'Na mijn vertrek altijd een
band met Texel gehouden
Kikkert haalt inspiratie
van de mientgronden
Texelse gedichten' in traditionele vorm
lil til
Politieman Jan Kamperman terug als groepschef
.TEXELSE COURANT'
Ook vrijaf voor
SV De Koog
Kaartsucces voor
gebroeders Witte
Klaverjassen op
Schiermonnikoog
Klaver 4 lijkt
niet te verslaan
Amnesty zoekt
collectanten
Reuzenvangst sportvisser in 1972
-*- Sportverleden rrrt
VRIJDAG 10 DECEMBER 2004
'Vroeger was de politieman de
veldwachter die je overal voor kon
bellen. Die tijd is zo langzamer
hand voorbij. Mensen moeten hun
eigen verantwoordelijkheden beter
leren kennen. De politie zal zich in
de toekomst steeds vaker bezig
houden met haar kerntaken.Aan
het woord is Jan Kamperman,
sinds 1 november de nieuwe
groepschef van de Texelse politie.
Voor menig Texelaar zal de naam
Kamperman herkenning oproepen.
Amper twintig jaar oud kwam de nu
44-jarige Julianadorper na zijn oplei
ding aan de politieschool in
Apeldoorn als wachtmeester terecht
op het eiland, bij wat toen nog de
Rijkspolitie Texel heette. Van 1981 tot
1986 had hij Oudeschild onder zijn
hoede. Daarna vervulde hij uiteenlo
pende functies bij de politie in de Kop
van Noord-Holland Tot 1994 was hij
hoofdagent van de gemeentepolitie
in Den Helder, waarna hij als mede
werker van de milieupolitie Noordkop
Zuid vier jaar Schagen als stand
plaats had. Vanaf 1998 volgde een
periode van drie jaar als medewerker
beleidsondersteuning milieu van het
Regionaal milieubureau Alkmaar, om
van 2001 tot 2004 groepschef van de
politie Wieringen/Wieringermeer te
zijn. 'Na mijn vertrek heb ik altijd een
band met het eiland gehouden en ik
heb binnen de organisatie altijd aan
gegeven dat ik graag nog eens als lei
dinggevende op Texel aan de slag
zou willen Als groepschef heb ik het
voordeel dat ik hier plaatselijk bekend
ben.'
Vergeleken met een paar decennia
geleden, zijn er bij de politie overeen
komsten, maar ook verschillen, stelt
Kamperman.'Enkele collega's die ik
hier toen had, werken er nu nog, zo
als Peter de Vries, Jos Berbeé,
Adriaan Verkaart, Arthur van Schaik,
Lou Nijhuis en Aad Blom. Texel hield
toen nog zijn eigen broek op. We had
den hier een eigen groep politie
mensen, die hier woonde en werkte
en in de zomer kregen we bijstand
van eenheden van de overkant. Nu is
Texel een korps dat niet helemaal
zelfstandig meer functioneert. We
werken samen met Den Helder, waar
mee we één afdeling vormen. Dat
betekent dat er uitwisseling is van
medewerkers en dat we, bijvoorbeeld
bij ziekte, altijd over voldoende ver
vanging kunnen beschikken. Die sa
menwerking biedt nogal wat voorde
len.'
Kerntaken
De nieuwe chef heeft ook de taken
van de politie zien veranderen. 'Vroe
ger was het zo dat de politie 24 uur
bereikbaar was voor allerlei zaken.
Dat vergde enorm veel mensuren
voor zaken waarvan je je kunt afvra
gen of dat eigenlijk wel de taak van
de politie is. Want als je het ene doet.
dan moet je het andere laten De
politie gaat zich steeds meer beper
ken tot de kerntaken: het handhaven
van de wetgeving en de openbare
orde en het opsporen van strafbare
feiten. Als er een kat in de boom zit,
dan heeft het weinig zin om de poli
tie te bellen. Daar moet de brandweer
voor komen. Een burenruzie? Je kunt
je afvragen of dat nog ons werk is.
Wel als er sprake is van een strafbaar
feit, want dan gaat Justitie vervolgen.
Maar als het een simpele burenruzie
is, die moeten buren onderling zien
op te lossen. Lukt dat niet, dan moe
ten ze er iemand bijhalen die hierin
kan bemiddelen. Voorheen was dat
de politie, maar eigenlijk is dat niet
onze taak. Daarvoor zijn andere in
stanties, bijvoorbeeld een maat
schappelijk werker. Ik kan me voor
stellen dat als iemand hoort dat een
ruzie uit de hand loopt en er geweld
dreigt, hij of zij de politie waarschuwt.
En dan komen we ook. Maar vervol
gens moet er een instantie zijn waar
mensen met hun problemen terecht
Jan Kamperman. sinds 1 november groepschef van de politie op Texel. 'Het uitdelen van
zich, wel het verhogen van de verkeersveiligheid.
zo veel mogelijk bekeuringen is geen doel op
(Foto Gorord Timmerman)
kunnen. Hulpverlenen doen we alleen
als dit aansluit bij onze kerntaken Als
er bijvoorbeeld een auto te water
raakt, dat is prioriteit 1Dan probe
ren we zo snel mogelijk ter plaatse te
zijn om hulp te verlenen en. indien
nodig, het verkeer te regelen. Maar
moeten we iemand die als gevolg van
een psychische stoornis problemen
veroorzaakt, opsluiten in de cel? Nu
gebeurt dat nog wel. maar het bete
kent wel dat twee agenten er hun
handen vol aan hebben. Als dit 's
nachts gebeurt en er ergens een in
braak is, dan zit ik met een probleem
Dan gaat het één ten koste van het
ander. Eigenlijk horen er voor dit soort
probleemgevallen speciale faciliteiten
te zijn. Texel beschikt daar nu niet
over, maar wellicht wordt het tijd dat
er een dergelijke voorziening komt. In
de Wieringermeer is men hier bijvoor
beeld voortvarend mee bezig
Samenwerking
Kamperman is bijzonder goed te
spreken over de samenwerking tus
sen gemeente en politie.'Dat gebeurt
hier op een heel breed gebied, met
name veiligheid en openbare orde.
Dat is hier goed geregeld. Ook de
samenwerking met de horeca en an
dere partners. Het werpt duidelijk z'n
vruchten af. Natuurlijk is met alles te
voorkomen, maar er wordt alles aan
gedaan om overlast zoveel mogelijk
te beperken, ledereen heeft daarin
een eigen verantwoordelijkheid. Ik
vind bijvoorbeeld dat de opvoeding
van kinderen in eerste instantie thuis
hoort bij de ouders of verzorgers. Ik
heb wel eens de indruk dat dit te
wensen overlaat. Als wij te maken
krijgen met minderjarige kinderen,
dan koppelen we dat in eerste instan
tie terug naar de ouders. Bi] vernie
lingen zijn zij ook aansprakelijk. Eige
naren van vernielde objecten krijgt
van ons daarom het advies om de
rekening naar de pa en moe te stu
ren.'
Prestatiecontracten
Kamperman is ervan overtuigd dat hij
als chef ondanks of juist dankzij lan
delijke en regionale richtlijnen vol
doende ruimte heeft voor een lokale
invulling van het politiewerk. 'Eén van
de speerpunten van de regio Noord-
Holland Noord is bijvoorbeeld Ge-
Ook het eerste elftal van SV De Koog
hoeft zondag niet te voetballen. De
KNVB had eigenlijk een (uit)wedstrijd
tegen Zuidermeer gepland, maar na
dat bekend was geworden dat ZDH
en Texel'94 in verband met de viering
van Ouwe Sunderklaas vrijaf hadden
gekregen, nam secretaris Jan van
Beek van De Koog contact op met de
KNVB, om eraan te herinneren dat
ook zijn vereniging bij de opgave af
gelopen voorjaar om een vrije zondag
had gevraagd. Daarop besloot de
competitieleider alsnog uitstel te ver
lenen. Voor zover gisteren bekend,
komen alleen beide seniorenteams
van Oosterend zondag nog in actie.
Het eerste elftal gaat op bezoek bij
Jisp, het tweede ontvangt DWOW 5.
Theo en Gerard Witte hebben de
tiende speelronde van klaverjas-
club Den Burg gewonnen. Ook na
deze ronde blijft het in de top van
het klassement een nek-aan-nek-
race tussen de nummers een en
twee.
Theo en Gerard Witte kaarten dit sei
zoen met wisselend succes. Deze
week begonnen de broers ijzersterk
met twee spellen van ruim boven de
2000 punten. Even leek het erop dat
zij dit seizoen het eerste koppel zou
den zijn dat de 8000 punten-horde
zou nemen, maar in de tweede helft
kwam de klad erin. Ze slaagden er
wel in de concurrentie op afstand te
houden en de ronde winnend af te
sluiten. Zij scoorden 7075 punten en
dat leverde een plaats winst op in het
klassement. Zij staan nu twaalfde.
Guusta Linneman en Jitze de Vries
hebben na een kleine inzinking hun
vorm weer terug. Zij werden tweede
met 6865 punten. Met deze score
nestelen zij zich weer stevig in de top
tien. Zij pakten twee plaatsen winst
en staan nu achtste. Marja en Martien
Bakelaar behaalden een prima derde
plaats met 6805 punten. Ook zij
schoven twee plaatsen op en staan
nu zesde in het klassement. Het ge
routineerde duo Fenny en Rob Cas-
pers is terug in de top drie door vierde
te worden met 6722 punten. Ook
Gerda en Freek Veeger drukten de
neus weer aan het venster met een
score van 6543 punten. Zij bleven
zevende. Het gemiddelde was dit
seizoen met 6274 punten nog niet
eerder zo laag. Dit zal ongetwijfeld te
maken hebben met het ook al bijzon
der lage aantal marsen, er werden er
slechts twintig gespeeld.
In het algemeen klassement blijft het
een nek-aan-nekrace tussen John
Vlaming en Erik Jan Geus en Erik
Boogaard en Rob Stapersma. Het
verschil is maar 46 punten. Fenny en
Rob Caspers staan derde met ruim
1300 punten achterstand. Zij voeren
wel de ranglijst in de tweede periode
aan, vóór Gerard en Theo Witte. Jelle
Wiersma en S|aak Sipsma bezetten
hier de derde plaats.
weid door jeugd. Dat past perfect in
onze lokale problematiek. Ook hier is
jeugd die de openbare orde verstoort.
En ook hier geldt: elke inzet kost ca
paciteit. Je kunt elk uur maar eén keer
besteden. En ook Texel moet zich
houden aan de prestatiecontracten,
waarbij we aan aantal 'producten'
moet leveren. Dat klinkt wel raar,
maar het is wel zo dat die aantallen
zijn gekoppeld aan doelstellingen. Zo
moeten we een bepaald aantal jeug
dige verdachten aanleveren bij het
Openbaar Ministerie. We maken
daarom extra capaciteit vrij om meer
toezicht te houden op de jeugd. Maar
het betekent niet dat we alleen rea
geren op incidenten, want daarmee
lossen we het onderliggende pro
bleem niet op. Het gaat er ook om
waarom de jeugd dat doet. Daarom
leggen we zo'n probleem voor aan
andere instanties, bijvoorbeeld het
Jeugdwerk en de Stichting Jeugd en
Gezin, die er vervolgens mee aan de
slag kan Op zo'n vervolgtraject kun
je ons natuurlijk niet afrekenen, want
dat is voor ons geen kerntaak.'
Ook op andere terreinen moet de
Texelse politie presteren. 'Dat bete
kent niet dat we de verplichting heb
ben om 300 verbalen uit te schrijven
voor rijden door rood licht, want dat
dient op Texel enkel doel Maar als
we langs de Pontweg vaker gaan
controleren op snelheid, omdat de
verkeersveiligheid in het geding is en
we daarin verbetering willen aanbren
gen, dan dienen we daarmee wél een
doel. Het doel is niet om zoveel mo
gelijk bekeuringen uit delen.'
Keerzijde is dat de politie zich met het
uitdelen van bekeuringen niet altijd
populair maakt, zeker met op een ei
land waar de agenten onderdeel zijn
van de maatschappij en het met on
denkbaar is dat ze wel eens een
goede kennis of vriend op de bon
moeten slingeren. Kamperman: 'Een
politieman moet werk en privé schei
den. Vrienden en kennissen moeten
dat kunnen respecteren. Als iemand
dat niet kan, dan kun je je afvragen
of dat wel een goede vriend is.'
Klaverjassers die eens op vreemde
bodem willen spelen, kunnen zich
opgeven voor het Waddentoernooi
dat op 28 mei op Schiermonnikoog
wordt gehouden. Deelnemers dienen
zelf voor vervoer en onderdak te zor
gen. Opgeven is mogelijk bj Rosa
Harbers, tel. 313789.
In de ochtendleague van de bowling-
competitie lijkt koploper Klaver 4 niet
te verslaan. Terwijl de competitie nog
maar net is begonnen, blijft dit team
met grote cijfers winnen. Het is maar
afwachten of een van de andere
teams Klaver 4 weet te verslaan, waar
door de competitie wat spannender
wordt. De koploper heeft inmiddels
een voorsprong van 6,5 punt.
Flair verloor van WBZ en moest de
twee plek afstaan aan De Pins, dat
van T-Forts wist te winnen.
In de avondleague moest koploper
Badweg Sportief donderdag aantre
den tegen De Koogel, de nummer
twee op de ranglijst. Op papier de
sterkste, kon Badweg Sportief geen
potten breken en verspeelde de eer
ste plek. Ook de nummer drie, Van
Beek Byoux, verloor punten, on
danks een game van 204 van
Libberdien Witte. De dames van
Schouwstra Transport wonnen van
Visvogels, terwijl Santa Fé, dat ook
deze week uit maar twee spelers be
stond, geen partij was voor Team 13.
De leukste wedstrijd was die van
Sommeltjes tegen café 't Dorp, op
papier het sterkste team. Maar Som
meltjes gooide de sterren van de he
mel en won verdiend met 4-1. De
Jutter zette de trend van de afgelo
pen weken voort en won met 3-2 van
Paal 19.
Uitslagen:
Ochtendleague: Klaver 4-Juttertjes 4-0 Flair-
WBZ 1-3 De Pms-T-Forts 4-0. Avondleague
TZN-van Beek Byoux 4-1Schouwstra Trans-
port-Visvogels 3-2, Sommeltjes-Café 't Dorp 4-
1. de Koogel-Badweg Sportief 4-1; Santa Fé-
Team 13 1-4, De Jutter-Paal 19 3-2.
Mensenrechtenorganisatie Amnesty
International is op zoek naar collec
tanten voor de landelijke collecte die
in de laatste week van februari wordt
gehouden. Vorig jaar heeft de orga
nisatie in 280 gemeenten gecollec
teerd, dit |aar wordt voor het eerste
een landelijke collecte gehouden.
Meer dan tienduizend collectanten
zullen bij een miljoen huishoudens
steun vragen voor Amnesty. Vrijwilli
gers kunnen zich aanmelden bij het
hoofdkantoor (tel. 020-6264436), of
bij collectepromotor Mascha Span-
jers (tel. 06-41783474). Aanmelden
kan ook via de website www.
amnesty.nl.
Op 2T januari 1954 were/de Texelse Sportraad opgericht, het over
koepelend orgaan van de sportverenigingen op het eiland. Promo
tie was en is één van de hoofdtaken van de Sportraad. De Texelse
Courant grijpt het jubileum aan om een duik in de geschiedenis te
nemen en onder het kopje Sportverleden wekelijks terug te blikken
op een sportevenement uit de voorbije vijftig jaar. In de krant van
vandaag: de reuzensnoek van (sportjvisser Theo Eilander in 1972.
Een snoek met een lengte van ruim
een meter en een gewicht van 21
pond werd woensdag 6 december
1972 de prooi van 'de heer Theo
Eilander, Langeveldstraat 19 te De
Cocksdorp'. Dat meldde de Tex
else Courant van zes dagen later,
die eraan toevoegde dat de sport
visser zijn prestatie vlak bij zijn
woning leverde met een werp
hengel, 'snoer 28/100'.
'Het gevecht met het imposante
monster duurde nauwelijks één mi
nuut en bij het op de kant halen werd
zelfs geen schepnet gebruikt', aldus
de verslaggever, die schreef dat het
bekend was dat de snoek zich al ja
ren in het Cocksdorper water ophield.
'Al heel wat jonge eenden zijn tussen
vraatzuchtige kaken, voorzien van
1300 tanden, verdwenen.' Eilander
hield zijn vangst in leven in een bool
die half vol water stond. Het dier op
eten overwoog hij niet. 'Voor henge
laars mag deze snoek wegens zijn
vechtlust een begerenswaardige
prooi zijn, als consumptievis is hij
bepaald niet geliefd.' Eilander was
daarom op zoek naar een preparateur
die de vis voor hem wilde opzetten.
Overigens zwom er bij De Cocksdorp
nog 'een snoek van dit of nog groter
formaat' rond. 'Donderdag slaagde
Theo Eilander erin ook dit dier even
aan de haak te krijgen. De rover ont
snapte echter.'
Vier jaar na zijn officiële debuut als
dichter, nadat hij zijn sporen al
ruimschoots had verdiend met
korte verhalen en publicaties over
de locale geschiedenis, komt
Willem J. Kikkert nu met de bundel
Texelse gedichten. Hij beschrijft er
in traditionele dichtvorm zijn liefde
voor het eiland in.
'De rijmvorm is natuurlijk totaal ver
ouderd, maar dat ben ik zelf ook. Bil-
derdijk dichtte tweehonderd jaar ge
leden al zo.' Met gevoel voor zelfspot
praat Kikkert over zijn jongste gees
teskind. Hij heeft er de afgelopen ja
ren hard aan gewerkt, zoveel als zijn
werk thuis op kinderboerderij De
Mient en het onderzoek dat hij met
Cees de Jager naar de geschiedenis
van Den Hoorn doet, toelieten. Al zijn
hele leven lang schrijft hij gedichten,
die hij bij uiteenlopende gelegenhe
den voordroeg en ook wel hier en
daar gepubliceerd kreeg. Vanuit het
gevoel zichzelf misschien wel te moe
ten vernieuwen, probeerde hij het een
tijdje met wat modernere vormen. De
sporen ervan zijn in het nieuwe bun
deltje nog wel te vinden, maar al snel
ontdekte hij dat de traditionele dicht
kunst hem toch het best ligt. 'Ik hecht
zeer aan rijm, regelmaat en ritme. Wat
je wil zeggen, moet je er natuurlijk niet
aan opofferen. Maar ik zou met wil
len spreken van een keurslijf, zoals
sommige jonge dichters doen. Als je
erin slaagt je verhaal te vertellen en
toch te voldoen aan de traditionele
eisen die daaraan worden gesteld,
dan vind ik dat kunst.'
ving/ Vruchtbaar voor een Texels
lied./ Alles wat tesamen bond/ Tot
hetgeen' ik heb geschreven/ Ligt ver
ankerd in het leven/ Op dit stukje
Texels' grond.' Aan dat gedicht is
niets gelogen, vertelt hij. 'Ik heb het
misschien wat zwaarder aangezet
dan ik het normaal zou zeggen. Maar
dat gebied, hier vlak bij mijn huis, in
spireert me inderdaad. Door alles wat
er groeit en bloeit en door de ge
schiedenis ervan. Of het er ooit van
komt, weet ik met, maar ik zou een
boekje kunnen maken dat helemaal
over deze omgeving gaat. Ik heb er
in de loop van de jaren een flink aan
tal gedichten over geschreven.'
Enkele van deze werkjes zijn in
Texelse gedichten opgenomen, zoals
Leeuwerik boven het duin. een loflied
op de vogel die zijn gehoor betovert,
maar toch gewoon 'in schutkleur'
gaat. 'Hij hoeft geen verenpakPraal
ziek, extravagant/ Een goudgebiesde
frakPast niet bij 't schrale land.'
Over hetzelfde gebied gaat het veel
minder lieflijke Klein drama, een aan
klacht tegen extreme vormen van
natuurbeheer. Het gedicht gaat over
een kleine Sitka-spar, ooit onderdeel
van een kleine haag. De boom werd
in de oorlog door de Duitsers geplant
bij een zoeklicht op een duin, 'als ca
mouflage' of 'voor de lol' De haag
verdween in de loop der jaren, maar
één spar overleefde de wind. 'Hij
leefde meer dan vijftig jaarIk wees
't mijn kinderen aanHistorie en na
tuur die daar/ Tesamen konden
gaan.' Wat volgt is een fraaie treur
zang. 'Maar wel op de verkeerde
plaats/ (Volgens Staatsbosbeheer)/
Hij stond als boom wat buitengaats:/
Een ketter in de leer./ Toen kwam de
grote schoonmaakbeurt./ Al wat het
duin 'belaagd'/ Werd nijdig uit de
grond gesleurd/ Of kundig omge
zaagd./ Zo werd ook onze sparre-
boom,/ Geplant in het geweld/ - En
daarmee oorlogsidioom -/In vredes
tijd geveld./ Ik vraag me af: heeft het
nog zin/ Die strijd voor de natuur?/
Idealistisch is 't begin/ Maar het ver
volg: obscuur./ Geen liefde meer voor
boom of plant/ Die met een eigen wil/
Zich stand houdt op veroverd land
Thans heerst de modegril./ Het bos
hoort hier, de duinen daar/ Wie zich
daar niet aan houdt/ Wordt als een
nationaal gevaar/ Dus ongewenst
beschouwd.'
De Sitka-spar heeft echt bestaan,
vertelt Kikkert. 'Ik wees er mijn kin
deren altijd op. Het was een her
kenningsplaats in de duinen.' De
werkzaamheden die leidden tot de
ondergang van het boompie en de
ontdekking ervan kan hij zich nog
goed herinneren 'Er stond alleen nog
een afgezaagd stammetje. Ik heb
meteen naar Staatsbosbeheer ge
beld. De man die ik aan de telefoon
kreeg, wist met eens wat ik bedoelde.
Wat wist hij nou van dit gebied?'
In andere gedichten verzorgt Kikkert
terloops een lesje in Texelse geschie
denis, zoals in Familiekroniek 1,
Familiekroniek 2 en Familiekroniek 3,
waarin de rol van de familie Kikkert
wordt beschreven in het Eierlandse
huis, de Vergulde Kicked (nu de bio
scoop), de Koning van Polen (later
Albed Heijn en hü Ploff-lnn) eri de
Zeven Provinciën. 'Ik vond het leuk
om daar gedichtjes over te maken.
Alle Kikkeds die erin voorkomen zijn
aantoonbaar familie van me. We
stammen allemaal af van Albed
Kikked, die in 1682 kastelein van het
Eierlandsche Huis werd. De grafsteen
die als enige nog op de oude be
graafplaats van De Koog staat, uit
1681, is van zijn voorganger. Kikked
kwam naar Texel met zijn tweede
vrouw, afkomstig uit Enkhuizen en
telg uit een burgemeestersgeslacht.
Haar familie had in de Tachtigjarige
Oorlog de kant van de Oranjes geko
zen en daaraan toen nog allerlei pri
vileges overgehouden. Aan haar had
Kikked zijn aanstelling te danken.'
Het zijn leuke details, die evenwel niet
in de bundel zelf staan. Omdat ze een
zekere (voor)kenms van de cultuur en
gebruiken van het eiland vereisen of
zijn geschreven naar aanleiding van
persoonlijke voorvallen, zullen niet
alle gedichten direct verklaarbaar zijn.
Om die reden heeft Kikked in een
enkel geval ter verduidelijking een
voetnoot geplaatst. Erg zwaar tilt hij
echter niet aan eventuele onduidelijk
heden. 'Ik denk dat de meeste ge
dichten goed begrijpelijk zijn voor
Texelaars en ook voor toeristen die
hier vaak komen. Maar ze hoeven met
alles te begrijpen. Er moet wat te ra
den over blijven.'
Texelse gedichten is een uitgave van
Langeveld en de Rooy. telt 71 pagi
na's en is voor €9,50 verkrijgbaar bij
de Texelse boekhandels.
Joop Rommets
Toegankelijk
Lezers die verwachten een ouder
wets of zelfs stoffig boek onder ogen
te krijgen, hebben het echter mis.
Kikked is erin geslaagd een reeks
toegankelijke en merendeels zelfs
vlot leesbare gedichten te schrijven,
die door hun herkenbaarheid vooral
Texelse lezers zullen aanspreken. On
derwerpen zijn uiteenlopende groot
heden als de binnendijken, de bran
ding en de Hors, maar ook de in de
Franse tijd geplante kastanjeboom
op de Stenenplaats, de geschiedenis
van 't Bossie op de Hoge Berg en de
grootscheepse kap van bomen in de
Dennen, naast de aanvoer van kip
penmest in 1991 en de nog lopende
verkiezing van de Grootste Texelaar.
Zijn inspiratie deed hij dicht bij huis
op, blijkt uit het gedicht Mientgron
den, waarin hij het landschap be
schrijft dat zich - 'altijd zandig, altijd
droog' - van Den Hoorn tot aan De
Koog uitstrekt. 'Nu blijkt dus dit weids
gebied/ Aan de rand van de bescha
ving/ Oorzaak van een dichtversla-
Kikkert blijft dicht bij huls In zijn gedichten.
(Foto Joop Rommats)
De sportvisser met zijn imposante prooi. (Foto archnst Toxoiso coo*ti