Intensieve revalidatie voortaan in verpleeghuis WV op zoek naar extra inkomsten Postma genoot aanzien als wetenschapper én manager Texel en Den Helder tekenen rampenplan Samenwerking Gemini en Zorgcentrum .TEXELSE J COURANT' NlOZ-directeur ook als mens gewaardeerd \n Memoriam VRIJDAG 22 JULI 2005 Texelaars die voor een intensieve revalidatiebehandeling tot voor kort een keer of twee, drie in de week een reis naar Den Helder moesten maken, kunnen voortaan op het eiland worden geholpen. In Verpleeghuis Texel in Den Burg is de zogeheten Revalidatie Genees kundige Behandeling (RGB) ge start, een samenwerking tussen het verpleeghuis en het Gemini Ziekenhuis. Een multidisciplinair team van arts en therapeuten gaat elke maand met elkaar om de ta fel en stemt de behandelingen op elkaar af. RGB is voor Texel betrekkelijk nieuw, maar in het Gemini wordt dit al tien laar met succes toegepast, vertelt revalidatiearts Hennie Huiskes. 'Het isvoor mensen die nog midden in het leven staan, maar kampen met com plexe problemen van lichamelijke, geestelijke en sociaal-maatschappe lijke aard. Zij kunnen door veel pijn en/of beperkingen hun dagelijkse activiteiten niet meer goed uitvoeren, bijv door de gevolgen van een her senbloeding, MS, gewrichtsslijtage, reuma of een spierziekte. In het ver pleeghuis worden dit soort klachten door een multidisciplinair team van arts, verzorging en therapeuten be handeld. Het gaat daar voornamelijk om de oudere mens.' Tot een maand of drie geleden moes- •en jongere Texelaars voor zo'n mul- •tfisciplinaire aanpak in RGB meer dere keren naar Den Helder reizen, «at het toch al intensieve revalidatie- wogramma nog zwaarder maakte. De revalidatiearts van het Gemini kwam al jaren maandelijks voor con sulten van minder mobiele patiënten in het verpleeghuis. Een en ander heeft ertoe geleid de samenwerking uit te breiden, wat resulteerde in de start van de revalidatie dagbehan deling. Men kan nu in het verpleeg huis behandeld worden door een gespecialiseerd revalidatieteam. be staande uit een revalidatiearts, een fysiotherapeut, een ergotherapeut, een maatschappelijk werker, een psycholoog en een logopedist (spraaklerares). In de praktijk bete kent dit dat de patiënt twee keer per week verschillende behandelingen ondergaat, die ongeveer een dagdeel duren. 'Het mooie van RGB is dat het team van artsen en therapeuten maandelijks bij elkaar komt en ieders doelstellingen met een patiënt op el kaar afstemt. We proberen iemand in een bepaald spoor te krijgen, waar door hij of zij zich beter gaat voelen.' Als het iemand met een chronische rugklacht betreft, dan gaat de fysio therapeut aan de slag om te probe ren de belastbaarheid te vergroten. De ergotherapeut gaat in gesprek met deze patiënt om een beeld te krijgen van hoe iemand werkt, met het doel een methode te bedenken die voor de rug minder inspanning vergt. Maar ook de woonsituatie en/ of de dagindeling wordt besproken. 'Mensen zijn gewend om iets te doen, maar hebben met altijd inzicht in hun eigen handelen. Ik probeer ze daar van bewust te maken', vertelt ergo therapeut Bert Kuijs. De maatschap pelijk werker is erbij betrokken omdat de patiënt de veranderingen wel aan moet kunnen. Bij een klacht kunnen namelijk meer dingen een rol spelen dan alleen een verkeerde werk houding. Er kan zelfs zoveel losko men dat psychotherapeutische be handeling nodig is. Doel is de zelf standigheid van de patiënt te vergro ten. Het team brengt ook advies uit over hulpmiddelen die thuis of op het werk nodig zijn. RGB is met bedoeld voor mensen met een verstuikte en kel of een andere, incidentele bles sures, maar voor Texelaars die van hun klacht dusdanige beperkingen ondervinden, dat ze er op de lange termijn beperkingen of pijn van on dervinden. De apparatuur en het geld voor het project worden door het Gemini en het verpleeghuis beschikbaar ge steld. Het ziekenhuis ziet de polikli nische voorziening op Texel als een goede methode om de behandeling dichter bij de patiënten te brengen. Het past in het beleid van Zorg centrum Texel om de faciliteiten en de deskundigheid van het verpleeghuis ook in te zetten voor doelgroepen buiten het verpleeghuis. Binnen het Gemim leeft de gedachte om ook andere specialismen, zoals de oog arts. periodiek naar Texel te laten komen. ZO HIER U MQRNOBEPRHe ÏIRRRi^U GRRT TöcW IiWGLFRRUOEREN HÈ'. U LBHT Offé TOCH NlCTf 1 STIKKEN HE', f HHTOONGOSS 011-OT--XOO? UirBET«Ur<G O Texel scoort te laag op gebied van bijstandsfraude Zijn er voor de WV manieren om de afnemende inkomsten uit de reserveringscentrale te compen seren? Over die vraag buigen be stuur en directie zich, doordat als jevolg van het toenemend aantal xekingen buiten de WV om min- inkomsten beschikbaar komen sorpromotiedoeleinden. Een ont- «ikkeling waarover ook de Texelse Vereniging van Logiesverstrekkers fTVL) en andere ondernemers zich zorgen maken. De winst uit de reserveringscentrale 'provisie van de logiesverstrekkers) tornt extra ten goede aan de promo- 'evan het eiland. Na een jarenlange 'oename is sinds 2002, toen het toe- naar Texel stabiliseerde, is arake van een teruggang in het aan- H boekingen via de WV, met name de hotelsector. Toch heeft het be- Tjur van de WV gekozen voor be- 'toud van de reserveringscentrale, zo saai in het strategische marketing s' communicatieplan Texel 2005- 3111. Vooral omdat het nieuwe be iers makkelijk maakt, om via WV, accommodatie op het eiland te boe- «t kostenoverwegingen en omdat ifocr de opkomst van de internet diensten de telefonische dienstverle ning minder mensen vergt, is het medewerkersbestand van de WV ™t geleden met acht personen in krompen, waardoor de WV uit de cijfers bleef. er minder geld voor promotie osschikbaar komt, baart logiesver- --'ekkers zorgen, ook omdat door de wakkelende economie en concurre- 'S'de bestemmingen die tegen ^rpe prijzen worden aangeboden lv* aantal vakanties dat buiten het izoen wordt geboekt terug- 'Het gaat op Texel minder maar ten opzichte van andere 1en doen we het nog steeds ^SSoed', relativeert TVL-voorzitter any Wuis, die onlangs terugtrad als bestuurder van het WV en werd op- jjevolgd door Krimdirecteur Iwan pothuis, die dichter bij de praktijk -rtaat. Wuis: 'We moeten onszelf niet «Put in praten, maar wel alert zijn. JeVW heeft al jaren dezelfde struc turen als de ontwikkeling die zich l"eeft ingezet zich doorzet, dan kan dat tot een onverantwoord tekort leiden.' Zorgelijke ontwikkeling is volgens Wuis dat logiesverstrekkers hun nog niet geboekte accommoda tie aanbieden via overkantse boe kingsbureau's, een fenomeen dat toeneemt. 'Er zijn tientallen van deze internetproviders. Ze berekenen pro visies die oplopen tot twintig procent en dat geld verdwijnt van het eiland, waarmee we dus geen promotie kun nen maken Daarom moet er een ondernemersplan komen, zodat de WV ook in de toekomst een gezonde organisatie blijft en in staat is om meer nieuwe gasten te genereren, die met name ook buiten het hoofd seizoen naar het eiland komen.' Wuis benadrukt dat de logiesverstrekkers ook zelf in de spiegel moeten kijken. 'Als aanbieder op de markt moeten we onze producten goed afstemmen op wat de markt vraagt. We hebben een zeer verscheiden product, groot, klein, luxe en minder luxe. We moe ten allemaal ieder op zijn eigen niveau een topprestatie willen leveren. Dat brengt extra rendement op de lange termijn.' VW-directeur Veronica Bos: 'We hebben dankzij de vele reserverin gen, hoewel dat een nevendoelstel ling is van de WV, lange tijd in een luxe positie verkeerd, omdat het extra geld voor promotie opleverde. Nu de provisieinkomsten uit de reserve ringen verminderen, vindt het VW bestuur dat er in de krimpende toe ristische markt extra geld nodig is voor promotie. De kunst is om nu creatief te kijken hoe we de komende vijfjaar een stabiele inkomensstroom kunnen vinden, ter aanvulling van het promotiebudget.' Die aanvulling moet wat betreft Bos met worden gezocht in de bijdrage van de parti cipanten (dit jaar elk €100.000.-) waarvan de vertegenwoordigers heb ben uitgesproken om die met ingang van de nieuwe contracttermijn (1 ja nuari 2006) met tien procent te ver hogen. Deze stijging komt volgens Bos overeen met de index over de afgelopen vijfjaar. Om zo'n grote stij ging na 5 jaar te voorkomen, is in ieder geval afgesproken elk jaar een indexstijging door te voeren over de participanten bijdrage. De participan ten zijn gemeente TESO TVO en TVL Met de ondertekening van het rampenbestrijdingplan, zijn alle af spraken vastgelegd die moeten zorgen voor een goede afhande ling wanneer zich een ramp voor doet op een van de TESO-boten. Het convenant werd woensdag ochtend op het Schulpengat on dertekend door burgemeester Joke Geldorp namens Texel. Loco burgemeester Robbert Waltmann deed dat namens burgemeester Jeroen Staatsen van Den Helder. In het rampenbestrijdingsplan is stap voor stap vastgelegd wie welke taak heeft en welke procedures moeten worden uitgevoerd in geval van een calamiteit op een van de TESO-bo ten. In het plan zijn vier 'voorspelbare' scenario's opgenomen die zich zou den kunnen voordoen op de boot; Brand in de haven van het 't Horntje, brand in de haven van Den Helder, brand op volle zee en wanneer het schip zinkende is. Wanneer zich een ramp voordoet, zullen de besturen van de gemeenten Texel, Den Helder en de TESO-directie de coördinatie van de hulpverlening op zich nemen. Een terroristische aanslag is als sce nario niet in het convenant opgeno men. Hoofd operationele dienst Alex Cofino zegt dat een dergelijke aan slag niet te voorkomen is: 'We willen met het rampenplan geen schijn veiligheid creëren.' Waltmann zei bij de ondertekening dat hij hoopte dat het plan nooit in werking zal hoeven treden en dat het convenant 'voor altijd in de kast zou blijven liggen'. Geldorp sprak een te genovergestelde wens uit en maakte van de gelegenheid gebruik om alle partijen uit te nodigen voor de eerste 'discplinaire natte oefening' in fe bruari 2006. Geldrop noemde het convenant 'nog een voorbeeld van de bestuurlijk goede samenwerking' tussen Texel en Den Helder. Het rampenplan is in feite een bun deling van eerder gemaakte afspra ken tussen betrokken partijen. Eerder werd in 2003 een calamiteitenplan opgesteld, maar die bleek door ver anderde wet- en regelgeving met meer te volstaan. De landelijke over heid heeft Nederlandse gemeenten verplicht om een risicoinventarisatie te maken en rampenbestrijdings plannen op te stellen. Volgens Jan Bloem is het uniek dat twee gemeen ten gezamelijk een rampenbestrij dingsplan hebben opgesteld. Brand weercommandant Dick Jongeneel verwacht met het plan alle mogelijke rampenscenario's op de TESO-boot aan te kunnen. Bij het bestrijden van een ramp op de veerboot worden verschillende hulp diensten ingeschakeld. Naast brand weer, marine, KNRM worden ook vissersboten betrokken om passa giers te evacueren. Volgens Cofino moeten de reddingsteams binnen vijf minuten operationeel kunnen zijn. Pas dan kan met de evacuatie van opvarenden worden begonnen. In het geval van de Dokter Wagemaker moeten alle 1750 passagiers in een half uur kunnen worden geëvacu eerd. Tijdens een eerder gehouden test op een werf in Heerenveen is met het met het evacuatiesysteem van de Dokter Wagemaker gelukt om twee honderd vrijwilligers in acht minuten te evacueren. Naast een vlot eva cuatiesysteem beschikken de boten over rookdetectiesystemen en sprink lerinstallaties. Jongeneel maakt zich wat betreft de veiligheid op de TESO- boten dan ook 'geen zorgen'. Onder toeziend oog van Jan Bloem van TESO ondertekent burgemeester Joke Cel- dorp het rampenbestrijdingsplan n Texel. (Fow wart,-. Onderzoek voimondigdat het in het belang Texel is dat mensen die om welke dan ook hun auto met willen naar het eiland, deze op 9oede en veilige manier in Den kunnen parkeren. Ook de ge- ^te Den Helder streeft naar een gelijke parkeersituatie, mede met Holland °P de l3ezoekers van Cape jwienten om niet de helft van het er*oek te willen betalen, zijn on- ^eer dat Den Helder vijf keer lnwoners heeft als Texel. Al- 'n het hoogseizoen bevinden 'n beide gemeenten ongeveer evenveel personen. In een vergelijk bare situatie (Terschelling-Harlingen) heeft de walgemeente Harlingen het oplossen van de problematiek hele maal voor eigen rekening genomen. Tweeluik bij AVRO Gepresenteerd door dierenarts Henk Lommers zendt de AVRO 30 juli van 19.00 tot 19.50 via Nederland 2 een tweeluik over Texel uit. In het pro gramma komen verschillende aspec ten van het eiland aan bod, zoals horeca, overnachtingsmogelijkhe den, schapen, zeehonden, de vuur toren en fietsen over het eiland. De twee afleveringen zijn op 4 en 11 au gustus vanaf 17.30 uur afzonderlijk te zien, ook dan op Nederland 2. Zijn hart lag bij de wetenschap, maar ook als manager had de dins dag overleden prof.dr. Hendrik (Henk) Postma kwaliteiten. In de eenentwintig jaar dat hij er direc teur was, groeide het NIOZ uit van een bescheiden onderzoekssta- tion tot een instituut van we reldfaam, dat bovendien financieel gezond was. Daarbij was hij pret tig in de omgang en genoot hij niet alleen het respect van vooraan staande collega's en bestuurders, maar ook van de mensen van de werkvloer, die het onderzoek hiel pen voorbereiden. Postma gold internationaal als een autoriteit op het gebied van zee- onderzoek. Zijn verdiensten beston den onder meer uit een indrukwek kende reeks publicaties. Daarnaast vervulde hij functies in allerlei orga-< msaties in de hele wereld. Zo was hij vanuit de UNESCO eén van de drij vende krachten bij de voorbereiding en uitvoering van de expeditie Snel- lius II. waarbij in 1984 en 1985 onder zoek werd gedaan in de wateren rond Indonesië. Jarenlang was hij lid van het bestuur van de Scientific Com mittee on Ocanographic Research, een organisatie waarvan hij tussen 1973 en 1975 voorzitter was. Postma was betrokken bij de oprichting van het Delta Instituut in Zeeland en ruim tien jaar voorzitter van de Neder landse Commissie voor Zeeonder- zoek. Daarnaast was hij lid van de Nederlandse Raad voor Zeeonder- zoek, de Waddenadviesraad, de C02-commissie van de Gezond heidsraad. de commissie Zelfeva luatie van de Nederlandse para-um- versitaire instituten, de UNESCO- commissie. de Raad van Overleg van het fysisch onderzoek in de Noord zee, de Nederlandse commissie voor het Caraibisch marien-biologisch in stituut op Curagao en de begelei dingscommissie van het Rijksinsti tuut voor Visserijonderzoek in IJ- muiden. In die functies adviseerde hij de Nederlandse regering in zaken als vervuiling, het beheer van de Wad denzee en de gevolgen van de productie van C02 door de mens op klimaat en oceanen. In 1975 werd hij lid van de vooraanstaande Kónink- lijke Nederlandse Academie van We tenschappen. Postma werd op 26 juli 1921 gebo ren in Zwoiie. Nadat hij er de middel bare school had afgerond, wilde hij eigenlijk sterrenkunde studeren. Het werd chemie aan de Universiteit van Groningen. Hij studeerde af in 1946, nadat zijn studie als gevolg van de oorlog enige vertraging had opgelo pen. Na een korte periode bij Philips trad hij in 1947 toe tot de kleine staf van het Zoölogisch Station in Den Helder, de voorloper van het NIOZ, waar in die tijd nog bijna uitsluitend biologen werkten. Hij begon er een studie naar de dynamiek van water en sedimenten in de westelijke Wad denzee en de chemie van nutriënten (waaronder vooral fosforcomponen- ten) en promoveerde in 1954 cum laude op zijn proefschrift The Hydro graphy of the Wadden Sea. Dit werk, dat een verklanng biedt voor één van de oorzaken van de voedselnjkdom in de Waddenzee voor schelpdieren, vissen en vogels, geldt nog steeds als een belangrijk document. Al voor die tijd breidde hij zijn onderzoeksgebied uit naar onder meer de Golf van Pa ria, de Golf van Napels en Brits Gu yana. Veel interesse had hij voor de gegevens die in 1929 en 1930 tijdens de eerste Snellius-expeditie waren verzameld en dat resulteerde met al leen in nieuwe analyses, maar vorm de in feite de aanzet voor een vervolg op dit onderzoek, dat in de jaren tachtig zou leiden tot een nieuwe expeditie naar Indonesië. Om zich te onënteren op nieuwe vormen van on derzoek bezocht Postma samen met de toenmalige directeur prof. Jan Verweij in het begin van de jaren zes tig de Verenigde Staten. Een jaar lang werkte hij aan het Scripps Institute of Oceanography in La Jolla. waarna hij in 1963 aan de Universiteit van Gro ningen werd benoemd tot hoogleraar in de fysische en chemische oceano- logie. Na het afscheid van Verweij werd Postma één van de twee directeuren van het NIOZ. Zijn collega werd ver antwoordelijk voor de afdeling biolo gie, Postma voor de andere afdelin gen, terwijl hij bovendien werd belast met het management over het insti tuut. In 1969 verhuisde het instituut van Den Helder naar 't Horntje, waar het tijdelijk onderdak kreeg in barak ken en vanaf 1978 in een gloednieuw gebouw. Was het Zoölogisch Station nog vooral gericht op het verzamelen van biologische gegevens over de Waddenzee, onder leiding van Post ma en zijn collega Jenne Zijlstra, groeide het NIOZ uit tot een multidis ciplinair instituut, dat onderzoek deed naar alle aspecten van het zee- onderzoek. Mondiaal, want Texelse onderzoekers waaierden ten slotte uit over de hele wereld, tot aan de Zuid pool toe. De staf groeide in die tijd van zo'n 60 tot 160 vaste medewer kers, waardoor het NIOZ één van de belangrijkste werkgevers op het ei land werd. Daarnaast streken jaarlijks tientallen studenten neer op 't Horntje. Postma stond bij hen be kend als een enthousiast en kundig docent, die vefen stimuleerde om zich verder te bekwamen op hun vak gebied. Postma was overtuigd van het belang van fundamenteel onder zoek en vond dat wetenschappers zelf het beste hun prioriteiten konden stellen, in plaats van zich voor zogenoemd toegepast onderzoek te laten inhuren door de overheid of het bedrijfsleven. Wél werd door het NIOZ onderzoek vemcht naar vervui ling van de zee met radioactief afval en vervuilende stoffen als PCB's en de rol van afvalwater van de veen koloniën in de Waddenzee. Ondanks de drukte die zijn vele functies met zich meebrachten, bleef de directeur tijd vinden om samen met zijn assis tent Joop Rommets zelf onderzoek te doen. Hij vemchtte daarbij origineel en baanbrekend werk, waarvan de resultaten volgens kenners nog steeds imponeren, Oud-collega Ger hard Cadée schrijft in een in memo- riam dat gisteren onder de medewer kers van het NIOZ werd verspreid: 'Zijn resultaten worden soms zelfs weer opnieuw "ontdekt", omdat men met wist dat Postma ze een halve eeuw geleden al had gepubliceerd.' Henk Postma in 1972 het aquariumgebouw Bij zijn afscheid m 1986 kwamen hon derden wetenschappelijke autoritei ten uit binnen- en buitenland naar het NIOZ. Uit de vele toespraken die wer den gehouden, bleek dat Postma niet alleen veel aanzien genoot, maar ook 'als mens' zeer werd gewaardeerd. Hij stond bekend om zijn prettige omgang met medewerkers, waarbij hij een borrel en een sigaar op waarde wist te schatten. Dat hij allerminst een steile wetenschapper was. werd ook ontdekt bij TESO. waar hij een tijd lang commissaris was. Aanvankelijk werd een beetje vreemd aangekeken tegen de toetreding van de NlOZ-di recteur tot het bestuur van de veer dienst. In TESO-kringen vreesde men te maken te krijgen met iemand van 'de Groene Maffia', terwijl nogal wat wetenschappers het raar vonden dat 'hun' directeur lid werd van zo'n 'con servatief bolwerk' als het TESO-be- stuur. Het zou echter snel wennen. Prof M.J. Jansen van de Universiteit van Groningen hennnerde er bij Post- ma's afscheid aan dat die een 'goed diplomaat en een scherp onderhan delaar' was. die bezoekers op pret tige wijze ontving en daarmee de belangen van de wetenschap en het NIOZ altijd knap had verdedigd Dr. R.J. in 't Veld, directeur-generaal van het ministerie van Onderwijs en We tenschappen, vertelde in zijn toe spraak dat financiële ambtenaren al tijd op prettige wijze waren 'ingepakt'. Postma werd bij zijn pensioen be noemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2005 | | pagina 5