Drie ex-leden van Nilsson in nieuwe band Eelman Rudy Pinas zwarte schapenscheerder van Texel 'Hij wilde leren en had ook de juiste instelling' OSG-scholieren in de ban van rappers 'Veel veranderd in muziekwereld' ;j*r .TEXELSE g COURANT" Oud-scholier in show over zinloos rechts Texelaar Mark Gademan. oep wordt teerd. En ook overl DINSDAG 8 MAART 2005 'Ik trap je eruit als het niet gaat', zei Cees Commandeur ruim twintig jaar geleden recht voor zijn raap bij hun eerste ontmoeting. Comman deur en de jonge stagiair Rudy Pinas namen beiden een soort gevechtshouding aan, schoten in de lach en een jarenlange vriend schap was geboren. Drie maanden lang verbleef de toen 24-jarige Pinas uit Suriname in 1983 op De Stolp van de familie Commandeur. Zaterdag presenteerde Pinas bij Nauta Boek een boekje over de bij zondere ervaringen die hij tijdens zijn stage opdeed. De zwarte schapenscheerder heet het 39-pagina's tellende werk en de titel slaat op Pinas. Commandeur nam hem tijdens de stage meerma len mee naar andere schapenboeren en leerde hem zo de nodige kneep jes van het vak. Voor zover bekend is Pinas de eerste Surinamer die op het eiland leerde schapenscheren en mag hij daarom de eerste zwarte schapenscheerder in de Texelse ge schiedenis worden genoemd. Hoofdlijn in het boek zijn echter vooral de goede ervaringen die Pinas als jonge Surinamer op Texel opdeed. Met name de wijze waarop de fami lie Commandeur hem opvang, maakte een blijvende en diepe indruk op Pinas. Als student van de Middel bare Landbouwschool in Utrecht moest Pinas stagelopen en zijn eer ste voorkeur was uitgegaan naar een boer in Houten. Dat was mooi dicht bij, dacht de in Culemborg wonende Pinas. Hij belde met de boer en kreeg Rudy Pinas signeerde zaterdag bij Nauta Boek zijn boek De Zwarte Schapenscheerder. Cees en Reintje Commandeur en Marius Witte kijken op de achtergrond toe. 'fo'° Jer°*n HMum' onomwonden van de man te horen dat ze hem niet wilden hebben, om dat hij een buitenlander was. Vier dagen lang was de diep ontgoo chelde Pinas uit het lood geslagen, voordat hij een ander stageadres durfde te zoeken. Op zijn lijst ont waarde hij de naam van Comman deur op het hem verder nauwelijks bekende Texel. Zijn gevoel zei dat hij die man moest bellen en dat gevoel bleek terecht. Commandeur liet hem meteen al aan de telefoon weten dat het hem mets uitmaakte dat Pinas uit Suriname kwam en Pinas voelde zich al in dat eerste gesprek zo vrij om Commandeur over zijn slechte erva ring van een paar dagen eerder te vertellen. Commandeur nodigde hem daarop gastvrij uit zo snel mogelijk naar Texel te komen. Pinas beschrijft hoe de eerste reis naar het eiland prettig verliep en dat hij al meteen na de eerste kennisma king met Cees en Reintje Comman deur op De Stolp een band voelde. Hij voelde zich welkom, geaccep teerd en opgenomen in hun gezin. Het warm eten tussen de middag en de opvoeding die de Commandeurs hun kinderen geven, zijn dingen die hem doen denken aan zijn eigen jeugd in het dorpje Moitaki in de bin nenlanden van Suriname. Als stagiair uit het Zuid-Amerikaanse land bleef hij zeker niet onopgemerkt. Pinas beschrijft dat Commandeur hem eer lijk vertelde dat andere Texelaars de familie hebben gevraagd waarom ze een Surinaamse jongen in huis heb ben gehaald. Door de wijze waarop Commandeur het vertelt en door de manier waarop hij kennis maakt met Texelaars weet Pinas de vragen op te vatten als een gewoon stukje be zorgdheid in plaats van racisme. Veel indruk maakt ook een optreden van Commandeur als er toch een Texelaar opdoemt die 'met met die zwarte jongen wil samenwerken'. Tij dens een feestavond in Den Hoorn brengt Commandeur de man met Pinas in contact. De man biedt hem zijn verontschuldigingen aan en ver telt dat hij uit angst voor het onbe kende handelde. Pinas: 'De rest van de avond bracht ik vervolgens door met de persoon die toch blijkbaar geen moed hoefde te verzamelen om mij als gelijkwaardig mens te be schouwen.' Scheren Als dank voor de stage en de erva ringen overhandigde Pinas zaterdag bij Nauta Boek in Den Burg de eerste exemplaren van zijn boekje aan Cees en Reintje Commandeur. Hij had ook een eerste exemplaar voor Marius Witte van Driehuizen bij wie hij leerde schapenscheren. 'Hij was voorzich tig', herinnerde Commandeur zich na de uitreiking het scheren van Pinas. 'Het duurde even voor hij het door had, maar hij leerde snel en hij wilde leren. Hij had de juiste instelling en dat was belangrijk. Toen ik tegen hem zei dat ik hem eruit zou trappen, doelde ik ook meteen op zijn instel ling, maar die was goed.' 'En hij ging ook goed met de schapen om', aldus Witte. Pinas beschrijft hoe hij het vak leerde en waarmee hij tijdens het scheren rekening moest houden. Zijn opleiding aan de Middelbare Landschoot maakte Pinas uiteindelijk met af. Hij werd liever hulpverlener en begon aan een studie psychologie. Na wat omzwervingen heeft hij sinds vorig jaar een Surinaams restaurant in Culemborg. De band met de Com mandeurs en Texel bleef. Pinas komt nog steeds bij ze over de vloer en sinds een paar jaar verblijft hij gere geld met zijn gezin op een vakantie park. Vorig jaar kwam hij op het idee het verhaal van zijn stage op schrift te zetten. 'Toen ik hier kwam, had ik niet het idee er een boek over te schrijven, maar het heeft daarna wel altijd in mijn hoofd gezeten.' Het schapenscheren is er bij ingescho ten. Pinas: 'Ik heb dat nu al zo'n vijf tien jaar niet meer gedaan, maar ik zou het denk ik nog wel kunnen.' Commandeur liet weten dat het niet onverstandig van Pinas zou zijn om het vak op te pakken. 'Een schapenscheerder kan altijd terecht.' Nauta Boek heeft het verhaal Pinas ter gelegenheid van de daag beginnende Boekenweek markt. 'Het thema is dit is ook stukje Texelse nis', aldus Daan Welboren. Er zeshonderd exemplaren van Zwarte Schapenscheerder Het boek kost €5,-. Rap jij en wil je meedoen aan een theaterproductie? Toen Texelaar Mark Gademan deze oproep las, kon hij niet vermoeden dat hij maanden later een raptheaterstuk zou opvoeren voor leerlingen OSG De Hogeberg. Het is ook jouw ding, over zinloos geweld, discriminatie en loverboys, beleefde op in De Burgemeester De Koninghal z'n kick off en wordt de komende tijd in het hele land opgevoerd. Gademan is één van de vijf rappers die de Texelse scholieren een uur lang wisten te boeien. De groep komt bijeen op een moment dat op televi sie is te zien hoe iemand het slacht offer is geworden van zinloos geweld. Eén van de jongeren wil erover pra- Een reünie van Nilsson zit er voor lopig niet in, maar de fans kunnen zich troosten, want in Eelman heeft zangeres Marieke Eelman inmid dels al twee van haar vier vroegere bandgenoten om zich heen verza meld. De groep is zaterdag te be wonderen in café De Kroonprins in Oosterend. Er is veel veranderd in de Neder landse muziekwereld sinds Nils son ruim drie jaar geleden haar afscheidsconcert gaf, constateert Marieke Eelman. 'De platenmarkt is ingestort, daardoor krijgt bijna geen band meer een contract om een CD te maken. Een gevolg daarvan is dat het aantal boekingen minder is. Eigenlijk mag je blij zijn met elk optreden', constateert ze. De debuut-CD van Eelman, die deze maand verschijnt, is in eigen beheer opgenomen. Noodgedwon gen, want ook in nieuwe muziek van drie voormalige leden van Nils son zien de platenmaatschappijen geen brood. Dat Nilsson een paar jaar lang behoorlijk veel op de radio te beluisteren was en de zalen van het clubcircuit deed vollopen, doet daar weinig aan af. 'We hoeven niet opnieuw te beginnen. Mensen ken nen ons nog wel en er gaan heus wel deuren open, maar er zijn nu eenmaal niet zoveel deuren meer. Met Nilsson hebben we heel veel gespeeld. Wat dat betreft zijn we behoorlijk verwend. We konden er toen bijna van leven. Niet helemaal, maar we zaten er tegenaan. Nu maak ik me geen enkele illusie dat ik er ooit mijn brood nog mee kan verdienen.' De nieuwe groep timmert sinds anderhalf jaar aan de weg. Nadat Nilsson was gestopt, had Eelman geruime tijd nodig om aan het idee te winnen dat de groep met meer bestond. 'Het voelde toch als een soort scheiding. We waren al zo lang samen, vanaf de middelbare school. Bovendien: ik zag de jon gens vaker dan mijn eigen fami lie.' Met Wilco Witte, haar partner en voormalig bassist van Nilsson, pakte ze daarna de draad weer op en werd een groep geformeerd. Sinds kort maakt ook toetsenist en voormalig Nilsson-lid Oscar Bremer daarvan deel uit. 'Hij trad een paar keer als invaller op bij optredens. Dat voelde zo vertrouwd, dat we hebben gevraagd of hij er vast bij wilde komen.' De andere muzikan ten zijn drummer Peter van der Slikke en gitarist Frans Molenaar. Muzikaal gezien is er wel wat veran derd. 'De overeenkomst met Nils son is dat we echte liedjes maken. Maar dit klinkt wat poppyer, fris en iets minder rock. Mensen moeten zelf maar komen luisteren.' De laat ste tijd geeft Eelman gemiddeld een paar keer per maand een concert. De belangstelling wisselt. 'De laatste keer speelden we in een muziekcafé in Tilburg voor ongeveer honderd man. Maar we spelen ook wel voor twintig of honderdvijftig mensen. Nou is twintig wel het minimum, dat is niet vaak gebeurd, maar het is waar dat het nog niet stormloopt. Dat is met erg leuk, natuurlijk, maar we zijn door de wol geverfd. Met Nilsson hebben we ook niet altijd volle zalen getrokken.' Eelman heeft goede hoop binnenkort weer meer in de schijnwerpers te staan. 'Als de CD uit is, trek je toch meer belang stelling, je geeft eens een interview, dan wordt het vast beter.' Zaterdag keert Marieke Eelman met haar band terug naar het dorp van haar jeugd, Oosterend. Ook De Kroonprins is geen nieuwe omge ving voor haar. 'Ik heb er in een ver verleden nog wel eens gespeeld. Toen heette het nog Het Cafeetje natuurlijk, maar verder weet ik er weinig meer van. Het optreden in De Kroonprins begint om 23.00 uur en duurt ongeveer zeventig minu ten. De CD, getiteld Pop. kost €11 ,- en is binnenkort ook verkrijgbaar bij de Music Store in Den Burg. Duinen klaar voor broedvogels Door een deel van de wandelpaden af te sluiten heeft Staatsbosbeheer het nationaal park Duinen van Texel gereed gemaakt voor de komst van de broedvogels. Er zijn weer vol doende rustige plekken voor een soort als de wulp, die alleen op grote afstand van een pad wil broeden. Ondanks de sneeuw is het broed- seizoen weer begonnen, vogels zoe ken een geschikte broedplaats en de heel vroege hebben al eieren. De vogelwachters kijken met span ning uit naar het nieuwe seizoen. Blijft de velduil als broedvogel voor Neder land behouden? Het aantal broed- paren gaat snel achteruit. Op Texel gaat het relatief beter, al is onduide lijk waar dat in zit. Vraag is ook of de lepelaarpopulatie zich verder blijft herstellen. De wandelpaden met groene markering zijn afgesloten tot 16 au gustus. Honden moeten in het hele nationaal park Duinen van Texel weer aan de lijn, met uitzondering van de Dennen ten westen van de Randweg en de Natte Vlakweg. waarbij onder meer de geschiedenis van de tulp werd uitgebeeld. Onder meer de periode van de tulpenwind handel, de tijd dat één bol van eige naar verwisselde voor de prijs van één grachtenpand. Overigens was de inzending van de bollentelers niet het enige succes. Tulpen die door leerlin gen van groep 5 en 6 van de Thijsseschool waren opgekweekt, kregen eveneens een plaatsje op de Lentetuin. Ze werden aangeboden door Brittany Polman (r) en Liesbeth Kortenhoeve (zie inzet) en verwerkt in een bloemstuk van tulpen van meer dere scholen. ten, maar binnen de groep onverschillig op gereageerc staan felle gesprekken, thema loverboys, groepsv verbaal geweld. Stuk voor ele thema's die, mede naar aa van de moord op de rector Terra College, ter discussie gesteld. Verhitte discussies afgewisseld met rap en hip maakt dat de voorstelling een trein en geen moment verv waardoor zelfs docenten en ouó toeschouwers aan het swingen ra ten. Gademan en de andere vijf we geselecteerd uit 200 rappers die den gereageerd op de oproep UA delijk deden er 20 auditie voor show die bedoeld is om zinloos' weid en andere eigentijdse ondem pen op een populaire manier or* de aandacht te brengen van 200 jongeren van 13 tot 18. Gadeni 'Het onderwerp en de achterligga gedachte spraken me erg aan, vanuit de sociaal-culturele opleid die ik volg. Hier wilde ik wel tijd steken. Het is ook een manier oi een positieve manier met rap be; zijn. Want we zijn alle vijf rappers hop is een goede manier om jor ren te bereiken.' Over belangsti heeft het gezelschap niet te klac De première in januari in Pars leidde tot veel publiciteit. Hun stond voorop de Volkskrant, ze den geïnterviewd in RTL Boulet verschenen op BA/A/, op de radio in bladen zoals Metro en Spits, voorstelling op Texel is het begin t^ v een reeks van opvoeringen. Zei t,n, voor Gademan een bijzondere! beurtenis. 'In de zaal herkende ikfl j. broertje en ik zag ook andere leef gen die ik ken. En de Konmgha natuurlijk ook bekend terrein. M als artiest schakel je dat allemaal De show liep lekker en aan de thousiaste reacties merkte ik dat - de scholieren aanspreekt. Ik het een heel goed gevoel aan overget* den.De voorstelling werd maandt_" twee keer opgevoerd, 's morgi voor de onderbouw, 's middags de bovenbouw. Meer over theaterstuk op www.hetisook|0 ding.nl. janu rstc "sten randi De inzending tulpen, narcissen en krokussen Bloembollentelers in de prijzen op Lentetuin Breezand Nog nooit in de circa acht jaar dat de Texelaars een collectie bolbloemen inzenden op de bloembollenshow kregen ze zo'n hoge waardering. Bij zonder is ook dat de kwekers niet alleen de bollen zelf teelden, maar ook een deel zelf af broeiden. Dit ge beurde bij Piet van Groningen in de PH-polder, waar krokussen en narcis sen werden opgekweekt. Vooral het bezoek van de koningin aan de 25ste editie van de tentoonstelling maakte grote. 'Ze trok er wel een uur voor uit om het allemaal te bekijken. Het ging allemaal heel ontspannen.' De show stond in het teken van de wereldbol, e band (met in het midden Wilco Witte en rechts Oscar uremer) ireaen zaïeraay up m uu nuuup,:.* Texelse bloembollentelers hebben hoge ogen gegooid met hun inzen ding op de Lentetuin in Breezand. De jury beloonde de presentatie van tulpen, narcissen en kro kussen met een 8,7, goed voor een eerste prijs. Prominente toeschou wer was koningin Beatrix, die de bloembollenshow vorige week woensdag opende.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2005 | | pagina 8