'We kunnen kwaliteit
gebit op peil houden
Proef met paintbal'K
in de herfstvakantie?
Pleidooi voor hogere
vergoeding voor
tuinwallen en kolken
Nieuwe dental car in gebruik genomen
.TEXELSE couRANT
l w
Beheersregeling op de schop
Martin Jansen op fiets in
Alaska aan dood ontsnapt
Opa
VRIJDAG 9 SEPTEMBER 2005
Een paar jaar geleden begonnen
oud-tandarts Herman Wellens,
Dick van Barneveld, Harry Ran en
schooldirecteur Albert Hoven met
de eerste voorbereidingen. Woens
dag stond het resultaat van hun in
spanningen bij de Kompasschool.
Kinderen namen er feestelijk de
nieuwe dental car van de Stichting
Jeugdtandverzorging Texel in ge
bruik.
Geen wagen meer die met pijn en
moeite door de APK-keuringen moet
worden gesleept en ook geen verou
derde apparatuur meer. Leerlingen
van de Texelse basisscholen stappen
dit schooljaar een spiksplinternieuwe
tandartswagen binnen als ze voor
controle naar de tandarts gaan. Met
het wegtrekken van een groot zelf-
beschilderd laken namen de kinderen
zekerd is. 'Daarna zijn we toe aan de
vervanging van de apparatuur, de
wagen kan nog wel wat langer mee',
aldus Ran.
De wagen is vooral doelmatig inge
richt. De initiatiefnemers bepaalden
met de tandartsen en tandartsas-
sïstentes hoe hij eruit moest komen
te zien. Net als in de vorige wagen
staat er één stoel waarin de kinderen
worden behandeld. De tandartsen
beschikken over de mogelijkheid om
röntgenfoto's te maken en de wagen
is voorzien van een moderne steri
lisator om de gebruikte spullen ste
riel te maken. De behandelappara-
tuur is van Finse makelij dat zichzelf
dagelijks doorspoelt en één keer per
week een extra ontsmettingsronde
houdt. Onder de opbouw bevinden
zich uitklapbare poten waarmee de
wagen stabiel en recht kan worden
van de Kompasschool de dental car
officieel in gebruik. Daarna stonden
ze in de rij om de wagen te bekijken.
'Nu vinden ze het nog leuk om hem
van binnen te zien', grapte één van de
aanwezigen.
De nieuwe dental car vervangt de
oude Spykstaalbus die de afgelopen
dertig jaar zijn ronde langs de scho
len maakte. Het is de derde jeugd-
tandartswagen voor het eiland sinds
diverse Texelse organisaties in 1961
de Stichting Schooltandverzorging
Texel oprichtten. De eerste bus da
teert van die tijd. Ran wist woensdag
te melden dat er zelfs al sinds 1949
aan jeugdtandverzorging op Texel
werd gedaan. De initiatiefnemers ver
wachten dat met de nieuwe wagen
de jeugdtandverzorging voor in ieder
geval de komende tien jaar weer ver
geplaatst. 'Dan loopje niet het risico
dat hij wiebelt als er iemand naar bin
nen stapt', aldus voorzitter Wellens.
Er is een tank waarin vijftig liter
schoon water kan worden meegeno
men ('die moet elke dag worden
verversd') en een tank waarin water
dat voor een behandeling is gebruikt
wordt opgevangen. In de winter
wordt de wagen verwarmd en de
tandartsruimte beschikt over aange
past licht.
Bijzonder
Volgens Dick van Barneveld kan het
bijzonder worden genoemd dat Texel
een eigen dental car heeft. 'Er zijn er
niet zoveel in Nederland. Gemeenten
als Amsterdam. Rotterdam, Nijme
gen, Zoetemeer en Oss hebben ze
ook.' De jeugdtandverzorging moet
dental car die woensdag
op het plein
de Kompasschool feestelijk
Foto's Jeroen
Tandartsassistente Marja Kooij leidt kinderen rond in de
in gebruik werd genomen.
Cursus tekenen
voor kinderen
Bij de Muziek- en Dansschool start?
zaterdag 17 september cursus»
Kunst voor kinderen en Tekenen
schilderen voor kinderen. Beide ei»
sussen zijn bedoeld voor kinda»
van 8 tot 12 jaar.
In de cursus Kunst voor kinder?
komen verschillende kunstvalda
aan bod, zoals zelf een cameran»
ken en daarmee fotograferen, poj,
ters ontwerpen en bedrukken endiv
gen maken van lege flessen i
stukjes hout. De cursus bestaat?
drie blokjes van twee lessen, w&
voor per blok kan worden ingesctm
ven. In de cursus Tekenen en si
deren maken kinderen kennis n»
verschillende teken- en schik
materialen. Het accent ligt daarbij
kijken, oefenen, experimenteren
plezier beleven aan het tekenen»
schilderen. Bij mooi weer wordt lui
ten gewerkt. De cursus bestaat»
acht lessen. Beide cursussen bi
nen om 10.00 uur. Voor meer infom
tie en inschrijving: Muziek- enDi
school, telefoon 313493,
info@mdt-texel.nl
de tandartsenpraktijken op het eiland
ontlasten. Daar komen kinderen pas
als zij naar het voortgezet onderwijs
gaan. Albert Hoven, naast bestuurs
lid van de stichting ook secretaris van
het Overlegorgaan Texels Onderwijs,
wees er tijdens de ingebruikname op
dat goede voeding kinderen voortij
dig al een hoop ellende kan bespa
ren. 'Het is mooi dat de wagen bij de
scholen langs de deur komt, maar bij
de ouders ligt de eerste verantwoor
delijkheid voor een gezonde voe
ding.' Hij merkte op dat de scholen
regelmatig zien dat kinderen allerlei
zoetigheden bij zich hebben in plaats
van boterhammen. 'Daar wordt ook
binnen de teams over gesproken,
want daar is terrein te winnen.'
De dental car kostte in totaal
€153.000.-. waarvan eenderde door
Texelse organisaties werd opge
bracht. De Raboton doneerde
€12.500,-, de gemeente €12.000,-,
de Stichting tot steun van het Groene
Kruis €10.000,-, TESO €7500,- en de
Stichting RAB €1.000,-. Frits Lange-
veld zegde dinsdagavond nog een
bedrag van €7000,- toe. 'Hij maakte
daarmee de halve ton aan Texelse
donaties vol.' De stichting betaalde
zelf een deel en kreeg een lening van
€80.000,- van de Stichting Samen
Een tegen een rentepercentage van
drie procent. Wethouder Annie Hin
(Welzijn) loofde de bestuursleden dat
het hen was gelukt de wagen te rea
liseren. Wellens maakte een opge
wekte indruk. 'Ik ben blij dat de toe
komst zeker is gesteld en dat we de
kwaliteit van de kindergebitten op peil
kunnen houden.'
Kinderen trekken een zelfbeschilderd doek van de nieuwe wagen.
De onderhoudsvergoeding voor
tuinwallen en kolken elk jaar met
enkele procenten verhogen, een
eenmalige uitkering, extra budget
voor nieuwe tuinwallen en kolken
en ook beheersvergoedingen bui
ten de huidige concentratie
gebieden. Het zijn enkele aanbeve
lingen uit de evaluatie van de
zogeheten ROL/RAL-regeling, waar
in de onderhoudsvergoedingen
zijn vastgelegd.
De regeling die tien jaar geleden in
het leven is geroepen, komt erop neer
dat de eigenaar of gebruiker van een
tuinwal of kolk zich contractueel ver
plicht dit landschapselement in stand
te houden en daarvoor jaarlijks een
vergoeding ontvangt. De gemeente
incasseert hiervoor jaarlijks €131.400,-
van de provincie, waarvan zo'n 77
kilometer tuinwal en 138 kolken wor
den onderhouden. Uit de evaluatie
door een extern bureau blijkt dat zon
der deze regeling, die tien jaar gele
den is ingesteld, het grootste deel
van de tuinwallen zou zijn verdwenen.
Maar er zijn ook kanttekeningen. Al
tien jaar lang is de vergoeding van
€1,41 per strekkende meter tuinwal
per jaar en de €20,42, €36,30 of
€47,65 (afhankelijk van de omvang)
per kolk per jaar niet verhoogd. Dit
ondanks dat het budget dat de pro
vincie verstrekt wél elk jaar omhoog
is gegaan. Maar de gemeente heeft
ervoor gekozen het extra bedrag te
besteden aan nieuwe beheers
vergoedingen.
In het rapport staat dat de vergoeding
weliswaar niet uit de pas loopt met
tarieven die landelijk gangbaar zijn,
toch wordt er steeds meer geklaagd
dat deze te laag is geworden. Advies
is daarom het tarief vanaf 2006 elk
jaar te indexeren. In de evaluatie staat
ook dat het tarief al eerder omhoog
had gemoeten. Voorstel is daarom de
contracthouders een eenmalige uit
kering te verstrekken uit het opge
bouwde fonds. Om de aanleg van
nieuwe tuinwallen te stimuleren, moet
er elk jaar €10.000,- worden vrijge
maakt voor de aanleg van. nieuwe
tuinwallen en €16.200,- voor het slui
ten van nieuwe beheersovereen
komsten. Wens is ook om de vergoe
ding niet langer te beperken tot het
zogeheten concentratiegebied op het
oude land, maar dat ook tuinwallen
en kolken op grasland elders op Texel
voor een beheersvergoeding in aan
merking komen. Om te voorkomen
dat het beschikbare landbouwareaal
al te 'hokkig' wordt, moet de aanleg-
vergoeding wel beperkt blijven tot het
concentratiegebied. Het advies is om
daarin ook de binnenduinrand tussen
Den Hoorn en De Koog op te nemen.
Om te zorgen dat geen achterstallig
onderhoud optreedt moet hierop niet
alleen meer steekproefgewijs worden
gecontroleerd. Als inkomenssteun
aan agrariërs wordt ook geadviseerd
het onderhoud van de tuinwallen
langs de holle weggetjes, dat tot
2009 doorTatenhove BV wordt uitge
voerd, aan landbouwers over te
doen.
De raadscommissie Grondgebied
nam maandagavond kennis van de
evaluatie, zonder daar inhoudelijk op
te reageren. Wel overhandigde Jan
Koolhof (CDA) wethouder Nel Eelman
een reactie van 'mensen uit de prak
tijk'. 'Het rapport is goed bedoeld,
maar de makers hebben het niet al
tijd bij het juiste eind. Deze aanvullin
gen zijn bedoeld om de evaluatie
meer bij de praktijk te laten aanslui
ten.' Eelman beloofde de reacties te
zullen meenemen in de inspraak.
Eind september volgt een publieks-
avond en vanaf begin oktober ligt het
vier weken ter visie en kan er schrif
telijk op worden gereageerd.
Raad positief over
Loodsenproject
Den Hoorn kan aan de slag met de
uitvoering van het Loodsproject.
Gisteravond adviseerde de raads
commissie Grondgebied positief
over een bijdrage van €20.000,-.
'Een prachtig initiatief', moedigde
Frans Visman (D66) ook andere
dorpen aan gelijksoortige initiatie
ven te ontplooien.
In notendop heeft het Loodsproject
Den Hoorn tot doel het dorp te ont
wikkelen met behoud van de cultuur,
waarbij de lokale economie een im
puls wordt gegeven. 'Culturele plano
logie', omschreef Gerard Bakker van
de gelijknamige werkgroep. Alle
raadsleden toonden zich enthousiast
over het plan, waarbij Maria van der
Spek (WD) de kanttekening maakte
dat het bij uitvoering van de plannen,
Hij moet beslist een engeltje op zijn
schouder hebben gehad. Achteraf
bezien is Martin Jansen (52) daar
van overtuigd. Hij raakte onlangs
tijdens een ongeval in Alaska
slechts licht gewond toen zijn fiets
in.een bocht werd geschept door
de wagen van Amerikaanse toeris
ten. Hun auto stortte 24 meter naar
beneden in rotsachtig terrein en de
drie inzittenden liepen behoorlijke
verwondingen op. De fiets van Jan
sen kon met een gebroken frame
en twee gewokkelde wielen op de
schroothoop, maar hij zelf kwam er
van af met slechts wat schrammen
en een verdraaide knie.
Al vaker haalde Jansen, die in De
Koog woont, de krant met zijn fiets-
reizen door verre landen en
onontgonnen gebieden. Op 20 juli
van dit jaar reisde hij per vliegtuig
naar Anchorage om van daar uit
Alaska, te bereiken. Na enige omzwer
vingen ging hij uiteindelijk vanaf
Fairbanks in noordelijke richting, via
de zogeheten gravelroads die ooit zijn
aangelegd om de pijpleidingen in het
gebied bereikbaar te maken. Tegen
woordig zijn deze wegen ook open
gesteld voor toeristen. In een onover
zichtelijke bocht zag Jansen uit
tegemoetkomende richting een auto
niet bij de gevraagde €20.000,- zal
blijven. 'Je moet een klein visje uit
gooien, om een hele grote te vangen',
doelde Joop Groeskamp (TB) op de
mogelijkheid om Europese subsidies
binnen te slepen. Hij noemde het pro
ject, dat volgens Gerard Bakker kan
rekenen op een breed draagvlak, 'een
schoolvoorbeeld van maatschappe
lijke betrokkenheid'.
naderen, die de bocht met een te
hoge snelheid nam. De Amerikaanse
chauffeur kon het stuur niet houden
en probeerde vervolgens zijn voertuig
weer recht te krijgen. Bij die stuur-
correctie belandde hij echter op de
andere weghelft, waar Jansen net
was gestopt voor een korte pauze. 'Ik
zag 'm slippen en daarna kwam de
grille van die auto recht op me af. Ik
heb de klap nog gehoord, maar
daarna werd het zwart', herinnert hij
zich de seconden voorafgaand aan
het ongeval. Doordat het frame van
zijn fiets op meerdere plaatsen was
gebroken, de wielen waren verdraaid
en zijn fietstassen vernield, was de
Texelse fietser genoodzaakt zijn reis
op een andere manier te vervolgen.
'Óp een nabijgelegen camping ont
moette ik een Amerikaanse toeriste
met een camper, die aanbood me
mee te laten rijden.' Een week lang
bezocht Jansen de toeristische trek
pleisters ter plaatse. 'Het werd een
andere vakantie dan ik gewena ben.
Ik kick meer op de minder-toeris-
tische gebieden, maar je moet toch
wat.' Met de trein is hij uiteindelijk
weer naar het vliegveld gereisd. On
danks zijn hachelijke avontuur is Jan
sen niet bang om weer op pad te
gaan met de fiets. 'Angst heb ik hier
door niet gekregen. De eerste dagen
was ik wat schrikachtig als er vracht
wagens rakelings langs me reden,
maar dat heb ik niet meer. Bovendien
werd ik hier op Texel al bijna geschept
door een auto die vanaf de Pontweg
geen voorrang verleende, dus overal
kan wat gebeuren.' Zijn volgende
bestemming heeft hij al bepaald. 'Dat
wordt Mongolië. Daar hoor ik veel
goede berichten over.'
Joseph Mandaat en Joram Tim
merman krijgen toch gelegenheid
om de jeugd te vermaken met
paintball. Het college besloot dins
dag dat tot 30 oktober een proef
mag worden gedaan met het spel
op een stuk grond van Siebrand
Lups aan de Ruigendijk, achter de
woning waar vroeger de familie
Tielemans woonde. Na afloop van
de proefperiode moeten de initia
tiefnemers verslag uitbrengen aan
b en w en mede daarvan hangt af
of paintball ook in de toekomst tot
de attracties van Texel mag wor
den gerekend.
Paintball geldt als opwindend tijdver
drijf, vooral populair bij jongeren. Zij
'vechten' door elkaar te beschieten
met verfballetjes. Wie wordt geraakt,
wordt kleurig besmeurd. De verf is
onschuldig van samenstelling en kan
makkelijk worden weggewassen.
Ook de vuurkracht van het pistool is
bescheiden en levert daarom geen
reëel gevaar op.
De twee jonge Koger ondernemers
zijn als sinds eind vorig jaar bezig om
toestemming krijgen voor hun spel,
maar voelden zich van het kastje naar
de muur gestuurd. Toen ze bezig wa
ren met paintballen in het bos zeiden
voorbijgangers daar wat van en stak
Staatsbosbeheer er een stokje voor.
Probleem is dat een spel als paintball
alleen is toegestaan op een terrein
met de bestemming 'dagrecreatief
opvanggebied'. Het zou dus kunnen
op het midgetgolfterrein bij Calluna.
Maar kort nadat daarop het oog was
gevallen, bleek dit niet beschikbaar te
zijn. De initiatiefnemers stapten naar
de burgemeester om voor een oplos
sing te pleiten. Daarbij kwam de mo-
ting
tent
phet
gelijkheid aan de orde om het spet
gedogen in gebied met een ara
bestemming zoals ook is gebe
met boerengolf.
Het werd dus het land van Lups,
der van een der betrokken part
ballers. Het heeft een agrarische^
stemming en bestaat uit ongebni
grasland met wat sparren. Eigeij
zou voor het paintballgebruikeenï
tikel 19-procedure gevoerd moeit ;(l(ja
worden, maar die kost zo veel tijd dj
er voorlopig van het spel niets tere?
zou komen. Door het in de hel:
vakantie te gedogen, kan opkort nb{
termijn worden bepaald in hoeven
het in een behoefte voorziet en won
tevens duidelijk of er overlast dralf^
ontstaat. 'Als uit de evaluatie bfrtdi
paintball een positiêve bijdragees
aan het toerisme en niet leidt totc.er-
last, kan voor volgend seizoen oj>
nieuw een gedoogbeschikking» Mljj
den afgegeven, wellicht samen rel
een gedoogbeschikking voort*
rengolf', redeneert het college,®-
toevoegend dat als de proef saa
een definitieve regeling voor paffis JV
zal worden opgenomen in betrats»*
bestemmingsplan. «6
Waarmee niet is gezegd dat d
collegeleden zelf opgetogen zijn w
paintball. Het is een vermaakdatoj teer
ruime afstand staat van het gekoes W|t;
terde natuur-, ruimte- en rustimag
van Texel, maar als de ruimte-1
rustbelangen er niet onder lijden,
len ze geen spelbreker blijven. Da
mee komen ze enigszins tegenw
aan de ontevredenheid die voorali
ondernemerskringen van De K4rt,v
heerst over het recreatiebeleidlnc)(
volgens hen te weinig rekening to afg
met jongeren die leuke en spannen
dingen willen doen.
Helder weer leidt
tot actie op zee
Reddingboot de Francine Kroesen uit
De Koog is woensdagavond korte tijd
met een zoektocht bezig geweest op
de Waddenzee, nadat iemand vanuit
Oosterend rode vuurpijlen boven zee
had gezien. Ook de reddingboot van
Den Oever werd gealarmeerd. Na
ongeveer een half uur werd de zoek
tocht afgeblazen. Volgens een
woordvoerder van de KNRM waren
de vuurpijlen boven de Kop van
Noord-Holland afgestoken en waar
schijnlijk afkomstig van een oefening
van de luchtmacht. Doordat het hel
der weer, waren de pijlen ook vanuit
Oosterend te zien.
«rkt.
Estani
Brandmelder
rpe
Een kinderhand en het glaasje» feid
een brandmelder hebben woensofoko:
middag de brandweer op de
gebracht. Een kind had bq
Maritiem en Jutters Museir
Oudeschild het glaasje van
brandmelder in de VOC-zaal if^onc
drukt, waardoor het brandalarm
ging. Voordat het museum goee "at
wel had kunnen doorgeven dair-
loos alarm was, stond er ai
brandweerwagen op de stoep,
kele brandweerlieden namen voer ia Sir
zekerheid een kijkje bij de bral Itonii
melder. Het kind gaf uit eigen
ging aan aan het glaasje te h
gezeten.
Mar
idst;
ar
- ge:
Voor de tweede keer ben ik opa
geworden, nu van een kleinzoon,
dus een mannetje. Ik kan geen
voet op straat zetten of mensen
komen mij geroerd de hand schud
den, veelal in combinatie met een
drievoudige klapzoen. Alsof ik de
lotto heb gewonnen. Vreemd, want
ik heb er geen vinger naar uitge
stoken. Hoewel, de vader heb ik
ooit wél zelf verwekt en zonder die
vader zou dat kleinkind er ook met
zijn geweest. Ik heb dat kind dus
wel degelijk mede mogelijk ge
maakt. Als hij oud en wijs genoeg
is, zal ik hem dat duidelijk maken
en zo goedkoop respect en dank
baarheid verwerven.
Over het algemeen ben ik niet zo
gek op pasgeboren kinderen. Tij
dens kraambezoeken moest ik
zo'n rood krijsertje schattig vin
den, maar ik kwam met verder
dan beleefd mijn mond houden of
lauw reageren op de goed
bedoelde kletspraat die mensen
altijd bij een wieg afsteken. Als
iemand zei dat het kind sprekend
op zijn vader of moeder leek, zei
ik troostend dat dit op den duur
vanzelf wel zou bijtrekken en
mocht dat onverhoopt niet het
geval zijn, dan was er altijd nog
de plastische chirurgie die tegen
woordig nergens meer voor staat.
In tegenstelling tot haasjes, eend
jes en zeehondjes zijn mensen
baby's totaal met aaibaar, zeg
maar gerust ónaaibaar. Maar voor
de ouders, grootouders en hun
supporters ligt het anders. Tot
mijn eigen stomme verbazing
vond ik mijn kleinzoontje prach
tig. Sterker nog: ik herinnerde me
niet eerder zo'n mooi kind te heb
ben gezien, al wil ik toegeven met
helemaal objectief te zijn. Bijko
mend pluspunt is dat het kind
verwekt is door rein-Texelse
ouders en op het eiland zelf ter
wereld is gebracht. Hij is dus een
Echt Texels Product (ETP). En als
hij nu ook nog op Texel opgroeit
in de buurt van de zee, wordt hij
helemaal om op te vreten. Pré salé.
Het belangrijkste is natuurlijk dat
het kind kompleet en gezond is. Ik
vind dat niet vanzelfsprekend. Vlak
voor zo'n bevalling haal je je van
alles in je hoofd: waterhoofd, open
ruggetje, mongooltje, hersen
beschadiging door zuurstofgebrek,
noem maar op. Er zijn zoveel mo
gelijkheden dat het eigenlijk een
godswonder is dat er helemaal
mets aan mankeert.
Een onvermijdelijk onderwerp bij
zo'n kraamgesprek is ook hoe de
bevalling is verlopen. Wanneer de
weeën begonnen, wanneer de vlie
zen braken, hoe lang het allemaal
duurde en of het mee- of tegenviel.
Of een bevalling bevalt hangt in
hoge mate af van de omvang van
het kind. In dit geval was het ge
wicht slechts 3650 gram. Dat kan
er altijd tussendoor en het kind lag
al tussen de benen van de moeder
voordat de verloskundige ter
plaatse was.
Nee, dan heb ik mijn moeder in
heel wat groter problemen ge
bracht. In de strenge vriesnacht
van 22 op 23 januari 1941 kwam ik
ter wereld met een gewicht van
bijna tien pond. Het was een uit
zonderlijk zware bevalling waarbij
ik met een tang moest worden ge
haald, zoals dat heet. Mede door
dit geweld was ik zo verfomfaaid
dat het verschil met de nageboorte
nauwelijks was te zien. Ik leek met
levensvatbaar, zodat mijn vader mij
direct heeft gedoopt. Dat was
plicht. In de catechismus staat of
stond: 'in tijd van nood mag en
moet iedereen dopen.' Want als
een ongedoopt kind overlijdt, komt
het met in de hemel, maar in het
voorgeborchte en daar is het be
helpen. Later werd de doop voor
alle zekerheid door de pastoor
overgedaan onder het uitspreken
van een aanpaste formule: indien
gij niet zijt gedoopt, dan doop ik u
nu in de naam van de vader...
De doop van mijn kleinzoon heeft
blijkbaar geen haast want ik heb er
nog niets over gehoord. Hij wordt
wel in figuurlijke zin ten doop ge
houden: morgenmiddag wordt hij
tentoongesteld in De Bijenkorf tij
dens een kraamfeest voor vrienden
en bekenden.
Hij heet Tristan Victor Zacharias.
Mooi, hè? Hij is een beetje naar
mij vernoemd want mijn derde
voornaam is ook Zacharias, af
komstig van mijn opa van moe
derskant: Zacharias Graaf, de
schilder en grondlegger van het
bedrijf dat nog steeds firma Z.
Graaf heet. Die opa heb ik nooit
gekend omdat hij eind jaren dertig
overleed aan longontsteking, maar
mijn moeder heeft altijd zo aan
schouwelijk over hem verteld dat ik
de man direct zou herkennen als in
hem ooit in het hiernamaals tegen
het lijf zou lopen. Zelf vond hij die
naam erg lelijk. Hij wilde beslist
niet dat kleinkinderen naar hem
zouden worden vernoemd, anders
zou hij zich omdraaien in zijn graf,
dreigde hij. Dat weet ik van zijn
enige nog levende dochter Annie
Brügemann (89) die ons vorige
week een aardig felicitatiekaartje
schreef. De kinderen hebben er
zich blijkbaar weinig van aange
trokken, want ik heb nog een paar
neven die Zacharias als derde
voornaam hebben. Dat moet een
hoop onderaards gerommel heb
ben veroorzaakt op de roomse be
graafplaats aan de Keesomlaan,
toen nog Hollewalsweg.
Het is dus een jongen. Zou ik ook
zo blij zijn geweest met een
meisje? Ik wil er niet omheen
draaien, dus zeg ik nee. Natuurlijk,
als er nog helemaal geen kinderen
zijn, is een meisje even welkom als
een jongen. Maar in dit geval was
er al een meisje en dan is het toch
leuk als er daarna wat aars komt?
Is de tweede weer een meisje dan
is dat tweede keus, maar dat
schijn je niet te mogen zeggen. In
puur fysiek opzicht heeft een jon
getje wel meerwaarde. Er zit iets
aan dat een meisje niet heeft. Over
een jaar of vijftien zit er aan een
meisje iets dat een jongetje niet
heeft en - Deo Volente - ook nog
met meer volume Dan is het ver
schil ruimschoots gecompenseerd,
letterlijk dubbel en dwars. Maar
daar koop je op dit moment niets
voor.
Zo'n jongen moet natuurlijk een
cadeautje hebben van zijn opa. Ik
dacht eerst aan een TESO-aan-
deel. Maar dat kost tegenwoordig
2000 euro en zó blij was ik nu ook
weer niet. De keus viel daarom op
een spaarbankboekje met een be
dragje erop. Ik zou dat even afha
len bij de Rabobank, maar dat ging
zomaar niet. Ik moest een afspraak
maken met een onbekende me
vrouw waarvoor een vol uur be
schikbaar was. Ze moest van ai«
weten en hebben: mijn gegevens
de gegevens van kind en oudere,
de handtekening van de vader.ee'
kopie van het identiteitsbewijs va'
de vader en - tot mijn allerstom#
verbazing - het Sofi-nummervar
de pasgeborene! Dat wist ik niet
maar geen nood. Met het raadto jg j.
op roepafstand kon ik daar binntf
een paar minuten achter komen
De bevolkingsmevrouw van de
publieksbalie zag in haar comfx* 5 ya
inderdaad een Sofi-nummerdat* ;,-JBre
Belastingdienst zojuist had toege
kend aan Tristan V.Z., maar dat
verklapte ze lekker niet. Privacy,
weet je wel. Het kon alleen via te
ouders. Maar die hadden nogg^
bericht gehad over het Sofi-nu1""
mer zodat ik ook daar vergeefs
aanklopte. Om een heel lang ven
haal kort te maken: het boekje te
ik nog steeds niet en wat mij bte
treft hoeft het ook niet meerwa -
ik heb er goed de pest in. Tristan.
het is triest. Ik koop wel een
meccanodoos voor je.
'5Rar
ïiev
'«Coc
:5lep<
»Koe
'5CVI
«C
ÜNB(
Harry.degraaf@12move.nl
pl Nat
«Oos
ÏSct
Dar;
-Strijd
-en
