'Na mijn vertrek altijd een band met Texel gehouden Kikkert haalt inspiratie van de mientgronden Texelse gedichten' in traditionele vorm lil til Politieman Jan Kamperman terug als groepschef .TEXELSE COURANT' Ook vrijaf voor SV De Koog Kaartsucces voor gebroeders Witte Klaverjassen op Schiermonnikoog Klaver 4 lijkt niet te verslaan Amnesty zoekt collectanten Reuzenvangst sportvisser in 1972 -*- Sportverleden rrrt VRIJDAG 10 DECEMBER 2004 'Vroeger was de politieman de veldwachter die je overal voor kon bellen. Die tijd is zo langzamer hand voorbij. Mensen moeten hun eigen verantwoordelijkheden beter leren kennen. De politie zal zich in de toekomst steeds vaker bezig houden met haar kerntaken.Aan het woord is Jan Kamperman, sinds 1 november de nieuwe groepschef van de Texelse politie. Voor menig Texelaar zal de naam Kamperman herkenning oproepen. Amper twintig jaar oud kwam de nu 44-jarige Julianadorper na zijn oplei ding aan de politieschool in Apeldoorn als wachtmeester terecht op het eiland, bij wat toen nog de Rijkspolitie Texel heette. Van 1981 tot 1986 had hij Oudeschild onder zijn hoede. Daarna vervulde hij uiteenlo pende functies bij de politie in de Kop van Noord-Holland Tot 1994 was hij hoofdagent van de gemeentepolitie in Den Helder, waarna hij als mede werker van de milieupolitie Noordkop Zuid vier jaar Schagen als stand plaats had. Vanaf 1998 volgde een periode van drie jaar als medewerker beleidsondersteuning milieu van het Regionaal milieubureau Alkmaar, om van 2001 tot 2004 groepschef van de politie Wieringen/Wieringermeer te zijn. 'Na mijn vertrek heb ik altijd een band met het eiland gehouden en ik heb binnen de organisatie altijd aan gegeven dat ik graag nog eens als lei dinggevende op Texel aan de slag zou willen Als groepschef heb ik het voordeel dat ik hier plaatselijk bekend ben.' Vergeleken met een paar decennia geleden, zijn er bij de politie overeen komsten, maar ook verschillen, stelt Kamperman.'Enkele collega's die ik hier toen had, werken er nu nog, zo als Peter de Vries, Jos Berbeé, Adriaan Verkaart, Arthur van Schaik, Lou Nijhuis en Aad Blom. Texel hield toen nog zijn eigen broek op. We had den hier een eigen groep politie mensen, die hier woonde en werkte en in de zomer kregen we bijstand van eenheden van de overkant. Nu is Texel een korps dat niet helemaal zelfstandig meer functioneert. We werken samen met Den Helder, waar mee we één afdeling vormen. Dat betekent dat er uitwisseling is van medewerkers en dat we, bijvoorbeeld bij ziekte, altijd over voldoende ver vanging kunnen beschikken. Die sa menwerking biedt nogal wat voorde len.' Kerntaken De nieuwe chef heeft ook de taken van de politie zien veranderen. 'Vroe ger was het zo dat de politie 24 uur bereikbaar was voor allerlei zaken. Dat vergde enorm veel mensuren voor zaken waarvan je je kunt afvra gen of dat eigenlijk wel de taak van de politie is. Want als je het ene doet. dan moet je het andere laten De politie gaat zich steeds meer beper ken tot de kerntaken: het handhaven van de wetgeving en de openbare orde en het opsporen van strafbare feiten. Als er een kat in de boom zit, dan heeft het weinig zin om de poli tie te bellen. Daar moet de brandweer voor komen. Een burenruzie? Je kunt je afvragen of dat nog ons werk is. Wel als er sprake is van een strafbaar feit, want dan gaat Justitie vervolgen. Maar als het een simpele burenruzie is, die moeten buren onderling zien op te lossen. Lukt dat niet, dan moe ten ze er iemand bijhalen die hierin kan bemiddelen. Voorheen was dat de politie, maar eigenlijk is dat niet onze taak. Daarvoor zijn andere in stanties, bijvoorbeeld een maat schappelijk werker. Ik kan me voor stellen dat als iemand hoort dat een ruzie uit de hand loopt en er geweld dreigt, hij of zij de politie waarschuwt. En dan komen we ook. Maar vervol gens moet er een instantie zijn waar mensen met hun problemen terecht Jan Kamperman. sinds 1 november groepschef van de politie op Texel. 'Het uitdelen van zich, wel het verhogen van de verkeersveiligheid. zo veel mogelijk bekeuringen is geen doel op (Foto Gorord Timmerman) kunnen. Hulpverlenen doen we alleen als dit aansluit bij onze kerntaken Als er bijvoorbeeld een auto te water raakt, dat is prioriteit 1Dan probe ren we zo snel mogelijk ter plaatse te zijn om hulp te verlenen en. indien nodig, het verkeer te regelen. Maar moeten we iemand die als gevolg van een psychische stoornis problemen veroorzaakt, opsluiten in de cel? Nu gebeurt dat nog wel. maar het bete kent wel dat twee agenten er hun handen vol aan hebben. Als dit 's nachts gebeurt en er ergens een in braak is, dan zit ik met een probleem Dan gaat het één ten koste van het ander. Eigenlijk horen er voor dit soort probleemgevallen speciale faciliteiten te zijn. Texel beschikt daar nu niet over, maar wellicht wordt het tijd dat er een dergelijke voorziening komt. In de Wieringermeer is men hier bijvoor beeld voortvarend mee bezig Samenwerking Kamperman is bijzonder goed te spreken over de samenwerking tus sen gemeente en politie.'Dat gebeurt hier op een heel breed gebied, met name veiligheid en openbare orde. Dat is hier goed geregeld. Ook de samenwerking met de horeca en an dere partners. Het werpt duidelijk z'n vruchten af. Natuurlijk is met alles te voorkomen, maar er wordt alles aan gedaan om overlast zoveel mogelijk te beperken, ledereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. Ik vind bijvoorbeeld dat de opvoeding van kinderen in eerste instantie thuis hoort bij de ouders of verzorgers. Ik heb wel eens de indruk dat dit te wensen overlaat. Als wij te maken krijgen met minderjarige kinderen, dan koppelen we dat in eerste instan tie terug naar de ouders. Bi] vernie lingen zijn zij ook aansprakelijk. Eige naren van vernielde objecten krijgt van ons daarom het advies om de rekening naar de pa en moe te stu ren.' Prestatiecontracten Kamperman is ervan overtuigd dat hij als chef ondanks of juist dankzij lan delijke en regionale richtlijnen vol doende ruimte heeft voor een lokale invulling van het politiewerk. 'Eén van de speerpunten van de regio Noord- Holland Noord is bijvoorbeeld Ge- Ook het eerste elftal van SV De Koog hoeft zondag niet te voetballen. De KNVB had eigenlijk een (uit)wedstrijd tegen Zuidermeer gepland, maar na dat bekend was geworden dat ZDH en Texel'94 in verband met de viering van Ouwe Sunderklaas vrijaf hadden gekregen, nam secretaris Jan van Beek van De Koog contact op met de KNVB, om eraan te herinneren dat ook zijn vereniging bij de opgave af gelopen voorjaar om een vrije zondag had gevraagd. Daarop besloot de competitieleider alsnog uitstel te ver lenen. Voor zover gisteren bekend, komen alleen beide seniorenteams van Oosterend zondag nog in actie. Het eerste elftal gaat op bezoek bij Jisp, het tweede ontvangt DWOW 5. Theo en Gerard Witte hebben de tiende speelronde van klaverjas- club Den Burg gewonnen. Ook na deze ronde blijft het in de top van het klassement een nek-aan-nek- race tussen de nummers een en twee. Theo en Gerard Witte kaarten dit sei zoen met wisselend succes. Deze week begonnen de broers ijzersterk met twee spellen van ruim boven de 2000 punten. Even leek het erop dat zij dit seizoen het eerste koppel zou den zijn dat de 8000 punten-horde zou nemen, maar in de tweede helft kwam de klad erin. Ze slaagden er wel in de concurrentie op afstand te houden en de ronde winnend af te sluiten. Zij scoorden 7075 punten en dat leverde een plaats winst op in het klassement. Zij staan nu twaalfde. Guusta Linneman en Jitze de Vries hebben na een kleine inzinking hun vorm weer terug. Zij werden tweede met 6865 punten. Met deze score nestelen zij zich weer stevig in de top tien. Zij pakten twee plaatsen winst en staan nu achtste. Marja en Martien Bakelaar behaalden een prima derde plaats met 6805 punten. Ook zij schoven twee plaatsen op en staan nu zesde in het klassement. Het ge routineerde duo Fenny en Rob Cas- pers is terug in de top drie door vierde te worden met 6722 punten. Ook Gerda en Freek Veeger drukten de neus weer aan het venster met een score van 6543 punten. Zij bleven zevende. Het gemiddelde was dit seizoen met 6274 punten nog niet eerder zo laag. Dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het ook al bijzon der lage aantal marsen, er werden er slechts twintig gespeeld. In het algemeen klassement blijft het een nek-aan-nekrace tussen John Vlaming en Erik Jan Geus en Erik Boogaard en Rob Stapersma. Het verschil is maar 46 punten. Fenny en Rob Caspers staan derde met ruim 1300 punten achterstand. Zij voeren wel de ranglijst in de tweede periode aan, vóór Gerard en Theo Witte. Jelle Wiersma en S|aak Sipsma bezetten hier de derde plaats. weid door jeugd. Dat past perfect in onze lokale problematiek. Ook hier is jeugd die de openbare orde verstoort. En ook hier geldt: elke inzet kost ca paciteit. Je kunt elk uur maar eén keer besteden. En ook Texel moet zich houden aan de prestatiecontracten, waarbij we aan aantal 'producten' moet leveren. Dat klinkt wel raar, maar het is wel zo dat die aantallen zijn gekoppeld aan doelstellingen. Zo moeten we een bepaald aantal jeug dige verdachten aanleveren bij het Openbaar Ministerie. We maken daarom extra capaciteit vrij om meer toezicht te houden op de jeugd. Maar het betekent niet dat we alleen rea geren op incidenten, want daarmee lossen we het onderliggende pro bleem niet op. Het gaat er ook om waarom de jeugd dat doet. Daarom leggen we zo'n probleem voor aan andere instanties, bijvoorbeeld het Jeugdwerk en de Stichting Jeugd en Gezin, die er vervolgens mee aan de slag kan Op zo'n vervolgtraject kun je ons natuurlijk niet afrekenen, want dat is voor ons geen kerntaak.' Ook op andere terreinen moet de Texelse politie presteren. 'Dat bete kent niet dat we de verplichting heb ben om 300 verbalen uit te schrijven voor rijden door rood licht, want dat dient op Texel enkel doel Maar als we langs de Pontweg vaker gaan controleren op snelheid, omdat de verkeersveiligheid in het geding is en we daarin verbetering willen aanbren gen, dan dienen we daarmee wél een doel. Het doel is niet om zoveel mo gelijk bekeuringen uit delen.' Keerzijde is dat de politie zich met het uitdelen van bekeuringen niet altijd populair maakt, zeker met op een ei land waar de agenten onderdeel zijn van de maatschappij en het met on denkbaar is dat ze wel eens een goede kennis of vriend op de bon moeten slingeren. Kamperman: 'Een politieman moet werk en privé schei den. Vrienden en kennissen moeten dat kunnen respecteren. Als iemand dat niet kan, dan kun je je afvragen of dat wel een goede vriend is.' Klaverjassers die eens op vreemde bodem willen spelen, kunnen zich opgeven voor het Waddentoernooi dat op 28 mei op Schiermonnikoog wordt gehouden. Deelnemers dienen zelf voor vervoer en onderdak te zor gen. Opgeven is mogelijk bj Rosa Harbers, tel. 313789. In de ochtendleague van de bowling- competitie lijkt koploper Klaver 4 niet te verslaan. Terwijl de competitie nog maar net is begonnen, blijft dit team met grote cijfers winnen. Het is maar afwachten of een van de andere teams Klaver 4 weet te verslaan, waar door de competitie wat spannender wordt. De koploper heeft inmiddels een voorsprong van 6,5 punt. Flair verloor van WBZ en moest de twee plek afstaan aan De Pins, dat van T-Forts wist te winnen. In de avondleague moest koploper Badweg Sportief donderdag aantre den tegen De Koogel, de nummer twee op de ranglijst. Op papier de sterkste, kon Badweg Sportief geen potten breken en verspeelde de eer ste plek. Ook de nummer drie, Van Beek Byoux, verloor punten, on danks een game van 204 van Libberdien Witte. De dames van Schouwstra Transport wonnen van Visvogels, terwijl Santa Fé, dat ook deze week uit maar twee spelers be stond, geen partij was voor Team 13. De leukste wedstrijd was die van Sommeltjes tegen café 't Dorp, op papier het sterkste team. Maar Som meltjes gooide de sterren van de he mel en won verdiend met 4-1. De Jutter zette de trend van de afgelo pen weken voort en won met 3-2 van Paal 19. Uitslagen: Ochtendleague: Klaver 4-Juttertjes 4-0 Flair- WBZ 1-3 De Pms-T-Forts 4-0. Avondleague TZN-van Beek Byoux 4-1Schouwstra Trans- port-Visvogels 3-2, Sommeltjes-Café 't Dorp 4- 1. de Koogel-Badweg Sportief 4-1; Santa Fé- Team 13 1-4, De Jutter-Paal 19 3-2. Mensenrechtenorganisatie Amnesty International is op zoek naar collec tanten voor de landelijke collecte die in de laatste week van februari wordt gehouden. Vorig jaar heeft de orga nisatie in 280 gemeenten gecollec teerd, dit |aar wordt voor het eerste een landelijke collecte gehouden. Meer dan tienduizend collectanten zullen bij een miljoen huishoudens steun vragen voor Amnesty. Vrijwilli gers kunnen zich aanmelden bij het hoofdkantoor (tel. 020-6264436), of bij collectepromotor Mascha Span- jers (tel. 06-41783474). Aanmelden kan ook via de website www. amnesty.nl. Op 2T januari 1954 were/de Texelse Sportraad opgericht, het over koepelend orgaan van de sportverenigingen op het eiland. Promo tie was en is één van de hoofdtaken van de Sportraad. De Texelse Courant grijpt het jubileum aan om een duik in de geschiedenis te nemen en onder het kopje Sportverleden wekelijks terug te blikken op een sportevenement uit de voorbije vijftig jaar. In de krant van vandaag: de reuzensnoek van (sportjvisser Theo Eilander in 1972. Een snoek met een lengte van ruim een meter en een gewicht van 21 pond werd woensdag 6 december 1972 de prooi van 'de heer Theo Eilander, Langeveldstraat 19 te De Cocksdorp'. Dat meldde de Tex else Courant van zes dagen later, die eraan toevoegde dat de sport visser zijn prestatie vlak bij zijn woning leverde met een werp hengel, 'snoer 28/100'. 'Het gevecht met het imposante monster duurde nauwelijks één mi nuut en bij het op de kant halen werd zelfs geen schepnet gebruikt', aldus de verslaggever, die schreef dat het bekend was dat de snoek zich al ja ren in het Cocksdorper water ophield. 'Al heel wat jonge eenden zijn tussen vraatzuchtige kaken, voorzien van 1300 tanden, verdwenen.' Eilander hield zijn vangst in leven in een bool die half vol water stond. Het dier op eten overwoog hij niet. 'Voor henge laars mag deze snoek wegens zijn vechtlust een begerenswaardige prooi zijn, als consumptievis is hij bepaald niet geliefd.' Eilander was daarom op zoek naar een preparateur die de vis voor hem wilde opzetten. Overigens zwom er bij De Cocksdorp nog 'een snoek van dit of nog groter formaat' rond. 'Donderdag slaagde Theo Eilander erin ook dit dier even aan de haak te krijgen. De rover ont snapte echter.' Vier jaar na zijn officiële debuut als dichter, nadat hij zijn sporen al ruimschoots had verdiend met korte verhalen en publicaties over de locale geschiedenis, komt Willem J. Kikkert nu met de bundel Texelse gedichten. Hij beschrijft er in traditionele dichtvorm zijn liefde voor het eiland in. 'De rijmvorm is natuurlijk totaal ver ouderd, maar dat ben ik zelf ook. Bil- derdijk dichtte tweehonderd jaar ge leden al zo.' Met gevoel voor zelfspot praat Kikkert over zijn jongste gees teskind. Hij heeft er de afgelopen ja ren hard aan gewerkt, zoveel als zijn werk thuis op kinderboerderij De Mient en het onderzoek dat hij met Cees de Jager naar de geschiedenis van Den Hoorn doet, toelieten. Al zijn hele leven lang schrijft hij gedichten, die hij bij uiteenlopende gelegenhe den voordroeg en ook wel hier en daar gepubliceerd kreeg. Vanuit het gevoel zichzelf misschien wel te moe ten vernieuwen, probeerde hij het een tijdje met wat modernere vormen. De sporen ervan zijn in het nieuwe bun deltje nog wel te vinden, maar al snel ontdekte hij dat de traditionele dicht kunst hem toch het best ligt. 'Ik hecht zeer aan rijm, regelmaat en ritme. Wat je wil zeggen, moet je er natuurlijk niet aan opofferen. Maar ik zou met wil len spreken van een keurslijf, zoals sommige jonge dichters doen. Als je erin slaagt je verhaal te vertellen en toch te voldoen aan de traditionele eisen die daaraan worden gesteld, dan vind ik dat kunst.' ving/ Vruchtbaar voor een Texels lied./ Alles wat tesamen bond/ Tot hetgeen' ik heb geschreven/ Ligt ver ankerd in het leven/ Op dit stukje Texels' grond.' Aan dat gedicht is niets gelogen, vertelt hij. 'Ik heb het misschien wat zwaarder aangezet dan ik het normaal zou zeggen. Maar dat gebied, hier vlak bij mijn huis, in spireert me inderdaad. Door alles wat er groeit en bloeit en door de ge schiedenis ervan. Of het er ooit van komt, weet ik met, maar ik zou een boekje kunnen maken dat helemaal over deze omgeving gaat. Ik heb er in de loop van de jaren een flink aan tal gedichten over geschreven.' Enkele van deze werkjes zijn in Texelse gedichten opgenomen, zoals Leeuwerik boven het duin. een loflied op de vogel die zijn gehoor betovert, maar toch gewoon 'in schutkleur' gaat. 'Hij hoeft geen verenpakPraal ziek, extravagant/ Een goudgebiesde frakPast niet bij 't schrale land.' Over hetzelfde gebied gaat het veel minder lieflijke Klein drama, een aan klacht tegen extreme vormen van natuurbeheer. Het gedicht gaat over een kleine Sitka-spar, ooit onderdeel van een kleine haag. De boom werd in de oorlog door de Duitsers geplant bij een zoeklicht op een duin, 'als ca mouflage' of 'voor de lol' De haag verdween in de loop der jaren, maar één spar overleefde de wind. 'Hij leefde meer dan vijftig jaarIk wees 't mijn kinderen aanHistorie en na tuur die daar/ Tesamen konden gaan.' Wat volgt is een fraaie treur zang. 'Maar wel op de verkeerde plaats/ (Volgens Staatsbosbeheer)/ Hij stond als boom wat buitengaats:/ Een ketter in de leer./ Toen kwam de grote schoonmaakbeurt./ Al wat het duin 'belaagd'/ Werd nijdig uit de grond gesleurd/ Of kundig omge zaagd./ Zo werd ook onze sparre- boom,/ Geplant in het geweld/ - En daarmee oorlogsidioom -/In vredes tijd geveld./ Ik vraag me af: heeft het nog zin/ Die strijd voor de natuur?/ Idealistisch is 't begin/ Maar het ver volg: obscuur./ Geen liefde meer voor boom of plant/ Die met een eigen wil/ Zich stand houdt op veroverd land Thans heerst de modegril./ Het bos hoort hier, de duinen daar/ Wie zich daar niet aan houdt/ Wordt als een nationaal gevaar/ Dus ongewenst beschouwd.' De Sitka-spar heeft echt bestaan, vertelt Kikkert. 'Ik wees er mijn kin deren altijd op. Het was een her kenningsplaats in de duinen.' De werkzaamheden die leidden tot de ondergang van het boompie en de ontdekking ervan kan hij zich nog goed herinneren 'Er stond alleen nog een afgezaagd stammetje. Ik heb meteen naar Staatsbosbeheer ge beld. De man die ik aan de telefoon kreeg, wist met eens wat ik bedoelde. Wat wist hij nou van dit gebied?' In andere gedichten verzorgt Kikkert terloops een lesje in Texelse geschie denis, zoals in Familiekroniek 1, Familiekroniek 2 en Familiekroniek 3, waarin de rol van de familie Kikkert wordt beschreven in het Eierlandse huis, de Vergulde Kicked (nu de bio scoop), de Koning van Polen (later Albed Heijn en hü Ploff-lnn) eri de Zeven Provinciën. 'Ik vond het leuk om daar gedichtjes over te maken. Alle Kikkeds die erin voorkomen zijn aantoonbaar familie van me. We stammen allemaal af van Albed Kikked, die in 1682 kastelein van het Eierlandsche Huis werd. De grafsteen die als enige nog op de oude be graafplaats van De Koog staat, uit 1681, is van zijn voorganger. Kikked kwam naar Texel met zijn tweede vrouw, afkomstig uit Enkhuizen en telg uit een burgemeestersgeslacht. Haar familie had in de Tachtigjarige Oorlog de kant van de Oranjes geko zen en daaraan toen nog allerlei pri vileges overgehouden. Aan haar had Kikked zijn aanstelling te danken.' Het zijn leuke details, die evenwel niet in de bundel zelf staan. Omdat ze een zekere (voor)kenms van de cultuur en gebruiken van het eiland vereisen of zijn geschreven naar aanleiding van persoonlijke voorvallen, zullen niet alle gedichten direct verklaarbaar zijn. Om die reden heeft Kikked in een enkel geval ter verduidelijking een voetnoot geplaatst. Erg zwaar tilt hij echter niet aan eventuele onduidelijk heden. 'Ik denk dat de meeste ge dichten goed begrijpelijk zijn voor Texelaars en ook voor toeristen die hier vaak komen. Maar ze hoeven met alles te begrijpen. Er moet wat te ra den over blijven.' Texelse gedichten is een uitgave van Langeveld en de Rooy. telt 71 pagi na's en is voor €9,50 verkrijgbaar bij de Texelse boekhandels. Joop Rommets Toegankelijk Lezers die verwachten een ouder wets of zelfs stoffig boek onder ogen te krijgen, hebben het echter mis. Kikked is erin geslaagd een reeks toegankelijke en merendeels zelfs vlot leesbare gedichten te schrijven, die door hun herkenbaarheid vooral Texelse lezers zullen aanspreken. On derwerpen zijn uiteenlopende groot heden als de binnendijken, de bran ding en de Hors, maar ook de in de Franse tijd geplante kastanjeboom op de Stenenplaats, de geschiedenis van 't Bossie op de Hoge Berg en de grootscheepse kap van bomen in de Dennen, naast de aanvoer van kip penmest in 1991 en de nog lopende verkiezing van de Grootste Texelaar. Zijn inspiratie deed hij dicht bij huis op, blijkt uit het gedicht Mientgron den, waarin hij het landschap be schrijft dat zich - 'altijd zandig, altijd droog' - van Den Hoorn tot aan De Koog uitstrekt. 'Nu blijkt dus dit weids gebied/ Aan de rand van de bescha ving/ Oorzaak van een dichtversla- Kikkert blijft dicht bij huls In zijn gedichten. (Foto Joop Rommats) De sportvisser met zijn imposante prooi. (Foto archnst Toxoiso coo*ti

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2004 | | pagina 6