Berusting op dag dat Ronde niet werd gezeild
Rondecoördinator Edwin Lodder:
Zeilen is een spel met de wind,
en die heb je niet in de hand'
'Volgend jaar komen
we gewoon weer'
TEXELSE 4 COURANT
Een man met een uitbundige, oranje hoed kijkt peinzend
naar buiten. Het gerinkel van kopjes vermengt zich met
het geroezemoes. De catering doet goede zaken. Veel
verfomfaaide, teleurgestelde mensen zoeken warmte en
koffie in de witte feesttent. Buiten wordt het strand
geteisterd door een enorme bak zeewater. Schuim ligt
op het zand, meeuwen drijven op de sterke luchtstro
men. Bij paal 17 wisselen heftige buien af met periodes
van zonneschijn. Het woeste weer kreeg de Ronde eron
der. Voor de derde keer in drieëndertig jaar bleef de zee
rondom Texel leeg.
DINSDAG 22 JUNI 2010
Burgemeester Francine Giskes tijdens de briefing. Links van haar Rondevoorzitter
Sidny van Zon. (Foto Olivier Schilling/Texel Images)
De hoge branding zorgde voor spectaculaire taferelen.
Zeilers, vrijwilligers en andere belangstellenden tijdens de briefing.
(Foto Olivier Schilling/Texel Images)
'Allereerst wil ik jullie allemaal van
harte welkom heten op Texel!', zei
burgermeester Francine Giskes in
het Nederlands en vervolgens in
het Engels. Ze droeg een witte
sjaal, maar haar jas had ze nog
luchtig openhangen. Toch trok ze
die wat dichter om zich heen naar
mate haar speech vorderde. De
wind wakkerde aan en trok aan de
vlaggen die waarschuwend rinkel
den. De zon scheen, maar had nog
niet erg veel kracht. De menigte die
zich rond het verplaatsbare podium
had verzameld, bestond voorna
melijk uit zeilers en hun aanhang.
Het was nog wat vroeg voor toe
schouwers.
'Vanmiddag hebben we ook nog
een goede voetbalmatch, er kan
niets meer fout gaan!', aldus Gis
kes op enthousiaste toon. De aan
wezigen klapten energiek, maar
toen kwam de koude douche.
Ongeveer anderhalve minuut nadat
voorzitter Sidny van Zon het podi
um van de burgemeester heeft
overgenomen, kondigde hij met
monotone stem aan dat de Ronde
om Texel niet doorging. Ook het
surfen werd per direct afgelast.
Bovendien werd alle zeilers nadruk
kelijk verboden het water op te
gaan. Het gonsde van de teleur
stelling onder de aanwezigen, toch
werd er sportief geklapt na de
negatieve mededeling. Slechts een
enkeling verloor zijn goede humeur.
Een wat oudere man keerde het
podium boos de rug toe. 'Dan
gaan we nu naar huis', beet hij nie
mand in het bijzonder toe, terwijl
Van Zon nog vertelde wat er nog
wél allemaal ging gebeuren. De
voorzitter besloot zijn praatje met
wat huishoudelijke mededelingen
en zei zonder veel overtuiging dat
hij hoopte dat het alsnog een mooie
dag zou worden. Misschien was
ook hij een beetje ontdaan.
Na de toespraken hadden de zei
lers nauwelijks tijd om echt te treu
ren, want opeens barstte er korte
storm los. Het water begon verras
send snel te stijgen en besloop
tassen en kleine kinderen, die op
het droge geholpen moesten wor
den. Een groot beeldscherm dat
dreigde weg te spoelen, werd in
veiligheid gebracht. Het begon nog
harder te waaien en ineens kwam
het water met
bakken uit de
hemel. Muriëlle
Blauw vind het
zeker niet gek dat
de wedstrijd is
afgelast. 'Ik was
zelf ook niet gaan
varen als het wel had gemogen',
zegt de jonge zeilster, terwijl ze een
houten picknicktafel op het droge
helpt. 'De mensen die nu willen
zeilen, weten niet wat voor weer
het normaal hoort te zijn.' Ook was
haar boot niet uitermate geschikt.
Een catamaran van het type Dart is
eigenlijk te klein voor dit soort
weeromstandigheden. Zeilster
Katie Steenman zou zelf ook op
een Dart varen, maar zij had nog
een Nacra-boot tot haar beschik
king. Steenman zou wel zijn gaan
varen. 'We zouden wat veranderen
in onze opstelling, maar we had
den het in ieder geval geprobeerd.
Maar ja, nu gaan we misschien
even voetbal kijken in de tent', zei
de zeilster gelaten.
Ondanks het wisselende weer is
het strand één en al bedrijvigheid.
Machines rijden af en aan. De gele
shovels vormen een dijkje om het
podium, zodat het water er niet bij
kan komen en de tractoren bren
gen de eerste boten terug naar
hoger gelegen terrein. Het zand is
vergeven van krioelende mensen
die bezig zijn alles in te pakken,
wat ze even daarvoor hadden uit
gepakt hadden. Een gezellige zit
hoek met allerlei oude banken en
stoelen wordt inderhaast afgebro
ken. Iemand waarschuwt dat de
mensen uit moeten kijken, er komt
een mast naar beneden. Zeilen
worden opgerold, het zand wordt
er voorzichtig afgeklopt. 'Tja het is
natuurlijk jammer van de Ronde,
maar gelukkig hebben we de hele
week kunnen zeilen', zegt Segev
Eyal, terwijl hij een touw oprolt. 'Wij
komen uit Israël en hadden nog
nooit de Ronde om Texel te varen,
maar volgend jaar komen we
gewoon weer', zegt hij rustig glim
lachend.
Hoewel op het water geen wed
strijden zijn, begint het toch druk
ker te worden op
het strand. Een
aantal mensen
heeft de briefing
van vanochtend
gemist en komt
nietsvermoedend
aangelopen. 'Alles
is volledig afgelast, ook het sur
fen?', vraagt Barbara van Slooten
verrast. 'Hé, wat jammer zeg, maar
hoe kan het ook anders, met die
enorm golven.' Van Slooten werkt
voor Yamaha die sponsor is van de
Zeilweek. 'Wij voorzien het evene
ment van quads en die overdekte
golfkarretjes die je ziet rijden.' Op
Yamaha zal de mislukte Ronde
weinig effect hebben. 'Wij zijn al de
hele week als sponsor aanwezig.
Het is natuurlijk jammer dat het
hoogtepunt van de week afgelast
wordt, maar voor ons is het geen
ramp.'
Ook voor Cody Limbeck heeft het
afgelaste evenement geen ver
strekkende gevolgen, maar hij vind
het wel spijtig. 'Ik kom uit Chicago
en had graag de Ronde om Texel
gezien, maar ook afgezien daarvan
vind ik het hier echt leuk. Als het
zou kunnen, zou ik in Nederland
willen wonen! Des te meer reden
om nog eens terug te komen', zegt
de Amerikaanse jongen.
Jammer, maar wat doe je er aan, is
vandaag een veelgehoorde uit
spraak. De meeste gasten laten
zich niet uit het veld slaan door de
afgelaste wedstrijd. Dat hoort nu
eenmaal bij zeilen, je bent en blijft
afhankelijk van het weer en dat is
misschien ook wel het mooie
eraan.
Renee Kooger
Catamarans worden naar hogere delen gesleept. Dit dweilorkest zorgde voor de vrolijke noot.
De vloed kwam snel opzetten. Deze shovel reed af en aan om spullen naar drogere
delen te verplaatsen.
'Je kunt alles nóg zo goed rege
len, maar het weer heb je niet in
de hand.' Berusting bij Edwin
Lodder, de coördinator van de
Zwitserleven Ronde om Texel.
Een taak waarmee hij zo'n hon
derd dagen per jaar bezig is.
'Het is natuurlijk teleurstellend als
je moet besluiten om niet van start
te gaan, voor deelnemers en orga
nisatie, maar het is overduidelijk
dat er niet kan worden gezeild. Dat
verzacht de pijn en is dan wel weer
het positieve van zo'n dag.'
Toen Edwin Lodder zaterdagmor
gen om kwart over zeven op paal
17 arriveerde, de krachtige noord
westenwind voelde en de hoge
branding zag, was de situatie wel
duidelijk. 'Dit wordt niks.' Op het
strand kwam hij Charles Douma,
hoofd beveiliging, tegen, die hem
in zijn mening bevestigde. Als een
verrassing kwam het niet. De
weersverwachting van de laatste
dagen voorspelde al weinig goeds.
Lodder: 'Vrijdag trok de wind al
behoorlijk aan en zag je al dat zich
een flink golfpatroon aan het
opbouwen was. Flip Duinker was
vrijdag rond een uur of vijf door het
Molengat gevaren en vond het daar
met golven van drie tot drieëneen
halve meter hoog al vrij heftig.
Zaterdag stond er een hoge bran
ding en ook de meetpaal bij De
Cocksdorp wees aan dat daar flin
ke golven stonden.'
Toen Lodder om 9.00 uur met
bestuurders, mensen van Veilig
heid en burgemeester Giskes aan
schoof voor overleg, was de situa
tie overduidelijk: noordwestelijk
wind, kracht zes, met de verwach
ting dat deze in de loop van de dag
zou aantrekken naar zeven, meters
hoge golven, met name in het
Molengat en een watertemperatuur
van 12 graden Celsius maakten
dat de organisatie de veiligheid van
de zeilers niet kon garanderen. 'In
het Molengat spookt het enorm.
Als daar een man overboord zou
slaan, moeten meerdere veilig-
heidsboten gaan zoeken, die dan
niet met de rest van het deelne
mersveld mee kunnen. Daardoor
kan de veiligheid van andere zei
lers in problemen komen. De deel
nemers doen weliswaar mee voor
eigen risico, als ze de kans krijgen,
dan gaan ze toch het water op, ook
al is het niet voor iedereen verant
woord. Wij als organisatie zijn
ervoor om te zorgen dat de omstan
digheden zó zijn, dat een veilige
Ronde kan worden gehouden en
dat we alles doen om ongelukken
te voorkomen. Daarom zetten we
bijvoorbeeld tachtig volgboten in.'
Doordat de omstandigheden zater
dag ook te heftig waren voor de
wedstrijdboot voor het sluitstuk
van het surfkampioenschap, werd
ook dat onderdeel geschrapt.
Het is de derde keer dat de organi
satie moest besluiten om de Ronde
niet van start te laten gaan. 'In
1991, ik was toen wedstrijdleider,
kwam er vanuit Zeeland zwaar
onweer opzetten en konden we het
risico niet nemen. Er zouden dat
jaar 750 catamarans het water op.
Wat we 's morgens niet wisten,
was dat het onweer bij Den Helder
zou afbuigen. Op Texel bleef het de
hele dag prachtig weer, en dat
zorgde bij veel mensen onbegrip.
Maar deelnemers die naar de over
kant gingen, kwamen daar in zwaar
onweer terecht en toonden meer
begrip.' Negen jaar later, in 2000,
moest het rondje wederom worden
afgelast, toen ook omdat wegens
stormachtige wind niet voor de
veiligheid van de deelnemers kon
worden ingestaan.
Lodder: 'Zo'n besluit is altijd een
teleurstelling. Maar iedereen weet
dat zeilen een spel met de wind is.
En die heb je niet in de hand. Zei
lers vinden het natuurlijk niet leuk,
maar hebben wel begrip. Als je om
je heen kijkt, dan zie je dat de sfeer
goed is en zeilers en surfers heb
ben en fantastische week achter
de rug. Dat maakt het tot een
goede basis voor de Ronde van
volgend jaar.'
Beeld van het mediacentrum.
Segev Eyal uit Israël, voor het eerst bij de Ronde, tuigt zijn boot af. Volgend jaar
komt hij weer.
ia T~Z
