'Smaak altijd onderhevig
aan veranderingen'
Van recept in lessenaar
tot succesvol Juttertje
TEXELSE 10 COURANT
Slijterij De Wit al tachtig jaar in de familie
Westdorp en De Zwart winnen
kampioenschap klaverjassen
Dames Tevoko
naar Castricum
Hét Familiebedrijf
In 1930 verruilde beurtschipper
Jan de Wit zijn bestaan op het
water voor dat van slijter. Hij
nam de slijterij van Koelemeij in
de Weverstraat over. Zoon Cor
zette het bedrijf voort en deed
op zijn beurt de exploitatie van
de specialiteitenzaak in 1996
over aan zijn zoon Jan. Drie
generaties De Wit, de familie die
dit jaar tachtig jaar actief is in
het slijterijbedrijf. Met ups en
downs en als meest succesvolle
drankje het wijd en zijd bekende
Juttertje.
Het is een komen en een gaan in
de slijterij. Een echtpaar dat een
flesje cadeau wil geven, kijkt zoe
kend rond, krijgt advies en stapt
even later tevreden met een kistje
wijn onder de arm naar buiten. Jan:
'Het leuke van dit vak is het con
tact met de klant en advies geven.'
Cor: 'Denk niet dat het altijd even
makkelijk is. Ik kreeg eens iemand
in de winkel die een flesje wijn wil
de. Welke? Wist-ie niet. Dan vraag
je door. Wit of rood?
Wist ie niet. Dan weet
je dat het een klant is
die niet gewend is
om wijn te drinken.
Dan moet je niet met
een hoogdravende
wijn aankomen, want
dat proeft zo'n klant er toch niet
aan af.' Jan: 'Het is wel leuk als
zo'n klant later vertelt dat het zo'n
lekker wijntje was. Dat is trouwens
geen garantie dat datzelfde wijntje
een volgende keer hetzelfde
smaakt. Als het gezellig, is kan een
wijntje heel anders smaken dan
wanneer iemand het in z'n eentje
drinkt.' Cor: 'Je hebt ook etiket
drinkers. Ik heb een klant gehad
die dronk altijd dezelfde citroen
brandewijn. Op de fles zat een
nostalgisch etiket. Op een keer
had de fabrikant er een modern
etiket op geplakt, maar het drankje
was precies hetzelfde gebleven. Ik
kon praten als Brugman, maar die
klant hield vol dat het anders
smaakte. Zo zie je maar wat een
etiket doet.'
Naam: De Wit
Bedrijvigheid: slijterij
Bestaat sinds: 1930
Oprichter: Jan de Wit (vader
van Cor)
Huidige eigenaar: Jan de Wit
Wie ook een bedrijf wil nomine
ren voor de titel Hét Familiebe
drijf, kan dit doorgeven via
redactie@texelsecourant.nl of
tel. 362620.
Een album toont de familiegeschie
denis. Op een foto een vrouw en
een jochie van een jaar of ander
half, die poseren voor de slijterij.
Hij moet zijn genomen in 1930,
toen Jan de Wit de winkel had
gekocht. De vrouw is zijn echtge
note, de jongen zoon Cor, geboren
in 1929. Cor: 'Mijn vader was agent
van de Heineken brouwerij. Het
bier werd gebracht in vaten die
mijn vader als beurtschipper nog
had vervoerd. De overgang van het
vrije bestaan op zee naar de wal
kostte hem best moeite.' 'Het bier
dat in tonnen aankwam, werd
gebotteld in de winkel, waarna
mijn vader het met de handkar
rondbracht in Den Burg. Het agent
schap was voor het hele eiland,
vervoer naar de buitendorpen ging
met de beurtdienst, want een eigen
auto was er in die tijd niet. De jaren
dertig, de crisistijd, waren niet de
makkelijkste. Maar toch kon mijn
vader zich goed redden. In die tijd
werd de dijk verhoogd. Er zaten
keten vol met dijkwerkers. Die ver
dienden redelijk goed. Ze zaten
hier de hele week en lustten na het
werk wel een borrel. Mijn vader
had er goeie klanten aan en ze
betaalden keurig op tijd. Toen in
1939 de mobilisatie kwam en er
veel militairen op Texel zaten,
leverde dat ook extra klandizie op.
De oorlog was natuurlijk niks en de
eerste jaren daarna was het ook
nog martelen. Maar toen kwam al
snel het toerisme op gang en nam
de vraag toe.'
Cor de Wit, die na het Lyceum
twee jaar diensplicht had vervuld
en trouwde met Betty, werd in
1954 als firmant in het bedrijf opge
nomen. Het was de tijd dat Texel
elk jaar meer gasten trok. Volume
en omzet van de slijterij hielden
gelijke tred met de ontwikkeling
van het toerisme. 'Het ging zó snel,
het was amper bij te houden. Je
had toen echt nog piekdrukte. Met
Pinksteren was het extreem, daar
na zakte het terug, tot het hoogsei
zoen. Dan had je zes tot acht
weken topdrukte.'
Toen het pand te klein was gewor
den, werd de zaak in de Wever
straat in 1955
verbouwd tot
winkel voor
consumen
ten en wer
den de groot-
handelsactivteiten
verplaatst
naar de stolp aan de Kogerstraat
(later restaurant Theodorahoeve).
De groei zette door en begin jaren
zestig kocht Cor de Wit een per
ceel grond op het Wezenland en
opende daar in 1962 een nieuwe
groothandel (in het pand waar nu
garage De Ridder zit). Een paar
jaar later werd ernaast een tweede
pand gebouwd, waar nu groothan
del TX Kossen zit.
Hij verkocht Heineken, maar zijn
klanten vroegen ook wel eens naar
Amstel bier. 'Dat was niet zo een
voudig. Wij hadden het agentschap
van Heineken, A.P. Koorn en later
mevrouw Wiersma hadden het
agentschap van Amstel. Het was
net als vroeger bij hervormd en
katholiek, je kwam niet bij elkaar
over de vloer. We hielden elkaar
wel in de gaten. Toen zij een auto
namen, moesten wij er van de
weeromstuit ook een. Die kwam in
1951. Later kwam het agentschap
van Amstel in handen van Kees
Kooiman, die van Terschelling
kwam. Tijdens een gloeiend hete
zomer, kwam Amstel Gold in de
running. Mijn klanten vroegen er
ook om. Ik ging naar Kooiman, of ik
niet wat kon lenen. Dat kon, zoals
hij wat bij ons kon lenen. Dat ging
die zomer over en weer. Toen het
aan het eind van het seizoen op
afrekenen aankwam, bleek dat we
het beiden niet hadden bijgehou
den. Kooiman zei: 'Weet je wat,
koop het maar van me. Dat gebeur
de, maar toen waren bij Amstel in
Amsterdam de rapen gaar. De
tegenstelling met Heineken leefde
nog volop en als ik in de beginjaren
wat wilde, dan lagen ze bij Amstel
behoorlijk dwars.'
VRIJDAG 5 MAART 2010
2010: Jan, Carta en Cor de Wit in de slijterij in de Weverstraat.
tegen. De rente rees de pan uit tot
percentages van twaalf a dertien
procent. De economie liep terug en
iedereen begon aan een eind te
trekken. Ik had ook de pech dat
Siem Kooi, bij wie ik veel krediet
had, niet meer bij de Midden-
standsbank zat en zijn opvolger
had geen enkele coulance, net
zomin als de brouwerij. Ik deed wat
ik kon.' Vergeefs, de groothandel
ging failliet. Cor de Wit: 'Het is me
niet in mijn kouwe kleren gaan zit
ten. De afwikke
ling van die hele
geschiedenis
heeft me jaren
beziggehouden.
Geluk bij een
ongeluk was dat
ik de slijterij in
de Weverstraat en de groothandel
aparte BV's waren, zodat we de
slijterij konden houden. Daar heb
ben we ons toen weer een rotje
gewerkt en zo kwamen we er
bovenop.'
Er had zich nóg een meevaller
voorgedaan. 'In de jaren zeventig
hadden we de distilleerderij ETA
overgenomen. Het zat in het pand
waar nu Bosma Slapen zit. In dit
bedrijf maakten ze onder meer
jonge en oude jenever, likeur en
advocaat, dat naar Engeland werd
geëxporteerd.' De Wit zet een
ongeopende vierkante fles op tafel.
Het vergeelde etiket vermeldt de
inhoud: Crème de Manderin. En de
fabrikant: Eerste Texelsche Advo-
caatfabriek. Een bewaarexemplaar,
voor zover bekend de enig overge
bleven fles van de ETA. 'Toen wij er
in kwamen was het alsof ze er zo
waren uitgelopen. Alles stond er
nog. In een lessenaar vond ik een
recepten boekje, met daarin onder
meer het recept van een kruiden
bittertje. We hebben dat drankje
gemaakt en het smaakte goed.
Toen waren we er nog niet, want er
moest nog een naam worden
bedacht. Niek Welboren heeft
geholpen om een leuk etiket te
maken. Al met al ben ik er wel een
jaar mee bezig geweest. Op die
manier is het gelukt om Juttertje in
de markt te zetten. Het lijkt mak
kelijker dan het is. Het product
moet goed zijn, de presentatie en
nog een paar dingetjes. En je moet
geluk hebben. Het voordeel van
Juttertje is dat het niet specifiek
door één doelgroep wordt gedron
ken, zoals veel andere drankjes.
Vrouwen, mannen, jong en oud,
allemaal vinden ze Juttertje lekker.
Dankzij Juttertje heb ik een leuke
aanvulling op mijn AOW.'
Hij bezit ook de rechten op de
likeur Kees Boontje. 'Het is een
recept van vóór de oorlog. Ik heb
het overgenomen van Truus Parle-
vliet en maak het zelf. De smaak is
veel specifieker dan van Juttertje,
dat een veel breder publiek heeft.
Als er weer eens een nieuw Texels
drankje op de markt komt, merken
we dat aan de omzet van Kees
Boontje, terwijl de verkoop van
Juttertje onverminderd door gaat.'
Er is een gezegde: wie appelen
vaart, die appelen eet. Is de verlei
ding zelf aan de drank te gaan, niet
groot? Cor: 'Toen mijn vader de
slijterij begon, werd wel gezegd.
Jan in de drank, als dat maar goed
gaat. Daar ben ik toch zelf bij, rea
geerde hij. Hij kwam voor zijn werk
in allerlei dranklokalen, maar hij
raakte het zelf overdag niet aan.
Toen ik het bezorgen later van mijn
vader overnam, keken ze er niet
van op dat ik geen drank nam. Dat
waren ze van mijn vader immers
ook gewend.'
Naast het ondernemerschap, ver
vulde Cor de Wit allerlei neven-
de Wit in 1996 over aan zoon Jan
en echtgenote Carla. Jan: 'Ik heb
als administrateur onder meer in
Rotterdam en Nijkerk gewerkt.
Maar mijn vrouw en ik hebben
altijd tegen elkaar gezegd: Als we
teruggaan naar Texel, is dat om het
bedrijf over te nemen. Ik heb aan
de overkant mijn vakdiploma's
gehaald. We hadden eens wat vrije
dagen opgespaard en afgesproken
met pa en moe dat wij op de winkel
zouden passen, zodat zij even rus
tig aan konden
doen. Maar toen
raakte pa in de
lappenmand en
kwam de overna
me in een stroom
versnelling.'
Slijterij De Wit
onderging halverwege de jaren
negentig een ingrijpende verbou
wing en ontwikkeld zich steeds
meer tot specialiteitenzaak. 'Hoe
veel verschillende soorten drank
we hier verkopen? Oeff... Alleen al
150 verschillende soorten whisky,
dan nog de likeuren, wijnen en
noem maar op. Ik schat alles bij
elkaar wel tweeëneenhalf- tot drie
duizend artikelen. Smaak is altijd
onderhevig aan verandering. Vroe
ger gingen er pallets met jonge
jenever doorheen, veel bessen- en
1957: Jan de Wit (sr.), Jan de Wit (jr., 1 jaar)) en Cor de Wit.
functies. Zo stond hij mede aan de
basis van de vereniging Echt Texels
Product en zit hij nog altijd in de
productencommissie, die adviseert
over nieuwe producten en leden.
Hij was voorzitter van TVO, zat in
het bestuur van de Kamer van
Koophandel, het waterschap en
was tientallen jaren voorzitter van
de Texelse motorclub. 'Mijn stand
punt is dat als je op maatschap
pelijk gebied iets kunt doen, je dat
ook moet doen.'
Het stokje van de slijterij in de
Weverstraat droegen Cor en Betty
citroenjenever en citroenbrande
wijn. De generatie die dat dronk, is
nu ver in de minderheid. Er zijn
allerlei drankjes voor in de plaats
gekomen. Nieuwe drankjes wor
den soms voor miljoenen euro's
gepromoot, maar er zijn maar wei
nig blijvertjes. Belangrijk is dat je
als slijter weet wat je verkoopt, dat
je vakkennis hebt en goed advies
kunt uitbrengen. Het vak is altijd in
ontwikkeling, aan uitdaging geen
gebrek.'
Gerard Timmerman
1930: Cor de Wit, als jochie met zijn moeder voor de slijterij in de Weverstraat.
Rechts een houten bierfust.
De vraag naar drank bleef groeien.
'De slijterij in de Weverstraat werd
weer te klein. In september 1972
hebben we het platgegooid en
opnieuw gebouwd, met een huis er
bovenop. In december draaiden
we weer.' Ook de groothandel aan
het Wezenland dijde uit. 'Het was
onvoorstelbaar wat er in die jaren
gebeurde. We werkten ons een
slag in het rond. In de zomer een
man of twintig personeel, maar de
vraag was nauwelijks bij te benen.
Ik wilde graag uitbreiden op het
Wezenland, maar kon daar geen
grond kopen. Toen zijn we naar
Oudeschild gegaan.' De Wit Dran
ken stichtte daar het voor Texelse
begrippen zeer royale groothan
delsgebouw. 'Dat werd het Water
loo van de groothandel. Alles zat
Hans Westdorp en Roel de Zwart
zijn er in geslaagd de Texelse
klaverjastitel op hun naam te
schrijven. Het ging niet vanzelf,
maar met een gemiddelde score
van ruim 7000 punten zijn zij
terechte winnaars. De laatste
speelronde werd gewonnen
door Sjaak Koomen en Piet
Schrama.
Westdorp en De Zwart begonnen
de laatste avond met een kleine
voorsprong, maar gingen stroef van
start en op de helft van de avond
was de voorsprong verdampt.
Lieuwe en Gisela van der Veen gin
gen op dat moment virtueel aan de
leiding. In de laatste twee spelletjes
stelden Westdorp en Koomen orde
op zaken met twee scores rond de
2000 punten. Zij eindigden uitein
delijk met 6991 punten op de vijfde
plaats, ruim voldoende voor de
titel.
Hetty Westerink en Rosa Harbers
waren verhinderd, maar werden uit
stekend vervangen door Piet
Schrama en Sjaak Koomen. Dit
gelegenheidsduo speelde drie spel
len van rond de 2000 punten. Alleen
het tweede spel ging iets minder.
Desondanks was de totaalscore
van 7430 punten goed voor de ron
dewinst en voor een mooie sprong
in het klassement. Dankzij de inval
lers eindigden Harbers en Weste
rink op de tweede plaats. Gisela en
Lieuwe van der Veen werden zowel
op de speelavond als in het klas
sement derde. Lange tijd leek er
meer in te zitten, maar de score
bleef steken op 6707 punten. Eric
Jan Geus en Willem Koomen wer
den op de laatste avond zesde met
6917 punten en blijven vierde in het
klassement.
Veelvoudig kampioenen Gerda
Veeger en Fenny Caspers blijven
op de vijfde plaats.
Op de laatste speelavond werden
mooie scores behaald door Marja
en Martien Bakelaar (tweede met
7364 punten) en Bart Weijdt/Piet
Moree (derde met 7311 punten).
Ook Tromp en Stark (vierde met
7164 punten) wisten de 7000-grens
nog te slechten.
Eindstand:
I.Roel de Zwart/Hans Westdorp 35.145
punten (7.029 gemiddeld); 2.Rosa Har-
Na de kwartfinale voor de Regio
beker met 3-1 van Spaarnestad 1
te hebben verloren, speelt het
damesteam van Tevoko zaterdag
bers/Hetty Westerink 34.528 (6.905);
3.Gisela en Lieuwe van der Veen 34.490
(6.898); 4.Eric Jan Geus/Willem Koomen
34.429 (6.886); 5.Fenny Caspers/Gerda
Veeger 34.181 (6.836); 6.Marja en Martien
Bakelaar 33.716 (6.743); 7.Bas Tromp/
Frans Stark 32.828 (6.586); 8.Wil Maas/Jan
Middag 32.608 (6.522); 9.Chris Schraag/
John Vlaming 32.361 (6.472); 10.Tiny Zwa-
neveld/Theo Witte 31.963 (6.393).
weer voor de competitie. Tegen
stander is Croonenburg uit Castri
cum, dat momenteel op vijfde
staat. Thuis werd de wedstrijd
tegen Croonenburg met 4-0 verlo
ren, maar de verschillen waren
klein. Toch zal Tevoko alles uit de
kast moeten halen om een puntje
mee naar huis te nemen. De wed
strijd in sporthal De Bloemen in
Castricum begint om 14.30 uur.
BUREAU JEUGDZORG
NOORD-HOLLAND-NOORD
