Tweede leven voor landingsvaartuig Mok
Kogers succesvol in finale playbackshow
Bedrijvig/i«£?
TEXELSE Q COURANT'
Sjonge deelnemers
de duid gekropen van de leden
De Texelse finale van de playback-
show, die zaterdagavond in het
Eierlandsche Huis werd gehouden,
been groot succes geworden voor
de deelnemers uit De Koog. In drie
de vier categorieën gingen de
vertegenwoordigers uit de bad-
met de overwinning naar
huis.
Meer dan driehonderd toeschouwers
«zochten de finale, waarin alle win-
van de voorrondes in Oude-
child, De Koog, De Cocksdorp, Den
toorn en Oosterend voor het voet-
cht traden. Verdeeld over vier cate-
lorieën (onder- en bovenbouw van
Ie basisscholen, OSG-jeugd en vol
ossenen) verzorgden ze twintig zeer
liteenlopende optredens. Daarbij
rapen de artiesten in de huid van
heenlopende grootheden als Britney
Jpears, Dorus. Madonna, The Dolly
lots, Anouk en de paters uit André
anDuins carnavalslied Bimbam. Het
iveau was hoog, constateerde ook
ejury, die werd gevormd door afge-
uit de deelnemende dor
en: Dick Tijms (De Koog), Ron van
Ier Slikke (Oudeschild), Manon
lengte (De Cocksdorp), Eveline
lerbée (Den Hoorn) en Deborah Vla-
ing (Oosterend). Een paar keer zelfs
verd door de juryleden geopperd dat
als de 'echte' artiest ziek was, hun
Texelse imitator zo als vervanger kon
optreden.
De Koog was met drie overwinningen
de grote winnaar van het festijn, dat
werd gepresenteerd door Ivonne
Boom. Bij de oudere leerlingen van
de basisscholen waren de meeste
jurypunten voor Lisanne Schuijl, die
Christina Aguilera nadeed. Ze begon
ingetogen, zittend op een barkruk,
maar eindigde met een wervelende
show. Ook spetterend en zeer swin
gend was het optreden van
Elsemieke Meuleman alias Britney
Spears, de winnares bij de OSG-
jeugd. Jacolien van Kooten liet de
jaren vijftig herleven met een sfeer
volle vertolking van De twee motten
van de Nederlandse cabaretier Tom
Manders in diens creatie van Dorus.
Alleen bij de jongste jeugd ging de
overwinning niet naar een vertegen
woordiger uit De Koog. De beker was
in deze categorie voor Myrthe Rump
uit Den Hoorn, die de hele zaal ver
tederde als Snappie de kleine kroko
dil.
Toch had het niet veel gescheeld of
de 'wedstrijd' was geëindigd in een
gelijkspel tussen De Koog en Den
Hoorn. De juryleden had het vooral bij
de volwassenen erg moeilijk een oor
deel te vellen, verrast als ze werden
Prijswinnaar zet
zeehonden uit
Thamayka Barhorst, die op de
open dag van EcoMare in januari
drie oude mobiele telefoons inle
verde, mocht donderdag samen
met haar moeder mee de Wadden
zee op, waar in het zeehonden
reservaat Amsteldiep vier zeehon
den werden vrijgelaten.
Thamayka Barhorst, die in groep 7
van de Jac.P.Thijsseschool zit, had
voor de gelegenheid een dag vrij ge
kregen van school. Zij zag hoe de
zeehonden in kisten werden gedaan
en naar Oudeschild werden vervoerd.
Daar gingen de dieren aan boord van
de Stormvogel, een schip van het
ministerie van LNV. Bij het Amsteldiep
aangekomen, werden de kisten met
zeehonden met een kraan aan boord
van een rubberboot gehesen en naar
de zandplaat gebracht. Barhorst
mocht zelf één van de kisten openen.
Zij had verwacht dat de dieren met
een het water in zouden plonsen,
maar ze bobberden heel rustig naar
het water en zwommen steeds terug
om naar de mensen te kijken.
Na het uitzetten werd voor elke zee
hond een briefje in een fles in zee
gegooid. De vinder hiervan krijgt gra
tis toegang tot EcoMare en een rond
leiding achter de schermen. EcoMare
heeft dit jaar al twaalf zeehonden uit
gezet. Er zitten nu nog elf dieren in de
opvang. In mei zal de volgende groep
worden losgelaten.
de meidengroep Luv'.
door de act van het achttal uit Den
Hoorn, dat begon met een zelf-
gespeelde versie van Fiesta van The
Pogues en dat de muziek na de en
tree van de dronken zanger liet over
gaan in muziek van een CD. De imi
tatie van de ruige Ierse folkpunks was
natuurgetrouw, terwijl ook het
playbacken van de deels in het Iers-
Engels en deels in het Spaans gezon
gen tekst goed uit de verf kwam. Pro
bleem was dat de jury nog nooit van
The Pogues had gehoord. Toen ze
toch een oordeel moest vellen, viel
die met een half punt verschil uit in
het voordeel van Jacolien van
n bij de bovenbouwleerlingen van de basis-
fFoto's Joop Rommotal
Kootens Dorus. De lichtelijk teleurge
stelde 'verliezers' en ook nogal wat
toeschouwers lieten weten het de
winnares van harte te gunnen, maar
zich af te vragen waarom de jury zich
niet - net als de deelnemers - had
voorbereid, omdat per slot van reke
ning al weken van te voren duidelijk
was welke acts te verwachten waren.
Sommige juryleden mochten het ex
cuus aanvoeren dat ze pas kort voor
de playbackshow waren gevraagd.
Ter gelegenheid van de officiële opening
van Dijk een prijsvraag uitgeschreven. Wie
wint een chopper. De actie loopt t
ïeneraal-majoor Richard Zuider-
fijkvan het Korps Mariniers heeft
lijdagochtend op de Joost Dour-
snkazerne één van de Nederlands
landingsvaartuigen offici-
8l herindienstgesteld. Het vaar-
uig, de uit 1963 daterende L13,
rerd de afgelopen jaren door ma
te en oud-mariniers grondig
|«renoveerd.
o'n vier jaar lang is de Stichting
>pthem landing, waarin de mari-
Rrs zich op 27 augustus 2001 ver-
i, bezig geweest met het her-
lellen en opknappen van het oude
fidingsvaartuig.-De zogeheten Lan-
n9 Craft Assault (type Mark I) was
oor verwaarlozing in een belab-
erde toestand geraakt en dat had hij
'de ogen van de mariniers niet ver
diend. Het vaartuig lag onder meer ja
renlang op het droge naast de trim
baan van de Mok en hij werd door
aankomende mariniers als oefen
object gebruikt. Nadat de Mok hem
officieel aan de stichting had ge
schonken, konden de vrijwilligers
beginnen aan de renovatie.
Zuiderwijk, de hoogste baas van het
Korps Mariniers, uitte vrijdagochtend
zijn lof over hun inzet. Hij noemde het
goed dat de L13 als maritiem erfgoed
is behouden. 'Op die manier weet je
waar je vandaan komt.'
De grotendeels op de Mok opge
knapte L13 was er één in een serie
van tien landingsvaartuigen die het
Korps Mariniers in 1963 in de vaart
namen. De L13 werd op 26 juni 1963
officieel in dienst gesteld. De bouw
was begonnen op 10 december 1962
'Gezonde' Vlaamse
friet bij L'avenir
Snacken en verantwoord eten is
een combinatie die volgens velen
niet samen gaat. Maar wei volgens
Frank van Dijk, uitbater van snack
bar en cafetaria L'avenir in De
Koog, dat maandag 2 mei officieel
de deuren opent. Hij bakt zijn pa
tat in vloeibaar plantaardig frituur
vet, dat rijk is aan onverzadigde
vetten en niet cholesterol verho
gend werkt.
Eigenijk runt Van Dijk de snackbar
naast de discotheek van zijn broer
Paul al sinds 2003. 'Ik ben hier be
gonnen met de verkoop van koffie,
broodjes en ijs en heb dat eerst eens
een tijdje aangekeken. Vorig jaar heb
ik dat uitgebreid met de verkoop van
drankjes, patat en andere warme
snacks en dit jaar heb ik snackbar
The Future bij De Toekomst overge
nomen en omgebouwd tot L'avenir
snackbar L'avenir in De Koog heeft Frank
raadt hoeveel aardappels er in de zak zitten,
Foto Gerard Timmetmgr}
Vlaamse friet. Het leuke is dat ik de
aardappelen koop bij akkerbouwer
Henk Broekman, ze zelf schrap, snijd,
voorbak en daarna bak in vloeibaar
plantaardig frituurvet. Verse patat dus
en veel gezonder dan wanneer het
wordt gebakken in ouderwets vet.'
Dat Van Dijk een man van opmerke
lijke ideeën is, blijkt ook uit de prijs
van een patatje. 'Dat is inclusief de
mayonaise, curry en andere sauzen,
die overigens op traditionele wijze zijn
bereid.'
Bijzonder zijn ook de openingstijden.
'Ik ben open van zeven uur 's mor
gens tot half vier 's nachts. Ik begin
in het petit restaurant met een ontbijt
buffet, waarbij mensen voor een vast
bedrag zoveel kunnen eten en drin
ken als ze willen. Vanaf 10.00 uur
hebben we een uitgebreide lunch-
kaart, onder andere broodjes met 42
soorten beleg, onder meer met kaas
van Wezenspyk.' De hele dag door
staan er menukaarten met allerlei bij
zonderheden, zoals veel soorten kof
fie en trendy producten, 's Avonds
laat bedient hij het uitgaanspubliek
vanuit een automatiek, die open is tot
half vier 's nachts.
op de marinewerf in Den Helder. De
tien Landing Craft Assaults waren
destijds de eerste schepen van het
Korps Mariniers. Voor die tijd oefen
den de Nederlandse mariniers met
landingsvaartuigen uit het buitenland.
Van die tien ligt een ander gereno
veerd exemplaar bij het Marine
museum in Den Helder en een paar
andere worden elders in den lande
door onder meer de marine-
brandweer, de genietroepen en een
rondvaartdienst gebruikt. Eén ligt er
op de bodem van het Hollands Diep.
De renovatie vond voor een deel
plaats op Texel. Het vaartuig ging
voor werkzaamheden ook naar vlieg
kamp Valkenburg (Zuid-Holland), het
marinemuseum in Den Helder en een
werf in Harlingen. Op Valkenburg
werkten tien mensen met een taak
straf een tijdje mee aan schoon-
krabben van de polyester romp. Dat
had één van de oud-mariniers, die
tegenwoordig bij de reclassering
werkt, geregeld. Vorig jaar augustus
werd voor het eerst een grote proef
vaart gehouden. Vrijwilligers van
Keep them landing maakten met suc
ces een tocht tussen de Mok en de
haven van Oudeschild. Na die proef
vaart werd de laatste hand aan het
uiterlijk van de L13 gelegd 'Hij is nu
weer voor 100 procent zoals hij vroe
ger was', aldus commandant Aad
van Gils van de Joost Dourlein-
kazerne die als vrijwilliger aan de re
novatie meewerkte. 'Het heeft alle
maal iets langer geduurd dan we had
den ingeschat, op een gegeven
moment begon ook de kas te slinken,
maar we hebben het voor elkaar ge
kregen. En zeer belangrijk was dat
iedereen die eraan meewerkte zich
volledig heeft ingezet om de L13 te
herstellen.' Er konden vroeger onge
veer dertig mariniers tegelijk aan
boord zijn. De L13 werd onder meer
gebruikt voor oefeningen in Engeland
en Noorwegen. Aan vredesmissies
heeft hij nooit deelgenomen. Het
vaartuig beschikt over een originele
Rolls-Royce-motor met een vermo
gen van 200PK. Hij wordt voort
gestuwd door een shottel (schroef die
360 graden om zijn eigen as kan
draaien) die eveneens origineel is.
Ook al het mechaniek is in oude luis
ter teruggebracht.
De herindienststelling betekent niet
dat het vaartuig weer deel uitmaakt
van de vloot van het Korps Mariniers.
Keep them landing wil de L13 inzet
ten bij evenementen. Van Gils: 'Hij
wordt van de zomer betrokken bij de
viering van het 225-jarig bestaan van
de haven van Oudeschild en hij gaat
naar de Wereldhaven in Rotterdam,
de Nationale Vlootdagen en Sail 2005
in Amsterdam.' De L13 ligt voorlopig
in de haven van de Mok, maar de
bedoeling is dat hij Amsterdam als
thuishaven krijgt. De stichting is van
plan meer oude landingsvaartuigen
te renoveren. Het oog is inmiddels
gevallen op een landingsvaartuig dat
in 1953 bij een werf in Zuid-Laren
voor Nieuw-Guinea werd gebouwd.
Ook enkele landingsvaartuigen die
binnenkort uit de vaart gaan, zijn bij
de stichting in beeld.
Meierblis
in De Waal
Verzamelaar Maarten Stoepker plaat
ste vorig jaar rond meierblistijd deze
oude foto van kinderen in De Waal,
met het verzoek of iemand de afge
beelde kinderen herkende. Het heeft
lang geduurd, maar vrijwel alle na
men zijn boven water gekomen, De
foto is gemaakt op het Hogereind in
1946. Het huis rechts, met de houten
topgevel, stond op de plek waar nu
het pleintje van het Agrarisch en
Wagenmuseum is. Het groepje kin
deren rechts bestaat uit Rietje Hop
man, Kees Schoenmaker, Janny
Schoenmaker, Nel van Heenwaarden,
Cor de Wolf en Jo Hopman. Voor de
wagen staan Aad Koger (links) en
Netty Keyser. Het is niet te zien wie
in het midden staat. Datzelfde geldt
voor de jongen dié op de wagen zit.
Op de wagen staan Dolf Keyser en
Piet Hopman. Van de groep kinderen
links zijn bijna geen namen achter
haald. Uiterst rechts staat Kees Boot,
met achter zich Annie van Heer
waarden. Links naast de boom staat
Piet Keyser.
Mensen die meer personen menen te
herkennen, kunnen contact opnemen
met Stoepker, tel. 312940.
Oud-Texelse
promoveert op
studie over preek
Ciska Stark: ...veelkleurig beeld over predi
king...
Als kerkganger hoort oud-Texelse
Ciska Stark regelmatig een preek,
als (deeltijd)predikant preekt ze
zelf en als theologiedocent analy
seert ze preken. 'Als praktisch-
theoloog vraag ik me af: wat brengt
dit Woord eigenlijk teweeg en wat
maakt een preek zo uniek en on
misbaar?' Met die vraag begon ze
in 1995 aan het onderzoek waarop
ze vorige week aan de Theologi
sche Faculteit van de Vrije Univer
siteit in Amsterdam promoveerde
tot hoogleraar.
Stark (1963) groeide als dochter van
een duinboer op onder aan de
Eierlandse duinen. 'Onder de heldere
hemel van het eiland Texel heb ik van
jongs af aan veel vrijheid ingeademd',
zegt ze zelf. Op haar 18e vertrok ze
naar Amsterdam om theologie te stu
deren, waarna ze de praktijk van het
preken leerde in Lexmond, waar ze
dominee werd. In 1992 maakte ze de
overstap naar de Vrije Universiteit,
waar ze sinds die tijd predikanten
opleidt. Ze gaat nog wel voor in kerk
diensten, maar zonder de pastorale
zorg voor een gemeente. 'Als je do
minees opleidt, dat moet je ook we
ten hoe de werkelijkheid er uitziet. En
dat geldt ook voor mijn onderzoek.'
In haar 500 pagina's tellende proef
schrift 'Proeven van de preek', met
als ondertitel 'Een praktisch-theolo-
gisch onderzoek naar de preek als
Woord van God' gaat ze diep in op
de preek zoals die volgens de protes
tantse traditie wordt gehouden. Ze
belicht de geschiedenis, de ontwik
keling van de preek en hoe die zich
verhoudt tot de symboliek, de manier
waarop de kerkdienst wordt gehou
den en de beleving van het geloof (li
turgie). In historisch opzicht schetst
het proefschrift een veelkleurig beeld
over de vele vormen en mogelijkhe
den van de prediking. Stark: 'Dat zijn
we een beetje kwijtgeraakt. Prediking
is steeds meer interkerkelijk gewor
den. Veel predikanten hebben een
bepaalde stijl en daar veranderen ze
niet zoveel aan. Maar de preek biedt
veel meer mogelijkheden en vrijhe
den. Kerkgangers geven aan dat ze
daadwerkelijk iets verwachten van de
preek. Het schokkende is dat de pre
dikanten daar weinig zicht op heb
ben. Predikanten hebben veel aan
dacht voor het prediken, maar
beseffen te weinig hoe het overkomt
op de kerkgangers. Ze doen er te
weinig moeite voor om daar achter te
komen. Hun preek schrijven ze vaak
meer op basis van de letterlijke tekst
van de Schrift dan op de werkelijk
heid van vandaag. Ze proberen de
werkelijkheid in de Schrift te vinden
en zitten teveel gevangen in de tekst.
Dat is wel eens jammer. Als je het
woord van God levend wilt houden,
dan moet er een goede communica
tie zijn tussen predikant en
kerkganger.' Haar promotie
onderzoek heeft landelijke aandacht
getrokken.
