Vuur koken met natuurlijke smaken'
Jjit eten op
TEXELSE g COURANT
!f Eten en slapen in hotel-brasserie Rebecca in De Waal, op loopafstand van huis
:'Supergezellige' vaartocht met Eureka Zonnebloem
Optreden Waddenvogels nieuwe stijl
DONDERDAG 20 APRIL 2006
Texelaars die 's avonds bij het
diner in brasserie Rebecca in De
een glaasje wijn willen drin
ken, kunnen dit gerust doen. Het
hotel heeft een eigen BOB (bewust
onbeschonken bestuurder), die
late klanten wel even naar huis
brengt. Maar natuurlijk kunnen ze
ook blijven slapen in een van de
achttien kamers van het hotel, dat
sinds drie jaar gerund wordt door
Michel Arends. Om een indruk te
krijgen, boekte de redactie een
nachtje in dit toch wat onbekende
hotel in Texels kleinste dorp.
(tooit eerder sliepen we in een hotel
op loopafstand van het eigen huis.
Toch voelde een nachtje in De Waal
als een korte vakantie. Misschien
ook omdat we per auto langs een
ongebruikelijke route naar De Waal
en, zodat we het dorp langs
andere kant binnen kwamen.
- stonden al de verwijzingsbor-
naar Hotel Brasserie Rebecca,
waar we ruim voor het eten arri
veerden, zodat er tijd was voor een
korte wandeling door het dorp om
de eetlust op te wekken. De auto
konden we kwijt op het onverwacht
mime parkeerterrein van het hotel.
Bijzondere combinaties van niet-
iledaagse gerechten tonen op de
menukaart van Rebecca de liefde
chefkok Michel Arends voor
zijn vak. Voorgerechten, hoofd
en nagerechten hebben allemaal
jlfde prijs, zodat een menu van
gangen altijd €36,50 kost. Vier
gen wordt twee euro duurder,
terwijl als nagerecht ook een kaas
plank met Texelse kazen mogelijk
is Ons wordt verteld dat op de
nieuwe (zomer)kaart wordt inge
voerd, straks een uitgebreide kaas
trolley staat. Dat wordt iets duurder,
maar zelfs daarmee komt een menu
nauwelijks boven de veertig euro.
Ons wordt verteld dat op de nieu
we (zomer)kaart wordt ingevoerd,
straks een uitgebreide kaastrolley
Wat wel opvalt, is het ontbreken van
vegetarische gerechten. We krijgen
de kans de chef daarop aan te
spreken als hij aan ons tafeltje komt
en voorstelt de kaart aan de kant
en een verrassingsmenu
te serveren. Dat kan natuurlijk fnui
kend zijn voor een objectief verslag
(tenslotte weet hij waarvoor we hier
zijn), maar we wagen het erop. Hij
vsttikt of verbloost niet als we
voorstellen één menu met vlees en
iéen vegetarisch menu te nemen.
tegetansche gerechten ontbreken
op de kaart', legt hij uit,'omdat we
met dagverse producten werken.
We hebben dus steeds iets anders
in huis, waardoor het moeilijk is een
standaard op de kaart te zetten.
Maar het is natuurlijk altijd mogelijk.
In de moderne keuken wordt juist
meer en meer vegetarisch gekookt.
Vroeger was het wat voor vlees eten
we en daar werd dan een groen-
bijgezocht, maar tegenwoordig
icfe wordt steeds meer uitgegaan van
mm
de groente.' Ondanks het ontbreken
van een aanduiding dienaangaande
op de kaart - misschien een aardige
tip -, vertelt hij dat veel vegetarische
gasten regelmatig terugkomen en
dat ook vleesetende gasten vaak
vegetarisch bestellen, juist omdat
er geen specifieke gerechten op
de kaart staan. Een vegetarisch
gerecht betekent dus altijd een ver
rassing.
Michel Arends is opgeleid als kok,
maar kwam naar Texel toen hij zeil-
school De Eilander kon overnemen.
Na zes jaar begon hij het koken
echter te missen. Hij kon toen bij
dat een van de meest luxueuze
kamers voor ons was gereserveerd,
een suite met bubbelbad, een een
voudige, maar sfeervol ingerichte
kamer aan de achterkant van het
hotel. Dat betekende uitzicht over
het Groenewegje en polder Walen
burg, en natuurlijk over de grote
tuin van het hotel, met beelden uit
Het Posthuys in De Koog. De ach
terkant van het hotel betekent ook
de achterkant van het dorp, zodat
we totaal geen besef hadden van
de toch wel drukke Oosterender-
weg die niet zo heel ver weg was.
Jammer van de grote schuren aan
onze rechterhand, maar daar kan de
samenwerken in het doseren van
het aantal gasten. Mensen die bin
nenkomen wordt een aperitief aan
geboden in de lobby van het hotel.
Hiermee wordt voorkomen dat er
grote pieken ontstaan en krijgen
de gasten die al aan tafel zitten
ook voortdurend alle aandacht van
keuken en bediening. Chef Michel
Arends heeft zijn zaakjes goed voor
elkaar, hij is minstens zoveel in de
zaal te vinden als in de keuken, wat
betekent dat hij kan vertrouwen op
een uitstekende voorbereiding en
op zijn vierkoppige keukenbrigade,
bestaand uit een souschef, twee
leerlingen en een commies. Waar
er in het restaurant niet de haast
gewijde stilte, die je zo vaak tegen
komt. ledereen, zowel de gasten
als de bediening, lijkt volkomen op
zijn gemak. Ook aan de tafels naast
ons geeft de zeer geroutineerde
bediening tekst en uitleg bij ieder
gerecht, leder tafeltje wordt zeker
tweemaal een broodje aangeboden,
waarbij er keus is uit een brioche
en een broodje met meegebakken
Parmezaanse kaas. Desgevraagd
maakt de chefkok geen geheim van
het recept.
Vragen naar recepten doen we niet
meer als de amuse wordt opge-
Chefkok Michel Arends van Rebecca:Dit is wat we doen en daar zijn we trots op.'
zijn ouders werken, die restaurant
De Worsteltent aan de Smitsweg
hadden gekocht. Nadien werkte hij
een jaar bij Loodsmanswelvaren,
tot hij uiteindelijk hotel Rebecca kon
overnemen van de familie Braspen-
nink. De zaak werd in eigen beheer
verbouwd. 'Na drie jaar zijn we de
opbouwfase voorbij en is het zoals
we het willen. Over twee jaar - als
we vijf jaar bezig zijn - willen we
alles op elkaar hebben afgestemd.'
Bij het inchecken 's middags bleek
hotelleiding ook niets aan doen.
Terwijl we op het eten wachten,
merken we op dat de brasserie net
jes is ingericht, zonder overdreven
luxe. Er is plaats voor veertig gas
ten, maar het is te hopen dat deze
niet allemaal tegelijk komen. Met de
menukaart die we juist gezien heb
ben, zou de keuken het dan wel eens
erg druk kunnen krijgen. Bovendien
zou de ruimte dan misschien wat
krap worden. Maar het valt op dat
de bediening en de keuken goed
nodig ontpopt Arends zich in de
zaal als sommelier, maar als wij er
zijn, wacht hem in die functie weinig
werk. De meeste mensen drinken
huiswijn, al mag hij aan de tafel
naast ons een fles chapmpagne
ontkurken. Opvallend in de bras
serie is de grote verzameling kook
boeken, waarvan ook een op ons
tafeltje. De muziek is fluisterzacht
en niet storend, al zouden we zelf
een andere keus hebben gemaakt.
Ondanks de zachte muziek hangt
diend: een véloutésoep van kreeft
en één van knolselderij, geserveerd
in een espressokopje. De soep
gaat vergezeld van een lekker pit
tige sushi, waarvan één met kreeft,
de ander vegetarisch. Het geheel
wordt gecomplementeerd met een
gevulde peper. Een aardige geste is
het om de sushi's te serveren met
chopsticks, al grijpt mijn tafelgenoot
al snel naar de vork. Het voorgerecht
bestaat uit een witlofsalade met
warme geitenkaas. Geen Texelse,
dat is al bij de eerste hap duidelijk.
De scherpe smaak combineert uit
stekend met de witlof en de rucola.
Aan de andere kant van de tafel
wordt een mabré neergezet van
eendenlever met reepjes kalfsvlees
Kijkend naar de andere tafels zien
we dat ons menu weliswaar speci
aal is samengesteld, maar dat het
niet van hogere kwaliteit is dan wat
de andere gasten krijgen. Arends
vertelt desgevraagd dat hij streeft
naar maximaal vijf smaken per
gerecht, met een optimum van drie.
'We zijn weer helemaal terug bij de
natuurlijke smaken', vertelt hij. 'Puur
koken met natuurlijke producten.'
Daarbij maakt Arends veel gebruik
van Texelse producten. 'Ossenhaas,
asperges en aardbeien, allemaal
Texels. En we hebben een grote
tuin met vlierbomen, waar we straks
bloesem en bessen van plukken,
en frambozenstruiken.' Ook stoof
peren, appels en pruimen komen
uit eigen tuin. 'Straks ga ik weer
met mijn kinderen bramen plukken.
Dan eten ze zelf de helft op en de
andere helft verdwijnt in de keuken.
En er is toch niks mooier dan in de
boom klimmen om je eigen appels
te plukken...? We zijn ook aangeslo
ten bij Euro-toques, een vereniging
waarvan de leden eerlijk met eten
omgaan.'
Na het voorgerecht volgen de
hoofdgerechten: voor de overkant
van de tafel een stukje duif en een
stukje kwartel, het laatste gebrais-
seerd met een plakje spek. Aan de
vegetarische kant een uitgebreide
groenteschotel, met asperges en
boontjes in een vers stukje pasta,
een morielje met morieljesaus en
een blaadje paksoi gevuld met fijn
gesneden paddestoelen. Op tafel
verschijnt bovendien een schaaltje
krokant gebakken aardappelblok
jes en een frisse salade. Van beide
kunnen we desgewenst meer krij
gen en ook wordt ons nog een
broodje aangeboden. Beide zijn niet
nodig, we zijn geen grote eters.
Anderen zullen misschien wel van
het aanbod gebruik maken. Het is
duidelijk dat in Rebecca met verse
producten wordt gewerkt, alles is
helder van kleur, vers en knapperig
'ledereen weet dat uit eten gaan
de laatste tijd erg duur is gewor
den', vertelt Arends. 'Bij anderen
krijg je meer aardappels en groente,
wij proberen ons te onderscheiden
door verse producten te geven van
hoge kwaliteit.'
Het nagerecht - op aanraden van
Arends vergezeld van een glas bij
zonder fruitige Italiaanse dessertwijn
- bestaat uit een tartatin van ananas
met een bolletje kruidnagelijs, een
takje munt en een koekje van eiwit.
Weer een bijzonder rijk smaakpalet,
zoals tijdens de hele maaltijd. Maar
geen enkele smaak is overdreven,
hinderlijk aanwezig of juist wegge
stopt. Het is de hele maaltijd duide
lijk waarom Arends door collega's
wordt gezien als behorend bij de
top van Texel.
Bij de koffie - met zelfgemaakte
bonbons en koekjes geserveerd in
de lounge van het hotel - vertelt
Arends over zijn visie. 'Het gaat
erom dat alles in balans is. Natuur
lijk het eten, maar ook de keuken en
bediening moeten goed op elkaar
zijn afgestemd. Als de bediening
niet goed is, wordt je avond net
zo verpest als wanneer het eten
niet goed zou zijn. Het heeft even
geduurd, maar we hebben nu wel
onze lijn gevonden. Dit is wat we
doen en daar zijn we trots op.
Natuurlijk maak je lange dagen als
je alles zelf wilt doen en zelf wilt
maken, maar het moet ook je hobby
zijn. En we zitten hier prachtig. Een
grote tuin, bij mooi weer kunnen
de mensen buiten eten. We leven
hier echt als God in De Waal. We
hebben een uitgebreide lunchkaart,
mensen kunnen hier ook terecht
voor een lekker broodje.'
Na een laatste bonbon, met een
stukje bladgoud versierd, zoeken
we onze suite op. Een prettige en
ruime kamer, in eigen stijl zeer kleur-
njk ingencht. Vrolijk, dat wordt je
ervan. In veel hotels in Nederland
ontbreekt de gelegenheid op de
kamer koffie en thee te maken,
een mogelijkheid die hier wel wordt
geboden. De lits-jumeaus zijn voor
zien van een hemel, de nachtlamp
jes verschieten van kleur en ook
de badkamer maakt vrolijk door
het gebruik van gekleurde tegels.
Toch kan de kamer niet anders dan
afsteken tegen het geboden diner.
Het bed slaapt goed, alles is netjes
en schoon, en misschien waren de
verwachtingen na het eten wel erg
hoog gespannen, maar het hotel en
het restaurant lijken niet in eikaars
verlengde te liggen.
Het uitzicht maakt alles goed. En 's
morgens, na een bijzonder prettige
nacht onder de gekleurde hemel,
geeft de mist over het Groenewegje
ons het gevoel dat we er echt even
uit zijn. Het landschap doet aan Gel
derland of Limburg denken. En toch
zijn we, na een uitgebreid ontbijt
buffet, na tien minuten weer thuis.
Een korte vakantie op eigen bodem.
Lekker weg en toch dichtbij.
Tekst en foto: Pip Barnard
Maarliefst 181 Texelaars hebben
iv-j umoudy genoten van een uitge-
1 x breide vaartocht met het schip
3 M Eureka, eigendom van de gelijk-
sai". namige rederij. Het waren meren-
lenj deels bejaarden en gehandicap-
rtkojtenvan uiteenlopende leeftijd die
igsjvolgens eigen zeggen terugkijken
len :j op een 'supergezellige' belevenis,
kunnf De organisatie was in handen van
de Texelse afdeling van De Zon-
lanjnebloem, die niet minder dan 30
stw vrijwilligers had ingeschakeld om
de i de opvarenden van dienst te zijn.
ersta
ccjEven na 9.00 uur verliet het 55
was meter lange salonschip onder com-
en M mando van kapitein Edwin Postma
walde haven van Oudeschild, om daar
wow pas tegen 17.00 uur terug te keren,
'n die acht uren stak het vaartuig
bet Marsdiep over naar Den Hel-
der en werd doorgesluisd naar het
I 'Noordhollands Kanaal. Ter hoogte
van De Stolpen (bij Schagen) werd
gekeerd en werd het parcours in
omgekeerde volgorde afgelegd. Aan
boord heeft zich niemand ook maar
een ogenblik verveeld. De kapitein
vertelde over wat er onderweg op
de wal was te zien, de Oosterender
troubadour Gerrit Terwindt ('Ik kom
van Skil') zong liedjes en Harry de
Graaf droeg een paar Texelse ver
halen voor. Vooral Terwindt had suc
ces en kreeg zijn toehoorders zelfs
zover dat ze meezongen. Maar ook
zonder de bijdragen van de 'arties
ten' zou de vaartocht een succes
zijn geweest, want deze gelegen
heid om langdurig met elkaar bij
te praten werd algemeen gewaar
deerd. 'We zijn oud en eigenlijk best
gezond, maar toch ga je niet zo
makkelijk overal naar toe, waardoor
je leeft in dezelfde omgeving met
dezelfde mensen. Zo'n vaartocht
is een prima gelegenheid om iets
nieuws te beleven en met ande
ren te praten. Ik denk dat dit voor
mensen die echt gehandicapt zijn
nog meer geldt. Het was trouwens
erg leuk om te zien hoe gelukkig
die waren', vertelde één der opva
renden.
De inwendige mens werd niet ver
waarloosd. De vrijwilligers hadden
het druk met het serveren van kof
fie, thee, een borreltje en een een
voudige doch voedzame maaltijd:
soep, kipfilé, patat met groenten en
een ijsje.
De Texelse afdeling van De Zon
nebloem organiseert een dergelijke
vaartocht eens per twee jaar, naast
andere uitjes en evenementen, zoals
de kerstmiddag, een 'winkeldag' en
een bezoek aan de Keukenhof. Wie
inschreef voor de vaartocht van
dinsdag moest €20,- betalen, een
bedrag dat niet kostendekkend is.
Wat ontbreekt, komt uit de afde-
lingskas, die vooral op peil wordt
gehouden door donateurs die De
Zonnebloem voor €12.- per jaar
steunen. Verder kan worden gere
kend op enkele sponsors en zijn
er de opbrengsten van de jaarlijkse
loterij en het kraampje op de fol-
kloremarkt in de zomer. Voorzitter
Thea Witte, die samen met pen
ningmeester Gonda Buijsman en
secretaris Lucy Zijm het bestuur
vormt, deed een oproep: 'We zou
den graag nog wat meer donateurs
hebben, want de kosten stijgen en
we willen met dit werk doorgaan Ze
kunnen me bellen via 314305". Witte
wil ook graag benadrukken dat je
niet per se gehandicapt hoeft te zijn
om voor deelname aan een Zon
nebloem-evenement in aanmerking
te komen. 'Voor deze vaartocht had
elke bejaarde kunnen inschrijven'.
van de Eureka, luisterend naar troubadour Gerrit Terwindt, rechts op de voorgrond.
Dirigent And ré Keijzer zingt zelf ook uit volle borst mee bij De Waddenvogels. fFotoJwoen nn Haoum)
Gehuld in zwarte kledij met vrolijk
gele kleuren trad dameskoor De
Waddenvogels eerste paasdag op
in tuincentrum Eureka in polder Het
Noorden. Het was het eerste optre
den van het koor sinds Aris van
Zeylen zich met de restyling en het
uiterlijk ervan bezighoudt. Van Zey
len, die aan de overkant vaker koren
begeleidt, helpt De Waddenvogels
visueel ook goed voor de dag te
komen. In het verleden schortte het
daar nog wel eens aan.
De eerste resultaten waren zon
dag merkbaar. Er zat beweging en
gevoel in de liederen en de dames
vormden ook in kleding meer een
eenheid. Dat laatste was eerder
evenmin nog het geval. De kleding
die gedragen werd, is overigens
nog met definitief. Van Zeylen toon
de zich tevreden. 'Ze zijn nog niet
klaar, maar het zag er goed uit.'
Dirigent André Keijzer was tevreden
en ook toehoorders merkten op
dat De Waddenvogels erop vooruit
waren gegaan. Het koor bestaat
sinds 1998 en telt 47 leden. Het
optreden werd goed bezocht.
daarbij begeleid door zijn vaste
gitarist Frank Kooijman. Na dit
optreden, dat om 13.00 uur begint,
treden zij op de Stenenplaats op.
Dit tweede concert begint om
ongeveer 15.00 uur.
Joost Dobbe werd in 1981 in Den
Helder geboren. Al snel ontwikkelde
hij zich tot een bevlogen liedjes
schrijver. Hij wordt daarbij geïnspi
reerd door de muziek uit de jaren
'60 en '70 en zijn liedjes kenmer
ken zich door een rijke melodie.
Sinds Jaren werkt hij samen met
Frank Kooijman (gitaar, basgitaar,
accordeon en piano) en Eric Dillisse
(drums, percussie). Dobbe was te
gast tijdens het eerste singer/song-
writerfestival dat vorig jaar in Ques
tion Plaza werd gehouden.
Volgende maand komt de eerst CD
van Dobbe uit bij AG Music in Alk
maar. Music Store Nederland heeft
van het nummer if you go een sin
gle uitgebracht, die volgende week,
wordt gelanceerd.
Joost Dobbe geeft
voorproefje van CD
In de Music Store in de Wever
straat in Den Burg geeft de uit
Den Helder afkomstige Joost
Dobbe zaterdag een voorproefje
van zijn nieuwe CD. Hij wordt
