'Ben een eigenheimer en ga mijn eigen goddelijke gang CD Metselaar en stukadoor Hans Legierse graag met klopboor en troffel in de weer De Jager opent expositie Offerhaus IEXELSE j COURANT Collega's in de bouw en anderen die hem kennen, weten dat hij geen blad voor de mond neemt. Eerlijk en recht voor z'n raap, is het credo van metselaar en stukadoor Hans Legierse (56). Toch stoot hij niet graag mensen voor het hoofd en kan hij ondanks zijn eigenzinnige karakter met nagenoeg iedereen overweg. Zijn werk, dat in de bouw geldt als zwaar en afmat tend, is zijn hobby. 'Ik zit lekker in mijn vel en luister naar mijn lichaam. Daarom hou ik het nog steeds vol.' Een nadere kennismaking met een Rotterdams straatschoffie dat zich ontpopte tot vakkundig metselaar. exelaars hlun werk Hoewel Abraham hem al zes jaar terug inhaalde, is Legierse zijn fysiek jzware werk verre van beu. 'Mijn leef tijd telt nog niet. Eigenlijk is het werk alleen maar makkelijker geworden. [Vroeger moest je alles met specie uitrapen, een paar centimeter dik. Tegenwoordig werken we met rood- band en hoeft er maar een paar mil limeter op. Natuurlijk ben ik wel eens bekaf. Ik heb een tijdje zes dagen gewerkt en dan voel je dat gerust. En als ik een hele dag een plafond sta te stuken, dan voel ik mijn nek en schouders ook. Maar ik luister goed naar mijn lichaam. Soms kom ik een dag mijn bed niet uit en doe ik niks. Dan kan ik er weer voor een hele tijd tegen. Ben ik weer helemaal het mannetje.' Hoewel hij zich moeilijk een ander beroep kan voorstellen, was het niet vanzelfsprekend dat Legierse in de bouw terecht zou komen. In Rotter dam werkte hij in de haven en maakte hij het voortdurend veel te bont. 'Het is mijn redding geweest dat we des tijds naar Texel zijn verhuisd. Het ging in Rotterdam helemaal niet goed. In de haven was ik weggeschopt en het scheelde niet veel of ik was echt afge gleden. De eerste tijd op Texel vond ik een drama. Het seizoen was af en er was geen klap te doen. Gelukkig werd dat anders toen de toeristen weer kwamen.' Net als zijn vader kon Legierse bij de Verenigde Texels Beurtdiensten (VTB) terecht. Na een jaar laden en lossen als bijrijder haal de hij op zijn achttiende het groot rijbewijs en mocht hij als chauffeur aan de slag. Enkele jaren later werd hij door de toenmalige bedrijfsleider ontslagen, omdat hij dienstweigeraar was en zijn baas, tevens wethouder van de WD, zo'n personeelslid niet wilde. 'Dat was natuurlijk geen reden om iemand te ontslaan en dat heb ik ook aangevochten. Maar de zin om daar te blijven werken was weg. Het was sowieso niet echt mijn wereldje. Misschien wel door mijn Rotterdamse accent heb ik daar een hoop gezeik gehad.' Een andere baan bleek snel gevonden. 'Ze waren begin jaren zeventig net begonnen met de bouw van woningen achter het Schilderend. Ik kon zo bij de firma Duin aan de slag. Hamke Veenbaas was toen uit voerder. Die had de zaken goed voor elkaar. Hij zorgde er altijd voor dat er een goede ploeg stond en hij liep niet de baas uit te hangen. Je moet werkt bij mij niet. Ik moet niks. Beleefd vra gen werkt beter en Hamke voelde dat feilloos aan.' Vuile werk Als 'jongste bediende' werd Legierse ingezet voor sjouwwerk, opperen, spitten en funderingen storten. 'Het was zwaar werk, maar veel minder zwaar dan ik gewend was. Bij de VTB kwam ik iedere dag gekreukeld thuis. Stond ik van 's morgens vroeg tot 's avonds laat wagens te lossen. Hier begon je om zeven uur met een bak kie koffie, had je koffiepauze, lunchtijd en om vier uur mocht je alweer naar huis. Onvoorstelbaar! Ik heb wel eens gedacht kan dat allemaal wel zo? In zijn vrije tijd hangt de geboren Rot terdammer de beest uit in de kroeg. 'Van mijn 17de tot 21ste heb ik echt als een varken geleefd. Ik woog nog maar 52 kilo en was compleet uitge woond. Maar nooit ziek thuis. Een ander hoefde niet voor mijn levensstijl op te draaien.' Steeds vaker werd hij ingezet bij de metselaars. Betonstor- ten en het vuile metselwerk opknap pen (metselwerk dat later onzichtbaar is). 'In die tijd had je een hele ploeg metselaars en daar ging ik gewoon tussen staan. Kijken hoe ze werk ten en dingen vragen als ik het niet wist.' In de jaren zeventig beperkten metselaars zich tot metselen en wer den voor stuuk- en voegwerk aparte vakmensen ingehuurd. 'Op Texel had je die nauwelijks. Stukadoors en voe gers kwamen van de overkant.' Rond 1980 ging het slecht in de bouw. Er was nauwelijks werk en Duin was gedwongen veel van zijn vaste per soneel te ontslaan. Inmiddels getrouwd en vader van twee jonge kinderen komt Legierse in de WW terecht. 'Ik beunhaasde er wat bij, had een uitkering en ging VERVOLG VAN PAGINA 1 VERVOLG VAN PAGINA 1 Woningbouw 'De behoefte is duidelijk aangetoond en bovendien hebben we na bijna twintig jaar eindelijk ook toestemming van de provincie. Waarom kan er niet direct worden begonnen?' Wethou der Marian Merkelbach legde uit dat er ook voor de Volmolen gegadigden waren, maar dat de lijst later niet cor rect bleek. 'En we willen wel bouwen voor eigen dorp en niet voor andere dorpen of zelfs mensen van de over kant.' Haar argumenten konden de leden van de dorpscommissie niet overtuigen en verleidden Daan Schil ling. zelf oud-wethouder ruimtelijke ordening en volkshuisvesting, tot een felle tirade, waarin hij het college wees op de noodzaak van nieuwe woningen. 'Er zijn toch gegadigden. '°H)tnj Als iemand genoeg geld heeft om een kavel te kopen, dan is alleen nog een bouwvergunning nodig.' Hij zei zich te kunnen voorstellen dat de VERVOLG VAN PAGINA 1 DINSDAG 12 DECEMBER 2006 Nieuw dorpshuis Den Hoorn laat op zich wachten De kans dat binnenkort al met de verbouw van dorpshuis De Wald hoorn kan worden begonnen, is klein. Dat vertelde dorpscommis sievoorzitter Herman Ridderinkhof donderdagavond tijdens het over leg met burgemeester en wethou ders. De provincie wil ongeveer €500.000,- subsidiëren, maar voor het resterende bedrag zijn nog geen geldschieters gevonden. Gezien de zorgelijke financiële situ atie bij de gemeente hoeven ook van de gemeenteraad geen grote bedragen worden verwacht, beves tigde wethouder Marian Merkelbach. Ze toonde zich wel bereid mee te denken over andere constructies om het vernieuwde dorpshuis te reali seren en heeft het ambtelijk appa raat daartoe inmiddels opdracht gegeven. Volgens Ridderinkhof is de dorpscommissie lange tijd op het verkeerde been gezet door Pnmo, een adviesorganisatie voor sociaal beleid in de provincie. Zo kregen de Hoornders pas kort geleden te horen dat ze alleen voor provinciale subsidie in aanmerking komen als de rest van de financiering al rond is. 'We hadden direct al de gemeente om advies moeten vragen. Nu is kostbare tijd verloren gegaan. De regeling van de provincie is nog een jaar van kracht. We moeten volgend jaar dus wel meer duidelijkheid heb ben', aldus Ridderinkhof. De bouwtekening voor het dorpshuis ligt al geruime tijd klaar. Hoeveel de realisering precies gaat kosten, is niet helemaal duidelijk. Archi tectenbureau Visser becijferde een paar jaar geleden dat er ongeveer €1.1 miljoen mee gemoeid was. 'We mogen ondertussen wel rekening houden met €1,2 miljoen', verwacht Ridderinkhof. Winterserie wandeltochten Wandelsportvereniging Het Gouden Boltje houdt zondag 17 december de eerste van vier wandeltochten uit de winterserie De tocht gaat van start bij appartementenhotel Bos en Duin aan de Bakkenweg en voert voor het grootste deel door het bos. Deelnemers kunnen kiezen uit tochten van vijf en tien kilometer, er Ereburger prof. Cees de Jager heeft zondag een expositie geopend in atelier Offerhaus in de Gravenstraat in Den Burg. Liefst 44 Texelaars exposeren een week lang werken die zij hebben gemaakt tijdens cursussen van Carta en Guus Offerhaus. De Jager vond het een eer de ten toonstelling te openen. Hij vertelde als achterbuurman de inspanningen en activiteiten in het atelier op de kan tussen 13.00 en 14 00 uur wor den gestart. Deelname kost €3,60, inschrijven voor de hele serie €8.-. Leden van de vereniging genieten korting en ook als men geen prijs stelt op een hennnering na afloop, vallen de kosten lager uit. De volgende tochten uit de winter- sene worden gehouden op 7 en 21 januari en 4 februari Meer infor matie is te vinden op www.hetgou- denboltje.nl en te verkrijgen via tel. 313087. voet te volgen. 'Soms zie je Guus ongeorganiseerd in een stuk hout hakken, maar er komt altijd wat moois uit.' Een paar weken gele den zag hij tot zijn verbazing rollen kippengaas naar binnen gaan. De Jager vroeg zich even af of moeder en dochter Offerhaus kippen zou den gaan houden, totdat de eerste engelen van kippengaas voor het raam verschenen. De engelen gaven hem het gevoel dat ze elk moment zouden kunnen gaan vliegen en dat was volgens De Jager een kunst die hem ontroerde, 'Het is schitterend wat hier van klei. hout en steen wordt gemaakt. Het moet een voldoening geven om beelden die je in je hoofd hebt zo te verwezenlijken.' Hij speldde de exposanten allemaal een rozet op, als diploma voor het voltooien van de cursussen. De Helderse zan geres Elles Kampman en pianist Siebold van Breukelen speelden muziek voor hen. De 44 Texelaars tonen een variëteit aan beeldende. grafische en keramische werken. Het maken van engelen was één van de opdrachten, maar wie iets anders in gedachten had, kon ook daarmee aan de slag. 'Het belang rijkste is dat mensen hun eigen ideeën hebben en daar iets mee doen', aldus Carla Offerhaus. 'Het mooie is als mensen daarna bij elkaar kijken hoe ze iets doen en zo ook nieuwe inspiratie opdoen.' Er is één gezamenlijk werk gezien; ieder een maakte van klei een voorwerp voor in de kerstboom. Het is het derde jaar dat cursisten van Offer haus hun werken tonen. Negen Texelaars exposeren voor het eerst, de anderen waren voorgaan de jaren ook al in het atelier actief. 'Je ziet verschuivingen dat mensen bijvoorbeeld eerst etsen en daarna gaan kleien', aldus Offerhaus. De expositie loopt tot en met zondag 17 december Het atelier is elke dag van 14.00 tot 18.00 uur geopend. In januari beginnen nieuwe cursussen. Prof. Cees de Jager overhandigde, geassisteerd door Carla Offerhaus, de exposanten van atelier Offerhaus een rozet voor het voltooien van de cursus. (Foto Jaman ran Hattum) pieren spitten. Financieel ging het prima, maar het schoot natuurlijk met op. Gelukkig werd ik na drie maanden benaderd door Eelco Vermeulen. Die zocht een metselaar.' Snelle leerling Aanvankelijk wordt hij ingehuurd voor een klus van zes weken. Uiteindelijk blijft hij 13,5 jaar werken bij het Stren- der bouwbednjf, naar eigen zeggen met ups en downs. 'Lange tijd ben ik de enige metselaar geweest. Soms met assistentie erbij maar ik kon redelijk mijn eigen gang gaan.' Steeds vaker werd Legierse ook ingezet voor stuukwerk, voegen, tegelen en vloe ren leggen. 'Eerder was dat speci alistisch werk, later deden we dat zelf.' Stukadoor Co Vermeulen leerde hem de kneepjes van het vak. Grin nikend: 'Het meeste heb ik geleerd met beunhazen. Eerst moest ik alles klaar zetten en opperen en als er tijd over was mocht ik zelf af en toe wat smeren. Hij liet me lekker aankloten en maakte alleen wat opmerkingen. Blijkbaar was ik een snelle leerling, want het ging me goed af. Ik ben ook niet bang om af te gaan. Als ik iets zelf wilde leren, vroeg ik gewoon aan die vaklui hoe ze dat deden. En ik gaf mijn ogen goed de kost. Zo heb ik leren voegen. Een betere voeger dan een metselaar kun je niet hebben Wij prakken het er stevig in, alleen minder snel. Voegen is meestal een sluitpost. Die jongens moeten vaak te snel.' Eigen baas Eind 1994 escaleerde een menings verschil tussen Legierse en zijn werk gever en stapte hij op. 'Ik had net Gea leren kennen (Gea Kiewiet, inmiddels al 12,5 jaar zijn tweede echtgenote) en die zei waarom begin je niet voor jezelf? Zij had een goede baan dus ik kon de stap wagen. Ik heb me ingeschreven bij de Kamer van Koop handel en op de middenstandspa pieren van Gea ben ik begonnen.' Vooral de vrijheid van het eigen baas zijn, spreekt hem aan. 'Je kunt meer verdienen dan in loondienst en je kunt zelf de klanten uitzoeken. Ik heb nooit zonder werk gezeten. Het praatje dat ik voor mezelf was begon nen, ging snel rond. Ik heb vaak een wachtlijst. Ik heb wel eens een jaar werk in het vooruit gehad.' Het meest wordt hij ingehuurd voor metsel- of voegwerk. 'De variatie is prachtig. Ik heb hele huizen opnieuw gevoegd en af en toe sta ik in weer en wind voegen uit te jekkeren. Oortjes in, bril op, handschoenen aan en dan hang ik met luchthamer en compres sor tegen de muur aan en jekkeren maar. ledereen vindt het pleuriswerk, maar ik vind het heerlijk om af en toe een paar dagen dom werk te doen.' Nieuwbouwprojecten vormen geen uitdaging voor Legierse 'Daar draait het alleen om productie. Dan moet je per dag gemiddeld zo'n 700 stenen verwerken. Daar is niks aan. Res tauratieprojecten vind ik veel leuker. Oude stolpen of schapenboeten. Dan moet er bijvoorbeeld een stuk muur vervangen worden met oude gele steentjes. Zo'n wand loopt hartstikke krom. Dus het moet er ook weer krom in. Dat is geinig.' Roddelen Legierse praat graag en veel. 'Toen ik pas in de bouw werkte, dacht ik waf lullen ze toch allemaal. Nu zijn we 35 jaar verder en doe ik het zelf ook. Niet roddelen of kwaadspreken. Daar hou ik met van. Gewoon een leuk gesprek. Ik zit tijdens de koffie bij de mensen thuis. Dan kom je erg in hun privé en ik ben nïeuwsgieng van aard. Heb interesse in mensen en dingen. Soms kan ik wel een uur zitten klet sen. Prachtig. Mensen zijn ook heel openhartig naar mij. Vertellen me dingen die ze anderen met zeggen. En ik vraag het ook gewoon als ik iets wil weten.' Ondanks zijn eigen zinnige karakter heeft Legierse zich naar eigen zeggen behoorlijk aange past. 'Ik ben eigenzinnig, maar niet egocentnsch of egoïstisch. Wel recht voor zijn raap. Daardoor heb ik wel onenigheid gehad met mensen. Ik hou voor niemand mijn kop dicht. Als ze me irriteren, krijgen ze 'm vol. Maar dan moet je wel ver zijn gegaan.' Uitdaging Een van zijn leukste klussen vindt Legierse, die al 32 jaar in Oosterend woont, de renovatie van het huis van Kees Dros en Alice Reinders. 'Ik ga nooit achter werk aan, maar dit huis wilde ik graag doen. Meestal zit ik niet langer dan een paar weken op een klus, maar hier heb ik maanden gezeten. De muur aan de achter kant gemetseld, gestuukt en de gevel opgeknapt. Dat was ontzettend leuk.' De Oosterender is vast van plan tot zijn 65ste te blijven werken. 'Ik ben opa geworden en zit lekker in mijn vel. En ik ben een verwend jochie. Als ik thuis kom, staat mijn badje klaar. Dat scheelt natuurlijk. Fysiek heb ik nooit veel problemen gehad. Als ik het over moest doen, zou ik het weer zo doen. Wel was ik dan eerder voor mezelf begonnen. Maar doorleren, want ik heb alleen de lagere school afgemaakt, zou ik niet doen. Wel nee, daar word je veel te moe van. Gewoon logisch nadenken. Daar kom je heel ver mee.' Tekst en foto Louise van der Sluis Hans Legierse: "Vaak is het een bende als ik kom. Zeker in aanbouwtjes, maar het kan mij niet erg genoeg. gemeente eerst duidelijkheid wil over de behoefte aan huurwoningen en andere huizen in de sociale sector, maar niet te kunnen begrijpen dat ook gegadigden in de vrije sector moeten wachten. 'We wachten al twintig jaar. Waarom geeft u niet alvast een paar vergunningen af?' Uiteindelijk deed burgemeester Geldorp een compro misvoorstel en toonde ze zich bereid alvast enkele bouwvergunningen af te geven, als daar om wordt gevraagd. Niet helemaal tot genoegen van de dorpscommissie. Ridderinkhof drong erop aan dat de Stichting Wonen Texel doorgaat met het ontwikkelen van plannen voor de huurwoningen, maar daar ging het college niet op in. In totaal heeft de provincie toe stemming gegeven voor negentien woningen. Normaal wordt gebouwd volgens de verhouding 30 procent vrije sector en 70 procent sociale woningbouw. Volgens Merkelbach kan daar van worden afgeweken als het woningbehoefteonderzoek daar toe aanleiding geeft. OSG Eventuele kosten voor tijdelijke ver vangende huisvesting (een paar jaar geleden geraamd op vier ton) moeten van de 8,7 miljoen worden betaald. 'We zullen heel creatief moeten zijn', aldus De Vnes. 'Voor elke vierkante meter die minder kan, kunnen we weer een muurtje in de bestaande bouw stucen. Zo zijn we er nu mee bezig.' De Vries is benieuwd wat de gesprekken met alle betrokke nen opleveren. 'Misschien komen er nog goede ideeën naar voren.' De resultaten worden besproken in de bouwcommissie, waarna die met een besluit naar het schoolbestuur stapt. Het is mogelijk dat de school de opdracht voor nieuwbouw terug geeft aan de gemeente. De Vries: 'Als je het doet. moet je er wel met z'n allen achterstaan en weten dat het goed is. Het is gemeenschaps geld waarmee wordt gebouwd.' Geiten Maar de smaak is héél anders, het is makkelijk verteerbaar en de laatste jaren zijn producten van geitenmelk een stuk populairder geworden. De consumptie stijgt elk jaar. Dat komt ook omdat het een streekproduct is. Die hebben een gezond imago en de afzet van dit streekproduct groeit met de bekendheid van Texel.' De komst van de geitenkaas, waarvan voorlo pig twee soorten kaas zullen worden gemaakt, betekent een aanvulling op het toch al ruime assortiment kaas van Wezenspyk. Van koeienmelk wor den naast 'gewone' boerenkaas ook zeven soorten kruidenkaas gemaakt. En van schapenmelk twee soorten kaas. 'We zijn op Wezenspyk met vier gediplomeerde kaasmakers, maar dat neemt niet weg dat we de tips van Renske, die al zo lang geitenkaas maakt, ter harte zullen nemen.' De nu hoogdrachtige geiten zullen naar verwachting half januari lammeren werpen, waarna de melkleverantie spoedig op gang zal komen. Scha penmelk betrekt Wezenspyk van Jan- Willem Bakker van de Waddel. Giel Sanders, eveneens van de Hogeberg en van Peter Smit, zodat ook de melk van de schapen die door hem van de Noordkroon zijn overgenomen op Texel blijft. Witte: 'Zo versterken we elkaar" en houden we het fraaie Hoge- berglandschap in stand.' Vrijwillers van de EHBO nemen de cheque in ontvangst van Jan van der Vis van de Raboton. (Toto Maren Hapten) Raboton schenkt rugtassen aan EHBO De EHBO op Texel heeft vrijdag een cheque van €2.000, ontvan gen. Voorzitter Jan van der Vis van de Commissie Raboton reikte de cheque uit aan de verraste aan wezigen. De EHBO gaat het geld besteden aan nieuwe rugtassen waarin ook de defibrillatoren een plekje krijgen. In oktober van dit jaar schreef Willeke Ellen namens de EBHO-afdeling op Texel een brief naar de commissie Raboton. 'EHBO'ers zijn tijdens aller lei evenementen in de weer voor het welzijn van de Texelaar en toenst. Alle vrijwilligers hebben een eigen rugtas die zij meenemen naar alle evene menten waar zij worden ingezet. Na een flink aantal jaren trouwe dienst zijn de tassen dringend aan vervan ging toe. Ze zijn versleten en te klein. Sinds een jaar hebben de vrijwilligers ook defibrillatoren bij zich en die pas sen niet in de tas.' Met de bijdrage uit de Raboton kan de EHBO speciale rugtassen voor haar vnjwiliigers aan schaffen waarin zij alle EHBO-spullen inclusief de defibrillatoren netjes kun nen opbergen en makkelijk kunnen meenemen. De Raboton is het winstuitkerings fonds van Rabobank Noord-Holland Noord. Verenigingen en stichtingen kunnen een financiële bijdrage aan vragen die ten gunste komt van de maatschappelijke ontwikkeling in het werkgebied van de bank.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2006 | | pagina 5