'Voor iedereen duidelijk
dat het menens was'
Kapitein John Ellen rapporteert vanaf NlOZ-schip Pelagia:
Stormvogeltje op Texel
'Kunst van gemeente
exposeren en veilen'
Verbreding fietspad Waalenburg maakt tongen los
Waar kies je voor,
veiligheid of natuur?
Recht van onderzoek
opnieuw afgewezen
TEXELSE j COURANT
Regen verandert akkers in moerasgebied Wandelpaden weer geopend
Afzien opslag kunst in raadhuis
Strandrit eindigt in mulle zand
DINSDAG 9 DECEMBER 2008
Zodra we uit Port Said weg waren,
leek het wel of er een ander besef
aan boord kwam, zoiets van 'nu
is het zover, we moeten door pira-
tencorridor in de Golf van Aden',
Al toen we de Golf van Suez uit
voeren richting Rode Zee kregen
we gelukkig het bericht dat directie
en bestuur van het NIOZ hadden
besloten om ons niet zonder mili
taire bescherming door het gebied
te laten gaan. Omdat we de com
municatieapparatuur nu op Indian
Ocean Region hebben staan, wor
den we bijna dagelijks van nieu
we updates voorzien van het 1MB
Piracy Reporting Centre in Kuala
Lumpur (Maleisië) en we lezen dat
de aanvallen worden uitgevoerd
met automatische wapens en roc
ket propelled grenades (RPG) van
uit snelle speedboten. Wanneer we
zulke berichten binnen krijgen op de
brug, zijn we zeer geïnteresseerd in
de positie en of de poging uiteinde
lijk slaagde of niet.
Woensdag 3 december:
Op 3 december kregen we tegen
de avond het verlossende bericht
dat we waarschijnlijk in een kon
vooi onder bewaking van een Frans
oorlogsschip mee zouden kunnen
varen. Dit konvooi zou zijn snelheid
aanpassen aan langzamere sche
pen zoals wij en met een snel
heid van maximaal 10 knopen door
de Golf van Aden varen. Toen dit
bekend werd, viel er voor iedereen
een soort last van z'n schouders.
Dit gold zeker ook voor de familie
leden thuis. Omdat we echter nog
geen definitief 'ja' van de Franse
marine hadden ontvangen, hebben
we door de Rode Zee bijna op halve
kracht gevaren om de volgende dag
in de namiddag op het rendez-vous
punt in het westen van de Golf van
Aden aan te kunnen komen. Onze
eigen 'defensie' zou bestaan uit aan
dek klaarliggende brandslangen en
het totaal afsluiten van alle toe
gangsdeuren op het schip.
Het laatste stuk uit de Rode Zee
bracht ons bij Bab el Mandeb, een
zeer druk bevaren gebied, waar alle
scheepvaart vanuit de Rode Zee
de Golf van Aden ingaat. Voordat
we dit gebied bereikten, hebben
we alle werkzaamheden aan boord
gestopt en zijn we zowel aan dek
als bovenop de brug op 24-uurs
uitkijk overgegaan. Voor iedereen
werd duidelijk dat het nu menens
was en de spanning was voelbaar
aanwezig.
Donderdag 4 december:
Onze Hoofdwerktuigkundige Jaap
de radar te zien was. Uit visuele
waarneming bleek dat het ging om
een visserman, maar omdat alle
vissersschepen hier als potentieel
gevaarlijk worden ervaren, had deze
alle aandacht van de kapitein en
stuurlui op de brug en werden koers
en snelheid nauwlettend gadege
slagen. Het schip verdween ech
ter langzaam richting de kust van
Aden en wij vervolgden opgelucht
onze koers. Om 18.30 uur op de
positie aangekomen en daar tot en
met middernacht blijven liggen in
afwachting van de samenstelling
van het konvooi.
Kort voor middernacht bleek ons
totale gezelschap uit 15 schepen
te bestaan. Alle schepen begaven
zich in de opgegeven richting met
een vaart van een gemoedelijke
7 knopen. Het contact onderling
verliep via de VHF en elk schip
pen, sleepboten, chemicaliëntan-
kers, containerschepen en zelfs een
groot en luxe jacht. Voor ons is deze
bescherming een mooi Sinterklaas
cadeau, want iedereen is een stuk
geruster nu er een Frans fregat om
ons heen vaart en er met regelmaat
door de erbij horende helikopter
rondom ons heen wordt gepatrouil
leerd. Ondanks deze prachtige extra
bescherming blijven we zelf ook een
verscherpte uitkijk houden vanaf de
bovenkant brug.
Zaterdag 6 december:
Gedurende de nacht met 9 mijl door
het gebied gevaren waar enkele
geslaagde acties van de piraten
hebben plaatsgevonden. Om 7.00
uur kregen we bezoek van een Duits
marineschip, dat even bij ons kon
vooi kwam kijken en na een uur
tje zijn weg vervolgde richting het
Seepma is jarig, maar hij wil nog
niets weten van een feestje tot we
veilig in Muscat zijn aangeland. Om
11.30 uur kregen we het bericht van
de Franse marine dat het rendez-
vous punt met het fregat verplaatst
is naar een nieuwe positie op 30 mijl
van onze huidige positie.
Om 15.00 uur zijn we gaan sto
men in de richting van deze nieuwe
positie. Tijdens deze passage ont
dekte de uitkijk bovenop de brug
een scheepje dat nauwelijks op
had zijn eigen code. Het roepen
van scheepsnamen werd dus ver
meden, omdat daarmee eventue
le piraten zouden kunnen worden
geattendeerd op de aanwezigheid
van ons konvooi.
Vrijdag 5 december:
Bij het krieken van de dag (5.45
uur) konden we goed zien wat voor
schepen er in het konvooi mee
voeren: een bonte mengeling van
tankers, bulkcarriers, supplysche-
westen.
Om 9.00 uur vond een container
schip het weer veilig genoeg om er
op zijn eentje vandoor te gaan; na
een simpele 'thanks goodbye' op
de VHF-radio was hij verdwenen met
een snelheid van 19 knopen. De zon
is weer bezig aan haar neergaande
track en wij gaan onze laatste nacht
in dit gebied in. ledereen aan boord
begint zich langzaam te focussen
op de aanstaande aflossing in Mus
cat in de Perzische Golf.
Zondag 7 december:
Een relatief onrustige nacht achter
de rug vanwege een toenemende
wind en zeegang. Om 8.00 uur
bleek dat de Pelagia en het mooie
jacht nog bij elkaar waren; de rest
van het konvooi had zijn eigen weg
weer herkozen voor het vervolg van
de reis. Om 8.40 uur hebben ook
wij de Franse marine heel erg har
telijk dank gezegd. Gedurende de
ochtend hebben we alle speciale
anti-piraterij maatregelen weer in de
oude vertrouwde situatie terugge
bracht en nu oogt de Pelagia weer
zoals we gewend zijn.
Al met al voor ons als Pelagia-
bemanning een reis om nooit te ver
geten, maar ook eentje om hope
lijk niet nog eens mee hoeven te
maken. Voorlopig richten we ons op
de aankomst in Muscat, woensdag
10 december. Hier gaat het over
grote deel van de bemanning van
boord en de daarop volgende dag
terug naar huis om daar de feest
dagen te kunnen vieren. Maar ook
thuis zullen we de berichtgeving
over de piraterij rond de hoorn van
Afrika zeker met extra belangstel
ling blijven volgen.
Graag wil ik nog even een woord
van dank uitspreken aan directie
van het NIOZ en aan Marieke Riet
veld. Vooral zij heeft een enorme
hoeveelheid werk verzet, wat er
voor ons toe heeft geleid dat we
deze bescherming door de Franse
marine uiteindelijk hebben gekre
gen. Hulde!
John Ellen,
kapitein Pelagia.
De TX1 van de familie Vonk heeft
vorige week een stormvogeltje.
(Hydrobates pelagicus) gevan
gen. Het diertje, dat zelden op
Texel wordt gezien, verbleef vrij
dag korte tijd bij Ecomare en
werd daarna vrijgelaten.
De bemanning van de TX1 trof het
diertje verzwakt aan aan boord,
waarna het vogeltje binnen in een
prullenbak werd gezet om op te dro
gen en op krachten te komen. Dat
hielp, want het dier was uitgerust
toen dierverzorger Salko de Wolf
van Ecomare hem vrijdag ophaalde.
'Hij woog 29 gram en was daarmee
in een goede conditie, zodat we
hem op het strand weer hebben
uitgezet', aldus De Wolf.
Het was, voor zover bekend, de
derde keer in twintig jaar tijd dat er
een stormvogeltje op het eiland is
gezien. 'En de eerste keer dat het
een levende was, want de vorige
twee waren dood op het strand
gevonden.'
Stormvogeltjes, die met een grootte
van 15 tot 19 centimeter de klein
ste onder de Europese zeevogels
zijn, leven over het algemeen in
kleine groepjes op zee. Ze komen
voor van Scandinavië tot het Mid
dellandse Zeegebied, behalve op
de Noordzee tussen Nederland en
Engeland. De vogeltjes gaan over
het algemeen alleen aan land om
te rusten of te broeden, waarbij de
voorkeur uitgaat naar rotsachtige
kusten(Foto Salko de Wolt/Ecomare)
Hoewel december nog maar een
paar dagen oud is, is de waterover-
iast door de regen op het eiland al
laars die een ommetje willen maken verbindt. Voor de bewoners zou het
soms een hachelijke onderneming, beter zijn als binnenkort de vorst
Zoals bij Oost, over het onlangs invalt en men de schaatsen kan
enorm. 2008 zal de geschiedenis aangelegde Groene weggetje, dat
in gaan als een jaar met een onge
kende hoeveelheid neerslag. Akker
zijn volledig verzadigd en voor aard
appels en in minder mate suiker
bieten die nog niet zijn geoogst,
moet worden gevreesd. Bloembol
lentelers houden er rekening mee
dat een deel van het plantgoed
komend voorjaar niet zal opkomen.
Overigens zit nog niet alles in de
grond. Ook in de natuur is het nat,
bospaden zijn hier en daar door
weekt en glad, waardoor glijpartijen
op de loer liggen. Zondagmiddag
moest er een ambulance aan te pas
komen nadat een wandelaar was
uitgegleden. Staatsbosbeheer doet
een beroep op ruiters en ander ver
keer om de doorweekte paden op
de Hogeberg te ontzien. Ook elders
op het eiland is het voor wande-
het buurtschap Oost met Oosterend
onderbinden op deze ondergelopen
route door het Mosseliand.
Nog niet alle helm is geplant
en de veeroosters moeten nog
worden geplaatst, maar voor het
overige heeft Staatsbosbeheer
de werkzaamheden in De Neder
landen afgerond. De omleidings
route komt te vervallen en de
'normale' wandelpaden weer in
gebruik genomen.
In het project De Nederlanden
Natuurlijker werden weilanden, die
in het verleden werden ontgon
nen, teruggegeven aan de natuur.
Daarbij werd de ontwatering ver
minderd en de hoofdafwatering
verlegd. Niet al het weiland werd
Sommige delen bleven behouden,
omdat daar nu al veel orchideeën
groeien, of om de cultuurhistorie
van het terrein zichtbaar te hou
den. Ruim 100.000 kubieke meter
humus werd van de voormalige
weilanden afgevoerd naar de zee
wering. De wandelpaden werden
hersteld en er werden vier nieuwe
bruggen geplaatst. Als ook het
laatste bruggetje - in het winter-
wandelpad - is geplaatst, kan ook
dit pad (met de groene paaltjes)
meestentijds zonder laarzen wor
den belopen.
In het grootste deel van het gebied
worden galloway-koeien ingezet.
Zij kunnen zonder (extra) bijvoe
ding het hele jaar blijven grazen.
De koeien worden in het gebied
gehouden door het plaatsen van
roosters.
Op plaatsen waar mogelijk veld-
uilen en blauwe kiekendieven
broeden, wordt alleen buiten het
broedseizoen gegraasd. Naar
verwachting wordt het vee eind
februari losgelaten. De Zanddijk
en het gedeelte tussen de Muy-
weg en de Slufter blijft begraasd
door schapen.
De verbreding van fietspad Waalenburg heeft de tongen flink
losgemaakt. Waalders beklaagden zich er vorige week over en
ook schrijvers van ingezonden brieven trokken flink van leer
tegen Staatsbosbeheer. De redactie stak bij verschillende Texe
laars z'n licht op.
Erik van der Spek van Staatsbos
beheer: 'Natuurlijk is het een idyllisch
fietspad. Maar dat is het ook als het
straks klaar is, maar dan met een
fietspad van 2,5 meter breed. Op het
dijkje wordt het trouwens smaller,
want meer ruimte is er niet. De dijk
heeft cultuurhistorische waarde en
die willen we zoveel mogelijk intact
houden. 'Ik geloof niet dat het ten
koste gaat van egels. Volgens mij
kruipen die 's winters weg in de bos
jes en daar wordt niet gegraven.'
René Boon van de afdeling Texel van
de Nederlandse fietsersbond. 'Wij
hebben hier geen bemoeienis mee
gehad. Verbreding van de fietspaden
(in het NP) staat in het Verbeterplan
Recreatieve Infrastructuur, wat wij
een uitstekend plan vinden. Persoon
lijk heb ik over Waalenburg een dub
bel gevoel, omdat het daar zo heerlijk
fietsen is. Maar alleen als het rustig
is. Je kunt hier wel kritisch over zijn,
maar SBB doet tenminste wel wat
om de voorzieningen te verbeteren.'
Lourens en Annie Westbroek: 'Wij
vinden het een prachtig weggetje.
Vooral als je er tegen de avond-rijdt,
dan is het met dat gekwetter van
©g)
\^an alle kanten ©e
de vogels zo wonderschoon. Zo'n
natuurlijk stukje. Ik heb dit weekend
zelfs wat nieuws ontdekt: op een
bepaald punt kun je zelfs twee vuur
torens, Huisduinen en De Cocksdorp,
tegelijk zien. Het liefst zouden wij het
zo houden, maar we beseffen ook
dat we niet egoïstisch mogen zijn en
het zo willen houden omdat wij het
zo mooi vinden. Want anderen kun
nen er niet van genieten omdat het
te smal is. Het wordt nu wel extra
oppassen voor brommers. Want hoe
wel ze er niet mogen komen, vliegen
ze je soms voorbij met een gang van
wel 60 kilometer per uur. Kunnen ze
dit trouwens zomaar doen?'
Erik van der Spek: 'SBB hoefde voor
de verbreding geen vergunning aan
te vragen. Het fietspad is als zodanig
bestemd, planologisch was er geen
belemmering en er was geen aanle-
vergunning nodig. Bromfietsen op het
fietspad blijft verboden. We mogen
bekeuren en als we iemand betrap
pen, zullen we dat ook zeker doen.'
Dick van Barneveld, voorzitter van
de Stichting Integratie Gehandicap
ten Texel (SIGT): 'Als SIGT zitten we
regelmatig met SBB om tafel over de
toegankelijkheid van de natuur. Ook
over dit fietspad. Dit vraagstuk heeft
twee aspecten: verbreding betekent
dat je er makkelijk en veiliger met
de rolstoel overheen kunt. Maar het
komt de schoon
heid van het land
schap absoluut
niet ten goede.
Waar kies je voor?
Voor veiligheid
of natuur? Een
lastig dilemma.
Er zijn rolstoelers
die er nu niet overheen kunnen en op
tijdstippen dat er niemand rijdt, is het
als rolstoeler zelfs riskant. Er zal maar
iets gebeuren. Zo bekeken zijn wij als
SIGT voorstander van de verbreding.
Maar als mens zeg ik: jammer.'
Erik van der Spek: 'Dit heeft een
lange voorgeschiedenis. We hebben
meerdere fietspaden van dertig jaar
of ouder. Het fietsgedrag van nu is
heel anders dan in die tijd, denk
alleen maar aan de karretjes achter
de fietsen. In diverse enquêtes wor
den bij herhaling vragen gesteld over
verbreding van dit soort smalle fiets
paden. We hebben er met regelmaat
telefoontjes over gehad en mensen
aan de deur gehad. Het ging wel
eens mis, al was dat gelukkig tot nu
toe niet ernstig. In hoeverre wij hier
voor aansprakelijk zijn, is niet altijd
even makkelijk te zeggen. Het hangt
er vanaf of het pad er goed bij ligt.
Bepaalde stukken zijn slecht en som
mige stukken vormen een risico voor
als het 's winters opvriest. Dan zou je
stukken moeten afsluiten en dat kan
de bedoeling niet zijn.'
Piet Moree, fervent recreatiefietser
met een stevig tempo. 'Ik ben het met
de ingezonden briefschrijvers eens:
je had dit niet moeten doen. Een
prachtig toeristisch paadje zoals dit
heeft zijn charme. We hebben niet
meer zoveel dan dit soort paadjes
en daarom is het zo zonde. Normaal
gesproken rijd ik het nooit. Te gevaar
lijk. Ik fiets er alleen als ik familie of
vrienden van de overkant over heb,
want ik laat dit graag zien. Voor de
wat snellere fietsers zijn er brede
paden genoeg, ook daarom had ik dit
liever in zijn waarde gelaten. Als het
straks breder wordt, denk ik toch niet
dat ik er vaak zal fietsen. Er zitten een
paar nare oversteekjes in. Het blijft
een pad om recreatief te fietsen, niet
om te gaan wielrennen.'
Hielke Bruining, recordhouder rea
geren op de TC-website: 'Het is
natuurlijk een goede zaak dat dit
fietspad wordt verbreed. Het was
namelijk maar 60 centimeter breed
hier en daar en dat is met de huidige
drukte op de fietspaden niet meer
verantwoord. Het overheidsbeleid is
ook dat het gebruik van de fiets wordt
gestimuleerd, dus ook uit dien hoofde
is het logisch. Veel mensen die hier
tegen geageerd hebben, beschou
wen het als hun fietspaadje, daar kan
natuurlijk geen sprake van zijn. Ook
als je hier al 30 a 40 jaar komt, heb je
niet meer rechten dan die toerist die
hier voor de eerste keer komt genie
ten van onze verworvenheden en
datgene wat wij voor het nageslacht
hebben veilig gesteld.'
Lourens Westbroek: 'We vinden het
wel jammer dat
SBB er tevoren niet
meer bekendheid
aan heeft gegeven.
Erik van der Spek:
'Dit stond al een
tijd hoog op de
prioriteitenlijst. Ver
bredingen van fietspaden zijn onder
deel van het verbeterplan voor het
Nationaal Park. Dat beleid vertalen
we door naar onze overige fietspa
den. De samenleving heeft op dit plan
kunnen inspreken en er kwam geen
weerstand. Als het schip met geld
langskomt, en dat wil aan het eind
van het jaar nog wel eens gebeuren,
dan moet je zorgen dat je alles op de
plank hebt liggen. Zo is het gegaan.'
Gerard Timmerman
Het CDA heeft voorgesteld delen
van het gemeentelijk kunstbezit
te verkopen. Ook moet de kunst
meer geëxposeerd worden in
openbare gebouwen als het raad
huis, scholen, de bibliotheek, het
verzorgingshuis en eventueel de
dorpshuizen.
De christendemocraten verwach
ten op die manier meerdere vliegen
in één klap te slaan. Als een deel
wordt verkocht en er meer wordt
tentoongesteld, is in het nieuwe
raadhuis geen opslagruimte voor
kunst meer nodig. Dat scheelt een
investering van €250.000,-. Door
te verkopen, kan de gemeente ook
besparen op de €22.500,- die jaar
lijks in het 'fonds kunst en cul
tuur' wordt gestoken voor nieuwe
aankopen. De plannen staan in
een voorstel dat begin januari in
de raadscommissie Welzijn wordt
besproken. Het voorstel kwam tij
dens de raadsvergadering al even
aan de orde, maar werd tden niet
verder besproken.
Voordat tot verkoop wordt over
gegaan, moet volgens het CDA-
plan eerst een onderscheid worden
gemaakt in geschonken en aange
kochte kunst. Geschonken werken
mogen in principe niet worden ver
kocht. Na de inventarisatie moet,
samen met de adviescommissie
kunst- en cultuurbeleid, worden
bekeken welke kunst in aanmer
king komt voor tentoonstelling in
openbare gebouwen. Tot nu toe is
het grootste deel van het gemeen
telijk kunstbezit nog niet zichtbaar
of openbaar.
Alles wat daarna overblijft aan aan
gekochte kunst komt in aanmer
king voor verkoop. Het CDA stelt
voor daarvoor een beroep te doen
op Lions Club Texel omdat die de
nodige ervaring met veilen heeft
opgebouwd. Het idee is dat de
opbrengst van de kunstwerken naar
het fonds kunst en cultuur gaan. De
provisie over de kavels is bestemd
voor de Lions, zodat zij dat conform
gebruik voor eenderde aan het Tes-
selhuus kunnen doneren, voor een
derde aan goede doelen op Texel
en voor eenderde aan kleinschalige
projecten elders.
Het college wordt gevraagd vóór 1
juli 2009 over te gaan tot het maken
van een onderscheid tussen aange
kochte en geschonken kunst. Ook
wordt gevraagd de plannen voor
het nieuwe raadhuis aan te pas
sen, zodat de kunstopslagruimte
kan vervallen en duidelijk de rol van
de adviescommissie kunst- en cul
tuurbeleid te omschrijven. De plan
nen moeten leiden tot vernieuwing
van de gemeentelijke kunstcollectie
en de instandhouding van het fonds
kunst en cultuur.
Het mooie weer van zondag zorgde wilde rijden, raakte het muurvast in
ervoor dat het strand bij velen in trek
was. Veel wandelaars, wat fietsers
en zelfs de bestuurder van deze
vierwiel aangedreven auto waag
den zich op het strand. Maar toen
het voertuig bij paal 15 de weg op
het mulle zand. Omdat het gevaarte
niet op eigen kracht in beweging
kwam, werd een beroep gedaan op
de spierkracht van passagiers en
omstanders.
(Foto Garard Timmerman/Beeldbank Ta
Plannen van de WD om een
'recht van onderzoek' ingevoerd
te krijgen in de gemeentelijke
verordeningen, zijn opnieuw
gestrand bij de overige politieke
partijen.
De VVD had het voorstel voor de
tweede keer op de agenda gezet
naar aanleiding van de verdwenen
€8 miljoen. De liberalen willen een
raadsonderzoek houden om de
onderste steen boven te krijgen in
de affaire. Ze willen er onder meer
mee achterhalen of de Rabobank
de gemeente zou hebben gead
viseerd niet met Landsbanki in
IJsland in zee te gaan.
Om dat mogelijk te maken, moet
het recht van onderzoek eerst in
de verordeningen worden opge
nomen, maar daarvoor vinden
de liberalen weinig steun. Alleen
GroenLinks heeft er oren naar,
maar wil eerst tijdens de com
missie Werkwijze Raad eens in
het algemeen over het recht van
onderzoek praten. De partij kop
pelde de steun niet aan de proble
men in IJsland.
De WD probeerde het 'recht van
onderzoek' in april ook al eens
ingevoerd te krijgen (toen de
problemen met de megamanege
speelden), maar ving toen even
eens bot.
Gemeenteraden kennen sinds
2002 (toen het dualisme werd
ingevoerd) formeel het recht van
onderzoek. Het wordt beschouwd
als een relatief zwaar controlemid
del waarop een gemeenteraad pas
een beroep doet als het gevoel
bestaat dat bestuurders onvolledi
ge, onjuiste of helemaal geen infor
matie verstrekken over bepaalde
kwesties en andere manieren van
vragen stellen ook onvoldoende
heeft opgeleverd. Een dergelijk
raadsonderzoek wordt uitgevoerd
door een onderzoekscommissie en
gaat gepaard met hoorzittingen.
De VVD stelde gisteren schrifte
lijke vragen aan burgemeester en
wethouders om te horen of zij wel
vinden dat het recht van onder
zoek er moet komen. Fractievoor
zitter Gerbrand Poster refereert
in de brief aan een advies dat
burgemeester Joke Geldorp de
raad in april gaf om het recht van
onderzoek in de verordeningen te
activeren, zodat het beschikbaar
is. Poster wil weten of de burge
meester nog steeds een 'groot
voorstander' is. De VVD verwijt
Texels Belang, CDA, D66 en Frac
tie Weijers dat zij hun kop in het
zand steken en struisvogelpolitiek
bedrijven.
Dode bruinvis
Een wandelaar trof zondag even
na het middaguur een dode bruin
vis aan op de vloedlijn bij paal 20.
Het betrof een jong vrouwtje, met
een lengte van slechts 1,20 meter.
Omdat het dier nog in vrij goede
staat verkeerde, is het ter beschik
king gesteld van onderzoekers Kees
Camphuijsen en Mardik Leopold.
Volgens Salko de Wolf van Ecomare
was het al de 35ste dode bruinvis
die hij en zijn collega's dit jaar van
het Texelse strand haalden.
iROENE WEG
MOS.SKL
Het Groene weggetje nabij Oost veranderde in een waterweg.
