Texelse waaghals haalt stunts uit boven Rotterdam
'Als je de notulen leest, zie je dat alles zich
VC
van
al 75 jaar vereniging
heel De Cocksdorp
herhaalt'
Model Racing
TEXELSE J CouRANT
5n he*
t Fries
gemiij. I
lokte hj
ninuteii
scondet I
urrentr
igeklotr
liven wa
'il hetcd
ne midt
ardoor 0 »»n poging de laatste boot te
:135C:: Pi miste Jordy Vinke donder-
.815.0Ï *9 de huldiging van de Tour de
Dit kwam hem op een
algenffPróiande van de organisatie te
lanui? ön, aangezien de Texelaar de
_iderre *de plaats had behaald in de 91
leningu toeter lange vierde etappe van
jrsrapi» ae wielerwedstrijd. Ook maan
de raad; '9. in de proloog, eindigde Vinke
de derde plaats. De andere
agen vielen de Texelse deelne-
W buiten de prijzen.
de Tour de Lasalle werd dit jaar
vijf Texelaars deelgenomen,
py Vinke, Ruben van Vliet, Ferry
oer Vis, Thomas Boom en Jesse
ton reden met wisseiena' succes
i in een van de grootste
^evenementen in de Noordkop.
<nt van donderdag voerde de ren
ts naar Van Ewijcksluis en Wierin-
n en vervolgens via de Kooybrug.
't Zand en Groote Keeten terug naar
Den Helder. Van der Vis werd tot twee
keer toe door een valpartij opgehou
den. Vinke wist op tien kilometer
voor ade finish in een groep van
vier een voorsprong te nemen op het
peloton. In de eindsprint kwam hij
echter net te laat op gang, waardoor
hij op de derde plaats eindigde. Na
de rit misten de Texelaars de laat
ste boot, waardoor slaapadressen
aan de vaste wal moesten worden
gezocht. Hoven, die al vroeg in de
wedstrijd was gelost, wist de boot
als enige wel te halen.
De etappewedstrijd ging maandag
van start met een proloog over 4,2
kilometer, die deels langs de buiten
zijde van de zeedijk voerde. Met de
stevige tot harde wind tegen, wist
Vinke met een derde plaats (6.35
minuten) een gunstige uitgangspo
sitie te veroveren. Aansluitend aan
de proloog werd een etappe van 55
kilometer gereden. Een paar kilo
meter voor de finish werd Van Vliet
getroffen door een lekke voorband.
Van der Vis liep door een valpartij in
het peloton grote achterstand op.
Dinsdag werd een etappe van 80
kilometer langs de kust verreden.
De groep waarin Boom reed, liep
in het begin van de wedstrijd veel
achterstand op, maar werd door de
voorrijdende motor de verkeerde
kant opgestuurd. Door het volgen
van een kortere route kon de groep
weer aansluiten bij het peloton. Dit
werd echter door de jury opgemerkt,
waarna de eindtijd werd aangepast.
Door de stevige wind werd het pelo
ton uit elkaar gereden. Vinke reed bij
de eerste vijftien renners. Van Vliet
bevond zich in de derde waaier, die
op het einde van de wedstrijd weer
aansluiting vond bij het peloton. Van
der Vis had plaatsgenomen in de
vierde groep, die op enkele minuten
van het peloton over de eindstreep
reed. De voor het publiek aantrek
kelijke omloop door de stad werd
woensdag door een grote groep
lexelse supporters bijgewoond. Al
vroeg in de wedstrijd ontsnapte een
kopgroep van tien man, waaronder
de gele-truidrager. Vinke, die nog
aanspraak maakte op de eindover
winning, kon geen tegenaanval inzet
ten omdat twee van zijn ploegmaten
in de kopgroep aanwezig waren.
Daardoor zakte hij naar de twaalfde
plaats in het klassement. Alle Texelse
renners, met uitzondering van Hoven,
eindigden in het peloton.
De Tour de Lasalle werd vrijdag
afgesloten met een criterium door
de binnenstad. De eerste vijftig van
het algemeen klassement reden in
de A-klasse, de overigen in de B-
klasse. Hoven, Boom en Van der Vis
werden ingedeeld in de B-klasse.
Boom toonde zich een paar keer
aan de kop van het peloton, maar
wist geen noemenswaardig verschil
te maken. Van der Vis spaarde zijn
krachten en gokte op de eindsprint.
Doordat hij iets te vroeg op gang
kwam, eindigde hij als vierde. Boom
en Hoven eindigden in het pelo
ton. Tot slot reed, onder dreiging
van enkele stevige onweersbuien,
de A-klasse het afsluitend criterium.
Omdat de tijdsverschillen in de kop
van het klassement gering waren,
moest de eindsprint de beslissing
brengen. Vinkes ploegmaat Koenen
stond op de tweede plaats en het
was aan Vinke en zijn ploegmaten
om het peloton bij elkaar te houden.
Koenen viel met een vijfde plaats
echter buiten de prijzen. Ook Van
Vliet reed in de A-klasse. Hij eindigde
in het peloton.
Met elf coureurs in de electro-
klasse was de vierde competitie
wedstrijd van Model Racing Texel
goed bezet. Net als in de voor
gaande drie wedstrijden liet Mare
Schuijl er geen twijfel over bestaan
dat hij de grote favoriet was Al
direct vanaf het startsignaal nam
hij de leiding. Roy Barhorst en
Raymond Witte streden op enige
afstand om de tweede en derde
plaats. Barhorst nam hierbij teveel
risico en moest door schade aan
zijn auto de strijd staken. De ande
re manches kenden ongeveer het
zelfde verloop, waarbij Yvar Pool
zich door goed en nauwkeurig
rijden tot vlak achter Witte wist op
te werken. De rijders in de twee
de groep waren meer aan elkaar
gewaagd. Ed Witte en Gerrit van
Strien, met kort daarachter Jos
Smit en Edo Pool, maakten er een
spannende strijd van. Ondanks
pech in de tweede manche wist
Witte op de eerste plaats te eindi
gen. Van Strien pakte met een zeer
nette rijstijl de tweede plaats. Door
pech van Smit in de laatste ronde
eindigde Pool als derde.
De vijf coureurs in de brandstof
klasse streden op het scherp van
de snede. Adri van Rossum, die
tijdens de vorige wedstrijd met
pech te kampen had, was erop
gebrand zich te revancheren. Door
een prima afstelling van zijn auto
en een beheerste rijstijl zette hij
de anderen al snel op een aantal
ronden achterstand. Patrick Bak
ker wist zich ondanks een matige
start op te werken tot de tweede
plaats, Jan Jacob de Jong kon
maar amper volgen, maar door zijn
rijstijl enigszins aan te passen wist
hij als derde te eindigen.
DINSDAG 12 JUNI 2007
(TtXo Joop Rommets/Bo&dbar* fa
hier
van 4
gemaal
e maaiv ien gezonde vereniging, met
extern eel jeugd en de organisator van
ïuren er eel activiteiten.' Zo omschrijven
op s etrokkenen SVC, de vereniging
gebeu-j ie al driekwart eeuw lang een
ras elangrijke rol in de dorpsge-
eenschap van De Cocksdorp
peelt. Zaterdag vieren leden en
ud-leden het 75-jarig bestaan,
leden voor erelid Louis van Ton
elen en penningmeester Hans
/estdorp om samen met de
Courant terug te blik-
de cor-
en exter
aties vor
an vand;
oor extri
et oma
rder
g van
j YC was niei de eerste sportver-
•ngmg in De Cocksdorp Al vóór
i2 was er een voetbalclub met
naam Door Volharding Sterk,
de Gtë to speelde in het later aan de
zee prijs gegeven poldertje De Vol-
larding. Daarnaast was er een korf-
alclub, Samenspel en Oefening
str Wen tot Overwinning, actief op
000.-stuk land bij hoeve Veldzicht.
roonz to" Twee verenigingen was voor
i va-r teCocksdorp wel wat veel van het
afgr gxtis en men besloot een fusie
Daan
aan te gaan. In logement De Hoop
werd de zaak beklonken en besloot
men gezamenlijk onder de naam
SVC verder te gaan. Gerrit Bakker,
die de naam had verzonnen, kreeg
derboerderij van vakantiepark De
Krim is. Van de betrokkenen van
toen leeft niemand meer. Louis van
Tongelen heeft ais één van de wei
nigen nog enkele herinneringen aan
als dank een fles cognac', staat de eerste jaren. 'Ik ben 74, één jaar
te lezen in het boekje dat Biewkje
Monen-Waldus, Gerhard Smeenk
en Gerard Monen in 1992 bij het
60-jarig bestaan maakten.
Van een voetbalcompetitie was
destijds nog geen sprake. De eer
ste jaren werden uitsluitend vriend
schappelijke wedstrijden tegen
clubs van de andere dorpen op het
eiland gespeeld. Vóór 1940 was
er ook al een gymvereniging, op
touw gezet door meester Zonder
van. Niet helemaal duidelijk is ech
ter of deze onder, de vlag van SVC
actief was. Wél was er aanvanke
lijk een atletiekafdeling. De atleten
werden getraind door dokter Van
Dommelen. Daarnaast was er een
toneelgroep, die zelfs uitvoeringen
op Vlieland verzorgde.
De fusieclub voetbalde de eerste
jaren bij Veldzicht, waar nu de kin-
jonger dan de vereniging. Vanaf dat
ik een jaar of vijf was, ging ik wel
kijken. Piet Boon was toen keeper.
Hij hoefde nooit te springen. Hij
was zo lang dat hij amper door een
deur kon. Ik ben zelf als pupil lid
geworden. De meeste keren was ik
linkshalf. Ik was aardig snel. Ik heb
gevoetbald tot ze m'n knieën kapot
hadden geschopt. Ik was toen een
jaar of dertig, vijfendertig. Je ziet
het op televisie nu ook. De jongens
die hard kunnen lopen, zijn altijd
de dupe. En als je eenmaal geraakt
ben, komt de klad erin. Een paar
jaar lang gaat het nog, daarna is
het gebeurd.'
In de oorlog werd er in georgani
seerd verband nauwelijks gesport,
maar na 1945 bloeide de vereni
ging weer op.Hoogtepunten waren
de demonstraties 'ritmische oefe
ningen', met knotsen, hoepels en
linten en met muzikale begeleiding.
'Met het Fanfare en vlaggen voor
op, de vrouwen en meisjes in korte
witte rokjes en witte shirts, werd
een mars gehouden door het dorp
naar het sportveld, waar ze hun
kunnen vertoonden', staat in het
jubileumboekje te lezen. In 1947
werd niet alleen de afdeling voet
bal heropgericht, maar kwam ook
een handbalafdeling van de grond.
Het team bestond uitsluitend uit
dames, die in een eilandcompetitie
tegen zes andere Texelse clubs
uitkwamen. Opvallend was dat zij
in de rust en na afloop van de
voetbalwedstrijden speelden en
dat ze per fiets reisden, terwijl de
heren met de taxi werden gebracht.
'Hevig gemor en protest van de van
de handbalsters haalde nooit wat
uit; voetbal bleef de belangrijkste
afdeling van de sportvereniging!'
In 1950 was er groot feest en werd
op land bij Buitenzorg een nieuw
sportterrein in gebruik genomen
(het huidige, achter het Eierland-
sche Huis dateert van 1967). 'Het
nieuwe veld met een prachtige
houten kleedkamer was een enor
me verbetering en het feest werd
uitbundig gevierd.' Onderdeel van
de festiviteiten was het openlucht
spel Texels Trouw, geschreven en
geregisseerd door mevrouw Meind-
ertsma-Ybma, dat 1000 bezoekers
trok. Er waren diverse wedstrijden
en demonstraties en fanfarekorps
VIOS uit Oost zorgde voor muziek.
'Om de ingebruikneming extra luis
ter bij te zetten, waren de eerste
klassers Stormvogels, met in het
doel de legendarische keeper Piet
Kraak, en RCH uitgenodigd.
De wedstrijd werd door 2.200 man
bijgewoond.'
Er was niet alleen voorspoed. Van
Tongelen herinnert zich ook de
problemen toen er een tijd lang
geen trainer beschikbaar was. 'Op
een gegeven moment vond Cor de
Waard, die in het bestuur zat, dat ik
het maar moest doen. Probeer het
'ns, zei hij. Ik voetbalde toen zelf
nog. Nou, antwoordde ik, ik wil wel,
maar dan moeten die ouderen ook
luisteren. Als ze zeggen: vlieg naar
je ouwe moer, dan heeft het ook
geen zin. Ik heb het toen gedaan.
Ik trainde alle teams, totdat ze
iemand anders hadden.'
Van Tongelen had er goed de wind
onder. Toch verliep het niet van een
leien dakje. 'We hadden vaak te
weinig spelers. Je moest ze soms
uit de kerk halen om er nog elf op
de been te krijgen.' Dat probleem
is van alle tijden, weet Hans West
dorp, die zo'n zeventien jaar in
het bestuur zit en de functie van
penningmeester vervult. 'Als je de
notulen leest, zie je dat alles zich
herhaalt. Was er dertig jaar geleden
stront, dan gebeurde dat tien jaar
later weer. We hadden wel vaker
een tekort aan spelers. Nu hebben
we al jaren geen seniorenvoetbal
meer. Maar ik heb zelf nog in het
derde team gespeeld en we hebben
ook lange tijd een bloeiend recrea
tieteam gehad.' Overigens heeft de
goedlachse Van Tongelen wel een
oplossing voor het spelerstekort,
vertelt hij grijnzend. 'Je moet ze
een beetje drinkgeld geven. Zul je
zien hoe snel er weer animo is.'
Terugkijkend valt op hoeveel ere
leden SVC heeft voortgebracht.
Opsommend komen Van Tonge
len en Westdorp tot acht perso
nen. Buiten Van Tongelen zelf zijn
dat dokter Siebinga (die vele jaren
worden gezocht. Van Tongelen; 'Op
een gegeven moment zat ik niet
alleen in het bestuur, maar deed
ik bijna alles. Ik was vrijgezel en
hoefde dus met niemand rekening
te houden. Ik fietste wel voor drie
kwartjes contributiegeld naar de
Rugediek. Als ik pech had, waren
ze met thuis en moest ik nog een
keer terug. En de maand erop kon
je wéér, want je betaalde in die tijd
per maand.'
Bijster hoog is het niveau bij SVC
nooit geweest. De teams speel
den over het algemeen in de laag
ste regionen. Gevraagd naar de
meest opmerkelijke voetballers
in de Cocksdorper geschiedenis,
noemen de twee diverse namen.
Eén van de beste was volgens Van
Tongelen Wim van Heerwaarden,
van hoeve Padang. 'Hij was voor
hoedespeler en maakte behoorlijk
wat doelpunten.' Een ander was
Nico van Sijp van Egmond. 'Ik heb
vanaf het begin samen met hem
gevoetbald', vertelt Van Tongelen.
telijk gezond blijven. Ik ken mensen
van mijn leeftijd die niet veel meer
waard zijn.'
Anno 2007 is SVC een vereniging
om trots op te zijn, vindt Westdorp.
'We worden breedgedragen in het
dorp. Er zijn zo'n zeventig jeugd
leden. maar ook nog wel twintig
of vijfentwintig senioren bij gym.
Daarnaast is er gym en bewegen
op muziek. Veel leden doen meer
dere sporten. De toneelafdeling
heeft zich een paar jaar geleden
afgescheiden. Maar we regelen bij
voorbeeld wel de deelname van
Cocksdorpers aan de avondvier
daagse. Afgelopen week liepen we
met 47 kinderen uit het dorp mee.
En één keer per jaar is er een kam-
peerweekend Dan logeert de jeugd
in tenten op het veld en houden we
een spokentocht. Dat is prachtig.'
De festiviteiten voor het 75-jarig
jubileum zijn weinig spectacujair.
Toch verwacht Westdorp dat het
erg gezellig wordt. Van vrijdag op
zaterdag wordt op het veld gekam-
Jeugdteam van SVC in 1965. Met Hnksachteraan bestuurslid Cor de Waard en rechtsachter Gemt Bakker.
voorzitter was), Jan Boon (20 jaar 'Ik ook', haakt de veel jongere peerd, zaterdagavond is er een
penningmeester). Maarten Boon, Westdorp in. 'In het derde team. Of
Mieke van den Bent, Peter van der misschien was het wel bij de recre-
Gracht, Nel Boon en Adrie West- anten. Ik denk dat Nico nog tot zijn
dorp. Allemaal Cocksdorpers die 55ste of 60ste heeft gevoetbald.'
zich lange tijd voor de vereniging Van Tongelen: 'Als je niks man
hebben ingespannen. Toch moest keert, kun je verschrikkelijk lang uur welkom,
soms ook flink naar vrijwilligers blijven voetballen. En je moet gees-
barbecue, gevolgd door een feest
avond. Bij voldoende belangstelling
wordt ook gevoetbald door oud
leden van de damesafdeling. Alle
leden en oud-leden zijn vanaf 19.00
Joop Rommets
6 grote wensen vervuld door
SMS'je. Het overkwam Mar-
Marci (15) uit Den Burg. Hij
udt wel van een stunt en nadat
rnet succes had gereageerd
een oproep van het 3FM
|°programma Coen en Sander
mocht hij vrijdag abseilen
af de Euromast in Rotterdam
daarna een tandemsprong te
men,
DJ's Coen en Sander waren op zoek
naar een stuntman. Een SMS'je
sturen was genoeg. Marlon: 'Dat
past precies bij mij. Ik doe al een
paar jaar allerlei extreme stunts met
mijn vrienden. Een half uur na het
sms'je werd ik gebeld. Of ik bin
nen vijf minuten een huis-tuin-en-
keukenstunt kon bedenken. Geen
probleem. Weer een half uur later
moest ik live in de uitzending mijn
stunt uitvoeren. Ik had bedacht dat
ik een salto zou maken vanaf de
keukentafel (die ik naar de tuin had
versleept) over twee vrienden heen.
Dat beviel Sander en Coen wel
en toen won ik het abseilen van
de Euromast.' Dat gebeurde vorige
week dinsdag. Vrijdag werd Marlon
weer gebeld. 'Ik zat nog in de race
met twee andere kandidaten voor
de hoofdprijs: een Skydive expe
rience. Hiervoor moesten de kandi
daten raden hoe hoog de Euromast
was.' Met zijn antwoord van 200
meter zat hij er het dichtst bij de
werkelijke hoogte van 186 meter.
'Live in de uitzending hoorde ik dat
ik de volgende dag om 13.00 uur
werd verwacht bij de Euromast.
In Rotterdam werd een tweedaags
festival georganiseerd door Go Fast
Sports. Een organisatie die houdt
van extreme sporten. Er was ont
zettend veel te zien. Waterskiën
op blote voeten, een acrobatische
show, diverse coole stunts op moto
ren, parachutisten die base jumpten
van de Euromast, etc. Ik werd als
VIP helemaal verwend, mocht alles
gratis eten en drinken, overal gratis
in, ook in de speciale VIP-ruimtes
en iedereen was superaardig.' Als
eerste mocht hij abseilen vanaf de
Euromast. 'Dat was hartstikke leuk.
Daarna ging ik met de auto naar
het Rotterdam Airport voor de sky
dive, een tandemsprong. 'Dat is de
eenvoudigste manier om kennis te
maken met skydiven. De voorberei
ding duurt ongeveer vijftien minuten.
Daarna het vliegtuig in, waar ik werd
vastgekoppeld aan mijn instructeur
Bob. In het vliegtuig bleek dat er
nog twee Texelaars waren, Martin
(van de Brakel) en Hans (van Mar-
rewijk) die allebei springen op Texel.
Echt superleuk was dat Ik vond het
springen helemaal niet eng, alleen
maar leuk.' Na een fraaie zweef -
tocht boven Rotterdam landde Mar
lon midden in het centrum, op het
grasveld naast de Euromast. 'Een
supermooie ervaring. Nu moet ik
alleen wachten tot ik 16 ben. want
dan mag ik zelfstandig leren sprin
gen. Ik mocht zaterdag meteen naar
Paracentrum Texel om mijn film en
foto's op te halen Hans heeft heel
veel moeite gedaan om te filmen en
foto's te maken en dat is heel goed
gelukt.
arc' tonf over de rand van de Euromast voor het abseilen.
Voor de volgende stunt sprong hij r
vliegtuig.
i instructeur boven Rotterdam uit het Om daarna als de helft vt
IFoto's Hans van Mamswl/k)
i een tandem in vogelvlucht n
i Rotterdam te landen bij de