'Vak entertainer op
mijn lijf geschreven'
Boek Texelse muzikanten nieuwe missie Frans Pieterse
College trok terecht
bouwvergunning in
'Vergunning carport
is terecht geweigerd'
Archeologische resten
worden beter beschermd
Uitspraak RvS in zaak Rozendijk
Lutz Lohse speels naar elfde crosstltel
Bouw woningen in Oosterend van start
Quiz-spel naar Bali
TP YFT QF T DINSDAG 27 FEBRUARI 2007
i tAtL^ 7 COURANT
De gemeente krijgt straks de
plicht om bij het maken van
bestemmingsplannen rekening te
houden met eventuele archeo
logische resten in de bodem. Er
komt een voorschrift dat deskun
digen bij de voorbereiding van een
plan de ondergrond onderzoeken
op de eventuele aanwezigheid
van bewoningssporen, waarna
bepaald wordt in hoeverre deze
moeten worden ontzien of gebor
gen. Dat geldt ook voor archeolo
gische schatten in de zeebodem,
zoals scheepswrakken. Woens
dag 7 maart wordt in het raad
huis een minicongres gehouden
waarbij vooral dat laatste aan de
orde komt.
De nieuwe regelgeving is het gevolg
van het zogeheten Verdrag van
Valetta, ook aangeduid als Malta
wetgeving, gericht op behoud van
archeologisch waardevolle zaken.
Bij het door de gemeente georga
niseerde congres zullen twee des
kundigen van de Rijksdienst voor
Archeologie, Cultuurlandschap en
Monumenten (RACM) een toelich
ting geven, vooral over de rol die is
weggelegd voor de gemeente. Hans
Eelman uit Oudeschild zal onder het
motto 'Een schip vergaat tweemaal'
vertellen over het archeologisch
onderzoek in de Waddenzee waar
mee hij al dertig jaar bezig is, De
'natte' archeologie is ook het onder
werp van een lezing van de maritiem
en onderwaterarcheoloog drs. Peter
Stassen, verbonden aan de RACM.
Hoe en wanneer Texel invulling zal
geven aan de nieuwe voorschriften,
wordt uitgelegd door beleidsme
dewerkster Erna van der Stappen
van de gemeente. Het congres, dat
duurt van 13.30 tot 16.30 uur, wordt
afgesloten door een discussie met
een panel van sprekers.
Op Texel leeft in brede kringen de
wens om de onderwaterarcheologie
van de Rede van Texel een veel rui
mere plaats te geven in het Maritiem
en Juttersmuseum in Oudeschild.
Er wordt niet aan getwijfeld dat uit
scheepswrakken afkomstige 'schat
ten' een grote publiekstrekker zullen
zijn en tevens van groot belang zijn
voor de wetenschap.
Gevolgen
Aan het maken van nieuwe bestem
mingsplannen moet straks dus
archeologisch bodemonderzoek
vooraf gaan. De provincie heeft de
taak vooraf 'archeologische atten-
tiegebieden' aan te wijzen. Daar
door kan worden voorkomen dat
archeologische waarden verstoord
worden De uitkomsten van het
onderzoek zijn bepalend voor de
verdere gang van zaken. Soms kun
nen de geplande werkzaamheden
gewoon doorgaan omdat er niets
bijzonders is gevonden. Maar het
kan ook gebeuren dat een waarde
volle vondst moet worden opgegra
ven omdat die van belang is voor de
Nederlandse cultuurhistorie. Soms
moet een andere bouwlocatie wor
den gekozen. Als dat niet mogelijk
is, kan de 'archeologievriendelijke'
aanpak ook gestalte krijgen door de
aanleg van een park of grasveld of
kan de vondst worden opgenomen
in de plannen. Een voorbeeld is de
VINEX-wijk Leidsche Rijn, waar een
gevonden Romeinse weg zichtbaar
is gemaakt in het nieuwe straten-
patroon.
De gemeente heeft de familie Den
Boer in 2003 terecht een bouwver
gunning geweigerd voor het uit
breiden en vernieuwen van een
dienstwoning bij hun bungalow
park aan de Rozendijk. Dat blijkt
uit een uitspraak van de Raad van
State. De familie verwacht dat de
uitspraak geen gevolgen heeft voor
het nieuwe gebouw dat inmiddels
aan de Rozendijk is verrezen. Dat
is volgens Den Boer op basis van
een nieuw ontwerp gebouwd.
Volgens de Raad van State zou de
woning die in het eerste ontwerp was
getekend een te hoge nokhoogte
hebben gekregen. De familie Den
Boer betoogde dat dat gebouw als
'gesplitst' moet worden gezien, met
één gebouw voor beheer, onderhoud
en dienstverlening aan het bunga
lowpark en één op zichzelf staande
dienstwoning, maar daar is het rechts-
orgaan in Den Haag het niet mee eens.
Volgens haar kon dat gebouw met als
gesplitst worden gezien, omdat'er
volgens de bouwtekening sprake was
één gebouw waarin 'zonder onder
scheid naar functie een nokhoogte
van 8,68 meter was aangehouden.'
Die hoogte had (met vrijstelling van
het college) mogelijk kunnen zijn als
er alleen sprake was geweest van een
dienstwoning. Omdat de helft van het
gebouw was bedoeld voor centrale
voorzieningen, kon er volgens het
rechtsorgaan geen sprake zijn van
een op zichzelf staande dienstwo
ning, 'maar slechts van een gebouw
met daann ruimtes ten behoeve van
gebruik als dienstwoning'. Volgens
het bestemmingsplan Buitengebied
geldt voor een dienstwoning op
recreatief terrein een maximale nok
hoogte van 8 meter (met eventueel
10 procent extra). Voor een gebouw
met centrale voorzieningen geldt een
maximum nokhoogte van 7 meter
(met eventueel 10 procent extra). Het
college heeft volgens de Raad van
State terecht geweigerd medewer
king te verlenen aan een vnjstellings-
procedure voor de nokhoogte, omdat
ze planologisch geen aanleiding zag.
Volgens Den Boer is de zaak tot
de Raad van State uitgevochten om
duidelijk te krijgen of het college de
aanvankelijk verleende vergunning
terecht heeft ingetrokken. Burge
meester en wethouders deden dat
nadat buren bezwaren hadden inge
diend. 'Maar het was de vergunning
voor een stolp die nooit is gebouwd.'
Het nieuwe gebouw dat er nu staat, is
volgens Den Boer opgedeeld in drie
stukken met verschillende nokhoog-
ten. 'Daarmee hebben we ingespeeld
op de uitspraak die er nu ligt. Dat is
gebouwd op basis van een nieuw
ontwerp volgens een onherroepelijk
afgegeven bouwvergunning.' De tot
standkoming van het nieuwe ontwerp
gebeurde volgens hem in nauw over
leg met betrokken partijen. Volgens
een woordvoerder van de gemeente
wordt een eerder ingezet handha-
vingtraject opnieuw opgestart. 'Er zijn
in dit geval vier bouwvergunningen
gepasseerd. De laatste is verleend,
maar volgens onze handhavers is er
volgens een geweigerde bouwver
gunning gebouwd.' De woordvoerder
kon niet zeggen of er volgens de
bij de Raad van State behandelde
vergunning is gebouwd. 'We moeten
eerst alles maar eens op een rijtje
zetten.' Het handhavingtraject was
in afwachting van de Raad van State
stilgelegd. Den Boer wijst erop dat
in afwachting van de uitspraak ook
werkzaamheden aan het pand waren
opgeschort. 'Dat waren werkzaamhe
den van ondergeschikt belang. Sinds
vorig jaar is bij de gemeente een revi
sietekening in behandeling en daar
mee hopen we alle punten definitief
te kunnen oplossen.'
liep met gemak van hen weg, om
ten slotte na 32.36 minuten zege
vierend over de finish te gaan en
alweer zijn elfde crosstitel in ont
vangst te nemen. Toch bleef de
indruk dat Lutz Lohse in de 23ste
aflevering van de Open Texelse
Crosskampioenschappen niet het
achterste van zijn tong had laten
zien.
Marco Loogman uit De Kaag had
in de gestaag vallende regen ruim
een halve minuut achterstand en
voltooide de 8520 meter in 33.10.
Hij was daarmee de snelste senior.
Ulrike Weirich liet haar 'progressie
zien en eiste in 29.42 de crosstitel
op bij de vrouwen-veteranen, die
6390 meter liepen. Bij de jongere
vrouwen liep Maaike Estor uit Dor
drecht in 32.58 naar de zege. Maikel
van der Gracht was bij de 13- tot en
met 16-jarige atleten de snelste. Hij
voltooide de race over 2130 meteter
in 9.09.
Een grote delegatie van AV Mon-
mckendam was op het eiland om
mee te strijden om de titels. Vooral
bij de jeugd was deze vereniging
goed vertegenwoordigd. Toch ging
bij de jongste deelnemers (tot en
met 9 jaar) de overwinning naar
een Texelaar. Nikay Sangers toonde
zich in de loop over 875 meter de
snelste in 3.50. Hij werd op zeven
seconden gevolgd door Erskine Bol
uit Monnickendam, die op zijn beurt
de nummer drie, Jelle van der Duim,
één tel voor bleef. Ook bij de meis
jes bleef de overwinning op Texel.
Caitlin Ellen liep vederlicht over de
heuvels rondom de Fonteinsnol en
finishte in 4.23. Masja Eelman werd
tweede in 5.16. Als zij de loopgenen
heeft van haar opa Dirk Eelman, dan
belooft dat nog wat voor de toe
komst. Als derde kwam Hester Smit
uit Rotterdam over de finish (5.31).
De jeugd van 10 tot en met 12 jaar
moest 1750 meter overbruggen
De titel ging naar Timo Looijen uit
Landsmeer, die een tijd van 7.06 liet
noteren. Okke Swildens uit Utrecht
werd tweede in 7.37. De Texelse eer
werd hooggehouden door Axel Gar-
ritsen. Hij kwam binnen in 8.52 en
kreeg de bronzen medaille omge
hangen.
Bij de meisjes was Suzanne Swil
dens uit Utrecht de snelste. Met
7.28 zette ze een knappe tijd neer.
Marloes van Rongen uit Oudeschild
redde het dus net met, maar eiste in
7.57 wel de tweede plaats op. De
derde plaats was voor Anna van der
Duim (5.52)
Uitslagen:
Jeugd t/m 9 |aar (875 meter): 1.Nikay San
gers. 3.50. 2.Erskine Bol (Monnickendam).
3.57. 3 Jelle van der Duim, 3 58; 5.Caitlln
Ellen. 4.23; 6 Max Brekelmans. 4.33; 7 Adri-
aan Lap, 4 42; 8.Barry Barhorst, 4.44; 9.Edu-
ard Garritsen, 4 49; 12.Masja Eelman. 5.16,
16.Kyane Sangers, 5.42.
Jeugd 10 t/m 12 Jaar (1750 meter): I.Timo
Looijen (Landsmeer), 7.06; 2.Suzanne
Swildens (Utrecht). 7 28; 3.0kke Swildens
(Utrecht), 7.37; 4 Marloes van Rongen. 7.57;
5 Axel Gamtsen. 8.52; 6 Anna van der Duim
8.52; 8 Katja van Dooijeweerd. 9.02. lO.Marit
Zijm. 9.30. 11 .Joop Bonnet. 9.44
Jongens 13 t/m 16 jaar (2130 meter): 1 Mai-
kel van der Gracht. 9.09; 2 Wouter Riet
man (Monnickendam), 9.23; 3.Remco Volmer
(Monnickendam), 10.57
Recreanten (4260 meter): I.Pieter Dogger.
18.32; 2.Thomas Richter. 22.19. 3.Martine
Verwijk (Monnickendam). 26.19; 4.Ruud Mee-
dendorp, 28-25.
Heren en dames (6390 meter): l.Sven Borg-
hardt (Monnickendam), 24.49, 2 Sacha
Muhlebach (Monnickendam), 26.02, 3 Ulneke
Weirich, 29 42; 6 Judith van Bleijswijk, 33.13:
8.Arco Garritsen, 35.12. 9 Toon van Beek.
36.54. 10-Marijke Stark, 37.32; 11 Maarten
Smit, 37.34; 12.Mariëtte Hoedjes. 38.09;
13.Monique Lubach, 38.24, l4.Laurien Bak
ker. 39.33.
Heren en dames (8520 meter): 1 Lutz Lohse.
32.36; 2 Marco Loogman (De Kaag). 33.10;
3 Coen Schoonheden, 33.17; 4 Jan Zijm. Den
Burg, 33.41. 6.Pierre Bonnet. 35.14, 8 Fnts
van der Gracht. 38 40; 11 Piet Bakelaar,
39.37. 12 Peter Witte, 42.32:13.Norbert Dan-
kers. 44 17; 16.Dirk Eelman, 45 10; 17.Mar-
tin Lubach, 45.17; 18.Simon Lap. 46.09;
19.Kees Dros, 46 09; 20.Pieter Jan Kooger,
46.34; 21 Theo Schraag, 47.20; 22.Jan Dog
ger. 47.27: 23.Chiel de Boer, 50.12
Jan Wolkers ook
kandidaat Brabant
Jan Wolkers lijkt de smaak van
verkiezingen te pakken te heb
ben gekregen. De ereburger is
niet alleen kandidaat-Statenlid in
Noord-Holland, maar ook in Bra
bant.
Daar prijkt de lijstduwer van de
Partij voor de Dieren op de 27ste
en laatste plaats van de provinciale
kieslijst. In Noord-Holland staat hij
op de 19de en voorlaatste plaats
voor de Statenverkiezingen die
volgende week woensdag worden
gehouden.
De Partij voor de Dieren heeft meer
bekende Nederlanders op meer
dere provinciale kieslijsten gezet.
Of Wolkers, die de afgelopen jaren
al kandidaat was voor het Europees
parlement en de Tweede Kamer,
binnenkort ook op de kieslijst voor
de Eerste Kamer staat, is voorals
nog niet bekend.
Medewerkers van bouwbedrijf Elko kleine woningen voor starters. Van niet meer aan de huidige eisen
Vermeulen zijn op de plek van het de aanvankelijke bedoeling om de van het bouwbesluit. De muur is
voormalige Jeugdgebouw aan de markante voorgevel intact te laten, inmiddels gesloopt, maar de nieuwe
Peperstraat in Oosterend gestart is afgeweken. De bouwtechnische gevel zal wel in dezelfde stijl worden
met werkzaamheden aan de meu- staat van de muur bleek slechter opgencht als de oude.
we fundenng. Daarop komen drie dan gedacht en de gevel voldeed
)H c $iep en Lia Eldering kregen afgelo- werd gespeeld, hadden alle hon-
Pen weekend bezoek van de win- derd deelnemers één euro in de pot
Jai naars van het Quiz-spel. Ze hadden moeten stoppen. Bovendien werd
bedrag van €250,66 bij zich, gecollecteerd onder het publiek en
rrt psstemd voor het project waarmee ging de fooienpot van het Oosteren-
I y ectltPaar eer> school nabij de der dorpshuis naar het goede doel.
sad Klungkung op het Indonesi- Welke dat was, werd door de win-
che e'land Bali steunt met onder naars van het spel bepaald. Op de
!65 ^1flr..schoo'banken en lesmateri- foto (vlnr.) Annelies Schoo, Beppie
ai Tijdens het Quiz-spel. dat vori- Bakker. Siep en Lia Eldering, Sabine
ge week zaterdag in De Bijenkorf Bremer en Mariëtte Smit
Frans Witte krijgt geen bouwver
gunning voor de carport bij zijn
woning Wilsterstraat 54. Knelpunt
is dat de overkapping voor de
woning staat, terwijl het bestem
mingsplan voorschrijft dat hij
minstens drie meter achter de
voorgevelrooilijn moet komen.
Witte had bezwaar gemaakt tegen
de eerste weigering van zijn car
port. Daarbij had hij onder meer
aangevoerd dat hem op de afdeling
Bouwzaken de indruk was gegeven
dat er geen probleem was en dat er
bij zijn buren ook carports voor het
huis zijn geplaatst. Wat het eerste
betreft, stéllen b en w na advies
van de bezwaarschriftencommissie
dat met meer is na te gaan welke
ambtenaar en met welke bewoor
dingen die 'toezegging' is gedaan.
Dat maakt echter weinig uit. want
een medewerker van de publieks-
balie is niet bevoegd een dergelijke
mededeling te doen. Alleen het col
lege en het gemandateerde hoofd
van de afdeling mogen dat. Wat
betreft de carports bij de buren zegt
het college met te kunnen nagaan
of daarvoor bouwvergunning is
gegeven. Een mogelijke verklaring
is dat ze zijn gebouwd gedurende
de jaren dat dergelijke bouwwerken
vergunningsvrij waren. Tegenwoor
dig is dat niet meer het geval. Het
wordt begrijpelijk gevonden dat de
bezwaarmaker dit als rechtsonge
lijkheid ziet, maar juridisch is dat
met het geval.
Ondernemend was hij. En muzikaal. Niet dat hij één noot kon lezen,
maar dat stond zijn muzikale carrière niet in de weg. Als jochie van
een jaar of zeven oefende hij stiekem op het oude accordeon van
zijn broer, in de waan dat zijn ouders dat niet in de gaten hadden.
Als knaap van elf richtte hij zijn eerste band op, De Pioniers. Anno
2007 viert Frans Pieterse (62) het feit dat hij ruim 50 jaar actief is als
entertainer. Onafscheidelijk met zijn accordeon. Nog steeds treedt
hij regelmatig op. En sinds kort speurt hij het hele eiland af naar
informatie over muzikaal Texel in lang vervlogen tijden. Inmiddels
beschikt hij over een imposante verzameling die hij wil gebruiken
om zijn grote droom te vervullen: het uitgeven van een boek over
entertainment en muziek op Texel.
'Als hij moet kiezen wie of wat hij
van een zinkend schip redt, zijn
accordeon of mij, dan win ik dat
met. Dat accordeon is heilig.' Aldus
kenschetst Lies Pieterse echtgenoot
Frans. In een paar woorden maakt
zij de band tussen de man en zijn
Instrument duidelijk. Een twee-een
heid. Onafscheidelijk sinds de eerste
kennismaking. Zijn liefde voor dit
bijzondere instrument leidde onder
meer tot een imposante verzame
ling accordeons, variërend van oude
trekzakken tot moderne elektroni
sche exemplaren. 'Ik heb er veel
weg moeten doen, omdat we kleiner
zijn gaan wonen. We konden ze
echt niet meer kwijt', vertelt Pie
terse vanuit hun sfeervol ingerichte
woning. Sinds een jaar wonen Frans
en Lies in De Koog. En dat bevalt
prima. 'Het is heel gezellig hier. Op
de Bernhardlaan was het uitgestor
ven en hier loop je zo het dorp in.
We hebben al een gelegenheidskoor
opgericht en zijn vaak in de Dorps
straat te vinden.' Het duo treedt
nog regelmatig op. Menig bruiloft
of familiefeestje wordt opgeluisterd
door het muzikale echtpaar, af en
toe geassisteerd door Piet Kingma,
met wie Frans jarenlang het duo
Humpy Dumpy vormde. De muzikale
carrière van Pieterse voert terug tot
zijn prille jeugd. Als jochie van zes
werd hij door meester Jan Visser van
accordeonles weggestuurd, omdat
hij het te bont maakte. In de jaren die
volgden oefende hij stiekem uit de
muziekboeken van zijn broer, maar
toen hij later weer op les moest,
bleek dat een hopeloze zaak. 'Ik was
een luie muzikant. Ik had geen zin
om noten te leren lezen. In het begin
stond het lettertje erbij, zodat ik dat
kon volgen. In de loop der jaren heb
ik zo mijn eigen manier van opschrij
ven ontwikkeld. Ik luister eerst en
probeer het dan mee te spelen. Als
ik een melodie kan fluiten, kan ik
hem spelen ook. De letters waarmee
ik moet beginnen en moet eindigen
schrijf ik op. Met die aantekeningen
op mijn tekst red ik het.'
Toen hij elf jaar was richtte hij met
Herman Beuving, Koos Verberg en
Peter Zoetelief het bandje De Pio
niers op. De jeugdige muzikanten
oefenden iedere zondag in de bak
kerij van Beuving en traden regel
matig op in verschillende danszalen.
Rond 1960 werd Pieterse door Piet
Keijzer, eigenaar van De Pelikaan en
drummer in de band, gevraagd voor
de Starliners. 's Winters oefende
deze band in de Pelikaan en werd
daar wekelijks opgetreden voor de
gasten. Later ging de formatie in
uitgeklede vorm verder als Trio Peter
Kok. Na wat verschuivingen en het
experimenteren met verschillende
samenstellingen ontstond in 1968
het duo Humpy Dumpy, waarin Pie
terse met drummer Jan Smit optrad.
In 1970 werd Smit vervangen door
Piet Kingma met .wie Pieterse tot
eind jaren negentig een zeer succes
vol duo vormde.
In 1969 werd Pieterse caféhouder.
Tot die tijd werkte hij in de Albert
Heijn-supermarkt van zijn ouders
aan de Binnenburg. Na een ruzie
liep hij boos De Karseboom in, het
café van ome Willem en tante Mane
Brugmans. 'Ik hield aardig van een
biertje en ik kwam daar veel. Toen
heb ik een bod gedaan om de tent
over te nemen. Een week later stond
Willem voor de deur om te vra
gen of ik dat serieus meende. We
waren snel rond.' Het pand werd
verkocht aan Frits Langeveld en Pie
terse werd uitbater, aanvankelijk op
de papieren van Marie. Ondanks zijn
nieuwe bestaan bleef muziek een
belangrijke rol spelen. Verscheidene
avonden per week trad hij op met
Humpy Dumpy, terwijl er iemand
anders achter de bar van zijn café
stond Overdag en na de optredens
bemande hij zelf de tap. 'In maart
maakte ik met de agenda een rondje
en planden we zo de hele zomer vol.
Vijf avonden per week op campings,
braderieën en in hotels, 's Winters
deden we vooral bruiloften. Alleen
op zondag en maandag traden we
met op. Maandag was er markt,
dus dan moest ik vroeg in het café
wezen en trok ik het niet om daarna
nog te spelen.' In 1984 ontmoette
Pieterse Elizabeth de Boo, op Texel
beter bekend als Lies. De vonk sloeg
over tussen de Texelse accordeonist
en de Amsterdamse, conservatorium
geschoolde zangeres, afkomstig uit
een zeer muzikale familie. Met de
komst van Lies sloeg Café De Kar
seboom een nieuwe weg in. Het
duo begon met een wekelijks Café
Chantant, waarbij de gasten konden
meezingen, begeleid door Frans en
Lies. Het werd een doorslaand suc
ces. 'Mensen die er vroeger met een
grote boog omheen liepen, kwamen
nu binnen. Daarna moesten we wel
eens wat schiften onder het publiek,
want we wilden die opgaande lijn
graag houden. Met de badmeesters
bijvoorbeeld, maakten we goede
afspraken. Die zette ik op het terras,
onder een grote parasol en na mid
dernacht mochten ze naar binnen.
Dat ging prima.' Als duo werden
Frans en Lies steeds populairder en
als eerste Texelse muzikanten brach
ten zij een eigen CD uit.
Inmiddels is de Karseboom alweer
vijf jaar gesloten en is het Café
Chantant ten einde, maar staat het
leven van Pieterse nog steeds vol-
Frans Pieterse: 'Texel heeft een rijke, muzikale geschiedenis.
ledig in het teken van de muziek.
'Ik kan niet zonder muziek. Ik moet
altijd een accordeon in huis hebben.
Momenteel zijn dat er twaalf, waar
onder de oude van Jannie Craanen.
Die neem ik mee als ik ergens in de
buitenlucht moet spelen of op zee.
De huidige accordeons kosten vijf
tienduizend euro en die neem je niet
zo even mee. Daar is die oude veel
geschikter voor.'
Naast de 50 tot 70 optredens die het
echtpaar jaarlijks nog verzorgt, heeft
Frans zich gestort op de geschiede
nis van muzikaal Texel. 'Vooral op
entertainment. Over koren, fanfare
en toneel is genoeg bekend, maar
juist over die kleine bandjes en hun
invloed vind je nauwelijks iets. Ik
ben al een paar jaar aan het spitten
en heb al informatie over Texelse
muzikanten die teruggaat tot 1876.
Ik pluis het krantenarchief uit en ben
begonnen bij Sam Vlessing en Melle
Weersma en belandde via Wieb Ruy-
ter en Jan Visser bij de "Typhoons en
de Klapband. Af en toe ga ik eens
op bezoek in het verzorgingshuis bij
mensen die me meer kunnen vertel
len. Oud-muzikanten bijvoorbeeld.
Het zou zonde zijn als die verhalen
verloren gaan. Vijf dikke ordnermap
pen met informatie heeft hij inmid
dels verzameld. En nog steeds is
zijn zoektocht met ten einde. 'Ik wil
graag foto's hebben van bandjes en
artiesten van vroeger. Alles is wel
kom. want compleet is mijn informa
tie nog lang niet.' Pieterse hoopt dat
zijn informatie ooit in boekvorm kan
worden uitgebracht. 'Het zou gewel
dig zijn als iemand het wil schrijven,
want dat kan ik zelf niet. Maar ik ben
ervan overtuigd dat er veel interesse
zal zijn voor een boek over de muzi
kale geschiedenis van Texel.'
Louise van der Sluis
