'Soms de neiging om zonder eten naar bed te gaan
Schokkende ervaringen voor
Marjolein Woerlee in Bosnië
Sp°rt
TEXELSE J couRANT
(jpemeentesecretaris texel.nl
Kannibalisme
VRIJDAG 10 FEBRUARI 2006
Voor de zesde keer in zes jaartijd gaat Marjolein Woerlee eind
deze maand als vrijwilliger naar Bosnië. Om er hulpgoederen
te brengen en met behulp van reiki het leed van zwaar getrau
matiseerde vrouwen te verlichten. Nog iedere keer wordt ze er
getroffen door de ellende. Zelfs tien jaar na het einde van de
burgeroorlog verblijven onder primitieve omstandigheden nog
vluchtelingen in kampen. Toch blijft ze optimistisch. 'Ik heb
een positieve levensinstelling. Het gaat héél langzaam, maar
het gaat wel steeds beter.'
In april 2000 reisde de in Den Burg
wonende Woerlee voor het eerst
j naar Bosnië. Diep onder de indruk
van de schokkende beelden op
televisie en in kranten voelde ze
al jaren de behoefte 'iets' te doen
I voor de slachtoffers van de burger
oorlog die er in de jaren- negentig
woedde. Maar als moeder van twee
kleine kinderen was ze huiverig zich
'zomaar' in het avontuur te storten.
Dankzij het samenwerkingsverband
tussen de hulporganisatie Stichting
Motherhood uit Andijk en haar eigen
vakorganisatie Reiki World Wide
kreeg ze toch haar kans. 'De coördi
natie ter plekke is er in handen van
een ex-vluchteling, die in Nederland
heeft gewoond en later is terugge
gaan. Hij beheert er een huis, met
kantoor en slaapkamers, waar de
vrijwilligers verblijven. En hij maakt
een werkschema, zodat je weet
waar je aan toe bent. Samen met
plaatselijke hulpverleners bezoek je
I er opvangkampen en weeshuizen.
I Op die manier wordt toch in een
I bepaalde mate voor je gezorgd.
Daardoor durfde ik het wel aan.'
Joegoslavië
De Stichting Motherhood is ont
staan in 1991vlak nadat een eerste
hulpgoederentransport naar Koerdi-
stan was gestuurd. Al snel volgden
acties voor slachtoffers in Joego
slavië, Irak, Tsjernobiel, Tsjetsjenië,
Afghanistan en andere landen en
gebieden die worden geteisterd
door oorlogen of natuurrampen.
De hulp van Motherhood richt zich
vooral op moeders en hun kinde
ren en wordt op een bijzondere
manier georganiseerd. De stichting
werkt nauw samen met plaatselijke
hulpverleners en is sterk 'vraag
gericht'. Woerlee: 'We zitten niet
op een kantoor te bedenken of ze
ergens hulp nodig hebben. Als er
een vraag naar bepaalde artikelen
I binnenkomt, ondernemen we direct
actie en doen een oproep om dozen
te vullen. Met alléén de spullen
I die nodig zijn. We vragen daarbij
I 25 euro per pakket als bijdrage in
de verzendkosten. Daar komt nog
wel eens commentaar op. Mensen
vinden het soms overdreven dat we
goederen én geld vragen. Maar dat
werkt nu eenmaal snel en effectief.
Het voorkomt dat je een voorraad
hulpgoederen hebt en niet het geld
om ze te versturen. Trouwens: als
je een brief verstuurt, doe je er ook
een postzegel op. Als ik dat uitleg,
snappen de meesten het wel. Maar
ik moet zeggen: als een Texelaar
alleen met een doos met artikelen
komt, met de uitleg dat hij die 25
euro verzendkosten écht niet kan
betalen, dan weiger ik die natuurlijk
niet. Want een ander geeft alleen
geld. En zo kun je zulke giften com
bineren.'
Overheadkosten
Motherhood gaat er prat op dat op
die manier 'elke euro op z'n plek
komt'. 'Andere organisaties krijgen
wel eens kritiek op de hoge over
headkosten. Die zijn bij ons niet
meer dan drie procent. Maar we
hebben dan ook geen duur kan
toor, geen dure opslag en geen
dure auto's. De mensen die wor
den uitgezonden, krijgen eerst een
trainingsweekend om de cultuur te
leren kennen. Maar die betalen ze
zelf. En dat geldt ook voor de reis-
en verblijfskosten. Bij iedere actie
worden locale depots bij vrijwilligers
ingericht. Van daaruit gaat het naar
een centraal depot. Op Texel zijn
Marjolein Woerlee: 'Ik heb geleerd dat je het gezellig mag hebben. Niemand heeft er iets
aan als je jezelf alles ontzegt. Je moet meeleven, niet meelijden.' Foto Joop Bommen
delijks een week lang hun werk.
Zij richten zich vooral op vróuwen
die als gevolg van zware trauma's
ook lichamelijke klachten hebben,
zoals hoofdpijn en zere gewrichten.
De behandelwijze, waarbij de the
rapeute haar handen op de patiënt
legt en 'de energie laat stromen',
wekt wel eens wat scepsis, maar is
volgens Woerlee erg doeltreffend.
'Zulke vrouwen hebben de vreselijk
ste dingen meegemaakt. Ze hebben
man en kinderen verloren of zijn ver
kracht en hebben nog steeds allerlei
angsten en nachtmerries. Bij de eer
ste behandeling liggen ze als een
plank voor je op tafel. Het is al heel
wat dat je aan ze mag komen. Maar
je ziet dat ze zich daarna onder je
handen aan je overgeven. Som
migen vallen in slaap. Of ze sturen
de volgende keer hun kinderen om
een behandeling te ondergaan. Dat
is het grootste compliment dat je
als therapeut kunt krijgen. Praten
doen we eigenlijk niet. De meeste
mensen kunnen we niet verstaan,
maar we hoeven hun trauma's ook
niet te horen. Je hoort ze soms toch
en daar word je heel stil en klein
van. Maar het is beter te doen wat
je doen moet.'
Ook bij de Nederlandse oorlogsve
teranen zijn Woerlee en haar colle
ga's inmiddels gewaardeerde hulp
verleners. 'Dat zijn allemaal stoere
mannen, die ons eerst vage ener
giemutsen vonden en ons associ
eerden met geitenwollen sokken en
pompoensoep. Tot ze zagen wat we
voor de slachtoffers kunnen beteke
nen. Ik heb ze wel gevraagd: heb je
we erg blij met de hulp van Slegten-
horst, die iedere keer weer belan
geloos voor het transport zorgt.
En als de Texelse Courant onze
oproepjes niet zou plaatsen, zouden
we ons werk ook niet goed kunnen
doen' Dat de hulpgoederen op de
juiste bestemming komen, wordt
gecontroleerd door de meereizende
vrijwilligers. De gevers kunnen dat
zien op de website van Motherhood
(www.motherhood.nl), waarop van
ieder transport uitgebreid verslag
wordt gedaan.
Belangrijk is volgens Woerlee ook
dat Motherhood veel verder gaat
dan alleen noodhulp bieden. 'Het
kamp in Tuzla waar wij ons werk
doen, is ooit opgezet door de inter
nationale hulporganisaties, die daar
na weer vertrokken zijn. Wij blijven
terugkomen. Dat is erg belangrijk.
Aanvankelijk bestond er nogal wat
argwaan over onze aanwezigheid.
Totdat de bevolking duidelijk werd
dat we alles zelf betalen en steeds
terugkomen. Daardoor hebben we
daar nu iets opgebouwd.'
Acties
Naast de goederentransporten
coördineert Motherhood ook struc
turele hulp. waarbij oud-soldaten,
creatief-therapeuten, sporters en
reiki-therapeuten zijn betrokken. Zij
zijn bij toerbeurt één week lang in
Tuzla, waar ze hun werk doen vanuit
het huis van de stichting. Hun doel
is om de oorlogsslachtoffers ook op
een andere manier dan alleen mate
rieel bij te staan. Woerlee is één van
de therapeuten die door Reiki World
Wide worden uitgezonden. Bij haar
eerste bezoek deed ze de toezeg
ging - als het even kon - in totaal vijf
keer te gaan, om zo de continuïteit
te garanderen. In totaal doen drie
of vier reiki-therapeuten er maan
de wind wel eens gezien? Natuurlijk
niet, niemand kan de wind zien.
Maar je kunt hem wel voelen en
ervaren. Dat geldt ook voor onze
behandelingswijze.' Woerlee is blij
dat ook steeds meer medewerkers
uit de reguliere medische sector in
Tuzla van het nut van reiki door
drongen raken. 'Artsen en verpleeg
kundigen beginnen zich er ook in te
verdiepen. Ze geven het aan elkaar
door. Het is nu al zover dat we naar
sommige plekken niet eens meer
toe hoeven. Daar kunnen de men
sen zichzelf helpen. Dat biedt ons
de mogelijkheid ons werkgebied
wat uit te breiden en ook de omge
ving rond Tuzla te bezoeken.'
Srebrenica
Woerlee belandde voor haar behan
delingen op bijzondere locaties, die
haar leven voor altijd veranderden.
'Ik ben met veteranen naar Srebre
nica en Vukovar geweest. Daar heb
ben enorme slachtingen plaatsge
vonden, waarbij duizenden mensen
z'jn omgekomen. Overal staan nog
kapot geschoten huizen. In Tuzla is
op initiatief van hulporganisaties een
vredespark aangelegd, als herinne
ring aan wat is gebeurd. Daarnaast
is een begraafplaats, met tientallen
kinderen die zijn omgekomen bij
een bombardement op de markt.
Dat is heel bizar. Je snapt niet waar
je terecht bent gekomen. Ik heb
enorm de behoefte om te begrijpen
hoe het komt dat mensen die in
vriendschap hebben geleefd elkaar
dit aandeden, hoe het zo heeft kun
nen escaleren. Ik kijk de laatste tijd
naar films, zoals Warriors, en heb
heel veel met mensen in Bosnië
gesproken, maar het blijft moeilijk.'
Dat tien jaar na de oorlog nog
steeds duizenden mensen in kam
pen wonen, is schrijnend, vindt
Woerlee. 'Ze worden een beetje ver
borgen gehouden, het mag eigen
lijk niet worden gezegd, maar de
ellende is nog steeds groot. Ik heb
vrouwen ontmoet die na al die jaren
nog niet naar huis kunnen. Omdat
het er niet meer staat. Of omdat er
iemand anders woont. De buurman
die aan de slachtingen heeft mee
gedaan, bijvoorbeeld.'
Beperking
Frustrerend vindt ze soms de beper
king van haar eigen mogelijkheden.
Eens belandde ze in een bejaarden
tehuis waar geesteszieken en termi
nale patiënten ('een skelet met een
luier') op één kamer lagen, bede
lend om een beetje aandacht. 'Als ik
naar het bed van de één liep, begon
de ander te gillen. Ik wist niet wat ik
moest en kon ze ook niet verstaan.
Waarom weet ik niet, maar ik ben
toen gaan zingen. Zomaar, ik wist
niet dat ik het kon, maar het werkte
kalmerend.'
In kampen maakte ze mee dat vrou
wen erom vochten bij haar op de
behandeltafel te mogen. 'Soms ben
je nog niet klaar wanneer je alweer
weg moet. Je laat vrouwen diep
teleurgesteld achter en dat geeft
een heel naar gevoel. Daar moet je
mee leren omgaan. Je realiseren dat
je gedaan hebt wat je kon en dat je
ook veel mooie dingen hebt kun
nen doen. Je moet ook accepteren
dat je niet iedereen kunt bereiken.
Je bent afhankelijk van plaatselijke
mensen en als zij niet willen dat je
ergens komt. omdat ze hun ellende
niet willen laten zien, dan houdt het
op. Heel vervelend is het soms om
drie of vier dagen aan de grens te
staan met je transport, omdat ze
de regels net een beetje anders
hebben gemaakt, zodat je papie
ren met in orde zijn. Je moet dan
proberen niet boos te worden. En
vooral niet de houding uit te stralen
dat ze dankbaar moeten zijn omdat
je ze komt helpen. Ik heb ervaren
dat je ook heel veel terugkrijgt. Dat
mensen die in diepe armoede leven
je een maaltijd aanbieden of koffie
met iets lekkers. Daardoor werkt
het vaak net andersom. Je voelt je
dankbaar dat je iets mag doen.'
Een 'dubbel gevoel' had Woerlee
bij het restaurantje in Tuzla waar
hulpverleners bij elkaar kwamen om
gezellig te eten. 'Ik realiseerde me:
jij kunt dat wel en zij niet. Als je dan
net uit de ellende van een kamp
kwam, had je de neiging om zonder
eten naar bed te gaan. Maar ik heb
geleerd dat het mag, het zelf gezel
lig hebben. Niemand heeft er iets
aan als je jezelf alles ontzegt. Je
moet meeleven, niet meelijden.'
Veranderen
In de afgelopen jaren heeft ze veel
zien veranderen, al lijkt het soms
mooier dan het is. 'In Tuzla zijn een
paar dure winkels open gegaan.
Maar die zijn alleen voor een kleine
groep die het kan betalen. En er zijn
ook veel dure huizen bij gekomen.
Veelal gebouwd door dezelfde men
sen en voor veel geld verhuurd.'
Toch blijft Woerlee optimistisch. 'Ik
heb een positieve levensinstelling.
Het gaat heel langzaam, maar het
gaat wel steeds beter.' Dat geldt ook
voor de kans dat de verschillende
bevolkingsgroepen er ooit weer in
vrede naast elkaar kunnen wonen.
'Er is heel veel kapot gemaakt. Maar
je kunt elke keer weer kiezen. Al
is er maar één die zich voorneemt
nooit meer oorlog te voeren, dan is
dat al winst.'
Wél baart het haar zorgen dat het
steeds moeilijker wordt steun te
krijgen voor de hulpacties. Samen
met Christien Groen, Corrie Haar-
sma en andere Texelse vrijwilligers
doet Woerlee haar uiterste best de
nieuwste actie van Motherhood
vorm te geven en genoeg geld in te
zamelen om het transport te kun
nen betalen. 'Maar het wordt steeds
lastiger om Bosnië te verkopen, om
het zo maar te noemen. Mensen zijn
veel meer bezig met de tsunami,
de aardbeving in Pakistan of een
nieuwe ramp. Maar dit is ook nog
steeds aan de orde. We mogen die
mensen nu niet laten zitten.'
Joop Rommets
Onlangs klonk er dreigende taal uit
het Provinciehuis. In zijn nieuwjaar-
speech gaf de Commissaris van
de Koningin te kennen dat kleinere
I gemeenten moeten worden opge
doekt. Texel viel wat hem betreft
I in die categorie. Om levensvatbaar
te zijn ziet de Commissaris van
de Koningin graag gemeenten met
30.000 tot 60.000 inwoners. Texel,
met 14.000 inwoners, komt daar
dus zelfs niet in de buurt.
De burgemeester reageerde ade
quaat. Via een journalist van RTV
Noord Holland liet zij weten niets te
voelen voor dit provinciale plan. Ten
I eerste omdat de Texelaar bijzonder
is en daarom dubbel telt. Reken de
1 duizenden toeristen mee die het
eiland jaarlijks bezoeken (desnoods
half) mee en Texel breekt zelfs door
de bovengrens.
Ten tweede, liet zij weten, zijn er ook
J nog andere provincies. Mocht het
voor Noord-Holland onoverkomelijk
zijn dat Texel slechts 14.000 zielen
telt, dan kunnen we ons nog altijd
bij Friesland melden. Desnoods
vormen we een gemeente met de
Friese Waddeneilanden. Mocht, ten
derde, dit geen optie zijn, dan roe
pen we de republiek uit. Hiermee
verwoordde de burgemeester exact
de diepe overtuiging van de Texe
laars, wanneer als eilandbewoners
hun autonomie in het geding is.
De mediahype die op deze woorden
volgde zal u ongetwijfeld niet ont
gaan zijn. Het mooie gevolg daar
van was dat de Commissaris van de
Koningin zich haastte aan te geven
dat Texel inderdaad bijzonder is en
dus een uitzonderingspositie heeft.
Eind goed, al goed?
Ik vrees van niet.
De dreigende taal van de Commis
saris van de Koningin staat niet op
zichzelf.
In meerdere provinciehuizen werd
tegelijkertijd dezelfde boodschap
verkondigd en dat is geen toeval.
Al enige jaren volgt de minister
van Binnenlandse Zaken met zorg
de prestaties van de Nederlandse
gemeenten. Daarbij valt op dat het
voor de kleinere gemeenten, met
hun relatief kleine ambtelijke orga
nisaties, steeds moeilijker wordt
aan alle vereisten te voldoen. De
niet aflatende stroom juridische ver
plichtingen en procedurele voor
waarden die vanuit het rijk op de
gemeenten neerdaalt, vergt steeds
meer specialistische kennis die in
kleinere organisaties simpelweg niet
voorhanden is.
De rechtmatigheidseisen, de digita-
liseringdwang, de archiefwetgeving,
et cetera, dwingen gemeenten tot
steeds grotere investeringen in hun
bedrijfsvoering. De financiële positie
van de meeste gemeenten laat deze
extra investering echter nauwelijks
toe. Voor veel politici, zeker in ver
kiezingstijd, is dit ook geen popu
laire optie. Zo'n extra investering
levert de kiezer geen direct zicht
baar voordeel op en gaat ten koste
van zaken die wél stemmen trekken,
zoals subsidies, woningbouwpro
gramma's, etc. En het is kiezen of
delen. Om deze te kunnen bekos
tigen, zoekt men bezuinigingen op
het ambtelijke apparaat. Onbedoeld
komt daarmee de dreiging van een
opgelegde gemeentelijke herinde
ling dichterbij.
Als algemeen directeur van de amb
telijke organisatie voel ik de plicht
dit te voorkomen. Om het spook
beeld van gemeentelijk kanniba
lisme (opgeslokt worden door een
grotere gemeente) te keren, wordt
steeds intensiever samengewerkt
met andere gemeenten, juist op
die specialistische terreinen. Hier
geldt helaas: de kost gaat voor de
baat uit.
Willen we kwaliteit leveren, zowel
aan het rijk als aan de burger, dan
is het principe van ambtelijk kan
nibalisme evenmin aantrekkelijk: de
ene functie tegen de andere weg te
moeten strepen.
Vandaar mijn oproep aan uw poli
tici:
Is de autonomie van de gemeente
Texel u lief?
Maakt u sterk voor een gedegen
ambtelijk apparaat!
Gert-Jan Jongkind.
gemeentesecretaris@texelnl
Rondewinst voor
klaverjassers
duo Caspers
Fenny en Rob Caspers verste
vigden hun leidende positie door
ook de zestiende speelronde van
de competitie van Klaverjasclub
Den Burg te winnen. Zij leiden
ook in de strijd om de tweede
periode.
Caspers en Caspers brengen de
directe concurrenten zo ongeveer
tot wanhoop. Terwijl de subtoppers
allemaal af en toe steken laten val
len, daveren zij gewoon door. De
vraag is eigenlijk al niet meer of ze
kampioen worden, maar hoe groot
de voorsprong uiteindelijk zal zijn
Dinsdag speelden zij drie modale
spelletjes, maar één uitschieter van
bijna 2600 punten was ruim vol
doende om de andere toppers op
afstand te houden. In totaal behaal
den zij 7227 punten en wisten zo
hun voorsprong op de nummer twee
uit te breiden tot ruim 3600 punten.
Dat gat wordt, met bijna tweederde
van de competitie achter de rug,
wel erg groot.
Marja en Martien Bakelaar spelen
dit seizoen wisselvallig. Dinsdag
vielen de kaarten ouderwets goed
en dat leverde een tweede plaats
op met 7028 punten. Winst in het
klassement zat er niet in, zij blijven
veertiende. Chris Schraag en Rosa
Harbers hadden tot voor enige tijd
de zo nodige regelmaat wel te pak
ken, maar moesten de afgelopen
twee weken flink door het stof.
Er volgde een goed herstel, dins
dag werd met een score van 6902
punten een aanzienlijk deel van de
Jaarvergadering
Gouden Boltje
Wandelsportvereniging Het Gouden
Boltje houdt dinsdag 14 februari
vanaf 20.00 uur jaarvergadering in
De Schakel naast de hervormde
kerk van Den Burg. Op de agenda
staat het afscheid van de contro
leurs Dijker en Swaerts en het vast
stellen van de goede doelen te wel
ker bate de najaarswandeltochten
worden gehouden.
schade hersteld en komt de top
tien weer in zicht. Zij stijgen van de
dertiende naar de elfde plaats in het
klassement.
Gerda en Freek Veeger spelen een
uitstekende tweede periode. Na
twee flinke uitschieters spelen zij de
laatste veertien dagen bovengemid
delde scores. Deze keer kwamen er
6736 punten op het bord. Hierdoor
staan zij weer in de top drie. John
Vlaming en Eric Jan Geus bleven
op hun stijgende lijn, al viel de
score iets minder spectaculair uit
dan vorige week. Met 6694 punten
werden zij vijfde.. Zij blijven zesde in
het algemeen klassement.
Het rondegemiddelde was met
6357 punten aanzienlijk lager dan
de afgelopen weken. Ook het aantal
marsen viel met 29 flink lager uit
dan vorige week.
Fenny en Rob Caspers leiden in het
algemeen klassement. Cees Vinke
en Carlo Bos blijven het goed doen
en hebben inmiddels weer beslag
gelegd op de tweede plaats. Gerda
en Freek Veeger staan derde. De
verschillen tussen de nummers twee
en zes zijn nog klein, hier kunnen de
klasseringen nog flink verschuiven.
Voor de tweede periode zijn nog
vier spellen te spelen. Fenny en Rob
Caspers gaan met Gerda en Freek
Veeger uitmaken wie deze titel gaat
pakken. De achterstand van Willem
Koomen en Bart Weijdt op de derde
en Cees Vinke en Carlo Bos op de
vierde plaats is voor hen al te groot
om nog een gooi naar de periodeti-
tel te kunnen doen.
Zware wedstrijd
dames Tevoko
Het eerste damesteam van Tevoko
wacht zaterdag opnieuw een zware
wedstrijd. De Texelse volleybalsters
moeten naar Soest, waar het sterke
StamSovoco de tegenstander is.
Op Texel was deze ploeg, die vierde
op de ranglijst staat, nog met 1-3 te
sterk voor Tevoko. Vorig jaar won
nen de Texelaars onverwacht de
bekerfinale door als promovendus
te winnen van dit ervaren team uit
de derde divisie (nu regiodivisie).
Wellicht kunnen de vrouwen van
coach André van der Vliet nog
maals voor een verrassing zorgen.
Een extra motivatie is wellicht dat
StamSovoco in 2006 nog geen
wedstrijd heeft kunnen winnen
Finale ATB-cross
wordt spannend
De ATB-wielrenners rijden zater
dag de laatste wedstrijd in de
crosscompetitie van Wielerver
eniging Texel. Zoals gewoonlijk
wordt deze gehouden op het
bestaande wielerparcours, maar
brengt de organisatie opvallende
wijzigingen in het traject aan. De
start is aan de Biesboschweg in
de Dennen. De jeugd gaat om
14.00 uur op weg. Rond 14.20 uur
begint de wedstrijd voor senio
ren, die zijn opgesplitst in twee
poules.
Omdat er in geen van de catego
rieën een renner is die al een beslis
sende voorsprong heeft genomen,
verwacht de organisatie spannende
wedstrijden. Dat is vooral het geval
bij de jeugd, waar Rick Konijn en
Sverre Eschweiler precies evenveel
punten hebben. In poule B heeft
Simon Prins de leiding, maar liggen
Werner Kuip en Harry Kingma op
Recreatievoetbal
weer van start
Ook voor de voetballers uit de
Texelse recreatiecompetitie zit de
winterstop er weer op. Wanneer de
velden het toelaten, wordt tot en
met 30 april iedere week een ron
de gespeeld. Competitieleider Piet
Bolier heeft daarnaast enkele vrije
weekenden ingeroosterd, waarin
eventueel ook wedstrijden kunnen
worden ingehaald. In het paas
weekeinde wordt niet gevoetbald.
Mogelijk wordt de competitie in mei
afgesloten met een toernooi.
Halverwege de competitie staat
Texe!'94 bovenaan met 21 punten
uit 8 wedstrijden. De ploeg onder
vindt tot nog toe alleen concurrentie
van De Koog. dat in 9 wedstrijden
20 punten bij elkaar speelde. Texel
se Boys (4 punten uit 9 wedstrijden)
en Oosterend (3 uit 8) completeren
de ranglijst. Zondag staan de wed
strijden Oosterend-Texelse Boys en
Texel'94-De Koog op het program
ma. Beide beginnen om 10.30 uur.
de loer om elk foutje af te straffen.
Het minste spannend is de strijd
in de A-poule, waar Jordy Vinke
een flink gat heeft geslagen met de
concurrentie, die wordt aangevoerd
door de jonge Ruben van Vliet.
De tussenstand is inmiddels opge
schoond, wat wil zeggen dat het
slechtste resultaat van elke deelne
mer is komen te vervallen.
De prijsuitreiking wordt gehouden
tijdens de feestavond op zaterdag
4 maart.
Tussenstanden:
A-poule - 1.Jordy Vinke, 75; 2.Ruben van
Vliet, 67; 3.Thomas Boom. 60; 4.Ferry van
der Vis. 48: 5 Menno Goënga. 33. B-poule -
1 .Slmon Prins, 60, 2.Wemer Kuip, 57; 3.Harry
Kingma, 56; 4.Arie de Ridder, 44; 5.Arno
Kuip, 43. Jeugd - 1 Rick Konijn, 71; 2.Sverre
Eschweiler, 71; 3,Manëlle Blauw, 60; 4.Youp
Wehnes, 51; 5 Katja van Dooyeweerd, 39
Frans Bik beste
librespeler
Bij de Texelse kampioenschappen
biljarten in dorpshuis De Hof in De
Koog zijn gisteren de beslissingen
gevallen voor het librespel. Frans
Bik deklasseerde in de eerste klas
se al zijn tegenstanders. Hij won alle
vier de door hem te spelen partijen
en eindigde met een gemiddelde
van ruim 8,50. Met series van 67
en 51 kwamen zijn tegenstanders
er amper aan te pas. In de tweede
klasse eindigde John Sessink met
een gemiddelde van ruim 3 onge
slagen bovenaan. In drie van zijn
partijen kwam hij na een grote ach
terstand ijzersterk terug en won
alsnog. In de eerste klasse werden
Nico Tessel en Wim Vendel tweede
en derde, in de tweede klasse wer
den de tweede en derde plaats
opgeëist door Henk de Ruyter en
Dirk Leegwater. In de zesde klasse
(waarin voornamelijk dames speel
den) vestigden twee spelers een
record door maar liefst 61 beurten
nodig te hebben om hun partij uit
te spelen.
Gistermiddag en -avond werd de
finales gespeeld in de klassen 55+
en libre-vrij. Zaterdagmorgen vol
gen hiervan de finalepartijen, met
als publiekstrekker de strijd om de
Randstad
Eilandcompetitie
De volleyballers die in de Rand
stad Eilandcompetitie uitkomen,
spelen ook dit jaar een afvaltoer-
nooi. Daarvoor worden twee speel
avonden gereserveerd. De eerste
ronde is op dinsdag 7 maart. Ook
nieuwe en voor de gelegenheid
samengestelde teams kunnen mee
doen. Opgave is mogelijk tot 21
februari, bij voorkeur per e-maïl
(eilandcompetitie@tevoko.nl) of
eventueel telefonisch (tel. 310565).
Teams uit de competitie die niet rea
geren, spelen automatisch mee.
Programma dinsdag 14 februari:
Veld A:
18.30 Koetshuis-Prinsen Randstad
19.15 Kobeko-Randstad TESO
20.00 CVI-TESO Paal 28/De Krim
20.45 Tevoko-Paal 28 Bremakker 2
21.30 Bremakker 2-Autocentr, Cocky
22.15 De Kuip-Cocky Autocentrale
Veld B:
18.30 Maarco B.-NIOZ 1 Zeilmakenj
19.15 Smash P.K.-Zeilmakerij NIOZ 1
20.00 Oostra-Bremakker 1 Smash P.K,
20.45 De Wit-Albert Heijn Oostra
21.30 L&R-Wessels Ontwerpt! NIOZ 2
22.15 NIOZ 2-Beverdam Wessels
Veld C:
18.30 Smash'68-NBC Jozefschool
19.15 lepe de Boer-Jozefschool Smash
20.00 Timmer-Durper Drup I. de Boer
20.45 Klif 23-Beverdam 2 Durper Drup
21 30 Sportshop-Bar Sportief Klif 23
22.15 Smash Nokanto-B&B Sportshop
Wedstrijdleiding: Slagerij lepe de
Boer en Kees (tel. 310221).
Uitslagen 7 februari:
Paracentrum Texel-Foto De Waal 0-3;
Schouwstra Transport-Salon Martine/De
Oorzaak 3-0: Randstad-CVI 1-2; Kobeko-
Het Koetshuis 1-2; TESO-Tatenhove 1 0-3;
NIOZ 3-lnterieurt>ouw Texel 1-2; Rabobank-
Wessels Ontwerpt! 0-3; Albert Heijn-Lange-
veld de Rooij 3-0; Slagerij Beverdam-De
Wit Installatietechniek 1-2; De Pilaar-OSG
0-3; Bouwcenter Rab-Ecotiem 3-0; Durper
Drup-Smash'68 3-0; De Krim-Jozefschool
2-1NBC Eelman Partners-Slagenj lepe de
Boer 0-3; Bar Sportief-Timmers Bakken] 1-2;
Sportshop Texel-Klif 23 2-1
Cor Hoogenboom-bokaal, tussen
de winnaars van klassen. Zowel
Frans Bik als John Sessink heeft
laten weten deze bokaal graag te
willen winnen. Zondag wordt het
toernooi afgesloten met de finales
driebanden.
