'Probeer over schouder van de visser mee te kijken'
Problemen vloot gaan
onderzoeker aan het hart
TEXELSE 3 COURANT
Jwl
DINSDAG 15 MEI 2009
Haar grootheid lag in kleine dingen.
Bedroefd, maar toch dankbaar voor de liefde en
zorg waarmee zij ons gedurende haar
leven heeft omringd, delen wij u mede dat van
ons is heengegaan onze lieve moeder,
geweldige groot- en overgrootmoeder en zus
Klaasje Kaczor-Knol
sinds 2002 weduwe van Fer Kaczor
25 november 1925
t 11 mei 2009
Cees en Hedy
Carla en Martien, Cor in herinnering
Klein- en achterkleinkinderen
Janna Kiewiet
..Gollards", k. 224
De Zes 12
1791 EX Den Burg
Moeder is op haar kamer.
Er is gelegenheid tot condoleren op vrijdag
15 mei van 19.30 tot 20.30 uur in de carrousel van
de „Gollards" en na afloop van de crematieplech
tigheid in de koffiekamer van het crematorium.
De crematieplechtigheid zal worden gehouden
op zaterdag 16 mei om 14.15 uur in cremato
rium „Schagerkogge", Haringhuizerweg 3 te
Schagen.
Correspondentieadres:
Fam. C. Kaczor,
Siuyscoog 19, 1791 WV Den Burg.
Indien u geen rouwcirculaire heeft ontvangen,
beschouw deze advertentie dan als uitnodiging.
In het bijzonder gaat onze dank uit naar het
verplegend personeel van de „Gollards".
Familieberichten
Lieve oma, rust zacht
Bianca, Remko
Lynn, Justin
llonka, Theo
Jos
Betrokken, warm, creatief denker en schrijver
Tot ons grote verdriet en te vroeg is overleden
Harry Fransen
Harry is 10 jaar in dienst geweest van VU
medisch centrum, als senior adviseur bij de
dienst strategie en beleid. Hij heeft zich in de
periode 1998 - 2008 met veel enthousiasme,
betrokkenheid en humor ingezet voor een groot
aantal projecten in VUmc.
Harry was een geweldige collega en een bijzon
der mens. Zijn levensmotto 'warmte, liefde en
aandacht' gaf hij als geen ander invulling.
Wij bewaren heel goede herinneringen aan Harry
en aan alles wat hij voor ons en VUmc heeft be
tekend en wij wensen Veronica en de kinderen
veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Namens VU medisch centrum,
Elmer Mulder,
voorzitter raad van bestuur VUmc
Joep van der Velden,
directeur dienst strategie,
bestuur en projecten
Amsterdam, 10 mei 2009
Harry Fransen
Geschokt zijn wij door het, toch nog plotseling,
overlijden van Harry Fransen, echtgenoot van
onze oud-directeur Veronica Bos.
Bestuur, directie en medewerkers van WV Texel
wensen Veronica, haar zonen, schoondochters
en familie heel veel sterkte toe.
Harry Fransen
Onze goede vriend is veel te vroeg overleden.
Lieve Veronica, Thijs, Bouwe, Anita, Judith en
Otto, we houden van jullie en denken aan jullie.
Sjors en Tosca
Merlijn en Marieke Neis
Joris en Larisa
Geschokt zijn wij na het overlijden van „onze"
drukker
Jan Feenstra
Wij wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinde
ren veel sterkte bij dit grote verlies.
De redactie van „De Hoornder",
Winanda, Marco, Annemieke, Harry, Christa
Piet en Wil van harte gefeliciteerd!
OrT. nrckjc-
11 rrrA 't
om 1 (oCO wr
ZJj wvcgt J*f20 gjirafn
Manfred van MeJis en
Cynthia tteqetnan
J&II& en We«el
Jvhanatfyaat 1
1791 AfC Ven f3wg.
Voor bezwete
«rasff even bellen
M Oio 5"-M Ofo5
O. Ofo 5~1 332 9^8
Na enkele maanden van
ziekte in het Gemini en
de prettige ziekenkamer
van de „Gollards", ga
ik op 28 mei weer naar
huis, Bernhardlaan 68.
Ik wil iedereen hartelijk
bedanken voor alle ge
toonde belangstelling in
deze voor mij nare tijd.
De vele kaarten, brieven
en telefoontjes hebben
me heel goed gedaan.
Ik hoop op voorspoedig
herstel zodat ik mis
schien in september de
Kumpulan weer kan op
pakken.
Nogmaals dank en
hartelijke groeten van
Maud van de Mheen
Als wetenschapper wordt een
zakelijke en analytische houding
van hem verwacht. Niet meer en
niet minder. Maar na twee diep
gaande onderzoeken heeft de
bemanning van de Texelse vis
sersvloot een plekje in het hart
van Rob van Ginkel veroverd. De
crisis in de visserij laat hem dan
ook niet onberoerd. 'Biologen
wijzen wel erg gemakkelijk naar
de boze visser die verantwoorde
lijk is voor het uitsterven van de
vis. Maar je hoort nooit iets over
gemeenschappen mensen die
schade oplopen.'
Al sinds hij in 1990 voor het eerst
op het eiland neerstreek voor zijn
promotie-onderzoek, heeft Van Gin
kel goede contacten in de Texelse
visserij. 'Op uitnodiging van Bert
Weijdt, die voorzitter van de visse
rijvereniging was geweest, schoof
ik steeds aan bij het rriaandagoch-
tendoverleg. In het begin vonden ze
me misschien een vreemde snuiter,
maar ik voelde me al snel geaccep
teerd. Ik heb hun verhalen seneus
genomen en geprobeerd een zo
eerlijk mogelijk beeld van de visserij
te schetsen. Toen ik jaren later weer
terug was voor verder onderzoek,
zeiden ze me: dan moet je maan
dagochtend maar weer aanschui
ven.' Lachend: 'Ik kom bij niemand
op de verjaardag, maar als ik op
de haven ben, maak ik met deze
en gene een praatje. Eigenlijk is het
net als in de echte wereld: met de
één kun je het prima vinden, met de
ander heb je niet zo veel.'
Sinds enkele weken ligt zijn nieuwste
pennenvrucht in de winkel: Braving
Troubled Waterseen etnografisch
onderzoek naar de economische,
sociale en culturele dimensies van
de visserij. Bij zijn onderzoek richtte
hij zich vooral op de invloed van
overheidsingrepen in de afgelopen
drie eeuwen. Al in de zestiende eeuw
golden regels, waarbij de haringvis
serij was voorbehouden aan enkele
grote rederijen. Meest ingnjpende
maatregel in de moderne geschie
denis was de invoering in 1975 van
de eerste vangstquoteringen.
Hoewel het alweer zijn twaalfde boek
is en hij als cultureel-antropoioog al
tientallen jaren onderzoek verricht,
vertelt hij nog steeds vol passie
over de visserij in het algemeen en
die op Texel in het bijzonder. 'Ik ben
geen visser, maar probeer over hun
schouder mee te kijken en me voor
te stellen wat zo'n crisis als we nu
meemaken voor hen persoonlijk en
voor hun gezin en bedrijf betekent.
Het is echt geen lolletje om tegen
je bemanning te moeten zeggen:
we houden er mee op. Daar wordt
vaak niet bij stil gestaan. Komt bij
dat alarmerende berichten over de
visstand van alle tijden zijn. Aan het
eind van de negentiende eeuw werd
er al voor gewaarschuwd dat tong
en schol bedreigd werden. Nu is het
inderdaad zo dat het slecht gaat met
de stand van sommige vissoorten,
maar dat is niet per definitie te wijten
aan de vissers.'
Bedenkingen heeft Van Ginkel bij
het beleid van de overheid, dat de
crisis volgens hem eerder in de hand
heeft gewerkt dan bestreden. 'De
overheid heeft de visserij - maar
ook de landbouw - eerst met grote
subsidies gestimuleerd te groeien.
Met veel succes, want in beide sec
toren wordt met groot en modern
materieel gewerkt. Maar vervolgens
zegt diezelfde overheid: nu gaan
we afbouwen. En wordt opnieuw
belastinggeld gebruikt om dat beleid
vorm te geven.'
De quotering noemt hij 'de groot
ste ramp die de visserij is overko
men'. 'De invoering werd gezien als
belangrijke beschermingsmaatregel.
Maar zoiets werkt alleen bij draco
nisch toezicht. De vissers zagen
de quota in eerste instantie vooral
als doelstelling. Ving je minder, dan
had je gefaald. Méér vangen mocht
natuurlijk niet, maar omdat er toch
Het omslag
'Braving Troubled
Onder toeziend oog van Barry Zegel (links) en Jitse Betsema stript Rob van Ginkel een tong. De foto is in 2006, ten ti
van zijn onderzoek, genomen aan boord van de TX38.
niet of nauwelijks tegen werd opge
treden, zag niemand dat als pro
bleem. Sterker, als visser moest je
wel mee in de concurrentiestrijd,
of je wilde of niet. Vanuit de sec
tor werd toen al aangedrongen op
ingrijpen. De goede wil was er wel,
maar de overheid liet zich daar wei
nig aan gelegen liggen.'
Dat de overheid de afgelopen
jaren heeft meebetaald aan nieuwe
vangsttechnieken, geeft Van Ginkel
geen gerust gevoel. 'Voor hetzelfde
geld zegt de Europese Unie straks
dat de pulskor niet deugt, omdat
het zielig is vissen te doden met
behulp van stroomstoten. En dan
wordt een veelbelovende ontwikke
ling met één pennenstreek naar de
prullenbak verwezen.' Daarmee wil
hij niet zeggen dat de vissers zonder
fouten zijn. 'Het is niet zo dat het de
vissers alleen maar overkomt. Het
is altijd een wisselwerking. De vis
sers zijn niet per se de slachtoffers
en het is ook waar dat veel vissers
nogal eigengereid zijn en graag hun
eigen gang gaan. Dat is nu eenmaal
inherent aan hun beroep. Ik verzet
me alleen tegen het beeld dat ze de
zeeën leegroven en met niemand
iets te maken willen hebben. Dit
soort kwesties boeit me. Ik probeer
ze van alle kanten te bekijken, in
plaats van met een eendimensionale
blik. In beleidsstukken sneuvelt dat
soort nuances meestal.'
De moeilijke tijden die de visserij
doormaakt, stemmen Van Ginkel
weinig optimistisch over de toekomst
van de sector. Toch is hij minder
somber dan hij wel eens geweest
is. 'Na alle saneringsronden moet
je verwachten dat het de vissers
die zijn overgebleven beter gaat.
Ze zijn druk met de ontwikkeling
van interessante nieuwe technieken.
zoals de sumwing en de pulskor, die
brandstof besparen en voor minder
bodemberoering zorgen. Hoopvol
is ook dat ze tijdens de fase van
kinderziektes het bijltje er niet bij
neergooien. Sterker: er zijn steeds
meer vissers die overschakelen op
de alternatieve vangstmethoden.
Daar speelt de eigen portemonnee
natuurlijk een grote rol in, maar het
geeft ook aan dat schipper-eigena-
ren voldoende geloof in de toekomst
hebben. Het is wel zaak dat ze blij
ven knokken en niet verzuren. Want
er is de laatste jaren zo'n anti-stem
ming jegens de vissers ontstaan,
dat ze met mogen ven/vachten dat
ze nu plotseling de hemel worden in
geprezen.'
Braving Troubled Waters is een lijvig
werk van 338 pagina's en geschre
ven in wetenschappelijk Engels.
Logischerwijs is het lezerspubliek
niet bijzonder groot. 'Het gaat vooral
om vakgenoten van mij: cultureel-
antropologen, sociaal-geografen en
maritiem-historici. Als er 1500 wor
den verkocht, heb je de markt wel
bestreken', vermoedt Van Ginkel.
Gezien het onbegrip dat de visse-
njsector vaak nog ontmoet, zou hij
een uitbreiding van zijn doelgroep
toejuichen. 'Het boek is misschien
ook wel goed voor biologen. Ik lees
de publicaties op hun vakgebied
wel, maar het lijkt me sterk dat zij
ook cultureel-antropologen en so
ciologen lezen.'
Overigens is het niet te verwachten
dat zijn nieuwe boek op korte termijn
in het Nederlands wordt vertaald. 'Ik
heb altijd gezegd dat ik dat graag
nog eens zou willen. Maar het ont
breekt me aan tijd om aan een ver
taling te werken. Als wetenschapper
moeten we aan een productienorm
voldoen. Aan het eind van het jaar
moet je kunnen laten zien dat je een
voorgeschreven hoeveelheid werk
hebt verricht, anders krijg je geen
geld meer voor onderzoek en mag je
alleen nog maar voor de klas staan.
Dat is ook leuk, maar er gaat niets
boven dit geklungel. Maar dat bete
kent dus wel dat je prioriteiten moet
stellen. En ik moet eerlijk zijn: dan
is Texel maar een klein onderdeel
van mijn werkzaamheden. Ik ben nu
voor het Nederlands Instituut voor
Oorlogsdocumentatie bezig met een
onderzoek naar de geschiedenis van
de dodenherdenking en de gebrui
ken daarbij.'
Van Ginkel verricht een groot deel
van de werkzaamheden thuis, op
hoeve Zeewijk bij 't Homtje. 'Toen
ik vier jaar geleden naar Texel kwam
voor mijn onderzoek, had ik aan
vankelijk niet het idee hier te gaan
wonen. Toen stelde Margreeth (zijn
vrouw) voor om een jaartje naar het
eiland te gaan. Dat hebben we toen
gedaan, hoewel onze dochters hun
vriendinnetjes in Westzaan wel een
beetje misten. Het jaar erna hoefde
ik maar weinig college te geven,
zodat ik kon op en neer reizen naar
Amsterdam. Nog weer een jaar later
wilde niemand meer terug. Inmid
dels hebben we ons huis in West
zaan verkocht. We vinden het hier
heerlijk. Je hebt de ruimte en vanuit
ons huis loop je zo naar zee.'
Joop Rommets
Plan manege
ter inzage
Vanaf maandag ligt op het
gemeentehuis het bouwplan voor
de manege aan de Bosrandweg ter
inzage. Het betreft een aangepast
ontwerp, waarbij b en w voorne
mens zijn voor de dienstwoning
een ontheffing te verlenen. Wet
houder Kikkert kondigde onlangs
aan dat zodra de bouwaanvraag
van Jan Dorrestijn onherroepelijk
is, hij de oude aanvraag (voor de
'Megamanege') intrekt.
Zienswijzen (naar verluidt 200) die
betrekking hebben op het oude
plan, komen dan te vervallen.
Buurvrouw Maria van der Spek liet
deze week weten dit 'een vorm van
chantage' te vinden. Het plan ligt
twee weken ter inzage.
(Advertentie)
Gecombineerde
krant i.v.m.
Hemelvaartsdag
In verband met het als
werkdag uitvallen van
donderdag 21 mei
zal er op
woensdag 20 mei
een gecombineerde krant
verschijnen.
Advertenties voor deze
krant kunnen tot
dinsdag 19 mei, 10.00 uur
worden ingeleverd
Directie Langeveld de Rooy
