'Ben een eigenheimer en ga
mijn eigen goddelijke gang
CD
Metselaar en stukadoor Hans Legierse graag met klopboor en troffel in de weer
De Jager opent expositie Offerhaus
IEXELSE j COURANT
Collega's in de bouw en anderen die hem kennen, weten dat
hij geen blad voor de mond neemt. Eerlijk en recht voor z'n
raap, is het credo van metselaar en stukadoor Hans Legierse
(56). Toch stoot hij niet graag mensen voor het hoofd en kan
hij ondanks zijn eigenzinnige karakter met nagenoeg iedereen
overweg. Zijn werk, dat in de bouw geldt als zwaar en afmat
tend, is zijn hobby. 'Ik zit lekker in mijn vel en luister naar
mijn lichaam. Daarom hou ik het nog steeds vol.' Een nadere
kennismaking met een Rotterdams straatschoffie dat zich
ontpopte tot vakkundig metselaar.
exelaars hlun werk
Hoewel Abraham hem al zes jaar
terug inhaalde, is Legierse zijn fysiek
jzware werk verre van beu. 'Mijn leef
tijd telt nog niet. Eigenlijk is het werk
alleen maar makkelijker geworden.
[Vroeger moest je alles met specie
uitrapen, een paar centimeter dik.
Tegenwoordig werken we met rood-
band en hoeft er maar een paar mil
limeter op. Natuurlijk ben ik wel eens
bekaf. Ik heb een tijdje zes dagen
gewerkt en dan voel je dat gerust.
En als ik een hele dag een plafond
sta te stuken, dan voel ik mijn nek en
schouders ook. Maar ik luister goed
naar mijn lichaam. Soms kom ik een
dag mijn bed niet uit en doe ik niks.
Dan kan ik er weer voor een hele
tijd tegen. Ben ik weer helemaal het
mannetje.'
Hoewel hij zich moeilijk een ander
beroep kan voorstellen, was het niet
vanzelfsprekend dat Legierse in de
bouw terecht zou komen. In Rotter
dam werkte hij in de haven en maakte
hij het voortdurend veel te bont. 'Het
is mijn redding geweest dat we des
tijds naar Texel zijn verhuisd. Het ging
in Rotterdam helemaal niet goed. In
de haven was ik weggeschopt en het
scheelde niet veel of ik was echt afge
gleden. De eerste tijd op Texel vond ik
een drama. Het seizoen was af en
er was geen klap te doen. Gelukkig
werd dat anders toen de toeristen
weer kwamen.' Net als zijn vader
kon Legierse bij de Verenigde Texels
Beurtdiensten (VTB) terecht. Na een
jaar laden en lossen als bijrijder haal
de hij op zijn achttiende het groot
rijbewijs en mocht hij als chauffeur
aan de slag. Enkele jaren later werd
hij door de toenmalige bedrijfsleider
ontslagen, omdat hij dienstweigeraar
was en zijn baas, tevens wethouder
van de WD, zo'n personeelslid niet
wilde. 'Dat was natuurlijk geen reden
om iemand te ontslaan en dat heb ik
ook aangevochten. Maar de zin om
daar te blijven werken was weg. Het
was sowieso niet echt mijn wereldje.
Misschien wel door mijn Rotterdamse
accent heb ik daar een hoop gezeik
gehad.' Een andere baan bleek snel
gevonden. 'Ze waren begin jaren
zeventig net begonnen met de bouw
van woningen achter het Schilderend.
Ik kon zo bij de firma Duin aan de
slag. Hamke Veenbaas was toen uit
voerder. Die had de zaken goed voor
elkaar. Hij zorgde er altijd voor dat er
een goede ploeg stond en hij liep niet
de baas uit te hangen. Je moet werkt
bij mij niet. Ik moet niks. Beleefd vra
gen werkt beter en Hamke voelde dat
feilloos aan.'
Vuile werk
Als 'jongste bediende' werd Legierse
ingezet voor sjouwwerk, opperen,
spitten en funderingen storten. 'Het
was zwaar werk, maar veel minder
zwaar dan ik gewend was. Bij de VTB
kwam ik iedere dag gekreukeld thuis.
Stond ik van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat wagens te lossen. Hier
begon je om zeven uur met een bak
kie koffie, had je koffiepauze, lunchtijd
en om vier uur mocht je alweer naar
huis. Onvoorstelbaar! Ik heb wel eens
gedacht kan dat allemaal wel zo? In
zijn vrije tijd hangt de geboren Rot
terdammer de beest uit in de kroeg.
'Van mijn 17de tot 21ste heb ik echt
als een varken geleefd. Ik woog nog
maar 52 kilo en was compleet uitge
woond. Maar nooit ziek thuis. Een
ander hoefde niet voor mijn levensstijl
op te draaien.' Steeds vaker werd hij
ingezet bij de metselaars. Betonstor-
ten en het vuile metselwerk opknap
pen (metselwerk dat later onzichtbaar
is). 'In die tijd had je een hele ploeg
metselaars en daar ging ik gewoon
tussen staan. Kijken hoe ze werk
ten en dingen vragen als ik het niet
wist.' In de jaren zeventig beperkten
metselaars zich tot metselen en wer
den voor stuuk- en voegwerk aparte
vakmensen ingehuurd. 'Op Texel had
je die nauwelijks. Stukadoors en voe
gers kwamen van de overkant.' Rond
1980 ging het slecht in de bouw. Er
was nauwelijks werk en Duin was
gedwongen veel van zijn vaste per
soneel te ontslaan.
Inmiddels getrouwd en vader van
twee jonge kinderen komt Legierse
in de WW terecht. 'Ik beunhaasde
er wat bij, had een uitkering en ging
VERVOLG VAN PAGINA 1
VERVOLG VAN PAGINA 1
Woningbouw
'De behoefte is duidelijk aangetoond
en bovendien hebben we na bijna
twintig jaar eindelijk ook toestemming
van de provincie. Waarom kan er niet
direct worden begonnen?' Wethou
der Marian Merkelbach legde uit dat
er ook voor de Volmolen gegadigden
waren, maar dat de lijst later niet cor
rect bleek. 'En we willen wel bouwen
voor eigen dorp en niet voor andere
dorpen of zelfs mensen van de over
kant.' Haar argumenten konden de
leden van de dorpscommissie niet
overtuigen en verleidden Daan Schil
ling. zelf oud-wethouder ruimtelijke
ordening en volkshuisvesting, tot een
felle tirade, waarin hij het college
wees op de noodzaak van nieuwe
woningen. 'Er zijn toch gegadigden.
'°H)tnj Als iemand genoeg geld heeft om
een kavel te kopen, dan is alleen
nog een bouwvergunning nodig.' Hij
zei zich te kunnen voorstellen dat de
VERVOLG VAN PAGINA 1
DINSDAG 12 DECEMBER 2006
Nieuw dorpshuis
Den Hoorn laat
op zich wachten
De kans dat binnenkort al met de
verbouw van dorpshuis De Wald
hoorn kan worden begonnen, is
klein. Dat vertelde dorpscommis
sievoorzitter Herman Ridderinkhof
donderdagavond tijdens het over
leg met burgemeester en wethou
ders. De provincie wil ongeveer
€500.000,- subsidiëren, maar voor
het resterende bedrag zijn nog
geen geldschieters gevonden.
Gezien de zorgelijke financiële situ
atie bij de gemeente hoeven ook
van de gemeenteraad geen grote
bedragen worden verwacht, beves
tigde wethouder Marian Merkelbach.
Ze toonde zich wel bereid mee te
denken over andere constructies om
het vernieuwde dorpshuis te reali
seren en heeft het ambtelijk appa
raat daartoe inmiddels opdracht
gegeven. Volgens Ridderinkhof is
de dorpscommissie lange tijd op het
verkeerde been gezet door Pnmo,
een adviesorganisatie voor sociaal
beleid in de provincie. Zo kregen
de Hoornders pas kort geleden te
horen dat ze alleen voor provinciale
subsidie in aanmerking komen als
de rest van de financiering al rond is.
'We hadden direct al de gemeente
om advies moeten vragen. Nu is
kostbare tijd verloren gegaan. De
regeling van de provincie is nog een
jaar van kracht. We moeten volgend
jaar dus wel meer duidelijkheid heb
ben', aldus Ridderinkhof.
De bouwtekening voor het dorpshuis
ligt al geruime tijd klaar. Hoeveel
de realisering precies gaat kosten,
is niet helemaal duidelijk. Archi
tectenbureau Visser becijferde een
paar jaar geleden dat er ongeveer
€1.1 miljoen mee gemoeid was. 'We
mogen ondertussen wel rekening
houden met €1,2 miljoen', verwacht
Ridderinkhof.
Winterserie
wandeltochten
Wandelsportvereniging Het Gouden
Boltje houdt zondag 17 december
de eerste van vier wandeltochten
uit de winterserie De tocht gaat van
start bij appartementenhotel Bos en
Duin aan de Bakkenweg en voert
voor het grootste deel door het
bos. Deelnemers kunnen kiezen uit
tochten van vijf en tien kilometer, er
Ereburger prof. Cees de Jager
heeft zondag een expositie
geopend in atelier Offerhaus in
de Gravenstraat in Den Burg.
Liefst 44 Texelaars exposeren een
week lang werken die zij hebben
gemaakt tijdens cursussen van
Carta en Guus Offerhaus.
De Jager vond het een eer de ten
toonstelling te openen. Hij vertelde
als achterbuurman de inspanningen
en activiteiten in het atelier op de
kan tussen 13.00 en 14 00 uur wor
den gestart. Deelname kost €3,60,
inschrijven voor de hele serie €8.-.
Leden van de vereniging genieten
korting en ook als men geen prijs
stelt op een hennnering na afloop,
vallen de kosten lager uit.
De volgende tochten uit de winter-
sene worden gehouden op 7 en 21
januari en 4 februari Meer infor
matie is te vinden op www.hetgou-
denboltje.nl en te verkrijgen via tel.
313087.
voet te volgen. 'Soms zie je Guus
ongeorganiseerd in een stuk hout
hakken, maar er komt altijd wat
moois uit.' Een paar weken gele
den zag hij tot zijn verbazing rollen
kippengaas naar binnen gaan. De
Jager vroeg zich even af of moeder
en dochter Offerhaus kippen zou
den gaan houden, totdat de eerste
engelen van kippengaas voor het
raam verschenen.
De engelen gaven hem het gevoel
dat ze elk moment zouden kunnen
gaan vliegen en dat was volgens De
Jager een kunst die hem ontroerde,
'Het is schitterend wat hier van klei.
hout en steen wordt gemaakt. Het
moet een voldoening geven om
beelden die je in je hoofd hebt zo
te verwezenlijken.' Hij speldde de
exposanten allemaal een rozet op,
als diploma voor het voltooien van
de cursussen. De Helderse zan
geres Elles Kampman en pianist
Siebold van Breukelen speelden
muziek voor hen. De 44 Texelaars
tonen een variëteit aan beeldende.
grafische en keramische werken.
Het maken van engelen was één
van de opdrachten, maar wie iets
anders in gedachten had, kon ook
daarmee aan de slag. 'Het belang
rijkste is dat mensen hun eigen
ideeën hebben en daar iets mee
doen', aldus Carla Offerhaus. 'Het
mooie is als mensen daarna bij
elkaar kijken hoe ze iets doen en zo
ook nieuwe inspiratie opdoen.' Er is
één gezamenlijk werk gezien; ieder
een maakte van klei een voorwerp
voor in de kerstboom. Het is het
derde jaar dat cursisten van Offer
haus hun werken tonen.
Negen Texelaars exposeren voor het
eerst, de anderen waren voorgaan
de jaren ook al in het atelier actief.
'Je ziet verschuivingen dat mensen
bijvoorbeeld eerst etsen en daarna
gaan kleien', aldus Offerhaus. De
expositie loopt tot en met zondag
17 december Het atelier is elke dag
van 14.00 tot 18.00 uur geopend. In
januari beginnen nieuwe cursussen.
Prof. Cees de Jager overhandigde, geassisteerd door Carla Offerhaus, de exposanten van atelier Offerhaus een rozet voor het
voltooien van de cursus. (Foto Jaman ran Hattum)
pieren spitten. Financieel ging het
prima, maar het schoot natuurlijk met
op. Gelukkig werd ik na drie maanden
benaderd door Eelco Vermeulen. Die
zocht een metselaar.'
Snelle leerling
Aanvankelijk wordt hij ingehuurd voor
een klus van zes weken. Uiteindelijk
blijft hij 13,5 jaar werken bij het Stren-
der bouwbednjf, naar eigen zeggen
met ups en downs. 'Lange tijd ben ik
de enige metselaar geweest. Soms
met assistentie erbij maar ik kon
redelijk mijn eigen gang gaan.' Steeds
vaker werd Legierse ook ingezet voor
stuukwerk, voegen, tegelen en vloe
ren leggen. 'Eerder was dat speci
alistisch werk, later deden we dat
zelf.' Stukadoor Co Vermeulen leerde
hem de kneepjes van het vak. Grin
nikend: 'Het meeste heb ik geleerd
met beunhazen. Eerst moest ik alles
klaar zetten en opperen en als er tijd
over was mocht ik zelf af en toe wat
smeren. Hij liet me lekker aankloten
en maakte alleen wat opmerkingen.
Blijkbaar was ik een snelle leerling,
want het ging me goed af. Ik ben ook
niet bang om af te gaan. Als ik iets
zelf wilde leren, vroeg ik gewoon aan
die vaklui hoe ze dat deden. En ik gaf
mijn ogen goed de kost. Zo heb ik
leren voegen. Een betere voeger dan
een metselaar kun je niet hebben Wij
prakken het er stevig in, alleen minder
snel. Voegen is meestal een sluitpost.
Die jongens moeten vaak te snel.'
Eigen baas
Eind 1994 escaleerde een menings
verschil tussen Legierse en zijn werk
gever en stapte hij op. 'Ik had net Gea
leren kennen (Gea Kiewiet, inmiddels
al 12,5 jaar zijn tweede echtgenote)
en die zei waarom begin je niet voor
jezelf? Zij had een goede baan dus
ik kon de stap wagen. Ik heb me
ingeschreven bij de Kamer van Koop
handel en op de middenstandspa
pieren van Gea ben ik begonnen.'
Vooral de vrijheid van het eigen baas
zijn, spreekt hem aan. 'Je kunt meer
verdienen dan in loondienst en je
kunt zelf de klanten uitzoeken. Ik
heb nooit zonder werk gezeten. Het
praatje dat ik voor mezelf was begon
nen, ging snel rond. Ik heb vaak een
wachtlijst. Ik heb wel eens een jaar
werk in het vooruit gehad.' Het meest
wordt hij ingehuurd voor metsel- of
voegwerk. 'De variatie is prachtig. Ik
heb hele huizen opnieuw gevoegd
en af en toe sta ik in weer en wind
voegen uit te jekkeren. Oortjes in,
bril op, handschoenen aan en dan
hang ik met luchthamer en compres
sor tegen de muur aan en jekkeren
maar. ledereen vindt het pleuriswerk,
maar ik vind het heerlijk om af en toe
een paar dagen dom werk te doen.'
Nieuwbouwprojecten vormen geen
uitdaging voor Legierse 'Daar draait
het alleen om productie. Dan moet je
per dag gemiddeld zo'n 700 stenen
verwerken. Daar is niks aan. Res
tauratieprojecten vind ik veel leuker.
Oude stolpen of schapenboeten. Dan
moet er bijvoorbeeld een stuk muur
vervangen worden met oude gele
steentjes. Zo'n wand loopt hartstikke
krom. Dus het moet er ook weer krom
in. Dat is geinig.'
Roddelen
Legierse praat graag en veel. 'Toen
ik pas in de bouw werkte, dacht ik
waf lullen ze toch allemaal. Nu zijn we
35 jaar verder en doe ik het zelf ook.
Niet roddelen of kwaadspreken. Daar
hou ik met van. Gewoon een leuk
gesprek. Ik zit tijdens de koffie bij de
mensen thuis. Dan kom je erg in hun
privé en ik ben nïeuwsgieng van aard.
Heb interesse in mensen en dingen.
Soms kan ik wel een uur zitten klet
sen. Prachtig. Mensen zijn ook heel
openhartig naar mij. Vertellen me
dingen die ze anderen met zeggen.
En ik vraag het ook gewoon als ik
iets wil weten.' Ondanks zijn eigen
zinnige karakter heeft Legierse zich
naar eigen zeggen behoorlijk aange
past. 'Ik ben eigenzinnig, maar niet
egocentnsch of egoïstisch. Wel recht
voor zijn raap. Daardoor heb ik wel
onenigheid gehad met mensen. Ik
hou voor niemand mijn kop dicht. Als
ze me irriteren, krijgen ze 'm vol. Maar
dan moet je wel ver zijn gegaan.'
Uitdaging
Een van zijn leukste klussen vindt
Legierse, die al 32 jaar in Oosterend
woont, de renovatie van het huis van
Kees Dros en Alice Reinders. 'Ik ga
nooit achter werk aan, maar dit huis
wilde ik graag doen. Meestal zit ik
niet langer dan een paar weken op
een klus, maar hier heb ik maanden
gezeten. De muur aan de achter
kant gemetseld, gestuukt en de gevel
opgeknapt. Dat was ontzettend leuk.'
De Oosterender is vast van plan tot
zijn 65ste te blijven werken. 'Ik ben
opa geworden en zit lekker in mijn
vel. En ik ben een verwend jochie. Als
ik thuis kom, staat mijn badje klaar.
Dat scheelt natuurlijk. Fysiek heb ik
nooit veel problemen gehad. Als ik
het over moest doen, zou ik het weer
zo doen. Wel was ik dan eerder voor
mezelf begonnen. Maar doorleren,
want ik heb alleen de lagere school
afgemaakt, zou ik niet doen. Wel
nee, daar word je veel te moe van.
Gewoon logisch nadenken. Daar kom
je heel ver mee.'
Tekst en foto Louise van der Sluis
Hans Legierse: "Vaak is het een bende als ik kom. Zeker in aanbouwtjes, maar het kan mij niet erg genoeg.
gemeente eerst duidelijkheid wil over
de behoefte aan huurwoningen en
andere huizen in de sociale sector,
maar niet te kunnen begrijpen dat ook
gegadigden in de vrije sector moeten
wachten. 'We wachten al twintig jaar.
Waarom geeft u niet alvast een paar
vergunningen af?' Uiteindelijk deed
burgemeester Geldorp een compro
misvoorstel en toonde ze zich bereid
alvast enkele bouwvergunningen af te
geven, als daar om wordt gevraagd.
Niet helemaal tot genoegen van de
dorpscommissie. Ridderinkhof drong
erop aan dat de Stichting Wonen
Texel doorgaat met het ontwikkelen
van plannen voor de huurwoningen,
maar daar ging het college niet op
in. In totaal heeft de provincie toe
stemming gegeven voor negentien
woningen. Normaal wordt gebouwd
volgens de verhouding 30 procent
vrije sector en 70 procent sociale
woningbouw. Volgens Merkelbach
kan daar van worden afgeweken als
het woningbehoefteonderzoek daar
toe aanleiding geeft.
OSG
Eventuele kosten voor tijdelijke ver
vangende huisvesting (een paar jaar
geleden geraamd op vier ton) moeten
van de 8,7 miljoen worden betaald.
'We zullen heel creatief moeten zijn',
aldus De Vnes. 'Voor elke vierkante
meter die minder kan, kunnen we
weer een muurtje in de bestaande
bouw stucen. Zo zijn we er nu mee
bezig.' De Vries is benieuwd wat
de gesprekken met alle betrokke
nen opleveren. 'Misschien komen
er nog goede ideeën naar voren.'
De resultaten worden besproken in
de bouwcommissie, waarna die met
een besluit naar het schoolbestuur
stapt. Het is mogelijk dat de school
de opdracht voor nieuwbouw terug
geeft aan de gemeente. De Vries:
'Als je het doet. moet je er wel met
z'n allen achterstaan en weten dat
het goed is. Het is gemeenschaps
geld waarmee wordt gebouwd.'
Geiten
Maar de smaak is héél anders, het is
makkelijk verteerbaar en de laatste
jaren zijn producten van geitenmelk
een stuk populairder geworden. De
consumptie stijgt elk jaar. Dat komt
ook omdat het een streekproduct is.
Die hebben een gezond imago en de
afzet van dit streekproduct groeit met
de bekendheid van Texel.' De komst
van de geitenkaas, waarvan voorlo
pig twee soorten kaas zullen worden
gemaakt, betekent een aanvulling op
het toch al ruime assortiment kaas
van Wezenspyk. Van koeienmelk wor
den naast 'gewone' boerenkaas ook
zeven soorten kruidenkaas gemaakt.
En van schapenmelk twee soorten
kaas. 'We zijn op Wezenspyk met vier
gediplomeerde kaasmakers, maar dat
neemt niet weg dat we de tips van
Renske, die al zo lang geitenkaas
maakt, ter harte zullen nemen.' De
nu hoogdrachtige geiten zullen naar
verwachting half januari lammeren
werpen, waarna de melkleverantie
spoedig op gang zal komen. Scha
penmelk betrekt Wezenspyk van Jan-
Willem Bakker van de Waddel. Giel
Sanders, eveneens van de Hogeberg
en van Peter Smit, zodat ook de melk
van de schapen die door hem van
de Noordkroon zijn overgenomen op
Texel blijft. Witte: 'Zo versterken we
elkaar" en houden we het fraaie Hoge-
berglandschap in stand.'
Vrijwillers van de EHBO nemen de cheque in ontvangst van Jan van der Vis van de
Raboton. (Toto Maren Hapten)
Raboton schenkt rugtassen aan EHBO
De EHBO op Texel heeft vrijdag
een cheque van €2.000, ontvan
gen. Voorzitter Jan van der Vis van
de Commissie Raboton reikte de
cheque uit aan de verraste aan
wezigen. De EHBO gaat het geld
besteden aan nieuwe rugtassen
waarin ook de defibrillatoren een
plekje krijgen.
In oktober van dit jaar schreef Willeke
Ellen namens de EBHO-afdeling op
Texel een brief naar de commissie
Raboton. 'EHBO'ers zijn tijdens aller
lei evenementen in de weer voor het
welzijn van de Texelaar en toenst. Alle
vrijwilligers hebben een eigen rugtas
die zij meenemen naar alle evene
menten waar zij worden ingezet. Na
een flink aantal jaren trouwe dienst
zijn de tassen dringend aan vervan
ging toe. Ze zijn versleten en te klein.
Sinds een jaar hebben de vrijwilligers
ook defibrillatoren bij zich en die pas
sen niet in de tas.' Met de bijdrage uit
de Raboton kan de EHBO speciale
rugtassen voor haar vnjwiliigers aan
schaffen waarin zij alle EHBO-spullen
inclusief de defibrillatoren netjes kun
nen opbergen en makkelijk kunnen
meenemen.
De Raboton is het winstuitkerings
fonds van Rabobank Noord-Holland
Noord. Verenigingen en stichtingen
kunnen een financiële bijdrage aan
vragen die ten gunste komt van de
maatschappelijke ontwikkeling in het
werkgebied van de bank.