Jeugd krijgt eigen
rubriek in de krant
SssttöismrnsmM
Een verrassend bezoek
Inzameling voor Azi
Prijsvraag
Voorleeswedstrijd
Recept
Wentelteefjes
Bedrijvig/i^V/
COURANT
.TEXELSE
Over de krant bij de krant
'Water schoner terug dan het eruit komt'
TV r-iKn^j^
tjOrA
ioukaïtï
De Texelse jeugd krijgt dit jaar
een eigen rubriek in de krant. Om
kinderen te stimuleren vaker de
krant te lezen, startte de Texelse
Courant vorig jaar met de rubriek
Klasse(n)werk!. Daarin konden de
kinderen van groep 8 van het Texelse
basisonderwijs beurtelings schrijven
over de zaken die hen bezighoudt.
Het project werd enthousiast opge
pakt door de scholen en na een
evaluatie is besloten door te gaan,
zij het in een iets andere opzet.
Een keer per maand, in principe op
de laatste vrijdag van de maand,
mogen de leerlingen van de hoog
ste groepen een artikel (of een serie
kleinere stukjes) maken voor de
krant. Die worden in een speciale
jeugdrubriek opgenomen. Daaraan
gaat een bezoek aan de redactie
vooraf waarin zij meer te weten
komen over het maken van een
krant. Dan gaan de kinderen zelf
aan de slag. Het is de bedoeling dat
de rubriek uitgroeit tot een 'open
podium' voor de Texelse jeugd, die
kan reageren op de geplaatste arti
kelen en ook zelf kopij aanleveren.
De groepen 7 en 8 van De Akker
bijten de spits af. Zij maakten hun
eigen krant voor de krant, compleet
met foto's én strip.
Weet jij een leuke naam
voor de nieuwe jeugdrubriek in
de Texelse Courant?
Doe dan mee aan onze
prijsvraag. Verzin een toe
passelijke naam en geef die
door aan onze redactie.
Je maakt dan kans
op een boekenbon!
Meedoen kan tot 26 februari.
Vorige week was de landelijke
voorlees- wedstrijd. Basisschool
de Akker deed daar ook aan mee.
Daar moesten kinderen uit groep
5 tot en met 8 een prentenboek
voorlezen aan kinderen uit groep
1 tot en met 4.
Meester Jeroen begon een paar
weken terug met een prentenboek
voor te lezen.
Daarna zei hij dat wij ook zouden
gaan voorlezen uit zo'n boek, voor
jongere kinderen.
ledereen kreeg een paar kinderen
aan zich toegewezen en ging daar
na enige dagen oefenen aan voor
lezen. Het was een prachtig gezicht
om overal door de school heen
groepjes kinderen te zien voorle
zen. Het op deze manier aan elkaar
voorlezen werd door alle kinderen
als erg leuk en grappig ervaren. Het
is natuurlijk niet iets dat vaak voor
komt. maar wat de kinderen betreft
mag het veel vaker gebeuren.
Wil jij reageren?
Als je wilt reageren op een
van de stukjes in deze rubriek
of zelf nieuws wilt aanleve
ren, mail dan naar de redactie:
redactie@texelsecourant.nl.
Natuurlijk kun je ook bij
de redactie in de
Warmoesstraat langskomen.
Categorie Ontbijt
Aantal personen 2
Bereidingstijd 00:20:00
BENODIGDHEDEN
5 deciliter volle melk
1 ei
100 gram boter
8 sneetjes oud casinobrood
100 gram kaneelsuiker
BEREIDINGSWIJZE
Doe de melk en het ei
in een beslagkom.
Klop de melk en de eieren los.
Doe de boter in de koekenpan
en zet deze op een hoog vuur.
Verhit de boter.
Haal de sneetjes brood door
het melkmengsel en
laat ze uitlekken.
Doe het brood in de
koekenpan en bak het aan
een zijde goudgeel.
Draai het brood om en bak
ook de andere zijde goudgeel.
Bestrooi de wentelteefjes
met kaneelsuiker en
serveer ze direct.
De oud-Texelse Trijnie Boon uit
Blaricum schrijft sinds haar pen
sionering af en toe een kort verhaal
voor de Dutch Courier, een maand
blad voor de Nederlandse ge
meenschap in Australië. Enige tijd
geleden publiceerde zij daarin on
derstaand verhaal, over een be
zoek dat zij bracht aan haar ge
boorteplaats.
Als mensen horen dat ik op Texel
geboren ben krijg ik altijd de reactie:
'Wat leuk om op zo'n mooi eiland op
te groeien. Daar ga je zeker vaak naar
toe.' Nee, voor mij was het met leuk.
Daarom beperk ik mijn bezoeken tot
eens in de een of twee jaar. Deze
zomer was het al weer twee jaar ge
leden en omdat ik mijn nicht beloofd
had haar nieuwe appartement te be
kijken moest het er toch eindelijk van
komen. Daarbij vond ik dat het de
hoogste tijd werd om te kijken in
welke staat het graf van mijn vader
verkeert.
Op 22 juli ga ik dus een paar dagen
bij mijn nicht logeren. Zij is die dag
pas om half vijf thuis, maar ik ben al
vroeg in de middag op Texel en be
sluit een wandelingetje door Den
Burg te maken. Het is broeierig en het
verbaast mij dat er met dit mooie
strandweer zo veel mensen door het
dorp lopen. Op mijn gemak wandel
ik door de oude straatjes en probeer
iets te herkennen van vroeger. Bij
voorbeeld het huis van tante Janie,
waar ik zo veel goede herinneringen
aan heb. Ik weet niet zeker of ik het
gevonden heb. Alles is zo anders. Op
een terrasje drink ik iets en droom
een beetje weg en voor het eerst in
mijn leven voel ik mij toerist onder de
toeristen. Op de terugweg realiseer ik
mij dat ik langs het verzorgingshuis
loop waar mijn moeder de laatste ja
ren van haar leven heeft gesleten.
Wat ben ik daar vaak met lood in mijn
schoenen heen en intens verdrietig
terug gegaan. Nu loop ik door die
straat en voel weinig emoties. Ik ben
blij omdat ik niet verwacht had dat dit
verdriet ooit kon slijten. Ik realiseer mij
ten volle: 'Het is voorbij... over.'
's Avonds stelt mijn nicht voor naar
mijn geboortedorp De Cocksdorp te
gaan, naar de wekelijkse zomer-
markt. Als we bij het dorp aankomen
is het erg druk, omdat er ringsteken
is. Onder de dijk aan het eind van het
dorp vinden wij een parkeerplek en
we lopen via de markt richting ring
steken. Als ik de huizen passeer waar
vroeger familie of bekenden woon
den, komen er veel herinneringen
boven. Ook zie ik dat waar het
schuurtje stond waar ik 43 jaar gele
den mijn vader dood vond, een nieuw
huis is verrezen. De plek is onherk
baar geworden. Ik vind het met e- 1,
Halverwege het dorp word ik aangjl
sproken: 'Ben jij Trijnie? Wat leuke I
je weer eens op Texel bent.' Ik zie i*
bekend gezicht dat veertig jaar oi
is geworden. We lopen door en
seren een bank waarop een mam
een vrouw zitten. Mijn nicht spref
ze aan en wijst naar mij: 'Zien jul
wie dit is?' De mensen hebben ge
idee. Verrast reageren zij als wij a jj
elkaar worden voorgesteld. Een I
langstellend praatje volgt en als
onze weg vervolgen, merk ik dat
mij welkom voel in mijn geboor
dorp. Tot slot drinken wij een koj
koffie bij een neef en zijn vrouw en
wij 's avonds laat terugrijden, ben
weer helemaal 'bij'.
Voor de volgende morgen is een
zoek aan het kerkhof gepland. Ri
tig en onveranderd ligt het aan
rand van het dorp in een klein stu
bos: het Molenbos. Hier ligt mijn
der al 43 jaar temidden van de me
sen die hem dierbaar waren. In
loop der jaren zijn er verschillen
graven geruimd en zijn kinderen
kleinkinderen in hun plaats gekomefv
Die hebben geen grauwe betonn
steen met zwarte letters, maar e
kunstwerk van natuursteen, glas
metaal. De oude verweerde sten
blijven bewaard en staan als stren
wachters langs de rand van
dodenakker. De steen van mijn vai '.r°n'
staat daar nog niet bij. Ik moet ze
even goed kijken of de keu
opgeborstelde steen echt mijn
ders graf is. Vol trots toont mijn nid
mij de grijze bloempot met het roze j^el
struikje dat overvloedig bloeit (zij v
zorgt dit). Het geheel komt chique
onwerkelijk over en past voor it
gevoel met bij de slordige, naar wi
vis en zout water ruikende en tab
pruimende oude man. Het I
surrealistisch. Al pratend lopen j
een rondje over het kerkhof en tj
doet mij goed herinneringen op
halen, zodat het dorp uit mijn jeul
weer gaat leven. Voor wij weggaa
kijk ik nog een keer naar mijn vadr
graf. In mijn ogen ligt hij daar als i^es
soort dorpsoudste, opgepoetst zc
hij er in zijn leven nooit uit heeft
zien. Ik moet een beetje lachen,
had hij nooit kunnen dromen. HeL„
mij duidelijk: de beheerder van li
kerkhof behandelt de steen perfe
en mijn nicht verzorgt het roosje
liefde. r
Nog een paar dagen blijf ik op Tef^
en ik toer wat rond. Als ik weer nëa"
de overkant ga, heb ik het gevoel <ra
ik afscheid heb genomen van yff?"'
'oud zeer' en dat ik Texel mét andsr'
ogen ben gaan zien. °e c
'olgc
lann
>134
De kinderen van De Akker uit
groep 7 en 8 hebben op maandag
17 januari een bezoek aan de
redactie van de Texelse Courant
gebracht en ze hebben daar een
heleboel gezien en gehoord.
Maandag gingen wij naar de redactie
van de krant. Er was een mevrouw
die van alles vertelde over de krant.
Eerst gingen we naar Joop, dat is
een journalist. Daarna naar Jeroen,
die ook een journalist is en die
vooral achter de brandweer en de
politie aan zit. Er waren veel kranten
uit 1950 tot 2003. Die waren erg dik
en 2004 moet nog komen.
Je mocht helaas niks aan raken
van de mensen die daar waren. Er
waren nog meer journalisten, maar
die waren er niet. Een van hun was
op vakantie en de ander was ergens
anders. Joop maakte een artikel
over sport. Jeroen had een pieper
van de brandweer.
De mevrouw die ons rondleidde,
bracht ons naar de fotokamer. En
ook naar de krantenbewaarkamer.
Zij liet ons een heel oud fototoestel
zien, die vrouw is ook journalist, dus
ze wist er best wel veel van. Daarna
gingen we met de auto's terug naar
school om dit artikel te schrijven
VRIJDAG 28 JANUARI 2005
IU Y 1-. I V L.
Mareis wint
eenvoudig
Bijna het voltallige team van
basketbalvereniging De Mareis trad
zondag aan tegen Wieringerland, dat
met maar zes spelers naar Texel was
gekomen. Het was van tevoren be
kend dat Wieringerland over goede
schutters beschikt en het spel daarop
zou instellen. Daarom werd de ge
vreesde zoneverdediging van De
Mareis iets aangepast. Normaal
wordt met twee man voor en drie
achter gespeeld, nu met drie voor en
twee achter. Wieringerland werd hier
door verrast en probeerde vergeefs
de Texelse muur te doorbreken. Daar
entegen liep de aanval van De Mareis
gesmeerd, waarbij vooral Nico
Kikkert met 33 punten met was te
stuiten, zodat al snel een comforta-.
bele voorsprong werd behaald. Babis
Papadopoulos en Eric Heijenk moes
ten enige tijd met een blessure naar
de kant. Maar zelfs zonder deze
goaltjesdieven wist De Mareis uitein
delijk de wedstrijd vrij eenvoudig met
75-43 naar zich toe te trekken.
Thamayka Barhorst
wint op open dag
Thamayka Barhorst uit Den Burg
mag een keer mee als medewer
kers van EcoMare op het wad zee
honden gaan uitzetten. Thamayka
en haar familie leverden op zondag
op de open dag van EcoMare drie
oude mobiele telefoons in, waar
mee zij kans maakten op deze
prijs. De datum waarop de winnaar
- met een van haar ouders - het
ruime sop zal kiezen, is nog niet
bekend, maar dit zal waarschijnlijk
ergens in maart zijn. In totaal wer
den 47 oude telefoons ingeleverd.
De open dag van EcoMare werd door
1344 mensen bezocht, waarbij vooral
de kinderactiviteiten in het restaurant
veel aandacht kregen. Menig kind
liep geschminkt rond, er werden tien
tallen buttons gemaakt en er enthou
siast gespeeld met het visspel. Meer
dan zestig kinderen deden mee met
de speurtocht en zochten in het hele
gebouw naar letters. De speurtocht
werd gewonnen door Joren en Ward
Bakker uit Den Burg. Zij krijgen hun
prijs thuis gestuurd.
Het is nog steeds mogelijk oude te
lefoons in te leveren bij EcoMare en
bij Het Olijfblad in Den Burg. De op
brengst van deze actie komt ten
goede aan Dorcas Hulp en de
zeehondenopvang van EcoMare.
Meer informatie over de actie is te
vinden op de vernieuwde website
www.ecomare.nl.
Bezoekers luisteren in de technische ruimte naast de onderwaterzaal van EcoMare naar de uitleg van Wiebe Sijtsma.
Zeewater in de bassins of zeewa
ter in de aquaria in de onderwater
zaal. Het ziet er niet meer dan lo
gisch uit dan dat het er gewoon is.
Tijdens een rondleiding achter de
schermen liet EcoMare afgelopen
zondag tijdens de open dag zien
dat het zeewater toch niet hele
maal vanzelf door de leidingen
stroomt.
Onder leiding van medewerker Wiebe
Sijtsma gingen voor de gelegenheid
de deuren van de technische ruimte
naast de onderwaterzaal open en
mochten de bezoekers langs de
pompen, leidingen en filters van het
waterbehandelingssysteem lopen.
Sijtsma legde uit hoe water uit de
Noordzee via een pijpleiding naar het
centrum voor wadden en Noordzee
wordt gepompt en na filtering over de
bassins en aquaria wordt verspreid.
'In totaal hebben we hier anderhalf
miljoen liter circulerend zeewater',
aldus Sijtsma. 'Na gebruik gaat het
weer gefilterd terug de Noordzee in.
We zijn hier niet groener dan groen,
maar we kunnen wel zeggen dat het
schoner terug gaat dan dat het eruit
komt.'
De bezoekers kregen ook uitleg over
het luchtbehandelingssysteem dat
ervoor zorgt dat er in de onderwater
zaal bij zowel veel als weinig bezoe
kers doorlopend een constante
omgevingstemperatuur van achttien
graden is en dat de ruimte altijd van
verse lucht is voorzien. Via een C02-
snuffelaar wordt de hoeveelheid uit
geademde lucht in de gaten gehou
den en als bij veel bezoekers de
hoeveelheid koolstofdioxide oploopt,
wordt er automatisch verse zuurstof
aangevoerd. Door zowel de ruimte
als het water (zestien graden) op een
constante temperatuur te houden,
wordt voorkomen dat de vissen en
schaaldieren door oplopende tempe
raturen het loodje leggen. 'Dat ge
beurde in de ruimte die we voor de
onderwaterzaal hadden nog wel. Dan
zag je de dieren sterven als het warm
werd en het is met leuk als dat ge
beurt.' De open dag trok 1344 bezoe
kers, een paar honderd minder dan
een jaar geleden. Volgens woord
voerster Renée Smal werd die open
dag in maart gehouden, waardoor er
al meer toeristen waren. De inlever-
actie voor oude mobiele telefoons
leverde 35 mobieltjes op.
Eetcafé Vincent
heropend na
verbouw keuken
In augustus hadden ze het even
helemaal gehad. Het was afgela
den druk in het restaurant, in de
keuken was de kok driftig op zoek
naar de laatste lege plekjes waar
hij toch nog iets zou kunnen neer
zetten en onderling begon span
ning te ontstaan.
Mirjam van der Ploeg van eetcafé
Vincent nam een wijs besluit en gaf
Vincent Hoekstra en kok Chris Peters
elk een stuk papier in handen om uit
te tekenen hoe ze de te kleine keu
ken dan graag zouden willen hebben.
De twee bleken nagenoeg dezelfde
ideeën te hebben en begin deze
maand ging de deur van het eetcafé
aan de Grensweg in de Dennen op
slot om te plannen uit te voeren. 'De
oude keuken is daarna volledig
gestript, alles is eruit geweest en we
hebben hem helemaal vervangen
door nieuwe apparatuur', vertelt
Hoekstra. Afgelopen week legden
werknemers van De Vier (die voor
heen bij de VEM werkten) en Jaap
Kooger van klusbedrijf Fon Eiges er
de laatste hand aan en vanaf vanmid
dag is de zaak heropend.
Met de nieuwe keuken is de capaci
teit van het eetcafé verdubbeld. 'We
hopen dat we naar honderd bezoe
kers kunnen gaan. maar we moeten
eerst maar eens zien hoe het in de
praktijk uitpakt', aldus Van der Ploeg.
De nieuwe keuken is onder meer
voorzien van extra afzetruimte voor
het eten dat moet worden opgediend.
'Volgens de ARBO-eisen is hij nu ook
weer helemaal geschikt voor de toe
komst', aldus Hoekstra. De vorige
keuken was ongeveer vijfentwintig
jaar oud en in de loop der jaren in
delen aangepast en verbouwd.
Hoekstra en Van der Ploeg namen het
eetcafé, voorheen restaurant Grens-
zeloos, ongeveer een jaar geleden
over. Toen werd het eetgedeelte aan
de voorkant al stevig onder handen
genomen. Volgens Hoekstra is het
eerste jaar goed verlopen. 'Je hoort
vaak het geklaag dat het slecht gaat,
maar daar hebben we afgelopen jaar
weinig van kunnen merken. De eco
nomie is weer aan het aantrekken.'
Over een tijdje willen Hoekstra en Van
der Ploeg ook het terras verbouwen.
De kinderen hebben een inzame
ling voor Azië gehouden. Ze haal
den allerlei dingen op bij men
sen.
Zo liepen op 18, 19 en 20 januari
Niels Drijver, Elfnede Dennenberg,
Elise Brouwer, Manon Daalder,
Annemieke en Ruben van Tatenho-
ve langs de deuren om oudpapier,
glasflessen en statiegeldflessen op
te halen. Ze zijn langs Oost, Zeven
huizen en Oosterend geweest
Sommige mensen gaven
geld en dat was natuurlijk
Op een gegeven moment
ze ook splitsen, want met z'n
is een beetje veel. Voor het
papier en de giazen flessen
we geld en de statiegeld
namen we mee naar KOOT.
kregen we er geld voor. We hebb
ongeveer e150,- opgehaald vo
Azië.
