedeel telijk tegemoet gekomen. De nok- en goothoogte werden aangepast, evenals het niveau van de garages. Het aantal parkeerplaatsen bleef ech ter in stand, omdat moet worden vol daan aan de daarvoor geldende norm. Ook de inrit veranderde niet, maar deze kan nu alleen worden ge bruikt voor de bewoners van het complex, zodat er geen extra par- keerdrukte op De Dageraad ontstaat. Een informatieavond voor de omwo nenden had geen verdere veranderin gen als gevolg. Politieagenten zijn maandagmiddag op de Boodtlaan in De Koog een in valide man te hulp geschoten. De man kon zijn auto niet meer in, om dat zijn hond van binnenuit de portie ren op slot had gedaan door met zijn poten op de knopjes te drukken De sleutels lagen nog in de auto. De agenten hebben bij de man thuis de reservesleutels opgehaald. Op Muziek- en Dansschool Texel zijn de afgelopen weken praktijkexamens afgenomen. Alle kandidaten, die exa men deden op uiteenlopende instru menten, hadden succes. De leerlin gen zijn: Renske van Raaphorst, Leonie Kiewiet en Yasmijn Moonen (allen dwarsfluit), Hedwig Ens (harp), Janko Dumker en Menno Kiewiet (piano), Juliet Bakker (zang) en Saskia Timmer (slagwerk).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2004 | | pagina 9