Vechtpartijen verstoren
itgaansleven De Koog
Bloed
groep
5
exelse werkte in Chileense kinderopvang
Ik ben mezelf daar
ink tegengekomen
Gratis camera voor bestolen KNRM
'Schietpartijen zijn er heel gewoon
eveiligingsmedewerker neergestoken
.TEXELSE
COURANT"
Vernielingen
Zwemdiploma's
De Zalm helpt
gestrand jacht
Melroy Hin sterk
in wedstrijd voor
veebeoordelaars
EcoMare geeft
boekje uit over
Texels ontstaan
litgaansleven in De Koog werd
,pen weekend opgeschrikt
vechtpartijen. Vrijdagnacht
ten drie personen gewond bij
vechtpartijen en zaterdag vie-
telfs twee gewonden bij een
iartij. Volgens stappers hing
looral zaterdagavond een
rige sfeer in de badplaats,
[on al merken dat er rottigheid
iomen. Er hing een vervelende
aldus een Texelaar die niet
:ijn naam in de krant wil. Maar
ms Paul van Dijk van disco-
De Toekomst was de sfeer
.00 uur goed.
irste vechtpartij op vrijdagavond
ond m een horecabedrijf in de
sstraat. Daar kreeg een bezoe-
en 25-jarige man uit De Koog,
harde slag in het gezicht. Hij
Hjhierbij ernstig gewond aan een
;n liep een gebroken neus op.
ilachtoffer werd overgebracht
iet ziekenhuis in Den Helder. De
werd niet gepakt. Kort daarna
I ond een vechtpartij op straat,
bij twee Texelaars van 27 en 32
jaar rake klappen kregen. Het twee
tal, afkomstig uit Den Burg, werd aan
gevallen door een groep jongeren die
kort tevoren betrokken was bij de be
dreiging van de vriend van het duo.
Volgens een politiewoordvoerder was
de groep vermoedelijk uit op wraak,
want de Texelaars werden op straat
verrast. Beiden raakten gewond aan
het gelaat en moesten zich onder
doktersbehandeling stellen
Priem
Ook zaterdag was het onrustig in De
Koog. Daar ontstond 's nachts een
incident in discotheek De Toekomst
waarbij met glazen werd gegooid.
Kort na twee uur werd een groepje
mannen de toegang tot dezelfde dis
cotheek geweigerd, omdat na dat
tijdstip geen nieuwe bezoekers meer
in de Texelse horeca mogen worden
binnengelaten. De uitgaanders pro
beerden zich met grof geweld een
weg naar binnen te banen, waarna
een vechtpartij ontstond. Daarbij pro
beerden zowel de portiers van de dis
cotheek als dorpswachten de vech
tersbazen tot bedaren te brengen.
Een beveiligingsmedewerker uit
Dedemsvaart liep steekwonden op.
Volgens een getuige zou de man met
een priem in onder andere zijn rug zijn
gestoken. Hij zette niettemin de ach
tervolging in op een van de verdach
ten en kreeg op de Badweg assisten
tie van een 36-jarige uitbater van een
café in De Koog, die eveneens steek
wonden opliep.
De dorpswacht werd zwaargewond
afgevoerd naar het ziekenhuis, waar
hij gisteren nog steeds op de
intensive care verbleef, maar wel bui
ten levensgevaar was Het andere
slachtoffer is op eigen gelegenheid
naar het ziekenhuis gegaan om zijn
steekwonden te laten behandelen.
De politie hield drie mannen aan, af
komstig uit Duitsland, van 17, 19 en
29 jaar.
De incidenten waren gisteren onder
werp van bespreking tijdens het over
leg tussen gemeente, politie, justitie
en horeca. Volgens Van Dijk verloopt
de samenwerking en communicatie
tussen de verschillende instanties
uitstekend. 'Maar tegen dit soort idi
oten is geen kruid gewassen.'
VERVOLG VAN PAGINA 1
kocht, zodat ze beter over het
kunnen patrouilleren, maar die
is staan ook machteloos. Er is
lts één die het zo vervelend
dat hi| na werktijd in zijn vrije tijd
iaat met patrouilleren op het
Straks raken wij die klus op
kwi/t door deze ellendeDat
te ver, zegt hij dan.' Volgens
Ier Star is het dit jaar opvallend
boverlast rond paal 19,5, waar
huisjes voor hotel Opdum be-
minder is. 'Het lijkt wel dat de
ren zich meer over de camping
reiden en niet meer alleen op
ngerenterrein van Kogerstrand
i De overlast daar is minder
rden.'
Sluitingstijden
ss Zoetelief wordt het tijd dat er
nagedacht of Texel wel op de
jweg is. 'In De Koog zijn 's
i zo'n tweeduizend mensen
veertigduizend die er op Texel
verblijven. Dat is vijf procent. Die le
veren zo'n één tot twee procent op
van de inkomsten. Maar hoeveel toe
risten blijven er weg van Texel door
dit soort akkefietjes? Veel kroegba
zen denken dat ze meer omzet kun
nen maken als ze hun tent langer
openhouden, maar dat is niet zo. Het
verzadigingspunt is na ongeveer vier
uur stappen bereikt. Dus als je de
jeugd eerder binnen wil hebben, dan
is de enige remedie om de sluitings
tijden te vervroegen. Misschien wil
negenennegentig procent van de
jeugd dat misschien ook wel', stelt
Zoetelief. Hij verwijst naar Spanje,
waar vandalen en onruststoker fikse
boetes krijgen en worden geweerd.
'Als ik aangifte doe en die vandalen
worden opgepakt, dan komen ze
rechtstreeks vanaf de politie naar het
strand en beginnen me te jennen. Of
ik met weer de politie moet bellen. Je
moet je afvragen of je zulke toeristen
hier wilt hebben.'
In zwembad Molenkoog werd vrijdag
door 28 deelnemers de tweede les
periode afgesloten met de examens
voor de zwemdiploma's A, B en C.
Op 3 september wordt voor het laatst
dit seizoen afgezwommen.
De geslaagden zijn:
Diploma A: Cindy Betsema, Jeffrey
Boersen, Brian Booy, Jurre Daalder,
Jelle van der Duim, Wessel van Hen
gel, Willemijn van Holland, Chinook
Rijk, Antara Saai, Maurijn SCholtanus,
Wiep Smit, Bloeme Spilker, Jelmer
i-oïo-onaernemer Donaia de Vrind (links) overhandigt de waterdichte camera aan lVim Grisnigt van de KNRM.
vastgelegd. Grisnigt: 'We moeten het
hebben van giften en legaten en dan
is het belangrijk om ook een beetje
promotie te maken voor het redding-
werk.' Grisnigt becijferde dat voor de
aankoop van de camera (winkel
waarde €400,-) de bijdrage van veer
tig Redders aan Wal (donateurs) no
dig zou zijn. 'Dat geld kunnen we nu
aan andere nuttige zaken besteden.'
Vorige week was de stemming nog
bedrukt bij de KNRM, waar dieven
onder meer een splinternieuwe wa
terdichte camera uit het boothuis
wegnamen. Maar sinds afgelopen
maandag staan de gezichten van de
redders van station De Cocksdorp
een stuk vrolijker. Dit dankzij Donald
de Vrind van fotozaak Combi Texel,
die gratis en voor niets een nieuwe.
waterdichte camera beschikbaar
stelde. De ondernemer besloot tot
het gebaar nadat secretaris/penning
meester Wim Grisnigt bij hem kwam
om een nieuwe camera te bestellen.
De Vrind aarzelde met en schonk de
vrijwillige redders spontaan een
digitaal fototoestel. Het toestel gaat
mee aan boord van de Beursplein 5,
zodat reddingen kunnen worden
Reddingboot De Zalm heeft
maandagmiddag hulp geboden aan
een jacht uit Sneek, dat was vastge
lopen in het vaarwater van De Bollen.
De redders van station De Koog haal
den een vrouw, twee kinderen en een
hond van boord Bedoeling was dat
de Dorus Rijkers uit Den Helder het
negen meter lange scheepje dat op
weg was naar Oudeschild gistera
vond vlot zou trekken en naar Texel
zou brengen.
Zaterdagmiddag verleenden de
Koger vrijwilligers met de wipper-
ploeg assistentie aan de ambulance.
Dit nadat een meisje ter hoogte van
paal 19 haar enkel had gebroken.
Vlaming, Olivier Verschoor, Sofie
Verus, Roos Wijker en Eline Waerts.
Diploma B: Oliver Bamford, Yorgo
Helleman, Annet Hin, Mattijs Lap, Ica
Nagtegaal, Joshua Nooy, Isabelle
Schulze, Erwin Veeger.
Diploma C: Vera Schouten, Lisa
Schouten, Femmie Kamp.
Via het MRT-zwemmen werd het di
ploma behaald door: Joey Mets,
Björn Stevens (A), Gerard Bakker,
Mitchel Kampstra, Sjoerd Koopman,
Marijn Langeveld, Anne Geertje van
Tatenhove (B) en Jeffrey Garritsen (C).
Op de foto van Bert Koning wordt het jacht 't Tupke binnengesleept in de haven van Oude
schild.
Als je bloed geeft,
hoor je bij een bijzondere
groep mensen: de
Mensen die iets van
zichzelf geven om
anderen te redden!
Sanquin Bloedbank
Meld je aan als bloeddonor.
Bel gratis 0800 - BLOEDBANK
(0800 - 256332265)
www.sanquin.nl
DINSDAG 3 AUGUSTUS 2004
Melroy Hin uit Spang heeft bij provin
ciale veebeoordelmgswedstrijden in
Midden-Beemster een finaleplaats
behaald. Hij moest zijn kunnen tonen
in een sterk deelnemersveld van ruim
honderd jonge veehouders. Onder
hen acht Texelaars, die zich terdege
hadden voorbereid en al wekenlang
geregeld bij elkaar waren gekomen
om te oefenen. Na een schriftelijke
ronde volgde 's middags in de finale
nog een mondelinge toelichting. Hin
(een zoon van Theo Hm) behaalde
daarbij voldoende punten voor een
tiende plaats.
De geschiedenis van Texel vanaf
150.000 jaar geleden tot nu is on
derwerp van een boekje dat afge
lopen week is uitgekomen bij
EcoMare. Het werkje, Texels ont
staan getiteld, telt slechts achttien
pagina's, maar is desondanks zeer
informatief. Zowel de ijstijden, de
kustvorming als de geschiedenis
van de bewoning komen erin aan
de orde.
De informatie is dezelfde als in de
expositie Leven op een eiland, die
EcoMare 'permanent' heeft mgencht.
Het boekje is geschreven door con
servator Arthur Oosterbaan. Hij richt
zich op een breed publiek, dat hij in
heldere bewoordingen uitlegt hoe het
er in het Saalien (voorlaatste ijstijd),
Eemien (warme tussenperiode),
Weichselien (laatste ijstijd) en Holo-
ceen (huidige periode) moet hebben
uitgezien. Jammer is dat de uitgever
kennelijk heeft verzuimd de tekst na
te lopen op slordigheden. Er staan
nogal wat tikfouten in. Een storende
is de bewering dat mensen ongeveer
35.000 jaar geleden werktuigen van
brons en voorwerpen van aardewerk
gingen maken, terwijl dat 3500 jaar
geleden het geval was.
Erg aardig zijn de afbeeldingen van
de veranderingen die de kust in de
afgelopen 150.000 jaar onderging.
Deze zijn afkomstig van computer
animaties, eveneens op de expositie
te zien. Daarnaast bevat het boekje
illustraties van Texelse bewoners
door de eeuwen heen, gemaakt door
Fred Marschafl. Texels leven kost
€2,50 en is verkrijgbaar bij EcoMare.
Pnscilla Trouerbach: 'Ik ben mezelf daar flink tegengekomen.
eigen zak. Verder is er een 'pot' met
donaties en giften van derden en kan
voor hulpmiddelen voor de kinderen
een beroep worden gedaan op het
Lilianefonds. 'Ik heb nu gezien dat het
geld van het Lilianefonds ook echt
goed terechtkomt. Wekelijks kwam er
een vrouw van het fonds en kregen
we geld overhandigd als we de bon
nen van aangeschafte goederen kon
den overleggen.'
Trots vertelt Trouerbach dat ook op
Texel geld is ingezameld voor 'haar'
opvang. 'Omdat ik regelmatig train
op de sportschool stuurde ik ook die
mailtjes over mijn reis. Daar is toen
spontaan besloten om via een fiets-
actie geld in te zamelen. Dat heeft
bijna veertienhonderd euro opgele
verd. Hartstikke leuk natuurlijk.' Kin
deren waarvan de ouders de bijdrage
met betalen, worden evengoed toe
gelaten 'Je kunt dat die kinderen met
ontzeggen. In de casa kunnen ze
helemaal zichzelf zijn. Veel kinderen
zouden anders niet buiten komen en
de hele dag maar in huis zitten of in
bed liggen.' Ondanks alle ellende zijn
veel Chilenen volgens de Texelse
positief ingesteld. 'Ze kunnen echt
genieten van een goed moment, zon
der te denken aan de zorgen van
morgen. Wij nuchtere Hollanders kij
ken veel meer naar de problemen in
de toekomst.'
Gevaarlijk
Tijdens haar vrijwilligerswerk in de
opvang woont Trouerbach bij Anita
Goossens. 'Dat was voor mij een
mooie tussenweg. Ik wilde niet in een
gastgezin, omdat je daar echt geleefd
wordt en op mezelf was toch wel
gevaarlijk De beruchte La Legua-
wijk staat in Santiago bekend om zijn
drugs- en geweldsdelicten. 'Je kunt
daar met zomaar 's avonds over
straat. Dat doen de Chilenen zelf ook
met. Je moet goed je verstand ge
bruiken en alert zijn. Zelfs overdag is
het met overal veilig Vooral in de
nachtelijke uren zijn regelmatig scho
ten te horen. 'Dan lag ik in bed en
hoorde schieten. Op een bepaald
moment wist ik al dat één schot een
waarschuwingsschot van de politie
was en als er meerdere schoten klon
ken het weer raak was. Ik heb vaak
op televisie gezien dat. er weer een
grote partij drugs in beslag was ge
nomen vlak bij ons in de buurt.' Dat
zij bij de Belgische missionaris
woonde, bood haar een beetje extra
bescherming. 'Amta komt overal in
de wijk en omdat Chilenen heel ka
tholiek zijn, hebben ze respect voor
haar Dat was dus ook wel goed voor
mij.' Echt onveilig heeft ze zich niet
gevoeld.
Terug
Het afscheid was hartverwarmend.
'Die mensen zijn straatarm en toch
hebben ze dan een cadeautje voor je.
De moeders hielden allemaal een
toespraakje en ook de leidsters wa
ren heel lovend.' Het kan nog een
paar jaar duren, maar de Texelse is
vast van plan nog eens terug te gaan.
'Ik wil er beslist nog eens heen. Kij
ken hoe het dan is. Of ik er ook weer
ga werken, laat ik van de omstandig
heden van dat moment afhangen.' Ze
kijkt terug op een geweldige ervaring.
'Het was echt met altijd leuk, maar ik
ben blij dat ik het heb gedaan. Ik heb
zoveel mooie momenten meege
maakt. Geluk zit in de kleine dingen.
Bijvoorbeeld als je even rustig zit en
de hand van een kind vasthoudt. Op
zo'n moment voelde dat zo goed, dat
ik er bijna van moest huilen. Je bouwt
een enorme band op met de kinde
ren.' Van tevoren reageerde haar
omgeving terughoudend op haar
beslissing om naar Chili te gaan. Zelf
was ze vastbesloten. 'Ik had nergens
anders willen zijn. Ik ben blij dat ik
mijn gevoel achterna ben gegaan.'
Trouerbach gaat op zoek naar een
organisatie die vrijwilligers uitzendt.
'De meeste zijn commercieel. Dan
moet je een fiks bedrag betalen om
vrijwilligerswerk te mogen doen, ter
wijl het evengoed al duizenden euro's
kost.' Via het ministerie van Buiten
landse Zaken komt ze in contact met
de Stichting Missie Jongeren, een
organisatie die jonge mensen wil aan
spreken op een inzet voor een betere
wereld. Hoewel de stichting op reli
gieuze leest is geschoeid, wordt daar
met al te zwaar aan getild. 'Ik ben wel
katholiek opgevoed, maar doe er niks
lacht dat ik het wel aan zou
len. Dat ik op de een of andere
ier alle armoede en ellende
de mensen daar zou kunnen
'erken. Dat viel tegen. Ik ben
elf flink tegengekomen.' Pris-
Trouerbach (25) werkte bijna
Inaanden als vrijwilligster in
linderdagopvang in Chili. In de
La Legua, een van de meest
chte buurten van de stad
iago, maakte zij mee welke
teling de moeders van gehan-
)te kinderen dagelijks moeten
maken. In een cultuur waar
- oede, werkeloosheid en ge-
loverheersen. En waar de Chi
li desondanks kunnen genie
van een enkel gelukkig
lent en met een positieve
isinstelling de toekomst tege-
tgaan.
wee weken terug uit Santiago is
■5-jarige inwoonster van Den
nnog volop bezig de opgedane
Men te verwerken. Want de
tóen dat zij in Chili verbleef, heb-
ndruk gemaakt. 'Ik denk dat ik
'eranderd. Ik heb meer oog ge
en voor gehandicapten en heb
lichtbij meegemaakt dat er nog
fen zijn die zich zonder tegen-
'atie onvoorwaardelijk inzetten
anderen. Het kan dus nog op die
Ik was dat in mijn wereldje
n|et tegengekomen.'
et voltooien van haar studie so-
wetenschappen aan de Vrije
tfsiteit van Amsterdam besluit
eibach op reis te gaan en haar
te verbreden. 'Ik ben al eerder
'leizen na een studie, maar dat
Puur voor de lol een maandje
'Men in .Australié en Nieuw-
and. Nu wilde ik graag naar Zuid-
nka en daar iets nuttigs doen.'
Missie
'Slstaat vast dat ze naar Chili wil.
■and intrigeerde mee. Ik was heel
hoe ze het leven daar heb-
°Pgepakt na het dictatoriaal be-
3van Pinochet. Maar ik wilde niet
rals een toerist in bus of trein
alle toeristische plekjes reizen.
I(,e het land en de mensen leren
en met hen leven.'
dagogische opleiding hebben ge
volgd, zetten zich met hart en ziel in
voor de kinderen. Ze werken er puur
uit idealisme', vertelt Trouerbach. 'Ik
voelde me af en toe een beetje lullig.
Kom even vijf maanden kijken en ga
dan weer lekker terug naar de wes
terse wereld om geld te verdienen.
Maarzo voelden zij dat gelukkig met
Het was ontroerend om te zien hoe
blij ze waren met mijn hulp.'
Ingestort
In de eerste twee weken van haar
verblijf in Chili gaat Trouerbach voor
namelijk mee op huisbezoek met
Anita Goossens. Veel gehandicapte
kinderen zijn aan bed gekluisterd en
kunnen met naar de opvang komen.
Regelmatig bezoekt Goossens deze
gezinnen om een luisterend oor en
eventuele andere hulp te bieden 'Dat
bekijken. 'Meestal doen de vrijwilli
gers dat na de werkperiode, maar in
mijn geval mocht dat eerder. Ook
omdat het toen mooi weer was in het
zuiden van het land
Na die vakantieperiode begint zij met
de werkzaamheden in de dag
opvang. Van maandag tot en met
donderdag worden in Casa de
Acogida, zoals de dagvang heet, zo'n
vijftien kinderen opgevangen tussen
10.00 en 18.00 uur. In totaal staan er
vijftig kinderen ingeschreven. Ze krij
gen er eten en aandacht en er wor
den pedagogische activiteiten onder
nomen. Hoewel de opvang is
bedoeld voor kinderen, komen er ook
ouderen met een geestelijke handi
cap. 'Er is ook een jongen van 39,
Paolo, die formeel met gehandicapt
is, maar op z'n minst erg simpel is.
Die vindt het fijn om er te komen Het
is voor hem ook een bescherming.
Als hij de straat op zou moeten, zou
hij beslist in het drugsmilieu terecht
komen, omdat er dan misbruik van
hem gemaakt zou worden', vertelt
Trouerbach. Naar eigen zeggen was
zij vrij snel ingeburgerd. 'Ik had van
tevoren al een cursus Spaans ge
volgd op de universiteit en kon de
kinderen goed verstaan, ondanks dat
het Spaans in Chili tot het slechtste
ter wereld behoortDagelijks helpt
de Texelse bij de activiteiten met de
kinderen, de schoonmaak van het
pand en het verschonen van luiers.
'Juist door de kinderen had ik heel
snel het gevoel dat ik geaccepteerd
werd. Die reageerden net zo enthou
siast als ik binnenkwam als bij de
andere tia's.' De leidsters worden tia
genoemd, wat tante betekent in het
Spaans.
Armoede
Door de grote werkeloosheid heerst
er veel armoede in de wijk waar de
dagopvang is gevestigd. 'De ouders
wordt gevraagd om een vrijwillige
bijdrage van duizend peso's Dat is
ongeveer €1,40. Daarvan worden alle
kosten betaald en krijgen de kinde
ren ook te eten. Maar voor veel ge
zinnen is zelfs dat nog teveel. Je ziet
vaak dat een heel gezin moet leven
van de uitkering die een gehandicapt
kind krijgt.' Initiatiefneemster Goos
sens vult regelmatig het tekort bij uit
meer aan. Daar maken ze geen punt
van. Ze zetten zich evengoed voor je
in om een geschikt project te vinden.'
Via de contacten van Missie Jon
geren komt de Texelse uiteindelijk
terecht in de kinderopvang van Amta
Goossens, een 70-jarige Belgische
missionaris die al vele jaren in Chili
veldwerk verricht en vijf jaar geleden
een dagopvang startte voor geeste
lijk en lichamelijk gehandicapte kin
deren in de achterstandswijk La
Legua in het stadsdeel San Joaquin.
De opvang wordt geheel gerund door
vrijwilligers. 'Vijf jonge Chileense
meisjes, waarvan er enkelen een pe-
waren heel heftige weken. Mensen
die in zulke oude, vervallen huizen
wonen. Moeders die te maken krijgen
met geweld door hun echtgenoot en
kinderen die door hun ouders in de
steek zijn gelaten omdat ze gehandi
capt zijn. Hoewel het best wel wes
ters is in Chili, is er veel armoede en
ellende
Na die eerste weken raakt de oud
studente in een flinke dip. 'Er kwam
zoveel op me af en ik had geen tijd
gehad om te acclimatiseren. Ik trok
het met meer.' In overleg met de or
ganisatie neemt ze twee weken vrijaf
om door Chili te reizen en het land te
De kinderen en de tia's (achteraan) poseren op de binnenplaats van de opvang.
