Vriendschap in het rennerskwartier, rivaliteit op de crossbaan
Elke manche voor
mij een finale'
TEXELSE 7 COURANT
DINSDAG 20 JULI 2010
Peter Koorn, winnaar bij de Formule 1, hier in duel verwikkeld met broer Arjen. glimmende en razendsnelle boli
des. Met als enige uitzondering de
oude Dodge, het 'museumstuk'
waarmee Stefan de Jong al jaren
hardnekkig uit de toon springt.
Indrukwekkend is het al om een
rondje te maken in de pits van
deze klasse, waarvan de crossers
zich over de weg verplaatsen in
omgebouwde touringcars en waar
voor soms hele families in touw
zijn, zoals bij de broers Arjan en
Peter Koorn en Pascal Spigt. Zo
gemoedelijk, collegiaal en amicaal
het er in het rennerskwartier aan
toe gaat, zo fel bestrijden de cou
reurs elkaar op de baan. Met tita
nengevechten tussen de gebroe
ders Koorn en andere rijders. In de
finale was het aanvankelijk Piet
Scholtanus die zich naar voren
reed, maar toen die crashte, was
het Peter Koorn die de leiding
overnam en niet meer afstond.
Zeer snel, maar ook hij kwam niet
aan het ronderecord van 17.507
dat hij eerder vestigde.
De cross mag dan niet als de
snelst gereden ooit de boeken in
gaan, het verloop verliep wel voor
spoedig. Mede doordat de ambu
lance niet in actie hoefde te komen,
bleven de onderbrekingen beperkt
en konden de finales rond 16.00
uur beginnen en kon er, zelfs met
toevoeging van een afvalrace, ruim
voor 18.00 uur definitief worden
afgevlagd. Reden voor Eddy van
de Ploeg van de organiserende
MAB-club om baancommissaris
sen en andere vrijwilligers hiervoor
te complimenteren. De cross trok
2.200 bezoekers.
Tekst en foto's Gerard Timmerman
Uitslagen:
Junioren: 1. Marijn Kaat, 2. Jeffrey
de Smidt, 3. Allard de Wit, 4. Jacco
Veeger, 5. Ruud Betsema, 6. Sven
Bakker.
Rodeo: 1Pieter Langeveld, 2. Roy
Boeijen, 3. Bart van der Star, 4.
Menno Koorn, 5. André Brouwer.
4 Cilinder Vrije klasse: 1. Hans
Arnout, 2. Erwin Goënga, 3. Jan
van der Vis, 4. Eddy van der Ploeg,
5. Albert Schagen.
Stockcar Formule 1. 1. Peter
Koorn, 2. Pieter Dogger, 3. Pascal
Spigt, 4. Ben Jansen, 5. Maarten
Broekman.
Roemloos einde voor de bolide van Bert Stark.
Jong geleerd, oud gedaan. Denzell Daalder (2) uit Oosterend, volgt de cross vanuit
de kinderstoel, gemonteerd op een schilderstrap van vader Erwin.
Het ging er soms ruig aan toe tijdens de autocross, getuige deze buiteling van Peter Betsema, die in zesvoud werd vastgelegd. (Foto's Olivier schining/Texei images)
Volop spanning in de finale van de
junioren, waar Jeffrey de Smidt tij
dens de kwalificatie hoge ogen
gooide. Hoe kan het ook anders
als je telg bent uit een geslacht dat
al generaties lang crosst. De hele
familie zit in het vak', zei Robin van
Sambeek, die voor de microfoon
vraaggesprekjes hield in het ren
nerskwartier. Toch moest hij in de
finale Marijn Kaat voor laten gaan,
die onbedreigd op de finish af
ging.
In de finale van de 4 cilinders
toonde Hans Arnout wederom zijn
klasse. In een foutloze race, die
voor hem alleen aan het begin wat
spanning opleverde, reed hij zich
onbedreigd naar een eerste plek
en liet ook hij tijdens de ereronde
de champagne rijkelijk vloeien.
Sluitstuk was de finale van de
Stockcar Formule 1Stuk voor stuk
Terwijl de aandacht van het publiek zich op de cross richtte, daalden achter hen
parachutisten neer.
een stofbak en werd van publiek,
baancommissarissen en speaker
Marco van Sambeek het uiterste
gevergd om te volgen wie aan kop
reed. Om maar te zwijgen over de
coureurs. 'Je ziet niets en hoort
Blijdschap en teleurstelling lagen
dicht bij elkaar tijdens de eerste
autocross van dit jaar. Gejubel
op de dijk toen Pieter Langeveld,
die vorig jaar nog uitkwam bij de
junioren, zich in zijn eerste race
in de Rodeoklasse in vlekkeloze
stijl naar de eerste plaats reed.
Teleurstelling in het renners
kwartier er vlak achter, waar de
monteurs van finalist llona Witte
er niet in slaagden, de verwron
gen bolide van deze debutante
op tijd rijdende te krijgen.
Het ging er stevig aan toe op het
crossterrein. De baan in de Eier-
landse arena was bikkelhard en
heet en vastgereden rubber zorgde
dat de coureurs steeds meer grip
kregen. Snelheden liepen hoog op,
met name tijdens de 4-cilinder vrije
klasse en de stockcar Formule 1.
Zodra de bestuurders het gas
intrapten, veranderde de baan in
niets', zei Rodeorijder Ronald Wit
te, die toch een manche wist te
winnen. Toen het sproeien gaande
weg de middag meer effect had,
werd het zicht beter.
position zou staan. Blijdschap dus,
maar hier en daar ook teleurstel
ling. Zoals bij Ben Rentenaar, met
een rondje van 17.69 seconden
houder van het baanrecord in de
volgens vader Arnold momenteel
goed herstelt in het ziekenhuis in
Amsterdam.
Winnaars van de juniorenklasse tijdens de ereronde. 1. Marijn Kaat, 2. Jeffrey de
Smidt, 3. Allard de Wit, 4. Jacco Veeger, 5. Ruud Betsema, 6. Sven Bakker.
Strijd was er volop. Bijvoorbeeld in
de juniorenklasse, waar lefgozer-
tjes (en -meiden) vol bravoure in
hun kleine standaard karretjes over
de baan scheurden. Het was stui
vertje wisselen in de 'smurfenklas
se' waar het rondje van 21.1
seconden van Koen Slot (op een
baan van 375 meter lengte) aan
toonde dat bepaald niet zacht werd
gereden. Maar toch wat anders
dan de 19.3 die Peter Betsema liet
klokken toen hij tijdens de kwalifi
catieronde voor de finale van de
4-cilinders een strijd uitvocht met
Hans Arnout. Overigens was dat
niet de snelste ronde, want er wer
den in deze klasse ook snellere
rondes gereden. Dit keer was
Betsema aan de winnende hand.
Maar dat kon wel eens komen
doordat de regerende kampioen
met een reservemotor reed. 'Twee
de worden is niet mijn stijl. Elke
manche is voor mij een finale.' Op
dat moment had Arnout al twee
manches op zijn naam gezet, zodat
hij bij de start van de finale in pole
4-cilinder vrije klasse. Zijn bolide
raakte tijdens de kwalificatie zwaar
beschadigd, waardoor alle zeilen
moesten worden bijgezet om de
volgende ronde te halen. Dankzij
grote inzet lukte dat, maar de
schade bleek dermate groot dat er
voor hem geen podiumplaats meer
niet meer in zat. Dat was wel het
geval bij llona Witte, die debuteer
de in de Rodeoklasse. 'We woon
den vlakbij het oude crossterrein
bij Oosterend en zagen als kind al
die crosswagens voorbij komen. Ik
heb altijd gezegd dat ik een keer
mee wilde doen.' Dat lukte toen de
auto van Simone Stiggelbout
beschikbaar kwam. Als nieuwko
mer (ze heeft nooit als junior gere
den) reed ze meer dan verdienste
lijk. 'Alleen werd ik aan alle kanten
geramd. De auto's kwamen als een
magneet op me af, het leek wel
alsof al die mannen het op mij had
den voorzien.' Met als gevolg dat
ze wel de slag won, maar niet de
oorlog. De schade aan de wielop
hanging was zo groot dat mon
teurs Klaas Lap, Sebastian Graaf
en broer Steef ondanks een uiter
ste inspanning de auto niet meer
rijdende kregen. 'Erg jammer dat ik
er niet bij kan zijn', treurde ze.
In de Rodeoklasse werd snel dui
delijk dat Pieter Langeveld hoge
ogen zou gooien. Als junior gros
sierde hij al in prijzen, winst waar
over sceptici wel eens zeiden dat
hij het had te danken aan opge
voerd materiaal, wat in die klasse
overigens niet is toegestaan en
waarop streng wordt gecontro
leerd. In de manches en de finale
van de Rodeo rekende hij hiermee
af. In een vlekkeloze stijl hield hij in
de finale de koppositie, waarbij hij
zich de kaas niet van het brood liet
eten. De eerste prijs zal rond deze
tijd al op het nachtkastje van broer
Marijn staan, die door het ongeluk
vorige maand verstek moest laten
gaan bij de juniorklasse, maar die
Hans Arnout tijdens de door hem gewonnen finale van de 4 cilinder vrije klasse.
