WBÏ
René de Lange volgt Henk van Wijk op
'Ik ga ervoor, roer recht
en de neus in de wind'
Volendammer
aan het roer
Henk van Wijk speelde uitgever
Steun de KNRM
B&B
Rabobank
René de Lange en alle medewerkers van
Langeveld De Rooy B V
TEXELSE g coURXNT
Achter de schermen
1 eigenaar en directeur René de Lange met zijn vriendin Miranda en hun dochters Sylvia (4) en Ilse (1).
rekeningnummer 46.99.64.812 t.n.v. KNRM Texel
Nee, Henk van Wijk is geen succes
vol uitgever. Hij doet soms alsof hij
de gearriveerde Texelse zakenman is
(Rotary, jagen, de zak van Max) die
bruist van de ideeën, maar Henk's
succes is eigenlijk alleen de krant
die u nu leest en het zwaar gesub
sidieerde 't Lant van Texsel (1977).
Henk wilde voor de bühne wel een
respectabel uitgever zijn, maar hij
beeft geen verstand van boeken
en van lezers. En Henk kan moeilijk
nee zeggen. Waar Theo Timmer en
Daan Welboren wijselijk niet thuis
9aven, haalde Henk de hand over
net hart. Hij schonk Texel bijvoor
beeld 'Bessie van ouwe Hoore' van
Anneke Paagman-Bakker. 'Aardrijks
kunde van het eiland Texel 1897'
door ene P. Deuzeman, Texel in de
eerste Wereldoorlog, de feiten' van
üelein Jansen, 'Overleven in Angst'
van Piet Beemsterboer en 'Herin
neringen uit een Texelse huisartsen
praktijk' van de op Texel gesjeesde
okter Seegers. Boeken die je soms
n°9 vindt in de doos'10 voor 1 euro'
bp de Oosterender rommeltjesmarkt.
"amen de werknemers het Henk
kwalijk dat bijna elke uitgave van
L&R meer kostte dan het opbracht?
Nee, geen moment, leder vond Henk
een goeie vent,' een relaxte baas en
iedereen wist dat Henk door omstan
digheden zeer jong in deze rol was
beland. We wisten ook allemaal dat
Henk gelukkiger was geweest als
strandpaviljoenhouder, boswachter
of beurtschipper. Henk speelde uit
gever en wij speelden mee, ook om
het voor hem een beetje aangenaam
te houden. Alleen in 1980 hebben we
geprobeerd in te grijpen. Toen was
L&R een faillissement nabij dankzij
het meesterwerk 'Texelstoom, ge
schiedenis en techniek van de stoom
vaart op Texel'. Met zo'n titel heb je
eigenlijk al gegeten en gedronken,
maar toen de eerste hoofdstukken
van de pers rolden was het nog erg
er dan we al vreesden. Het waren
300 pagina's technische data over
schepen die niemand kende en alles
ook nog gortdroog opgeschreven.
Harry de Graaf waarschuwde Henk
voorzichtig dat de schrijver Willem
Boot weliswaar een gemakkelijk
te onthouden naam had, maar dat
weinig Texelaars zijn passie deelden.
Henk was echter gegrepen door het
succes van 't Lant van Texsel, voor
spelde een nieuw nautisch stan
daardwerk en wilde van geen wijken
weten. Je hebt niet voor niets zo'n
achternaam. Henk moest in 1981 de
magazijnvoorraad flink 'afwaarderen'
en de Rabo nog eens diep in de ogen
kijken. Wij keken nog jaren tegen die
volle pallets aan. Bedrijfsleider Taeke
van Lingen belde de Slegte, maar die
had geen interesse. De bouw van een
nieuwe dtp-ruimte en receptie bracht
echter uitkomst. Enkele oudere
medewerkers weten ongetwijfeld nu
vast nog wel waar in de voormalige
drukkerij aan de Warmoesstraat het
steen van de tussenmuur overgaat
in de perfect isolerende historie van
de stoomvaart. Drie boeken verticaal
tegen elkaar was namelijk bijna net
zo dik als een blok gipsbeton. Stuka
door Dick Oudendag had alleen een
beetje extra plamuur nodig. Goed
idee Henk!
Hans Oosterhof (medewerker
Texelse Courant van 1980 tot 1985)
B&B Van der Vis en Den Boer
Accountants en Adviseurs en
Rabobank Noord-Holland Noord
feliciteren:
VAN DER VIS
DEN BOER
L&R Drukkerij en L&R Uitgeverij zijn als bedrijf onlosmakelijk verbonden met Texel. Vanaf de oprichting 120 jaar
geleden zijn ze diep geworteld in de Texelse samenleving.
B&B Van der Vis en Den Boer Accountants en Adviseurs en de Rabobank Noord-Holland Noord zijn er trots op als
adviseurs betrokken te zijn geweest bij de ovename van het bedrijf.
B&B Van der Vis en Oen Boer Accountants en Adviseurs, Postbus 72, 1790 AB Den Burg
VRIJDAG 6 APRIL 2007
Paranoia
Zou hij het nou doorhebben of
niet? Dat is mij de afgelopen
weken meermalen door het hoofd
geschoten als ik Henk sprak. Hij
(hopelijk) nietsvermoedend en ik
volop bezig met deze bijlage. Ik
denk dat hij wel gemerkt heeft dat
er 'iets' gaande was. In welke vorm
hij dat 'iets' in gedachte dan heeft
vormgegeven, kan ik echter niet
zeggen.
Probleem aan deze bijlage was dat
we hem niet zonder Henk konden
maken. We hadden hem 'nodig'
om een stel openstaande vragen te
beantwoorden. Hoe Henk bij deze
bijlage te betrekken zonder hem
erin te kennen, was dus de opgave.
De oplossing leek simpel: we in
terviewen hem gewoon open en
bloot voor een afscheidsinterview
in de krant. En over de rest zwij
gen we maar even. Is deze opzet
geslaagd? Ik denk het met. Aan het
eind van een uitgebreid interview
aan de Rozendijk vroeg Henk op
eens vanuit het niets of Erna (zijn
vriendin) en ik toevallig nog iets te
bespreken hadden 'waar hij niet
bij hoefde te zijn...?' Ik betrapte
me erop dat ik net iets te lang in
zijn woonkamer stond te dralen,
terwijl hij op het punt stond naar
Den Burg te gaan. 'Stik', schoot
het door mijn hoofd, 'hij heeft iets
door.' 'Doen of je neus bloedt' was
de tweede gedachte. Gelukkig sta
ik wel eens vaker te dromen, dus
ik kon naar waarheid zeggen dat ik
'even met mijn gedachten ergens
anders was', waarna ik tegelijk met
Henk naar Den Burg vertrok.
Probleem omzeild, maar de ba
sis voor wantrouwen en paranoia
•was gelegd. Sindsdien ben ik niet
meer argeloos de drukkerij aan
de Spinbaan binnen gewandeld.
Ik kom spiedend de hoek om en
vraag bij bijna elk gesprek met een
collega eerst voorzichtig 'of Henk
niet toevallig in de buurt is.' Ook
op mijn bureau vindt een verande
ring plaats. De aantekeningen voor
de bijlage (tot dan toe gewoon
open bloot tussen alle paperas
sen) verdwijnen in een grote map
die vanzelf onder een stapel papier
verstopt raakt. Maar ook bij Henk
slaat de argwaan toe. Als collega
Marlon een keer per ongeluk hem
in plaats van Erna aan de telefoon
krijgt, roept hij meteen 'dat het
waarschijnlijk over iets gaat, dat
hij toch niet mag weten.' Tja, het
is lastig als je troepen opeens niet
achter je lopen, maar om je heen
marcheren en jij niet weet wat ze
uitspoken. Om de paranoia een
beetje hoofd te bieden, hebben
we daarom maar het volgende
bedacht. We weten van elkaar dat
we iets weten dan wel vermoeden,
maar we doen allebei gewoon of
we mets in de gaten hebben. Dit
is een 'overeenkomst' waarin Henk
uiteraard ook niet gekend is. maar
waarvan ik inschat dat hij zich er
ongemerkt wel aan zal houden. Het
is in ieder geval een rustgevende
overeenkomst. Het biedt ons (de
medewerkers van L&R) de mogelijk
heid te zeggen dat deze bijlage
volledig in het geheim is gemaakt
en Henk kan achteraf zeggen dat
hij 'of werkelijk niets in de gaten
heeft gehad' of 'ergens wel iets
vermoed heeft'. Hoe dan ook, je
komt er altijd mee weg. Nee. die bij
zondere, eenzijdige, onuitgespro
ken overeenkomst lijkt me de beste
prijs die je kunt betalen voor het
betrekken van iemand bij een pro
ject waar hij eigenlijk helemaal
niets van mag weten. En dat alle
maal voor een interview dat we per
sé wilden hebben. Hopelijk komt
met de publicatie van deze bijlage
een eind aan alle paranoia en arg
waan. Kan Henk rustig van zijn
pensioen genieten en ik wil eerlijk
gezegd weer eens onbekommerd
bij de collega's op de Spinbaan
binnenwandelen.
Jeroen van Hattum
René de Lange uit Den Burg
wordt de nieuwe eigenaar en di
recteur van Langeveld de Rooy.
De Lange, die sinds 1996 bij L&R
werkt, neemt zowel de drukkerij
als de uitgeverij over, waaronder
de Texelse Courant.
In 1996 werd De Lange, in verband
met ziekte van een collega onverwachts
cfcaccountant naar het eiland gestuurd.
Hij werkte op dat moment een jaar of
tien bij BDO, toen nog Walgemoed
geheten. 'Zo kwam ik in aanraking
met Langeveld de Rooy. Henk van
Wijk zag wel wat in mij en vroeg of
ik wilde blijven. Omdat mijn vriendin
Miranda, die uit Nijmegen komt, en
ik tóch voor de beslissing stonden
waar we moesten gaan wonen, was
de keus voor Texel snel gemaakt. Zo
konden we alle twee een nieuwe start
maken. We hebben nooit een mo
ment spijt van die beslissing gehad.
Al heel snel voelden we ons thuis hier.
De mentaliteit is vergelijkbaar met Vo-
lendam, waar ik vandaan kom.' Op
22 april 1997 kwam De Lange offi
cieel in dienst, het moment waarop
Langeveld de Rooy gesprekken
voerde met Sjef Brügemann rond de
overname van zijn drukkerij en zich
opmaakte voor de verhuizing van de
Warmoesstraat naar de Spinbaan.
Volendam
De Lange is een geboren en geto
gen Volendammer, een volk van
vissers en boeren. Hij groeide op in
een gezin met zes kinderen, geheel
volgens de traditie van het roomse
leven. Zijn vader vestigde zich in het
vissersdorp na de oorlog als bankier.
Een initiatief dat de eerste keer op
niets uitliep. 'Omdat de De Lange's
beslist doorzetters zijn, heeft hij het
later nog eens geprobeerd. Ditmaal
met succes. Mijn vader heeft altijd
verkondigd dal dit het werk van de
Here is geweest. Bij die tweede
poging werkte hij namelijk vanuit de
achterkamer van zijn schoonvader,
die aan de Haven woonde. De ruim
te was tijdens de oorlog gebruikt
om de tabernakel van de katholieke
kerk te herbergen. Op die manier
probeerde de kerk te voorkomen
dat waardevolle zaken door de be
zetter in beslag werden genomen.
Mijn vader deed zaken vanuit deze
door de bisschop gewijde ruimte. En
daar rust natuurlijk Gods zegen op,
was zijn stellige overtuiging. Twee
jaar geleden is hij helaas overleden.
Afgelopen zomer is ook mijn moeder
gestorven.'
Gepolst
Vijfjaar geleden werd De Lange voor
het eerst door Henk van Wijk gepolst
of hij mogelijk interesse had de zaak
over te nemen. Een moment waarop
het paar in tweestrijd stond over de
vraag of ze wel of geen kinderen
wilden.'Ik had eigenlijk nooit zo goed
begrepen wat mensen nou zo leuk
vonden aan kinderen. Ik zag ze meer
als een noodzakelijk kwaad voor de
voortplanting. Tot mijn verbazing ging
ik daar in de loop der tijd toch anders
tegenaan kijken. Samen met Miranda
wilde ik best wel een kind opvoeden.
Toen dat besluit was gevallen, had
den we niet veel tijd meer. We waren
al aardig op weg naar de veertig. Na
de geboorte van Sylvia heb ik maan
den op wolken gelopen. Ook vast wel
naast mijn schoenen. Er is toch niets
mooier? Vorig jaar is onze tweede
dochter Ilse er bij gekomen. Ik moet
eerlijk zeggen dat mijn drie meiden
(inclusief vriendin) het mooiste zijn
wat me in mijn leven is overkomen.
Ik ben van een morsige, nurkse vrij
gezel in echte family-man veranderd.
Iemand die niets heerlijker vindt dan
met de kinderen in de weer zijn. Fiet
sen, badderen, boekjes lezen en mis
schien in de toekomst nog een bal
letje trappen. Dan komen die Vo
lendammer voetbalgenen er ook nog
uit en sta ik straks aan de zijlijn van
het veld. Weliswaar bij het dames
voetbal, maar een mens kan niet alles
hebben.'
Toekomst
Na het stichten van een gezin merkte
De Lange dat hij er zin in had het be
drijf helemaal over te nemen. Het was
een stap waar hij naar eigen zeggen
als het ware vanzelf naar toe groei
de. Als adjunct-directeur had hij al
een aantal jaren de leiding over de
dagelijkse gang van zaken gehad
en die functie wilde hij uitbreiden.
'Langeveld de Rooy is een mooi
bedrijf en ook nog één van de oudste
van Texel. Een zaak met een groots
verleden. Als nieuwe eigenaar en di
recteur wil ik het voortbestaan van
het bedrijf veiligstellen.'
De Texelse Courant zal in papieren
vorm blijven bestaan, meent De
Lange, maar aangevuld met een
digitale versie. 'Je kunt de digitale
en de papieren Texelse Courant goed
aan elkaar koppelen. Met de digitale
versie kun je jongeren - onze toekom
stige lezers - beter aan je binden. Ik
vind het ook belangrijk als krant een
kritische en onafhankelijke geest te
bewaren. Je staat tenslotte midden
in de gemeenschap. Je moet dus als
zich, net als in het verleden, richten
op vormgeving en drukwerk voor
voornamelijk Texelse bedrijven. Het
blijft eveneens boeken uitgeven die
voornamelijk op het eiland zijn ge
richt. Nieuwe loot aan de stam is een
digitale versie van de Texeltoerist die
dit jaar wordt gelanceerd. Ook is er
volgens De Lange een nieuwe web
site voor de Texelaartjes in de maak.
Particuliere abonnees kunnen hun
kleine advertenties gratis op de web
site zetten, waarna ze kosteloos in de
Texelse Courant verschijnen. 'Ik vind
dat je op die manier bijvoorbeeld je
bankstel of fiets van de hand moet
medium altijd hoor en wederhoor toe
passen en vooral objectief blijven. Ik
hoop aan mijn opvolger over zo'n
twintig, vijfentwintig jaar een bloei
ende, onafhankelijke Texelse krant
over te dragen.'
De opvolger var> Van Wijk ziet het als
een missie de twintig hoogwaardige
arbeidsplaatsen die L&R telt voor
Texel te behouden. Het bedrijf blijft
kunnen doen. Dat soort tweede
hands spullen zie je steeds minder
in de krant en dat vind ik jammer. En
dan hebben we nog iets nieuws. Bin
nenkort gaat ook het digitaal printen
van start. Een volwaardig alternatief
voor drukken.'
'In de aanloop naar deze eigendoms
wisseling is het de afgelopen tijd niet
allemaal even gemakkelijk verlopen.
Het is niet eenvoudig om van een
collega in een directeur te verande
ren. Die overstap is, vanuit mezelf
bekeken, moeilijk geweest en zeker
niet foutloos verlopen. De afgelopen
twee jaar zijn tropenjaren geweest.
Niet alleen op de zaak, maar ook
privé. Het verliezen van je ouders
hakt er behoorlijk in.'
Familie
Naast het bedrijf en een actief fami
lieleven vindt hij een sociaal leven
onmisbaar. 'Als het enigszins kan,
probeer ik één of twee keer per week
te fietsen (MTB of racefiets). Daarbij
geldt als voorwaarde dat ik niet alleen
wil sporten, maar dat het ook nog
gezellig moet zijn. Verder ben ik actief
als penningmeester van de Stichting
Paardenroutes Texel en lid van de
Spinbaanvereniging. Als straks alles
goed loopt, heb ik ook wel belangstel
ling voor een (bestuurs)functie bij de
Nederlandse Nieuwsblad Pers (NNP),
omdat daar op uitgevers- en jour
nalistiek gebied veel te leren valt. Ik
heb de afgelopen tijd al verschillende
cursussen gevolgd, maar ik ben er
nog lang niet. Het is nogal een uit
gestrekt terrein waarin ik me beweeg.
Maar de De Lange's zijn doorzetters,
zoals ik eerder al zei, dus ik ga ervoor.
Roer recht, neus in de wind, zoals het
een echte Volendammer betaamt.'
Colofon
Aan deze bijlage werd
meegewerkt door:
Erna Dam, Margreet Berndsen,
Cobie Daalder. Ben Oostra,
Harry de Graaf, Joop Kramer,
Ed Witte, Frans Hopman.
Gerard Timmerman,
Joop Rommets, Jesper Kragt,
Hans Oosterhof, Marlon Bruin,
Severin Candel, Pip Barnard,
Paul Bos, René de Lange en
zonder het zelf te
weten ook
Henk van Wijk.
Redactie en coördinatie:
Jeroen van Hattum.
Cobie Daalder, Ed Witte en Michel Stroo aan het werk bij de balie aan de Spinbaan.
John Verhees, Marlon Bruin en Jesper Kragt bezig met de
opmaak op de dtp-afdeling aan de Spinbaan.
