F
6
Celstraf geëist tegen
inbreker met haast
Maartenhuis start met
bouw nieuw woonhuis
.TEXELSE
COURANT"
Bedrijventerrein behoudt woonrechten
Zorg over groen Keidelplein
VRIJDAG 21 JANUARI 2005
De bedrijven op het bedrijventerrein van De Cocksdorp behouden hun rechten op een bedrijfswoning in het ni
e bestemmingsplan.
Hij had een sollicitatiegesprek aan
de overkant en moest de boot ha
len. Alleen had hij geen geld. Dus
besloot hij een bezoekje te bren
gen aan een vakantiehuisje aan de
Roggeslootweg in De Cocksdorp.
Die beslissing had hij wellicht be
ter niet kunnen nemen.
Uit het zomerhuisje stal de 31-jarige
inwoner van Den Helder op 12 okto
ber 2004 naast een bedrag van 40
euro ook de sleutels van de Volks
wagen Passat die voor de deur
stond. In vliegende vaart reed hij in de
automaat naar de boot. 'Waarschijn
lijk was hij de automaat niet gewend,
trapte het verkeerde pedaal in en
vloog uit de bocht', reconstrueerde
advocaat J. Jorna dinsdag voor de
rechtbank in Alkmaar. De man
maakte zich na de botsing uit de voe
ten, maar kon even later op de haven
worden aangehouden.
De ongelukkige inbreker hoorde 4,5
jaar celstraf tegen zich eisen. Hij
wordt verdacht van zo'n 102 diefstal
len en inbraken, aldus zijn advocaat.
Voor de rechtbank moest hij zich ver
antwoorden voor zeven inbraken,
naast die in De Cocksdorp onder
meer ook in Den Helder en
Callantsoog. Officier van justitie A.
van Kooij zei echter ook alle andere
diefstallen en inbraken in de eis te
hebben meegenomen. 'Hij krijgt in
totaal minder dan drie weken per in
braak. Een soort kwantumkorting.'
De verdachte ontkent geen van de
diefstallen en inbraken, aldus zijn
advocaat. 'Sterker nog, hij heeft zelf
nog een aantal extra zaken aan de
lijst laten toevoegen. Hij wil schoon
schip maken.' Toch zei hij met alle
vermiste spullen die werden opgege
ven bij de aangiftes te hebben gesto
len. Zo ontkent hij onder meer uit het
vakantiehuisje in De Cocksdorp een
camera en pakken sigaretten te heb
ben ontvreemd. 'Ze werden toch ook
niet in de auto gevonden? Ik heb ze
niet. gestolen. Ik heb schoon schip
gemaakt, dus als ik die dingen had
gestolen, dan had ik ze ook bekend',
aldus de verdachte.
De inwoner van Den Helder is in het
verleden al vaker veroordeeld. Vanaf
1994 heeft hij een hele reeks inbra
ken op zijn naam verzameld. Nadat
hij uit de gevangenis was ontslagen,
ging het vijf jaar goed. 'Ik kwam vrij
en ging weer bij mijn ouders wonen.
Maar zij gingen uit elkaar en ik ging
weer op mezelf wonen. Toen viel ik in
een groot gat. Ik kreeg altijd wat ik
wilde bij mijn ouders.'
Doordat zijn zaak failliet was gegaan,
had de man grote schulden. Daar
naast is hij zeer verslavmgsgevoelig
en had hij geen inkomsten. Een uit-
Bedrijven op het bedrijventerrein
van De Cocksdorp behouden
hoogstwaarschijnlijk hun rechten
om bedrijfswoningen te bouwen.
Die staan er nu nog niet, maar vol
gens het nieuwe bestemmingsplan
mag er bij elk bedrijf één komen.
Ondernemers hebben aangegeven
er gebruik van te willen maken.
Aannemers Bruin en Weijers en aan
nemer Herm van Beek hebben
moeite met het voorstel van burge
meester en wethouders. Met name
Arie Bruin en Rudolf Weijers zijn er
faliekant op tegen. Volgens hen heeft
het college met geleerd van de pro
blemen die woningen op andere
bedrijventerreinen in het verleden
hebben veroorzaakt. De twee vinden
het ook raar dat bedrijven op het ge
deelte dat nog steeds de bestem
ming rioolwaterzuivering heeft even
eens het recht op een bedrijfswoning
krijgen. Door dat gedeelte en de rest
van het terrein in het nieuwe plan als
één bedrijventerrein te bestemmen,
creeërt het college volgens Bruin en
Weijers een nieuw bedrijventerrein.
En daarmee gaat het in hun ogen
voorbij aan een standpunt van de
raad dat er op nieuwe bedrijven
terreinen geen woningen meer mo
gen worden gebouwd.
Bruin en Weijers, die in maart 2003
aannemersbedrijf H. Daalder Zn.
van Piet en Linda de Bloois overna
men, vrezen dat bedrijfswoningen de
bedrijvigheid aantasten. De twee kre
gen dinsdagavond in het Eier-
landsche Huis steun van GroenLinks,
het CDA en de PvdA. De raads
commissie Grondgebied boog zich
daar over de bezwaren op het con
cept-bestemmingsplan. 'Een bedrij
venterrein is er om te werken en niet
om te wonen', aldus Arthur Ooster-
baan (GroenLinks). Een kleine meer
derheid van D66. WD en Texels Be
lang vond dat de oude woonrechten
wél in het nieuwe plan moeten blijven
staan.
Het college had in het voorontwerp
gesteld dat de woonrechten van het
bedrijventerrein zouden verdwijnen.
Zij deed dat op advies van bureau
Vijn dat toen nog de actualisatie van
verouderde bestemmingsplannen
begeleidde en later aan de kant werd
gezet. Nieuw overleg met de vaste
planschade-adviseur leerde burge
meester en wethouders dat het weg
halen van de ongebruikte rechten
toch aardig in de papieren zou kun
nen lopen en voegde de woon
rechten weer toe aan het plan. Een
rondvraag onder de ondernemers
leerde dat ze vnjwel allemaal van hun
recht gebruik willen maken. De advo
caat van Bruin en Weijers vond dat
het college de wijziging daadkrach
tiger zou moeten motiveren. Hij had
jurisprudentie bij zich waaruit het
college zou kunnen opmaken dat het
met bevreesd hoeft te zijn voor
schadeclaims. Wethouder Nel Eel-
man beloofde het materiaal te zullen
bekijken. Ze sprak op voorhand de
verwachting uit dat er waarschijnlijk
niets aan de woonrechten verandert.
'We hebben ons goed georiënteerd.'
Het college gaat er vanuit dat toe
komstige bewoners ondernemers of
werknemers zijn en dat die een beetje
overlast van andere bedrijven wel
tolereren.
Klasse
Bruin en Weijers zijn er ook verbolgen
over dat hun bedrijf in het nieuwe
bestemmingsplan op milieugebied in
de milieuklasse 1 is ingedeeld, terwijl
het nu milieuklasse 3 is. Dat betekent
dat er straks minder mag. Volgens de
aannemers dalen de panden daar
door in waarde en wordt het moeilij
ker om het bedrijf later te verkopen.
Volgens de aannemers hadden zij tij
dens de overname in 2003 nog te
horen gekregen dat de milieuklasse
niet zou worden aangepast. De twee
dreigen de waardevermindering op
de gemeente te verhalen.
Het college heeft ervoor gekozen op
het bedrijventerrein straks nog alleen
Leefgemeenschap Het Maarten
huis start binnenkort aan de
Ruijslaan bij De Koog met de bouw
van een vierde woonhuis. Volgens
directeur Peer Elstgeest heeft de
directie Gehandicaptenbeleid van
het ministerie van Volksgezond
heid, Welzijn en Sport toestem
ming verleend.
Met de bouw, die wordt uitgevoerd
door Bouwgroep Dijkstra Draisma uit
Bolsward, is een bedrag van onge
veer anderhalf miljoen euro gemoeid.
In het nieuwe huis komen zes appar
tementen voor verstandelijk gehandi
capten, een medewerkerswoning en
het kantoor van het Maartenhuis. Dat
is nu nog gevestigd in het gebouw
Arthur dat elders op het terrein staat.
Het nieuwe woonhuis komt er aan de
buitenkant ongeveer hetzelfde uit te
zien als de woonhuizen Brendaan en
Aveion waar verstandelijk gehandi
capten wonen onder begeleiding van
inwonende zorgverleners. Het
nieuwe huis is ontworpen door archi
tecten Marcel Uriot en Jan Pelgrim.
De laatste ontwierp ook Aveion en
Brendaan. Evenals die huizen krijgt
het nieuwe woonhuis een organische
bouwstijl.
Het verschil is dat de bewoners van
het nieuwe huis nagenoeg zelfstan
dig wonen. Zij knjgen elk een eigen
voordeur en naast een kleine ge
meenschappelijke keuken beschikt
elk appartement over een eigen keu
ken. zodat de bewoners zelfstandig
hun eten kunnen klaarmaken. In de
andere huizen wordt gezamenlijk ge
kookt en gegeten. Tussen de
medewerkerswoning en de apparte
menten komt een dichte muur, terwijl
bedrijven in de milieuklasse 1 en 2 toe
te staan, omdat er vorig jaar zes
nieuwe huizen aan de Langeveld-
straat zijn gebouwd. Omdat die hui
zen op minder dan dertig meter van
het bedrijventerrein staan, besloot
het college op basis van een rapport
van de Vereniging Nederlandse Ge
meente de milieuklassen in te perken.
Om toch rekening te houden, werd
Bruin en Weijers specifiek bestemd
als klasse 1 bouwbedrijf toegestaan.
Volgens de aannemers had de ge
meente bij de huizenbouw echter re
kening moeten houden met de bedrij
ven en moet ze niet over hun rug
proberen een fout te herstellen. Vol
gens hun advocaat gaat het college
er ook aan voorbij dat de dertig me
ter in het rapport als richtlijn wordt
genoemd en dus geen vaststaande
regel is. Op dinsdag 15 februari stelt
de raad het nieuwe bestemmingsplan
definitief vast.
De Waerden start
met jobcoaches
Stichting De Waerden heeft sinds
kort jobcoaches in huis die men
sen met een beperking op het ei
land kunnen helpen bij het vinden
en het behouden van een vaste
baan. De jobcoach steunt de werk
zoekende volgens March Heijnen
van De Waerden al vanaf het aller
eerste begin.
De jobcoach bekijkt wat iemand wil
en kan en zoekt mee naar een baan.
Daarna biedt hij ondersteuning tij
dens de inwerkperiode. 'Dat kan per
persoon verschillen. De, jobcoach
blijft ondersteunen tot het niet meer
nodig is. Daarna blijft hij contact hou
den met de werknemer en de werk
gever en hij kan altijd bij nieuwe za
ken of problemen worden ingezet.'
Volgens Heijnen zijn inmiddels twee
Texelaars zo aan een baan geholpen.
Mensen die voor een coach in aan
merkingen willen komen, moeten een
indicatie voor dagbesteding hebben
van het Regionaal Indicatie Orgaan.
De jobcoach kan worden betaald
vanuit een WAJONG-uitkeringen, een
WAO-uitkering of via uitkerings
instantie UWV.
De Waerden, gevestigd aan De Zes
in Den Burg. is een organisatie die
ondersteuning biedt aan mensen die
dat nodig hebben. De stichting werkt
samen met Noorderhaven in de
Texelse Reede, waar ze aan 9 bewo
ners 24-uurszorg biedt. De andere 12
bewoners vallen onder de zorg van
Noorderhaven. Daarnaast beschikt
de stichting aan De Zes over appar
tementen waarvan de bewoners kun
nen terugvallen op begeleiding en de
stichting biedt ondersteuning aan 40
zelfstandig wonende mensen en drie
gezinnen. Voor meer informatie over
de jobcoaches, March Heijnen, tel.
313772.
Een groep inwoners van De
Cocksdorp is bezorgd dat het
openbaar groen bij het Keidelplein
in de toekomst wordt veranderd in
parkeerplaatsen. Het groen krijgt
in het nieuwe bestemmingsplan de
bestemming doeleinden verkeer
en verblijf.
De bezwaarmakers vrezen dat de
gemeente het groen daardoor een
voudiger kan inwisselen voor extra
parkeerplaatsen. De raadscommissie
Grondgebied, die dinsdagavond be
zwaren tegen het ontwerpbestem-
mingsplan behandelde, heeft de be
zwaren op advies van het college
verworpen. Volgens burgemeester en
wethouders klopt het dat de groen
voorzieningen in beperkte mate voor
parkeervoorzieningen worden be
stemd, maar de zorg dat dat meteen
een vrijbrief is om het groen op te
heffen, wordt niet gedeeld. 'Het is
gebruikelijk dat bij aanleg van nieuwe
kering kon hij naar eigen zeggen nie
krijgen. Dit alles resulteerde uiteinde
lijk in een terugval in zijn oude gedrac
Volgens zijn advocaat is een onvooi
waardelijke celstraf van 4,5 jaa
daarom niet goed. Jorna is van me
ning dat zijn cliënt op zijn minst achj
maanden voorwaardelijke straf moe
krijgen en dat hij zich voor zijn versla
ving moet laten behandelen.
De rechtbank doet 1 februari onpe
13.30 uur uitspraak.
pro
bez
der
parkeervoorzieningen overleg mepg
bewoners plaatsvindt.'
Volgens de bezwaarmakers do«Aan
extra parkeerplaatsen afbreuk aan dLet
kindervriendelijkheid van het Keide!^^
plein en kunnen ze ook leiden t(L0O
extra verkeer naar het plein dat deeiDen
is afgesloten om doorgaand verkeesjaa
tegen te gaan. Volgens de bezwaa^Q
makers is er evenmin behoefte aaeers
nieuwe parkeerplaatsen, omdat alj'
bewoners van het plein al een eige_err
parkeervoorziening hebben. Volgenijer
het college is er bewust voor gekotoe
zen in het nieuwe plan de huidig>berj
bestemming groenvoorziening te l=af|^
ten vervallen, omdat het later anderiren
erg lastig wordt om alsnog parkeer ond
plaatsen te kunnen realiseren. Eestu(l
parkeerplaats is in strijd met de bevan
stemming groenvoorziening, maal
ais hetzelfde gebied de bestemmirsnjeL
verkeer en verblijf heeft, mag er v,-ma^
openbaar groen zijn. b
Het openbaar groen bij het Keidelplein wordt
W at ik zeggen
er bij de andere huizen een open ver
binding is met de woongedeelten van
de begeleiders. Volgens Elstgeest is
het de bedoeling dat het nieuwe huis
eind dit jaar klaar is. De toekomstige
bewoners wonen nu nog in de andere
woonhuizen van ds leefgemeen
schap. Het gebouw Arthur wordt na
het vertrek van de kantoren in gebruik
genomen voor diverse vormen van
therapie. Volgens Elstgeest worden
de komende tijd fondsen aange
schreven voor de inrichting van het
huis en de directe omgeving.
Plannen van het Maartenhuis om na
de opening van het nieuwe huis in
Brendaan en Aveion met minder be
woners te gaan werken, zijn van de
baan. Doordat diverse regelingen
voor zorgvernieuwingsgelden afgelo
pen jaar zijn afgeschaft, moeten er
volgens Elstgeest om financieel ge
zond te blijven toch nieuwe mensen
worden opgenomen. 'In de loop van
het jaar gaan we actie ondernemen
voor vier nieuwe bewoners die ook
gebruik kunnen maken van onze dag
besteding.' Het Maartenhuis heeft
plannen om na de bouw van het
vierde huis eventueel aan een vijfde
huis te beginnen. Als dat lukt, verhui
zen de bewoners van woonhuis
Maarten naar dat nieuwe huis en
wordt Maarten heringericht als
logeerhuis voor verstandelijk gehan
dicapte kinderen en hun familie, zo
dat zij op vakantie kunnen. 'Vanuit het
zorgkantoor is aangegeven dat daar
op het moment veel behoefte aan is.
Als het doorgaat, krijgt huis Maarten
ook weer de bestemming die het
vroeger heeft gehad toen dat nog het
Kinderdok was.'
Wereldwinkel
Uit de ingezonden brief van de
Wereldwinkel is mij een en ander dui
delijk geworden. Voor de geïnteres
seerde Texelaars wil ik het nog een
keertje uitleggen. Overigens vallen
mijn frustraties reuze mee, ik vind het
eerder vermakelijk... Maar dit terzijde.
In 2003 wilde ik exposeren in Tusse
de Banke. In overleg met de ambte
naar die het rooster beheert, koos ik
voor de periode begin december. Vol
enthousiasme ging ik aan de slag.
Kort voor de opening - het-werk was
al ingelijst en de uitnodigingen op de
post - belde een nogal gegeneerde
ambtenaar: Heel spijtig, maar er was
een vergissing gemaakt. Ik moest
plaatsmaken voor de Wereldwinkel.
In een vriendschappelijk onderhoud
met de wethouder bleek daarvan
niets op papier te staan, terwijl ik een
huurovereenkomst had getekend. Zij
zag haar dwaling in en de Wereld
winkel moest net als ieder ander ge
woon aansluiten in de rij.
In 2004 heeft de kunstadvies
commissie in overleg met de wethou
der een tentoonstelling gepland van
Blok van der Velde. De periode in de
cember bleek vrij. Conform de ge
meentelijke richtlijn werd de tentoon
stelling ingeroosterd om er
vervolgens - u raadt het al - achter te
komen dat Blok moest plaatsmaken
voor de Wereldwinkel. Er volgde pro
test, maar kennelijk maakt een dode
kunstenaar politiek een stuk minder
indruk dan een levende.
De Wereldwinkel beroept zich op een
mondelinge afspraak en 'mogelijk zijn
er mensen die van een dergelijke af
spraak niet weten'. Dat is precies de
vinger op de zere plek: zelfs de kunst
adviescommissie en de behandelend
ambtenaar zijn er niet van op de
hoogte, en de wethouder die het
mogelijk wel weet, geeft geen open
heid. Een nogal teleurstellend staal
tje van zeggen wat je doet en doen
wat je zegt, wat toch geldt als lei
draad van het zittende college. Je
vraagt je af in wat voor soort demo
cratie deze mensen menen te leven.
De Wereldwinkel hoopt dit jaar weer
te kunnen exposeren. Maar dat is nu
jammer: de kunstadviescommissie
heeft Blok van der Velde meteen al
opnieuw ingeroosterd voor dezelfde
periode. Nu ben ik zeer benieuwd wat
er in december in Tusse de Banke te
zien zal zijn.
Mocht het college in al haar wijsheid
beslissen dat 'goede doelen' een
voorkeursbehandeling verdienen,
ben ik de eerste die dit van harte zal
toejuichen. Maar het zou het college
sieren wanneer dat in openheid ge
beurt en niet door middel van een
mondelinge afspraak waarvan som
mige mensen niet op de hoogte zijn.
Dan kan ik de Waddenvereniging.
Artsen zonder Grenzen, Amnesty In
ternational, stichting Lekker Dier. de
Hartstichting, het Dierenbevrijdings
front en al die andere weldoeners at
tent maken op de ongekende moge
lijkheden van het Texelse
cultuurbeleid: verbeter de wereld,
begin op Texel.
Henk Noorlander,
Den Hoorn.
^at ik zeggen wou...
Loodsmansduin (19)
Tot dusver heb ik alle reacties over
Loodsmansduin gelezen en ik wil er
toch de mijne aan toevoegen. Blij dat
er zó wordt gereageerd. En de be
wuste brief kon er voor mij ook nog
wel bij toen ik thuiskwam na een be
zoek aan mijn man, die plotseling met
een hartinfarct in het ziekenhuis was
opgenomen. Samen met deze brief
ontving ik veel kaarten van onze
vrienden uit Den Hoorn en Den Burg.
Hoe ik mij toen voelde? Als een asiel
zoeker die al jaren in Nederland
woont, een gezinnetje heeft en plot
seling het land uit moet. Dertig jaar
lang kwamen wij op Loodsmansduin
en nu moeten we weg. In eigen land.
Nee, wij hoeven met weg, maar onze
stacaravans wel. Het is als een boze
droom: nergens iets van afweten en
dan: 'Rot op'. Ik heb vreselijk gejankt,
want ik ben carapatiënt en móet aan
zee zijn. Elk jaar zijn we zeven maan
den op Texel. En we voelen ons thuis
in het kerkelijke en sociale leven, le
dereen kent Ton Wiermga: meehel
pen met de rommelmarkten, oud
papier voor ZDH ophalen, helpen bij
de Landbouwdag en diverse andere
klusjes. De heer Mathijsen verschuilt
zich achter de gemeente Texel, maar
toen ik even belde, wisten de diverse
raadsleden van niks. Zelfs de dorps
commissie van Den Hoorn wist van
niks. Er zullen ongetwijfeld zaken zijn
die niet met de bestaande regels stro
ken. Het verbaast me wel dat er dan
niet eerder is ingegrepen. Nu zijn wij
daar de dupe van. Het personeel van
Loodsmansduin zegt zelfs blij te zijn
met vaste gasten zoals wij, want: 'die
ruimen de rotzooi op'. Ja hoor, vooral
in het hoogseizoen. Achter ons het
terrein rond toiletgebouw 10 en de
afwasbakken ontstoppen, vuilniszak
ken meenemen, plees boenen en bij
de campers kijken waar de meeuwen
bij de vuilniszakken zitten. Boven
dien, in de afgelopen jaren zijn er
plekken gecreëerd waar nooit een
camper heeft gestaan. Het was na
tuur. Nu zijn het straatjes. Toer-
caravans af en aan? Ik wijs zo de
plekken aan, waar stukken terrein
door de wisseling kapot worden ge
reden. En kijk op het natuurterrein
waar de caravans op elkaar staan. Wil
de heer Mathijsen dit terug?
Daarbij: ons ontnemen wat wij na ja
ren sparen hebben opgebouwd?
Samen hebben we een band met
Loodsmansduin. En, gezien de inge!
zonden brieven, schuilt daar voor ie
dereen een verhaal, een herinnering n(
achter. Vroeger werden ze plees g,
oppers genoemd, scholieren dit p
vakantiewerk deden op Loodsmansj g,
duin. Elf jaar geleden is onze jongste a
dochter, een pleesopper, met ee r,
andere pleesopper getrouwd. Zó ka' fi,
het gaan: één uit Drenthe en één u d
Noord-Brabant. En wij hebben er ir> fi
middels weer kleine pleesoppertja jr
bij. Die komen ook weer met hu' n-
caravan op Loodsmansduin. En i w
het voorjaar bij ons. n
Ik wil de heer Mathijsen voorstellen
eens in het hoogseizoen voor veer c
tien dagen met een caravan me e
voortent achter toiletgebouw 10 t« b
gaan staan en dan twee seizoen te v
genieten. v
Mensen van Texel, pleit voor ons. D« v
middenstand, de kerken, het sociak z.
leven en de sport. We rekenen oc fi
jullie. Van Loodsmansduin weg' o
Nooit, wij zijn er op 1 april gewoo' s
weer. Texelaar met de Texelaars. f
w
C. Wieringa-de Haan
Zuidlaren fc
at ik zeggen
\\/at ik zeggen wou...
W'at ik zeggen
Wereldwinkel (2)
Het bestuur van de Wereldwinkel
heeft onzes inziens ongelijk waar ze
stelt dat aan mondelinge afspraken
zomaar een langdurige rechtsgeldig
heid ontleend kan worden. En mét
wie is die mondelinge afspraak eigen
lijk gemaakt? Wie is hier de verant
woordelijke? Waarom is het ko moei
lijk dat schriftelijk vast te leggen?
Kunstenaars die in Tusse de Banke
willen exposeren, maken hiervoor
toch ook lang van tevoren een schrif
telijke overeenkomst met de ge
meente?
In ons Pamflet omtrent Niets naar
aanleiding van de expositie Niets,
hebben wij reeds de willekeur en des
interesse van dit gemeentebestuur
gehekeld waar het om kunstbeleid
gaat. Dit is er met. Onwil? Onkunde?
Wij krijgen geen antwoord op onze
redelijke vragen. Wethouder Hin
zwijgt in alle talen. Zowel levende als
dode. De kunstcommissie zweeft in
een duistere luchtledigheid en kan op
deze wijze geen tentoonstellings-
programma vaststellen. De tijd dat de
politiek gebaseerd was op monde
linge toezeggingen dateert uit het
feodale kastesysteem, met alle wille
keur en vrolijke conflicten, van dien,
maar past niet in een moderne demo
cratie. Maar dat wist u eigenlijk al.
Met alle respect voor het werk en de
inzet van de Wereldwinkel,
Ineke Kuiper,
Patrick Tanghe,
Den Burg.
Wat ik zeggen
Loodsmansduin (21)
In het artikel 'Wij zijn niet van steen'
in de Texelse Courant van vrijdag 14
januari wordt verteld dat de RST be
zig is met een inhaalslag om voorzie
ningen van hoogwaardige kwaliteit te
leveren. 'Het vergt investeringen van
honderdduizenden euro's.' Tegelijker
tijd zegt men dat de RST een kwets
baar bedrijf is door de weersafhan
kelijkheid. Waarom gooit de RST dan
een vast inkomen van jaarlijks ruim
300.000 euro weg? Inkomsten van
stacaravans zijn zeker en onafhanke
lijk van het weer.
Kan de RST wel rekenen? Wel op de
stacaravanbezitters van Loodsmans-
Loodsmansduin (18)
Nu Staatsbosbeheer en de gemeente
Texel in alle toonaarden ontkennen
ook maar iets te maken te hebben
met de komende ontruiming van
camping Loodsmansduin, tovert de
directeur van de RST, drs. H.A.L.
Mathijssen, in de Texelse Courant
van 14 januari een derde konijn uit de
hoge hoed. Nu is de belastingdienst
weer de oorzaak van het drama, want
deze zou WOZ-belasting over sta
caravans gaan heffen. Het telefoon
tje naar de belastingdienst van de
gemeente Texel was erg kort. Nee, er
wordt geen WOZ-belasting over sta
caravans geheven. Nee, er is ook
geen enkel voornemen dat in de toe
komst te gaan doen. Elke nieuwe
smoes, want zo mag je dat zo lang
zamerhand wel noemen, blijkt nog
stommer dan de vorige.
Jan Dirk Bildt,
Amsterdam.
duin: zij staan garant voor een zeker
en vast inkomen en daarbij is Texel
ook nog eens zeker van een vaste
stabiele groep van honderden trouwe
gasten Inderdaad, de RST is niet van
steen, de RST is van beton.
J. Visser,
Hallum.
(gast sinds 1975)
Loodsmansduin (20)
Sinds 38 jaar verblijf ik op kampeer
terrein Loodsmansduin, de laatste 17
jaar in een stacaravan. Na zijn onple
zierige kerstbrief heeft directeur Mat
hijsen in de Texelse Courant van vrij
dag 14 januari een reactie gegeven.
Daar wil ik graag op in gaan.
In het artikel lees ik dat er in het ver
leden het nodige schortte aan de
verhouding tussen de bedrijfsleiding
en de gasten en ook tussen het per
soneel onderling. Mathijsen was de
aangewezen man om hierin te bemid
delen. Van de huidige sfeer onder het
personeel ben ik niet op de hoogte.
Wel kan ik melden dat de verhouding
tussen de RST en de langkampeer-
ders er de laatste tijd niet op vooruit
is gegaan. Opmerkelijk is verder dat
in de brief aan de stacaravanhouders
de natuurwaarde van het terrein een
prominente rol speelt bij de motive-
nng. De directie is er blijkbaar niet van
op de hoogte dat stacaravans in het
verleden juist zijn geïntroduceerd om
schade aan het terrein te beperken.
Of toch wel. In het interview met de
heer Mathijsen lees ik hier opeens
niets meer over. Zelf voelt hij zich
gegriefd wanneer hij wordt omschre
ven als 'de man uit Doetinchem'. Hij
is immers ook maar een mens. Een
kostbaar mens. Rekent u even mee
De afstand tussen Doetinchem en
De Koog is 230 kilometer. Heen en
weer naar Texel kost, a raison van 30
cent per kilometer. 138 euro. Samen
met de kosten van de veerboot geeft
dat een totaal van 160 euro. Anders
gezegd, de reiskostenvergoeding die
de directeur van de RST elke negen
werkdagen knjgt uitgekeerd, is net zo
hoog als de prijs van een jaarplaats b
op Loodsmansduin. Een gegeven da 0
aanknopingspunten biedt als wee g
eens wordt vergaderd over de wijze s
waarop het rendement van de RSï g
kan worden verhoogd.
Mathijsen stelt dat de belangen var n
de stacaravanhouders wel geschaac v
mogen worden zolang dat maar ter n
bate is van de RST. Even voor d:
duidelijkheid, de RST bestaat slechts d
bij de gratie van de toeristen. Eer g
fatsoenlijk bedrijf mag best aan zictv y
zelf denken, maar houdt daarnaas!
rekening met aspecten als klanten, g
omwonenden en milieu. Zo niet de
directeur van de RST. Hij heeft een
goed verhaal. Hij stuurt zijn meesi
trouwe gasten weg, namelijk ruinf n
200 families waarvan velen al tiental' v
len jaren lang op Loodsmansduin t,
kamperen. Dat hij dit verkoopt als v
rekening houden met de belangen
binnen de RST en de continuïteit van
het bedrijf kan op zijn gunstigst worl a
den afgedaan als moderne managen
praat. Het is de hoogste tijd voor de
RST om, in het belang van de contï'
nuïteit van het bedrijf, terug te kereit
naar de oorspronkelijke uitgangspunt
ten. v
Niels Krooru j
Lelystad'
Discussie
gesloten
In afwachting van verdere ont
wikkelingen is de discussie rond
Loodsmansduin voorlopig geslo
ten. Tot die tijd nemen wij geen
ingezonden brieven over dit on
derwerp meer op.
De redactie
