t
Hier ben ik eventjes weg van de ziekte'
Mathieu en Anneke van de Laar ambassadeurs Alzheimer
vpÉgj
L
TEXELSE g colJRANT
Stichting
iïUHelpt'
Kerkdiensten
Medische zorg
Hulpverlening
Radio Texel
tL Werk aan de WCg
/rijdag-
VRIJDAG 25 MEI 2007
In een ongezellig collegezaaltje van de Rijksuniversiteit in
Leiden startte dr. Bère Miesen tien jaar geleden zijn eer
ste bijeenkomsten voor dementerenden, hun familieleden,
verzorgenden, studenten en andere belangstellenden. Het
initiatief van de klinisch psycholoog was een groot succes.
Inmiddels zijn er, naar zijn concept, meer dan 100 Alzheimer
Cafés in Nederland. Mathieu en Anneke van de Laar woon
den tien jaar geleden in de buurt van Leiden en maakten de
eerste bijeenkomsten mee. Bij hem was in die dagen net de
ziekte van Alzheimer vastgesteld en hij vond het belangrijk
bekendheid te geven aan dementie en de verschijnselen die
hiermee samenhangen. Mathieu en Anneke behoorden tot de
stamgasten. 'Ambassadeurs van Alzheimer', noemde Bère
Miesen hen in zijn boek Het Alzheimer Café, dat hij aan het
echtpaar opdroeg. Anneke van de Laar is een vaste bezoeker
van het Texelse café geworden. Toen het opende, dacht ik:
daar hoor ik bij. Ik blijf er gewoon heen gaan.'
'Mijn man was altijd heel punctueel.
Vfe runden al meer dan tien jaar
len een assurantie- en adviesbu-
i, dus ik kende hem ook zakelijk
haver tot gort. Geleidelijk aan
ontdekte ik dat hij steeds vaker zijn
afspraken niet nakwam. Dat er zaken
*aren die hij niet goed meer aan
Kanten kon uitleggen. Hij was op dat
moment 59 jaar oud. Ik wist dat er
iets grondig mis was.' In haar appar
ent aan de Beatrixlaan dwaalt
ter blik regelmatig naar de ramen
en het uitzicht op de Dennen als ze in
gedachten twaalf jaar terug gaat. 'We
toegen steeds vaker ruzie. Ik ging
em corrigeren. Probeerde te redden
wat er te redden viel.'
'Je moet wel beseffen dat de ziekte
van Alzheimer twaalf jaar geleden
lang niet zo bekend was als nu. Het
*as geen onderwerp van gesprek.
Er werd zelden of nooit iets over
gepubliceerd. Omdat ik zo ongerust
wendde ik me tot onze huis
arts. Die nam de zaak niet serieus,
hem was er niets aan de
hand. Omdat de vergeetachtigheid
van Mathieu alleen maar toenam,
heeft hij ons - op mijn uitdrukke-
fee verzoek - doorgestuurd naar een
neuroloog in Amsterdam. Ook die
geen bijzonderheden. Hij had
meer het idee dat het wel eens aan
mij kon liggen.'
Na een jaar tobben, waarin Anneke
meer dan eens de wanhoop nabij
was, las ze een artikel over de geheu
genpoli van het academisch zieken-
lus in Maastricht. Na het nodige
o/erredingswerk kreeg ze van de
lusats toestemming daar met
Mjftai heen te gaan. De onderzoe
ken die volgden. brachten weinig tot
nets aan het licht. 'Ze vonden wat
cognitieve stoornissen en dachten
dat stress en werkdruk een rol speel
den, Verder kwamen ze niet. Een
neuroloog schreef een anti-depressi-
1 vim voor en zei dat we over een jaar
maar eens terug moesten komen. Op
zakelijk gebied was de situatie intus
sen onhoudbaar geworden. Eind '96
toöen we de zaak verkocht. Het
ton gewoon niet langer.' Na de ver
toog namén de dwarse buien van
Mathieu nog toe. De plannen om de
nieuwe eigenaren in te werken en
voor te stellen aan de klanten vielen
in duigen. 'Hij was totaal van slag en
ging alleen nog maar verder achteruit,
kkon hem niet meer met een gerust
tet alleen laten. Hij was inmiddels
60 We hadden ruim dertig jaar van
ors leven in dat kantoor zitten. In
de opbouwfase zijn we jarenlang
"et op vakantie geweest. Het leven
bestond die eerste tijd uit studeren
en keihard werken. Het wegvallen
van de zaak met alle contacten die
daarmee samenhingen, hakte er dan
ook behoorlijk in.'
Begin 1997 hoorden ze van een
bevriende arts dat het academisch
ziekenhuis in Leiden zich had gespe
cialiseerd in dementie. 'Daar zijn we
toen heen gegaan. Na een aantal
tests en gesprekken werd snel dui
delijk dat mijn vermoedens helemaal
terecht waren. Het ging wel degelijk
om de ziekte van Alzheimer. Mathieu
reageerde geschokt toen hij de diag
nose te horen kreeg. Hij vond dat
iedereen het vanaf dat moment ook
maar moest weten. Als iemand vroeg
hoe het met hem ging, zei hij vaak
Oh, wel goed, maar ik heb Alzheimer.
Niet alle mensen kunnen daar even
goed mee omgaan.' Anneke bracht
de inmiddels verzamelde brochu
res en foldertjes met informatie over
dementie naar de praktijk van haar
huisarts. 'Ik wilde er voor zorgen dat
hij de verschijnselen eerder onder
kende. De periode die wij achter ons
hadden liggen, wenste ik niemand
toe.'
In het ziekenhuis hoorden ze dat er
binnen afzienbare tijd in Leider een
Alzheimer Café zou starten. Mathieu
reageerde gelijk positief. Hij wilde
er best over praten en er van alles
over weten. De bijeenkomsten wer
den gehouden in een klein zaaltje.
Het was allemaal nog echt in het pio
niersstadium. De oprichter, Bère Mie
sen, ondervroeg al zijn bezoekers. Hij
wilde weten waarom we daar zaten.
Hij vroeg aan Mathieu of één van zijn
ouders soms dementerend was. Nee,
ikzelf, antwoordde m'n man plomp
verloren. Vanaf dat moment heeft
hij, gespreid over een aantal jaren,
tests met Mathieu gedaan. Hij leg
de bijvoorbeeld bij ieder onderzoek
tien voorwerpen op tafel. Als hij die
had weggenomen, moest mijn man
vertellen welke dingen daar hadden
gelegen. Twee maanden later legde
hij dezelfde voorwerpen weer neer
en moest Mathieu opnoemen wat
hij zich herinnerde. De achteruitgang
van het geheugen door het Alzhei-
merproces is op die manier gena
deloos vastgelegd.' Het Alzheimer
Café werd door hen alletwee graag
bezocht. Niet alleen voor de informa
tie, maar ook voor het contact met
andere Alzheimerpatiënten. 'Omdat
het café landelijk nog bekendheid
moest krijgen, maakte KRO's Ort-
bijt-TV op een dag opnamen. Ze
stelden mijn man de vraag hoe hij de
toekomst zag. Ik hoop dat ik nog drie
jaar krijg, was zijn antwoord. Hij wilde
de bekendheid van het verschijnsel
dementie verbreiden. Uitdragen dat
het wel degelijk bestond. We maak
ten ook doel uit van een groep van
zes echtparen, waarvan alleen de
mannen dementeerden. Daar heb-
Laar bezoekt haar
Mathieu in het verpleeghuis. Unks verpleegster Marijke Uonarons.
ben we veel aan gehad. Mathieu
had met één van' die mannen iets
bijzonders. Ze zaten soms zelfs bijna
te donderjagen. Het contact met lot
genoten was heel waardevol.'
Thuis werd de situatie door de jaren
heen moeilijker. Als Mathieu 's nachts
uit bed ging om te plassen, kwam
hij niet meer terug naar boven. 'Als
ik ging kijken waar hij bleef, vond ik
hem op de bank in de woonkamer.
Dan zat hij stilletjes in het donker te
staren. Hij kon de trap naar boven in
zijn eentje niet terugvinden. Overdag
kon hij ook uren zitten staren. Bijvoor
beeld naar zijn boot, waar hij vroeger
wekenlang op stond te schuren en te
lakken. Dat was een jaarlijks terug
kerend ritueel. Daar kwam nu niets
meer van, natuurlijk. Hij heeft er een
paar jaar naar gestaard en was toen
zover dat hij afscheid van de boot
heeft kunnen nemen. Echt moeilijk
werd het soms als onze kleinzoon op
bezoek was. Die wilde graag timme
ren en ik gaf hem dan een emmertje
met daarin een hamer en wat ander
gereedschap. Als Mathieu dat in de
gaten kreeg, waren de rapen gaar.
Niemand mocht aan zijn spullen zit
ten, ook onze kleinzoon niet. Hij
maakte zich daar woest om en pakte
het zonder pardon af. Die hamer
was van hém. Dat zijn echt moeilijke
momenten geweest. Hoe leg je een
kind het vreemde gedrag van zijn
opa uit?
'Ik heb door de jaren heen niet alleen
veel steun gehad van mijn zoon en
schoondochter, maar ook van mijn
broer en zus. Mijn broer kwam iedere
week een dag, zodat ik bijvoorbeeld
naar yoga kon. We hadden ook
enkele goede vrienden die bijspron
gen. Mathieu ging drie dagen per
week naar de dagopvang. Aanvan
kelijk nam hij nog enthousiast aan
allerlei activiteiten deel, later kon hij
dat gewoon niet meer. Ik kreeg van
meerdere kanten het advies Mathieu
op te laten nemen, anders zou ik er
zelf aan onderdoor gaan. Omdat we
in Warmond vaak in de omgeving van
een verpleeghuis hadden gewandeld
- zelfs binnen waren geweest -. wilde
hij daar wel heen. Hij nam het alle
maal goed op. Ik zit hier nu eenmaal
en ik zal er het beste van maken,
verklaarde hij in een helder moment.
Hij had het er ook altijd over dat hij
met wilde worden afgeschreven. Dat
was één van zijn vaste uitspraken.'
'Zelf was ik blijkbaar verder heen dan
ik dacht. Enkele weken later kreeg ik
een zwaar auto-ongeluk, omdat ik
een naderende auto volkomen over
het hoofd had gezien. Het is waar
schijnlijk een black-out geweest. De
brandweer heeft het dak van mijn
auto moeten zagen. Ik kwam er goed
vanaf. Een hoofdwond, een her
senschudding en twee gekneusde
benen. Ik moest een week of zes op
krukken door het leven. Mijn zusje
- Ria Voskuil - die op Texel woont,
haalde me naar het eiland om bij te
komen. Ze nam Mathieu ook mee.
Zo konden we samen op Texel reva
lideren. Mijn man probeerde me te
helpen. Hij bood tijdens het wande
len steeds heel lief aan mijn krukken
voor me te dragen.' Na de peri
ode op Texel kreeg het leven aan de
vaste wal een vast patroon. Anneke
bezocht haar man bijna dagelijks.
Hun zoon, die in de buurt van Noord-
wijk woonde, nam z'n vader regel
matig mee naar het strand, waar
Mathieu met volle teugen genoot.
'Mijn zusje Ria heeft me toen op een
dag het voorstel gedaan naar Texel
te verhuizen. Ze kon me. vond ze.
door de afstand met genoeg helpen.
Mathieu kon dan hier in het verpleeg
huis, ik in een woning met vrije ves
tiging. Nou, ik voelde er eigenlijk wel
voor. Ze heeft me ingeschreven voor
een appartement op de plaats van
het voormalige St. Jan en daar kwam
een toewijzing uit voort. Toen de
plannen concreter werden, hebben
we onmiddellijk contact gezocht met
het DOC-team (een organisatie van
deskundigen, die dementerenden en
hun familie begeleidt en bijstaat, red.)
om in aanmerking te komen voor
een plaats in het verpleeghuis. We
dachten de aanvraag tijdig genoeg
te hebben ingediend, maar er was
nog geen plaats vrij toen mijn appar
tement bijna twee jaar later werd
opgeleverd.'
'Het liep overigens toch allemaal
anders dan verwacht. Mathieu heeft
in de tussenliggende tijd vermoedelijk
een herseninfarct gehad. Hij kreeg op
een dag een enorme woede-aanval,
ging volkomen over de rooie en kreeg
kalmerende middelen toegediend. Hij
heeft sindsdien geen stap meer kun
nen zetten. Tot zover onze plannen
om samen over het strand te lopen.
Ik ben op 24 december 2002 in mijn
eentje naar Texel verhuisd.' Er volgde
een verschrikkelijk vermoeiende tijd,
waarin ze elke week drie dagen in het
verpleeghuis doorbracht. 'En maar
rijden, van Warmond naar Texel en
vice versa. Ik kon gelukkig bij vrien
den en kennissen slapen, maar het
was natuurlijk niet vol te houden. Vier
maanden later kwam er gelukkig een
plaats vrij in Julianadorp. Dat was al
een stuk dichterbij. Weer vijf maan
den later hebben we hem hier in het
verpleeghuis in Den Burg kunnen
installeren.' 'Mathieu lijkt, ondanks
het feit dat hij weinig tot niets meer
zelf kan, niet ontevreden. Hij is inmid
dels 71 jaar en zit nu dus al zes jaar
in een verpleeghuis. Ik ga nog steeds
bijna elke dag naar hem toe en mijn
zus bezoekt hem ook vaak. Praten
lukt hem allang niet meer. Hij zit maar
wat voor zich uit te suffen. We laten
hem regelmatig door de taxi ophalen
en naar het huis van mijn zusje bren
gen. Dan zijn we met z'n allen samen
en dat vindt hij nog steeds fijn. Hij
vindt het ook leuk als ik hem in zijn
rolstoel meeneem om te winkelen in
het dorp. En als onze zoon met zijn
gezin komt, nemen we Mathieu mee
uit eten. Af en toe heb ik de indruk
dat hij naar onze gesprekken zit te
luisteren. Hij reageert nog steeds op
onze stemmen. Vooral op die van
onze zoon/ 'Alles is anders gelopen
dan Mathieu en ik voor ogen hadden.
Van onze plannen voor later is hele
maal niets uitgekomen. Eén ding heb
ik wel geleerd. Het heeft geen enkele
zin je tegen de gang van zaken te
verzetten, want je hebt er toch weinig
of geen invloed op. We zitten in ieder
geval 's zomers vaak nog heerlijk
samen in de tuin van het verpleeg
huis. En dan zit hij in zijn rolstoel
stilletjes in het rond te kijken. Soms
lacht hij wat. Dan is het goed.'
Margreet Berndsen
Het boek Het Alzheimer Café van Bère Mie
sen behandelt wezenlijke aspecten waar vrij
wel iedereen die met dementie in aanraking
komt mee te maken krijgt. Het is verknjg-
baar in de boekwinkels, het ISBN-n
9021538210.
Ik tijd van zijn leven. Letterlijk,
|*3nt Geert Boog uit Geldrop
Mt door een slopende ziekte
|n'et lang meer te leven. Deze
|we6k ging zijn droomwens in
iivulling. Een weekje met zijn
|he,e familie op Texel. Alles gratis
voor niets, van het vakan
tieverblijf tot een etentje in een
Mrandpaviljoen. 'Dit wilde ik nog
"Smaken. Ik heb hier echt naar
«e geleefd.'
heb hier begin jaren negentig
'ijdje gewoond bij de familie
Rozendaal op Avanti en heb daar
£n heel fijne tijd gehad. Als het
jven kan wilde ik nog een keertje
^9 naar het eiland. Het liefst met
hele familie, om ze te bedanken
to" wat ze allemaal voor me heb-
9edaan.' Het leek een onver
re droom voor de 44-jarige
^tender, die een jaar geleden te
0fen kreeg dat hij aan een zeer
%essieve vorm van de ziekte
LS lijdt. Via-via werd hij op het
3°or gezet van DreamFounda-
j>h, een internationaal netwerk van
«trokken mensen en instellingen
-aromen realiseert van volwas-
met een levensbedreigende
en niet langer dan twaalf
®^den te leven hebben. De orga-
toatie ging meteen aan de slag om
droom te vervullen. Sponsors
pven g^ nje{ van |ejen
®*je, maar hier op Texel ging het erg
gelijk, 'Spontaan honderd pro-
^tnedewerking, fantastisch toch.
"dagavond hebben we bijvoor
beeld een jutterstocht gemaakt met
Maarten Boon. Prachtig, we zijn
nog steeds diep onder de indruk. Hij
had via de post een Limburgse vlaai
gekregen, die hij onderweg aan
onze hele familie heeft uitgedeeld.'
Het gezelschap van elf personen
genoot een gratis diner (inclusief
drankjes) bij paviljoen De Zeester
op paal 17. 'Heerlijk.' Gratis was
ook het vakantieverblijf op Noorder
burcht van de familie Eelman aan de
Schorrenweg, waarvoor ook de WV
een flinke duit in het zakje deed.
'We mochten gratis naar Ecomare
en het Maritiem en Juttersmuseun,
waar Jaap Bakker in zijn piratenkos-
tuum de kinderen een onvergetelijke
dag bezorgde.' Kostenloos mocht
het gezelschap mee op een Rob-
bentocht met de Vriendschap, en
tot de sponsoren behoren ook Body
en Soul van Annemarie Oosterbaan,
De Reuzenaardbei, Bakkerij Tim
mer, zwemparadijs Calluna, ver
huurbedrijf Kikkert en Paracentrum
Texel. TESO gunde het gezelschap
een kijkje in de stuurhut. 'Een onver
getelijke week, hier ben ik eventjes
weg van de ziekte.'
Geert Boog Istaand, derde van links) met zij'n familie bedankt de Texelaars die het gratis weekje op Texel mogelijk maakten.
Zondag 27 mei 2007
Pinksteren
PROTESTANTSE KERK IN NEDER
LAND:
Hervormde gemeente Den Burg:
9.45 u. gezamenlijke dienst, ds. J.
Glazema
Gereformeerde kerk Den Burg:
9,45 u. gezamenlijke dienst in her
vormde kerk, ds. J. Glazema.
Hervormde gemeente Waal, Koog,
Den Hoorn:
De Koog: 9.30 u. ds. K.F. Klaassen.
Den Hoorn: 11.00 u. ds. K.F. Klaas
sen.
PROTESTANTSE WADDENGE
MEENTE TEXEL:
Oosterend: 9.30 u. ds. F. van Helden.
De Cocksdorp- 11 00 u. drs J.H.
Boon uit Zelhem.
Oudeschild: 11.00 u. ds F. van Hel
den.
GEREFORMEERDE GEMEENTE:
in kerkgebouw Schoolstraat, Ooste
rend 10.00 u. en 16 00 u. leesdienst;
maandag 28 mei, leesdienst.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE:
Kogerstraat, Den Burg: 10.00 u. ds. C.
Duinkerken-Visser.
BAPTISTENGEMEENTE:
Julianastraat. Den Burg: 10.00 u ds.
A. Wesseling.
ROOMS-KATHOLIEKE KERK:
Den Burg 10.45 u dameskoor.
De Cocksdorp 9 30 u.
JEHOVAH'S GETUIGEN:
Zaterdag 26 en zondag 27 mei: kring
vergadering in Swifterband.
Pinksteren:
een prettige ziekte
aangestoken door
de Geest
Artsen:
Voor spoedeisende medische hulp in
het weekend, op zon- en feestdagen
en van maandag tot en met vnjdag van
17.00 tot 08.00 uur Centrale Huisart
sen Post, tel. 321143.
Tandartsen: Voor spoedeisende tand
heelkundige hulp is via één van de vol
gende telefoonnummers informatie te
knjgen over het pijnspreekuur op zater
dagen, zon- en feestdagen. Tevens
wordt het ongevallennummer vermeld.
313086; 314727; 314669; 312270 of
322008.
Verloskundigenpraktijk: Waalder-
straat 53A, Den Burg. Dag en nacht
bereikbaar via tel. 313090 of 06-
51404872.
GEZONDHEIDSZORG:
Thuiszorg: Thuiszorg Kop van
Noord-Holland. Voor alle hulp. zorg
en informatie, ook voor het berekenen
van de eigen bijdrage: op werkdagen,
's avonds en tijdens het weekeinde:
Centraal Meldpunt 0223-650222.
- Voor alle zorg, huishoudelijke en ver
zorgende hulp Schoonoordsingel 44,
Den Burg, tel. 321461
- Jeugdgezondheidszorg: Schoon
oordsingel 44, Den Burg, tel 0900-
4636549. Spreekuur elke werkdag van
9.00 tot 17.00 u. Voor vragen over
ontwikkeling, voeding, opvoeding en
verzorging.
Uitleenmagazijn/servicepunt:
Schoonoordsingel 44, Den Burg, tel
314887. Geopend elke werkdag tus
sen 13.00-14.00 u.
- Diëtiste: voor afspraken elke werkdag
van 8.30-17.00 uur. tel. 0223-650222.
Indicatie: Indicatie voor thuiszorg
en voor opname in verpleeg- en ver
zorgingshuis: Centrum Indicatiestelling
Zorg. Opvragen via tel, 0229-206955.
Opname op advies van huisarts of
specialist.
Apotheek: Weverstraat 95. Den
Burg; tel. 312112. Maandag t/m vn|dag
8.00-17,30 u.. zaterdag 10.00-13.00
en 15.00-17.00 u., zon- en feestdagen
11.00-12.00 en 16.00-17.00 u. Buiten
die tijden alleen voor spoedeisende
gevallen.
Brand/Ambulance: Bij brand en voor
spoedeisend ambulancevervoer bellen:
1-1-2. Of bel de Meldkamer Noordhol
land-noord: 072- 5644444
Politie: Keesomlaan 4a, Den Burg.
Het bureau is op maandag en vrijdag
geopend van 9 00 tot 13.00 uur en
op woensdag van 13.00 tot 17.00 uur.
Telefoon: 0900-8844. In spoedasende
gevallen: 112.
Gevonden munitie: Bel de politie, tel.
0900-8844.
Vermiste en gevonden huisdieren:
Dieren pension Texel, Slufterweg 216, De
Cocksdorp, tel. 311477, www.dieren-
pensiontexel.nl
Dierenartsenpraktijk: Keesomlaan
11, Den Burg, tel. 312527.
Verslavingsproblemen: Voor hulp
bij problemen met alcohol, drugs of
andere verslavingen: bel tijdens kantoor
uren 319413 (De Nieuwe Skuul) Ano
nieme Alcoholisten: dinsdag van 19.00
tot 21.00 uur in Den Helder, tel. 0223-
642189 (vragen naar Ron).
Verslavingszorg: Brijder Verslavings
zorg Texel, Tubantia, Pontweg 133, De
Koog. Voor inlichtingen, advies, consul
tatie en preventie, tel. 0223-620541 of
06-30215211. peter.molenaar@bnjder.nl.
Psychologenpraktijk: M. Spijkeren Y
Olthof, Ruijslaan 88, 1796 AZ De Koog,
tel. 317566.
Stichting Welzijn Ouderen Texel:
Warme maaitijdvoorziening. alarmering,
klusjesdienst, huishoudelijke dienst,
versteldienst. Spreekuur van 9.00 tot
10.00 u. en van 14.00 tot 16.00 u, De
Buureton, Beatnxlaan 43. Den Burg. Tel
312696
Alzheimer café: elke laatste dinsdag
van de maand van 19.15 tot 9.30 uur in
De Buureton. Beatnxlaan 43, Den Burg.
Kustwacht Voor meldingen van sche
pen en zwemmers in nood: tel. 316270
Chemicaliën op het strand: Bel de
brandweer, 072- 5644444.
Huiselijk geweld: Safehouse Texel,
cnsisopvang huiselijk geweld, tel. 0222-
321001, dag en nacht bereikbaar
Advies- en Steunpunt Huiselijk Geweld
Kop van Noord-Holland, tel. 0900-
2345566 (€D.1Q/minuut), www.huiselijk-
gewekdkopvannoordholland.nl.
Van 28 mei tot en met 3 juni zijn de
volgende straten en wegen in verband
met werkzaamheden afgesloten: Den
Burg: Thijsselaan. tussen Dnjverstraat
en de Brouwerstraat; Thijsselaan. tus
sen Bernhardlaan en Binsbergen-
straat, en Binsbergenstraat eenrich- j
tingsverkeer in de richting van de
Wilhelminalaan voor alle verkeer uit-
gezonderd fietsers. Nabij Den Burg:
Hemmerkooi tussen Driehuizen en
Kooiweg op vrijdag 1 juni; Driehuizen
tussen Hemmerkooi en Westerweg op
vnjdag 1 juni
TE X E LS e9(X>U RANT
Verschijnt op dinsdag en vrijdag
Warmoesstraat 45 1791 CN Den Burg
Postbus 11 1790 AA Den Burg
Telefoon 0222 - 36 26 20
Telefax 0222 - 32 30 00
E-mail redactie@texelsecourant nl
Gerard Timmerman (hoofdredacteur)
Joop Rommets
Jeroen van Hattum
Harry de Graaf
Stiana Sibon
Buiten werktijd:
Gerard Timmerman
Telefoon 31 46 87 of 06 - 22 14 02 75
Advertenties en abonnementen:
Spinbaan 6 1791 MC Den Burg
Telefoon 0222 - 36 26 00
Telefax 0222 - 31 41 11
E-mail info@lenr.nl
gedeponoero tu.
Ie Amsterdam or
Abonnementsprijzen 2006:
Per half |aar 36,45 34,85 (automatisch)
Per jaar €71,10 68,95 (automatisch)
Bij verzending naar het buitenland zijn por
tokosten verschuldigd
Beëindiging abonnement:
Uitsluitend schriftelijk en 4 weken voor
afloop van de abonnementsperiode.
Vrijdag:
18 00 u. Radio Texel actueel (nieuws)
19.00 u. Wilde vaart (herhaling)
21.00 u. Radio Noordholland
Zaterdag:
16.00 u. Wegdromen met een boek
17.00 u. Pietelepote (kinderprogram
ma)
18.00 u. Muziek met Marco
20.00 u Radio Noordholland
Zondag:
9.00 u Klassiek op zondag
10.00 u. Kerkdienst vanuit Maartens
kerk Oosterend
11.00 u. Vlaswiek (muziek en poëzie)
12.00 u. Natuurwijzer
13.00 u.Noud draait deur (Neder
landstalig)
14.00 u Wilde vaart (shanty's)
15.00 u.Frans gaat het doen (muziek)
16.00 u.Sportlokaal (uitslagen en
interviews)
18.00 u. Radio Noordholland
Kerkdiensten De Lichtboei:
9.45 u. Hervormde kerk Den 8urg
10.45 u.Rooms-katholieke kerk Den
Burg
Maandag:
18.00 u. Symphomca (klassiek)
19.00 u Wegdromen met een boek
(herhaling van zaterdag)
20.00 u. Natuurwijzer (herhaling van
zondag)
21.00 u. Reggae on the move
(muziek)
23.00 u. Radio Noordholland
Dinsdag:
18.00 u. Radio Texel actueel (nieuws)
19.00 u. Raad en daad (over de Texel
se politiek)
19.30 u. Raadsvergadering (recht
streeks vanuit het gemeente
huis)
aansluitend: Radio Noordholland
Woensdag:
17.00 u. Pietelepote (kinderprogram
ma) (herhaling van zaterdag)
18.00 u. Onder de toren (geestelijk
programma, met vanaf 19.00
uur verzoekplaten)
19.45 u. Gelezen (Texelse) verhalen
20.00 u. Raadsvergadering (herhaling
van dinsdag)
aansluitend: Radio Noordholland
Donderdag:
18.00 u. Country time (muziek)
19.00 u. Leitmotiv, een programma
over thema's.
20 00 u Radio Noordholland
Voor meer informatie over medische zorg, hulpverlening, kerk en
andere eilandzaken zie www.texelsecourant.nl, rubriek Om te Onthouden
