'Later goede sportverslaggever'
4
TEXELSE 12 COURANT
w
71
Weblog
De week van...
Björn Witkamp
Wat ik zeggen wou
Windmolens (1)
Windmolens (2)
s.
Molenlaan doet
naam weer eer aan
Wat ik zeggen wou
Windmolens (3)
VRIJDAG 30 APRIL 2010
Op verzoek van de Texelse Cou
rant hield de 16-jarige Adriaan
van Liere een week lang een
weblog bij over zijn stage bij de
redactie. Over de oefening van
de KNRM, werken bij Albert
Heijn, Texel'94 B2, aspergeboer
Bert Keijser, twee jongens uit
Afghanistan, Barcelona en Inter.
Het complete weblog is te lezen
via www.texelsecourant.nl.
(Vrijdag)
Vrijdag 23 april mocht ik met
Jeroen mee naar een oefening van
de KNRM (Koninklijke Nederlandse
Reddingsmaatschappij) met leerlin
gen van een vaarschool in Den Hel
der. Zo gingen we met het schip de
Phoca de zee op. Na een half uurtje
stopte de boot en zag ik in de verte
de TX 20 aankomen varen. Het sce
nario was dat het schip in brand
stond en dat de KNRM de passa
giers (de leerlingen van de zeevaart
school) moest evacueren. De taak
van het reddingsschip (Joke Dijkstra)
was om de brandweer te halen en
die moest het vuur dan blussen. De
reddingsboten nemen de passagiers
mee naar de vaste wal. Zelf vond ik
het heel interessant om dit mee te
mogen maken. Ook troffen we het
dat de oefening met heel mooi weer
werd uitgevoerd.
(Zondag)
Het weekend begon voor mij vroeg,
zo moest ik zaterdag om half zeven
's ochtends uit de veren, omdat ik
om kwart over zeven moest werken
bij Albert Heijn. Voor mij was het
ook interessant, want voor het eerst
sinds ik werk, maakte ik de opening
van de winkel mee. Zo mocht ik van
Kees van Es bij het vers (groente en
fruit) beginnen. Toen het acht uur
was, werd er via de intercom ver
meld dat de deuren open konden.
Onder het werk maakte ik met Nel
een afspraak dat ik volgende week
zaterdag ga beginnen met het oefe
nen voor de kassa. Om half 10 was
ik klaar met werken Zo ging ik even
naar huis om te drinken en daarna
weer op de fiets naar het grote par
keerterrein bij de OSG om met
Texel'94 B2 naar Heerhugowaard te
gaan voor een duel tegen koploper
KSV B2.
(Maandag)
Maandag begon ik om half 9 en
ging gelijk aan de slag met mijn
weblog, met wat ik in het weekend
heb gedaan. Daarna heb ik versla
gen van de bekerfinale en mijn
voetbalwedstrijd geschreven voor
mijn eigen krant, die ik op school
uitdeel. Nadat ik mijn verslag af
had, ging ik verder om mijn prak
tijkopdrachten te maken.
M
(Dinsdag)
Om half 10 vertelde Imme Bak
ker dat ze om 10 uur had afgespro
ken met twee jongens die terug zijn
uit Afghanistan en of ik er bij wou
wezen. Zo heb ik drie vragen
bedacht die ik aan hen zou stellen.
Ik vond het allemaal heel interes
sant wat ze vertelden.
Na mijn middagpauze moest ik wat
vragen verzinnen voor een asper
geboer, want om 3 uur 's middags
ging de burgemeester de eerste
asperge uit de grond steken. Zo
gingen ik en Imme naar de boerde
rij van Bert Keijser en gingen we
wachten op de burgemeester die
een half uur later aankwam dan de
afgesproken tijd. Na haar aankomst
zij we met Bert naar de plek gelo
pen waar de asperges groeien.
Daarna heeft de burgemeester een
paar asperges uit de grond gesto
ken en zijn we weer terug gegaan
naar de boerderij. Zo hebben we
nog wat vragen aan Bert gesteld
en daarna ging Imme weer terug
naar de Texelse Courant en ben ik
naar huis gegaan.
(Woensdag)
Om 10 uur ging ik met Gerard Tim
merman naar de Jozefschool, want
daar was de Jozefdag. Waar de kin
deren gemixt worden (bijvoorbeeld
groep 7 met groep 4). En die doen
dan allerlei historische dingen. Daar
na gingen we naar het Maartenhuis
(De Koog) voor een interview met
Doortje Dijkgraaf, die een boekje
(Thuiskomen in het Maartenhuis)
had gemaakt met allerlei gedichten.
Zelf vond ik dat er leuke gedichtjes
in stonden. Om kwart over elf heb ik
een interview gehouden met Gerard
Timmerman. Na mijn middagpauze
heb ik niet zo veel te doen gehad. Zo
heb ik wat dingen gedaan voor mijn
laatste dag voor morgen, wat voor
de redactie en alle andere werkne
mers van de Texelse Courant nog
een verrassing is, want morgen is
mijn laatste stagedag.
(Donderdag)
Op donderdag was mijn laatste
stagedag. Voor mijn gevoel had de
periode wel wat langer mogen
wezen, want ik heb het hartstikke
naar mijn zin gehad. Vandaag was
het een wat rustige dag. Zo heb ik
een verslag gemaakt van de wed
strijd Barcelona vs. Inter. Daarna had
ik niet zoveel te doen, maar dat vind
ik niet zo heel erg, want zo kan ik
terug denken aan deze geweldige
stageperiode, waarin ik van alles
heb mee mogen maken. Zo komt er
helaas aan alles een einde en moet
ik over een week al weer met m'n
zware schooltas zeulen, maar aan
de andere kant kan ik heel trots zijn
op mezelf. Zo heb ik geen spijt van
deze beslissing en hoop ik dat ik
later een goede sportverslaggever
kan worden. Ik wil de Texelse Cou
rant bedanken dat ik hier mocht
stage lopen.
Bergbeklimmer Björn Witkamp is
de volgende blogger in de serie De
week van... Hij bereidt zich voor op
een expeditie over Groenland.
Ik ben het helemaal eens met wat
de heer Van Lingen in zijn inge
zonden brief in de Texelse Cou
rant van 23 april schrijft: waar zijn
de tegenstanders van windmolens
in het Texelse landschap?
Na de discussie van enige jaren
geleden, waarbij de voorlopige
conclusie was dat we hier op
Texel geen extra windmolens wil
den, was het stil geworden. Maar
langzaam maar zeker, zonder eni
ge discussie, wordt de weg voor
het plaatsen van windmolens op
Texel vrij gemaakt. Ik maak me
daar grote zorgen over.
Eerst hoor je dat TexelEnergie tij
dens een ledenvergadering heeft
besloten dat windmolens wel
gewenst zijn. Dat de leden van
TexelEnergie, die deze vergade
ring hebben bezocht en vóór heb
ben gestemd, maar een heel kleine
groep is en zeker geen afspiege
ling van de Texelse bevolking doet
er niet toe. Met ronkende teksten
probeert TexelEnergie ons als
klant te werven om achteraf als
nog haar gelijk te halen.
Daarna lees ik in Texel op Koers
(structuurvisie 2020, ruimte voor
ontwikkeling) dat het de ambitie is
dat in 2020 de op het eiland beno
digde energie wordt opgewekt
met duurzame technieken, waar
onder windmolens. Zoekgebieden
voor windmolens zijn Eierland en
de Prins Hendrikpolder. Citaat uit
Texel op Koers: 'De bestemmings
plannen worden zodanig aange
past dat dergelijke installaties
zonder belemmerende procedures
kunnen worden geplaatst, mits ze
landschappelijk goed worden
ingepast.' Om eventuele tegen
standers voorlopig de wind uit de
zeilen te nemen staat er nog wel:
'Vooralsnog is er, vanuit land
schappelijke overwegingen, geen
behoefte aan hoge windmolens.'
Dan volgen de verkiezingen. Toch
wat ongerust geworden breng ik
mijn stem uit op een partij die zich
in de enquête Politiek bekent kleur
(Texelse Courant, 19 februari)
heeft uitgesproken tegen het
plaatsen van grote windmolens
(hoger dan 17,5 meter). Maar het
nieuwe college is nog niet gevormd
(met daarin de partij waarop ik
mijn stem heb uitgebracht) of men
besluit dat windenergie op dit
moment de enige haalbare optie is
die ons kan helpen de energie
doelstelling voor Texel te halen. Er
wordt daarom voorgesteld vijf 80
meter hoge windmolens te plaat
sen, liefst in de directe omgeving
van het NIOZ, voor ten hoogste
vijftien jaar. De levensduur van
windmolens is 30 jaar. Dus zullen
ze, naar mijn idee, ook wel 30 jaar
blijven staan.
Dat noem ik kiezersbedrog. Om
de energiedoelstelling te halen
kan je ook participeren in een
grootschalig duurzaam energie
project elders, zoals de Stichting
Natuur en Milieu propageert in
Zeekracht: participatie van bur
gers in grootschalige windparken
op zee. Waarom maak ik me hier
zo druk over? Omdat ik vind dat
het Texelse landschap uniek is.
Onder het unieke Texelse land
schap versta ik nadrukkelijk niet
alleen het oude land van Texel,
maar juist ook de nieuwe polders.
Deze Texelse polders onderschei
den zich van de overkantse pol
ders door het ontbreken van
hoogbouw en allerlei grote infra
structurele werken en zijn nog
echt ruim en leeg, zonder horizon
vervuiling. Een plek waar je nog
echt het gevoel van rust en ruimte
kan ervaren, twee van de belang
rijkste kernwaarden van Texel.
Zoals de heer Van Lingen in zijn
ingezonden brief schrijft: juist voor
die rust en ruimte komen de toe
risten naar ons eiland, omdat dat
anders is dan aan de overkant,
waar het landschap steeds voller,
drukker en onrustiger is gewor
den. Ik vind het onbegrijpelijk dat
veel Texelaars niet zien in wat voor
unieke omgeving ze wonen en dat
die het waard is om beschermd te
worden.
De rijksoverheid wil de komende
jaren nog veel meer windturbines
geplaatst zien, de crisis- en her-
stelwet zal dit versneld mogelijk
maken. De nieuwe generatie wind
molens (masthoogte 80-120 meter,
net zo hoog als de Euromast) met
een veel hogere opbrengst dan de
oude, kleine molens hebben een
grote impact op het landschap. In
het rapport Windmolens hebben
landschappelijk verhaal nodig van
de rijksoverheid wordt gepropa
geerd windmolens te concentre
ren in bepaalde gebieden en
andere gebieden leeg te houden,
juist vanwege de grote impact van
deze molens op het landschap.
Waar windmolens geplaatst zullen
worden, zullen er veel meer
geplaatst worden. Als we nu wind
molens op Texel toestaan, staat
de weg open voor (veel) meer. Het
is big business geworden, waar
van vooral projectontwikkelaars
en grote energiebedrijven beter
worden. Het valt nog maar te
bezien of de Texelaars er zoveel
beter van zullen worden.
Dus, raadsleden, college, Texe
laars: bezint eer u begint. Eens
verpest, blijft verpest. Vernauw uw
blik niet tot Texel Energieneutraal
2020 en kom op voor de behoud
van het open Texelse landschap!
Nora Willebrands,
De Cocksdorp.
In reactie op de vraag van Taeke
van Lingen (Texelse Courant van
23 april) laat ik mijn stem horen als
overkantse tegenstander van wind
turbines in het Texelse landschap.
Rij eens van de N9 via de Stolpen
en Schagen naar Kolhorn en de
Wieringermeer. Neem pauze bij
Kolhorn, een prachtig dijkdorp met
een beschermd dorpsgezicht. Zie
daar hoe de turbines in de Wie
ringermeer elke rust, verstilling en
harmonie uit het landschap maai
en, maaien, maaien, maaien, dag
in dag uit, dag en nacht. Als je
durft, rij dan door, de Wieringer
meer in. Kijk. Meer hoef ik niet te
zeggen.
Ik woon vlakbij Kolhorn. Om de
rust, verstilling en harmonie van
vóór de turbines te hervinden kom
ik geregeld naar Texel, jullie Gou
den Boltje. Dat Gouden, bewaar
dat in hemelsnaam!
Margot Doorgeest,
Barsingerhorn.
Medewerkers van Bart Boon monteren de wiek in de uitkijkpost aan
de Molenlaan in De Cocksdorp. (Foto Ge^rd Timmerman)
Kraanmachinist René Boon kijkt toe hoe wethouder Eric Hercules de
wiek op zijn plek hijst en daarmee zijn eerste symbolische handeling
als wethouder verricht.
Toeschouwers volgen de werkzaamheden aan de uitkijkpost aan de
Molenlaan.
Misschien wel de meest kleurige en fleurige rotonde ligt op Texel. De
tulpen, narcissen en andere bollen die leden van de 150-jarige
Koninklijke Algemeene Vereeniging van Bloembollencultuur van de
herfst hebben geplant op de rotonde Akenbuurt, bloeien momenteel
volop. Een kleurig contrast met de omgeving, dat het best tot zijn
recht komt vanuit de lucht. (Foto Ton Zegers)
Een groep skaters en beheerder Justin Segerink hebben het skate-
park aan de Elemert in Den Burg geverfd. Dat is gebeurd met behulp
van de drieduizend euro die het Skatepark vorig jaar kreeg van het
provinciale project GaanWeDoen.tv. Er staat meer op het programma:
er komt nog een workshop graffiti, er wordt een naambord voor het
skatepark gemaakt en er komt een openingsfeest om de ingebruik
name van een paar nieuwe toestellen te vieren. (Foto Justin Segerink)
Meijert Boon had in 2007 weinig
tijd nodig toen de dorpscommissie
om ideeën vroeg voor het hout van
de gekapte iepen aan de Molen
laan. De volgende dag leverde hij
een schets af voor de molen annex
uitkijkpost.
Het idee werd omarmd en een
werkgroep ging ermee aan de slag.
'Veel neers en gelukkig ook een
paar ups', keek Jaap Boon van de
werkgroep terug op procedures
die moesten worden gevolgd en
vergunningen die moesten aange
vraagd. Onderwijl paste Staats
bosbeheer op het hout, werkte
Nico Bakker de schets verder uit,
maakte Jan Beerling een bouwte
kening, hield Gert Deelstra zich
bezig met het benodigde techni
sche keurmerk, transporteerde
Nico Roeper de stammen en
behartigden Frits- en Loes Essel-
man en Piet Jan Stolk andere
zaken.
Voor de bekostiging van het pro
ject kwam er geld van particulie
ren, de gemeente, het Prins Bern-
hardfonds, TESO en de
ondernemersvereniging. Kees Hin
van het Texelfonds overhandigde
een cheque van €8.500,- aan Jaap
Boon en Gerrit Koorn van de werk
groep en de dorpscommissie. Het
tweetal incasseerde van Harry de
Graaf een bijdrage van €16.354,-
van de Stichting Toeristisch Inves-
terings Fonds Texel (STIFTexel).
Wethouder Eric Hercules zei onder
de indruk te zijn van de samenwer
king in De Cocksdorp, die tot dit en
andere nuttige projecten had
geleid. De bouw wordt uitgevoerd
door Bart Boon.
De 'molen' herinnert aan korenmo
len De Hoop die in 1837 is gebouwd
ter hoogte van waar nu hotel
Molenbos staat. Deze ging verlo
ren in 1887, waarna een nieuwe
werd gebouwd. Deze molen,
afkomstig uit Sassenheim, brand
de in 1920 af.
Zo'n tien jaar geleden verhuisde ik
naar de gemeente Niedorp, in de
Kop van Noord-Holland. Dicht bij
Texel, waar ik vanwege mijn werk
niet kan wonen. Waar wij, zoals
tienduizenden anderen, wél graag
komen. Bezoekers komen vaak uit
dichtbevolkte, stedelijke en indu
striële gebieden. De boot naar
Texel opent voor hen onbetaalbare
perspectieven.
Het Texelse landschap kent weinig
of geen horizonvervuiling, hoog
spanningsmasten ontbreken. Het
is nog redelijk ongeschonden, nau
welijks verrommeld. Alleen een
paar oude windturbines bij Oude-
schild vormen een dissonant. Zijn
Texelse bestuurders blind voor de
intrinsieke duurzame waarde van
hun woon- en leefomgeving? Kün-
nen of willen zij zich niet verplaat
sen in de gedachtegang van veel
'Texel-consumenten'? Dit idee
dringt zich op als je ziet in welke
richting besluitvorming over plaat
sing van windturbines zich ontwik
kelt... Plaatsing van windturbines
op Texel staat gelijk aan het slopen
van de toeristenindustrie, een
belangrijke motor van de eiland
economie. Zodra Texel het moge
lijk maakt dat investeerders wind
turbines op het eiland plaatsen, zal
dat ook zeker gebeuren. Wind- en
winstbejag gaan hand in hand. In
een industriële omgeving is dat
niet erg. Voor een gemeente die
zich profileert met het eilandgevoel
en duurzame ontwikkeling van
landschappelijke waarden is het
killing. Je ziet dat als je door de
verrommelde Kop van Noord-Hol
land rijdt.
Je kunt als Texelaar ook dichter bij
huis blijven. Pak je verrekijker, ga
aan de Waddenkust staan, richt je
blik naar het zuiden. Hopelijk deelt
u mijn mening: het verlenen van
een bouwvergunning voor windtur
bines staat gelijk aan het verlenen
van een sloopvergunning voor eco
nomische en landschappelijke
waarden van Texel. Die uitspraak
klinkt misschien dramatisch, toe
staan van windturbines op Texel is
dramatisch.
Anjo Brombacher,
Barsingerhorn.
