'Volgend jaar Wampex als
minstens vier graden vriest'
TEXELSE J coURANT
DINSDAG 6 NOVEMBER 2007
Succes
jn Cal-
steeds
uit de film Herfsthitte.
rol.'
zeven uur was het zover en
de teams de opdrachten uit-
Her en der bogen groepen
de cryptische omschrijvin-
na een paar minuten zaten
al op de fiets. Met een
repel op een stukje topografi-
kaarten kwamen de groepen
familie Zoer op het Oude
Erwin Zoer: 'André van der
was hier een maand geleden
ontstond het plan hier iets te
Hij heeft nog nooit meege-
'Mijn zwager doet wel mee.
benieuwd hoe hij het ervan
Dirk Witte stond als post
'Ik heb twintig jaar meege-
dat kan niet meer in ver-
knieproblemen. Dan maar
Het wordt een lange sta,
de eerste twee blokken zijn
Het eerste team
Zoer verscheen was Van
Uit de vijver moest water
gehaald. Daarna moesten
het water in plastic
over het hoofd in de plastic
van een teamgenoot gieten.
niet goed. Die stok zit los', klonk het
vanaf de kant. De dames werkten
ondertussen hard door, maar had
den moeite de onderste stokken
eronder te zetten, zonder dat de
tent in elkaar stortte. Huisman gaf
een tip. 'Je moet eerst met z'n allen
de ene kant opzetten en daarna de
andere kant.' Het kwartet nam deze
tip ter harte en had de tent daar
na snel omhoog. Voor Huisman en
Eschweiler was het weer wachten
op de volgende groep. 'Het is wel
een leuke opdracht. Net alsof je op
de camping zit.'
Door een bierviltje van Bavaria
waarin de middelste a was veran-
gen door kwamen de Wampexers
bij het internetcafé in De Koog.
Daar moesten ze op een computer
een artikel voor de Texelse Cou
rant schrijven over een verzonnen
calamiteit. Texel kan haar borst nat
maken want afgelopen weekend is
Alterra door een brand van de kaart
geveegd, een F16 met grote snelheid
op het gemeentehuis neergestort,
het eiland getroffen door orkaan Wil
lie en als klap op de vuurpijl is er een
dels dat het om het buurthuis ging,
maar in verband met de afstand wil
den de Wampexers absolute zeker
heid hebben. Het internetcafé bood
uitkomst. Daar werd gegoogled naar
de betekenis van Bethel en zo kwa
men ze erachter dat de volgende
bestemming Zuid-Eierland was. Op
de fiets maar weer.
Een tinnetje room en een stukje
Turks fruit verwezen de ploegen naar
de oude ingang van de Turkse Tent,
nu Kustpark Texel. Een penetrante
zeeplucht kwam de deelnemers
tegemoet. Met een mes moesten ze
iets in de zeep kerven dat te maken
had met TESO. De groep Steegeluk
liep net naar binnen en ging gelijk
aan het werk. Mary Wetenkamp was
al snel klaar. 'Ik heb er niet te diep
over nagedacht en geprobeerd het
logo van TESO na te maken.' De
jury beloonde de creatie met zes
punten.
In buurthuis Bethel konden de teams
zich weer in het zweet werken want
er moest gejumped worden. Emiel
de Vreugt en Eldin Honingh deden
de pasjes voor. Daarna was het aan
tean felgend jaar is de Wampex op 1
>raclï 2 december, wanneer het min-
3e'°- ,ns vier graden vriest', vertelde
mas idré van der Vliet zaterdag na
bop van de Wampex. De 27ste
Itie kenmerkte zich, afgezien
13 m de motregen vrijdagnacht,
tor zacht weer. Desondanks
kaa' aren de opdrachten dermate
a^l0(¥ vaar dat iedereen moe, maar
Waan bij de prijsuitreiking zat.
3t ha
:'r°° heerste een half uur voor de
"le'öö ut een ontspannen stemming in
;om de kantine van W Texel '94.
■tassen met slaapspullen werden
de vrachtwagen geladen en de
wsting werd voor de laatste keer
lisclli (sntroleerd. Chrstine Veeger en
3n9 fda van Vliet testten hun tandem
Vise"'We zijn de zadelhoogte aan
2rkir31 instellen.' Ze hadden nog met
T1mu' -der meegedaan. 'Het gaat ons
I eve oral om de gezelligheid.' De kan-
inraflc e zelf was bomvol Wampexers
1 b» i stonden te popelen van start te
'strai an. Opvallend was dat de verjon-
te ig zich voortzette en dat veertig
jcent van de deelnemers van het
uwelijke geslacht was. Voor Ellis
k grcher was het de eerste keer. 'We
)°rte-i .jn gewoon even de eerste prijs
1 ,aw nen en doen dan volgend jaar
■tweer mee', vertelde ze lachend,
sterke punt van haar team,
)te vis, was dat iedereen elkaar
fcd aanvulde. 'Maria en ik zijn van
Ml (denken en de jongens van de
J V iet. Zij zitten voorop de tandem.'
de mannen zaten al aan het bier.
ehaas i is tegen de stress en om ons
:oon® jmte houden.' Jos van Schie van
sttoe Moshuis verkoos koffie boven
lonnejHij keek uit naar de wedstrijd,
■echa komt op plekken waar ik nog
we'c- o1 ben geweest. Ik weet niet
9en4 er ik me over een uur bevindt,
sscta -maakt het leuk.' Menno Goënga
n de race al twee keer. Zijn team
s herkenbaar aan de zwart/gele
venj istenues van Bouwcenter RAB.
S" snnis is erg belangrijk. Ik lees alle
iarms riten. Daarnaast fietsen we veel
n oe afstanden. Geluk speelt ook
Zonder communicatie gaat dat niet
en dat bleek ook toen een beker
werd leeggegoten terwijl er geen
beker was om het water op te van
gen. Gevolg was een natte broek
en dat na nog geen half uur Wam
pex. Toch raakte de emmer vol en
mocht het team snel door naar de
volgende opdracht.
Partytent
Een kilometer verder bij de mini-
camping van de familie Uitgeest
sorteerden Bert Huisman en Cock
Eschweiler stokken van een par
tytent die door de deelnemers in
elkaar moest worden gezet. 'Deze
tent is nog nooit gebruikt en we
waren dan ook nog niet helemaal
klaar toen de eerste twee groe
pen kwamen. Toch hadden ze de
tent binnen een kwartier staan. Nu
zijn we de stokken een beetje aan
het uitzoeken', aldus Eschweiler.
De caravan die ze hadden mee
gebracht was van alle gemakken
voorzien en bood beschutting tegen
de regen. Als vrijwilliger moest hij
thuis oppassen met wat hij zei, want
zijn zoon deed voor het eerst mee.
'Ik heb het antwoordenboekje ver
stopt want hij probeerde via mij aan
informatie te komen. Dat is uiteraard
niet gelukt, hij moet het zelf uitzoe
ken.' Een paginavolle beschrijving
van de vakantie op Texel van een
gezin, moest de teams naar de mini-
camping Uitgeest leiden. Na een
kwartier in de caravan te hebben
gebivakkeerd, verscheen de groep
Kuip. Voor Ingrid Uitgeest was
het een thuiswedstrijd. Ze had al
een vermoeden. 'Gisteravond belde
Cock. Hij moest mijn man hebben.
Dat vond ik vreemd want ik wist dat
hij van de Wampex was. Ook werd
er tussen de middag een karretje
gebracht.' Het opzetten van de tent
verliep moeizaam in "de regen. De
beste stuurlui staan aan wal, zo ook
bij de Wampex. Jongens die ston
den toe te kijken, zagen de vrouwen
worstelen met de stokken. 'Dat gaat
terroristische aanslag op de veer
boot Dokter Wagemaker gepleegd.
Ook de groep Maartenshuis had wat
in petto voor Texel: de Razende Bol
was door nog onbekende oorzaak
vast komen te zitten in het Mars
diep. Het eiland raakte hierdoor met
de vaste wal verbonden. Directeur
Rob Wortel van TESO meldde dat
het personeel van de veerdienst
inmiddels is ingelicht en dat ontsla
gen niet zijn uit te sluiten. Geluk bij
een ongeluk was volgens hem dat
wachttijden voortaan verleden tijd
zijn. Het team kreeg acht punten
van vrijwilliger Victor Zuidweg. 'De
artikelen moeten over een calamiteit
gaan en het moet eruit zien als een
echt krantenbericht. Ook moet het
origineel zijn en moeten de teamle
den inzet tonen.' Alle artikelen staan
inmiddels op de website van de
Wampex.
Salsa
In café Bilder gingen de heupen los.
Daar kregen alle groepen salsales
en moesten daarna laten zien wat
ze konden. De teams Beach Boys
en Four Brothers arriveerden tege
lijk en kregen gezamenlijk les van
Robert Blok en Hetty Westerbrink.
Acht manner? op een dansvloer,
dat geeft problemen. 'Pas op m'n
tenen!' Toch kregen een aantal de
smaak te pakken. 'We moeten ook
draaien mannen, denk aan de pun
ten! Draaien met die heupen!' Het
publiek raakte in extase. Na het
optreden werd er luid gejoeld en
geapplaudisseerd. De jury gaf vijf
punten aan de Four Brothers en
zeven aan de Beach Boys. Volgende
doel voor de Beach Boys was
buurthuis Bethel in Zuid-Eierland.
Een bijbeltekst moest ze op dat
spoor brengen, maar dat was nog
niet zo makkelijk. 'Er is hier dichtbij
een kerk. Laten we daar gewoon
heengaan.' Een ander teamlid pakte
het liever anders aan en ging naar
hotel Cooghen om een bijbel te
halen. Het vermoeden was er inmid-
de groep Jac P om te laten zien of
ze hadden opgelet. Belangrijk was
dat de groepen hun creativiteit lieten
zien door ook zelf pasjes te ver
zinnen. De mannen begonnen wat
voorzichtig, maar kwamen snel los.
In het buurthuis stonden inmiddels
zo'n vijftien personen aan te moe
digen. 'Kom op mannen!' Het team
zou uiteindelijk acht punten krijgen.
Voor hen zat het jumpen erop, maar
Emiel en Eldin moesten nog door
tot kwart voor vier. Emiel: 'Je bent
de hele tijd in beweging dus ik denk
dat het niet moeilijk is om wakker te
blijven.'
Pauze
gefietst. Het was wel een goede
manier om Texel te leren kennen.'
Klaas van der Duim en Adri Wes-
terlaken stonden te posten bij de
touwbrug. Ze staken de deelnemers
een hart onder de riem met opmer
kingen als 'Er zit stroom op hoor!'
En op de vraag of er al mensen van
de brug af waren gevallen 'Gemid
deld één op drie.' Het draaide vol
gens Westerlaken om teamwerk.
'Sommigen gaan als een gek over
de touwbrug en komen rennend
weer terug terwijl de laatste nog
over de brug moet. Beter is om het
touw strak te trekken zodat iedereen
er makkelijk overheen kan.'
Een foto van een oldtimer met daar
op Rentevreugd bracht de teams
naar de pauzelocatie: de schuur
van de dit jaar overleden Cor Dros
aan de Spinbaan. Daar moesten de
fietsen in de vrachtwagen worden
geladen, want in het vierde blok
werd alleen maar gelopen. Vermoeid
zaten enkele teams op de grond.
De Do-meiden hadden een slecht
derde blok. 'Na de eerste twee
blokken stonden we tweede, maar
in het derde blok zijn we een paar
keer verkeerd gefietst. We dachten
dat op de twee schilderijen die naar
het surfstrandje leidden, Rembrandt
en De Ruyter stonden. Toen zijn we
naar de trap bij de haven van Oude-
schild gefietst. Achteraf bleek dat
niet De Ruyter, maar Van Ruysdael
op het schilderij stond.' Dat pro
bleem hadden meer teams, zoals
De Wilde Buffels. Ook zij waren naar
de haven gefietst. De Wampex ver
liep goed voor hen, maar het beste
moest nog komen. 'In het vijfde
blok verslaan we iedereen.' De Four
Brothers stonden na de eerste drie
blokken op een vijfde plek. Klaas
Kikkert: 'We mogen niet klagen. De
eerste plek redden we nooit meer,
maar we gaan voor de top tien.' Ze
doen al jaren mee, maar tot nu toe
slechts één keer met alle broers,
'ledereen heeft het hartstikke druk.'
Volgens Klaas vullen ze elkaar goed
aan, maar botst het ook weieens.
'Twee van ons, waaronder ik, zijn
meer van het overleg. Terwijl de
anderen al op de fiets zitten als ze
de opdracht nog bijna niet gelezen
hebben. Daardoor hebben we al
voor niets dertig kilometer extra
gefietst.'
Loopmat
Het laatste blok speelde zich in
Den Burg af. Een foto van een
hol met Toch op Texel stuurde de
deelnemers naar het Vossenhol aan
de Waalderweg. Daar moesten de
Wampexers via een loopmat naar
de overkant van de sloot, waar ze
knoopjes aan een overhemd moes
ten naaien. Het eerste deel van de
opdracht ging bij het team Goënga
beter dan het tweede. Al dan niet
met een nat pak haalden ze in een
razend tempo de overkant, maar
het naaien was een ander verhaal.
Het team Mosk had daarentegen
meer moeite met de loopmat dan
met het handwerkklusje. Eerst wer
den alle rugtassen naar de overkant
gegooid, toen de schoenen. Vervol
gens werd bepaald met welke tac
tiek men het beste zo droog moge
lijk de overkant kon halen Gewoon
rennen of op handen en knieën over
de mat. De laatste bleek de beste
methode omdat de kans bij de eer
ste methode groter was om te vallen
en dan finaal doorweekt te raken.
Het publiek stond het vanaf de kant
gade te slaan en hoopte natuurlijk
dat er iemand in het water zou val
len. Toen dat met gebeurde: 'Dit is
eigenlijk een anti-climax.'
André van der Vliet had zijn strand
huisje beschikbaar gesteld. Die
moest volgens de eisen van de
strandnota worden geschilderd met
zelf meegebrachte verf. Het ultieme
Om kwart voor elf moesten alle
teams op één van de twee pau
zelocaties zijn. Alleen dan streken
ze tien punten extra op. Een foto
van 44 doedelzakspelers op een
dijk verwees naar de schuur van
Rikkenberg aan de Pijpersdijk 44
en een collage van B&W in Eier-
land bracht de groepen bij Bruin
en Weijers. Daar wachtte koffie met
koek. TESO 1 was op tijd binnen.
Wilfred Vendel: 'Onze route is tot nu
toe redelijk gunstig. Eén keer moes
ten we van De Koog naar Eierland
en weer terug.' Beterlaatdannooit
vond de opdracht bij paal 22, waar
met een lege kabelhaspel een par
cours moest worden afgelegd, het
zwaarste tot nu toe. De salsaop
dracht was erg leuk. 'We zaten er
zo lekker in. ik had nog wel een cha
cha cha willen dansen.' Hij vond dat
ze al veel hadden gefietst. 'Ik heb
al 39 kilometer op mijn teller staan.
Dat vind ik veel als je bedenkt dat
de hele Wampex zo'n 120 kilometer
is.' Na de pauze gingen de teams
de nacht in. Om kwart voor vier
moesten de teams binnen zijn op
camping Kogerstrand waarn in de
kantine werd gegeten en in tenten
werd overnacht.
Om zeven uur werden de teams
gewekt voor het ontbijt waarna de
race om half acht hervat werd. De
De deelnemers moesten via een loopmat de overkant van de sloot bereiken bij De Vossenhol.
teams hadden het brood net ach
ter de kiezen toen er in de haven
van Oudeschild met broodjes moest
worden gegooid. Twee teamleden
zaten in een rubberen roeiboot. Zij
kregen twintig broodjes die twee
andere teamleden die op een hoog
werker stonden, moesten vangen.
Voor ieder gevangen broodje kre
gen de teams een halve punt. Het
team Bremer lukte dat twaalf keer.
Volgens de post was veertien het
gemiddelde. Het record stond op
achttien broodjes. Cobie Bremer
vond de opdrachten tot nu toe erg
leuk. 'We waren net bij fruitbedrijf
De Veen waar we de film Herfsthitte
moesten opnemen. We hebben ont
zettend gelachen.' De cryptische
omschrijving voor de nieuwe loca
tie voor dit team bestond uit een
reeks cijfers. Sandra Bremer: 'We
denken dat het om voetbaluitslagen
van Oosterend gaat, maar weten
het niet zeker. Daarom bel ik mijn
moeder even. Zij kan in het Strender
Nieuws kijken.' Het bleek inderdaad
om de voetbaluitslagen te gaan.
Bremer wilde nog aan haar moeder
vertellen hoe de race tot dan toe
verliep, maar kreeg daar niet veel
tijd voor van haar teamgenoten.
'Kom, we moeten door.'
Vurige romances bij fruitbedrijf De
Veen. De deelnemers kregen een
filmcamera en moesten een zelfbe
dachte film opnemen met als titel
Herfsthitte. De menners zochten
een rustig plekje rond de boerderij
op want pottenkijkers konden ze
niet gebruiken. Het script was snel
bedacht. Manlief vertrekt naar het
werk. Zijn vrouw ligt in de tuin te
zonnebaden als de tuinman langs
komt om het gras te maaien. Door
de herfsthitte trekt hij zijn T-shirt uit.
Dat trekt de aandacht van de vrouw
en ze hebben seks op de tuintafel,
maar dan komt de man des huizes
terug omdat hij iets is vergeten.
Hij treft zijn vrouw met de tuinman
aan en besluit zelf ook maar mee
te doen. Eind goed al goed. De
acteurs beleefden er veel lol aan en
lagen meer dubbel van het lachen
dan dat ze toonden brandende ver
langens te hebben. Aan Aris van
Zeijlen de zware taak het filmpje te
beoordelen. 'Ze hebben een origi
nele locatie gevonden, maar het is
geen afgerond verhaal. Het stopt
bij die vrijpartij. Daarom krijgen ze
zeven punten.' Hij was tevreden
over het niveau van de films die hij
tot dan toe had gezien. 'De film van
de groep Bremer was tot nu toe
het beste. Die heb ik beloond met
een negen, ledereen doet vreselijk
zijn best. Het zijn ook verschillende
films. De één gaat over drugs, de
ander over seks, ook een enkele
over beestjes. Ik moet wel zeggen
dat er in de film van dit team erg
veel seks voorkomt.' Alle filmpjes
zijn op de website van de Wampex
te zien.
Goed nadenken
U komt er als u goed nadenkt. Maar
ja, het was inmiddels halverwege de
ochtend, iedereen had er hooguit
twee uur slaap op zitten, probeer
dan nog maar eens goed na te den
ken. De cryptische omschrijving die
de teams naar hoeve Welbedacht
moesten brengen, was voor velen
een echte hersenkraker. Zo waren
De menners al naar het doolhof bij
Oudeschild gefietst en de Beach
Boys naar De Oplossing aan de
Nesweg. Het team Groote vis had
het in één keer gevonden. Zij moes
ten een hoepel om doen waaraan
met een touw een kegel zat beves
tigd. Daarmee konden ze een bal
door poortjes slaan. Eric Bakker
en Theo Hin letten op of ze door
alle poortjes gingen. 'Echt iedere
man van rond de vijftig jaar maakt
het grapje laat mij maar. ik kan dat.'
Toch bleek het in de praktijk tegen
te vallen en dat ondervond ook
Groote vis. 'Wat een flauwekul zeg',
klonk toen de bal weer een paar
meter verder van het poortje kwam
te liggen. Hin en Bakker hielpen
ook niet echt. 'Dat poortje heb je al
gehad'.' 's Nachts postte het duo bij
het Oorlogsschip in De Nederlan
den. Daar moest met een dienblad
met een kom warme snert een par
cours worden afgelegd, onder meer
door een sloot. Hin: 'De meiden
van Zootje ongeregeld hadden geen
bikini bij zich en gingen gewoon in
de blote kont. Ik wilde ze helpen
door een beetje licht bij te schijnen.
Zegt er opeens één niet te veel licht,
want ik heb me niet geschoren.
Nou, die opmerking hoort abso
luut thuis in de top 5 van leukste
opmerkingen van de Wampex.' Het
viel Hin op dat veel groepen gelijk
wisten waar ze heen moesten bij
het zien van de omschrijving. 'Dat
hebben ze dan van andere groepen
gehoord. Ik snap niet dat er groepen
zijn die dat verklappen. Je snijdt
jezelf in de vingers.' Groote vis boog
zich ondertussen over de afscheids
speech van ex-deelnemer Dirk Eel-
man. Vanaf zijn huis moesten de
groepen een route dwars door De
Waal afleggen waarin zij cryptisch
afgebeelde klokken en bellen moes
ten herkennen. Het team had echter
nog niet eerder meegedaan aan de
Wampex en zag gelijk in dat ze dit
niet wisten. Onmiddellijk werd er
actie ondernomen en bij de hoeve
Welbedacht aangebeld om te vra
gen of ze iemand mochten bellen.
Bakker: 'Dat doen ze heel goed.
Vroeger schuwde men niet ergens
aan te bellen om te vragen of er
getelefoneerd mocht worden, maar
ik merk dat deelnemers daar steeds
meer problemen mee hebben. Dom,
want het kost tijd.' Het telefoontje
leverde Groote vis in ieder geval de
juiste locatie op.
Bewondering
Veel bewondering oogstte de con
structie die de scouting 's nachts
bij minicamping De vnje vogel had
gebouwd. Deelnemers moesten
schuin omhoog over een brug van
houten palen lopen, die halverwege
kantelde zodat de overkant van de
sloot werd bereikt. Het zag er enger
uit dan het was, maar enkele deel
nemers durfden het toch niet aan
waardoor ze drie punten aftrek kre
gen. Tryntsje Postma stond bij de
touwbrug te kijken. 'Toen ik twintig
jaar geleden op Texel kwam wonen,
werk ik door collega's gevraagd
aan de Wampex mee te doen. Ik
had geen kennis en heb daarom
ter compensatie zo hard mogelijk
strandgevoel moest uitgebeeld wor
den. Het team Hogerheijde schil
derde de vuurtoren, een fles rosé,
een zeehond en een zeilboot. San
dra Rouwenhorst gaf negen punten.
'Ze hebben het hele vlak gebruikt
en alle kleuren gebruikt.' Ze deed
samen met haar partner Cees Daal
der jarenlang mee, maar had dit jaar
geen tijd. 'Het begint wel te kriebe
len als ik iedereen zo zie. Volgend
jaar doe ik zeker weer mee.' De ver
moeidheid sloeg bij de deelnemers
ondertussen om in meligheid. Een
team dat net klaar was: 'Hee man,
wat sta jij daar nou te gapen? Naar
de zonsondergang? En een team
dat nog moest beginnen: 'Cees, als
jij nou in je zwembroek gaat staan,
teken ik je na.' Dat de vermoeidheid
echt zijn tol begon te eisen, bleek
bij één van de simpelste opdrachten
van de hele Wampex: met touw
tjes en blikken een telefoonlijn aan
leggen tussen twee woontorens
van Jan Dirksoord. Blikjes werden
omhoog gegooid, maar kwamen
met aan. deelnemers liepen naar de
verkeerde toren, het touwtje werd
te kort afgeknipt. Bert Huisman en
Cock Eschweiler hadden de nacht
doorstaan en vermaakten zich kos
telijk als post bij dit onderdeel. 'Als
deze opdracht aan het begin van de
Wampex was geweest, had ieder
een hem zonder moeite binnen vijf
minuten volbracht. Nu doen ze er
soms wel twintig minuten over', ver
telde Eschweiler. Medelijden kenden
ze echter niet. Ze zeiden tegen ieder
team dat de blikjes mee moesten
worden genomen. 'Dat hoeft niet,
maar dan zijn wij ze tenminste kwijt',
vertelt Eschweiler lachend. Bewoon
ster Nel Huisman kwam even pols
hoogte nemen. Je maakt het ook
met iedere dag mee dat mensen
door blikjes naar elkaar lopen te
schreeuwen voor je woning. 'Het
leek net of er een stel halve zatten
beneden stond.'
Prijsuitreiking
Om vier uur sioot het laatste blok
en ging iedereen moe maar vol
daan naar manege Akenburg voor
de prijsuitreiking. Gemengd dub
bel kwam als tweede binnen. Het
samenvoegen van de eerste twee
blokken was volgens Didy Boer-
horst een succes. 'Je fietst nu met
zo achter elkaar aan. Mensen met
een bril hadden het deze Wampex
zwaar door de regen. 'Je bril beslaat
en je ziet niets meer. Zo ben ik met
mijn fiets in het prikkeldraad geval
len. Ik zag de bocht niet.' Pech
was er ook voor Zootje ongeregeld.
Susan Schiphorst: 'In het eerste
blok viel onze fiets uit elkaar. Die
hebben we bij iemand gestald en
snel een nieuwe geregeld, maar
daardoor verloren we tijd en konden
we niet alle opdrachten doen.'
Een uur later waren alle scores bin
nen en werd de einduitslag bepaald.
TESO 1 won met 613 punten, twee
de werd Beterlaatdannooit (601
punten) en derde Goënga (600 pun
ten). Rieuwert Pol van TESO 7 sprak
het publiek toe. 'De afgelopen tien
jaar had ik een briefje in mijn bin
nenzak, maar dit jaar niet dus ik
doe het maar uit mijn hoofd. Ik ben
erg blij en trots dat we hier staan.
Het was een enerverende Wampex
die moeilijker was dan doet ver
moeden. Desondanks hebben we
geen noodenvelop hoeven open te
maken.' Het verschil werd volgens
hem in het derde blok gemaakt. 'Na
de eerste twee blokken zat het nog
dicht bij elkaar. Het derde blok ging
bij ons erg goed en daar liepen we
uit.' Als winnaar ben je het in 2008
min of meer verplicht je titel te ver
dedigen en dat zijn de mannen dan
ook van plan. 'Jongens, tot volgend
jaar.'
Stiana Stibon
