1984: Texelse Boys 1 kampioen derde klasse
TEXELSE J COURANT
Zondag bij SV Oosterend in teken afscheid
'Onbevangen jonge jongens
met sterke spelers achterin'
De vertrekkende spelers (in willekeurige volgorde) Ger Vlaming, Ed de Vries en Rutger Zoetelief, trainers Jitze Beintema en
Ad Guldemond en grensrechter Johnny Drijver. Niet op de foto de vetrekkende speler Chris de Vries. foio g-.-.,-
Bij SV Oosterend stond de zon
dag in het teken van het afscheid.
Afscheid van trainer Jitse Bein
tema en van meerdere voetbal
lers. Maar ook afscheid uit de
vijfde klasse zondag, want vol
gend seizoen speelt SVO op
zaterdag, waarschijnlijk in de
reserveklasse.
Jitze Beintema reed zes jaar lang
heen en weer tussen De Cocks-
dorp naar Oosterend om SVO te
trainen. Met wellicht het eerste
seizoen, toen nacompetitie werd
gespeeld, als hoogtepunt. De vijf
jaar daarop kenmerkten zich door
veel spelerswisselingen, waarbij
het niet altijd meeviel om een team
op de been te krijgen. Zelf genoot
de trainer het meest van een hoge
trainingsopkomst, wat hem stimu
leerde om bijzondere oefeningen te
doen. Maar het gebeurde ook dat
er maar een paar man naar de trai
ning waren gekomen. Of zoals een
speler het laatst verwoordde: 'Als
ik op donderdag kom te trainen,
dan kan ik zondag van de pijn met
voetballen.' Beintema schroomde
niet om bij een tekort aan man
schappen, zelf de kicks aan de
trekker. Veel trofeeën werden niet
gewonnen, of het moet de rode
lantaarn zijn waarmee de spelers
dit seizoen hebben afgesloten. De
stemming leed er niet onder. Voor
zitter Jan Bloem: 'Gelukkig kunnen
we er bij deze club om lachen en
blijft het plezier hoog staan.'
Vier spelers namen afscheid. Chris
de Vries, die bekend staat om z'n
snoeiharde schot. Bloem: 'Zijn
inzicht en pass over de hele zullen
we gaan missen.' De vertrekkende
Rutger Zoetelief was ook al jaren
een vaste waarde voor het eerste.
'Met zijn snelheid roste hij over de
rechterflank en had vaak mooie
voorzetten. Maar ook zijn volleys
vanaf de twintig zullen we niet ver
geten. Hij raakte de bal bijna altijd
goed, wat ook vaak een doelpunt
opleverde.' Bloem memoreerde
ook Zoeteliefs vele buitelingen,
'waar de scheids keer op keer
intrapte'. De stoppende Ger Vla
ming, die er een handje van Jiad de
scheidsrechter commentaar te
geven, staat bekend als de speler
die bij SVO de meeste gele kaarten
kreeg. Bloem: 'Maar goed dat je
automatische incasso hebt bij
Oosterend. Maar jouw inzicht en
techniek zullen we missen.' Geme
moreerd werd Vlammgs dribble
vanaf eigen helft, waarbij hij zes
tegenstanders passeerde en daar
na de keeper met een prachtige
goal. Nog eenmaal demonstreerde
hij zondag de karakteristieke hou
ding - 'met de hand op de knieën
en de tong uit de bek' - die hij na
een sprintje aannam. Bloem: 'Dat
heeft niets met je leeftijd te maken,
maar met je conditie.'
Knie
Ook een afscheid van langste spe
ler bij Oosterend, Ed de Vries. Vrij
wel elke wedstrijd aanwezig en die
bijna altijd zijn goaltje meepikte.
Was het niet vanuit de vrije trap,
dan wel met een kopbal of uit een
penalty die hij voor zover bekend
nooit miste. Een defecte knie is de
oorzaak van het eind van zijn voet
balloopbaan.
SVO nam ook afscheid van jeugd
trainer en -coach Ad Guldemond.-
die het trainen met meer met zijn
werk kan combineren. De A-junio-
ren die hij onder zijn hoede had,
'liepen met hem weg' en hij behaal
de het kampioenschap met de
groep. Na het besluit om het A-
team bij het eerste te voegen, werd
Guldemond assistent-coach en
verzorgde hij de trainingen op dins
dag'.
Grensrechter
Ook voor grensrechter Johnny Drij
ver was het zondag de laatste
wedstrijd. Bloem: 'Zijn eerlijkheid
werd gewaardeerd door de scheids,
maar soms met door zijn eigen
spelers. Toen het randje buitenspel
was en er werd gescoord, hield hij
tot woede van zijn eigen spelers de
vlag omlaag.' Wetende dat een
grensrechter het nooit voor ieder
een goed kan doen, werd Drijver
binnen de club alom gewaardeerd.
Hij hanteerde niet alleen de vlag,
maar aarzelde bij gebrek aan spe
lers ook niet om de voetbalschoe
nen aan te trekken. Zoals tegen
Schellinkhout. toen een tegenstan
der in Drijvers richting zei: 'Hou die
jongen in de gaten, want die is
gevaarlijk. Bloem: 'Hij meende het.'
Een schot dat volgens Bloem niets
voorstelde, werd in de krant
omschreven als 'zijn snoeiharde
schot spatte uiteen op de lat'.
Andere anekdote is dat Drijver
langdurig voor buitenspel bleef
vlaggen, terwijl het dat nooit kon
zijn. Pas minuten later bleek dat de
grensrechter de aandacht wilde
vestigen op de zweepslag waarvan
Gelijkspel G-team
in slotwedstrijd
Het G-team van Texel'94 speelde
zaterdag een inhaalwedstrijd
tegen KGB. De inzet was groot
en de Texelaars kwamen tegen
de ploeg uit Bovenkarspel zelfs
op 2-1 voorsprong. Maar in de
slotfase van de laatste competi
tiewedstrijd scoorden de bezoe
kers de gelijkmaker.
Het team moest het zonder Peter
Tuitman en Mitchell Kampstra stel
len, de coaching was in handen
van Gooitzen en Tim Kedde. Om
het vriendschappelijke karakter
van de wedstrijd te benadrukken,
schonk de coach van KGB vóór
het eerste fluitsignaal twee flessen
wijn en een Enkhuizer koek aan de
Texelaars.
Na tien minuten belandde de bal
uit een hoekschop voor het doel
van de Texelse keeper Brian Booy,
die kansloos was tegen de kopbal
van de spits van de ploeg uit
Bovenkarspel. Kort daarop waag
de Paul Bakker aan de overzijde
een doelpoging.
De keeper van KGB kreeg de bal
niet klemvast, waarna Jimmy Pon-
niah er als de kippen bij was om de
gelijkmaker te scoren. Bakker
passte daarna op Jan Frans Have-
man, die de doelman op zijn weg
vond. Hetzelfde lot ondergingen
doelpogingen van Jeffrey Stendert
en Paul Bakker. Maar ook de Texel
se doelman had armen en benen
nodig om het Texelse doel schoon
hij last had gekregen.
Zaterdag
Het was voor allen een troost dat
de wedstrijd zondag tegen Flevo
met een gelijkspel van 2-2 werd
afgesloten. Het was tevens de laat
ste wedstrijd die het eerste team
op zondag speelde. Door de uit
tocht aan spelers en het uitblijven
van andere voetballers die op zon
dag hun plek wilde innemen, ziet
de voetbalclub zich genoodzaakt
naar de zaterdag over te stappen.
Toen bleek dat voetballen in de
DINSDAG 5 MEI 2009
te houden. Halverwege de wed
strijd raakte hij zelf nog even
geblesseerd.
Na rust bracht Paul Bakker de bal
in het strafschopgebied, waarna
Ponniah zijn ploeg naar 2-1 kopte.
De Westfriezen legden zich er met
bij neer en maakten uit een vlotte
combinatie een minuut voor tijd de
gelijkmaker, tevens de eindstand.
Het was de laatste wedstrijd van
deze competitie, die Hellas Sport
met 21 punten en 39 treffers het
kampioenschap opleverde. Twee
de werd Nieuw Sloten met 19 pun
ten en 38 treffers en derde Oost
huizen met 15 punten en 31
doelpunten. Het Texelse G-team
eindigde met 2 punten en 11 tref
fers op de zesde plaats. Het
komend seizoen spelen de Texe
laars een klasse lager. Op 16 mei
houdt het G-team op eigen veld
een toernooi.
Oud papier
Donderdagavond haalt Scouting
Texel oud papier op in Den Burg
Men wordt verzocht dit vóór 19.00
uur aan de straat te zetten, op de
verzamelplaatsen van afvalcontai
ners, in met te grote bundels of een
kartonnen doos (geen plastic zak).
Gelieve er op toe te zien dat het
papier niet gedurende lange tijd in
de regen staat. De papierwagen
komt in de volgende straten: 1.
Bernhardlaan, Beatrixlaan.
standaardklasse op zaterdag zou
inhouden dat de Strenders regel
matig naar velden diep in Noord-
Holland (zoals in Haarlem) zouden
moeten afreizen, is dispensatie
aangevraagd om dichterbij te kun
nen voetballen. Bloem verwacht
dat de KNVB hiermee akkoord zal
gaan. Dat veel spelers voetballen
op zaterdag als een welkome vari
ant op zondag zien, blijkt uit het
feit dat voetballers van onder meer
Texel'94 en ZDH naar Oosterend
komen.
Oud-voetballer Bert Witte van
Texelse Boys denkt dezer dagen
vaker dan anders terug aan 'de
goeie ouwe tijd'. Woensdag 6
mei is het precies 25 jaar gele
den dat het eerste elftal waarin
hij destijds speelde de kampi
oenstitel veroverde in de derde
klasse onderafdeling van Noord-
Holland. In de laatste competi
tiewedstrijd werd opponent Sint
Boys uit Sint Maarten in eigen
huis met 1-0 verslagen. Witte
maakte de winnende goal.
'Een droom die uitkwam', vertelt
Witte over het kampioenschap in
1984. 'Ik had acht jaar daarvoor
gezien hoe Rob van der Stap de
winnende goal scoorde en Boys 1
kampioen werd. Nu maakte ik zelf
de winnende treffer.' Voetbal
beheerste destijds het leven van
de toen 19-jarige Texelaar. 'Van
jongs af aan trapten we tegen die
bal. voor en na schooltijd, in het
weekend, wanneer het maar kon.
Ook met schoolvoetbal, waar we
met de Jozefschool nog een keer
kampioen werden. Ik zag op tele
visie de finales die Nederland in
1974 en 1978 op het WK speelde,
dat stimuleerde' enorm. Bij het
uitgaan hield ik er rekening mee
dat ik de volgende dag moest
voetballen. Niet teveel bier.'
Van het voetbalseizoen '83-'84
hield Witte een plakboek bij, met
daarin wedstrijdenverslagen,
foto's, standen en andere herin
neringen. 'Ik hield per wedstrijd
de stand bij. Als we zondag na de
wedstrijd 's avonds naar Casino
een biertje gingen drinken, had ik
de bijgewerkte stand en topsco-
rerslijst al en konden we ons al
voorbereiden op de volgende
wedstrijd. De kracht van ons team
was dat we een stel jonge onbe
vangen jongens hadden, zoals
Ryan van Heerwaarde, Alfred
Bakker en ik, die net uit de junio
ren waren doorgestroomd, al lang
met elkaar samenspeelden en
meerdere keren kampioen waren
geworden. En we hadden ervaren
en sterke spelers achterin staan,
zoals Pieter Duin, Gerard Boog
aard en Paul de Grave. Het ging
dat seizoen steeds beter lopen en
we groeiden steeds meer naar
elkaar toe. Op laatst wisten we
elkaar blindelings te vinden.'
De zegetocht begon al vroeg in
het seizoen, de eerste vier wed
strijden op rij werden gewonnen.
'De vierde wedstrijd speelden we
thuis tegen ZDH. De derby kreeg
extra lading doordat Piet van Vliet.
die ons het jaar ervoor nog had
getraind, nu oefenmeester was
van ZDH.' De Boys werden
getraind door Riekelt de Vries uit
Den Helder. Zijn team kwam met
1-2 achter, maar met wat geluk
won de thuisploeg alsnog met 3-
2. 'Maar de volgende drie wed
strijden ging het een stuk minder
en zakten we op de ranglijst. Het
werd ongekend spannend. Het
verschil tussen de eerste negen
teams was op een gegeven
moment maar drie punten. Later
begonnen we weer te winnen. Het
draaide zó goed. dat we in de
laatste competitiewedstrijd tegen
Sint Boys aan een gelijkspel vol
doende hadden. Er stonden die
zondag veel mensen langs de lijn.
Ed Stiekema zat ter hoogte van
de middenlijn bovenop een truck
en filmde de wedstrijd op video.
Die band staat bij mij in de kast.'
Jonge talenten
In Witte's plakboek onder meer
voetbalverslagen uit de Texelse
Courant. Die pakte na het behalen
van het kampioenschap flink uit.
'Voor 'de Boys' was het een mooie
afsluiting van het seizoen waarin
met geen grote downs heeft
gekend. De ploeg heeft talent en
gedurende de competitie is het
samenspel alleen maar beter
geworden', schreef de krant.
'Werkers als Bert Witte, Jaap van
Kranenburg en Jos Wessels zorg
den ervoor dat gevaarlijke situa
ties niet uit de hand liepen, waar
bij Van Kranenburg menig
persoonlijk duel wist te winnen.
Voor Jos Wessels was het een
wedstrijd die hij eigenlijk al veel
eerder had verdiend. Als keeper
had hij zijn team acht jaar eerder
al naar de finale gebracht, ook
tegen Sint Boys. Maar een gebro
ken pink weerhield hem ervan om
de beslissingswedstrijd onder de
lat plaats te nemen. Die wedstrijd
werd met 2-1 gewonnen. Wessels
was de enige van de ploeg van
toen. Hoewel bijna de oudste,
hoeft het bestuur niet over zijn
inzet te klagen', schreef de ver
slaggever. die Bert Witte, Dirk
Roeper (van Plassendaal), John
Boogaard en Paul Witte als 'jonge
talenten' op een voetstuk plaats
te. Keeper Frans Stolk, die in zijn
25-jarige voetbalcarrière nog nooit
kampioen was geworden, had van
emotie de tranen in zijn ogen
staan. Volgens de verslaggever
kon hij met zijn 37 jaar nog lang
mee. Hij kreeg gelijk, want Stolk
zou nog geruime tijd onder de lat
staan.
Wurggreep
En dan het wedstrijdverslag. Al na
vijf minuten gaf Frank de Grave
een scherpe voorzet aan Van Kra-
nenbrug. die net miste. Die was
een kwartier later weer dichtbij,
maar lepelde de bal over het net.
'Spanning zal ongetwijfeld debet
zijn geweest aan deze.manoeu
vre Daarna scoorde Wessels,
maar de scheidsrechter keurde
dat af wegens buitenspel. Voor
rust ontsnapte de bezoekers nog
enkele malen 'uit de wurggreep'
van de Texelse ploeg. Ook Stolk
moest zijn kunnen vertonen. Maar
zijn collega aan de andere kant
had een zwaardere middag. Maar
counters van de Texelaars waren
vooralsnog met succesvol. Na 63
minuten spelen kregen de Texelse
Boys loon naar werken. Een hoek-
schok van Jos Wessels belandde
op het hoofd van de vooruitge
snelde Bert Witte, die de mistas
tende doelman het nakijken gaf
en de winnende goal scoorde. Het
doelpunt en de vreugde daarna
werden door meerdere fotografen
vastgelegd. Alle foto's zitten in
het plakboek, zodat de goal van
uit meerdere hoeken is te zien.
Receptie
De stemming na afloop was eufo
risch, maar de voetballers werden
met op een boerenkar door het
dorp gereden. 'Er was wel feest in
de kantine en later werd een offi
ciële receptie gehouden. De uit
nodiging daarvoor, net als de aan
kondiging van de wedstrijd, zit in
het plakboek.
Nadien zou Witte nog een jaartje
of tien in Boys 1 spelen 'Ik heb
201 wedstrijden in het eerste
gespeeld. Tot de fusie met SV
Texel in 1994. Nadien bleef ik
voetballen, maar op een ander
niveau.' Tot zijn 36ste, toen hij er
door een knieblessure mee moest
stoppen.
Gerard Timmerman
Bert Witte, die destijds de winnende goal scoorde voor Boys 1, met de Texelse
Courant jaargang 1984 opengeslagen op de pagina met het wedstrijdverslag en
het plakboek dat hij bijhield over het kampioensjaar.
De kampioensploeg van Texelse Boys in 1984. Achterste rij vlnn grensrechter Ruud Veenstra, trainer Riekelt de Vries, Gerard
Boogaard, Alfred Bakker, Pieter Duin, Dirk Roeper, Paul van Heerwaarden, Kees van Heerwaarde, Frank de Grave en coach
Hank Witte. Voorste rij: Harry Witte, Paul de Grave, Jos Wessels, John Boogaard, Paul Witte, Frans Stolk, Jaap van
Kranenburg, Bert Witte, Edo Witte en Ryan van Heerwaarde.