Vierde ster voor opgewaardeerd hotel Greenside
m*
V
Keuken restaurant Wambinge
is viersterrenhotel waardig
'Nacht op het land'
Duinlandschap in dorp De Koog
Schapen vieren bevrijdingsdag
TEXELSE COURANT
DINSDAG 9 MEI 2006
Naast dat hotel op het duin nóg een hotel met vier sterren in
De Koog? Daar moet de redactie het fijne van weten. Op dus
naar hotel Greenside in De Koog, dat onlangs van een drie
(plus) naar een viersterrenhotel promoveerde. We proeven
het eten in het restaurant dat is omgedoopt tot Wambinge, en
brengen de nacht door in één van de suites, waar we, inclu
sief terras, 140 vierkante meter aan luxe tot onze beschikking
hebben. En sluiten 's morgens af met een weldadig ontbijt.
Op vakantie op eigen eiland waren
we tot dusver niet verder gekomen
dan een kampeeruitje naar de Sluf-
tervaliei. Maar het kan ook anders,
zo bewees ons verblijf in Hotel
Greenside, waar sinds een jaar of
anderhalf, twee een andere wind is
gaan waaien. Dat was nodig, want
bepaald denderend liep het in dit
elf jaar geleden tot stand gekomen
hotel niet. De komst van hotelmana
gers Kann Berger en Gerjan Hebers
bracht nieuw elan. 'We willen onze
gasten verwennen en laten genieten.
Ze moeten zich hier thuis en op hun
gemak voelen. Zodat ze hier graag
terugkomen.' Het tweetal werd door
de general manager, die ook De
Lindeboom aanstuurt, geselecteerd
uit vijftig sollicitanten, met als doel
het bedrijf te laten groeien naar vier
sterren.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Het
opwaarderen van Greenside vergde
een aanpassing op vele fronten. Ten
eerste bij de medewerkers, want
mensen kunnen een bedrijf-maken of
breken. 'We hebben onze strategie
aan hen voorgelegd en gezegd: wie
met ons mee wil kan blijven, anders
is het jammer. Dat vergde best moei
lijke besluiten. Maar het resultaat is
dat we nu een perfecte ploeg mede
werkers hebben, die plezier hebben
in het werk en dat ook uitstralen,
maar die weten dat er afspraken zijn
gemaakt en elkaar aan hun verant
woordelijkheden houden.'
De gastvriendelijkheid begint al
bij aankomst in de receptie, waar
Blaithin Bongers ons allervriende
lijkst te woord staat, iets vertelt over
het hotel en de sleutel overhan
digt. Als we haar later in de lounge
treffen, informeert ze of alles naar
wens is en neemt de tijd voor een
praatje. Ze blijkt betrokken bij het
hotel en het toerisme op het eiland
in het algemeen en raakt met over
Greenside uitgepraat. Dat nieuwe
TOR-systeem is echt een succes.
Het aantal boekingen dat we via
de VW binnenkrijgen is met spron
gen gestegen.' Even later worden
we vriendelijk aangesproken door
Eize Hoomoedt-Westerhuis, de chef
'boven', waarmee in Greenside wordt
bedoeld het restaurant en de lounge.
Want een verdieping lager, in de keu
ken, zwaait chef-kok Remco Koop
man de scepter. Of we voorafgaand
aan het diner een glaasje cham
pagne willen? Even later ontkurkt hij
beheerst een flesje Moët Chardon.
Kijken naar onze gastheer, herken
ik zijn gezicht van televisie. Hij blijkt
een bescheiden rol in een televisie
serie te hebben en hij stemt toe dat
ik hem daarover binnenkort inter
view. We merken dat niet alleen het
hoofd licht wordt van champagne,
maar dat het ook de eetlust bevor
dert. Aan tafel dus. We besluiten ons
te laten verrassen door de kok, die
zich flink heeft uitgeslooft. De eerste
trek stillen we met een klein, kruidig
stokbroodje, met pittige pommodore
en gewone kruidenboter. We heb
ben het nog niet achter de kiezen,
of we krijgen een amuse Voor mijn
tafelgenoot, die niet van vis houdt,
een tussendoortje van gerookte
Texelse ham met een zongedroogd
tomaatje, voor mij een combinatie
van ham met garnalen. Verrukkelijk!
Uitkijkend op de grote vijver met de
eerste kikkers, met daarachter de
vakantiewoningen van het Beach-
park, houdt Eize ons een flesje witte
Apostelhoeve Müller-Thurgau wijn
voor 'Van de Apostelhoeve in Maas
tricht.' Het blijkt een fruitige, milde en
kruidige wijn van Hollandse bodem
te zijn, een goede keus, die past bij
het volgende gerecht waarmee we
worden verrast. Voor mijn wederhelft
krokante Texelse kaasloempia's op
een bedje van gemengde salade met
Texelse lamsham en ik krijg carpac-
open en volle geur. Terwijl de wijn
ademt, storten wij ons op de vierde
gang, een romige mosterdsoep, met
in het midden een roosje zalm. Ook
hier stelt de keuken ons niet teleur
en kan me niet herinneren zo'n lek
kere mosterdsoep te hebben gege-
Kennelijk hebben veel eilandgeno
ten schroom om het hotel binnen te
stappen om alleen een hapje te eten.
'Het is voor mij een uitdaging hen
over te halen om hier te komen', ver
telt de chef-kok, die anderhalf jaar
geleden vanuit De Lindeboom naar
Greenside kwam. 'Ik gebruik zoveel
mogelijk Texelse producten, waarbij
ik de puurheid van het product zo
min mogelijk met smaakstoffen beïn
vloed. Maar ik probeer er wel iets
bijzonders en moois, van te maken.'
Zijn jeugdigheid zit hem niet in de
weg. Juist de onbevangenheid van
de kok maakt dat hij grenzen durft te
verleggen en niet vast zit aan oude
tradities. 'Het publiek dat hier komt
is volgens mij wel in voor wat bijzon
ders. Maar het hoeft niet, wie serve-
Heerwaarden in de keuken
cio van granny-smith appel met een
tartaar van tonijn met basilicumolie.
Dat het oog ook wat wil is de kok
bekend, met al die schijfjes ziet het
er prachtig uit en het is bijna zonde
om op te eten. 'Toch maar doen',
zegt de kelner. De verrassende com
binatie is een genot voor de smaak
papillen. Nadat we dit derde hapje
hebben opgepeuzeld, is de eerste
honger gestild. Maar we hebben
de hele avond en Eize is onderhou
dend genoeg om de gaatjes tussen
de gerechten op te vullen. Uit het
schaterlachen dat nu en dan aan de
tafeltjes klinkt, blijkt dat ook andere
gasten zijn kwinkslagen weten te
waarderen. Hij constateert dat werk
en plezier bij deze eilandverslagge-
ver door elkaar heen lopen. 'Bij mij
is dat gelukkig ook zo. Ik zit nu acht
jaar op het eiland en heb nog steeds
hartstikke veel lol in dit werk', zegt
de geboren Groninger.
Ik frons als ik de fles zie die hij op tafel
zet, die de vorm heeft van een kruik
jenever. 'Geen zorgen, het is mine
raalwater. Neutraal, het beïnvloedt
de smaakpapillen niet. Dat soort
dingen weet ik toevallig.' Niet toeval
lig, want even later houdt hij ons een
kaart van Frankrijk voor, waarop alle
wijnstreken zijn aangegeven. Tot in
detail verklaart hij waarom wijn uit de
ene streek anders smaakt dan uit de
andere. Maar het wordt een Portu
gese Douro, mild, zacht en met een
Texel
Je leven is hectisch en wild
En dagelijks sla je op' tilt
Aan de Texelse kust
Vindt je ruimte en rust
Van De Cocksdorp tot
Oudeschild
Bijstaande limerick is gemaakt door Jan
Heemskerk, oud-hoofdredacteur van
Playboy, en is er één van de vele die
in Hotel Greenside als decoratie aan de
muur zijn gehangen.
ten. Wij nippen van de rode wijn als
het hoofdgerecht wordt opgediend,
ook een gerecht waarop de kok zijn
creativiteit heeft gebotvierd: op het
ene bord gebakken ossenhaasfilet
met een saus van 'gamba en kreeft,
op het andere Texelse zuiglam met
een saus van rode wijn en tijm
Ik kan me niet aan de indruk ont
trekken dat vanaf andere tafels met
enige jaloezie naar ons wordt geke
ken en de indruk bestaat dat de
Texelse Courant een streepje voor
zou hebben. Maar Eize spreekt dat
in alle toonaarden tegen. Hadden die
anderen ook maar voor een verras
singsmenu moeten kiezen. Het valt
ons op dat we in het goed gevulde
restaurant, dat 70 zitplaatsen heeft,
geen Texelaars zien, uitgezonderd
dan Ans Kikkert en haar collega's.
ren ook een gewone schnitzel.'
De volgende surprise arriveert in de
hoedanigheid van een dessertwijn,
tot onze verrassing een rode. Een
Muscadel, fruitig, gezoet met honing
en rozijnen, waarvan alleen al de
geur de zinnen doet prikkelen. Kroon
op het diner is het Grand Dessert
Wambinge, een toren van allerlei
smaken ijs, vruchtjes, zoetigheden
en andere lekkernijen, ook weer
prachtig om te zien. Ook dit gerecht
gaat slikvingerend over de tong. De
zes gangen die we inmiddels heb
ben verorberd maakt slechts éen
conclusie mogelijk: Wambinge mag
dan geen Michelinster hebben, de
gerechten en de bediening zijn een
viersterrenhotel waardig. Het is nog
niet over, want bij de koffie die we
in de lounge krijgen geserveerd,
een glaasje Ervaring, een likeur van
onder caramel en sinaasappel, die
het Wijnhuis in Oosterend exclusief
voor Greenside en De Lindeboom
heeft ontwikkelt. Dan verschijnt kok
Jan van Heerwaarden, die zich de
hele avond heeft staan uitsloven. Hij
informeert of het heeft gesmaakt.
Ik wil hem een draai om zijn oren
geven, want zó schandelijk lekker
had nou ook weer niet gehoeven.
Maar ik beheers me en geef hem een
welverdiend compliment.
Na een avondwandelingetje zoeken
we onze kamer op. Nou ja, kamer,
de grand suite, is met alleen groot,
maar ook luxueus ingericht. Met bij
voorbeeld drie televisies met LCD-
scherm, een DVD met keuze uit
honderd films, een espresso-appa
raat, badjassen en -slippers en alle
andere denkbare luxe. Net als de
andere kamers is ook deze suite vol
ledig opnieuw ingericht en gestyled,
waarin de tinten bordeaux en blauw
voor een warme sfeer zorgen. Maar
na zo'n uitgebreid maal willen we
eigenlijk maar één ding: slapen. Ook
dat gaat prima op het grote,' lucht
geveerde bed. Toch nog maar even
de televisie aan, maar al snel wor
den de oogleden zwaar. Dikke, bor
deauxrode gordijnen zorgen ervoor
dat we lekker kunnen uitslapen,
waarna we het grote balkon ver
kennen. De inrichting daarvan, met
grijze trottoirtegels en de twee ver
bleekte stoeltjes, steekt wat af tegen
de luxe en sfeer binnen, maar later
blijkt dat het nieuwe meubilair voor
het balkon al klaar staat om te wor-
zijn geheel op n
den neergezet. Het uitzicht, op 4
grote, amper gevulde parkeerplaa
en de overdekte kartingbaan, is ee
dissonant waar het managements
Greenside met de beste wil vanö
wereld niets aan kan veranderen
Maar aan het ontbijt kijken we alwee
uit over de fraaie waterpartij Hj
ochtendeten laat niet te wensen ov?
We hebben keus uit verschiltere
soorten, knapperige broodjes, ree
of gekookt ei, verschillende vleest
ren, vier soorten kaas, vruchten^
en andere traktaties waaraan
ons tegoed doen. Daarmee is ore-
korte vakantie op het eiland alws
ten einde. Het had wel wat larv»
mogen duren. De andere gasten r
het hotel hebben alle tijd. Het zijn?
veel en zo te zien heeft de opwas
dering van Greenside de bezettn
van het hotel geen kwaad gedaan.
Gerard Timmermz
business suite zijn geheel op n
In het kader van de herdenking
stuurde oud-Texelaar Piet Bremer
uit Amsterdam ons zijn bundel
Toneel, 40 miniaturen, uitgegeven
door toneeluitgeverij Vink in Alk
maar. Eén van de miniaturen (zowel
monologen als dialogen als stukken
voor een grotere bezetting) handelt
over drie (Texelse) jongemannen,
op de vlucht voor een aangekon
digde razzia. Zij verlaten hun onder
duikadressen en zoeken een veilig
heenkomen ergens op het land.
Als een eskader geallieerde bom
menwerpers overkomt, gooien ze
met kluiten aarde naar de achtervol
gende Duitse nachtjagers.
Bremer: 'Ik heb persoonlijk gezien
hoe uit een brandende bommen
werper nog steeds teruggeschoten
werd. En het feit dat ze de overvlie
gende nachtjager met kluiten aarde
bestookten, is echt gebeurd bij de
Japanse aanval op Pearl Harbor,
waar - tegen de regel in - alle sche
pen in de haven lagen. Een kapitein
liet zijn mannen aardappelen naar
de overvliegende Japanse vliegtui
gen gooien, terwijl de opvarenden
op de andere schepen weerloos
waren. Zij waren na afloop in coma,
maar deze mannen waren voldaan
en geestelijk sterk.' Hieronder enke
le fragmenten uit Nacht op het land.
Spelers zijn Wim, Tinus en Jaap,
jonge kerels. Plaats van handeling
is het boerenland bij nacht.
(Een zachte avond in de herfst, rond
half elf. Wim komt aanlopen en gaat
zitten in afwachting. Tuurt rond en
luistert. Even later komt ook Tinus
aan. Ze lachen wat naar elkaar en
wachten samen af. Jaap komt later
op.)
W: Verdomme. Ik was nét nog niet
naar bed.
T: Ik word liever overdag gepakt dan
De middenbermen op de Nikadel Brink,wat op te leuken en passen- kort onder handen genomen. Naast
werden maandag flink op de schop der te maken bij de badplaats. De helmgras wordt er onder meer duin
genomen. De saaie beplanting ver- reacties daarop waren zo positief doorn, gaspeldoorn en duinroos
dween en maakte plaats voor heuse dat nu op meer plaatsen een mini- aangeplant,
duintjes. Zo'n drie jaar geleden nam duinlandschap zal verrijzen. Ook de
de gemeente het initiatief om het grotere stukken openbaar groen in Foto lo,** va»** stuw
groentje bij de fietsenstalling aan de het Nikadelgebied worden binnen-
's nachts.
W: Ik word liever helemaal niet
gepakt. Je lult omdat je bang bent.
Als het donker is. heb je meer kans
om weg te komen. Door wie ben jij
gewaarschuwd?
T: Door Jaap. Ik snap niet dat-ie
er nog niet is. Echt iets voor Jaap,
om daarna eerst weer naar huis te
gaan. Oost west. Thuis best. Mis
schien komt die tijd ooit nog eens
terug. Ik ben ai lang blij dat het niet
regent. En voor eind oktober is het
ook helemaal niet koud
J: Ik wilde nog weten van wie Jan-
Willem dat bericht over die razzia
had gekregen. Maar zijn ene zuster
werkt bij de Duitsers en die kwam
er mee vanavond. En wat denk
je? Jan-Willem is weer naar bed
gegaan. Alsof je veilig bent als je
zuster bij de Duitsers moet werken.
Ik vertrouw niets en niemand meer.
Het verraad ligt aldoor op de loer.
W: Ik hoor vliegtuigen.
J; Dat wordt weer een aanval op het
Ruhrgebied.
T: Dat zijn er weer honderden. Dat
hoor je nu al. En ze vliegen niet
hoog.
W: Je ziet niks. Het is net een
onzichtbaar dak van geluid We
mogen wel opletten, want met dat
gebrul boven hoor je geen Duitser
meer aankomen.
J: Die komen nu heus de deur niet
meer uit. Ze zullen wel gek wezen.
T: Wat een gedreun. En het blijft
maar doorgaan. Het luchtdoelge
schut in de duinen kun je niet eens
meer horen. En nu maar hopen
dat ze niets raken, want als er een
geraakt wordt en zijn bommen moet
laten vallen, dan hoeven de Duitsers
ons niet eens meer op te pakken.
J: Zie je dat? Die is geraakt. Hij
staat in brand. Hij raakt uit de koers
ook. Hoe ver zou die weg wezen?
Hij staat helemaal in brand en hij
verliest hoogte ook. En die Duitser
zit achter hem aan.
Alledrie: Die bommenwerper schiet
nog terug ook. Hij schiet terug uit de
vlammen, hoe is het godsmogelijk.
Hij duikt, hij houdt het niet meer.
Laten we hopen dat-ie nog net in
zee terecht komt. Hij is in ieder
geval niet ontploft.
(Alle drie beginnen ze te schelden
op de overvliegende Duitse nacht
jager en om wat te doen te hebte
nemen ze kluiten aarde en goot
die naar boven, razend en tierend!
mikkend tot de nachtjager vem'
in nacht.)
T: Ik heb zin om de anderen opï
zoeken. Kan ik ze vertellen watw
met die nachtjager deden,
ze.
W: Ik moet nog terugdenken 8
die Engelsman die vanuit die vla"
menzee bleef terugschieten. Her
ook het gevoel dat we hem nteti
de steek lieten?
Vrijdag 5 mei was ook voor de Bolwerk in Oudeschild schoor de zeker dankbaar zullen zijn gew«
schapen van Jaap Zuidewind veehouder z'n kudde schapen, die hun dikke vacht kwijt te raken,
'bevrijdingsdag'. Op de dijk van het hem met het warme weer vast en <ro»a»
Beleef wadden en Noordzee
eens op een heel bijzondere
manier bij Ecomare op Texel!
Tegen inlevering van deze bon
ontvangt u 10% korting op de
entreeprijs (max. 4 pers.)
Ruijslaan 92
1796 AZ De Koog, Texel
0222 31 77 41
www.ecomare.nl
Texel begint bij
w Ecomare
