Texelse waaghals haalt stunts uit boven Rotterdam 'Als je de notulen leest, zie je dat alles zich VC van al 75 jaar vereniging heel De Cocksdorp herhaalt' Model Racing TEXELSE J CouRANT 5n he* t Fries gemiij. I lokte hj ninuteii scondet I urrentr igeklotr liven wa 'il hetcd ne midt ardoor 0 »»n poging de laatste boot te :135C:: Pi miste Jordy Vinke donder- .815.0Ï *9 de huldiging van de Tour de Dit kwam hem op een algenffPróiande van de organisatie te lanui? ön, aangezien de Texelaar de _iderre *de plaats had behaald in de 91 leningu toeter lange vierde etappe van jrsrapi» ae wielerwedstrijd. Ook maan de raad; '9. in de proloog, eindigde Vinke de derde plaats. De andere agen vielen de Texelse deelne- W buiten de prijzen. de Tour de Lasalle werd dit jaar vijf Texelaars deelgenomen, py Vinke, Ruben van Vliet, Ferry oer Vis, Thomas Boom en Jesse ton reden met wisseiena' succes i in een van de grootste ^evenementen in de Noordkop. <nt van donderdag voerde de ren ts naar Van Ewijcksluis en Wierin- n en vervolgens via de Kooybrug. 't Zand en Groote Keeten terug naar Den Helder. Van der Vis werd tot twee keer toe door een valpartij opgehou den. Vinke wist op tien kilometer voor ade finish in een groep van vier een voorsprong te nemen op het peloton. In de eindsprint kwam hij echter net te laat op gang, waardoor hij op de derde plaats eindigde. Na de rit misten de Texelaars de laat ste boot, waardoor slaapadressen aan de vaste wal moesten worden gezocht. Hoven, die al vroeg in de wedstrijd was gelost, wist de boot als enige wel te halen. De etappewedstrijd ging maandag van start met een proloog over 4,2 kilometer, die deels langs de buiten zijde van de zeedijk voerde. Met de stevige tot harde wind tegen, wist Vinke met een derde plaats (6.35 minuten) een gunstige uitgangspo sitie te veroveren. Aansluitend aan de proloog werd een etappe van 55 kilometer gereden. Een paar kilo meter voor de finish werd Van Vliet getroffen door een lekke voorband. Van der Vis liep door een valpartij in het peloton grote achterstand op. Dinsdag werd een etappe van 80 kilometer langs de kust verreden. De groep waarin Boom reed, liep in het begin van de wedstrijd veel achterstand op, maar werd door de voorrijdende motor de verkeerde kant opgestuurd. Door het volgen van een kortere route kon de groep weer aansluiten bij het peloton. Dit werd echter door de jury opgemerkt, waarna de eindtijd werd aangepast. Door de stevige wind werd het pelo ton uit elkaar gereden. Vinke reed bij de eerste vijftien renners. Van Vliet bevond zich in de derde waaier, die op het einde van de wedstrijd weer aansluiting vond bij het peloton. Van der Vis had plaatsgenomen in de vierde groep, die op enkele minuten van het peloton over de eindstreep reed. De voor het publiek aantrek kelijke omloop door de stad werd woensdag door een grote groep lexelse supporters bijgewoond. Al vroeg in de wedstrijd ontsnapte een kopgroep van tien man, waaronder de gele-truidrager. Vinke, die nog aanspraak maakte op de eindover winning, kon geen tegenaanval inzet ten omdat twee van zijn ploegmaten in de kopgroep aanwezig waren. Daardoor zakte hij naar de twaalfde plaats in het klassement. Alle Texelse renners, met uitzondering van Hoven, eindigden in het peloton. De Tour de Lasalle werd vrijdag afgesloten met een criterium door de binnenstad. De eerste vijftig van het algemeen klassement reden in de A-klasse, de overigen in de B- klasse. Hoven, Boom en Van der Vis werden ingedeeld in de B-klasse. Boom toonde zich een paar keer aan de kop van het peloton, maar wist geen noemenswaardig verschil te maken. Van der Vis spaarde zijn krachten en gokte op de eindsprint. Doordat hij iets te vroeg op gang kwam, eindigde hij als vierde. Boom en Hoven eindigden in het pelo ton. Tot slot reed, onder dreiging van enkele stevige onweersbuien, de A-klasse het afsluitend criterium. Omdat de tijdsverschillen in de kop van het klassement gering waren, moest de eindsprint de beslissing brengen. Vinkes ploegmaat Koenen stond op de tweede plaats en het was aan Vinke en zijn ploegmaten om het peloton bij elkaar te houden. Koenen viel met een vijfde plaats echter buiten de prijzen. Ook Van Vliet reed in de A-klasse. Hij eindigde in het peloton. Met elf coureurs in de electro- klasse was de vierde competitie wedstrijd van Model Racing Texel goed bezet. Net als in de voor gaande drie wedstrijden liet Mare Schuijl er geen twijfel over bestaan dat hij de grote favoriet was Al direct vanaf het startsignaal nam hij de leiding. Roy Barhorst en Raymond Witte streden op enige afstand om de tweede en derde plaats. Barhorst nam hierbij teveel risico en moest door schade aan zijn auto de strijd staken. De ande re manches kenden ongeveer het zelfde verloop, waarbij Yvar Pool zich door goed en nauwkeurig rijden tot vlak achter Witte wist op te werken. De rijders in de twee de groep waren meer aan elkaar gewaagd. Ed Witte en Gerrit van Strien, met kort daarachter Jos Smit en Edo Pool, maakten er een spannende strijd van. Ondanks pech in de tweede manche wist Witte op de eerste plaats te eindi gen. Van Strien pakte met een zeer nette rijstijl de tweede plaats. Door pech van Smit in de laatste ronde eindigde Pool als derde. De vijf coureurs in de brandstof klasse streden op het scherp van de snede. Adri van Rossum, die tijdens de vorige wedstrijd met pech te kampen had, was erop gebrand zich te revancheren. Door een prima afstelling van zijn auto en een beheerste rijstijl zette hij de anderen al snel op een aantal ronden achterstand. Patrick Bak ker wist zich ondanks een matige start op te werken tot de tweede plaats, Jan Jacob de Jong kon maar amper volgen, maar door zijn rijstijl enigszins aan te passen wist hij als derde te eindigen. DINSDAG 12 JUNI 2007 (TtXo Joop Rommets/Bo&dbar* fa hier van 4 gemaal e maaiv ien gezonde vereniging, met extern eel jeugd en de organisator van ïuren er eel activiteiten.' Zo omschrijven op s etrokkenen SVC, de vereniging gebeu-j ie al driekwart eeuw lang een ras elangrijke rol in de dorpsge- eenschap van De Cocksdorp peelt. Zaterdag vieren leden en ud-leden het 75-jarig bestaan, leden voor erelid Louis van Ton elen en penningmeester Hans /estdorp om samen met de Courant terug te blik- de cor- en exter aties vor an vand; oor extri et oma rder g van j YC was niei de eerste sportver- •ngmg in De Cocksdorp Al vóór i2 was er een voetbalclub met naam Door Volharding Sterk, de Gtë to speelde in het later aan de zee prijs gegeven poldertje De Vol- larding. Daarnaast was er een korf- alclub, Samenspel en Oefening str Wen tot Overwinning, actief op 000.-stuk land bij hoeve Veldzicht. roonz to" Twee verenigingen was voor i va-r teCocksdorp wel wat veel van het afgr gxtis en men besloot een fusie Daan aan te gaan. In logement De Hoop werd de zaak beklonken en besloot men gezamenlijk onder de naam SVC verder te gaan. Gerrit Bakker, die de naam had verzonnen, kreeg derboerderij van vakantiepark De Krim is. Van de betrokkenen van toen leeft niemand meer. Louis van Tongelen heeft ais één van de wei nigen nog enkele herinneringen aan als dank een fles cognac', staat de eerste jaren. 'Ik ben 74, één jaar te lezen in het boekje dat Biewkje Monen-Waldus, Gerhard Smeenk en Gerard Monen in 1992 bij het 60-jarig bestaan maakten. Van een voetbalcompetitie was destijds nog geen sprake. De eer ste jaren werden uitsluitend vriend schappelijke wedstrijden tegen clubs van de andere dorpen op het eiland gespeeld. Vóór 1940 was er ook al een gymvereniging, op touw gezet door meester Zonder van. Niet helemaal duidelijk is ech ter of deze onder, de vlag van SVC actief was. Wél was er aanvanke lijk een atletiekafdeling. De atleten werden getraind door dokter Van Dommelen. Daarnaast was er een toneelgroep, die zelfs uitvoeringen op Vlieland verzorgde. De fusieclub voetbalde de eerste jaren bij Veldzicht, waar nu de kin- jonger dan de vereniging. Vanaf dat ik een jaar of vijf was, ging ik wel kijken. Piet Boon was toen keeper. Hij hoefde nooit te springen. Hij was zo lang dat hij amper door een deur kon. Ik ben zelf als pupil lid geworden. De meeste keren was ik linkshalf. Ik was aardig snel. Ik heb gevoetbald tot ze m'n knieën kapot hadden geschopt. Ik was toen een jaar of dertig, vijfendertig. Je ziet het op televisie nu ook. De jongens die hard kunnen lopen, zijn altijd de dupe. En als je eenmaal geraakt ben, komt de klad erin. Een paar jaar lang gaat het nog, daarna is het gebeurd.' In de oorlog werd er in georgani seerd verband nauwelijks gesport, maar na 1945 bloeide de vereni ging weer op.Hoogtepunten waren de demonstraties 'ritmische oefe ningen', met knotsen, hoepels en linten en met muzikale begeleiding. 'Met het Fanfare en vlaggen voor op, de vrouwen en meisjes in korte witte rokjes en witte shirts, werd een mars gehouden door het dorp naar het sportveld, waar ze hun kunnen vertoonden', staat in het jubileumboekje te lezen. In 1947 werd niet alleen de afdeling voet bal heropgericht, maar kwam ook een handbalafdeling van de grond. Het team bestond uitsluitend uit dames, die in een eilandcompetitie tegen zes andere Texelse clubs uitkwamen. Opvallend was dat zij in de rust en na afloop van de voetbalwedstrijden speelden en dat ze per fiets reisden, terwijl de heren met de taxi werden gebracht. 'Hevig gemor en protest van de van de handbalsters haalde nooit wat uit; voetbal bleef de belangrijkste afdeling van de sportvereniging!' In 1950 was er groot feest en werd op land bij Buitenzorg een nieuw sportterrein in gebruik genomen (het huidige, achter het Eierland- sche Huis dateert van 1967). 'Het nieuwe veld met een prachtige houten kleedkamer was een enor me verbetering en het feest werd uitbundig gevierd.' Onderdeel van de festiviteiten was het openlucht spel Texels Trouw, geschreven en geregisseerd door mevrouw Meind- ertsma-Ybma, dat 1000 bezoekers trok. Er waren diverse wedstrijden en demonstraties en fanfarekorps VIOS uit Oost zorgde voor muziek. 'Om de ingebruikneming extra luis ter bij te zetten, waren de eerste klassers Stormvogels, met in het doel de legendarische keeper Piet Kraak, en RCH uitgenodigd. De wedstrijd werd door 2.200 man bijgewoond.' Er was niet alleen voorspoed. Van Tongelen herinnert zich ook de problemen toen er een tijd lang geen trainer beschikbaar was. 'Op een gegeven moment vond Cor de Waard, die in het bestuur zat, dat ik het maar moest doen. Probeer het 'ns, zei hij. Ik voetbalde toen zelf nog. Nou, antwoordde ik, ik wil wel, maar dan moeten die ouderen ook luisteren. Als ze zeggen: vlieg naar je ouwe moer, dan heeft het ook geen zin. Ik heb het toen gedaan. Ik trainde alle teams, totdat ze iemand anders hadden.' Van Tongelen had er goed de wind onder. Toch verliep het niet van een leien dakje. 'We hadden vaak te weinig spelers. Je moest ze soms uit de kerk halen om er nog elf op de been te krijgen.' Dat probleem is van alle tijden, weet Hans West dorp, die zo'n zeventien jaar in het bestuur zit en de functie van penningmeester vervult. 'Als je de notulen leest, zie je dat alles zich herhaalt. Was er dertig jaar geleden stront, dan gebeurde dat tien jaar later weer. We hadden wel vaker een tekort aan spelers. Nu hebben we al jaren geen seniorenvoetbal meer. Maar ik heb zelf nog in het derde team gespeeld en we hebben ook lange tijd een bloeiend recrea tieteam gehad.' Overigens heeft de goedlachse Van Tongelen wel een oplossing voor het spelerstekort, vertelt hij grijnzend. 'Je moet ze een beetje drinkgeld geven. Zul je zien hoe snel er weer animo is.' Terugkijkend valt op hoeveel ere leden SVC heeft voortgebracht. Opsommend komen Van Tonge len en Westdorp tot acht perso nen. Buiten Van Tongelen zelf zijn dat dokter Siebinga (die vele jaren worden gezocht. Van Tongelen; 'Op een gegeven moment zat ik niet alleen in het bestuur, maar deed ik bijna alles. Ik was vrijgezel en hoefde dus met niemand rekening te houden. Ik fietste wel voor drie kwartjes contributiegeld naar de Rugediek. Als ik pech had, waren ze met thuis en moest ik nog een keer terug. En de maand erop kon je wéér, want je betaalde in die tijd per maand.' Bijster hoog is het niveau bij SVC nooit geweest. De teams speel den over het algemeen in de laag ste regionen. Gevraagd naar de meest opmerkelijke voetballers in de Cocksdorper geschiedenis, noemen de twee diverse namen. Eén van de beste was volgens Van Tongelen Wim van Heerwaarden, van hoeve Padang. 'Hij was voor hoedespeler en maakte behoorlijk wat doelpunten.' Een ander was Nico van Sijp van Egmond. 'Ik heb vanaf het begin samen met hem gevoetbald', vertelt Van Tongelen. telijk gezond blijven. Ik ken mensen van mijn leeftijd die niet veel meer waard zijn.' Anno 2007 is SVC een vereniging om trots op te zijn, vindt Westdorp. 'We worden breedgedragen in het dorp. Er zijn zo'n zeventig jeugd leden. maar ook nog wel twintig of vijfentwintig senioren bij gym. Daarnaast is er gym en bewegen op muziek. Veel leden doen meer dere sporten. De toneelafdeling heeft zich een paar jaar geleden afgescheiden. Maar we regelen bij voorbeeld wel de deelname van Cocksdorpers aan de avondvier daagse. Afgelopen week liepen we met 47 kinderen uit het dorp mee. En één keer per jaar is er een kam- peerweekend Dan logeert de jeugd in tenten op het veld en houden we een spokentocht. Dat is prachtig.' De festiviteiten voor het 75-jarig jubileum zijn weinig spectacujair. Toch verwacht Westdorp dat het erg gezellig wordt. Van vrijdag op zaterdag wordt op het veld gekam- Jeugdteam van SVC in 1965. Met Hnksachteraan bestuurslid Cor de Waard en rechtsachter Gemt Bakker. voorzitter was), Jan Boon (20 jaar 'Ik ook', haakt de veel jongere peerd, zaterdagavond is er een penningmeester). Maarten Boon, Westdorp in. 'In het derde team. Of Mieke van den Bent, Peter van der misschien was het wel bij de recre- Gracht, Nel Boon en Adrie West- anten. Ik denk dat Nico nog tot zijn dorp. Allemaal Cocksdorpers die 55ste of 60ste heeft gevoetbald.' zich lange tijd voor de vereniging Van Tongelen: 'Als je niks man hebben ingespannen. Toch moest keert, kun je verschrikkelijk lang uur welkom, soms ook flink naar vrijwilligers blijven voetballen. En je moet gees- barbecue, gevolgd door een feest avond. Bij voldoende belangstelling wordt ook gevoetbald door oud leden van de damesafdeling. Alle leden en oud-leden zijn vanaf 19.00 Joop Rommets 6 grote wensen vervuld door SMS'je. Het overkwam Mar- Marci (15) uit Den Burg. Hij udt wel van een stunt en nadat rnet succes had gereageerd een oproep van het 3FM |°programma Coen en Sander mocht hij vrijdag abseilen af de Euromast in Rotterdam daarna een tandemsprong te men, DJ's Coen en Sander waren op zoek naar een stuntman. Een SMS'je sturen was genoeg. Marlon: 'Dat past precies bij mij. Ik doe al een paar jaar allerlei extreme stunts met mijn vrienden. Een half uur na het sms'je werd ik gebeld. Of ik bin nen vijf minuten een huis-tuin-en- keukenstunt kon bedenken. Geen probleem. Weer een half uur later moest ik live in de uitzending mijn stunt uitvoeren. Ik had bedacht dat ik een salto zou maken vanaf de keukentafel (die ik naar de tuin had versleept) over twee vrienden heen. Dat beviel Sander en Coen wel en toen won ik het abseilen van de Euromast.' Dat gebeurde vorige week dinsdag. Vrijdag werd Marlon weer gebeld. 'Ik zat nog in de race met twee andere kandidaten voor de hoofdprijs: een Skydive expe rience. Hiervoor moesten de kandi daten raden hoe hoog de Euromast was.' Met zijn antwoord van 200 meter zat hij er het dichtst bij de werkelijke hoogte van 186 meter. 'Live in de uitzending hoorde ik dat ik de volgende dag om 13.00 uur werd verwacht bij de Euromast. In Rotterdam werd een tweedaags festival georganiseerd door Go Fast Sports. Een organisatie die houdt van extreme sporten. Er was ont zettend veel te zien. Waterskiën op blote voeten, een acrobatische show, diverse coole stunts op moto ren, parachutisten die base jumpten van de Euromast, etc. Ik werd als VIP helemaal verwend, mocht alles gratis eten en drinken, overal gratis in, ook in de speciale VIP-ruimtes en iedereen was superaardig.' Als eerste mocht hij abseilen vanaf de Euromast. 'Dat was hartstikke leuk. Daarna ging ik met de auto naar het Rotterdam Airport voor de sky dive, een tandemsprong. 'Dat is de eenvoudigste manier om kennis te maken met skydiven. De voorberei ding duurt ongeveer vijftien minuten. Daarna het vliegtuig in, waar ik werd vastgekoppeld aan mijn instructeur Bob. In het vliegtuig bleek dat er nog twee Texelaars waren, Martin (van de Brakel) en Hans (van Mar- rewijk) die allebei springen op Texel. Echt superleuk was dat Ik vond het springen helemaal niet eng, alleen maar leuk.' Na een fraaie zweef - tocht boven Rotterdam landde Mar lon midden in het centrum, op het grasveld naast de Euromast. 'Een supermooie ervaring. Nu moet ik alleen wachten tot ik 16 ben. want dan mag ik zelfstandig leren sprin gen. Ik mocht zaterdag meteen naar Paracentrum Texel om mijn film en foto's op te halen Hans heeft heel veel moeite gedaan om te filmen en foto's te maken en dat is heel goed gelukt. arc' tonf over de rand van de Euromast voor het abseilen. Voor de volgende stunt sprong hij r vliegtuig. i instructeur boven Rotterdam uit het Om daarna als de helft vt IFoto's Hans van Mamswl/k) i een tandem in vogelvlucht n i Rotterdam te landen bij de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2007 | | pagina 7