1 De krant en het schaap zijn de echte Texelaars .TEXELSE 3 COURANT De dijk: Nederlandse rotskust T j Natuurwijzer voor een beetje woon geluk giro 404040 Willem Pluis Huizinga markant en behulpzaam n \\J[emoriam IK* - örTV Ui F amilieberichten DONDERDAG 31 MAART 2005 Nieuwe stemming Wandelend door de regen naar lammetjes kijken buitendorpen over grootste Texelaar Burg Naar aanleiding van de uitzending dag t van NOVA over Jan Wolkers schreef oud-Texelaar Sietze Ver meulen voor zijn opleiding aan de School voor Journalistiek een ar tikel over de integratie van 'over- kanters' op het eiland. 'Ik kwam zo van het Amsterdamse Leidseplein in een vissershuisje in "a Oosterend te wonen. Ik deed nog al- tijd de deur op slot. kwam de buur- vrouw naar me toe: dat doen we hier lijk, er is hier meer tijd voor andere ID net. Toen ik thuis kwam lag er vis op mensen. Maar Texel heeft wel zo z'n iet aanrecht.' Lies Pieterse weet nog Botte P^0'03 hoe ze z'ch moest aanpassen de Texelaars toen ze 25 jaar ge- 1: Be |d. Ct per: Maar al maken de Texelaars het de nieuwkomer makkelijk, enige aan passing is wel vereist. 'De mate waarin de nieuwkomer in de maat schappij wordt opgenomen, heeft voor een groot deel te maken met de mate waarin hij zich aan de heer sende normen aanpast', zegt Bak- huys-van den Brink. Dat was Jeroen en Petra Smits, die inmiddels bijna twee jaar op Texel wonen, ook opge vallen: 'Texelaars zijn heel gemoede ben een Amsterdamse op Texel, mijn wortels liggen hier met. Ik ken meer van Texel dan sommige Texelaars, maar je jeugd is heel bepalend.' Jeroen Smits: 'Bovendien is kennis van het eiland heel belangrijk om Texelaar te zijn. Ik heb een kennis achterstand die over generaties Opzet of ongeluk, dat is de moeilijk te beantwoorden vraag. Maar feit is dat de dozen die in vijf supermarkten Hoewel Pasen dit jaar erg vroeg viel, waren er tijdens de traditioneel op tweede paasdag gehouden lamme tjeswandeltocht van Wandelsport vereniging Het Gouden Boltje vol doende lammetjes te zien. Aan de als stembus dienden voor de verkie- tocht, die voor de vijftiende keer werd zing van de grootste Texelaar vóór het tellen van de stemmen zijn ver dwenen. Sommige kiezers hebben daarna hun stembiljet bij de kassa ingeleverd, maar omdat niet duidelijk is of er op dat moment al biljetten in de verdwenen dozen zaten, is het onmogelijk geworden een betrouw bare uitslag te geven. De redactie heeft daarom besloten de stemming aanpast, komt hij een heel eind, maar m de buitendorpen over te doen. Om Als de nieuwkomer zich aan Texel leden naar het eiland verhuisde. Want een Texelaar ben je niet zomaar, maar met wat aanpassing kan de niet- |èxelaar prima Texels worden. Al blijft 16.1 hun afkomst altijd een rol spelen. Weinig vragen houden de gemoede ren op het eiland zo bezig als de kwestie wie als echte Texelaar te be- >udeij stempelen is,' 'zegt journalist Hugo i Bakhuys-van den Brink. Hij is een Waddenfanaat pur-sang en schreef onder andere het boekje Omgaan Texelaars, dat bedoeld is om contact tussen badgasten en Texe laars makkelijker te maken. Een item Nova over het Texelgevoel van chrijver Jan Wolkers, die al jaren op T, Texel woont, was het gesprek van de fiag. De Texelaars stemden in met een uitspraak van een Texelaar in Nova: 'Het is doodgewone, ordinaire nt v mport. Je mag je Texels gedragen, en. t maar als import word je nooit een léxelaar.' Volgens Bakhuys zijn dan ook de lokale krant en het schaap de >dag. enige dingen die zich écht Texelaar UI°.H mogen noemen. 'Al wordt daar op de schapenfokdag ook van or N schaap tot schaap over gediscussi- nen ing Door deze kieskeurigheid over wie is en wie niet, lijkt de xenofobisch, maar niets is maniertjes.' Lies Pieterse: 'Het moet van twee kanten komen. Ik hield in mijn achterhoofd dat ik te gast was.' een echte Texelaar wordt hij nooit. Hun afkomst van buiten het eiland blijft bij de Texelaars, maar ook bij de nieuwkomers zelf, een grote rol spe- meuwe problemen uit te sluiten, kun nen de stembiljetten alleen op de re dactie van de Texelse Courant wor den ingeleverd of per post worden De nieuwe Texelaar zal dus bepaalde Texelse eigenschappen moeten over nemen om in de samenleving goed mee te kunnen draaien. 'De nieuwko mer zal zich de Texelse drang naar samen zijn moeten aanmeten, een bepaalde mate van koppigheid en zuinig moeten leven. Maar de Texe laar is vooral makkelijk', zegt Bak huys. 'Vooral zij die de maatschappij structuur aan de wortels willen aan tasten, zullen geen echte Texelaars zijn.' Jeroen Smits herkent het beeld van de Texelse groepsdrang: 'leder een kent iedereen hier, ook de bijna men. Het is hier heel gemoedelijk, net als vroeger in Dordrecht, waar we ei genlijk vandaan komen.' Maar als nieuwkomer kun je het ook verpesten bij de Texelaar. Je moet vooral geen kritiek hebben op de Texelse gewoontes, want met diens koppigheid zal de Texelaar dat nooit aannemen. Bakhuys: 'De Texelaar heeft een laatmaarwaaien-mentaliteit, het is goed zoals het is omdat het altijd zo geweest is.' Lies Pieterse: 'Texelaars zijn niet achterlijk, ze we ten waar ze mee bezig zijn, al is het minder efficiënt. Dat is hun manier, de overkant moet zich daar niet mee bemoeien.' Maar wanneer ben je als nieuwkomer minder waar. Bakhuys: 'De Texelaar een echte Texelaar geworden? Hugo len. Jeroen Smits: 'Ik voel me wel opgestuurd. Wie al op deze manier Texels, maar geen Texelaar.' heeft gestemd, hoeft dat met nog maals te doen. De stembiljetten moe- Sietze Vermeulen ten uiterlijk woensdag 6 april binnen zijn. -te- De grootste Texelaar Mijn stem voor de grootste Texelaar gaat naar: Jan Drijver Harry de Graaf Gerrit de Haan professor Kees de Jager Willem Hendrik Keesom Cornelis Pieter (meester) Laan Jac. P. Thijsse Souwtje de Wijn Adriaan (dokter) Wagemaker Michiel (pater) Witte Stembiljetten (alleen originele krantenknipsels) kunnen worden ingele verd bij de redactie van de Texelse Courant, Warmoesstraat 45, Den Burg of kosteloos worden opgestuurd naar de Texelse Courant, antwoord nummer 411780 VG Den Burg. dag éxeJ51231 welwillend tegenover mensen van de overkant. Dat blijkt wel uit het feit dat er in het Tessels, het locale (fetect, geen woord is voor eiland bewoners die van elders zijn geko- rer. Zodra zij op het eiland wonen, anzijjdorps- of eilandgenoten.' Lies Pieterse is het daar helemaal mee m: 'Ik zag er nóg extremer uit,-met veel make-up, maar ik werd gelijk geaccepteerd. Het was heel vanzelf- prekend dat ik erbij hoorde.' Bakhuys-van den Brink denkt dat je er zelfs met totale aanpassing niet helemaal komt: 'Het hangt van de inspanningen af in hoeverre de be zoeker het predikaat Texelaar krijgt. Maar op momenten dat het er op aankomt, zal hem altijd zijn over- kantse afkomst worden aangere kend.' Ook de nieuwkomers vinden zich geen echte Texelaar. Lies Pieterse: 'Ik Staatsbossen Fonteinshol westerslag A NWS Onsland, met z'n blanke duinen en de klotsende golven op een zand strand, doet bepaald niet denken ineen rotskust zoals we die ken- m van Frankrijk of Engeland, ch hebben we hem wel. Welis- lar moest het van menselijk in komen om hem te krijgen, sinds enige honderden jaren bhij er: de dijk. De stenen massa onze kust beschermt is voor veel rotskust planten en -dieren een waar Eldorado. Op een onder grond van zand kunnen veel orga nismen zich niet vestigen, iaat staan zich vasthouden en dus was het voor hén voor de komst van de dijken onmogelijk hier te leven. Nu kunnen we die rotsorganismen «er dus zien. Voor het gemak verge en we het gras boven aan de dijk even, evenals andere 'hogere' plan ten en begeven we ons meteen naar de voet van de dijk. Hier zien we eerst de zogenaamde spatzone. Het zee wier komt hier maar zelden, maar Net is altijd zout en vochtig. Hier peten wat verschillend gekleurde (orstmossen en tussen de stenen leven veel havenpissebedden. Dan we een stukje lager en komen n de middelste zone. Dit is het ge- 1 'waarde golven met hoog water nog net komen tot aan de hoog- waterlijn. We zien hier een aantal wie ren staan die meestal bruin van kleur zijn. Eerst zien we de kleine zee-eik. Deze lijkt op een plat, gedraaid lint, zonder gasblazen, maar met een dubbele zwelling bovenop de takken. Hieronder komt gelijk een zone met Tikfout tot verwarring leidt, was wellicht oor zaak van de tikfout op deze padden- Dat de naam Fonteinsnol nogal eens stoel van de ANWB. een methode gevonden om zichzelf op de één of andere manier zout en vochtig te houden. Onder de laagwaterlijn kunnen we, in het altijd onder water staande dijk- gedeelte, allerlei kleuren onderschei den. Zo zien we groen -en rood- wieren en ook verschillende zee anemonen. Maar het leukste gebied is de zone net daarboven, waar in allerlei poeltjes water blijft staan. Het lijken net miniatuur-aquaria, met daarin krabbetjes, garnaaltjes en kleine visjes. Kortom: de dijk als al ternatieve rotskust is een verrijking voor onze kust. Hans Witte Kinderhulp geeft een beetje gewoon geluk aan kinderen in moeilijke of bijzondere thuissituaties. Steunt u Kinderhulp daarbij? tel 0570-611899 www.kinderhulp.nl Kinder (int-P' Behulpzaam, handig, amicaal, vrij gevochten en vooral markant zijn trefwoorden die vag toepassing zijn op de vrijdagmorgen plotseling overleden Willem Pluis Huizinga. Wie belde om hulp, kon er op reke nen dat hij binnen vijf minuten op de stoep stond. Door zijn ruige voorkomen wisten buitenstaanders wel eens niet zo Waaswier. Deze heeft wel gasblazen 9oe(t waf ze aan hem hadden, maar indejintvormige takken, die met twee Texelaars wisten wel beter: op Pluis kon je bouwen. Letterlijk, want als timmerman had hij twee rechterhan den. Hij begon zijn loopbaan in de timmerfabriek van Willem Bakker, op de plek waar voorheen De Bolder zat. Toen dit bedrijf de overstap naar Den Helder maakte ging hij aan de slag bij Bouwbedrijf Duin, om een periode later bij Jaap Geus aan de slag te gaan en na de overname bij Tebo. Enkele jaren geleden trad hij in dienst bij Sieb Schellinger van bouwbedrijf Frans Zegel. Huizinga was een man voor wie gold: wat zijn ogen zien, maken zijn handen. Het liefst kleine, afgeronde klussen. Zoals vrij recent de stolp van de familie Boogaard op Zevenhuizen en onlangs de fraai ge restaureerde stolp van de familie Keijser aan de Hallerweg, projecten waar hij veel plezier aan beleefde en trots op terugkeek. i»j elkaar staan en die daardoor bij Hoogwater gaan drijven. Gaan we feiets lager dan zien we knotswier, fe ook met blazen kan drijven, maar fee blazen zijn enkel. Weer lager, koa bij de laagwaterlijn, staat een vrerde bruinwier: de gezaagde zee- Hij ziet eruit als een lint met een feaagderand en zonder gasblazen. al deze wieren zien we ali- wiken scharrelen. Met een rasp- reond schrapen ze algen van de ste- N. Tussen de laag gelegen wieren «unnen we een grappig klein ali- "iiikje vinden zonder punt. Dit is de fel groen of bruin gekleurde stompe alikruik. Overal op de stenen «unnen we hier ook zeepokken zien ^soms ook mosselen. Al deze plan- ren en dieren kunnen dus een tijdje "oog staan, maar hebben allemaal Zijn handigheid bleek ook uit de vele schaalmodellen van kotters die hij in elkaar heeft gezet. Het begon met bouwpakketjes, maar later knutselde hij de scheepjes helemaal zelf in el kaar, van de katrollen tot de netten. Hij exposeerde ze in 1998 in het ontmoetingscentrum aan de Burg wal. dat hij kort daarvoor nog even tjes eigenhandig had vertimmerd. Als 'stille kracht' bij de Ronde om Texel haalde hij in juni 2002 de publi citeit, omdat hij als vrijwilliger van het eerste uur al 25 jaar betrokken bij het Rondje was, dat dat jaar het zilveren jubileum vierde. De bijbehorende ere penning had de burgemeester eigen lijk aan Huizinga willen uitreiken, maar die was op dat moment net de tent uit. Begonnen in een tijd dat de za ken aan het Westerslag in een ouwe keet en een legertent werden gere geld, zag hij het evenement groeien tot een recorddeelname van duizend boten. Hij was er met hart en ziel bij betrokken en bewaarde souvenirs uit al die jaren zorgvuldig, evenals anek dotes. 'Als we 's avonds gezellig nazitten, dan begin ik moppen te tap pen. Die vrouwen lachen zo hard. dat de mascara tot hun kin zakt', zei hij toen. Vrijwilliger was hij ook bij de Texel Race, waar hij de zaken op het strand regelde. Op de dag dat het bericht in de krant stond dat het surfevenement wordt opgeheven, vertrok hij naar de overkant om op bezoek te gaan bij de pasgeboren kleindochter van zijn zus. Ter hoogte van vliegveld De Kooy werd hij onwel en overleed op 54-jarige leeftijd aan een hartstilstand. gehouden, namen 861 wandelaars uit binnen- en buitenland deel. Favo riet waren de korte afstanden, vijf en tien kilometer, die ook geschikt ble ken voor gezinnen met kinderen. Deze route voerde over en rond de Hogeberg. Deelnemers aan de lan gere afstanden kwamen ook door Oudeschild en Oosterend. De ware kilometervreters (26 deelnemers) lie pen een afstand van veertig kilome ter, over Oudeschild en Oosterend, dwars het eiland over en via het bos terug naar Den Burg. Kort na de mid dag werden de deelnemers met een hevige regenbui geconfronteerd, maar dat werd blijmoedig onder ogen gezien. De volgende wandeltocht is de Vogelwandeltocht, die op Hemel vaartsdag (5 mei) rond De Koog wordt gehouden. Wat een fijne dag zou worden, werd zomaar voor altijd anders. We kunnen het niet bevatten dat onze lieve Willem zo plotseling is overleden. Willem Huizinga 20-4-1950 t 25-3-2005 Wat zullen we je verschnkkelijk missen. Henny en Meip Linda en Inwin, Esteiie Robert Martin en Karin Mara, Dionne De begrafenis heeft heden plaatsgevonden. Correspondentie-adres: M.A. Huizinga, Korfbaeck 31. 1791 TE Den Burg. Jammer, je had het nu zo mooi voor elkaar! Bedankt voor alles. „Een goeie stoom, man!" Hé „lange" bedankt voor alles. Martin Je humor en levensvreugde zullen ons altijd bijblijven. Bedankt dat je ons hebt laten lachen! Liefs van Linda, Irwin en Estelle ^l/önjp Lieve Ome Willem Nooit meer een rondje in de Jeep Nooit meer een patatje, nooit meer naar de lammetjes. Liefs, Mara en Dionne De deur op de Burgwal is dicht. In onze gedachten zal ie altijd open staan. Dag Wummie Nico, Anita, Niek, Anne, Kim We zullen je missen. Jan, Elly, Danny, Rick en Simone Wat je ogen zagen, maakten je handen. Door je grappen en goede karakter maakte je veel vrienden. Wat zullen we je missen. Hans en Marijke de Beer Afgelopen vrijdag, in de vroege morgen, kregen wij het verschrikkelijke bericht van het plotse ling overlijden van onze werknemer Willem Na ruim dne jaar in ons bedrijf gewerkt te heb ben, moeten wij helaas afscheid nemen. Wij hebben je in deze jaren leren kennen als een zeer betrokken en altijd collegiale vakman. Willem, bedankt voor je inzet. Bouwbedrijf Frans Zegel bv Siep en Jacqueline Janneke en Jeffry Marleen Annemieke Onverwachts moeten wij afscheid nemen van onze fijne collega We zullen hem en zijn humor missen Jaap en Hennie Piet Adrie en Marjan Marcel en Yolanda Gerrit Koos en Angeline Wilco en Cora Kees en Corrien Bert en Rita Marco en Thea Ruud en Dia Siep en Jacqueline Wij zijn sprakeloos! Wij zullen je missen. Café De Zwaan Zomaar niet meer. Ons Wummie Vergeten doen we je niet. Rob. Kaat, Arco, Rob

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2005 | | pagina 3