'Opgelegde beslissingen
benader ik kritisch
[exelaars
ai
9
Kees Minnes verantwoordelijk voor vaarwegmarkering Wadden- en Noordzee
.TEXELSE
COURANT"
HUN
tegrip na gesprek Loodsmansduin
Ander beeld gekregen van
directeur van de RST'
IÉ
Bossiesdag Ezelvereniging
Geknip%<f
Wisseling van de wacht bij La Tiënda
DONDERDAG 19 MEI 2005
Hij weet exact hoeveel lichtboeien,
blinde objecten, kop- en steek-
bakens en vuurtorens zich in zijn
bevinden. Steekt de lof
trompet over zijn mensen. En hoe
welzijn huidige job vooral met be
sprekingen en vergaderingen
'wordt ingevuld, doet er hij alles aan
Om feeling te houden met de werk
vloer. En niet met tegenzin, want
Texelaar Kees Minnes (57) is een
doener. Een man van de praktijk
die een interessante carrière op
bouwde, waarin de zee centraal
"stond. Sinds 1997 is hij hoofd van
de Regio Noord Rijkswaterstaat
Noordzee, en in die functie onder
meer verantwoordelijk voor de
vaarwegmarkering.
Een soort ANWB op zee. Zo om-
hete schrijft Kees Minnes in het kort de
ZIC^I werkzaamheden van zijn dienst. Da-
evob «elijks houden zo'n zeventig mensen
e bii sch bezig met het onderhoud van de
rdeWonning, het markeren van vaar-
ïdeno wegen, het inspecteren van de
'nic® (haven)lichtinstallaties en het verle-
',c|iien van assistentie aan offshore-
bednjven. Daarvoor hebben zij de be
schikking over vier schepen en twee
werkplaatsen. De regio noord strekt
zch uit van IJmuiden tot onderin de
lard. Verder behoort ook het
JUsselmeer tot dit werkgebied. Zijn
ll ienst zorgt er onder andere voor dat
de betonning wordt onderhouden, de
ai tevenlichten blijven branden en
U[pakken gemarkeerd worden.
Ne! als het water is ook zijn job voort-
f/end in beweging. Diverse malen
maakte hij flinke reorganisaties mee
en werd flink gesnoeid in budgetten.
rssteJ |nl990 kwam het voortbestaan van
^ei j te dienst vaarwegmarkering in ge-
)rtesj vaar Het landelijke budget werd bijna
koiffi; gehalveerd tot 13 miljoen en van de
1 60 medewerkers bleven er slechts
aas,)60 over. Ook het aantal schepen
werd tot de helft teruggebracht. 'Het
llegea Eren (0en spannende tijden. Als we
Ssdienst wilden overleven, moest er
le aa K.wat gebeuren. De enige manier
e nprivatisering te pareren, was door
reenter te gaan werken. En dat
"7 snodig ook. In de jaren zeventig
en tachtig groeiden de bomen tot in
de hemel en kon alles. Er was weinig
controle.' En dus moest er markt
conform gewerkt gaan worden en
moest er veel 'ballast' worden weg
gesneden. De operatie slaagde. Met
een beho'orlijk afgeslankte dienst
werd dezelfde hoeveelheid werk ge
daan. Twee jaar geleden werd op
nieuw een bezuinigingsronde gehou
den. Toen zou het budget voor
vaarwegmarkering worden terugge
bracht van 13 naar 10 miljoen. Daar
hebben we tegen geageerd. Het zit
ons al bijna in de genen om te kijken
of er nog gesnoeid kan worden, maar
toen ging het echt met meer. Het bud
get werd toen toch aangevuld.'
Twee vuren
Op de vraag of hij zich tussen twee
vuren bevindt, antwoordt Minnes:
'Dat zit je altijd in zo'n functie. Je hebt
de wensen van het personeel ener
zijds en het beleid van het manage
ment anderzijds. Ik moet uitvoering
geven aan de wensen van de minis
ter. Soms is dat lastig, omdat beslis
singen in de top met altijd zijn toege
sneden op het werkveld. De afstand
is groter en daardoor is de feeling met
wat er op zee gebeurt minder. Ik kom
van zee en ben verantwoordelijk voor
wat daar gebeurt. Mijn taak is om te
sturen. Maar in algemene zin stel ik
me kritisch op naar opgelegde beslis
singen. Als het echt met goed is, dan
kun je dat met argumenten kenbaar
maken, maar dingen die efficiënt zijn
en kunnen, moet je vooral doen.' De
50 tot 60 uur die hij per week met zijn
werk bezig is. besteedt Minnes vooral
aan vergaderingen en overleg. 'Ik zit
één dag op kantoor en vier dagen per
week ben ik weg. Voor intern overleg,
besprekingen met opdrachtgevers en
vergaderingen. In de rustige periode,
als het overlegcircuit een beetje stil
ligt, probeer ik een paar dagen met
de schepen mee te gaan. Verder ben
ik vaak 's morgens vroeg op de werk
vloer te vinden.'
Olierampen
Als jochie van tien wist Minnes, die
opgroeide in De Koog, al dat hij naar
zee wilde. 'Ik was altijd op het strand,
een beetje jutten en met boten mee.
Ik wilde varen, het liefst een functie
op de brug.' Na de MULO volgde hij
de zeevaartschool en kwam hij te
recht op de grote vaart. Bijna tien jaar
lang reisde hij de hele wereld over, op
lijndiensten naar onder meer Oost-
Azië, West-Afrika en Perzië. Inmid
dels getrouwd en met kinderen op
komst, zocht Minnes een baan dich
ter bij huis. Hij kwam terecht bij Rijk
waterstaat, dat bezig was met de
oprichting van een nieuwe dienst.
Directie Noordzee. 'Tot de jaren ze
ventig deed Rijkswaterstaat niks op
de Noordzee. Er was weinig bekend
over het aantal schepen dat er voer,
waar die naar toe gingen en hoe groot
ze waren. De bouw van de Maasgeul
en de IJ-geul speelde in die tijd. De
groeiende economie wilde graag de
supertankers naar Rotterdam halen
en dus was er meer praktijk
onderzoek nodig.' De nieuwe dienst
richtte zich vooral op zeeverkeers-
onderzoek. Door middel van veld
metingen werd informatie verzameld.
Dat was in die tijd vooral pionieren.
'Een gerichte opleiding voor het werk
was er niet. Veel nautische ervaring
kwam van pas. En boerenverstand.'
Daarnaast hield de nieuwe afdeling
zich bezig met het opsporen en be
strijden van olieverontreiniging op
zee. 'Ik heb alle grote olierampen in
die tijd meegemaakt, zoals met de
Amoco Cadiz.' In maart 1978 zonk de
Liberiaanse supertanker Amoco
Cadiz voor de kust van Bretagne.
Daarbij kwam 230 ton aardolie vrij en
werd 320 kilometer Franse kust be
smeurd.
Vier muren
In 1981 besluit Rijkswaterstaat milieu
en scheepvaartverkeer te splitsen. Er
komt een apart directoraat-generaal
voor scheepvaartverkeer en Minnes
verhuist mee. Zijn carrière verloopt
voorspoedig. Omdat zijn twee directe
bazen in korte tijd bij de dienst weg
raken. wordt de Texelaar op zijn 34ste
hoofd van de afdeling die het
zeeverkeersonderzoek verricht en de
informatie verwerkt. 'Dat was toen
nog niks voor mij. Ik zag het niet zit
ten om de rest van m'n leven tussen
vier muren te zitten.' Als op het kust-
schip de Bree 14 de functie van stuur
man vnjkomt, aarzelt hij dan ook geen
moment. In 1986 wordt hij kapitein
van dat schip. In die hoedanigheid
'schuimt' hij de hele Noordzee af om
de verlangde werkzaamheden aan de
vaarwegmarkering te vernchten. Ja
renlang is Minnes met 'zijn' schip ook
betrokken bij de Ronde om Texel,
waarbij de Bree 14 als startschip fun
geert en op het wad vastgelopen
catamarans oppikt. Als zijn schip
wordt verkocht en opgevolgd door
De Terschelling, wordt Minnes be
noemd in zijn huidige functie.
Stormen
De werkzaamheden binnen de dienst
vaarwegmarkering worden sterk
beïnvloed door de seizoenen. In het
voorjaar wordt in de natuurbe-
schermingsgebieden de natuur- en
recreatiemarkering aangebracht, zo
dat met name de recreatievaart zijn
weg kan vinden en een duidelijke
scheiding ontstaat met de beroeps
vaart, wat de veiligheid ten goede
komt. In het najaar wordt die extra
betonning weer verwijderd. Dan ont
staat er een andere piek: stormen. 'Bij
extreme stormen gaan de boeien
wandelen', vertelt Minnes. 'De totale
verankering is zo sterk als de zwak
ste schakel en in het Molengat komen
nog wei eens boeien op het strand.'
De lichtboeien ter plaatse liggen aan
een ketting die acht keer de lengte
heeft van de waterdiepte, maar on
der extreme omstandigheden kan dat
toch te kort zijn en barst de ketting.
'Dat komt vooral voor in het zeege
bied rond de Waddeneilanden. Het
meest veranderlijke gebiedje is het
Eierlandse gat. Dat is niet gemar
keerd, want daar willen we geen ver
keer hebben. Er is geen gebied in
Nederland waar de geulen zo snel
veranderen als daar. Betonning zou
schijnveiligheid geven. Bovendien
zou je iedere week de betonning
moeten aanpassen.'
IJsvorming in de Waddenzee vormt
tevens een extra drukte voorde dienst
van Minnes. Hoewel strenge vorst
perioden de laatste jaren uitblijven, is
vooral het Waddengebied gevoelig
voor ijsgang en kunnen de lichtboeien
in het gebied forse schade oplopen.
'Preventief vervangen we de licht
boeien dan door blinde bakens. Dat
gebeurt in het najaar. De echte
Kees Minnes
Hornt/e. Ook die vallen onder zijn verantwoordelijkheid.
ijsbetonning brengen we aan als het
ijs zich aandient, dan vervangen we
lichtboeien door sparren.' De beslis
sing wanneer dat moet gebeuren, is
volgens Minnes een kwestie van er
varing en het weerbericht. 'Binnen
twee dagen kan de Waddenzee plot
seling dicht liggen. In de winter van
2002 hadden we een kostenpost van
zeshonderdduizend euro door
schade en extra inzet door strenge
vorst. Als het een nacht flink vriest,
moeten we al alert zijn.'
Vuurtorens
De uitgaven voor het onderhoud van
de vuurtorens worden bekostigd uit
het budget van 12 miljoen euro, dat
landelijk beschikbaar is voor
vaarwegmarkering. Ook het schilde
ren van de Texelse vuurtoren valt
daaronder. Het reguliere onderhoud
wordt door de dienst van Minnes ge
regeld, maar groot onderhoud wordt
door de bouwkundige dienst ver
richt. Bij de beslissing over het afsto
ten van de Texelse vuurtoren, was hij
zijdelings betrokken. Door de hui-
dige plaatsbepalingsystemen via sa
telliet is sprake van afnemend belang
van vuurtorens voor de scheepvaart.
Daarnaast wordt het recreatieve be
lang van de torens steeds belangnjker.
'Om die reden is het overheidsbeleid
erop gericht vuurtorens over te heve
len naar lokale autoriteiten, zoals ge
meenten', vertelt Minnes. 'Die
verkoopactiviteiten zijn grotendeels
ondergebracht bij de Dienst Domei
nen. Als je alle diensten van Rijkswa
terstaat erbij moet betrekken die op
de een of andere manier verantwoor
delijk zijn voor de vuurtoren, zou dat
een veel te zware delegatie opleveren.
Dat is niet werkbaar.'
Geld verdienen
Er wordt met alleen geld uitgegeven bij
de dienst vaarwegmarkering. Dienst
verlening aan derden levert het nodige
op. 'Wij zijn met name actief voor de
offshore en daarnaast werken wij in
opdracht van particulieren. 'De
offshore is verplicht gevaarlijke ob
structies te laten markeren. Wij zijn de
enige dienst die dat mag doen. Ze zijn
dus op ons aangewezen, maar we
proberen wel erg mee te denken en
zaken te combineren met overheids-
werk, zodat de kosten gedeeld kun
nen worden. Dat wordt zeer gewaar
deerd.' Ook kleinere klussen, zoals
het markeren van gas- of waterleidin
gen voor semi-overheidsbedrijven of
het aanbrengen van een ankerton
voor Sil Boon worden tegen betaling
verricht.
Hoewel hij zijn tijd vooral vergaderend
en regelend doorbrengt, heeft Min
nes er nog geen genoeg van. 'Ik ga
er voorlopig van uit dat ik tot mijn
vijfenzestigste doorga.'
Tekst en foto Louise van der Sluis
lecreatiestichting Texel (RST) en
fampeerdersvereniging Loods-
[lüansduin gaan op termijn met el-
jkaaraan tafel, om de invulling te
«spreken van een aantal omstre-
tenvoorschriften. Het was één van
te uitkomsten van de zaterdag
lehouden ledenvergadering van
|tekampeerdersvereniging, waar
bij ook RST-voorzitter Bart Bos en
ecteur Harry Mathijsen hun
sgje hebben gedaan.
ir de communicatie tussen de
«rders en de RST tot dusver
pboeven en de media verliep, kon-
f de stacaravanhouders directie
bestuur nu zelf een toelichting
jwen geven op de besluiten en ont-
Tkkelingen in de achterliggende pe-
Me. Hoewel niet alle kampeerders
Kt eens waren met de visie van de
1ST, de toelichting is volgens pen-
Tpeester Wil Schouten van de
Ppeerdersvereniging wel goed
jfgekomen en heeft bijgedragen
P een betere verstandhouding,
pl mensen hebben een ander
pd van de RST-directeur gekre-
Er is begrip voor de maatregel
ijeen eind te maken aan de wild
ij aan schuttingen, schuurtjes,
"""in en andere zaken, waardoor
Jcamping meer oogt als een volks-
~~:omplex. Maar duidelijk was
Pa' veel kampeerders moeite
houden met een aantal voorschriften
die de RST aan de kampeerders stelt.
Bijvoorbeeld dat de stacaravan
houders vanaf 2006 de keus hebben
tussen uit een schuurtje of een bijzet-
tentje en dat beiden met meer moge
lijk is. Gevoelig ligt ook het moeten
verwijderen van vlonders en schuttin
gen en het alleen mogen gebruiken
van standaard materialen, die vol
gens kampeerders met bestand zou
den zijn tegen stormachtig weer. Wel
is er de bereidheid om meer unifor
miteit na te streven. Afgesproken is
dat de verenigingsleden op- en aan
merkingen en ideeën schriftelijk ken
baar maken aan de vereniging, die
deze meeneemt in het gesprek met
de RST. De vereniging heeft voor
augustus een nieuwe leden
vergadering uitgeschreven.
Namens de RST laat ook Bart Bos
weten een goed gevoel aan de bij
eenkomst te hebben overhouden. Na
afloop van de vergadering werd be
kend dat Joop Quint is afgetreden als
voorzitter van de kampeerders-
vereniging, waarover de leden nog
schriftelijk worden geïnformeerd.
Naar verluidt kan hij niet genoeg tijd
meer vrijmaken voor het voorzitter-
werk. maar ook zou hij tot het inzicht
zijn gekomen dat zijn wat moeizame
verstandhouding met Mathijsen een
goede afwikkeling van het proces in
de weg zou staan.
Jacques Vriens
houdt lezing
Onder de titel (Voor)lezen is televi
sie in je eigen hoofd geeft Jacques
Vriens maandag 23 mei een lezing
in de openbare bibliotheek aan de
Drijverstraat in Den Burg. Hij ver
telt over zijn schrijverschap en
over hoe het hotel van zijn ouders
daarin een grote rol heeft ge
speeld. Verder leest hij voor en ver
telt hij over de achtergrond van zijn
boeken. Ook gaat hij in op het be
lang van lezen en voorlezen.
Vriens ('s Hertogenbosch, 1946) was
bijna vijfentwintig jaar werkzaam in
het basisonderwijs, waarvan negen
tien jaar als directeur van twee ver
schillende scholen. Hij was (en is)
zeer actief op het gebied van lees
bevordering. Sinds 1993 is hij fulltime
schrijver. Zijn boeken werden vele
malen bekroond. Zo ontving hij twee
zilveren griffels en won hij vijf keer de
prijs van de Nederlandse Kinderjury.
Vriens slaagt erin om serieuze en
soms 'zware' onderwerpen op een
lichtvoetige manier aan de orde te
stellen. Hij werd bekend met boeken
als Meester Jaap, Die Rotschoot met
die fijne klas, Achtste-groepers hui
len niet en De school is weg. Ook
schreef hij twee historische kinder
boeken: Weg uit de Peel (over de
veenkoloniën) en Tien torens diep
(over de Limburgse mijnen). Binnen
kort verschijnt Groep zeven slaat te
rug!, dat handelt over kindermishan
deling.
De lezing begint om 19.30 uur, de
toegang bedraagt €2,-. Kaarten zijn
verkrijgbaar in de bibliotheek.
Iat ik zeggen wou...
vaS Vf hÜf °P P'Hksterdrie een drukte vereniging Texel, werd het groot
4,2# belang op de Hogeberg. waar feest. De kinderen overhandigden te-
a' ET 2estl9 hinderen uit Oude- keningen van ezels aan voorzitter
van3" 'P fen vele ouders) zich op de Theun de Winter. Omdat zowel de
term nenkoeken en de ezelbank ezels als de kinderen zich prima ver-
ifoW® e*ten met de ezels Loeloe, maakten, wil de Ezelvereniging ook
olpler .v'eenCris. Mede dankzij de vele volgend jaar de traditie van
eJflu 6n' frisdrank en ijsjes, Bossiesdag voortzetten.
'kbaar gesteld door Ezel-
Werelderfgoed
CDA, Texels Belang en WD zijn te
gen plaatsing van de Waddenzee op
de Werelderfgoedlijst. Krijgen we een
onderscheiding op het gebied van
natuur en cultuur en dan wordt die
geweigerd. Ze denken dat je er niet
van kunt eten of dat het geld kost. Ze
zijn bang voor verdere beperkingen.
Mensen en zeker politici die 'tegen'
zijn vanuit angst of achterdocht, zijn
onzes inziens dom en kortzichtig. Ze
kijken met verder dan hun neus lang
is, hebben geen langetermijnvisie en
leven eigenlijk al in het verleden. Zie
lig-
Je hoeft het met altijd met elkaar eens
te zijn, maar zulk negativisme met
betrekking tot cultuur, natuur en mi
lieu is fnuikend voor de toekomst van
Texel. Met zo'n bestuur: arm, arm
Texel.
Adriaan en Sytske Dijksen,
Den Hoorn.
'Opclassificatie'
wordt verlengd
Als gevolg van de eilandpositie, het
toerisme en het voorzieningen
niveau dat daarmee samenhangt,
heeft het gemeentebestuur van
Texel een zwaardere taak dan de
meeste andere gemeenten met
hetzelfde aantal inwoners. Burg
meester, wethouders, raads- en
commissieleden krijgen daarom
een vergoeding die gebruikelijk is
in een gemeente van meer dan
14.000 inwoners. Deze 'opclas
sificatie' loopt volgend jaar af en
zal daarom (opnieuw) met zes jaar
worden verlengd. De raad wordt
gevraagd in te stemmen met een
desbetreffend verzoek aan Gede
puteerde Staten.
Als dat niet gebeurt, zullen de vergoe
dingen per 1 januan verminderen. Het
is met ondenkbaar dat het inwoner
tal van de gemeente in de nieuwe
periode tot boven de 14.000 stijgt. De
opclassificatie vervalt dan, maar
omdat de gemeente dan feitelijk in de
inwonerklasse zit waarin zij al was
geclassificeerd, blijven de vergoedin
gen hetzelfde. Het zou mogelijk zijn
een verzoek tot verdere opclassi
ficatie in te dienen, maar het heeft
volgens het college geen zin om daar
nu op vooruit te lopen. En het al di
rect indienen van een verzoek om
met twee inwonerklassen opgewaar
deerd te worden, zal niet worden in
gewilligd, zo wordt verwacht.
De met de opclassificatie samenhan
gende hogere vergoedingen moet de
gemeente uit eigen middelen betalen.
Cabaret-café
sluit seizoen af
In het laatste Cabaret-café van het
seizoen wordt vrijdag aandacht be
steed aan het verstrijken van de tijd,
het bevrijdingsvuur en het rook
verbod aan boord van de TESO-
schepen. Verder wordt vooruit geblikt
naar het nieuwe seizoen, waarbij de
vraag wordt gesteld of alles moet blij
ven zoals het is of dat veranderingen
onvermijdelijk zijn. Ook passeren de
nieuwe woningen in Den Burg west
en oost de revue, alsmede de
driedimensionale reclameuitingen in
De Koog en de Texelse lamsvlees-
dag. De gast is nog niet bekend, zo
min als de onderwerpen die in het
filmpje behandeld worden. Wel bevat
het programma veel muziek, be
kende en onbekende nummers van
(plaatselijke) singer/songwriters en
op teksten van Huib (de Rijmelaar)
Femjn. Cabaret-café vindt plaats op
vrijdag 20 mei, aanvang 20.30 uur in
café-brasserie De Lindeboom. De
toegang is gratis, een bijdrage in de
kosten wordt op prijs gesteld.
Saakasjvili ging mei naar Rusland wegens
een conflict over de snelheid waarmee de Russi
sche bases in de Kaukasische republiek moeten
worden ontmanteld.Georgiê wil de militairen
in tweeënhalf jaar weg hebben, Moskou wil
daarover vier jaar doen. Over de opstand van op
Texel geïnterneerde Georgische soldaten uit de
Wchrmacht, vlak voorde bevrijding van Neder
land, had Saakasjvili vorige weck veel minder
opvattingen. En het minïmausoleum voor de
oorlogslcidcr «vorjd») staat een jaar na de
rozenrevolutie nog overeind in-Stalins geboor
tedorp Gon in Georgié. Daaraan heeft Saakasj
vili zijn vingers niet gebrand, net als al die Rus
sische leiders het sinds 1991 niet hebben aange
durfd het mausoleum in Moskou te sluiten of
de Lenin-standbeelden op de centrale pleinen
van nagenoeg alle grote steden te slopen.
In de Toronto Globe and Mail van 6
mei 2005 aandacht voor de herden
king van de Georgische opstand op
Texel, gezien door de ogen veteraan
Joe Bernier. Het steekt hem dat er zo
weinig bekend is van deze 'sensa
tional battle, a fight that marked the
last mission by Canadian soldiers in
the Second World War.' Bernier ver
klaart boos te zijn op het Canadese
parlement dat hem de toelagen van
duizend (Canadese) dollar ontzegt
die wel wordt toegekend aan vetera
nen die de officiële herdenkingen
rond Apeldoorn bezoeken. Maar, be
sluit Bernier:In the back of my mind,
I said, well, they can shove their
subsidy. I'm going to go back to Texel
anyway.En inderdaad. Bernier was
aanwezig bij de herdenking op Texel.
Excursie water
Hoogheemraadschap Hollands
Noorderkwartier houdt zaterdag 11
juni speciaal voor Texelaars een ex
cursie over het eiland om tekst en
uitleg te geven over projecten die uit
het Masterplan Water zijn voortgeko
men. De tocht, die met een bus wordt
afgelegd, begint om 9.30 uur en duurt
tot 12.30 uur. Onder leiding van Kas-
per van Zuilekom wordt onder meer
een kijkje genomen bij Everstekoog
en de Krassekeet. De rondtocht ein
digt met een lunph in het restaurant
van EcoMare. Opgeven is mogelijk
tot vrijdag 3 juni op 072-5414705 of
via Bedrijfsbureau-Heerhugowaard-
West@hhnk.nl. De deelname is gra
tis. Er kunnen maximaal vijftig
Texelaars mee.
Wisseling van de wacht bij restau
rant La Tiënda in De Koog, waar
Jan Wolter Timmerman plaats
maakt voor zoon Joram. Hij gaat
de zaak samen met partner
Renske Kossen runnen. Tweede
verandering is dat het restaurant
dat vijf jaar midden in gebouw De
Korf zat, naar de straatzijde is ver
huisd. Zondag, van 14.00 tot 17.00
uur houdt het restaurant open huis.
Timmerman sr. vertrekt dezelfde
dag naar Frankrijk, om een oud fort
te gaan restaureren.
Toen Jan Wolter Timmerman, voor
malig chef-kok bij Hotel Opdum, vijf
jaar geleden La Tienda opende, deed
hij dat vooral om zijn zoon een dienst
te bewijzen. Niet zo vreemd, omdat
junior als kind al hielp met koekjes
bakken en na een opleiding via het
leerlingstelsel in de voetsporen van
zijn vader trad. Hij werkte als leerling
in Bij Jefen deed elders ervaring op.
Maar toen senior hem vijf jaar gele
den vroeg in het tapasrestaurant te
gaan werken, weigerde hij beleefd. 'Ik
wilde eerst een tijdje ergens anders
kijken.' Hij werkte als kok onder meer
in Amsterdam, maar keerde terug
naar het eiland om in Hotel Greenside
aan de slag te gaan. Het bloed kruipt
waar het met kan gaan en zo be
landde hij begin dit jaar toch bij va
der in de zaak. 'Want hij heeft veel
ervaring en me veel geleerd. Maar ik
wil wel mijn eigen ding kunnen doen.'
Onder eigen verantwoordelijkheid,
maar geholpen door zijn vader, ont
wikkelde hij een nieuw bedrijfsplan,
waarbij restaurant werd verplaatst en
uitgebreid met een serre. Het
tapasrestaurant blijft op Spaanse
leest geschoeid, maar de ingrediën
ten zijn zoveel mogelijk echt Texels.
variërend van oesters van het wad tot
lamsvlees van het Ouwe Land. bon
bons van Looyer en pasta gemaakt
door De Keuken in Oudeschild. Bij
komende verandering is de verplaat
sing van cadeaushop La Tiënda naar
de plek waar het restaurant was ge
vestigd. De winkel wordt gerund door
Nicole Visser.
Jan Wolter Timmerman: 'Ik ben nu
vijftig, zit al zo lang in de horeca en
wil wel eens wat anders.' Via een
kennis hoorde hij over een oud fort
ergens midden in Frankrijk, met ver
van de Route du Soleil. 'Het is ge
bouwd in 1880. Het maakt deel uit
van de tweede verdedigingslinie en
daardoor is er nooit gevochten. Tot
1960 was de zes hectare grote ves
ting een Amerikaanse legerbasis,
daarna heeft het verschillende func
ties gehad, het laatst als veehoude
rij. De laatste tien tot vijftien jaar werd
het met meer gebruikt. We willen het
restaureren in oude stijl en het ge
schikt maken voor bewoning en er
een toeristische functie aan geven.
Een tienjarenplan voor vijftigers die
zich vrij kunnen maken en geen an
dere verplichtingen hebben. We zijn
nu met drie tot vier mensen, de be
doeling is dat de groep groeit tot vijf
tot zes personen.'
Jan Wolter Timmerman en zoon Joram
het vernieuwde n
if La Tiënda in De
