Bijenkorf waardig middelpunt Oosterend
Vernieuwd dorpshuis
weerspiegelt ambities
'Wil niet die mevrouw worden
die alleen maar dingen regelt'
Duurzame excursie
naar eiland Gotland
Schooldirecteur betrokken bij leerlingen
TEXELSE J COURANT
Straten beter begaanbaar
Lantaarnpaal bezweken
Vervolg op reis naar Samso
DINSDAG 2 SEPTEMBER 2008
De provincie kon er amper over uit.
Hoe ze het in zo'n klein dorp als
Oosterend voor elkaar krijgen om
zo'n groot en mooi dorpshuis uit
de grond te stampen, met zóveel
functies? Maar de initiatiefnemers
weten wat ze willen en waar hun
grenzen liggen. Handen gingen uit
de mouwen en hobbels werden
overwonnen. Vrijdag is iedereen
welkom bij de officiële opening
van het vernieuwde en uitgebreide
dorpshuis De Bijenkorf.
Wie zich het oude dorpshuis voor
de geest haalt, ziet een wat hok-
kerige verzameling gebouwen voor
zich, die in de loop van de jaren aan
elkaar waren geplakt. Achteraan een
moderne sporthal en aan de voorkant
een wat gedateerd dorpshuis waarin
het sanitair nog uit het bouwjaar 1968
dateerde. Een verouderde, donke
re dorpskamer, een kleine keuken
waarbij de beheerder geregeld met
de biervaten tussen de feestende
of kaartende bezoekers door moest
laveren, omdat het magazijn aan de
andere kant van de toneelzaal lag.
Ook de staat van het dak liet te
wensen over. Dat kon gebeuren door
dat er bij eerdere renovaties nooit
geld overbleef om de voorkant van
het dorpshuis aan te pakken. Het
resultaat was een accommodatie die
niet meer aansloot bij de eigentijdse
wensen en ambities in Oosterend
en waarin bij gebrek aan ruimte zelfs
in de kelder en op de tribune werd
vergaderd. Geen geschikt gebouw
voor een florerend dorpsteunpunt of
waarin een huisarts zich geroepen
voelde om er spreekuur te houden,
zonder ruimte voor een fysiothera
peut of andere voorzieningen.
Financiering
Al met al een heel pakket wensen,
voldoende reden voor de dorpscom
missie om architect Tjaart Hoeksema
uit te nodigen wat op papier te zetten.
Dat was begin 2006, toen ook werd
nagedacht over hoe al die ambities
moesten worden gefinancierd. Bren
dan de Graaf: 'We wisten dat het een
hoop geld ging kosten, alleen nog niet
hoeveel.' Naspeuringen leerden dat
in Haarlem een potentiële financie
ringsbron kon worden aangeboord.
De provincie stimuleert het opzetten
van dorps- en wijksteunpunten en
was bereid mee te betalen aan het
renoveren van het dorpshuis. Als co-
financier, want voorwaarde was dat
Oosterend de helft van de kosten
(€500.000,-) uit andere bronnen zou
financieren. Die werden gevonden
in de gemeente, de Rabobank, het
VSB-fonds, het Oranjefonds, TESO
en uit eigen middelen. Oosterend
had een sterke troef in de hoeda
nigheid van gedeputeerde Sascha
Baggerman, die in haar vorige functie
als ambtenaar bij de gemeente al
aan het plan had gewerkt. Met veel
goede wil van beide kanten wisten
de provincie en de dorpscommissie
uit de ingewikkelde materie te komen
en toen per fax de toezegging van
de financiering binnen kwam, kon
de aannemer aan het werk worden
gezet. Ook de gemeente krijgt een
pluim uit Oosterend. 'We hebben in
alle opzichten medewerking gehad',
zeggen De Graaf, Marijke Stark, Ruud
Timmer en Cor Eelman van de dorps-
en bouwcommissie.
Functioneel
Het resultaat mag er zijn. De voor
zijde van het dorpshuis is compleet
vernieuwd, waarbij de voorgevel vijf
meter naar de straatkant is verplaatst
en in een modem jasje is gestoken.
Aan de zijkant is een gang gebouwd,
waardoor bezoekers aan de sport
zaal voortaan rechtstreeks naar de
dorpskamer kunnen lopen. Er is veel
glas gebruikt, wat de sfeer ten goede
komt. De dorpskamer is een stuk ver
groot. er zijn extra toiletten gemaakt,
zelfs een aparte voor minder-validen,
er is een modern ingerichte praktijk
ruimte voor de huisartsen, voor de
fysiotherapeut de pedicure, met zelfs
een wachtkamer. De brede entree is
voorzien van automatische schuif
deuren, waarvan bezoekers die slecht
ter been zijn veel gemak hebben. De
keuken is uitgebreid en gemoderni
seerd, met in het aangrenzende ver
trek het magazijn. De peuterspeelzaal
heeft een interne ingang gekregen en
het tegel-, schilder- en ander werk dat
in het gebouw is verricht, zorgt voor
een frisse stijl. De inrichting is functi
oneel en waar mogelijk zijn duurzame
materialen gebruikt. Ook aan de bui
tenkant is aandacht besteed. Het
dorphuis oogt dankzij de daklijst als
één geheel en tegel- en straatwerk
benadrukken de centrumfunctie van
het gebouw.
Gedeputeerde Sascha Baggerman
verricht vrijdag om 15.00 uur de
officiële opening van De Bijenkorf,
ledereen is welkom vanaf 14.15 uur.
Ook 's avonds vanaf 20.30 uur is er
open huis, met aansluitend een
gezellige avond met onder meer
biljarten en dansen.
dorpshuis
Oosterend op tijd klaar te krijgen. Op de foto zijn vrijwilligers tegels
De gemeente trekt €100.000,-
uit voor het beter begaanbaar
maken van wegen, paden, stra
ten en pleinen. Het gaat om een
reeks merendeels kleine ingrepen
die een eind moeten maken aan
hinderlijke stoepranden, te steile
afritten, obstakels en drempels.
De aanpassingen worden verricht
met het oog op de mobiliteit van
mindervaliden. Er wordt gewerkt
aan de hand van een inventarisatie
van de Stichting Integratie Gehandi
capten Texel (SIGT). Daarnaast zijn
er er klachtenlijsten van de bewo-
nersgroep van de Gollards en van
de gemeente zelf. Enkele voorgeno-
Een lantaarnpaal op de kruising aan beide zijden niet veel ruimte
Georgiëweg-Nieuwlanderweg over, waardoor het in de betref-
bezweek zaterdagmorgen toen een fende bocht wel vaker mis gaat.
landbouwspuit achter een trek- Het landbouwwerktuig liep lichte
ker in de bocht teveel naar buiten schade op.
zwenkte. De verkeersgeleiders laten (Foto Gerard Timmerman/Beeldbank Texel)
VERVOLG VAN PAGINA 1
Kunstcollectie
Wethouder Peter Bakker wees
Zegeren erop dat het voorstel om
€250.000,- te reserveren is doorge
schoven naar het investeringsplan condities om de kunst te bewaren.'
van 2010, zodat de raadsleden nog
tijd hebben om er over na te denken.
Op de vraag van Zegeren in welke
staat de kunst verkeert, moest hij
het antwoord schuldig blijven. 'Maar
het reserveren van geld heeft ook te
maken met het creëren van goede
Ton gemeente voor
noodopstelterrein
De gemeenteraad gaat unaniem
akkoord met een bijdrage van
€100.000,- voor nieuwe bestra
ting op het noodopstelterrein van
TESO. Als voorwaarde is opge
nomen dat de gemeente in de
toekomst geen geld beschikbaar
meer stelt, 'in welke vorm dan
ook'.
Dat voorbehoud gaat GroenLinks
te ver. 'Dat kun je nu toch nog niet
zeggen. Als er ooit weer een aan
vraag komt, zullen we die opnieuw
bekijken', betoogde Henny Fes
ten donderdag in een vergadering
van de raadscommissie Middelen.
Haar partijgenoot en wethouder
Peter Bakker zei echter aan de
voorwaarde te willen vasthouden.
Hij legde uit dat TESO eigenaar is
van het noodopstelterrein en dus
verantwoordelijk voor het onder
houd. Reden om toch eenmalig
€100.000,- bij te dragen, is volgens
Bakker dat het terrein is aangelegd
onder verantwoordelijkheid van de
gemeente. Toen TESO het overnam,
was al duidelijk dat het terrein bij
hevige neerslag niet kan worden
gebruikt, omdat het hemelwater niet
adequaat kan worden afgevoerd. B
en w erkenden hun verantwoorde
lijkheid en betalen daarom mee om
dit probleem op te lossen.
men maatregelen zijn meer onder
houdswerkzaamheden dan aanpas
singen. Sommige wensen worden
niet ingewilligd, bijvoorbeeld omdat
de dorpsstructuur te veel zou wor
den aangetast. Overigens wordt er
rekening mee gehouden dat zich
in de loop der tijd nieuwe knelpun
ten zullen aandienen. In de 90'er
jaren stond telkens een bedrag van
ongeveer. €10.000,- op de begro
ting voor aanpassingen van de
openbare infrastructuur, maar deze
post werd als'bezuinigingsmaatre
gel geschrapt.
Werkzaamheden
op veld Texel'94
Medewerkers van de gemeente
zijn druk in de weer om de nieuwe
inrichting van het sportcomplex
van Texel'94 in orde te krijgen.
Daartoe werden in de afgelopen
weken zoden gelegd voor een
nieuwe trainingsveld.
Met de bouw van het nieuwe
gemeentehuis verdwijnt een trai
ningsveld van Texel'94. Om vol
doende trainingscapaciteit te
behouden, wordt het bestaande
Het Zweedse eiland Gotland staat
begin november centraal bij een
gezamenlijke studiereis van de
Stichting Duurzaam Texel en de
Stichting Kopwerk, waar basis
scholen De Fontein in Den Burg
en De Akker in Oosterend deel van
uitmaken.
Op het Zweedse eiland in de Oost
zee worden bezoeken gebracht aan
diverse projecten waarmee duurzaam
energie wordt gewonnen. De reis is
vergelijkbaar met de excursie die een
groep Texelaars vorig jaar naar het
Deense eiland Samso ondernam.
Gotland is eveneens bezig stap voor
stap het gebruik van fossiele brand
stoffen (olie en aardgas) achter zich
te laten door over te schakelen op
alternatieve energiebronnen.
Het eiland, 125 kilometer lang en
55 kilometer breed, heeft een paar
grote windmolenparken op zee laten
bouwen, is bezig warmte uit zeewa
ter te winnen en haalt met behulp
van biovergistingscentrales energie
uit houtsnippers en landbouwrestan-
ten. Die heeft Gotland in overvloed
doordat het eiland veel bossen en
landbouw kent. Het eiland streeft er
volgens een plan uit 1996 naar in
2025 energieonafhankelijk te zijn en
de uitstoot van koolstofdioxide tot nul
terug te brengen.
Kopwerk laat een stel schoolleiders
van Texel en scholen aan de overkant
meegaan. Zij gaan specifiek bekijken
hoe scholen het begrip duurzaam
heid permanent in het onderwijs kun
nen opnemen. Scholen op Gotland
hebben daar ervaring mee opgedaan.
Volgens Kopwerk zet iets dergelijks
op lange termijn meer zoden aan de
dijk dan duurzaamheid telkens in los
se projecten even onder de aandacht
te brengen. Directe aanleiding zijn de
plannen van De Akker om een nieuw,
duurzaam schoolgebouw te bouwen.
De schoolleiders bezoeken de univer
siteit van Gotland om meer te horen
over onderzoek naar de effecten van
'praktische milieu- en natuureducatie
op kinderen met gedragsproblemen'.
De rest van de groep gaat langs
bij ondernemers en deskundigen op
het gebied van duurzame energie.
Ze worden begeleid door het ener
gie-agentschap van Gotland en de
plaatselijke wethouder duurzaamheid
Bertil Klmtbom. Medewerkers van
Duurzaam Texel hebben de afgelopen
jaren al meermalen contact met hem
gehad. De reis wordt gehouden van
zondag 2 tot en met vrijdag 7 novem
ber en er zijn nog een paar plaatsen
vrij. Belangstellenden kunnen contact
opnemen met Petra Schut van Duur
zaam Texel (tel. 320723) of Niek van
Dorsen van Kopwerk (0223-672155).
Jennifer Faas 50.000ste bezoeker
Toen Jennifer Faas van Oost zater
dag op zwemles kwam, kreeg ze
tot haar grote verrassing door het
personeel van zwembad Molenk
oog een grote taart overhandigd.
Zij was de 50.000ste bezoeker
van het seizoen.
Mede dankzij een goede start in
de meivakantie kon het zwembad
de 50.000ste bezoeker twee v/eken
eerder onthalen dan vorig jaar.
Als het weer de komende weken
meewerkt, bestaat de kans dat het
bezoekersrecord van de afgelopen
jaren wordt doorbroken. Het zwem
bad is nog drie weken open; zon
dag 21 september is de laatste dag.
Tijdens de laatste weken worden
elke woensdagmiddag activiteiten
gehouden.
grasveld, aan de andere kant van
de Haffelderweg, uitgebreid. Daarbij
worden de twee bestaande kleine
velden aaneengesloten tot één veld.
Om dit mogelijk te maken, wordt de
ingang verplaatst naar een nieuwe
locatie tussen de wielerbaan en het
gebouw van de OSG. Omdat deze
verplaatsing samenhangt met de
bouwplannen van de OSG, wordt
tijdelijk gebruik gemaakt van de
wielerbaan.
De afgelopen weken werden de toe
gangsweg en de parkeerplaats bij
de kantine van de voetbalvereniging
weggehaald en de grond bewerkt.
Vervolgens werd gras gelegd, in
zoden van een meter breed, een
techniek die nog niet eerder op het
eiland werd toegepast.
Ze stond vijftien jaar voor de klas
op de Kompasschool, ontplooi
de daarna tien jaar lang haar
organisatorische talenten bij de
Onderwijs Begeleidings Dienst,
maar is met ingang van het nieu
we schooljaar terug in de dage
lijkse praktijk van het onderwijs.
Hoewel ze als directeur van het
Durperhonk zelf geen les geeft,
geniet Nel Kant met volle teugen
van het directe contact met de
leerlingen.
Met glimmende ogen; 'Een meisje
dat me in de gang vrolijk begroet
met hoi juf Nel En gisteren een
kleuter die tegen me zei: kom eens
hier. En toen kreeg ik een lekkere,
dikke, natte zoen op m'n wang.'
Lachend: 'Dat vind ik heerlijk.'
Ze houdt zich al meer dan haar
halve leven lang bezig met de scho
ling van kinderen. Haar verbintenis
met Texel is nog net even ouder,
'Toen ik in 1978 voor de PABO -
toen nog Pedac - slaagde, ben ik
voor vakantiewerk naar het eiland
gegaan. Het was een slechte tijd
voor het onderwijs. Banen waren
er niet of nauwelijks. Noodgedwon
gen ben ik een tijd receptioniste
bij hotel Opduin geweest. Totdat
de LOM-school in Den Helder een
dependance op Texel begon, de
huidige Kompasschool. De eerste
tijd werkte ik er één dag in de week,
als taakverlichter voor het hoofd,
Ad van der Snepscheut. Na verloop
van tijd kreeg ik een eigen groep.'
Na enkele aanvullende studies te
hebben afgerond, besloot Kant haar
horizon te verbreden. In haar nieuwe
werk bij de Onderwijs Begeleidings
Dienst had ze diverse verantwoor
delijkheden. 'Ik hielp scholen boven
de lijn Hoorn-Alkaar bij nieuwe ont
wikkelingen. Ook hield ik me bezig
met problemen van groepen op
sociaal-emotioneel gebied. Grofweg
kun je stellen dat ik als leerkracht
de kinderen onderwees en bij de
Onderwijs Begeleidings Dienst de
juffen en meesters. Het waren leer
zame jaren. In de zin dat ik mezelf
persoonlijk ontwikkelde, maar ook
omdat ik veel heb geleerd over het
onderwijs in het algemeen.'
Na tien jaar besloot Kant vorig jaar
haar carrière nog eenmaal een ande
re richting op te sturen. 'Ik werd
vorig jaar vijftig en heb me de vraag
gesteld wat ik nog wilde. Je kunt je
wel jeugdig voelen, maar als je nog
een paar jaar verder bent, wordt
het wel erg moeilijk een andere
baan te krijgen. De praktijk is toch
dat leerkrachten van halverwege
de vijftig niet gewild zijn. Ik bedacht
me dat ik nog wel directeur van een
basisschool wilde worden. Het leek
me leuk bij een team te horen en
de dagelijkse praktijk, de kinderen,
van dichtbij mee te maken. Bij de
Onderwijs Begeleidings Dienst ging
ik van school naar school en kwam
ik ook wel in klassen, maar dat was
vaak eenmalig. Dan krijg je niet de
kans een band met de leerlingen op
te bouwen.'
Dat ze leiding mag geven op de
basisschool van De Cocksdorp,
komt ook voor haarzelf als een ver
rassing. 'Ik heb tien jaar heen en
weer gereisd naar de overkant. Bij
een baan op Texel heb ik helemaal
niet stilgestaan. Totdat ik hoorde dat
Kor Posthumus, directeur van het
Durperhonk, wegging. Ohhh Texel.
dacht ik toen wel even. Ik was hier in
mijn vorige functie al eens geweest.
Het is een leuke, energieke dorps
school, met een prachtig gebouw
en veel ruimte eromheen. Boven
dien spelen er allerlei processen,
zoals de verzelfstandiging van het
openbaar onderwijs. Dat zijn leuke
ontwikkelingen, die mogelijkheden
bieden. Dat sprak me allemaal erg
aan en om die reden heb ik gesol
liciteerd. Ik was erg blij dat ik werd
aangenomen.'
Het Durperhonk is een bloeiende
school met 123 leerlingen, vier meer
dan vorig jaar. 'Dat is tegen de
verwachtingen in, want het leerlin
genaantal loopt op heel Texel terug.
Gelukkig hebben we soms ook tus
sentijds een instroom, bijvoorbeeld
van kinderen van mensen die op De
Krim komen werken.' Kant plaatst
wel een kanttekening: 'We hebben
een flinke bovenbouwgroep, met
tweeëntwintig kinderen in groep 8.
die volgend jaar naar de brugklas
gaan. Zo veel komen er niet bij in
groep 1zodat het totaal dus wel zal
teruglopen. Maar goed, dat dachten
we vorig jaar ook.'
De leerlingen zijn verdeeld in vier
combinatiegroepen, elk met een
eigen (fulltime) leerkracht. Groep
acht is de enige met een eigen
docent. Daarnaast telt de school
enkele onderwijsassistenten en
andere professionele krachten.
Opvallend is dat het allemaal vrou
wen zijn, meesiers werken met meer
op het Durperhonk. Met z'n allen
werken ze hard aan een moderni
sering van de school. Kant noemt
onder meer het stimuleren van eigen
initiatief, interesse en betrokkenheid
bij leerlingen. 'Zo bieden we som
mige zaakvakken nu aan in thema's.
In groep 12, 3 en 4 is dat vlinders.
Rond dat thema worden allerlei acti
viteiten ondernomen, met vlinders in
de klas, rupsen in de klas, poppen
in de klas. In de onderbouw worden
er liedjes over gezongen en rupsen
getekend om de motoriek van het
schrijven te oefenen. In de hogere
groepen worden de leerlingen uitge
daagd zelf vast te stellen wat ze op
dat gebied zouden willen weten. Ze
moeten leren onderzoeksvragen te
stellen, zoals dat heet.'
In het oog springend is het toene
mend gebruik van computers in het
onderwijs. 'Kinderen hadden alle
maal al hun gewone portfolio, waar
in ze hun beste werk stoppen en die
hun hele schoolcarrière meegaat,
zodat je een goed zicht krijgt op
hun ontwikkelingen. Dat kan nu ook
digitaal. Dan moet je bijvoorbeeld
denken aan filmpjes, die digitaal
worden opgeslagen. Dat kan zelfs
thuis. Met een wachtwoord kom je
in je eigen portfolio.'
Erg belangrijk in het moderne onder
wijs is ook de aandacht voor soci
aal-emotionele aspecten. 'Hoe ga
je met elkaar om' Hoe werk je met
elkaar samen? Dat zijn belangrijke
vragen, zeker na zes weken vakan
tie. Als kinderen op een plezierige
manier met elkaar omgaan, is dat
gunstig voor de sfeer en daarmee
voor hun prestaties. Een mooie uit
spraak is: als wij zorgen dat kinde
ren zich veilig voelen op school, dan
komt het leren vanzelf.
Uitzonderingen daargelaten zal
Kant niet snel zelf meer les geven.
'Als we bij ziekte geen vervanger
kunnen knjgen. vind ik het geen
enkel probleem om voor de klas te
gaan staan. Maar in principe ben
ik alleen directeur. Nee, dat vind ik
met jammer. Ik hou nu eenmaal van
managen en organiseren. Daar haal
ik veel plezier uit. Maar ik heb nog
genoeg met de kinderen te maken.
Ik ga geregeld alle klassen langs.
Dan zit ik bijvoorbeeld bij een kring
gesprek. En bij ouderavonden zal ik
er ook bij zijn. Want ik wil natuurlijk
met die mevrouw worden die in dat
kamertje alleen maar dingen zit te
regelen.'
Joop Rommets
Nel Kant: Het leek me leuk bij een team te horen en de dagelijkse praktijk - de kinderen - van dichtbij mee te maken.
