'Traan wegpinken bij start'
Overleden in 2007
Herintreden was einde zware periode'
Plannen voor herstel
monument Wolkers
'Mini-blis voor herhaling vatbaar'
Volmolen voelt als stukje Den Burg
TEXELSE CouraNT
K
--
Probleem scootmobiel niet serieus genomen
Nog nooit bracht de dood van
een Texelaar zo veel publiciteit
teweeg als het overlijden van Jan
Wolkers op 19 oktober. Het eiland
werd overspoeld door de media.
Een paar maanden later is de rust
wedergekeerd, maar helemaal roer
loos is het nog niet. In stilte worden
plannen gesmeed het monument
Tot hiertoe en niet verder op de
dijk van de Prins Hendrikpolder te
herstellen. Iets waar Bart Robbers,
ifoorzitter van de Texelse Vereniging
van Logiesverstrekkers (TVL), een
week na het overlijden van Wolkers
een hartstochtelijk pleidooi voor
hield tijdens de ledenvergadering.
Robbers schreef in november een
brief naar Karina, de vrouw van Wol-
dijk
VRIJDAG 28 DECEMBER 2007
kers. 'We willen niets buiten haar
om doen. Van boekhandelaar Theo
Timmer heb ik begrepen dat dit een
gevoelig punt is omdat het monu
ment in 2002 voor de tweede keer
is vermeld en de dader nog altijd
niet is opgepakt. Jan wilde het zelf
niet herstellen omdat hij bang was
dat het opnieuw kapot zou worden
gemaakt. Daarom wil ik graag weten
hoe Karina erover denkt.'
Hij schreef haar dat ze rustig de tijd
moet nemen om erover na te den
ken en dat hij in het voorjaar contact
met haar opneemt. 'We willen niets
overhaasten.' De financiering van
het monument moet uit de Texelse
gemeenschap komen. 'We willen
geen rare acties. We hopen op een
paar grote sponsors.'
C.-:* - - - i
de plaats
Zaterdag 26 mei werd op het land van Flip Breman de miniblis van De Waal gehouden. Het vreugdevuur kwam
wegens brandgevaar afgelastte echte meierblis.
Onrustig werd hij er niet van op Gemeentewerken zette de blis af hadden gevraagd of er toch nog
Boeren werden in augustus en september geteisterd door brandstichting in hooi- en
stroklampen, waardoor zij duizenden euro's schade opliepen.
Onrustig werd hij er niet van op
30 april toen zijn boerderij pal
in de wind van de meierblis van
De Waal bleek te liggen. 'We zijn
de leeftijd voorbij om daarover
met emoties rond te lopen', zegt
Flip Breman, terugblikkend op de
afgelasting van het vreugdevuur.
Door de stevige noordoostenwind
moest Texels kleinste dorp het op
Koninginnedag zonder meierblis
stellen. Burgemeester Joke Geldorp
gelastte het af, omdat de veilig
heid van Bremans boerderij aan
de Spangerweg in het geding was.
De brandweer had overdag het rie
ten dak nog natgespoten, maar het
bleef toch onverantwoord de meier
blis aan te steken.
Gemeentewerken
met lint en leden van de dorpscom
missie hielden 's avonds de wacht.
Breman: 'Je moest toch voorkomen
dat iemand hem toch zou aanste
ken. Maar de mensen waren mee
gaand, er heeft ook niemand moei
lijk gedaan over de afgelasting.'
Met Werner Dros, die de stapel 's
nachts weghaalde, had hij het er
later nog over. Als ze twee shovels
hadden gehad en de stapel vijftig
meter hadden verlegd, had het mis
schien door kunnen gaan. 'Maar dat
is allemaal achteraf, daar heb je niet
zoveel meer aan.'
De afgelasting kreeg een opmerke
lijk staartje, nadat Merel Tjepkema
en Yvette van der Haas Geldorp
gevraagd of er toch nog
een blis kon worden gehouden. Dat
kon niet zomaar, omdat justitie in
Alkmaar alleen vrijstelling voor 30
april had verleend.
De burgemeester nam contact op
met Pieter Groenhuis, milieuofficier
van justitie, die vervolgens voor de
vroege ochtend van 26 mei (Luilak)
met zijn hand over het hart streek.
Op hetzelfde stuk land van Breman
mocht een mini-blis van maximaal
10 kuub komen. 'Dat was een heel
mooie mini-blis', zegt Breman. 'Het
voordeel was dat de kinderen er
meer tot hun recht kwamen. Je kon
ook kon zien waar ze waren, omdat
je de dag tegemoet ging. Het was
voor herhaling vatbaar.'
Kees Alkema (76 jaar), 6 januari.
Architect Alkema drukte met een
keur aan gebouwen zijn stempel op
Texel. Hij ontwierp onder meer het
TESO-gebouw op 't Horntje. Begin
jaren tachtig was hij betrokken bij
de oprichting van het Tesselhuus.
Joop Koning (59 jaar), 10 januari.
Koning was jarenlang actief bij SVO
in Oosterend (waarvan hij erelid
werd) en SV Texel (later Texel'94) in
Den Burg. Hij zette zich ook in voor
Tevoko en speelde jarenlang een rol
bij het Buitentoernooi van de vol
leybalvereniging.
Jan Visser (62), 13 maart. Visser
was sinds 1968 architect op Texel en
ontwierp diverse gebouwen als Jan
Dirksoord in Den Burg, de Nieuwe
Toekomst in De Koog en de nieuwe
Potvis op 't Horntje. Hij was fervent
voorstander van het verbeteren van
het centrum van Den Burg.
Henny Kok (72), 6 mei. Een begena
digd muzikant, kenner van genees
krachtige kruiden en auteur van een
boek over klaverjassen. Kok was
een veelzijdig en vooral bijzonder
mens. Volgens sommigen had hij
'wereldberoemd' kunnen worden in
de muziek als hij zich commerciëler
en harder zou hebben opgesteld.
Piet Verberne (81), 19 juni. Ver-
berne stond zo'n dertig jaar lang
zowel in binnen- als buitenland aan
de top van de schapenfokkerij. Hij
zorgde daarmee aan de overkant
jarenlang voor promotie van het
Texels schaap en het eiland.
Piet van Heerwaarden (88), 23
juni. Van Heerwaarden was van
1946 tot 1949 gemeenteraadslid
voor de CPN. Hij was de drijvende
kracht achter de totstandkoming
van de Verenigde Schilders, waarbij
Texelse schilders zich in een coöpe
ratie verenigden en streed zijn leven
lang tegen onrechtvaardigheid.
Jaap Boon (82), 13 juli. De als
Krokel bekend staande Boon was
de prominentste bewoner van Het
Noorden. Hij werd bekend van een
veelvuldig gepubliceerde foto waar
op te zien is hoe koningin Juliana
haar medeleven toont na de waters
noodramp van 1953. Aangenomen
werd dat de foto in Zeeland werd
gemaakt, maar het was op Texel.
Henk van Heerwaarden (78),
27 juli. Van Heerwaarden bracht,
samen met zijn broer Peter, liefst
43 jaar de Texelse Courant rond in
Den Burg.
Ton Schipper (72), 29 augustus.
Schipper was van 1986 tot 1993
burgemeester van Texel. Hij was
sterk maatschappelijk betrokke
nen en maakte zich hard voor de
leefbaarheid op het eiland. Hoewel
voorstander van het instandhouden
van een eigen Texelse cultuur, was
hij ook voorstander van samenwer
king met andere gemeenten.
Toon van Haastrecht (82), 1 okto
ber. Van Haastrecht was jarenlang
hét gezicht van kleindiersportverem-
ging Kotex. Sinds 1983 beheerde hij
de kinderboerderij bij de Kotex aan
de Abbewaal in Den Burg.
Jan Wolkers (81), 19 oktober. De
schrijver, beeldend kunstenaar en
ereburger gold aan de overkant als
'de ambassadeur van Texel. Wol
kers woonde sinds 1981 op Texel.
Vanaf 1969 had hij al een vaste
verblijfplaats in een vakantiehuisje
van mevrouw Boon-Verberg in De
Cocksdorp, waar hij toen al diverse
boeken voltooide, omdat het 'zo
lekker rustig was op Texel'.
Door van Sambeek-Schrama (87),
8 november. 'Tante Doortje' was
één van de drijvende krachten ach
ter de folkloremarkt. Begin jaren
zestig stond ze aan de wieg van het
toeristische evenement in Den Burg.
In 2003 werd ze voor haar inzet voor
de folklore door de Ezelvereniging
als Ezelin van het jaar onderschei
den.
Joop van der Meer (73), 2 decem
ber. Van der Meer was van 1982 tot
1986 raadslid voor de WD. Hij was
één van de oprichters van de Jonge
Ondernemers en in het dagelijks
leven runde Van der Meer twee
grote supermarkten in De Koog en
Schoorl.
Kippenvel. Dat had organisator Erik
van der Velden toen hij 30 septem
ber vlak na de start van de halve
marathon voor de renners uitreed
om het parcours te inspecteren. 'Ik
bad het wel even moeilijk en moest
sen traantje wegpinken.'
ten der Velden kwam op het idee
om op Texel een halve marathon te
organiseren doordat er naast de twee
jaarlijkse Zestig van Texel geen ander
groot hardloopevenement op Texel
werd gehouden. Hij deed zelf als fana
tiek hardloper mee aan de Berenloop
op Terschelling en aan de halve mara
thon van Vlieland. 'Het viel me op dat
het lopen op deze Waddeneilanden
steeds populairder werd, De tiende
editie van de Berenloop zat na twee
uur vol. Toen dacht ik dat moet ook
op Texel mogelijk zijn.' Hij verzamelde
een groep mensen om zich heen en
in juni 2006 werd een eerste verga
dering gepland. Samen met Dick van
der Weide was Van der Velden ver
antwoordelijk voor het parcours. 'We
hebben veel rondjes gefietst om de
route te bepalen. Sommige dingen
stonden van te voren vast. We wilden
starten op de veerboot, finishen op
de Groeneplaats en alle Texelse ele
menten moesten terugkomen in de
race. We kregen na afloop veel com
plimenten. De renners vonden het een
afwisselend parcours.'
Gedurende de halve marathon zat
Van der Velden in de auto om de
route te inspecteren. 'Ik moest con
troleren of alle borden en dranghek
ken goed stonden. De eerste loper
mocht natuurlijk met verkeerd lopen.'
Ondanks dat hij zelf niet meedeed,
genoot hij onderweg. 'Deelnemers die
schreeuwend en vol adrenaline van
de boot kwamen, werden onthaald
door een grote menigte. In Den Hoorn
splitsten de 10 en 21 kilometer en
daar was het erg gezellig.' Bij Hotel
Bos en Duin en De Worsteltent was
het zo druk dat het verkeer vast
liep. 'Automobilisten die tegen wer
den gehouden, hadden gelukkig geen
moeite om te wachten.' De eigenaar
van De Worsteltent had tafels en stoe
len langs de Smitsweg gezet en er
was muziek. 'Met slingers erbij zag dit
er erg vrolijk uit.' Ook op de Groene
plaats was Van der Velden onder de
indruk van de vele toeschouwers.
'Doordat er ruim 120 Texelaars mee
liepen, kwamen er leuke reacties van
uit het publiek. Er waren Texelaars bij
die al jaren niet meer hadden gelopen,
maar met behulp van het trainings
schema van German Da Silva aan de
start verschenen en de race uitliepen.'
Tijd om na te genieten, had Van der
Velden niet. 'Ik heb met Klaas van der
Duim het hele parcours nagereden
om hekken en borden te verwijde
ren. We wilden het netjes achterlaten.
Gelukkig hadden alle vnjwilligers hun
plek goed opgeruimd.' Toen hij tegen
acht uur thuiskwam, zette hij de com
puter aan. 'Op de website van Texel-
plaza was al een filmpje te zien. Toen
kon ik pas echt genieten.' Zo'n eerste
jaar is vooral aftasten. Ondanks een
goede voorbereiding had de organi
satie sommige zaken niet voorzien.
Zo worden volgend jaar de wegen
eerder afgesloten. 'Vooral in het bos
en op het strand stonden al vroeg
toeschouwers. Daar hadden we niet
op gerekend.' Ook wil Van der Velden
volgend jaar meer Texelaars bij het
evenement betrekken. 'Op Terschel
ling is het echt een evenement van
de eilandbewoners. Alles staat in het
teken van de Berenloop. In zo'n eer
ste jaar wil je ervan verzekerd zijn dat
alles goed loopt en doe je het liefste
alles zelf. Maar we zijn er wel achter
gekomen dat we vooral in het laat
ste weekend meer hulp nodig heb
ben. Achteraf hoorden we van veel
Texelaars dat ze best wilden helpen.'
Desalniettemin kijkt Van der Velden
met een tevreden gevoel terug op de
eerste editie van de Texel halve mara
thon. Volgend jaar zal het evenement
op 28 september worden gehouden.
'We gaan de deelnemerslimiet ver
hogen. Dit jaar konden 1350 lopers
zich inschrijven, waarvan uiteindelijk
1200 aan de start verschenen. Vol
gend jaar gaat de limiet omhoog naar
1700 atleten en ven/vachten we zo'n
1600 daadwerkelijk op Texel. Dat is
ook echt het maximum. Het moet niet
zo massaal als de Dam tot Damloop
worden.' Hij zit alweer vol met plan
nen. 'Ik wil graag op de Groeneplaats
een groot scherm waarop de Kids
Run en de halve marathon te vol
gens zijn en waarop sponsors kunnen
adverteren. Ook willen we gaan kijken
of er een brug over de Pontweg kan
komen zodat we deze weg niet meer
af te hoeven sluiten voor verkeer. Mis
schien dat de Joost Dourleinkazeme
ons daarbij kan helpen, maar dat
moet ik nog overleggen.' Van der Vel
den ziet mogelijkheden om samen te
werken met andere Waddeneilanden.
'Vier eilanden hebben nu hun eigen
halve marathon. Het zou prachtig zijn
wanneer de deelnemers in een tijds
bestek van vier maanden alle halve
marathons kunnen lopen Dat zouden
we gezamenlijk kunnen en moeten
promoten. We hebben in ieder geval
met de organisatie van Terschelling
afgesproken dat zij in 2008 bij ons
komen kijken.'
Midden op een kruising stil val
len of op onverwachte momenten
juist voluit vooruit of achteruit
schieten. Karoline Bol uit Den
Burg maakte het meerdere keren
mee met haar scootmobiel. Haar
klachten over het onwillige voer
tuig werden echter pas serieus
genomen, nadat problemen met
haar type scootmobiel (Trophy
6) landelijk in het nieuws waren
geweest.
Bol zocht in juni publiciteit om de
wijze waarop zij was behandeld
aan de orde te stellen. Nadat ze
in oktober 2004 wegens een licha
melijke aandoening haar Trophy 6
had gekregen, had ze doorlopend
problemen met het voertuig. Het
leidde tot een serie telefoontjes met
de Thuiszorg in Den Helder, diver
se bezoeken van monteurs, maar
geen oplossingen. Verzoeken om
een ander exemplaar hadden geen
zin. Ondertussen merkte Bol dat ze
haar in Den Helder als een zeurpiet
beschouwden.
De maat was vol toen het scootmo
biel in december 2006 bij het post
kantoor plotseling met een bloed
gang achteruit was gereden, terwijl
Bol de sleutel in haar handen had.
Ze besloot nooit meer-in Tiet voerr
tuig te stappen. Na een hoop vijven
en zessen met de Helderse Thuis
zorg en de gemeente (verantwoor
delijk voor de Wet Maatschappelijke
Ondersteuning waar scootmobielen
onder vallen) kreeg ze in febru
ari 2007 een ander exemplaar. Het
schoot daarna verkeerd bij Bol toen
ze de gewraakte Trophy 6 toch weer
bij het Zorgcentrum zag staan. Wet
houder Marian Merkelbach (welzijn)
verklaarde in juni desgevraagd dat
het voertuig als showmodel stond
opgesteld.
Volgens Bol is hij nog wel in gebruik.
'Het is jammer dat die uitspraak
is gedaan, maar op een gegeven
moment laat je het maar gaan. Je
bereikt er niets mee.'
Met de Trophy 6 waar ze nu mee
rijdt, zijn problemen uitgebleven.
'En ik hoop dat dat ook nooit meer
gebeurt. Een scootmobiel vervangt
je benen, dus je moet er wel op kun
nen vertrouwen dat alles goed gaat.
Wat destijds bij het postkantoor
gebeurde was echt eng.' Volgens
Bol heeft het geholpen de zaak via
de publiciteit hard te spelen. Ze blijft
het echter jammer vinden dat haar
problemen in de twee jaar daarvoor
niet serieus werden genomen. 'Het
is jammer dat het zo moest lopen
en er wel heel veel kan als er publi
citeit is geweest. Maar ja, zaken zijn
soms zo krom dat je gewoon ziet
dat het niet klopt.'
Dat geluk en verdriet soms dicht
bij elkaar liggen, ondervond wet
houder Peter Bakker het afgelopen
jaar. In september zat hij 25 jaar in
de gemeentelijke politiek. Ironisch
genoeg vierde hij dat niet op het
gemeentehuis, maar thuis. Daar
revalideerde hij na een hersenin
farct.
4 april 2007 is een datum die Bakker
de rest van zijn leven zal achtervolgen.
Het is de dag dat hij een herseninfarct
kreeg. 'Ik reed in de auto en voelde
me niet lekker. Ik dacht aan griep
want dat ging op dat moment rond
en ook in mijn gezin waren zieken.'
Eenmaal in bed ging het niet goed.
'Mijn vrouw kwam kijken en zag dat
mijn mondhoek scheef hing. Ook
kon ik niet meer staan en praten.' De
dokter besloot er onmiddellijk een
ambulance bij te roepen. 'Ik was bij
bewustzijn en weet nog precies hoe
alles ging.'
In het ziekenhuis werd geconstateerd
dat Bakker volledig halfzijdig verlamd
was. De eerste penode zat hij in een
rolstoel en na twee weken ziekenhuis
werd hij overgeplaatst naar Heliomare
in Wijk aan Zee waar hij drie en een
halve maand revalideerde. 'Dat was
een moeilijke periode. Je bent continu
met jezelf bezig. Gelukkig was ik van
acht uur tot vijf uur in therapie. Dat
bood afleiding. En het was prettig dat
ik in het weekend naar huis mocht.'
Bang dat hij niet meer zou terugkeren
als wethouder is hij nooit geweest.
'Met mijn verstand was niets mis. Ik
kon lezen, me concentreren, dingen
onthouden. Typische vaardigheden
voor een wethouder.'
Op 6 november keerde hij terug in
de Texelse politiek. Dat is snel na
een beroerte. 'Er waren patiënten
in Heliomare die hetzelfde hadden
als ik, maar zes tot negen maanden
aan het revalideren waren. Ik heb
constant mijn doel voor ogen gehad,
weer aan het werk, en ik denk dat ik
daardoor zo snel kon terugkeren.' Zijn
herintreden was voor hem een bijzon
der moment. 'Je sluit toch een zware
periode af, Het doel was bereikt.'
Rikus Kieft had tijdelijk de functie
van Bakker overgenomen. De twee
hadden veel contact. 'Ik heb mezelf
twee maanden de tijd gegeven om
weer van alles op de hoogte te raken.
In 2008 wil ik weer fris van start
Helemaal hersteld is hij nog niet. Hij
kan zijn evenwicht nog niet bewaren
en zijn rechterhand niet gebruiken. 'Ik
heb met links moeten leren schrijven.'
Hij krijgt iedere dag een uur fysiothe
rapie. 'Mijn levenspatroon is veran
derd. Ik sport iedere dag bij de fysio
therapeut. Ook heb ik mijn functie
bij de provincie, waar ik twee dagen
per week werkte, nog niet opgepakt.
Eerst het wethouderschap.' Hij moet
iedere dag een uur rusten. 'Als ik een
hele dag heb gewerkt en 's avonds
ook nog naar een raads- of commis-
sievergadenng moet, is dat zwaar.
Van de artsen mag het eigenlijk niet,
maar ik doe het toch.'
Hetzelfde doorzettingsvermogen
waarmee hij de gevolgen van het
infarct te lijf ging, heeft er wellicht
voor gezorgd dat hij al 25 jaar in de
Texelse politiek zit. Net als in zijn vori
ge wethoudersperiode (1998-2002)
heeft hij onder meer de portefeuille
openbare werken. Een onderwerp
dat hem na aan het hart ligt. 'Ik denk
dat het genetisch is bepaald. Mijn
vader werkte zijn hele leven bij de bui
tendienst en ik ging als kleine jongen
wel eens mee. Zo was ik in 1976 op
de dijk toen het water erg hpog stond.
Je voelde de dijk heen en weer gaan.
Dan wordt er een beroep gedaan
op de buitendienst.' Hij komt nog
steeds graag bij gemeentewerken.
'Ik ben er erg trots op dat er tijdens
mijn wethouderschap een nieuwe
accommodatie voor de buitendienst
is gekomen. De dienst was hard toe
aan iets nieuws want je duwde de
muren zo om.' Een groot verschil met
25 jaar geleden is dat burgers veel
meer bij het beleid worden betrokken.
'Toen ik begon, was de bestuurder
een autoriteit. Dit is veel beter omdat
het belangrijk is te weten hoe de
burger over bepaalde zaken denkt.
Je zit er immers voor hen.' Een goed
voorbeeld is het Masterplan Water.
'Zout water hebben we genoeg op
Texel, maar zoet water komt alleen uit
de hemel. Ik heb geprobeerd boeren
en natuurorganisaties bij elkaar te
brengen om samen een oplossing te
zoeken. Dat is gelukt. De natuurwaar
de is toegenomen, maar er is ook
extra waterberging.' Het samenbren
gen van partijen met tegengestelde
belangen is een eigenschap die hem
kenmerkt als wethouder 'We zitten
met elkaar op een eiland en zijn tot
elkaar veroordeeld. We moeten het
met elkaar doen.'
In polder Waalenburg werd in maart een sloot verbreed om meer water i
voormalige Masterplan Water. De polder kwam ook diverse keren in het nie
over een grootschalige ruilverkaveling.
kunnen bergen. Het project maakte deel uit van het
jws door alle, nog niet afgeronddem onderhandelingen
Op sommige plekken is de omge
ving nog een zandbak, maar voor
de rest is het perfect wonen in
De Volmolen. Dat vertelt Richard
Segers die samen met zijn part
ner Claudia in maart officieel als
eerste bewoner van de nieuw
bouwwijk bij Den Burg werd aan
gewezen.
Wethouder Nico Kikkert overhan
digde het stel woensdag 7 maart
de sleutels van hun nieuwe woning
aan de Distelvlinder, In totaal zijn
aan die straat sindsdien 34 huizen
betrokken (22 koop- en 12 huurwo
ningen. Ook aan de Luzernevlinder
zijn inmiddels de eerste vrijstaande
huizen gebouwd en bewoond. Het
wachten is nu op de oplevering van
de 30 koopappartementen die in de
drie woonblokken aan de Distelvlin
der worden gerealiseerd.
Volgens Segers voelt de nieuwe wijk
aan als een stukje Den Burg. 'Je
bent met tien minuten lopen in het
centrum, mede door de brug die
tussen de Volmolen en de Mars is
gelegd. En er wonen hier ook diver
se Texelaars die we al kenden voor
wie hier kwamen.' Doordat er meer
dere jonge gezinnen wonen, is het
eveneens levendig in de buurt. 'Je
ziet de kinderen met elkaar spelen
en er trekt er nog wel eens een op
een skelter voorbij. Met Sint Maar
ten hadden we ook al klandizie aan
de deur.' Zelf kreeg het stel afge
lopen jaar ook een kind, maar dat
was met de eerste in De Volmolen.
'Buren kregen anderhalve maand
nadat ze hier woonden al een baby.
Wij wisten nog niet dat er een onder
weg was toen we hier kwamen.'De
Volmolen is de eerste wijk op het
eiland waar geen gnjze en groene
containers meer staan. Wethouder
Rikus Kieft nam donderdag 7 juni
een afvalsysteem met ondergrond
se containers in gebruik. Een prettig
systeem volgens Segers. 'Je hebt
minder rotzooi omdat je telkens
meteen even meeneemt en je hoeft
ook niet meer op vaste tijden met
die gnjze container naar de weg te
sjouwen.' Of de inzamelpunten nog
tot stankoverlast leiden (volgens de
leverancier niet mogelijk) kan hij niet
zeggen. 'Ze staan niet direct bij mijn
huis, maar ik heb er ook nog geen
klachten over gehoord.'
Er wordt in De Volmolen ook nog
volop gewerkt aan twee complexen
met respectievelijk 24 en 10 huur-
appartementen aan de Vuurvlinder.
In juli startten aan dezelfde straat
de eerste werkzaamheden voor 10
van de 18 twee-onder-éénkapwo-
ningen. In november werd bekend
dat de OSG in 2008 en 2009 tijde
lijk haar intrek neemt in het com
plex met 24 appartementen als het
schoolgebouw aan de Haffelderweg
wordt verbouwd. De politieke par
tijen waren er niet gelukkig mee dat
die huizen, bestemd voor jongeren,
daardoor later beschikbaar komen.
Volgens de Stichting Wonen Texel
is dat echter geen probleem, omdat
daardoor een betere spreiding ont
staat.
Tekst en samenstelling
Stiana Sibon, Jeroen van Hat-
tum en Jesper Kragt.
